Pepito's
eerste
grote
avontuur
„DRIE VROUWEN"
S.V. Texel
Uitslagen van zondag: Texel-WGW
31; Kaagvogels 2-Texel 2 03; Flevo
a-Texel a 03; Kaagvogels b-Texel c
2—2.
Het eerste elftal behaalde een verdien
stelijke 31 overwinning op WGW in
een vooral voor de rust aantrekkelijke
wedstrijd. Naar wat we er zo van ge
hoord hebben, wogen de partijen in het
veld goed tegen elkaar op, maar hadden
de gasten het schot blijkbaar thuis ge
laten. Bij de thee was de stand 20 in
ons voordeel, door een kopbal van Kees
Boot na voorbereidend werk van Ruud,
die een voortdurende bedreiging voor de
W-verdediging was en een keihard schot
van Kees Schermer, die uit een afge
slagen hoekschop de bal voor zijn voeten
kreeg.
De tweede helft was van minder ge
halte en beide partijen scoorden nog een
maal. Harry maakte er eerst met een
ver schot, waarbij de doelverdediger to
taal misgreep 30 van en hierna redden
de gasten de eer.
Het tweede had aan Kaagvogels 2 een
zacht eitje, de tegenstanders hadden
eigenlijk niets in te brengen en kwamen
er met 30 nog genadig af. De verdedi
ging sloot dit keer met André als een
prima stopper goed en op het midden
veld bleek Piet v.d. Slikke op de links
halfplaats door zijn goede techniek een
belangrijke aanwinst. Bij de rust was de
stand overigens nog maar 10 door een
sof-doelpunt van Leen. Overigens werd
er wel wat erg royaal met de kansen
omgesprongen maar ook pech stond eni
ge keren een doelpunt in de weg.
In de tweede helft werd de stand door
een prima kopbal van Henk Grootjen
en een schot van Leen tot 30 opge
voerd.
Adspiranten a hadden aanvankelijk
nog veel moeite met Flevo, ruststand
00. Er waren weer te veel liefhebbers
die een doelpunt wilden maken, zelfs de
spil speelde in de voorhoede. Later ging
het beter en werd het toch nog 30 door
doelpunten van Nic. Hans en Ide.
De c-tjes konden het dit keer niet ver
der brengen dan een gelijkspel. Het be
gin was weinig hoopvol want onze me
rendeels grotere tegenstanders trokken
fel van leer en toen Jan in het doel een
nummertje show dacht weg te geven
mislukte dit volkomen en stonden we
met 10 achter. Betere techniek en be
ter positiekiezen verzetten de bakens
echter en Henk zorgde voor de gelijk
maker. Toch nam K. weer de leiding
toen de linksbuiten tegen de paal schoot
en de rechtsbuiten voor de rest zorgde.
In deze periode werd er in de verdedi
ging, aanvoerder Teun incluis, geducht
geknoeid. Na een serie gevaarlijke aan
vallen kwam toch de gelijkmaker nog in
de eerste helft. Hierna werd K. volko
men met de rug tegen de muur gedrukt
en de ene aanval volgde op de andere,
maar doelpunten bleven uit. Achter had
men de zaak nu goed in handen, maar
de voorhoede liet het afweten. Volgende
keer wat beter schieten, dan komt het
wel in orde.
ZDH-nieuws
De adsp. wonnen met 32 van Oos
terend a, na met 20 achter gestaan te
hebben. Goed gedaan, jongens.
Ons eerste ging op het goede pad voort
door met 51 in Schagebrug van Vesdo
2 te winnen. Voor de rust kregen we het
niet cadeau, V. zat geweldig op de bal
en liet ons niet spelen, maar we namen
toch de leiding.
V. kreeg een penalty wegens hands,
maar het was geen hands. Protest gaf
niet en de stand was weer gelijk. Maar
V. had niet lang plezier er van, want al
heel spoedig was het 21 voor ons.
Na de rust kon V. het tempo niet
volhouden; wij wisten met nog 3 goals
de stand op 51 te brengen.
Ons tweede kreeg kreeg puur afbe-
richten en liet verstek gaan naar SVC.
Dat kost een boete en twee punten, jon
gens. Van de week gaan we eens praten
wat we hier mee aan moeten.
Het komende weekend komen alleen
de adsp. in het veld en wel tegen Texel
b uit.
HERV. GEMEENTE DE KOOG
Vrijdagavond 2 november om 8 uur
bijbelkring in de Pastorie. Iedereen is
welkom.
ONFORTUINLIJKE VOERMAN
De heer A. Jonker, vrachtrijder te Den
Hoorn, had dezer dagen het ongeluk van
zijn wagen te vallen. Hij kreeg een wiel
over een voet, zodat hij zich door een
dokter moest laten behandelen.
SVC-nieuws
Het is voor SVC geen druk weekend
geweest, want alleen onze adsp. hebben
gespeeld en ook nu weer gewonnen: met
50 van De Koog a. Het tweede werd
te elfder ure afgelast.
Voor a.s. zondag staat alleen maar de
adsp wedstrijd Oosterend b-Cocksdorp
a vast, aanvang 4 uur. We vertrekken
om 2.45 uur van garage Barends.
S.V.O.-nieuws
De adsp. verloren aan Den Hoorn.
Het lste moest de strijd aanbinden met
St. Victor 2. Er werd begonnen onder
leiding van Kalis daar de scheidsrechter
verstek liet gaan. Direkt zijn wij sterker
en weten dit al gauw door een doelpunt
uit te drukken: 10. Bij een ongevaar
lijke aanval komt onze keeper zo onge
lukkig met een speler van de tegenpartij
in botsing, dat hij het veld moet verla
ten. Piet gaat nu even in het doel, maar
dat gaat minder goed en al gauw is het
11. Nu gaat Jan het doel verdedigen
en we gaan weer tot de aanval over.
Klaas schiet uit een bijna onmogelijke
hoek in: 21. Even later herhaalt hij dit
31. Rust.
Ook Dirk komt na de rust niet meer
in het veld. Als we het spel hervatten
denken we zeker dat de strijd al is ge
wonnen, want er wordt niet meer voor
gewerkt en al gauw is het 32. Wim
zwenkt naar buiten geeft een mooie
voorzet en Kees kopt in: 42. Bij een St.
V. aanval krijgt Boet de bal tegen zijn
hand. Strafschop: 43. Even later laat
Jan een bal slippen. Jammer, maar we
staan gelijk. Wij dommelen rustig ver
der, denkend „we maken er straks nog
wel een!", maar St. V. denkt er anders
over en uit een corner wordt het 45.
We zijn meteen klaar wakker, alles
wordt op de aanval gegooid en met
kunst en vliegwerk verdedigt St. V. haar
doel. Wim mag een strafschop nemen,
maar onnoemelijk hard jaagt hij de bal
naast het doel, weg kans. Boet doelpunt
nog bijna, maar we zijn te laat wakker
geschrokken en het einde komt met een
54 nederlaag.
Deze competitie hebben we erg te
kampen met het verschijnsel, dat we na
de rust zo terugvallen. Is dit nu ver
moeidheid of denken we dat het even
goed wel gaat? De gehele wedstrijd voet
ballen is de boodschap.
Zondag is ons lste vrij, adsp. b ont
vangt SVC a. Adsp. a uit tegen Texelse
Boys a.
ONDERHOUD VAN MACHINES
TIJDENS HET WERKSEIZOEN
De ongunstige weersomstandigheden
van deze zomer hebben de noodzaak van
mechanisatie nog weer eens onderstreept.
De uren,dat er gewerkt kon worden,
waren schaars en natuurlijk is 't dan van
't grootste belang, dat deze tijd zo goed
mogelijk wordt uitgebuit. Oponthoud,
aldus de heer ir. P. W. Bakker Arkema
in een onlangs in de radiorubriek van 't
Ministerie van Landbouw gehouden
praatje, moet zo veel mogelijk worden
voorkomen en dus moeten de machines
ongestoord kunnen doorwerken, met
andere woorden, de machines moeten be
drijf szeker zijn.
De landbouwwerktuigen moeten vaak
onder moeilijke omstandigheden werken.
Zij zijn blootgesteld aan weer en wind,
zij moeten rijden over het veld en over
hobbelige landwegen, terwijl de bedie
ning vaak is overgelaten aan praktisch
ongeschoold personeel. Landbouwwerk
tuigen moeten daarom stevig en solide
zijn van constructie, zulke machines zijn
niet goedkoop, terwijl het aantal ge-
bruiksuren per jaar gering is. Vooral
bij oogstwerktuigen is de bedrijfszeker
heid van belang. Het uitvallen van een
zelfbinder of transporteur kan bijv.
grote schade tengevolge hebben. Als dit
gebeurt voordat een regenperiode invalt,
is de schade niet te overzien. Door de
machine goed te onderhouden kan de
gebruiker er toe bijdragen, storingen en
ander oponthoud zoveel mogelijk te
voorkomen.
In de eerste plaats moet ervoor wor
den gezorgd, dat de machine bedrijfs
klaar is, voordat het werkseizoen begint.
Maar even belangrijk is het onderhoud
tijdens het werk. Dat kost U niet veel
tijd, en heeft tot voordeel, dat de ma
chine de noodzakelijke verzorging krijgt.
Bovendien is er dan een geregelde con
trole op de werkende delen. Hoe inge
wikkelder een werktuig is, des te nood
zakelijker is dit dagelijks onderhoud. Bij
een trekker behoort een smeerschema,
waarin de maandelijkse, de wekelijkse
en de dagelijkse verzorging zijn aange
geven. Raamploegen, cultivatoren en an
dere werktuigen waarbij nog glij-assen
voorkomen, trekken lichter door gere
geld smeren van de wielassen. Boven
dien vermindert dit de slijtage. Van be
lang is ook een regelmatige controle van
de spanning van luchtbanden van wa
gens, zelfbinders, trekkers en andere
werktuigen. Scharen en risters van ploe
gen, die niet worden gebruikt, moeten
worden schoongemaakt en met vet of
olie ingesmeerd. Controleer regelmatig
aandrijfkettingen, kopmessen en licht-
snaren. Reparatie in het veld vergt im
mers veel meer tijd dan thuis.
MOSSELCULTUUR OP DE WADDEN
„WADDENVISSERS PROFITEREN
NIET MEE"
De mosselkwekerijen en mosselhandel
concentreren zich momenteel nog in
Zeeland en de belanghebbenden hebben
zich daar stevig georganiseerd. De ont
sluiting van de Waddenzee als teelt
plaats voor mossels werd er aanvanke
lijk met lede ogen aangezien en door een
straf vergunningenstelsel werd, en wordt
nog, een mogelijke concurrentie zoveel
mogelijk aan banden gelegd. Dat de
Waddenzee desniettemin een grote ont
plooiing als produktiecentrum voor mos
sels tegemoet gaat is niet in de eerste
plaats te danken aan het feit, dat hier
werkelijk ideaal kan worden gekweekt
en er produkten vandaan komen, die de
kwaliteit van de Zeeuwse mosselen ver
re overtreffen, maar meer doordat de
Zeeuwen hun cultures eerst bedreigd
zagen door de mosselparasiet en later
door de uitvoering van het Deltaplan.
Hun politiek is er thans op gericht de
Waddenzee als een toekomstig toe
vluchtsoord zoveel mogelijk voor zich
zelve te reserveren. Aldus de Harlinger
Courant.
Op zichzelf niet onbegrijpelijk en voor
de Friese volksgemeenschap in het al
gemeen en de Harlinger bevolking in 't
bijzonder, ook niet onacceptabel, daar
dit nieuwe vestingen en nieuwe indus
triële ontplooiing zeer in de hand kan
werken.
Maar voor de Waddenvissers is een en
ander soms wel zuur, daar ze hun tra
ditionele visterrein tot een grotere ont
plooiing zien komen zonder er zelf in de
door hen gewenste mate van te kunnen
profiteren.
Tot nog toe maken de Waddenzee-
mosseltelers hun vangsten nog niet ex-
portklaar. Ze zijn niet alleen gebonden
aan de hun toegewezen teeltplaatsen, die
nog maar in zeer beperkte mate zijn
uitgegeven (de Waddenzee biedt nog on
gekende mogelijkheden voor uitbreiding
en opvoering van produktie) maar ze
mogen hun produkten ook slechts tot
bepaalde maxima leveren aan het ver
koopkantoor te Bergen op Zoom, nadat
ze eerst nog door Zeeuwse bedrijven in
Zeeuwse wateren z.g. „verwaterd" zijn.
Men wil daardoor in Bergen op Zoom
de exportmarkt in de hand houden om
de prijzen zo lonend mogelijk te houden.
Dat die regeling speciaal gunstig werkt
voor de grote bedrijven en de kleinere
daarbij wel eens in de knel komen, ligt
voor de hand.
Het gaat er met de mosselenexport
toch al vreemd toe. Evenals in het voor
jaar de eerste groenten en aardbeien
reikhalzend worden tegemoet gezien en
goede prijzen maken, is in het najaar de
mossel bijzonder in trek, speciaal wel in
69. Kapitein Druppel, Pepito en Bloo-
beest sliepen een gat in de dag; zóvmoe
waren ze van de uitbundige huldiging,
die hun ten deel was gevallen. Maar om
dat ze geen zin hadden om een zonson
dergang mee te maken, terwijl ze in
bed lagen, stonden ze druk geeuwend
op. „Kom jongens!" zei de kapitein", we
gaan in de lobby wat herinneringen op
halen!" - „De kapitein wordt vergeet
achtig", mompelde Bloobeest hoofd
schuddend. „Hij laat zijn herinneringen
in de lobby liggen". - „Ja maar herinne
ringen zijn toch geen dingen, die je beet
kunt pakken?" zei Pepito. - „O, nee!?",
riep Bloobeest verontwaardigd. „Ik her
inner me herinneringen, die mij beet
pakten!" - „Dat kan niet!", sprak Pepito
tegen. „Herinneringen zitten in je hoofd,
net als centen in een spaarpot". - „En
tóch is het zo!" sputterde Bloobeest.
,.Weet je nog, dat die Chinezen mij beet
pakten en aan de mast bonden?"
Gelukkig nam kapitein Druppel hen
mee naar de lobby, want ruzie maken
als je rijk bent, is niet leuk. Zoals je ziet,
genoten Bloobeest en de kapitein van 'n
uitmuntende sigaar en Pepito van de
geur. Een ober bracht de ochtendkrant
en omdat de kapitein het beste kon le
zen, verdiepte hij zich in de dagelijkse
strip. Toen hij die, schuddend van het
lachen had gelezen, viel zijn oog op een
grote foto en die foto.... was.... van
Jef Aluin!! „Stil, stil, stil!", gebood
de kapitein (Bloobeest en Pepito hadden
het nog steeds over beetgepakte herinne
ringen). „Ik zal iets voorlezen: Heden
morgen zijn de kletsnatte figuren van
Jef Auin en zijn makkers aangespoeld
en naar het politiebureau overgebracht.
Als deelnemers aan de wedstrijd meen
den zij, ondanks het minder gebruike
lijke vervoermiddel, aanspraak te mogen
maken op de tweede prijs".
„Wat een brutaliteit!", stoof Bloobeest
op. „Ach", suste de kapitein, „je moet je
mededingers wat gunnen. Bovendien
hebben we aan Jef Aluin te danken, dat
we de race hebben gewonnen! Die gum-
mimijnen waren een goed idee. Kom
Bloobeest, we moeten naar de trein!" -
„Gaan jullie al weg?", riep Pepito ont
hutst. „Ja natuurlijk", zei kapitein Drup
pel, „het verhaal is afgelopen! Of ga jij
er soms mee door!" - „Ik wel", zei Pepi
to, „als je rijk bent is het veel gemak
kelijker om avonturen te beleven".
Op het station gekomen namen onze
vrienden hartelijk afscheid van Pepito
en beloofden te zullen schrijven.
En toen de trein vertrok kreeg Pepito
'n brok in zijn keel, want hij vond kapi
tein Druppel en Bloobeest echte fijne
vriendjes! (Slot volgt).
SRD/
>t
r
L
ive 1
hand
België en Frankrijk. Wie er vroeg
kan dan iets extra verdienen.
Waar eigen produktiecapaciteit
tekort schiet voeren de Zeeuwei
mossels in uit Denemarken en Duit
die dan enkele dagen in Zeeland
verwaterd en vervolgens als Nede
se produkten worden uitgevoerd
laatste weken kwamen er dagelijj
20-tal vrachtauto's met buiten!
mosselen Ierseke binnen, waar
manier reeds meer dan 70.000 mi
is verwerkt en verhandeld. Het bet
hier de z.g. rode mosselen die slee
tot 22°/o vlees bevatten en ook
koken nog minder gemakkelijk
openen. De Waddenmosselen be
30 tot 35 procent vlees en zijn va
betere kwaliteit. Van vele kweek
sen in de Wadden kan momenteel
nog geen volgroeid produkt word
oogst. Dat duurt nog enige weke
de forcering van de vroege expor
diverse Waddenzeekwekers daaro:
lede ogen wordt aangezien laat
indenken.
Trouwens dit soort handel hee
in Denemarken reeds aanleidin
moeilijkheden gegeven. De Denei
wijten de Nederlanders, die (op a
onder Deense vlag) met zwaarder
vissen dan de Denen zelf is toegi
dat ze overbevissing toepassen. In
leidde dat tot relletjes en werd g<
het lossen van de Nederlandse s
te verhinderen. Ook werd gepooj
havenmond af te sluiten om de
landers het uitvaren te verhindere
TEXELAARS TER HARINGVA1
Elf van de dertien Texelse kotte
in de nacht van zondag op maan*
de haven van Oudeschild wegge
om de haringvangst te gaan beo*
Teneinde de visgronden tijdig (te|
avond) te kunnen bereiken verlie
Texel op een bijzonder vroeg uu
1947 gingen de Texelaars voor het
ter haringvangst en met uitzon
van 1948 zijn ze ieder seizoen ter
van het Kanaal met deze visserij
geweest, het grootste deel van de
se vloot tenminste.
In 1955 legde de gehele Texelse
zich op deze visserij toe. De
lijk
wordt twee aan twee uitgevoerd: c ien
ters slepen het z.g. atoomnet nl.
zich in. De TX 4 heeft een Urke
compagnon. Vorig jaar werden
vangsten gedaan en de TX 32 en
24 (thans de TX 2 genaamd) wiste
zelfs de wimpel van het gemeenteb
van Breskens te veroveren voor d r dc
voer van de meeste haring aldaaismae
Als het programma volgens he
eer
wa
st. h
aan
mag worden uitgevoerd, zullen d arlSe
ters vandaag reeds hun eerste bi Z1J£
Breskens aanvoeren. De bemanniim
staat uit Texelaars, Volendammers
wij kers, IJmuidenaren, Egmondei
Heldersen. De haring wordt 's nacl r^eT
vangen. Op wel zeer ongeregelde
worden de netten binnengehaald,
genstelling dus tot de visserij van
vis. Nu kan het zijn dat men ree*
minuten na het uitgooien van
alweer zoveel „schrijverij" waari
dat het opnieuw „halen" is geblaz
Het avontuur is dus ook heel wa
ter dan bij de gewone visserij
aaarnaast is het risico ook groter,
het gebeurt wel, dat er zoveel har
het net wil, dat dit finaal scheurt
gaat een kapitaal aan vis en mat
verloren. Per trek loopt de vangst
van één tot twintig ton, dit laai
trouwens een zeldzaamheid.
Maandag a.s. zullen de twee
Texelse kotters, de TX 17 en de
volgen. Omstreeks maart keert de
naar Texel terug. Dit kan trouwei
wel eerder worden, want de duur
campagne hangt geheel af van d<
wezigheid van haring of niet.
Een deel van cle kottervissers e
twaalf, heeft in Breskens een huis
huurd, zodat de familie daar de koi
tijd gaat vertoeven. De overigen
ieder weekend naar Texel.
ONTWIKKELING OOSTEREK|
Vrijdag 2 november a.s., aanvl
uur houdt de heer J. C. Bruin
Wapen van Amsterdam een causeri
film over Corsica. Deze hoogst in
santé kleurenfilms hebben recht
volle zaal. De toeschouwers wacht
genotvolle avond.
FEUILLETON
door W. KERREMANS
26. „Ja Marien, alles wil ik doen wat je
zegt om mijn eigen te redden!"
„Goed, dan is dit mijn voorwaarde:
Direkt als jij je tractement hebt gekre
gen, kom je naar mij en geeft het mij
zonder een cent achter te houden. Ik
betaal alles wat je nodig hebt en alles
wat je wilt kopen, maar geen enkele
borrel. En dan moet je me bij je eigen
zaligheid beloven ook geen geld van
anderen te lenen!"
Bart stak Marien de hand toe en riep
bewogen:
„Ja Marien, dat doe ik, dat is prachtig
van je. Nou kan ik er van af As ik toch
geen cente heb kan ik vanzelf geen bor
rels kopen en ik beloof je bij mijn zalig
heid dat ik nooit nie een cent van een
ander te leen zal vragen. Ik heb aldoor
gedocht as ik weer aan de zuip was: as
Marien komp dan zal ie me weer redden
en nou doe je het ook. Ik ben je echt
dankbaar, Marien. Ik zou naar de blik
sem zijn gegaan, zo vast as een boom".
Het krasse middel dat Marien zijn
vriend had gegeven hielp uitstekend. Da
delijk na de ontvangst van zijn soldij
bracht Bart hem het geld en Marien gaf
hem nooit daarvan iets in handen doch
betaalde wat Cornelisse wenste te kopen
in de kantine of elders, 't Was een las
tige taak, maar dat had Venkel er graag
voor over en hij constateerde met innige
voldoening, dat Bart op deze wijze zijn
hartstocht voor drank overwon. Met
kleine bedragen liet hij hem langzamer
hand wat vrijheid en hield Cornelisse
voor, dat het voor hemzelf een mooie
overwinning en een gevoel van her
nieuwde eigenwaarde zou zijn, als hij
weer geheel en al over zijn tractement
zou kunnen beschikken en zich sterk ge
noeg gevoelen zou om de verleiding te
weerstaan.
Het kwam zo ver. Cornelisse was ge
lukkig en dankbaar. Er was nu geen ge
vaar meer, geloofde hij, dat hij weer in
zijn fout zou vervallen, ook al zou Ma
rien weer voor een poos weggaan.
Kort na zijn bevordering had Venkel
zich opgegeven voor de wachtmeesters
cursus, die 6 maanden duurde. Het mili
cienskader had een zeker voorrecht bo
ven de vrijwilligers, werd hij niet dade
lijk in die graad benoemd, maar moest
wachten tot er een vacature was en dat
kon soms tamelijk lang duren, maar een
milicien, die hetzelfde examen aflegde,
werd onmiddellijk tot wachtmeester aan
gesteld. En zo kwam Marien na ruim een
jaar in dienst te zijn geweest, als wacht
meester met verlof thuis, gekleed in een
sierlijk zittend buitenmodel uniform.
„Dat Veulen van Venkel zie ik nog
best officier worre en as ie mettertijd
generaal wordt zal ik niet gek opkijken"
Na zijn bevordering tot wachtmeester
was Venkel overgeplaatst naar een an
der escadron, wat altijd geschiedde, om
dat het moeilijk zou zijn voor een nieuw
benoemde onderofficier zijn gezag vol
doende te laten gelden tegenover de
mannen met wie hij zolang op de cham-
bree had gehuist.
De Mottige kwam Venkel feliciteren
met het slagen voor zijn examen en zei
toen: „Brigges (d.i. brigadier of korpo
raal), je treft 't niet man. De ritmeester
van dat escadron is ene Hogenterp en
dat gaat nog wel, maar je peletonscom-
mandant dat is jhr. Puygens, een luite
nant, die nooit anders genoemd wordt as
„het Kreng" en dat is ie ook. Het is de
grootste lazersteen die ooit z'n poten in
de kazerne gezet heb, een Judas, een
pestkop en een ruiter as de Lange".
Een ruiter as de Lange betekende een
slecht paardrijder, die zich verbeeldde
een uitmuntend rijder te zijn. De Lange
was trompetter en reed dus een van de
makste paarden die er waren. Hij kon
er op blijven zitten maar daarmede was
dan ook alles gezegd. Ruiter mocht men
hem niet noemen en die man was in zijn
verhalen de kloekste, de vaardigste en
onverschrokkenste berijder van 'n paard
die de wereld ooit had aanschouwd. Hij
vertelde tot vermaak van zijn hoorders
de voorbeeldige kunststukken op eques-
trisch gebied, die hij zou hebben ver
toond, maar die men nooit te zien kreeg
en de spotnaam: een ruiter als de Lange,
beschouwde hij als een eerbiedige ere
titel voor zijn eigenschappen.
De nieuwe peletonscommandant van
Venkel had op de Militaire Academie
natuurlijk hetzelfde rij-onderricht gehad
als zijn collega's, maar zijn rijkunst was
ver bij hen achtergebleven en dat was
een eigenschap, die hem bij de huzaren
in minachting bracht. Men kon iemand
veel vergeven, als hij een goed ruiter
was, maar een slecht ruiter bleef altijd
in ongenade. Nu kwam er nog bij, dat
Puygens eigenschappen had, die hem de
verbeten haat van zijn gehele peleton
en van het gehele escadron hadden be
zorgd. Hij schold de huzaren uit - dat
was niets bijzonders, want dat deden al
len, die meer waren dan gewoon huzaar
- maar hij schold vernederend, grievend.
Wanneer in beeldspraak uitgedrukt, an
dere officieren de huzaren een gemoede
lijke stomp gaven, dan schopte hij hen
tegen de schenen en kneep hen met een
tang. Daarbij was hij wraakzuchtig
streng. Hij liet de mannen niet slechts
straffen als ze in overtreding waren, hij
zocht naar elke mogelijkheid om hen
straf te doen opleggen en bij geen esca
dron vielen zo vele en zware straffen als
bij dat waarbij Venkel nu was geplaatst.
De nieuwe wachtmeester huisde met
zijn 3 collega's op een afzonderlijke on
derofficierskamer, at in een aparte zaal
en kreeg fijner kost. Er was ook een
onderofficierskantine.
De oudste van zijn collega's lichtte
Venkel in, dat het de gewoonte was dat
een nieuw benoemde zijn kamergenoten
een avond onthaalde. „Een fuif, begrijp
je", zei hij. „Je bent er niet toe verplicht
hoor, maar 't is aardig om mekaar zo te
leren kennen".
Het bleek Venkel bij verder vragen,
dat zo'n fuifje gewoonlijk bestond uit het
ledige van enkele flessen jenever en het
roken van vele sigaren. Venkel beloofde
er voor te zullen zorgen en nodigde zijn
nieuwe vrienden daartoe uit op de eerst
volgende zaterdagavond.
De inwijdingspartij werd altijd ge
houden op de onderofficierskamer en
daar zou ook die van wachtmeester Ven
kel plaats hebben. Hij had er zeer tegen
op gezien en gezocht naar een middel,
waardoor hij zonder de anderen tegen
zich in het harnas te jagen, zich
kunnen onthouden van onmatig
drinken. Marien kon er slecht tegei^
had het ondervonden toen hij zijn*^
ga-korporaals moest onthalen bi]
bevordering tot wachtmeester. Hi
na enige borrels een haast onoverw
lijke weerzin tegen de drank geki
had toch nog een glas genomen eisteri
de volgende dag bijna niet in stal ster'
weest, zijn dienst behoorlijk te do* B
Niet weer wenste hij zich aan
bloot te stellen en hij vond een
om er aan te ontkomen. In de
waar hij de drank kocht, voor elke
nemer een halve fles jenever, lie
er een voor de helft met water vei
gen en er een weinig opvallend et ori
op aanbrengen. Verder bracht hij
ve de drank en sigaren nog een
belegde broodjes en augurken me
dit ongewone onthaal bracht zijn
raden in een blijde stemming,
dronk nu vrolijk, maar toch voorz lva
met hen mee en dit wekte de bewfn
ring der geharde drinkers, dat
weinig onder de invloed kwam vi
drank.
i m
ize
kw
deze
rek
de
iern
ir toi
errfe
irf j
L>e o
r chti
Lke
spo
Za
let I
it:n B
rwej
Zo
idesc
lif -v
M
i in E
Het gesprek ging vrijwel alleen
paarden, vrouwen en drank, maai
nieuwe collega's hielden hem ook
dat hij lid diende te worden van de
ciersvereniging „Kameraadschap
doel", die o.a. gezellige avondjes,
voeringen en bals gaf. Een beetje
schaamd bekende Venkel, dat hij
e Cc
fond
•e Cc
fond
D
>en
omst
asp
fcds,
ertoe
Z
kon dansen, maar dat was niets. W todei
meester De Roy, een vent van de uif
familie, zeiden ze met zekere eer oor
gaf daarin onderricht, dat was gau"
noeg geleerd. (Wordt vervolg' lad
