9-
roen /wa
in het harL,
st°k
6¥®Ü$fL DeTandpasta van standing
Texel kreeg 92 jaar geleden zijn
Vuurtoren
Er werd gehamsterd maar niet noemenswaard
VERLï| SRDAG 10 NOVEMBER 1956
71e JAARGANG No. 7095
rEXELSE»COURANT
Rode,
Uectrici
67-ji
oprid,
et ber«
leeftijt
jf ge\r
11 mei
is, de
menee
want
jve N.V. v.h. Langeveld de Rooij
bandel Drukkerij Bibliotheek
Burg - Texel - Postbus 11 - Tel- 11
Verschijnt woensdags en raterdagi.
Bank: R'damse Bank, Coöp. Boerenl-
Bank. Postgiro 652. - Abonn- pr. 2,25 p-
kwart. 4- 20 ct incasso. Adv- 8 ct p- mm,
taris J. L. Kikkert, lid van de ge-
teraad en van Provinciale staten,
ouder van Texel, voorvechter voor
eiligheid ter zee en voor de verde-
hppf van 'ant* te£en de zee ont-
Ur.t 1 ol. A*\ 1 m A.fAmk am 1 O CA
opbou
ijke lei
worde
het licht op 1 november 1864,
astreeks het midden van de vorige
stond de stoomvaart nog in de
erschoenen. Er voeren ook nog geen
~ei a :e schepen". Men oordele slechts: het
13diep en de Helderse haven waren
jegangspoorten tot de haven van
ierdam. Dus ook de grote zeesche-
uit die dagen moesten via het
rdiem dhollands Kanaal naar Amsterdam
door
van
rgemw
Uw i.
loten
bedri
oen 1<
verki
rijf
Er waren in de zeventiger jaren
de vorige eeuw slechts een paar
pen, die te groot waren om via dat
al naar Amsterdam te varen, dat
n de grootste stoomschepen van de
rlandse koopvaardijvloot, de drie-
ndhoi >nci tonners van de Stoomvaart
?drijf schappij Nederland en de schepen
racht. c}e K.N.S.M., die in Den Helder
^f.erJ len gelost en geladen, hoewel de re-
bij di en j[n Amsterdam waren gevestigd,
scheepvaart bestond dus hoofdza-
k uit zeilvaart, en was daarmee af-
telijk van wind en weer. Het is dan
niet te verwonderen dat er vrij veel
v? 1 dingen voorkwamen. Schepen im-
breid s die 0p zee door storm - vooral
rdwester stormen - werden overval-
konden daardoor gemakkelijk aan
r wal verdagen en dus kennis maken
de banken voor de kust. En dat ge
was in de buurt van de Helderse
in dubbel zo groot, omdat het niet
;rs dan normaal was, dat binnenko-
if de schepen probeerden - voordat de
n te erg werd - de veilige haven of
te bereiken.
i hebben voor ons liggen een sta-
ek over het jaar 1863 betreffende
strandingen op de kust van Noord-
1 and. Daaruit blijkt, dat er alleen op
el in dat jaar 17 schepen strandden
een totaal van 43 (Callantsoog 2,
lond 1, Den Helder 4, Petten 2,
•orl 2, Terschelling 6, Velzen 1, Vlie-
7 en Zandvoort 1). Dit illustreert
voldoende het gevaar, dat de Texel-
tust voor de zeevarenden opleverde,
PLEI!ecn n°^ geaccentueerd wordt door-
^op Eierland geen vuurtoren was,
op Huisduinen wel.
ovendien was het op Texel door het
treken van verharde wegen, prak-
ondoenlijk de reddingboot tijdig
de geschikte plaats te hebben, als er
stranding voorviel. Dit alles baarde
loge mate zorg en het was Notaris
kert, die zich als onvermoeibare
rvechter inzette om te bereiken, dat
op Eierland een vuurtoren zou
den ingericht en secundo, dat er een
wegennet op Texel zou worden
gelegd. Als gemeenteraadslid en als
houder ijverde hij voor de goede
maar ook verhief hij zijn stem in
Provinciale Staten en zijn betogen
en zo klemmend en logisch, dat de
rincie zich tot de minister van Ma-
wendde - de verantwoordelijke au-
iteit voor de veiligheid ter zee onder
ns ressort de zorg voor de kustlichten
u oorde - met het dringende verzoek
in de leemte in de kustverlichting te
rzien, niet alleen op Texel, maar ook
Terschelling.
de minister van Marine gevoelig
voor de genoemde argumenten
kt uit een bericht aan zeevarenden
begin oktober 1864, waarin werd
egedeeld, dat per 1 november van dat
het hulpdraailicht van Terschelling
worden gedoofd en daarvoor ont
ken een stilstaand licht van de eerste
lotte, verlichtende de gehele horizon
bij helder zicht waarneembaar tot 'n
nd van 22 a 24 Engelse mijlen, en
er „Tenzelfde tijde zal op Texel een
moej ailicht van de tweede groote met
duisteringen worden ontstoken, ver-
itende den gehelen horizon, zigtbaar
Duitsche Mijl (18 Engelschen Mij-
Het licht verschijnt in elke minuut
y lurende 14 a 15 seconden, de grootste
1 littering duurt 6 seconden; op 4 (Duit-
stü ie) mijlen afstand is de verduistering
ïn komen. Deze nieuwe lichttoren is 50
wa sn verheven boven gewoon hoogwater
30 ellen boven het duin, liggende op
"a<*gr., 10 min. 57.9 sec. Noorderbreedte
«4 gr., 51 min, 21.9 sec. Lengte Oost
n Greenwich". Later werd door de
nister nog bepaald, dat het licht van
he sel rood zou zijn, ter betere onder-
leiding van het licht van Kijkduin,
a t zijn gewone kleur behield.
i di
de
de
ehad,
lines,
Uw
der
ie toe
het
len
daan
die
kamei
iders
ij ze
i ter
ien -
nove i
erliri
iinen
volgt y
ber
Blok
zicht
ueuw
t. Ba
gaan
de k
e a
oben
oedz
in st
et
zo
en
iter
;n v
it d<
rdoi k'
del* d,
r v<
1 november zou het licht dus ont-
'ken worden: het eerste grote succes
en lor de veiligheid ter zee door Notaris
Akkert behaald.
Hoe men er die tijd over dacht kunnen
5 lezen in een bericht in de destijds
iaa ^schijnende Amsterdamsche Courant,
'als volgt luidde:
oAan den heer J. L. Kikkert, notaris
- wethouder te Texel, is door den mi-
0 iter van marine de hoogstvereerende
r ik opgedragen, om op Dinsdag 1 No-
aiber aanstaande het eerste licht te
•teken van den in Eijerland nieuw-
'Uwden vuurtoren. Deze onderschei-
Op 1 november jl. was het
tweeënnegentig jaar geleden,
dat voor het eerst het vuurto
renlicht van Eierland begon te
draaien.
De Eierlandse toren - indertijd
ver van het geweld van de zee
verwijderd gebouwd - moet
thans door kostbare kunstwer
ken worden beschermd. Aldus
zijn de profetieën van Notaris
Kikkert bewaarheid Reeds in
1864 waarschuwde hij de Mi
nister van Binnenlandse Zaken
in een zeer uitvoerig gedocu
menteerd adres, dat er gevaar
voor het eiland bestond: Het zij
ons vergund, ter gelegenheid
van de verjaardag van het Eier
landse licht, een artikel te wij
den aan de totstandkoming van
de Eierlandse lichttoren en het
streven van Notaris Kikkert,
een man met diepgaande water
staatkundige kennis.
ding is een bewijs van erkentelijkheid
voor die inlichtingen en werkzaamhe
den, welke de Regeering hebben ge
noopt tot den aanbouw van dien vuur
toren over te gaan. Ter gedachtenis
zullen de volgende woorden in steen
worden gebeiteld: „Dit licht is den 1
November 1864 ontstoken door den heer
J. L. Kikkert te Texel", welke steen bo
ven den ingang van den toren zal wor
den geplaatst. De oprigting van dien
vuurtoren is een werk, dat den zeeva
renden ten zegen zal zijn en menige
ramp zal voorkomen. De onderscheiding,
die den heer Kikkert te beurt valt, doet
ons regt goed en wij achten het een
voorregt, een man op Texel te hebben,
wiens lust het steeds is voor 't nut van
het algemeen werkzaam te zijn. Dinsdag
1 November zal voor Texel's burgerij,
bij gunstig weder, tevens een dag van
genoegelijke uitspanning zijn. Velen
hebben plan dien dag, door het ontste
ken van vuurwerk, door het uitsteken
van vlaggen en door verzieringen, een
feestelijk aanzien te geven".
Deze lof voor het werk van Notaris
Kikkert moge overdreven lijken, dat
was echter allerminst het geval. Het was
nog maar een jaar geleden dat de nota
ris hoogst eigenhandig een verbeterde
kaart van Texel had gemaakt en daarop
aangegeven, hoeveel vaak rijk-beladen
schepen op de Texelse kust waren ge
strand. Het is aan geen twijfel onder
hevig of het is juist deze kaart met de
daaraan gehechte nota geweest, die de
regering in Den Haag had doen beslui
ten zonder uitstel de vuurtoren op Eier
land te doen bouwen. 1 november 1864
was dus een feestdag. Het terrein waar
op de vuurtoren stond was zoals te doen
gebruikelijk, prachtig versierd met vlag
gen van „alle zeevarende naties" en een
aantal seinvlaggen, terwijl het rood wit
blauw van de vuurtoren wapperde.
Een groot aantal genodigden was in
Op dit oude cliché is het niet duidelijk
te zien, maar op de toren is het zwart
van de mensen. Wanneer de foto ge
nomen werd, is ons niet bekend, in
ieder geval niet in 1864, want toen werd
er op Texel nog niet gefotografeerd. U
zief hier de vuurtoren, zoals hij in ge
noemd jaar voltooid werd. Later is de
toren belangrijk veranderd en wel na
de gedeeltelijke verwoesting in april
1945.
het Eierlandse Huis samengekomen en
begaf zich om half vijf 's avonds naar
de vuurtoren, waar de Inspecteur van
het Loodswezen te Nieuwediep, de heer
PLAATSING VLUCHTELINGEN
Sinds j.l. woensdagmorgen werd bij
het vluchtelingencomité Texel reeds
plaatsruimte aangeboden voor een 79-tal
vluchtelingen. Het vluchtelingencomité
is zeer erkentelijk voor dit overweldi
gende aanbod. Het comité zal thans op
korte termijn de opname-mogelijkheden
nagaan; wel wijst het comité er op, dat
men - in het licht van de mededeling
van de zijde der Regering, dat Neder
land 1000 vluchtelingen zal opnemen -
voorshands van een opname van grote
aantallen vluchtelingen uit Hongarije op
Texel geen al te grote verwachtingen
moet hebben.
Daarbij komt, dat volgens de laatste
berichten, vele Hongaren er de voor
keur aan geven dicht bij hun land te
blijven. Spoedig zullen wij over deze
opname nadere mededelingen doen.
Wel staat vast, dat een geldinzameling
ten bate van de Hongaarse vluchtelingen
zeer urgent blijft. Dit bleek ook uit en
kele der Texelse aanmeldingen. Zo
schreef één der opname-gezinnen: met
een roerende offerbereidheid: „Bij deze
geef ik mij op, om ook een paar vluchte
lingen onderdak te brengen en te voe
den. Alleen geld om ook kleding voor
hen aan te schaffen, bezitten wij niet,
kan hier dan voor gezorgd worden?"
Als we dan voorts bedenken welke moei
lijkheden de plaatsing van vluchtelin
gengezinnen zal meebrengen dan kun
nen deze moeilijkheden alleen opgelost
worden door veel materiële hulp te
verschaffen en daarvoor is geld nodig.
veel geld. Mogen wij U daarom nog
even herinneren aan de wijze, waarop
U Uw bijdrage kunt storten. U kunt dit
doen bij de redaktie van de Texelse
Courant en bij één van de Texelse ban
ken, ten name van het vluchtelingen
comité Texel.
Het vluchtelingencomité Texel.
LAATSTE EER AAN DE HEER#
P. A. DE RODE
Vele vrienden en zakenrelaties
waarmede in de loop der jaren ook een
band van vriendschap was gelegd
hebben te Driehuis-Westerveld de laat
ste eer bewezen aan de heer P. A. de
Rode, oud-directeur van de Texelse
Electriciteits Maatschappij, die zaterdag
3 november op 67-jarige leeftijd na een
kort ziekbed is heengegaan.
Onder de aanwezigen merkten wij op
burgemeester De Koning, ir. Gebhard,
technisch commissaris, de raad van com
missarissen der N.V. TEM en het perso
neel der TEM voor zover de dienst hun
aanwezigheid toeliet.
In de aula werd het woord gevoerd
door burgemeester De Koning en ir.
Gebhard, techn. commissaris. In warme
bewoordingen schetsten de sprekers de
verdiensten van de overledene, wiens
leven en werk ons allen tot voorbeeld
mag strekken.
Ds. J. J. J. van Sluijs leidde daarna
een korte rouwdienst, die met gebed
werd afgesloten.
Diep onder de indruk verlieten allen
het crematorium.
Hij ruste in vrede.
Engelsman Kleijnhens „eene gepaste toe
spraak" hield, waarin hij al het werk
releveerde dat door notaris Kikkert was
verricht, en waarvan het resultaat nu
ontstoken zou worden. Met een „Leve
de Koning, Leve de Minister van Mari
ne" kweet de notaris zich van zijn taak,
waarna op het gehele vuurtoren-terrein
Bengaals licht werd ontstoken. De no
taris begaf zich met de genodigden terug
naar het Eierlandse Huis, „waar men
den avond verder genoeglijk doorbragt
en nog eenig fraai vuurwerk ontstoken
werd, gepaard gaande aan Heildronken
op de Koning en het Vorstelijk Huis,
den minister van Marine, de heeren
Kikkert en Kleijnhens en den opzigter
Lammers", zoals de chroniqueur uit die
dagen vaststelt om laconiek te eindigen
met „Deze feestavond zal voorzeker bij
allen, die daarbij tegenwoordig waren,
een hoogst aangenamen indruk hebben
achtergelaten". Nou, daaraan twijfelen
wij niet.
Nu moest de toren zijn nut in de
praktijk bewijzen. Die kans kwam al op
de avond van de derde november 1864.
Een paar dagen tevoren was een Han-
novers schip in de buurt van de vuur
toren gestrand, en men wachtte met het
afbrengen totdat het tij gunstig zou zyn.
In die tussentijd was door sclielpcnvis-
sers van De Cocksdorp een gedeelte van
de lading gelost. Het gunstige tij bleek
in de avond van de derde november te
vallen. Normalerwijze zou men nimmer
geprobeerd hebben om in het donker 'n
schip over de vele banken heen vlot te
brengen, doch nu konden peilingen op
de vuurtoren worden genomen. En zo
waar, het experiment slaagde. Het
slechts twee maanden oude schip, dat op
zijn eerste uitreis was gestrand, werd
door de mannen van De Cocksdorp in 't
holst van de nacht over de banken heen
geloodst. Voor dit staaltje van vakkun
dig bergingwerk betaalden de eigenaren
aan de vissers 2.500,
Intmssen was de Rijksbegroting over
het jaar 1865 verschenen en in de Memo
rie van Toelichting kwam Texel weder
mie vervolg tweede pagina)
Bij diverse zaken hebben wij ons licht
opgestoken naar aanleiding van couran
tenberichten met betrekking tot het
hamsteren van levensmiddelen, kleding
etc. Uit de mededelingen van onze mid
denstanders bleek ons, dat het met het
hamsteren op Texel best is meegevallen.
Het aantal mensen, dat in verband met
de gespannen internationale toestand
extra voorraden wilde gaan aanleggen,
was op ons eiland gering. Een kruide
nier vertelde ons, dat er enige klanten
ineens bijzondere belangstelling voor het
produkt koffie aan de dag legden. Zij
bestelden zonder blikken of blozen een
gehele doos koffie, zodat zij het eerste
jaar gedekt zouden zijn, maar de krui
denier had subiet geweigerd. Er was ook
nogal wat vraag naar een extra stukje
zeep, wasmiddelen, vet en olie.
De hamsteraars - nogmaals: enkelen -
konden wél hun vet krijgen, want de
voorraad was groot. En zodoende wer
den hamsteraars met tien pakjes vet be
voorraad
Een grossier vertelde ons, dat er enige
verhoogde vraag was naar koffie, thee,
zeep, olie en suiker. De zaken konden
bediend worden, want reeds omstreeks
deze tijd van het jaar houdt de groot
handel rekening met de moeilijkheden,
welke de winterdag ten aanzien van het
transport wel eens biedt. Hierdoor kon
aan de extra vraag praktisch geheel wor
den voldaan.
Een kruidenier vertelde ons, dat hij
blijkens een mededeling van zijn leve
rancier, geen extra tussentijdse bestel
ling kon doen. Hem was bovendien aan
geraden de koffie niet bij dozen tegelijk
aan een en dezelfde klant af te geven.
Maandag liepen de klanten het drukst,
daarna zakte de hamsterlust weer merk
baar af.
Een textielhandelaar zei, dat hij maar
BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL
van 2 tot en met 8 november 1956
Geboren: Hendricus Petrus, zv Petrus
J. Zijm en Anna Nooij; Christina Ceci
lia Maria, dv Sjoerd J. Bosma en Maria
A. Gerritsma; Marinus Gerard, zv Bauke
Dootjes en Simonetje van Boven; Corne
lls Anthonius Ernst, zv Simon Zijm en
Anthonia Koper; Jantine, dv Douwe
Medema en Willemina M. Druif.
Ondertrouwd: Jacob J. Schraag en
Maria A. van den Berg.
Getrouwd: Adriaan G. Dekker en
Anny Duiker; Pieter Drijver en Helena
E. Kalf; Louis van Bekkum en Jacoba
C. Dekker; Arie Brans en Petronella van
Egmond; Arie Kamp en Sara Pranger;
Meijert Boon en Theodora Waldus.
Overleden: Peter A. de Rode, oud 67
jaar; Neeltje Boon, wv Henkes, oud 85
jaar; Cornelis Ossen, oud 84 jaar.
INGEKOMEN PERSONEN
Marie Tol van Amsterdam, van Wal-
beeckstr. 56hs naar H 120; Nanetta M.
C. Rab, wv Gonlag, van Haarlem, Scho
tersingel 61 naar Den Burg, Weverstr.
34; Cornelis de Jager, van Zuid-Afrika
naar Den Hoorn 49; Gosse Waaijer, van
Sloten, Idskenhuizen 23 naar Weststraat
14, Oosterend; Pieter T. Beeksma, van
Eindhoven, Nieuwedijk 179 naar Zwaan
straat la.
VERTROKKEN PERSONEN
Henderikus Setz, van Weverstraat 58
naar Alkmaar, Raaksje 12; Hermanus J.
Neijens, van Emmalaan 11 naar Medem-
blik, Ridderstraat 10; Anthonius P.
Boersen, van O 163 naar Medemblik,
Ridderstraat 10, Hendrika K. Hoogeste-
ger, van Prof. Keesomlaan 13 naar Apel
doorn, Mendelssohnlaan 59; Jannie van
den Berg, van Weverstraat 57a naar
Amsterdam, Amstelveenseweg 90;
Klaaske Krotje, van Oosterend, Bosweg
21 naar Den Helder, Strandboulevard 6.
„DE HAVENKANTERS"
Zaterdag 17 november zal de Oude
schilder muziekclub „de Havenkanters"
haar eerste openbare uitvoering geven.
De club heeft ijverig gestudeerd o.l.v.
de heer J. Beumkes en de uitvoering
wordt dan ook met belangstelling tege
moet gezien. Wat we indertijd gehoord
hebben toen de Havenkanter meewerk
ten aan de Instuifavond, doet ons veron
derstellen, dat de bezoekers een prima
avond zullen hebben. Er zijn 20 mede
werkers.
EN DAN GAAN WIJ NAAR
Het is maar goed dat op ons raadhuis
meer dan één ambtenaar van de burger
lijke stand zetelt, want vrijdag jl. wer
den vijf paartjes in de echt verbonden.
De ambtenaren konden elkaar nu af
lossen.
Het aantal huwelijken, dat de laatste
drie maanden (september, oktober en
november) is en zal worden afgesloten,
bedraagt 45, terwijl dit aantal over het
gehele jaar normaal op 75 huwelijken
ligt. Het gevolg van de vele huwelijks-
voltrekikngen gedurende dit jaar is, dat
het huwelijksregisterboek volgeboekt is
voor het einde van het jaar, iets wat nog
nooit is voorgekomen. Hierdoor moest 'n
aanvullend register in gebruik worden
genomen.
heel weinig van het hamsteren gemerkt
had. „Misschien heeft deze en geen wat
extra ondergoed ingeslagen, maar daar
hield het ook wel mee op.
„Geen extra japonnetje?
„Nee, beslist niet".
Sommige textielzaken aan de Over
kant konden daarentegen een geheel
ander geluid laten horen. Zo was er een
dame, die niet minder dan 40 klosjes
garen kocht
Wij herinneren ons allen nog het
schoeiselprobleem tijdens en kort na de
oorlog. Daarom hebben wij een schoen-
handelaar ook bij dit onderwerp betrok
ken. „Donderdag en vrijdag was de ver
koop ook al zeer goed, maar ik kon niet
zeggen, dat er gehamsterd werd. Het
woord hamsteren kan pas worden gebe
zigd, als men drie of vier paar schoenen
tegelijk inslaat".
Maandag werd ook goed verkocht,
maar ook toen was absoluut niet van
hamstieren sprake. Waarschijnlijk heb
ben sommigen wel gemeend wat eerder
artikelen aan te schaffen, die men toch
binnen enkele dagen of weken nodig zou
hebben, maar in die gevallen zou het
woord hamsteren toch misplaatst ge
weest zijn.
NEDERLANDERS VERGEET DE
AMBONEZEN NIET1
(Ingezonden)
Geachte Redacteur,
Gaarne zag ik het volgende stuk in
Uw eerstvolgend verschijnend nummer
geplaatst, daar het juist nu zeer urgent
is.
Nu wij zo diep begaan zijn met het
lot der Hongaren en de Nederlandse
Regering heeft aangeboden 1000 Honga
ren op te nemen in ons land, moet mij
toch iets van het hart.
Nederlanders bedenkt, dat er in ons
land 17.000 Ambonezen zijn onderge
bracht in 70 kampen, waarvan de mees
ten de toets der kritiek niet kunnen
doorstaan. Zij leven als in concentratie
kampen al 5 jaar lang, alleen het prik
keldraad ontbreekt.
Daarenboven is dit volk lichamelijk
niet opgewassen tegen het klimaat.
Déze mensen, verbonden in de geest
met hun broeders in de Zuid-Molukken,
die reeds 6 jaar een partisanen-oorlog
voeren, tegen hun bezetters der T.N.I.,
om hun vrijheid, om het recht der zelf
beschikking, zoals in de RTC (Ronde
Tafel Conferentie) was overeengekomen
onder auspiciën der V.N., en éénzijdig
werd verbroken door de Republiek In
donesia, werden verlaten door alles en
iedereen.
Deze Ambonezen hebben menig Ne
derlands soldaat het leven gered, dank
zij hun grote moed, trouw en aanhanke
lijkheid. Is het niet in de allereerste
plaats de plicht van het Nederlandse
Volk hier hun taak te vervullen en deze
mensen een menswaardiger bestaan te
bieden en vooral meer begrip voor hun
zaak te tonen, hun vrijheidsideaal te
respecteren.
Hun strijd gaat annex met die der
Hongaren. Zij strijden tegen terreur en
corruptie, daar waar hamer en sikkel
dagelijks hoorbaarder kletteren in Indo
nesië.
Ons land is klein en reeds overbe
volkt, de woningnood nog urgent en
heeft zijn „Ambonezen-probleem" te
verwerken, niet in de doofpot te stoppen.
Natuurlijk is de spontane reactie hulp
te bieden aan het dappeie Hongaarse
volk zeer toe te juichen en is er in ver
scheidene vormen uiting gegeven aan
deze drang tot „iets willen doen" aan
deze ellende.
Maar of het de Nederlandse Regering
is toe te vertrouwen om aan 1000 Hon
garen onderkomen te verschaffen, onge
twijfeld voor langere tijd, en met het
advies zoveel mogelijk het gezinsver
band in tact te laten, is voor mij de
vraag, waar zij de 17.000 Ambonezen in
ons land in onmenswaardige omstandig
heden laat verkeren.
Misschien sluit het één, het ander niet
uit voor particulieren, maar dan moet er
toch met klem op gewezen worden, dat
de Stem van Ambon niet mag worden
overstemd door de hulp aan de Honga
ren. Deze hulp aan hen is ongetwijfeld
ook bij de andere Europese landen in
goede handen.
Er zullen onder U ongetwijfeld zijn,
die zeggen „Nou maar die Ambonezen,
die hebben zich de laatste tijd toch maar
slecht gedragen".
Inderdaad valt dit te betreuren en
doet hun zaak geen goed, maar het is
zeer begrijpelijk en prijzenswaardig, dat
dergelijke excessen uitzonderingsgeval
len zijn. Hun omstandigheden in aan
merking genomen. Evenals de anti
communistische demonstraties hier te
lande niet vallen goed te keuren, maar,
oh zo begrijpelijk zijn.
Deze Ambonese voorvallen geven het
Nederlandse volk zeker niet het recht
zich daardoor te onttrekken aan hun
verantwoordelijkheid jegens dit volk.
G. VAN LOON-LE ROY
Tube
95-70U
