Cjrocn kwartsJexeh in het hart—
üüft'on
Groenteboeren namen handschoen op
Balmasqué S.V.T.
lts
rymvereniging „Texel" voor het voetlicht
WOENSDAG 27 FEBRUARI 1957
TEXELSE
71e JAARGANG No. 7124
COURANT
Uitgave N.V. ».h Langeveld de Rooi)
Boekhandel - Drukkerij Bibliotheek
Den Burg - Toxel - Postbus 11 - Tel. 11
Verschijnt woensdags en zaterdags-
Bank: R'damse Bank, Coöp. Boerenl.
Bank- Postgiro 652. - Abonn- pr- 2,25 p.
kwart. 20 ct incasso. Adv- 10 ct p.
klaarde, dat hij geenszins van plan is te
capituleren en de Texelse markt der
halve zal blijven bezoeken.
Intussen profiteren de afnemers volop.
„Nou gaat het pas goed", zeggen ze.
We zijn benieuwd hoe deze strijd zich
verder ontwikkelt en wat uiteindelijk de
resultaten zullen zijn.
De maandag gehouden markt stond in
het teken van een felle concurrentiestrijd
tussen de groenteboeren van Texel en
een firma van de overkant, die nu voor
de derde maal zijn artikelen op de Groe-
neplaats tegen zeer lage prijzen aan de
man trachtte te brengen. Blijkbaar heeft
de Overkanter tot tweemaal toe veel
succes gehad, want de Texelse groente
boeren hebben vorige week de koppen
bij elkaar gestoken en plannen beraamd
om deze bijzondere concurrentie het
hoofd te bieden. Alles ligt in de war: we horen van een
Het resultaat van hun besprekingen verdwaalde, 9 cm. lange, Afrikaanse
was, dat zij besloten om gezamenlijk naar sprinkhaan, als blinde passagier in een
de markt te trekken en de waren aan te kist sinaasappelen, bestemd voor M. S.,
bieden voor prijzen, waartegen iedere gratis op reis en tenslotte in het museum
concurrent het zou moeten afleggen. I beland, waar-ie al wekenlang in honger-
De actie was weldra algemeen bekend staking volhardt; we zagen aan het Wes-
en talrijke kopers verdrongen zich dan terslag kinderen pootjebaden; we zagen
ook rond de groentestalletjes, waarin de bij De Koog madeliefjes met rode hartjes
1 Texelse collega's broederlijk samenwerk- in het groene gras pionieren; we zagen
ten. De prijzen verleidden velen tot ko- Gerrit Couvert de laatste hand leggen
pen, want hier werd aangeboden tegen aan zijn restaurant, dat bij paal 9 zal
prijzen, die pas ontstaan als men het
woord groenteoorlog met recht kan be
zigen.
„We moesten wel", zo verklaarde een
Texelse groenteboer, want dit was geen
gewone concurrentie meer, maar een
abnormale transactie. Om die het hoofd
te kunnen bieden hebben wij de koppen
bij elkaar gestoken en tot deze actie be
sloten. Wij gaan door zolang het nodig
blijkt te zijn. Volgende week zijn wij
dus in ieder geval weer op de markt
present. We gaan door en we moeten wel,
want de concurrentie verkoopt beneden
veilingsprijzen".
We horen dan over de hoge vracht-
kosten, die hoger liggen voor de Texelse
handel daar die de goederen per kist laat
aanvoeren, terwijl de concurrent per
vrachtauto oversteekt, wat minder
vrachtkosten vraagt.
„Je kunt onder deze omstandigheden
I beter loontrekker zijn", aldus een Texelse
groenteboer, want aan een uurloon kom
je niet meer toe, en een andere Texelse
groenteboer merkte op: „Als men hier
in het groot van de concurrent aankoopt,
kan ik voor dat artikel enige weken
voorbijgaan, maar wèl mag ik voor vijf
cent groentesoep leveren of een pondje
zuurkool
Hoe dan ook, de Texelse groentehan-
del werkt maandags op de markt met
prijzen, die verre van gezond zijn, want
als er geld bij moet, moet ergens een
slachtoffer vallen.
De tegenpartij, de overkanter dus, ver-
texeGse markt
Aangevoerd maandag 25 februari:
2 koeien 700950; 15 schapen 75125;
20 biggen 4555; 40 nuchtere kalveren
40—70.
PROVINCIALE LEZINGWEDSTRIJD
Op vrijdag 1 maart vindt in de land
bouwschool de provinciale lezingwed
strijd plaats. De heer C. Hin zal spreken
over een enquête die hij onder de land
bouw jongeren heeft gehouden: „Waarom
word ik boer?"
De tweede spreker is de heer B. v.d.
Beek met als onderwerp: „Hoe moeten
de landbouwjongeren tegenover de hui
dige ontwikkeling van de landbouw
staan".
DE BONTE AVOND IN
DE COCKSDORP
De feestavond van de meisjesclub en
de jonge vrouwen-vereniging is in alle
opzichten geslaagd. Er heerste een gezel
lige sfeer, waartoe o.a. meewerkte ons
nationale gezelschapsspel „Het mast-
klimmen", onder leiding van een vrou
welijke uitgave van Johan Bodegraven.
Er was een echte jury aanwezig, waar
aan zelfs mevr. v.d. Kraan met haar
„droom van een hoedje" niet ontbrak.
Het enige wat hierbij niét echt was,
was de houten ham.
Verder was op deze avond oud en
nieuw vertegenwoordigd. Er verscheen
zowaar een diligence ten tonele met heen
en weer schommelende passagiers van
allerlei slag en een koetsier op de bok.
We zagen een sportvliegtuig boven ons
dorp cirkelen met ds. Soesan en Marien
van Liere om buurten aan de stuurknup-
pel. Dit tochtje was het nieuwe huis van
Daalder bijna noodlottig geworden, daar
dominee er rakelings overheen scheerde.
2 jeugdige accordeonisten van de meis
jesclub wisten enige tijd de aandacht te
boeien van alle aanwezigen.
Enkele voordrachten werden ten beste
gegeven. Gelukkig, dat opa zijn pijp ten
slotte toch nog terecht kwam. De drie
tamboers marcheerden weer af zonder de
dochter te trouwen.
Naar het lied van de „vuurtorenwach
ter" werd met alle aandacht geluisterd.
Het sluitstuk van de avond „Neêrlands
fabrikaat" viel zeer in de smaak.
De verloting leverde heel wat mooie
prijzen op.
Namens de kerkeraad werd aan de
leidster van de meisjesclub en jonge
vrouwen-vereniging, mevr. Kikkert-
Neuteboom, een fraaie plant aangeboden.
Zoals gezegd, als met al een mooie
avond met een intieme gezellige sfeer,
waarmee ook de penningmeester van ons
gebouw zeer in zijn schik was. Goed zo!
verrijzen; we zagen op de boerderij van
de heer D. Roeper, „AJcenbuurt", een pas
geboren kalf, dat niet minder dan 132
pond woog, terwijl zo'n adspirant melk
koe (maar melk zal-ie wel nooit geven)
normaal plm. 85 pond weegt; we zaten in
de gymuitvoering en hoorden een dame
achter ons zeggen „Zit ik nou onder de
pomp of in „De Oranjeboom?", want het
lékte op heur haar en baljurk.
Maar dat was met mekaar nog het
raarste niet: we zagen met een lucht die
naar sneeuw stond dames over het bordes
van „De Lindeboom-Texel" schrijden, die
zó van een warm, wit subtropisch strand
schenen te zijn weggevlinderd, met wei
nig textiel, maar met een overdaad aan
charme. We zagen daar ook een drietal
Javaanse schonen, ja zelfs een Arabier
en een Chinees. Maar meneer Quint van
de WV „Texel" zagen wij niét en toen
dachten wij: zeker tóch geen toeristen,
die al zo vroeg een zomerhuisje komen
bekijken? Wel zagen wij minister Zijlstra
en bleef dus de mogelijkheid, dat wij
een internationale conferentie op het
hoogste niveau gingen beleven. Nieuws
gierig als wij van nature (moeten) zijn.
lieten wij ons meelokken door een lief
tallig Tiroler meisje met stevige enkels.
Toen stonden we ineens in een dwaze
wereld. Waar? In Limburg? Carnaval?
Maar nee, stellig niet: daar zagen wij
bekende Texelaars: de heren Dapper,
Ran, Kiewiet, van Zeijlen. Allemaal top
leiders van onze S.V. Texel. Is hier? „Ja,
natuurlijk is hier feest, niet omdat wij
zo feestelijk zijn aangelegd, helemaal
niet, en vooral nu niet, nu wij het er dit
voetbalseizoen zo slecht afbrengen, maar
feest om den brode of om je helemaal uit
ae droom te helpen, omdat onze kas er
om schreeuwt!"
Toen wij deze nuchtere taal hoorden
waren we meten klaar wakker, rekten
ons uit en spoedden ons terstond naar
Texel's gezelligste feestzaal. „Deer hei je
d'r nog ien!" riep een jongetje, en bak
visjes giechelden in hoge ceetjes. Toen
wij de gereduceerde entree wilden beta
len, zei de heer Ran: „Loopt U zomaar
door, een vent, die reeds in z'n onder
broek loopt, hoeven wij niet nóg verder
te plukken". Verder lopend belandden
wij voor een lange tafel, waarachter def
tige gezichten zaten, ernstige gezichten,
die ons van top tot kuit opnamen en ten
slotte vroegen of we die onderbroek zélf
gebreeën hadden. We bewogen onze
slaapmuts enigszins in het diagonale
vlak, zodat ze d'r niet wijzer van werden
en legden, verder schuifelend, de arm
losjes-vaag om de slanke taille van een
zigeunerin, die helemaal niet afgaf, op
ons tenminste niet.
„Muziek!" werd er geroepen en daar
fladderde een stevig gebouwde wulp om
boog, plaatste een toeter voor z'n snavel
en stiet de eerste tonen uit van een lied,
waarin aangespoord werd om de groen
zwarte leeuw niet in z'n hemd te laten
staan.
Opeens kwam er een man voor ons
staan met een groot glas bier en zei som
ber: „En toch houwen de blanken het
op de duur niet in Zuid-Afrika, ik heb er
drie jaar gezeten, Amerika doet interna
tionaal wat wij van 1914 tot 1918 deden
en Rusland is ook geen land dat je maar
met pijl en boog kunt aanpakken!"
Van al die buitenlandse politiek krijg
je dorst en daarom vroegen we: „Cor één
bier met niet te veul skuum", maar die
had z'n handen (armen) toevallig net vol
en zei: „Loop maar naar de bar met je
babbels". Hans Roeper wilde persee, dat
wij even goéd het gewicht van dat kalf
noteerden, zóveel kilo, man, maar hoe
veel pond???
Een jongeman in nachtgewaad sprong
voor de lens van onze reflexcamera,
waarvoor Sinterklaas helemaal naar „Ja
pan was gereisd en zei „Ik wil op de
foto!" „Maar hij is vol, alles hebben wij
in ons enthousiasme verschoten!" „Zeur
niet, is ons geld niet goed?!" „Oké,
dan maar staan, ik doe het tóch. Vogel
tje gezien?" „Ja, in orde" en.de man
en zijn maat beenden weer weg, „Idioot"
peinsden we, „we vertellen, dat we uit
verkocht zijn, dat de film vol is en toch
moet en zal er een plaatje worden ge
maakt. Wat een idee, wat kan dat zijn,
wat mankeert er aan, is dat normaal?
Wij dachten op dat moment wakker te
worden na een lange, bonte droom, maar
in werkelijkheid stonden wij toen juist
op het punt de weg naar de wollen de
kens in te slaan en dat werd tijd ook,
want welk fatsoenlijk mens blijft in ons
knusse dorp onbesproken, zo hij nog na
middernacht actief is??
Die wou ik best thuusbrengen als ze
niet zo ver weg weunde", horen wij
urylid De Wilt voorproevend opmerken
en met de blik van een kenner volgt hij
een Javaans vrouwtje, dat haar eerste
met moederlijke tederheid aan de borst
drukt en vervolgens melk-zonder-skuum
verschaft.
Tenslotte wisten we niet meer of we
waakten of droomden, of we fantaseer
den of de waarheid dienden. Totdat een
charmant verpleegstertje spijtig opmerkt-
te „Ik weet niet of ik wel gelachten heb,
toen U die foto nam, ik trok, geloof ik,
nét een raar, scheef gezicht". Dat von
den wij de vreemdste uitdrukking van de
hele avond: in een wild-vreemde creatie
op de kiek, maar tóch je eigen, door de
weekse gezicht. Even later stond er een
dame op de plaat, die was gefotografeerd
op het moment, dat ze stikte van de
lach en ze kón niet lachen, had ze ons
verzekerd.
Omdat wij er toen helemaal niets meer
van begrepen, besloten wij ons maar van
al dat ongewone te distanciëren, ons
weer met de gewone zorgen van alle dag
bezig te houden en de wasvrouw, de was
vrouw te laten, het spook, het spook en
zo voorts.
We gingen doodgewoon op een afstand
je staan kijken, onbewogen, en zagen een
zaal vol mensen, hoorden een tevreden
voorzitter, die zich verheugde over zo'n
geslaagd balmasqué en.dat de jury,
bestaande uit de echtparen Van der Kooi-
Moojen en Bakker-Zuidewind en de heer
A. Th. A. de Wilt, een bijzonder moeilijke
taak voor de boeg hadden.
Een applausje steeg op toen de voor
zitter een bijzonder woord van welkom
richtte aan het adres van de vertegen
woordigers van de kampioensploeg uit
Den Hoorn, want ook S.V. Texel kan de
zon best in het Geul-water zien schijnen.
Opeens kwam een enorme eend ons
notitieboekje overschaduwen. Wij dach
ten „Daar begint die gekke droom op
nieuw!", maar met een diepe keelklank
zei die eend „Ze benne van de week aan
de Witte Weg begonnen, de stenen worre
al anvoerd!" „Laat-ie fijn zijn, Gerrit,
antwoordden wij op goed geluk af, want
wij begrepen, dat zelfs de bek van een
Donald Duck overloopt van zaken, die
zijn hart dag en nacht beroeren.
Een uurtje later werden alle gemas-
kerden verzocht voor de jury te komen
defileren. Dat werd een hele optocht,
want rekenmeester Van Zeijlen kwam op
een totaal van 64 en dat is verbluffend
hoog. Bijna allemaal hadden ze er weer
veel werk van gemaakt, behalve dan die
zigeunerin en die Javaanse schonen na
tuurlijk, want die waren reeds van na
ture geslaagd.
De meesten hoefden helemaal niet uit
te leggen wat zij precies voorstelden en
dat is al een heel ding, niet waar! Diverse
vindingrijke geesten hadden iets geks
bedacht in verband met de voetbalpool,
waar ze al zo lang en moeizaam over lig
gen te hannessen. Tweemaal zagen wij
die voetbalpool in een stadium, dat wij
onzë grootste vijand(in) niet zouden dur
ven toewensen. Maar het doet er niet toe
wat een verslaggever ziet, het gaat
om, wat de jury (zelf) ervan zegt en die
maakte omstreeks elf uur de volgende
balans op:
Groepen:
1, Voetbalpool, 39 punten, een taart; 2.
Voetbalpool, 38 punten, wijn; 3. Javanen,
35, drie surprises.
Paren:
1. Onze hobby, 40 punten, een taart; 2.
Crisis in Texel 1, 37 pnt., 2 theelepeltjes;
3. Doodgravers, 34 pnt., doos post en
toiletstel.
Enkelingen:
1. Donald Duck, 49 pnt., hoogste aantal
punten, advocaat en sigaretten; 2. Scheve
toren van Pisa, 43 pnt., worst en sigaret
ten; 3. Wasvrouw, 40 pnt., nylons; 4. Taxi
chauffeur, 39 pnt., bus gehakt; 5. Ver
vlogen glorie, 37 pnt., cacao en sigaretten;
6. Degradatie sport, 33 pnt., kaasje; 7
Terugkeer handbalpunten, 32 pnt., bon
bonière, 8. Luciferskoning, 31 pnt., siga
retten; troostprijs voor Piet van der Wulp
alias Piet Kraak: brillantine en rol
biscuit.
Het zal voor de jury inderdaad een
hele toer geweest zijn, want velen hadden
hun beste beentje voorgezet. Neem b.v.
die groep, die zich aanmeldde als lid van
een voetbalver, om mee te kunnen doen
aan de voetbalpool. Neem die mijnenve
gers, de Rock and Roll of de trappelzak-
boogie; een pluim ook voor de taxi
chauffeur-met-ambtsketen; idem voor de
dominee met vakantie, minister Zijlstra
als godin van de vruchtbaarheid of daar
omtrent; Voorts waren er een Clown, een
Tijl Uylenspiegel, een straatmuzikant,
een dame-met-de-broek-an en een mens
aap.
„Opgericht op 2 maart 1923", zo lezen
wij op het programma van de uitvoering
door de gymnastiekvereniging „Texel".
Ja, Ja, zeggen wij dan, al 34 jaar, wat 'n
ïjd! Tot de jongens, die zich in 1923 als
adspirantjes meldden, behoorde ook de
heer C. Mets en die is dus al weer een
stukje ouder dan 34; wij menen er niet
ver van af te zijn als wij veronderstellen,
dat hij nu 43 is. Vroeger vonden wij, be
horend tot de prille jeugd, een man van
boven de veertig oud, die had zijn beste
jaren van zijn leven versnoept, de leef
tijd bereikt, waarop je het woord en de
daad zo zoetjesaan aan de jeugd moest
geven.
De werkelijkheid is anders: anno 1957
zien wij diezelfde Kees Mets een hoog
standje op de hoogbrug maken, waarvan
hij in 1923 nog niet durfde dromen. Be
gint het leven dan werkelijkheid bij
veertig? En mevr. J. Room-Wilkeshuis
zien wij als een toonbeeld van activiteit
en spirit over het toneel huppelen alsof,
nou ja, alsof ook voor haar de beste ja
ren van het leven nog maar nauwelijks
zijn aangesneden.
Wij zijn zo oud als wij zelf willen zijn.
Wij blijven jong, als wij het voorbeeld
durven volgen van deze twee bekende
Texelaars, maar hoe weinigen durven
dat? Vele vrouwen van vijftig - wij zeg
gen niet dat mevr. Room al vijftig is! -
voelen zich tegenwoordig blijkbaar het
beste thuis op de naaikrans en vele man
nen van vijftig denken al hunkerend aan
de tijd, waarin zij hun entree mogen ma
ken als lid van de bejaarden-sociëteit.
Mevr. Room is lid van een dames-
gymclubje. Wij hadden verwacht, dat
ook deze categorie even voor het voet
licht zou komen, maar wellicht moesten
zij wegens tijdnood, want het programma
was al behoorlijk lang, ditmaal verstek
laten gaan? Overigens is het ook wel
ogelijk, dat deze categorie dames er
weinig voor voelt om ten aanschouwe
van een zaal vol publiek haar mogelijk
heden en moeilijkheden met de spieren
te tonen ten overstaan van paard, brug
of rekstok. Valse schaamte, dunkt ons!
Een compliment juist aan allen, die zich
bewust zijn van de betekenis van de
turnsport: je blijft er immers fit door, het
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Heden woensdag consultatiebureau
De moeders worden verwacht:
De Cocksdorp 1,45 uur; Oosterend 2,15
uur; Oudeschild 2,45 uur; Den Hoorn
3,15 uur; De Koog 3,45 uur. De moeders
van Den Burg worden verwacht van 4
tot 5 uur.
Tevens inenting tegen pokken, difterie,
kinkhoest en tetanus voor de kinderen,
die het bureau niet bezoeken.
PUBLIKATIE VAN DE
CULTURELE RAAD
Woensdag 27 februari
Oosterend, Wapen van Amsterdam, de
heer Van Zadelhoff spreekt over „Be
klimming Kiliman Sjaro" voor Ontwik
kelingsclub.
Den Burg, Doopsgez. kerk, ledenvergade
ring Doopsgez. Gemeente.
Vrijdag 1 maart
Den Burg, Landbouwschool, praatavond
oudleerlingen.
Den Hoorn, „Loodsmans Welvaren", To
neeluitvoering t.b.v. de kleuterschool.
Zaterdag 2 maart
Den Burg, „Oranjeboom", Toneelopvoe
ring „Narcose" door „Het Masker".
De Koog, „De Toekomst". Uitvoering
Zangver. De Koog.
Oosterend, „Wapen van Amsterdam",
Uitvoering Fanfarecorps VIOS.
Den Hoorn, „Loodsmans Welvaren", To
neeluitvoering t.b.v. de kleuterschool.
Md.-Eierland, o.l. school, Toneeluitv.
„De nieuwe veearts" t.b.v. de school.
BIJEENKOMST
PLATTELANDSVROUWEN
Donderdagavond kwamen 100 platte
landsvrouwen bijeen in de Landbouw-
huishoudschool.
De heer Sax, kunstschilder te Bergen,
vertelde veel interessants over het zien
van schilderijen. Zelf is hij landschaps
schilder, dat op jeugdige toeschouwers
soms de indruk maakt van het schilderen
van plaatjes, zoals spreker ons op een
geestige manier vertelde. Zodoende kre
gen wij iets te horen over de functie, die
een goed schilderij verrichten kan in onze
omgeving. Voor iemand, die ver van de
natuur woont, zal een landschap een
rustpunt kunnen zijn. Spreker vertelde
ook iets over de z.g. schilderijen-fabrie
ken, die hij eens bezocht, en waar „kunst
werken" aan de lopende band gemaakt
worden. Deze zijn ook nog een export
artikel!
Aan de hand van reproducties kregen
wij allerlei moderne en alweer minder
moderne schilderijen te zien.
Op 22 maart volgt een voorlichtings
avond met als spreekster een binnen
huis-adviseuse.
bevordert de gezondheid en Uw figuur
zal er stellig door verbeterd worden, in
dien (hier en daar) correcties mogelijk en
gewenst mochten zijn. Nog beter is uiter
aard om in de prille jeugd contact met de
gymnastiek op te nemen en dat dit door
velen wordt gedaan, bewees de zaterdag
avond in „De Oranjeboom" gegeven uit
voering, waaraan alle afdelingen mede
werkten, want de meesten van de 400
leden zijn nog geen twintig jaar! Welk
een mooie toekomst wacht de gym dus!
Zij heeft met haar ruim 400 leden een
record bereikt. Als de trouw aan de
turnsport blijft bestaan, zullen de afde
lingen dames en heren straks dus indruk
wekkend zijn. Momenteel worden die ge
vormd door een wel zeer gering aantal
leden. Nauwelijks tien dames en welge
teld slechts zeven heren, als wij de leider,
de heer J. H. van der Veen, tenminste
meerekenen!
Tot troost zij, dat de kwaliteit daaraan
omgekeerd evenredig was.
Toen de voorzitter, de heer P. Schoorl,
de avond met een kort woord opende,
was de zaal bijna tot de laatste plaats
bezet: er zouden nog meer bezoekers
binnenstromen, maarde gym wilde
klokslag acht starten, iets waaraan wij nu
eenmaal onmogelijk kunnen wennen, wat
ook al in de hand wordt gewerkt door de
technische moeilijkheden, die de vestiaire
opwerpt.
„Ruim 400 leden, maar dat schept ook
consequenties", zei de voorzitter, want
hoe groter de vereniging, hoe meer geld
de penningmeester nodig heeft en het
valt daarom te betreuren, dat het aantal
donateurs langzaam meer zeker terug
loopt. Bovendien is door dit grote aantal
leden de recette van deze avond niet al
te groot en daarom deed spreker een be
roep op de bezoekers om zoveel mogelijk
lootjes te kopen.
Het is inderdaad jammer, dat sommi
gen als donateur bedankt hebben, want
de gymvereniging doet uitstekend werk.
Wij hopen dan ook, dat de aanstaande,
hernieuwde donateurswerfactie het be
oogde succes bereiken zal.
Deze uitvoering werd, zoals steeds, bij
gewoond door burgemeester en mevrouw
De Koning en de heer en mevr. De
Waard, terwijl ook ere-voorzitter J. Kil-
jan Sr. natuurlijk van de partij was.
Het 25 nummers tellende programma
werd vlot afgewerkt. De heer Van der
Veen werd daarbij voortreffelijk geassis
teerd door de Mets, die zijn oude liefde,
zijn vroegere functie, moeilijk vergeten
kan en deze zeker zal blijven koesteren
zolang er een brug of een rekstok be
staat.
Na de vaandelgroet, die altijd weer in
drukwekkend is, zagen wij een bont pro
gramma: meisjes schoten als snoeken
ever de springkast, jongens deden goed
werk op de brug, ook de meisjes toonden
hun kunnen, evenals de dames, die ons
soms deden huiveren, zó riskant als som
mige manoeuvres op de ongelijke brug-
leggers ons toeschenen, maar de heer Van
der Veen wist steeds te voorkomen, dat
de zondagsdienst-arts moest worden op
geroepen. De meisjes frappeerden met
hun onberispelijk uitgevoerde vrije oefe
ningen, ook de baloefeningen door de
dames werden keurig uitgevoerd, even
als de hoepeloefeningen. Met spanning
volgde men ook de verrichtingen op de
evenwichtsbalk en zeer goed waren ook
de prestaties op het paard.
De jongens leken ontembaar toen zij
een lange mat in het vizier kregen en het
verbaast ons werkelijk nog, dat alle sche
dels onbeschadigd bleven, want zij deins
den niet terug voor de manhaftigste
salto mortale. Het publiek kreeg veel te
genieten en ook de lachspieren konden
dikwijls aan het werk worden gezet.
De heren dwongen ieders bewondering
af door hun staaltjes van, ja van acroba
tiek welhaast aan het hoogrek, terwijl
ook hun grondwerk de zaal in extase
bracht.
Na de pauze bestond het programma
voornamelijk uit een revue, waaraan me
dewerkten: Nel Keijser, Henny Rump,
Bets Breeuwer, Atje Schalkwijk, Albert
en Rinske Visser, Ineke Verberg, Gerda
Grisnigt, Tynie Raven, Lenie Witvliet,
Marchorie Rijk, Lenie Kooiman, Nel den
Braven, Henk Stiggelbout en Jaap Mets,
Roelie Lap en Annie Bruin speelden
vierhandig piano.
Besloten werd met een elfendans,
waaraan eveneens alle zorg was besteed.
Mevr. Room, mej. Annie Bruin, die
zich voortdurend als pianiste verdienste
lijk had gemaakt en Ineke Verberg, die
als accordeoniste had medegewerkt, werd
een verrassing aangeboden, terwijl de
heren Van der Veen en Mets voor het
voetlicht woorden van waardering in
ontvangst mochten nemen.
In zijn slotwoord kon de voorzitter ge
wagen van een geslaagde avond.
Tot ver na middernacht bleven velen
nog bijeen om deel te nemen aan het
gezellige gymbal, met de heer A. v.d.
Meulen als jeugdballeider.
Voor de mooiste keuze in
mantels naar