Cjrocn kwartsJexeh in het hart— üüft'on Groenteboeren namen handschoen op Balmasqué S.V.T. lts rymvereniging „Texel" voor het voetlicht WOENSDAG 27 FEBRUARI 1957 TEXELSE 71e JAARGANG No. 7124 COURANT Uitgave N.V. ».h Langeveld de Rooi) Boekhandel - Drukkerij Bibliotheek Den Burg - Toxel - Postbus 11 - Tel. 11 Verschijnt woensdags en zaterdags- Bank: R'damse Bank, Coöp. Boerenl. Bank- Postgiro 652. - Abonn- pr- 2,25 p. kwart. 20 ct incasso. Adv- 10 ct p. klaarde, dat hij geenszins van plan is te capituleren en de Texelse markt der halve zal blijven bezoeken. Intussen profiteren de afnemers volop. „Nou gaat het pas goed", zeggen ze. We zijn benieuwd hoe deze strijd zich verder ontwikkelt en wat uiteindelijk de resultaten zullen zijn. De maandag gehouden markt stond in het teken van een felle concurrentiestrijd tussen de groenteboeren van Texel en een firma van de overkant, die nu voor de derde maal zijn artikelen op de Groe- neplaats tegen zeer lage prijzen aan de man trachtte te brengen. Blijkbaar heeft de Overkanter tot tweemaal toe veel succes gehad, want de Texelse groente boeren hebben vorige week de koppen bij elkaar gestoken en plannen beraamd om deze bijzondere concurrentie het hoofd te bieden. Alles ligt in de war: we horen van een Het resultaat van hun besprekingen verdwaalde, 9 cm. lange, Afrikaanse was, dat zij besloten om gezamenlijk naar sprinkhaan, als blinde passagier in een de markt te trekken en de waren aan te kist sinaasappelen, bestemd voor M. S., bieden voor prijzen, waartegen iedere gratis op reis en tenslotte in het museum concurrent het zou moeten afleggen. I beland, waar-ie al wekenlang in honger- De actie was weldra algemeen bekend staking volhardt; we zagen aan het Wes- en talrijke kopers verdrongen zich dan terslag kinderen pootjebaden; we zagen ook rond de groentestalletjes, waarin de bij De Koog madeliefjes met rode hartjes 1 Texelse collega's broederlijk samenwerk- in het groene gras pionieren; we zagen ten. De prijzen verleidden velen tot ko- Gerrit Couvert de laatste hand leggen pen, want hier werd aangeboden tegen aan zijn restaurant, dat bij paal 9 zal prijzen, die pas ontstaan als men het woord groenteoorlog met recht kan be zigen. „We moesten wel", zo verklaarde een Texelse groenteboer, want dit was geen gewone concurrentie meer, maar een abnormale transactie. Om die het hoofd te kunnen bieden hebben wij de koppen bij elkaar gestoken en tot deze actie be sloten. Wij gaan door zolang het nodig blijkt te zijn. Volgende week zijn wij dus in ieder geval weer op de markt present. We gaan door en we moeten wel, want de concurrentie verkoopt beneden veilingsprijzen". We horen dan over de hoge vracht- kosten, die hoger liggen voor de Texelse handel daar die de goederen per kist laat aanvoeren, terwijl de concurrent per vrachtauto oversteekt, wat minder vrachtkosten vraagt. „Je kunt onder deze omstandigheden I beter loontrekker zijn", aldus een Texelse groenteboer, want aan een uurloon kom je niet meer toe, en een andere Texelse groenteboer merkte op: „Als men hier in het groot van de concurrent aankoopt, kan ik voor dat artikel enige weken voorbijgaan, maar wèl mag ik voor vijf cent groentesoep leveren of een pondje zuurkool Hoe dan ook, de Texelse groentehan- del werkt maandags op de markt met prijzen, die verre van gezond zijn, want als er geld bij moet, moet ergens een slachtoffer vallen. De tegenpartij, de overkanter dus, ver- texeGse markt Aangevoerd maandag 25 februari: 2 koeien 700950; 15 schapen 75125; 20 biggen 4555; 40 nuchtere kalveren 40—70. PROVINCIALE LEZINGWEDSTRIJD Op vrijdag 1 maart vindt in de land bouwschool de provinciale lezingwed strijd plaats. De heer C. Hin zal spreken over een enquête die hij onder de land bouw jongeren heeft gehouden: „Waarom word ik boer?" De tweede spreker is de heer B. v.d. Beek met als onderwerp: „Hoe moeten de landbouwjongeren tegenover de hui dige ontwikkeling van de landbouw staan". DE BONTE AVOND IN DE COCKSDORP De feestavond van de meisjesclub en de jonge vrouwen-vereniging is in alle opzichten geslaagd. Er heerste een gezel lige sfeer, waartoe o.a. meewerkte ons nationale gezelschapsspel „Het mast- klimmen", onder leiding van een vrou welijke uitgave van Johan Bodegraven. Er was een echte jury aanwezig, waar aan zelfs mevr. v.d. Kraan met haar „droom van een hoedje" niet ontbrak. Het enige wat hierbij niét echt was, was de houten ham. Verder was op deze avond oud en nieuw vertegenwoordigd. Er verscheen zowaar een diligence ten tonele met heen en weer schommelende passagiers van allerlei slag en een koetsier op de bok. We zagen een sportvliegtuig boven ons dorp cirkelen met ds. Soesan en Marien van Liere om buurten aan de stuurknup- pel. Dit tochtje was het nieuwe huis van Daalder bijna noodlottig geworden, daar dominee er rakelings overheen scheerde. 2 jeugdige accordeonisten van de meis jesclub wisten enige tijd de aandacht te boeien van alle aanwezigen. Enkele voordrachten werden ten beste gegeven. Gelukkig, dat opa zijn pijp ten slotte toch nog terecht kwam. De drie tamboers marcheerden weer af zonder de dochter te trouwen. Naar het lied van de „vuurtorenwach ter" werd met alle aandacht geluisterd. Het sluitstuk van de avond „Neêrlands fabrikaat" viel zeer in de smaak. De verloting leverde heel wat mooie prijzen op. Namens de kerkeraad werd aan de leidster van de meisjesclub en jonge vrouwen-vereniging, mevr. Kikkert- Neuteboom, een fraaie plant aangeboden. Zoals gezegd, als met al een mooie avond met een intieme gezellige sfeer, waarmee ook de penningmeester van ons gebouw zeer in zijn schik was. Goed zo! verrijzen; we zagen op de boerderij van de heer D. Roeper, „AJcenbuurt", een pas geboren kalf, dat niet minder dan 132 pond woog, terwijl zo'n adspirant melk koe (maar melk zal-ie wel nooit geven) normaal plm. 85 pond weegt; we zaten in de gymuitvoering en hoorden een dame achter ons zeggen „Zit ik nou onder de pomp of in „De Oranjeboom?", want het lékte op heur haar en baljurk. Maar dat was met mekaar nog het raarste niet: we zagen met een lucht die naar sneeuw stond dames over het bordes van „De Lindeboom-Texel" schrijden, die zó van een warm, wit subtropisch strand schenen te zijn weggevlinderd, met wei nig textiel, maar met een overdaad aan charme. We zagen daar ook een drietal Javaanse schonen, ja zelfs een Arabier en een Chinees. Maar meneer Quint van de WV „Texel" zagen wij niét en toen dachten wij: zeker tóch geen toeristen, die al zo vroeg een zomerhuisje komen bekijken? Wel zagen wij minister Zijlstra en bleef dus de mogelijkheid, dat wij een internationale conferentie op het hoogste niveau gingen beleven. Nieuws gierig als wij van nature (moeten) zijn. lieten wij ons meelokken door een lief tallig Tiroler meisje met stevige enkels. Toen stonden we ineens in een dwaze wereld. Waar? In Limburg? Carnaval? Maar nee, stellig niet: daar zagen wij bekende Texelaars: de heren Dapper, Ran, Kiewiet, van Zeijlen. Allemaal top leiders van onze S.V. Texel. Is hier? „Ja, natuurlijk is hier feest, niet omdat wij zo feestelijk zijn aangelegd, helemaal niet, en vooral nu niet, nu wij het er dit voetbalseizoen zo slecht afbrengen, maar feest om den brode of om je helemaal uit ae droom te helpen, omdat onze kas er om schreeuwt!" Toen wij deze nuchtere taal hoorden waren we meten klaar wakker, rekten ons uit en spoedden ons terstond naar Texel's gezelligste feestzaal. „Deer hei je d'r nog ien!" riep een jongetje, en bak visjes giechelden in hoge ceetjes. Toen wij de gereduceerde entree wilden beta len, zei de heer Ran: „Loopt U zomaar door, een vent, die reeds in z'n onder broek loopt, hoeven wij niet nóg verder te plukken". Verder lopend belandden wij voor een lange tafel, waarachter def tige gezichten zaten, ernstige gezichten, die ons van top tot kuit opnamen en ten slotte vroegen of we die onderbroek zélf gebreeën hadden. We bewogen onze slaapmuts enigszins in het diagonale vlak, zodat ze d'r niet wijzer van werden en legden, verder schuifelend, de arm losjes-vaag om de slanke taille van een zigeunerin, die helemaal niet afgaf, op ons tenminste niet. „Muziek!" werd er geroepen en daar fladderde een stevig gebouwde wulp om boog, plaatste een toeter voor z'n snavel en stiet de eerste tonen uit van een lied, waarin aangespoord werd om de groen zwarte leeuw niet in z'n hemd te laten staan. Opeens kwam er een man voor ons staan met een groot glas bier en zei som ber: „En toch houwen de blanken het op de duur niet in Zuid-Afrika, ik heb er drie jaar gezeten, Amerika doet interna tionaal wat wij van 1914 tot 1918 deden en Rusland is ook geen land dat je maar met pijl en boog kunt aanpakken!" Van al die buitenlandse politiek krijg je dorst en daarom vroegen we: „Cor één bier met niet te veul skuum", maar die had z'n handen (armen) toevallig net vol en zei: „Loop maar naar de bar met je babbels". Hans Roeper wilde persee, dat wij even goéd het gewicht van dat kalf noteerden, zóveel kilo, man, maar hoe veel pond??? Een jongeman in nachtgewaad sprong voor de lens van onze reflexcamera, waarvoor Sinterklaas helemaal naar „Ja pan was gereisd en zei „Ik wil op de foto!" „Maar hij is vol, alles hebben wij in ons enthousiasme verschoten!" „Zeur niet, is ons geld niet goed?!" „Oké, dan maar staan, ik doe het tóch. Vogel tje gezien?" „Ja, in orde" en.de man en zijn maat beenden weer weg, „Idioot" peinsden we, „we vertellen, dat we uit verkocht zijn, dat de film vol is en toch moet en zal er een plaatje worden ge maakt. Wat een idee, wat kan dat zijn, wat mankeert er aan, is dat normaal? Wij dachten op dat moment wakker te worden na een lange, bonte droom, maar in werkelijkheid stonden wij toen juist op het punt de weg naar de wollen de kens in te slaan en dat werd tijd ook, want welk fatsoenlijk mens blijft in ons knusse dorp onbesproken, zo hij nog na middernacht actief is?? Die wou ik best thuusbrengen als ze niet zo ver weg weunde", horen wij urylid De Wilt voorproevend opmerken en met de blik van een kenner volgt hij een Javaans vrouwtje, dat haar eerste met moederlijke tederheid aan de borst drukt en vervolgens melk-zonder-skuum verschaft. Tenslotte wisten we niet meer of we waakten of droomden, of we fantaseer den of de waarheid dienden. Totdat een charmant verpleegstertje spijtig opmerkt- te „Ik weet niet of ik wel gelachten heb, toen U die foto nam, ik trok, geloof ik, nét een raar, scheef gezicht". Dat von den wij de vreemdste uitdrukking van de hele avond: in een wild-vreemde creatie op de kiek, maar tóch je eigen, door de weekse gezicht. Even later stond er een dame op de plaat, die was gefotografeerd op het moment, dat ze stikte van de lach en ze kón niet lachen, had ze ons verzekerd. Omdat wij er toen helemaal niets meer van begrepen, besloten wij ons maar van al dat ongewone te distanciëren, ons weer met de gewone zorgen van alle dag bezig te houden en de wasvrouw, de was vrouw te laten, het spook, het spook en zo voorts. We gingen doodgewoon op een afstand je staan kijken, onbewogen, en zagen een zaal vol mensen, hoorden een tevreden voorzitter, die zich verheugde over zo'n geslaagd balmasqué en.dat de jury, bestaande uit de echtparen Van der Kooi- Moojen en Bakker-Zuidewind en de heer A. Th. A. de Wilt, een bijzonder moeilijke taak voor de boeg hadden. Een applausje steeg op toen de voor zitter een bijzonder woord van welkom richtte aan het adres van de vertegen woordigers van de kampioensploeg uit Den Hoorn, want ook S.V. Texel kan de zon best in het Geul-water zien schijnen. Opeens kwam een enorme eend ons notitieboekje overschaduwen. Wij dach ten „Daar begint die gekke droom op nieuw!", maar met een diepe keelklank zei die eend „Ze benne van de week aan de Witte Weg begonnen, de stenen worre al anvoerd!" „Laat-ie fijn zijn, Gerrit, antwoordden wij op goed geluk af, want wij begrepen, dat zelfs de bek van een Donald Duck overloopt van zaken, die zijn hart dag en nacht beroeren. Een uurtje later werden alle gemas- kerden verzocht voor de jury te komen defileren. Dat werd een hele optocht, want rekenmeester Van Zeijlen kwam op een totaal van 64 en dat is verbluffend hoog. Bijna allemaal hadden ze er weer veel werk van gemaakt, behalve dan die zigeunerin en die Javaanse schonen na tuurlijk, want die waren reeds van na ture geslaagd. De meesten hoefden helemaal niet uit te leggen wat zij precies voorstelden en dat is al een heel ding, niet waar! Diverse vindingrijke geesten hadden iets geks bedacht in verband met de voetbalpool, waar ze al zo lang en moeizaam over lig gen te hannessen. Tweemaal zagen wij die voetbalpool in een stadium, dat wij onzë grootste vijand(in) niet zouden dur ven toewensen. Maar het doet er niet toe wat een verslaggever ziet, het gaat om, wat de jury (zelf) ervan zegt en die maakte omstreeks elf uur de volgende balans op: Groepen: 1, Voetbalpool, 39 punten, een taart; 2. Voetbalpool, 38 punten, wijn; 3. Javanen, 35, drie surprises. Paren: 1. Onze hobby, 40 punten, een taart; 2. Crisis in Texel 1, 37 pnt., 2 theelepeltjes; 3. Doodgravers, 34 pnt., doos post en toiletstel. Enkelingen: 1. Donald Duck, 49 pnt., hoogste aantal punten, advocaat en sigaretten; 2. Scheve toren van Pisa, 43 pnt., worst en sigaret ten; 3. Wasvrouw, 40 pnt., nylons; 4. Taxi chauffeur, 39 pnt., bus gehakt; 5. Ver vlogen glorie, 37 pnt., cacao en sigaretten; 6. Degradatie sport, 33 pnt., kaasje; 7 Terugkeer handbalpunten, 32 pnt., bon bonière, 8. Luciferskoning, 31 pnt., siga retten; troostprijs voor Piet van der Wulp alias Piet Kraak: brillantine en rol biscuit. Het zal voor de jury inderdaad een hele toer geweest zijn, want velen hadden hun beste beentje voorgezet. Neem b.v. die groep, die zich aanmeldde als lid van een voetbalver, om mee te kunnen doen aan de voetbalpool. Neem die mijnenve gers, de Rock and Roll of de trappelzak- boogie; een pluim ook voor de taxi chauffeur-met-ambtsketen; idem voor de dominee met vakantie, minister Zijlstra als godin van de vruchtbaarheid of daar omtrent; Voorts waren er een Clown, een Tijl Uylenspiegel, een straatmuzikant, een dame-met-de-broek-an en een mens aap. „Opgericht op 2 maart 1923", zo lezen wij op het programma van de uitvoering door de gymnastiekvereniging „Texel". Ja, Ja, zeggen wij dan, al 34 jaar, wat 'n ïjd! Tot de jongens, die zich in 1923 als adspirantjes meldden, behoorde ook de heer C. Mets en die is dus al weer een stukje ouder dan 34; wij menen er niet ver van af te zijn als wij veronderstellen, dat hij nu 43 is. Vroeger vonden wij, be horend tot de prille jeugd, een man van boven de veertig oud, die had zijn beste jaren van zijn leven versnoept, de leef tijd bereikt, waarop je het woord en de daad zo zoetjesaan aan de jeugd moest geven. De werkelijkheid is anders: anno 1957 zien wij diezelfde Kees Mets een hoog standje op de hoogbrug maken, waarvan hij in 1923 nog niet durfde dromen. Be gint het leven dan werkelijkheid bij veertig? En mevr. J. Room-Wilkeshuis zien wij als een toonbeeld van activiteit en spirit over het toneel huppelen alsof, nou ja, alsof ook voor haar de beste ja ren van het leven nog maar nauwelijks zijn aangesneden. Wij zijn zo oud als wij zelf willen zijn. Wij blijven jong, als wij het voorbeeld durven volgen van deze twee bekende Texelaars, maar hoe weinigen durven dat? Vele vrouwen van vijftig - wij zeg gen niet dat mevr. Room al vijftig is! - voelen zich tegenwoordig blijkbaar het beste thuis op de naaikrans en vele man nen van vijftig denken al hunkerend aan de tijd, waarin zij hun entree mogen ma ken als lid van de bejaarden-sociëteit. Mevr. Room is lid van een dames- gymclubje. Wij hadden verwacht, dat ook deze categorie even voor het voet licht zou komen, maar wellicht moesten zij wegens tijdnood, want het programma was al behoorlijk lang, ditmaal verstek laten gaan? Overigens is het ook wel ogelijk, dat deze categorie dames er weinig voor voelt om ten aanschouwe van een zaal vol publiek haar mogelijk heden en moeilijkheden met de spieren te tonen ten overstaan van paard, brug of rekstok. Valse schaamte, dunkt ons! Een compliment juist aan allen, die zich bewust zijn van de betekenis van de turnsport: je blijft er immers fit door, het CONSULTATIEBUREAU VOOR ZUIGELINGEN Heden woensdag consultatiebureau De moeders worden verwacht: De Cocksdorp 1,45 uur; Oosterend 2,15 uur; Oudeschild 2,45 uur; Den Hoorn 3,15 uur; De Koog 3,45 uur. De moeders van Den Burg worden verwacht van 4 tot 5 uur. Tevens inenting tegen pokken, difterie, kinkhoest en tetanus voor de kinderen, die het bureau niet bezoeken. PUBLIKATIE VAN DE CULTURELE RAAD Woensdag 27 februari Oosterend, Wapen van Amsterdam, de heer Van Zadelhoff spreekt over „Be klimming Kiliman Sjaro" voor Ontwik kelingsclub. Den Burg, Doopsgez. kerk, ledenvergade ring Doopsgez. Gemeente. Vrijdag 1 maart Den Burg, Landbouwschool, praatavond oudleerlingen. Den Hoorn, „Loodsmans Welvaren", To neeluitvoering t.b.v. de kleuterschool. Zaterdag 2 maart Den Burg, „Oranjeboom", Toneelopvoe ring „Narcose" door „Het Masker". De Koog, „De Toekomst". Uitvoering Zangver. De Koog. Oosterend, „Wapen van Amsterdam", Uitvoering Fanfarecorps VIOS. Den Hoorn, „Loodsmans Welvaren", To neeluitvoering t.b.v. de kleuterschool. Md.-Eierland, o.l. school, Toneeluitv. „De nieuwe veearts" t.b.v. de school. BIJEENKOMST PLATTELANDSVROUWEN Donderdagavond kwamen 100 platte landsvrouwen bijeen in de Landbouw- huishoudschool. De heer Sax, kunstschilder te Bergen, vertelde veel interessants over het zien van schilderijen. Zelf is hij landschaps schilder, dat op jeugdige toeschouwers soms de indruk maakt van het schilderen van plaatjes, zoals spreker ons op een geestige manier vertelde. Zodoende kre gen wij iets te horen over de functie, die een goed schilderij verrichten kan in onze omgeving. Voor iemand, die ver van de natuur woont, zal een landschap een rustpunt kunnen zijn. Spreker vertelde ook iets over de z.g. schilderijen-fabrie ken, die hij eens bezocht, en waar „kunst werken" aan de lopende band gemaakt worden. Deze zijn ook nog een export artikel! Aan de hand van reproducties kregen wij allerlei moderne en alweer minder moderne schilderijen te zien. Op 22 maart volgt een voorlichtings avond met als spreekster een binnen huis-adviseuse. bevordert de gezondheid en Uw figuur zal er stellig door verbeterd worden, in dien (hier en daar) correcties mogelijk en gewenst mochten zijn. Nog beter is uiter aard om in de prille jeugd contact met de gymnastiek op te nemen en dat dit door velen wordt gedaan, bewees de zaterdag avond in „De Oranjeboom" gegeven uit voering, waaraan alle afdelingen mede werkten, want de meesten van de 400 leden zijn nog geen twintig jaar! Welk een mooie toekomst wacht de gym dus! Zij heeft met haar ruim 400 leden een record bereikt. Als de trouw aan de turnsport blijft bestaan, zullen de afde lingen dames en heren straks dus indruk wekkend zijn. Momenteel worden die ge vormd door een wel zeer gering aantal leden. Nauwelijks tien dames en welge teld slechts zeven heren, als wij de leider, de heer J. H. van der Veen, tenminste meerekenen! Tot troost zij, dat de kwaliteit daaraan omgekeerd evenredig was. Toen de voorzitter, de heer P. Schoorl, de avond met een kort woord opende, was de zaal bijna tot de laatste plaats bezet: er zouden nog meer bezoekers binnenstromen, maarde gym wilde klokslag acht starten, iets waaraan wij nu eenmaal onmogelijk kunnen wennen, wat ook al in de hand wordt gewerkt door de technische moeilijkheden, die de vestiaire opwerpt. „Ruim 400 leden, maar dat schept ook consequenties", zei de voorzitter, want hoe groter de vereniging, hoe meer geld de penningmeester nodig heeft en het valt daarom te betreuren, dat het aantal donateurs langzaam meer zeker terug loopt. Bovendien is door dit grote aantal leden de recette van deze avond niet al te groot en daarom deed spreker een be roep op de bezoekers om zoveel mogelijk lootjes te kopen. Het is inderdaad jammer, dat sommi gen als donateur bedankt hebben, want de gymvereniging doet uitstekend werk. Wij hopen dan ook, dat de aanstaande, hernieuwde donateurswerfactie het be oogde succes bereiken zal. Deze uitvoering werd, zoals steeds, bij gewoond door burgemeester en mevrouw De Koning en de heer en mevr. De Waard, terwijl ook ere-voorzitter J. Kil- jan Sr. natuurlijk van de partij was. Het 25 nummers tellende programma werd vlot afgewerkt. De heer Van der Veen werd daarbij voortreffelijk geassis teerd door de Mets, die zijn oude liefde, zijn vroegere functie, moeilijk vergeten kan en deze zeker zal blijven koesteren zolang er een brug of een rekstok be staat. Na de vaandelgroet, die altijd weer in drukwekkend is, zagen wij een bont pro gramma: meisjes schoten als snoeken ever de springkast, jongens deden goed werk op de brug, ook de meisjes toonden hun kunnen, evenals de dames, die ons soms deden huiveren, zó riskant als som mige manoeuvres op de ongelijke brug- leggers ons toeschenen, maar de heer Van der Veen wist steeds te voorkomen, dat de zondagsdienst-arts moest worden op geroepen. De meisjes frappeerden met hun onberispelijk uitgevoerde vrije oefe ningen, ook de baloefeningen door de dames werden keurig uitgevoerd, even als de hoepeloefeningen. Met spanning volgde men ook de verrichtingen op de evenwichtsbalk en zeer goed waren ook de prestaties op het paard. De jongens leken ontembaar toen zij een lange mat in het vizier kregen en het verbaast ons werkelijk nog, dat alle sche dels onbeschadigd bleven, want zij deins den niet terug voor de manhaftigste salto mortale. Het publiek kreeg veel te genieten en ook de lachspieren konden dikwijls aan het werk worden gezet. De heren dwongen ieders bewondering af door hun staaltjes van, ja van acroba tiek welhaast aan het hoogrek, terwijl ook hun grondwerk de zaal in extase bracht. Na de pauze bestond het programma voornamelijk uit een revue, waaraan me dewerkten: Nel Keijser, Henny Rump, Bets Breeuwer, Atje Schalkwijk, Albert en Rinske Visser, Ineke Verberg, Gerda Grisnigt, Tynie Raven, Lenie Witvliet, Marchorie Rijk, Lenie Kooiman, Nel den Braven, Henk Stiggelbout en Jaap Mets, Roelie Lap en Annie Bruin speelden vierhandig piano. Besloten werd met een elfendans, waaraan eveneens alle zorg was besteed. Mevr. Room, mej. Annie Bruin, die zich voortdurend als pianiste verdienste lijk had gemaakt en Ineke Verberg, die als accordeoniste had medegewerkt, werd een verrassing aangeboden, terwijl de heren Van der Veen en Mets voor het voetlicht woorden van waardering in ontvangst mochten nemen. In zijn slotwoord kon de voorzitter ge wagen van een geslaagde avond. Tot ver na middernacht bleven velen nog bijeen om deel te nemen aan het gezellige gymbal, met de heer A. v.d. Meulen als jeugdballeider. Voor de mooiste keuze in mantels naar

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1957 | | pagina 1