V
WACHTEN
Pimba
de
negerjongen
Gijs de Peur
duurt altijd lang
STIERENKEURING IN SPANG
Dinsdag 2 april werd bij het K.I. sta
tion in Spang de jaarlijkse voorkeuring
van stieren gehouden. Deze keuringen
worden op een 40-tal plaatsen in N.H.
gehouden, waarna op vrijdag 26 april in
Alkmaar de Centrale keuring volgt. Op
deze Centrale keuring worden dan die
stieren aangevoerd, die op de voorkeu-
ringen daarvoor worden aangewezen als
ze aan de gestelde eisen voldoen. Deze
Centrale keuring is dus een bijeenbren-
ging van het beste stierenmateriaal, dat
momenteel in Noord-Holland aanwezig
is. Geen wonder dus dat deze dag voor
vele Noordhollandse fokkers een hoogtij
dag betekent.
In Spang werden 19 stieren aange
voerd, waarvan 11 1-jarigen, 5 2-jarigen
en 3 oudere stieren. Met het keuren van
de 2-jarigen werd begonnen.
Allereerst verscheen Wardy 13 Eig.
Gebr. Huisman te Bargen, voor de jury.
Het begin bleek in dit geval al een
succes, daar deze stier een prima indruk
maakte. De jury vond het een typische
regelmatig gebouwde stier met goede
bovenbouw en mooie kop, doch kon in
de benen wat solider. Met algemeen
voorkomen b. en 79 punten werd hij de
finitief ingeschreven in het N.R.S. Hij
gaat dus 26 april naar Alkmaar. Dit feit
is zeker voor Gebr. Huisman een succes
te noemen.
Hierna verscheen Aaltje's Toekomst 2
eveneens van Gebr. Huisman in de ring.
Ook deze stier maakte een goede indruk,
alhoewel iets minder klasse dan z'n
voorganger. Over 't geheel was hij iets
te beknopt en wat te klein, vooral in de
middenhand. Daarbij de nogal iets te
grote buikontwikkeling, waardoor hij
iets koeachtig aandeed. Ook hij werd
definitief goedgekeurd voor N.R.S. met
alg. voork. ben 77 punten. No. 3 in
deze rubriek was Adema Eduard 56 van
de Vlijthoeve. Eig. Th. Rutten. Ook een
goedsoortige stier, vrij typische en vrij
regelmatig gebouwd, doch iets week in
de bovenbouw. Definitief goedgekeurd
voor N.R.S. met alg. voork. ben 77
punten. Hij was nogal wat onrustig van
wege de grote belangstelling, waardoor
hij moeilijk in de stand te brengen was
om hem vlot te kunnen keuren. Dit moet
eveneens opgemerkt worden van de vol
gende stier, welke voor de jury ver
scheen, nl. Adema 175 v.d. Woudhoeve,
eig. Coöp. Ver. voor K.I. De vele vee
houders, die inmiddels, mede aangelokt
door het mooie voorjaarsweer, een kijkje
kwamen nemen, waren over het alge
meen wel ingenomen met deze stier. Je
hoorde nogal eens ,,'t Is een lieve bul".
Hij bekoort ook zeer zeker alhoewel ook
hij over 't geheel wat te beknopt en te
klein is. Mogelijk dat hij het komende
jaar nog wat meer uitbreekt en daar
door op wat oudere leeftijd wat meer
massa toont. Ook deze stier werd defi
nitief goedgekeurd voor N.R.S., alg.
voork. ben 78 punten. Als hekken
sluiter in deze rubriek verscheen Marco
v.d. Gest., eig. Gebr. Swaerts, Oudeschild.
Deze stier, vorig jaar goedgekeurd voor j
N.H., was niet in z'n voordeel uitge-
groeid. Nogal groot en onsoortig, te smal
en te slap met zeer matige benen. Hier-
door verwierf hij een P.
Hierna kwamen de 1-jarige stieren
aan de beurt. Deze worden voor 1 jaar
voorlopig gekeurd, waarop dan op 2-
jarige leeftijd de definitieve keuring
volgt. Van deze 11 werd alleen Roel, eig.
C. Roeper Mzn., Hollandscheweg, goed
gekeurd voor N.R.S. met alg. voork.
•5f Vs'
PRIJSVRAAG PROTESTANTSE
GEZONDHEIDSZORG
Naar aanleiding van het 10-jarig be
staan van haar maandblad is door de
Landelijke Stichting „Protestantse Ge
zondheidszorg te Baarn een prijsvraag
uitgeschreven.
Voor deze prijsvraag wordt gevraagd:
Een uiteenzetting over het ambt van
de geestelijke verzorger en de taak en
organisatie der geestelijke verzorging
van de patiënten in het ziekenhuis.
De beschikbare prijzen zijn: een hoofd
prijs van 300,een tweede prijs van
100,en twee troostprijzen van elk
50,—.
Inzendingen worden gaarne ingewacht
voor 1 juni 1957 bij de administratie van
„Protestantse Gezondheidszorg", Wal
deck Pyrmontlaan 4 te Baarn voorzien
van een motto, dat ook vermeld staat op
een bijgevoegde enveloppe, waarin zich
naam en adres bevinden.
b.c.+ Punten worden op 1-jarige leeftijd
niet gegeven. Voldoend typisch, vrij
soortige stier, doch over het geheel wat
fijn met matige benen.
Voor N.H. werden goedgekeurd:
Ceres van Driehuizen, eig. Jac. Boersen,
't Noorden, Albert Juweel 2, eig. J. J.
van Miltenburg, 't Noorden; Trijntje's
Roelof, eig. C. Roeper Mzn., Holl. weg;
Kee's Ceres 160, eig. C. de Wit, Eierland;
Kee's Felix 158, eig. C. de Wit, Eierland;
Kee's Ceres 155, eig. C. de Wit, Eierland.
Een enkele van dit 6-tal had maar
weinig meer nodig om voor 't N.R.S. in
aanmerking te komen, doch over het
geheel kwamen ze iets te kort in kwali
teit. Veelal wat te rank en te weinig ont
wikkeld, waardoor ze als te pinkig be
titeld werden. Ook vaak te fijn op de
benen. Een uitzondering maakte echter
Kee's Ceres 155, die integendeel te grof
en te robuust werd bevonden.
Een 4-tal 1-jarigen bracht het niet
verder dan een P., wat betekent, dat
deze nog wat minder van de goede hoe
danigheden hadden meegekregen dan
hun voorgangers. Ze zijn niet voldoende
tot stier uitgegroeid met tevens te wei
nig type.
Hierna kregen we nog even de beide
oudere stieren Leopold en Felix van
Blokland van de Coöp. Ver. voor K.I.
ter demonstratie in de ring De nu 9-ja-
rige Leopold houdt zich goed, al is het
begrijpelijk, dat hij iets slijtage begint
te vertonen. Nochtans een stier die zich
kan laten zien en gezien de productiviteit
van z'n nakomelingen met ere een 2de
premie voert. Felix kwam ook goed voor
en was ook in prima conditie. Ook een
beste stier, die echter in de voorhand
wel iets meer stoorde dan een jaar ge
leden. Ook de derde oudere stier, nl.
Amarilla Roelof houdt zich goed. Het
werd echter beter geacht deze stier niet
op de zachte grasmat voor te brengen.
En hiermede was dan ook deze voor
keuring weer ten einde.
Opgemerkt mag nog wel worden, dat
de inzenders over het algemeen een
pluim verdienen voor het toiletteren
der dieren. Dat hebben wij op Texel wel
eens veel minder gezien. Ook daarin
gaan we dus de goede kant op. Het was
voor Texel een goede keuring en wat
prettig aandoet is dat er belangstelling
voor is van de zijde der veehouders.
Wanneer ook deze belangstelling zich
uitstrekt tot de Centrale keuring, dan kan
dat niet anders dan een verrijking van
kennis voor de boer zijn.
B. Oostra
FILMNIEUWS
„GERVAISE"
Dit verhaal speelt honderd jaar gele
den en is ontleend aan Emile Zola, om
precies te zijn aan „L'Assomoir".
Het is de levensgeschiedenis van Ger-
vaise, een jonge, manke vrouw, die uit
de provincie met twee kleuters aan de
hand en een man in haar voetsporen een
Parijse arbeiderswijk is binnengekomen.
Zij verafgodt de vader van haar kinde
ren, maar die geeft de voorkeur aan een
lichtzinnige levenswandel en laat haar
in de steek.
Gervaise huwt de leidekker Coupeau,
een oppassende arbeider. Het is een
huwelijk, dat niet geheel uit liefde en
niet geheel uit berekening is gesloten.
Het gezin wordt met een dochter uitge
breid en het ziet er uit, of er verder
niets over te vertellen valt.
Maar dan start Coupeau van een dak.
Hij is zwaar gewond en de verpleging
slokt al het spaargeld op, dat Gervaise
bestemd had voor een eigen wasserij en
strijkerij.
Dank zij een vriend des huizes, die
haar in stilte aanbidt, krijgt zij haar
winkel toch, maar intussen heeft zich
in haar man een verandering voltrokken.
Hij durft de daken niet meer op uit angst
opnieuw te vallen en geraakt op een af
schuwelijke wijze aan de drank. Wij
zien zijn totale verwording en de afta
keling van zijn gezin. Gervaise besluit
haar leven tenslotte ook in de onmid
dellijke nabijheid van fles en glas.
„ABBOTT EN COSTELLO"
Als U de namen van deze komieken
leest, weet U, dat het verhaal weer een
stortbad van lachsalvo's zal verwekken.
Het duo start als loodgieter, komt van
de regen in de drup en beleeft weer de
meest spectaculaire avonturen, rijk aan
lief en leed. Een film met een happy
ending, zoals wij dat graag willen en
Abbott en Costello zijn de beroerdsten
niet!
Nederlands nieuws
O.a. Serveerwedstrijd voor restaurant-
kellners in Scheveningen; Het rivier-
duinwaterplan voor Amsterdam in uit
voering, massa-fabricage van betonnen
waterleidingbuizen, Aanleg van de 80
kilometer lange pijpleiding; Nieuws van
de 12e Internationale Huishoudbeurs;
Nederland herdenkt Michiel de Ruyter,
o.a. parade van de Zeestrijdkrachten in
Den Helder.
Wereldnieuws
O.a.: De verongelukte beklimmers van
de Mont Blanc geborgen; Het toneelstuk
Anne Frank nu ook in Jeruzalem; Suez:
Opruimingswerkzaamheden in 't kanaal,
Hammerskjöld ontmoet Nasser; Egypti
sche soldaten voor Gaza; Israël legt een
pijpleiding aan; Hongaarse vluchtelingen
zetten zich neder bij Gaza; Spoorweg
staking in Japan; Halve finale van de
bekerwedstrijdenBirmingham-Manches
ter.
(in een rij voor het loket)
Haalt daarom uw plaatsbewijzen
voor boot en trein in voorverkoop
bij de V.V.V.
18. Kom, Pimba, kom, de leeuwin,
roept Vader, maar Pimba kan niet meer.
Dan moet Vader wel naar Pimba toe
Behoedzaam kruipt hij langs de oever,
telkens omkijkend of de leeuwin niet
plotseling te voorschijn zal springen.
Maar die schijnt wel erg geschrokken te
zijn want ze is spoorloos verdwenen!
„Zo Pimba, gaat het weer een beetje?"
Pimba zucht maar eens. Na een paar
minuten is hij zover, dat hij op kan
staan.
„Ik ben weer de oude Pimba", zegt hij
lachend, maar daar gelooft Vader niets
van. Ze wandelen voorzichtig naar huis,
hand in hand.
„Nu weet ik zeker, dat je een best
beest bent, zegt Pimba en Bari schijnt
het te begrijpen.
„Hij is m'n beste vrind, papa, zegt
Pimba. „Dat kan wel, maar je moet me
nu eerst eens vertellen wat je meege
maakt hebt!
„Ja, als we thuis zijn!"
S.V.O.-nieuws
A.s. zondag speelt het 1ste uit tegen
Kolping Boys. Verder zijn geen wed
strijden vastgesteld.
70 lKWi *lcro&. Zm. 2*
DE HOLLEBOL" STAAT BLOOT AAN
VERNIELZUCHTIGE JEUGD
Een historische dag, die tweede juni
van het jaar 1951: toen werd immers de
speeltuin „De Hollebol" officiéél ge
opend. Een klein kleutertje mocht een
lint doorknippen, burgemeester De Ko
ning hield een toespraak, er waren ver
snaperingen en een heleboel lampions.
Zes jaar geleden. Sindsdien is er zo het
een en ander veranderd. Wat wij precies
bedoelen is duidelijk voor degene, die
een kijkje heeft genomen in de speel
tuin aan de Nieuwstraat te Den Burg,
want het is daar om zo te zeggen een
rommeltje geworden. Het heeft er veel
van of daar zojuist een bende wilde
beesten zijn woede heeft gelucht: een
van de twee zandbakken is verpulverd,
gemetselde zandbakken nog wel, de grote
wip is verdwenen, nadat de heining
grondig vernield was, de houten bankjes
van de draaimolen zijn bijna allemaal
„vakkundig" uitgesloopt. De glijbaan is
onbruikbaar doordat een deel van de
baan is weggebroken. En zo kunnen wij
doorgaan. Er is hier voor honderden gul
dens vernield en dat is diep te betreuren,
want deze vereniging is destijds met 'n
schuld van.drieduizend gulden ge
start.
Men kon dit geval opzetten dank zij
de spontane medewerking van enige
particulieren, die bereid waren als borg
te fungeren. „Maar op deze manier raakt
de aardigheid er goed af", aldus een der
bestuursleden, de secretaris, die zijn
jaarverslag zeker in een verre van opti
mistische toon zal moeten houden.
De vernielzucht is ongelooflijk. De
schade schrikbarend: die wordt namelijk
getaxeerd op.... 200,per jaar en
dan te bedenken, dat de gelden bijeen
komen door contributies van.15 cen
ten per week per gezin, ongeacht de
grootte van het gezin. De vandalisten
hebben bij hun vernielzucht zelfs gebruik
gemaakt van ijzerzagen: zo werden 22
mm. dikke stangen doorgezaagd, van de
zweefpaal werden enige touwen doodge
moedereerd doorgesneden, sloten werden
vernield (bij winterdag zijn de werktui
gen geblokkeerd), zelfs hebben ze kans
gezien om de lagers uit de draaimolen te
breken.
„Wij hebben er de politie ook al eens
van op de hoogte gesteld, maar als de
jeugd zelf niet medewerkt speel je op de
duur niks klaar". De smid wacht dus 'n
omvangrijk reparatiewerk, dat gaat een
heleboel geld kosten, waar we nu juist
zoveel mee hadden kunnen doen. Voor
heen werden de werktuigen in een schuur
opgeslagen, maar men kan met de beste
wil van de wereld geen opslagruimte
meer op de kop tikken.
Jammer, want het ging eerst zo goed
en een belangrijk deel van de geleende
som kon reeds weer worden terugbetaald.
Ook had men een begin willen maken
met het organiseren van handwerkmid-
dagen: figuurzagen, houtsnijwerk en
wat dies meer zij. Dit kon, want er was
en is volop belangstelling voor het werk
van de speeltuinvereniging, die 130 leden
rijk is alsmede een aantal donateurs.
Er zal binnenkort zeker weer eens
S.V. Texel
Uitslagen van zondag:
JVC-WGW 0—3; Succes-BKC 1—0;
Grashoppers-VZV 22; Schagen-Texel
4—1; DTS-RKAFC 1—1.
Texel 2-Kaagvogels 2 32; Texel c-
Kaagvogels b 70.
Texel 1 heeft het geluk nog steeds
niet mee, want ook nu speelden ze beter
dan Schagen. Ruud trof tweemaal de
lat, Max schoot tegen binnenkant paal
en toen de bal weer het veld in. In de
achterhoede een paar ongelukjes, Bertus,
wat gehandicapt, was ook al niet ge
lukkig, terwijl Tonny ook nog niet in
dit milieu kan spelen. De scheidsrechter
verklaarde: „Ik begrijp er niets van.
Dit is de 2de wedstrijd, die ik met jullie
fluit, jullie spel is veel beter en toch
verliezen."
Texel 2 won van Kaagvogels 2, dat
nog slechter speelde. Verdedigend ging
het nog wel, ook Jan Zegel, Frans en
Cor bleven er wel aardig in en ook Henk
redde het heel goed, maar een door
zichtig combinatiespel in de voorhoede
was fout, 'traag en slecht geplaatst. De
talrijke aanvallen liepen op niets uit.
Enfin, deze 2 punten stelden ons tweede
veilig voor deze afdeling.
Wie heeft het horloge van Henk Stig-
gelbout meegenomen?
Texel c won van Kaagvogels b met
70. Aanvankelijk ging het wat stroef
en de eerste goal was een gelukje. Het
schot van Rob ging via een back in het
doel. T. begin beter te spelen en we
hebben in deze wedstrijd prachtige kop-
combinaties gezien. Thijs en Jan met
daarachter Teun en de beide backs deden
het wel goed en ook Jan heeft in het
doel enkele zeer moeilijke ballen ge
keerd. In de aanval begon het beter te
lopen en toen de keeper, die trouwens
prachtig werk deed, een hoge bal ver
keerd beoordeelde en deze voor de 3de
maal uit het net moest halen, was het
pleit beslecht. Uit een mooie voorzet van
rechts schoot Henk onhoudbaar no. 4 in.
Direct na de hervatting was Abe de
verdediging te vlug af, 50, en ook no.
6 nam hij voor zijn rekening. Met 70
kwam het einde.
Nog 2 punten hebben jullie nodig om
kampioen te worden, een goede kans
dus.
A.s. zondag kornt West-Frisia a op
bezoek bij Texel a. Dit is dè concurrent
en er zal het allerbeste gegeven dienen
te worden. Maak van de training ge
bruik en zorg in goede conditie te zijn.
Voor Jeugdleiderscursus van de afd.
N.H. der KNVB zaterdag in Hotel „De
Graaf", sprak de heer Van Velzen over
„terrein en spelregels". Het werd een
zeer interessante en leerzame avond.
Zeer nuttig voor alle deelnemers.
Tot zaterdagavond dus!
Sterling
k houd van je blonde kuif
vergaderd moeten worden, maar.... zal
het bezoek dan wéér tot het bestuur-zon-
der-meer beperkt blijven? Tot dusverre
was de grootste opkomst.twee leden.
Toch moet en ander eens ernstig onder
het oog worden gezien, want op deze
manier kan het bekwaamste bestuur de
eindjes niet meer aan elkaar knopen.
Een gelukkige omstandigheid is het
feit, dat de toekomstige speeltuin in
Plan-Zuid is geprojecteerd. Hopelijk kan
daar de zaak beter in de gaten worden
gehouden.
FEUILLETON
door J. G. J. Bax
8. Toch bleef diep in zijn binnenste iets
hem nog om een verklaring over de
kwestie met Marie vragen. Hij zag er
echter tegen op er met zijn vrouw over
te beginnen, maar daar hij Marietje zelf
niet voor de volgende avond zien zou,
besloot hij toch maar het onderwerp aan
te snijden.
Hierbij kwam nog, dat hij zich tegen
over Marietje nooit erg op zijn gemak
voelde, wanneer er reden was voor een
standje. Als zij hem met haar brutale
ogen zo onschuldig aankeek, maakte hij
zich er maar gauw met een paar korte
woorden af, zonder op antwoord te
wachten. Hij had zich eigenlijk van haar
opvoeding maar weinig aangetrokken,
de vrijheid, die hij zelf zo lief had, zat
ook haar in het bloed, dat wist hij maar
al te goed.
Als kind was zij met hem de plassen
ingetrokken; zij had met veel verzuim
en geruzie de school bezocht en was
kort daarop in dienst gegaan bij een
rijke familie uit de stad, die aan het an
dere einde van de plas in de daar ont
stane nieuwe wijk een nieuw buitenhuis
bewoonde. Hij voelde, dat zij zijn ka
rakter had en hoewel hierover in zijn
hart trots, had hij toch liever gezien, dat
zijn zoon op hem had geleken. Die aard
de meer naar zijn vrouw, was altijd
kalm en tevreden en ging stil zijn weg.
Marietje daarentegen was veel levendi
ger van aard, maakte zich nergens zor
gen over en had een uitgesproken eigen
wil. Vaag voelde hij, dat deze eigen
schappen voor een jong meisje niet zon
der gevaren waren. Grote conflicten
waren er tot heden nog niet voorgeval
len, of, om helemaal eerlijk te zijn, hij
had er niet van gehoord.
Maar nu zou hij zich er toch mee
moeten bemoeien. Hij keek zijn vrouw
eens tersluiks aan, die doende was de
boel op te ruimen. Het was of deze in
stinctief voelde, dat haar man iets op
zijn hart had. Dat hij weer eens te veel
gedronken had, had zij al geweten voor
hij binnen kwam, want als hij zo laat
was, kwam hij nooit geheel nuchter
thuis. Maar meestal ging hij spoedig
naar bed en nu zat hij nog steeds beslui
teloos in zijn stoel. Intussen klonken
buiten twaalf heldere slagen en zij
vroeg hem, met de wekker in de hand:
„Hoe laat moet-ie gezet worden? Ik ga
maar naar bed hoor". Hij besloot met de
deur in huis te vallen: „Vijf uur, maar
„Nou, dan mag je er ook wel gelijk
inkruipen", viel zijn vrouw hem in de
rede.
„Ja, ik kom zo, maar wat ik nog zeg
gen wilde, wat voert Marietje tegen
woordig uit?"
„Daar heb je het", dacht zijn vrouw,
„maar vanwaar die plotselinge belang
stelling in het doen van Marietje?"
,Hoe bedoel je?" vroeg zij met een
verwonderd gezicht, „wat zou ze uit
voeren, niks bijzonders, zo ver ik weet".
„Zo, niks bijzonders", antwoordde
Hoos nadrukkelijk. „Jij weet dus van
niks, hè?"
Zijn vrouw, die inderdaad van het
hele geval niets snapte, en Hoos' ont
hullingen als dronkemanspraat be
schouwde trachtte hem met een zoet
lijntje naar bed te krijgen. „Ga nou maar
slapen, Gerrit en laten wij er morgen
verder over praten, het zal wel niks bij
zonders zijn, er is toch niks gebeurd?"
„Niks gebeurd?" schrok Hoos op. „Niks
gebeurd, dat zou er nog bij moeten ko
men". En met stemverheffing ging hij
voort: „Als dat zo is dan is het jouw
schuld".
„Stil nou, Gerrit", suste zijn vrouw,
die echter door het aanhouden van Hoos
nu toch ook angstig was geworden.
Zij nam tegenover Hoos plaats en vroeg:
„Maar wat is er dan toch Gerrit, wat
zeggen ze dan en wat heb je nu eigenlijk
gehoord?"
„Ze is met Jakob bij Verhoeve ge
weest, nou weet je het".
„Met Jakob, welke Jakob, en ik dacht
dat ze met
„Ja, je dacht, nou, dan heb je ver
keerd gedacht, met Jakob Vermeulen en
bij Verhoeve, dat zegt je zeker wel ge
noeg, hè? Een knappe dochter heb je,
dat moet ik zeggen. Eén vrijer is niet
genoeg voor mevrouw, nee, zo houdt er
twee op na. Rinus is zeker niet fijn ge
noeg".
Hier zweeg Hoos even om te zien
welke indruk zijn woorden zouden ma
ken.
Zijn vrouw bleef echter met gebogen
hoofd stil zitten, zodat hij er aan toe
voegde: „Nou, wat zeg je daar nu van?"
„Wat moet ik daar nu op zeggen,
Gerrit".
„Nee, nu hoef je niks meer te zeggen,
dat had je eerder moeten doen, nu zal
het wel te laat zijn. Ik hoef je van Jakob
wel niets te vertellen, hè?"
„Nee", antwoordde zij, „dat weet ik".
Zij kende de reputatie van de zoon
van de rijke Vermeulen maar al te goed.
Vertwijfeld ging zij verder: „Maar er
hoeft toch niks gebeurd te zijn, Gerrit,
misschien was het voor de eerste keer
en misschien is het wel helemaal niet
waar en hebben ze je alleen maar willen
plagen".
Hoopvol keek zij Hoos aan.
„Ik help het je wensen, maar neem
maar van mij aan, dat het zo is". De
vrouw zonk bij dit antwoord in haar
stoel en Hoos zei: „Toe nou, Marie, maak
je nou geen zorgen voor de tijd, het kan
nog best loslopen, laten we maar naar
bed gaan en spreek jij morgen eens met
haar".
Dankbaar keek de vrouw hem aan, zij
was geen tederheden gewend van haar
man, die altijd erg gesloten was en zijn
zachtere gevoelens meestal achter een
stug uiterlijk trachtte te verbergen. Zij
kende zijn karakter echter precies en
waardeerde zijn sporadische uitingen van
medegevoel des te meer. Wanneer hij,
zoals nu, haar zelfs bij haar naam noem
de, gaf haar dit altijd weer een gelukkig
gevoel, dat zij nog lang koesterde. Zij
stond van tafel op en legde schuchter
haar hand op zijn arm.
„Goed, Gerrit, we zullen morgen wel
verder zien, laten we er maar het beste
van hopen en nu gaan slapen".
Toen de wekker voor de tweede maal
was afgelopen, brak het ogenblik voor
vrouw Hoos aan om met Marietje over
het geval Jacob te spreken, dat haar als
een donderslag bij heldere hemel had
overvallen. Zij zag er tegen op en had
de gehele nacht liggen piekeren. Zij had
het ontbijt klaar gemaakt en riep nu
aan de trap in de keuken: „Marietje,
kom je, het is tijd!"
„Ja, ik kom direct", luidde het ant
woord van de zolder.
„Ben je er al uit?"
„Joe", klonk het bevestigend, waarna
vrouw Hoos de kamer weer binnenging
en aan tafel plaats nam. Na enige ogen
blikken klonk er gestommel op de trap,
gevolgd door geplas met water, waarop
Marietje met een „Morgen, Moeder" in
haar onderjurk de kamer binnenkwam
en zich verder begon aan te kleden.
Vrouw Hoos nam haar terloops op. Zij
bezag haar nu met heel andere ogen dan
vroeger. Dat haar dochter mooi was ge
worden en voor mannen erg aantrekke
lijk moest zijn, was haar niet verborgen
gebleven. Dit trof haar nu nog sterker,
zoals het meisje met de rug naar haar
toe gekeerd het haar stond te doen. De
armen opgeheven, het lenige, slanke li
chaam gestrekt op de ranke benen, een
beeld van bevalligheid en gratie, maar
toch met iets van het vrije en ongedwon-
gene van het natuurkind. Een nog jeug
dig, maar reeds gevuld figuift van een
ontluikende jonge vrouw.
