/pr\
Groeiend toerisme in Nederland
Gesprek met jhr W. Boreel, dir. A.N.V.V.
Gijs de Peur
De Nederlandse machinerie van het
vreemdelingenverkeer draait op volle
toeren. Hierbij doet zich in de laatste
jaren een steeds opvallender wordend
verschijnsel voor. Tussen 1950 en 1956
steeg het aantal overnachtingen m hotels
en pensions van nauwelijks 1 miljoen tot
2V* miljoen en het geschatte bedrag uit
het vreemdelingenverkeer van nog geen
zestig miljoen tot 230 miljoen gulden.
Toch is het hotelapparaat relatief niet
sterk uitgebreid, integendeel, er vallen
meer grote hotels af dan er bij komen.
De wijze van overnachten is sterk ver
anderd: er wordt meer gebruik gemaakt
van kampeerplaatsen, zowel voor tenten
als voor caravans, er is een toename van
kleine pensions, er is meer kamerver-
huur. Het is zeer de vraag, of deze ont
wikkeling de toeristenindustrie op den
duur niet zal schaden, aldus Weekblad
„Elsevier".
Wanneer we het toerisme in Neder
land bespreken met jhr. W. Boreel, direc
teur van de Algemene Nederlandse Ver
eniging voor Vreemdelingenverkeer, dan
horen we enige bezorgdheid over het
tempo der voorzieningen, die nodig zou
den zijn om de toerist te gerieven en
dus aan te trekken.
„Het comfort in de hotels wordt wel
beter, maar het gaat traag. Onder com
fort versta ik geen luxe, maar de gewone
dingen, waar men ook thuis op let. Veel
al gaat het om de sanitair-voorzieningen
en wat daarmee samenhangt. Het geluid
is ook een factor, waar de toerist erg op
let: het is bijvoorbeeld irriterend als men
in de aangrenzende kamers de wastafels
hoort leegborrelen".
Jhr. Boreel, 61 jaar, heeft als marine-
kapitein en daarna sinds 1946 als direc
teur van de A.N.V.V. nogal gelegenheid
gehad rond te kijken buiten de lands
grenzen en de ontwikkeling van de toe
ristenaccommodatie waar te nemen.
Dan mist hij nu in Nederland de hotels
a double usage, de soort serviceflats,
waar iemand ook langere tijd kan wonen
en zelf wat kan koken en klaar maken.
Dergelijke hotels zouden ook door de
Nederlanders gebruikt worden. Het lan
gere tijd in een hotel wonen, waar men
voor elk hapje en elk kopje koffie op 't
restaurant is aangewezen, is voor de
meeste mensen niet te betalen. Jhr. Bo
reel gelooft er niet in, dat dergelijke
hotels, die naar zijn mening in een grote
behoefte zouden voorzien en het gehele
jaar bezet zouden kunnen zijn, hun eigen
restaurant de das om zouden doen. Hij
zag in het buitenland hoezeer ze in trek
zijn.
„Is een groter aantal hotels in Neder
land economisch verantwoord en zouden
er meer toeristen komen, als er meer
hotels waren?"
Jhr. Boreel laat hierover geen twijfel.
„Wij zouden de komst van het aantal
vreemdelingen kunnen opvoeren, als we
meer hotels kregen in Nederland. Daar
om ben ik voorstander van een voorzich
tig hotelbouwbeleid. Onder „voorzichtig"
moet dan worden verstaan: het met
overleg bepalen van de plaats, waar de
hotels komen. Er kunnen beter 3 hotels
worden gebouwd met elk 300 bedden dan
één met duizend. Als men mij dan te
genwerpt: „die behoefte is er alleen in
het topseizoen", dan durf ik toch wel te
antwoorden: „als men in het buitenland
de mogelijkheden van verblijf in Neder
land kent, dan komt men er ook heen
buiten het zogenaamde topseizoen. Als
men de gelegenheid schept, schept men
ook de grotere vraag".
„Een belangrijke zaak, om het econo
misch mogelijk te maken een hotel ook
buiten het topseizoen renderend te kun
nen exploiteren, is de vakantie-spreiding.
Wij zijn er ons terdege van bewust, dat
dit voor de hoteleigenaren een kardinaal
punt is en wij trachten dan ook de ho
tels en pensions het gehele jaar vol te
krijgen. U hebt gehoord, dat van de kant
van het ministerie van onderwijs het
vraagstuk van de vakantie-spreiding in
studie zal worden genomen. Wij hebben
daartoe het onze kunnen bijdragen".
Nederland blijkt op de buitenlanders
in steeds sterkere mate aantrekkings
kracht uit te oefenen. De hotelprijzen
liggen in Nederland nog wel iets lager
dan in andere West-Europese landen,
maar dit is toch niet de doorslaggevende
factor. De Duitsers beschouwen Neder
land als een vakantie-land, vooral om de
unieke kust met een heerlijk breed
strand. Niettegenstaande de polio en het
slechte weer, kwamen er in het afge
lopen jaar acht percent meer Duitse toe
risten naar Nederland dan in 1955 (ge
rekend naar het aantal overnachtingen
in hotels en pensions). Ook de Engelsen
gaan Nederland meer als een vakantie
land zien, het percentage Engelse toe
risten steeg 12,5 percent. Het Franse
aantal steeg 12,5 percent. Maar het Bel
gische cijfer liep 2 percent terug. Er gaan
nog altijd meer Nederlander naar Bel
gië dan Belgen naar Nederland. Er is
tussen de Belgische en Nederlandse toe
ristenorganisatie een zeer nauwe samen
werking, die erop is gericht beider
inwoners ertoe te bewegen elkaar en
elkanders land te leren kennen.
Met de middelen, waarover de ANW
beschikt, wordt eraan gewerkt om de
Duitse toeristen (vorig jaar ruim een
half miljoen overnachtingen in hotels),
die in het oosten Nederland binnen ko
men, ook in het oosten te doen overnach
ten, zodat er in het westen meer ruimte
blijft voor degenen, die vanuit het zuiden
komen en langere tijd blijven. De groot
ste trek is naar de steden in het westen
en de kust.
„De plaatsen, waar de toeristen ver
blijven, moeten prettig zijn", zegt de
directeur van de A.N.V.V., „en de be
trokken gemeenten werken zeer goed
met ons samen. Maar er zijn altijd nog
punten - die de betrokken gemeenten
niet altijd alléén in handen hebben -
waarin je terwille van het toerisme wel
eens verandering zou willen zien.
Ik denk dan aan winkelsluiting, licht
reclames, die het stadsbeeld opvrolijken,
en uitgaansmogelijkheden. In die uit
gaansmogelijkheden in Nederland worden
sommige toeristen wel eens teleur ge
steld. We mogen hierbij niet vergeten,
dat ons volk zeer huiselijk is, wat het
scheppen van gelegenheid tot 's avonds
uitgaan niet bevordert. Nu bedoel ik be
paald niet, dat er meer „nachtleven" zou
moeten komen, maar ook zonder dat te
overdrijven en in tegenspraak te bren
gen met de aard van onze bevolking, zou
er hier en daar toch wel meer aandacht
kunnen worden besteed aan de behoeften
van de toerist - zeker, wanneer men zich
op toerisme instelt.
En dan komt men natuurlijk vanzelf op
de kwestie van de gelegenheid tot ha
zardspel en dergelijke. We zien met lede
ogen, dat vele toeristen niet naar Neder
land komen of uit Nederland weggaan,
omdat deze vorm van amusement is uit
gesloten. U zult het ons daarom niet
kwalijk nemen, dat wij iets voelen voor
een dergelijke gelegenheid, die uiteraard
gereglementeerd zou moeten zijn. Maar
de kwestie is van hogerhand ter sprake
gekomen en afgewezen, waarbij we ons
op het ogenblik hebben neer te leggen".
BRIDGEN
De eerste Zomerdrive gehouden in
Hotel „De Lindeboom-Texel" was goed
bezet. 18 Paren namen hieraan deel,
waarvan de helft gasten. Hieronder be
vond zich ook 'n Zweeds koppel, wat wel
geen speelmoeilijkheden opleverde, maar
wel eens vertragend werkte.
Er werd trouwens over het algemeen
erg rustig gespeeld, zodat het nogal laat
werd. Ten gerieve van hen, die bijtijds
naar huis willen, kunnen we in het ver
volg beter minder spellen spelen.
De beste geplaatsten van elke groep
waren:
A.:
1. heren Wouters-Worminkhuisen
71V2 pnt.
2. Echtpaar Beemsterboer 62 pnt.
3. heren Bakker-Brücher 60 pnt.
4. Echtpaar Bolk 56V2 pnt.
B.:
1. Echtpaar Jouwersma 51V2 pnt.
2 Heren Mantje-Veenema 49V2 pnt.
3. Echtpaar Schut 45V2 pnt.
4. mevr. Keijser-hr. Bruin 44 pnt.
Volgende drive dinsdag a.s. 23 juli
weer in hotel „De Lindeboom-Texel".
FEUILLETON
door J. G. J. Bax
32. Dan rolden aarzelend maar zuiver de
eerste vrolijke tonen uit de piccolo. Met
gesloten ogen en in gedachten weer in de
schemerende deel, zoals hij Greet later
bekende, blies hij zijn lentelied, steeds
helderder en zuiverder klonken zijn loop
jes en met een heel hoge, feilloos gebla
zen toon, die zuiver als kristal in de
stille avond weerklonk en licht als een
veertje door de roerloze bladeren ver
dween, beëindigde hij zijn solo.
Onder diepe stilte hadden de toehoor
ders geluisterd, het ging er niet meer om
of Jan het klaren zou of niet, zij waren
onder de indruk gekomen van het mees
terlijke spel van die dooie Jan, wie had
dat nu achter hem gezocht. Toen dan
ook de laatste toon zachtjes was wegge
storven, stonden zij als één man op en
brachten de hevig verschrikte Jan een
minutenlange ovatie; van alle kanten
klonk het „Bravo Jan" en „Leve Jan".
De heer Hornstra, eveneens verrast, be
duidde Jan op te staan, die aan het ver
zoek voldeed, zijn muziekstandaard in
zijn zenuwachtigheid omgooide en met
zijn piccolo hoog boven het hoofd
zwaaiend met een rood gezicht van ver
legenheid de hulde in ontvangst nam.
Toen de gemoederen weer bedaard
waren, werd de wals voortgezet en door
Jan's succes geïnspireerd deden ook de
anderen hun uiterste best en behalve 'n
klein ongelukje, doordat een trompettist
zo gauw geen erg in een herhaling had
en lustig verder blies, brachten zij het
tot een goed einde. Door het oponthoud
van het tussentijdse huldebetoon aan
Jan was het niet meer mogelijk geweest,
de tijd te controleren, zodat ook het
tempo geen afbreuk meer aan het succes
kon doen, ook al wees de heer Hornstra
de leden er later nog op, dat het wat
dat betrof eigenlijk een „sof" was ge
weest. Maar daar was hij dan ook direc
teur en kapelmeester voor.
HOOFDSTUK 14.
„Nog een bakkie koffie, vrouw De Regt?"
„Graag, Gijs, maar laat mij dan inschen
ken". „Nee, blij jij nou maar lekker
zitten, je ben nou op visite".
Bedrijvig liep Gijs heen en weer tus
sen zijn keukentje en de tafel, waarop
alles wat hij voor zijn visite had ingesla
gen, stond uitgestald. Tompouches* koek
jes en rolmopsen, bier en limonade, voor
alles was gezorgd, zijn gasten zouden
niets te kort komen. Hij gaf er de voor
keur aan, de visite maar in eens te laten
zien waarop zij kon rekenen, dan zou
het vast niet tegenvallen. „Toe, Leen",
nodigde hij uit, „nog een tompoesie of
liever een rolmops, je neemt maar, het
moet allemaal op. Rinus, nog een glaas-
sie bier, er zijn nog flessies genoeg".
Lachend keek vrouw De Regt naar
Gijs, die straalde van genoegen, toen
Rinus opmerkte: „Ik zit zo vol als een
mudzak, Gijs, je denkt toch niet, dat we
uitgehongerd zijn?" „Toe, ga nou ook
even zitten", vroeg vrouw De Regt. „Ja,
ik kom zo".
Vrouw De Regt zat in Gijs' leunstoel.
VAKANTIE EINDIGDE IN
ZIEKENHUIS
Een der leiders van een groep kinde
ren uit Muiden, logerend in de schuur
van de fam. Dalmeijer, moest zondag
wegens een ernstige maagbloeding per
ziekenauto naar de vastewal worden
vervoerd.
„AMOR IS LISTIG"
Het is de titel van een film. In de prac-
tijk valt de scherpzinnigheid van Amor
echter wel eens tegen: een hijtje en een
zijtje van de Overkant waren achter het
prikkeldraad gekropen, dat 't niemands
land tussen strand en het verder landin
waarts gelegen duin omsluit. De politie
te paard zette het paartje op de bon. De
Rijkswaterstaat heeft een minimaal klein
stukje natuur moeten prikkeldraden;
laten wij begrijpen, dat die maatregel
nodig is: het gaat om de toekomst van
vers geplante helm.
RECLAME VOOR TEXEL
Miss Vernon Nagel, een Amerikaanse
cineaste, heeft heel wat metertjes film
op Texel opgenomen: de robben van het
Eierlandse Gat, de lepelaars van de Muy,
de meeuwen van de Westerduinen, de
baders langs onze ongerepte Noordzee
kust, en het trotse vlaggeschip van de
N.V. T.E.S.O. De films zullen een onder
deel vormen van de culturele en toeris
tische film, die zij over ons land maakt.
Het Gouden Boltje had bijna haar
gouden horloge in de wacht gesleept: bij
het overstappen van „De Zeemeeuw" op
de steiger viel haar horloge in het water.
Een opvarende van 'n rijkswaterstaats-
vletje wist het kostbare voorwerp op te
duiken.
De leider van een grote Zwitserse
reisonderneming heeft een week op Texel
gelogeerd. Deze Zwitser, de heer Martin
Weber, is bovendien toeristisch mede
werker voor een Zwitsers Dagbladcon
cern. Dank zij het gunstige klimaat zal
hij met goede herinneringen naar zijn
land terug keren.
UIT DE JORDAAN
Het „Jan Ligthart-Huis", De Jordaan,
organiseert ook dit seizoen weer vakan
ties op Texel. Wederom mocht men de
beschikking krijgen over een terrein van
de boerderij van de fam. Tjepkema,
Prins Hendrik Polder. Iedere week ko
men nieuwe stedelingetjes naar het
eiland en wel in groepen van 45 tot 56.
Ze slapen hier in tenten, trekken onder
leiding van de heer Schroder de natuur
in en vermaken zich kostelijk. De leiding
hoopt maar, dat het stormvast zetten van
de tenten dit keer een overbodige maat
regel zal mogen blijken te zijn.
S.V.O.-nieuws
Zo is dan zaterdagavond de Veteranen-
wedstrijd tegen een SVO-elftal gespeeld.
Al direct zetten de SVO'ers er een flink
tempo in om de oudjes aan de grond te
spelen, maar als ze bemerken dat het bij
de Veteranen achter goed dicht zit, zak
ken ze gauw af en de Veteranen trekken
ten aanval. Uit een schermutseling weet
Cor 10 te maken. Wel vallen de SVO'
ers aan, maar hun spel is te doorzichtig
en men wil het te veel alleen proberen
en dat gaat niet. De oudjes komen daar
om ook weer steeds terug en Aris schiet
hard no. 2 in de touwen, waarmee de
rust komt. In de rust hebben de Vetera
nen zich zeker wijs gemaakt, dat ze ge
makkelijk kunnen winnen. De wedstrijd
is na de rust nog geen minuut oud of
Kees maakt 21 en nog een minuut la
ter is het 22, maar nu begint het bij de
Vet. ook weer te draaien. Achter wordt
alles weer weggewerkt en in laatste in
stantie weet Sijp de zaak wel te regelen.
Het wordt 32 en in de laatste minuut
zelfs 42. Bij de veteranen zag je nog
een echte werklust en beter spel dan bij
de jongeren: deze wachten te veel af en
proberen het te veel alleen; toch was het
een prettige wedstrijd.
A.s. zondag wordt op ons veld het
HST-toernooi gespeeld. Hieraan wordt
deelgenomen door HST, Cocksdorp, Den
Hoorn en Oosterend. Het programma
luidt als volgt: 12-13.10 uur Cocksdorp-
HST; 13.10-14.20 uur Den Hoorn-Ooster
end; 14.20-15.20 uur jeugdwedstrijd;
15.30-16.40 uur verliezersronde; 16.40-
18.30 uur Finale.
Leen en Rinus op de beide stoelen en
Gijs ging nu zelf op de bank zitten. Hij
had voor Rinus' moeder en zichzelf nog
een kop koffie ingeschonken en zat nu
van zijn tompouche te smullen Rinus en
Leen dronken hun biertje. „Zo", smake
lijk likte Gijs zijn kleverige vingers af.
„Ik zeg maar zo, geen beter leven dan
een goed leven, wat jou Rinus? Je hebt
toch zeker geen spijt dat je met Gijs mee
gegaan bent?" „Nee, Gijs", gaf Rinus
toe, „ik heb me best geamuseerd".
„O, dat wou ik ook zeggen" en tot zijn
moeder: „Als je de hele week gewerkt
heb, mag je er best eens een avondje
uit, je leeft maar één keer.
„Precies, Leen, maar bemoei jij je
nou maar met je rolmops". „Best",
lachte Leen, „ik zal maar niks meer zeg
gen, ik pik er nog eentje. Maar wat ik
zeggen wou, hoe gaat het met vrouw
Hoos?" „Het gaat nogal", antwoordde
vrouw De Regt hem, „vanmorgen is de
dokter nog geweest, hij kan niks bijzon
ders bespeuren, zwakke zenuwen, denkt
hij". „En doet-ie er niks an?" „Nee, rust
houden en flink eten en vooral geen op
winding, medicijn is er volgens hem niet
voor gewassen. Ik voor mij denk, dat het
komt doordat Marietje er uit gegaan is,
jij ook niet, Gijs?" „Ja, ik geloof het
ook".
„Komt ze helemaal niet meer thuis?",
wendde Leen zich weer tot vrouw De
Regt. „Ja, af en toe, als Hoos er niet is".
„Heeft ze het bij Vermeulen naar d'r
zin?" vroeg Leen die graag het naadje
van de kous wilde weten. „Ik weet het
heus niet, ze laat nooit was los, ik heb
Hei jee ok die haver in de dune sien
staan? Wasse de helmolanters soms in
de war weest?
Welninnut: die haver is natuurlijk
plont foor de peerde van de bereje
pelisie.
VAN LADDER GEGLEDEN
Oudeschild. Vrijdagmiddag is de 2e
machinist van de in de haven liggende
baggermolen van een ladder gegleden en
ruggelings neergestort. Hij klaagde erg
over pijn in de rug. Per brancard is het
slachtoffer naar Den Helder vervoerd,
waarna hij met 'n Helderse ziekenauto
naar zijn woonplaats Harlingen is ge
bracht.
KOKS EN KELLNERS CONTRA
TEXELSE BANKIERS
Vanavond, aanvang half acht, hoopt
de staf van „De Lindeboom-Texel" een
voetbalwedstrijd te spelen tegen de
Texelse bankiers: Coop Boerenleenbank,
Rotterdamse Bank, Middenstandsbank,
Nutsspaarbank. De koks zijn al dagen
lang rond het fornuis aan het oefenen en
hopen 'm bruin te bakken. De kellners
zijn blij eindelijk eens verrassend te
kunnen optreden en te goalen zónder
bestel en zónder zoveel procent erop
voor de bediening. De bankiers zijn op
hun beurt van plan een offensief te ont
ketenen, dat niet gewisseld kan worden.
Ze zijn trouwens best bereid een hypo
theek je te sluiten voor een returnmatch:
tien doelpunten kunnen worden vastge
zet tegen een vaatje donker bruin.
De animo is dus aan beide kanten
voorbeeldig en het publiek zal zeker van
een spannende trapperij getuige kunnen
zijn.
TEXELSE GYMNASTEN BOEKTEN
SUCCESSEN OP DE OPENLUCHTDAG
VAN TURNKRING HOLLANDS
NOORDERKWARTIER IN
DEN HELDER
Plm. 80 leden van G.V. „Texel" hebben
zondag in Den Helder de Texelse kleu
ren weten hoog te houden.
In de marswedstrijd werd Texel, dank
zij de medewerking van het tamboer
korps van Texels Fanfare, nummer twee
met 31,5 punt. No. 1 had 31,6 pnt, zodat
we er heel dicht bij zaten.
De dames behaalden met knotsoefe
ning een 2e prijs met 14 pnt., de meisjes
met vrije oefening een le prijs met 15,5
pnt en met paardspringen een 2e prijs
met 14.9 pnt.
De heren kregen voor hun vrije oefe
ning, welke vrijdag zo slecht ging, nu een
le prijs met 17,5 pnt., zodat ze zich hier
door weer gerehabiliteerd hebben.
Met paardspringen behaalden ze een
2e prijs met 14,9 pnt., het hoogste aantal
van deze wedstrijd.
De jongens hadden jammergenoeg wat
minder succes, doordat van de 12 er 4
op het laatste moment niet kwamen op
dagen. Deze leden doen beter om in het
vervolg maar thuis te blijven, daar het
niet aangaat, om de ploeg in de steek te
laten, om welke reden dan ook. Ook de
ouders gaan in dezen niet geheel vrijuit,
hetgeen dubbel jammer is, daar niet al
leen hun eigen kinderen, maar ook de
hele ploeg hier de dupe van wordt,
ondanks deze tegenslagen wisten de jon
gens toch nog met 13 pnt. een 3e prijs te
behalen met vrije oefening en een 2de
prijs met paardspringen met 14,1 pnt.
Goed gedaan, jongens.
Al met al kunnen we tevreden zijn.
Nu woensdag (vandaag) om 7 uur aan
treden bij de school in De Koog, afmars
7.15 uur. Dit alleen voor de adspiranten
van 12 jaar en ouder en voor de dames
en heren. Na afloop van de demonstratie
lampionoptocht.
ze nu al een paar maal gesproken als ik
toevallig bij Hoos was, maar ik geloof
het niet en als het wel zo was, dan zou
ze het toch niet bekennen, daar is ze
veel te koppig voor. Heb ik gelijk of niet,
Gijs, je kent haar toch ook langer dan
vandaag". „Ja", beaamde deze, „wat dat
betreft heeft ze een aardje naar der
vaartje".
Rinus had stil toegeluisterd; hij was op
aandringen van Gijs meegegaan, voor
namelijk om Moeder een plezier te doen.
Toen hij destijds had gehoord, dat Ma-
rietje bij Frans Vermeulen in zou gaan,
was hij blij geweest, dat zij in de buurt
zou blijven, hoewel het feit, dat zij zo
dicht bij Jacob kwam te zitten, hem zeer
onaangenaam was. Kortgeleden had hij
echter gehoord, dat het tussen hen niet
erg boterde en hoewel het hem voor Ma-
rietje speet, was hij in zijn hart gelukkig,
dat er moeilijkheden waren.
Hij vond het wel erg egoïstisch, maar
hij kon er niets aan doen; niet dat hij er
op rekende, dat hij nog eens met haar.
Nee, maar als het Jacob maar niet
was.
Anne, de jongste meid, die als bar
nieuwsgierig bekend stond, had nogal
eens het een en ander opgevangen en
daar zij graag kletste, was het al gauw
door het gehele dorp bekend, dat de ver
houdingen er bij Jacob thuis niet beter
op waren geworden. Rinus kwam nu ook
weer geregeld bij Hoos thuis, vrouw
Hoos was al geruime tijd in de lappen
mand en zijn moeder liep het huishou
den zo'n beetje na.
Ook zijn plannen voor een eigen tuin
OVERLEDEN NA HARTAANVAL
Mevr. Koper, „De Blokhut", moest za
terdag wegens een ernstige hartaanval
naar een ziekenhuis worden vervoerd.
Reeds de volgende dag is zij overleden.
NAAR DE ULO
Voor de nieuwe cursus aan de u.l.o.
hebben zich zestig leerlingen aangemeld.
GESLAAGD VOOR H.B.S.-DIPLOMA
Oudeschild. P. Boom, leerling van
de H.B.S. te Den Helder, deed met gun
stig gevolg examen voor de 5-jarige
cursus, afd. B.
FILMNIEUWS:
„HET HUIS DER GEHEIMEN"
Deze film brengt ons in contact met
een bende, die aan de kost komt door 't
drukken van valse bankbiljetten. Het
verhaal speelt zich af in Parijs, waar de
internationale poltie tot taak heeft de
heren in te rekenen. Dat gaat niet zo
erg gemakkelijk, want de bandieten zijn
goed bij de tijd. Dit heeft tot gevolg, dat
er een zeer spannende strijd moet worden
uitgevochten. Natuurlijk is het tenslotte
toch de sterke arm die wint.
„THE SOLID GOLD CADILLAC"
„De gouden Cadillac". Een vreemde
titel. Deze auto krijgen twee jonge, ac
tieve mensen van hun dankbare aandeel
houders cadeau, als zij schoonschip ma
ken in de bestuurderen van een concern.
Verschillende leidinggevende figuren
zijn in werkelijkheid weinig meer dan
gewetenloze oplichters en het is de moe
dige Laura, die erin slaagt de heren te
ontmaskeren. De aandeelhouders zijn
daar zo goed over te spreken, dat zij met
genoemd cadeau komen „aandragen".
Nederlands nieuws
O.a.: T.T. Races in Assen; De 18e
Olympische Dag, nieuw 800 meter re
cord gebroken door Hagenaar Blanken-
stein, fantastische 5 km-race, de voet
balwedstrijd Bondselftal-Schalke '04
(21), wedstrijd met motorgangmaking
voor professionals; Miss Holland gepro
moveerd tot Miss Europa 1957; Z.K.H.
Prins Bernhard opent de tentoonstelling
„Het Atoom" in Amsterdam.
Wereldnieuws
O.a.: De tentoonstelling „Het Atoom"
op Schiphol; De tornado „Audry" in de
Verenigde Staten; De T.T.-races in As
sen; Olympische dag te Amsterdam; Om
het Europese biljartkampioenschap in
Spanje; Een 16-jarige wint de kwart
finale te Wimbledon.
NIEUWE AVONTUREN VAN PIMBA
.Een stad heeft hij nog nooit gezien.
Pimba kijkt zijn ogen uit. Een stad
heeft hij nog nooit gezien. Hij ziet
prachtige gebouwen en witte huizen, die
blinkeren in het felle zonlicht. Hij ziet
mensen, die niet zwart zijn zoals hij en
ze zijn wonderlijk uitgedost, met prach
tige gewaden. Natuurlijk trekt hij be
langstelling. In die stad gebeurt het niet
zo vaak, dat er rustig een olifant komt
aanwandelen met een aap en een neger
jongen op zijn rug. Pimba wil vragen
waar hij is, maar niemand begrijpt hem.
En Pimba verstaat niet wat deze men
sen tegen elkaar zeggen. Maar Pimba,
niet dom, begint over zijn buik te wrij
ven en Bari snapt het, die is gauw een
huis binnengewandeld en heeft een
handvol noten meegebracht. Natuurlijk,
die jongen heeft honger. Hij moet ergens
binnenkomen en wordt getracteerd op
een heerlijk maal! Als hij er een poosje
is, beduiden de mensen hem, dat hij er
moet blijven. De olifant kan voor hen
werken. Of hij dat kan? En of, verzekert
Pimba in een gebarentaaltje, en hij be
sluit, hier maar even te blijven. Er zal
hier nog heel wat te zien zijn.
had hij weer serieus opgenomen. Eerst
had hij lelijk in de put gezeten, maar de
laatste tijd was hij weer opgewekter ge
worden, ook nu lachte hij vrolijk met de
anderen mee. Gijs had 't hoogste woord,
die was in zijn nopjes. Zij hadden het nu
over het geweldige succes van Jan.
„Ik geef het je te doen", riep Gijs uit,
„zo helemaal in je eentje op zo'n mieze
rig fluitje en dan uit je hoofd". „Ja, het
was mooi", knikte Leen. „Mooi! Het was
een mirakel en heb je niet gezien, dat
mijnheer Hornstra zelf ook onder de in
vloed was, die bleef als een zoutpilaar
met zijn stokkie in de hoogte staan!" Gijs
was natuurlijk niet op de hoogte van de
bestaande afspraak om Jan indien nodig
op een bepaald teken het woord te ont
nemen.
„Maar de anderen, Gijs", waagde Leen
het schuchter op te merken, „die heb
ben toch ook hun best gedaan". „Ja", gaf
Gijs grootmoedig toe, „Teun en Gerrit en
de jongens van De Koning, stuk voor
stuk zijn het eerste klas muzikanten, hoe
hard hebben ze in het begin niet gebla
zen en de ouverture, hoe ging die niet
van een leien dakkie. En de wals, hoe
prachtig hebben ze die niet gespeeld, ze
en hier neuriede Gijs zachtjes de
bekende melodie al wiegelende mee. „Zo
echt mooi, zo.ja, hoe mot ik het nou
zeggen, zo„Slepend", hielp Rinus
hem op weg. „Ja net, slepend. Wat waar
is, is waar: ze staan stuk voor stuk hun
mannetje, laat ze maar schuiven hoor!"
„Blazen, bedoel je Gijs", merkte Leen
°P- Jij je zin, blazen en schuiven dan,
want ik heb er toch ook een paar op die
schuifdingen zien blazen".
