Verhoging rendement wol veebedrijven
door nieuw voedersysteem
Wat de jury ervan zei
Gijs de Peur
Met de schapenprijzen is het jammer-
genoeg een tikje minder geworden. Af
wachten maar, hoe de internationale si
tuatie zich gaat ontwikkelen. Op dit
punt hebben wij geen keus: wij kunnen
daar niets aan veranderen. Wèl kan de
Texelse schapenhouder op eigen terrein
veranderingen aanbrengen, ten gunste
van zijn portemonnaie en juist nu de
schapenprijzen minder hoog zijn komen
te liggen dan de laatste jaren het geval
was, is het zaak des te meer aandacht
te besteden aan de vraag hoe wij de
kosten van de wolveehouderij kunnen
drukken. Ir Haverhals, directeur van
de Nederlandse Wolfederatie, heeft j.l.
maandag in „De Lindeboom-Texel",
voor een zeer aandachtig gehoor, maar
toch in zeer beperkte kring, uiteenge
zet hoe wij de schapen voordeliger in
de kost kunnen hebben.
Aan zijn inleiding ontlenen wij het
volgende:
Een belangrijk deel van de inkom
sten der schapenhouderij, zo stelde ir
Haverhals vast, is door de minder gun
stig geworden afzetmogelijkheden, ko
men te vervallen. De vraag doet zich
voor of het mogelijk is de prijzen te
verhogen of de kosten der produktie te
verlagen. Wel, het eerste hebben wij
niet in de hand, er is volgens spreker
overigens geen reden om aan te nemen,
dat de prijs van het schapenvlees op
het huidige, lage niveau zal blijven
staan. Wel hebben wij als schapenhou
ders de kostprijs in de hand. Bij be
studering van de kostprijs der lamme
ren is ir Haverhals eens nagegaan in
hoeverre verlaging van die kostprijs
mogelijk is. De post veevoeder is voor
de Texelse schapenbedrijven uiteraard
belangrijk, omdat hier nu eenmaal ook
krachtvoer wordt verstrekt. Hoe hou
den wij het wolvee nu in dezelfde goe
de conditie bij vermindering van de
uitgave aan krachtvoer?
Bij ontleding van dit onderwerp gaan
wij uit van de gedachte, dat het schaap
van huisuit een graseter is. Het gras is
haar hoofdschotel en daarom dienen wij
geconserveerd gras als wintervoer te
verstrekken, dus in een periode, waarin
absoluut een tekort aan gras voorhan
den is. Hiertoe zou men het wolvee op
een betrekkelijk kleine oppervlakte bij
een moeten brengen, zeg van driekwart
bunder voor een honderdtal schapen.
Daarmede zou dienen te worden be-
NIEUWE AVONTUREN VAN PIMBA
Na vele uren bereikte Pimba
een eiland
Snel stroomt het water langs de
oevers. Vooral- in deze bocht is de
kracht van de rivier zo groot, dat van
zwemmen geen sprake kan zijn. Pimba
moet zich blijven vasthouden aan het
stuk hout en proberen, met zijn benen
naar de kant te sturen. Het liefst zou
hij naar de oever gaan, waar Ban is,
maar daar is geen denken aan. Hij
koerst dus, zo goed en zo kwaad als
het gaat, naar het eilandje. Even lijkt
het of hij er langs gesleurd zal worden.
Maar heel handig weet hij een liana te
grijpen, die tot in het water is door
gegroeid. Nu is het een klein kunstje
om op de kant te kruipen. Moe is hij en
het eerste wat hij doet, is languit op
de grond gaan liggen om bij te komen.
Pimba rilt. Dat water was lang niet
warm. Nu is hij alleen. Wat zou er van
Bombas geworden zijn? En Bari? Even
kijken. Ja, daar aan de overkant ziet
hij Bari. Hij zwaait en het trouwe aapje
zwaait met zijn lange armen terug. Van
Bombas ziet hij geen spoor. Natuurlijk
zijn ook al zijn mooie kleren weg. Al
leen zijn ring heeft hij nog over.
gonnen in december. Wij verzamelen de
dieren er rond de voerbak en voeren
met een rantsoen, dat minder kost dan
krachtvoer en hooi, nl. een rantsoen
van bieten, ingekuild gras en hooi. Dit
zouden wij tot maart moeten volhouden.
Aan de Overkant is hiermede een zeer
geslaagde proef genomen.
Het voordeel noemde ir Haverhals
drieledig: 1. het wolvee gaat van het
land, dat gelegenheid krijgt om de
mest „kwijt" te raken. In de maand
maart, zo werd ontdekt, is het land dan
weer schoon en het schaap zal er met
meer nut (en genoegen) gaan grazen.
2. Veelal blijkt, dat het schaap het land
erg kaal maakt, zodat het in het voor
jaar te lang duurt eer het land weer
volop in groei staat, zodat het mei of
juni wordt, eer er weer volop gras van
te halen is.
3. Het eten uit schone bakken is beter
dan het lopen op kaal, afgemat land.
Door dit systeem toe te passen kan men
40 tot 50 kg aan krachtvoer per lam
uitsparen. In april heeft men dan de
beschikking over zoveel gras, dat de
lammeren al vrij spoedig in de weide
kunnen worden gebracht, de eenlingen
zullen daarbij weinig krachtvoer nodig
hebben.
Tot zover de heer Haverhals.
Wij kregen de indruk, dat de aanwe
zigen deze inleiding met zeer groot ge
noegen hadden gevolgd.
De heer S. Keijser Jaczn., De Hal, wil
de nog een ander facet aansnijden: op
voering van de productie. Spreker merk
te op, dat het schapenmelken bij zeer
velen in discrediet is komen te staan.
Wie thans nog schapen melkt gaat niet
met zijn tijd mee, zo redeneert men
over het algemeen, maar spreker be
toogde, dat de schapenmelk goud, ja
diamant waard is. Niet door de produc
tie van boter destijds heeft de zui
velfabriek enige jaren de schapenmelk
tot schapenboter verwerkt, maar met
zeer matige uitkomsten doch door de
vervaardiging van een exclusief Texels
schapenkaasje, van.... de eerste soort.
Onversneden schapenkaas, geen surro
gaat dus. „Dat zou voor ons een mono-
polie-produkt kunnen worden en tegen
een zeer aantrekkelijke prijs zijn af te
schepen. In de eerste plaats uiteraard
aan de toerist." De heer Keijser merkte
in dit verband op, dat voor (verre van
zuivere) Franse „schapen"kaas een
tientje per kilo wordt betaald.
Het schapenmelken behoeft geen pro
bleem te zijn: men melkt in één uur
een heel koppel, in Palestina, zo had
de heer Keijser vernomen, wordt de
waarde van de schapenmelk ook wel
degelijk ingezien en daar melken twee
man in twee uur (mechanisch) 500 scha
pen.
Voorts vestigde de heer Keijser de
aandacht op de studie, die thans van
de schapenziekten op Texel wordt ge
maakt. Ook hiervan had spreker hoge
verwachtingen, waar ook op dit terrein
nog vele vraagtekens opgeruimd dienen
te worden en kunnen worden. Uiteraard
zal de wolveehouderij ook van deze we
tenschap straks de vruchten gaan pluk
ken, hetgeen de algemene kostprijs om
laag zal brengen.
De heer Th. R. Hin vertelde, dat hij
zijn schapen nog trouw melkt. Niet met
het oog op de vervaardiging van scha
penkaas of schapenboter zonder meer,
maar vooral omdat schapenmelk een
voortreffelijk voedsel voor kalveren is.
De arbeid is verantwoord en voor 't be
trokken schaap zelf is het ook beter,
dat het uitgemolken wordt. „Als je 10
gulden per uur met het melken van
schapen kunt verdienen is 't idee, dat de
ze arbeid niet meer lonend zou zijn
toch wel misleidend."
BOOTDIENSTREGELING N.V. T.E.S.O.
Werkdagen:
Van Texel: 5.20 7.40 10.25 13.05
15.30 18.10
Van Den Helder: 6.30 9.20 11.40 14.20
16.45 19.35
Zon- en alg. erkende chr. feestdagen:
Van Texel: 7.40 10.25 16.00 18.25
Van Den Helder: 9.20 11.30 17.15 19.30
Ir Wietsma, die samen met de heer
A. Koopmans, Barsingerhorn, de rubrie
ken oudere en 2-jarige rammen had be
oordeeld, begon met complimenterend
vast te stellen, dat hij het een aange
name, 4 gezellige en goede keuring had
gevonden. Het Texelse heeft een magi
sche kracht.
Dat het momenteel een tikje minder
goed gaat moet de fokkers een stimu
lans zijn om op de goede weg met ex
tra inspanning voort te gaan. In ieder
geval mogen zij zich hierdoor volstrekt
niet laten ontmoedigen. Wij zitten met
onze export voor wolvee en vooral voor
schapenvlees op de wipstoel door het
uitvallen van één - de - exportmarkt.
Daarom moet op alle mogelijke ma
nieren geprobeerd worden om de la
biele markt om te bouwen tot een sta
biele markt. Dit kan worden bereikt
door de afzetmogelijkheden uit te brei
den. Of dit door de huidige exporteurs
moet geschieden of door nieuwe expor
teurs laat ik in het midden, maar in
ieder geval, aldus ir Wietsma, moet er
iets gebeuren, in welke kring dan ook.
De rubriek oudere rammen onder de
loep nemend, zeide spreker, dat dit een
goede klasse was met een best kop-
nummer.
De 2-jarige rammen vormden een
uniforme klasse en was over het alge
meen nog weer iets beter dan nr 1.
Met een hele serie, die elkaar weinig
deden wat de kwaliteit aangaat.
De heren N. A. Koning, Beemster en
S. J. Keijser, De Hal, hadden de uitge
breide rubriek 1-jarige rammen ge
keurd. Een prima rubriek, slechts enke
le lieten het wat aan de achterbenen
zitten en ook was er een pielstaart tus
sen ontdekt.
De heren J. M. Bakker en W. C. Kos
ter, Schellinkhout, zeiden van de drie
tallen ramlammeren: voor Texel iets
nieuws. Een tamelijk goede rubriek.
Wij dachten er een gemakkelijke keu
ring aan te hebben, maar het was eerst
na wikken en wegen, dat besloten kon
worden, welk drietal met de beker
bekroond kon worden. De rubriek van
schaap met 2 ooien vonden ze heel goed
enkele dieren wat los in de wol en
sommige schapen lieten te wensen over
(afwijking blauw). Het was een hele
puzzel om 1 2 en 3 te vinden. Opgemerkt
werd, dat de Texelse wolveehouder
HET MONSTEREN VAN VEE OP
FOKDAGEN
Het hier volgende bericht heeft wel
geen betrekking op de show van de aan
staande schapenfokdag, maar toch zullen
de wolveehouders er zeker met bijzonde
re belangstelling kennis van nemen:
Op een fokvceedag is het de taak van
de veefokkers een show te houden, die
klinkt als een klok, waarbij de dieren er
op hun voordeligst moeten uitzien. Ze
moeten van goede komaf en gestalte zijn
en op een smakelijke wijze aan het pu
bliek worden gepresenteerd. Daartoe is
in de eerste plaats nodig dat ze goed zijn
opgemaakt, aldus ir. Th. Zwart van het
Rijksveeteeltconsulentschap in Den Haag
in een onlangs gehouden radiopraatje.
Inlichtingen hierover zijn verkrijgbaar
bij het Rijksveeteeltconsulentschap, de
inspecteurs van het stamboek en bij de
inseminatoren van de K.I.-verenigingen.
Erg belangrijk is ook het dier goed voor
te brengen. Dier en geleider moeten in
de puntjes verzorgd voor jury en pu
bliek verschijnen. Een slordig bungelende
sigaret, een stel vuile werkkleren maakt
op het aanwezige publiek een slechte in
druk, terwijl een dier, dat wordt voort
gesleept, in plaats van gemonsterd geen
verheffende vertoning is. Monsteren wil
zeggen de dieren zodanig te tonen, dat ze
op hun voordeligst uitkomen; eventuele
foutjes moeten dus worden weggewerkt.
Dit is geoorloofd, iedereen, ook de jury,
weet, dat dit gebeurt. Het is een bewijs
van fokkersenthousiasme en van goed
koopmanschap.
Dieren, die apart worden voorgebracht,
moeten op een behoorlijke afstand van
elkaar lopen, zodat men ze als individu
kan bekijken, terwijl de dieren in groe
pen dicht bij elkaar moeten staan ,of
lopen, aangezien het totaalbeeld beslis
send is.
geen hekel aan blauw heeft, maar de
Stamboek zelf wél.
De heren W. Pijper, Alkmaar en K.
Mantje, Dijkmanshuizen, zeiden van de
schapen met twee ramlammeren (voor
29 maart), dat het een hele toer bleek
om twee goede ramlammeren naar vo
ren te brengen. Het aantal dieren met
„vos" bleek zeer gering. Er waren zo
veel bekroningswaardige exemplaren,
dat de jury met het beschikbaar ge
stelde bedrag voor prijzen niet toe
kwam. De ramlammeren na 28 maart
liepen uiteen van uniform tot onregelma
tig.
De heren P. Kistemaker en R. Eel-
man, Oosterend, hadden 42 inzendingen
schaap met ooi- en ramlam te beoorde
len gekregen en dat bleek rijkelijk veel
te zijn. De beslissing tussen 1 en 2 was
moeilijk. Naar hun mening was de ru
briek geboren na 31 maart nog moeilij
ker. Opgemerkt werd, dat er overigens
schapen tussen zaten, die op een ten
toonstelling uit de toon vallen en daar
dan ook niet thuis horen.
De heren H. Hogetoorn en Jn. C. Hin,
De Nes, noemden schapen met een ram
lam heel goede rubrieken, met zeer
goede kopnummers. „Het was ook zeer
moeilijk".
De heren P. Donker Pzn. en A. Brak,
Schagerbrug, hadden de viertallen ooi
en bekeken. De oudere ooien waren
goed, maar zonder uitvliegers. De 1-j
ooien brachten de kampioen voort, een
zeer goede rubriek, 11 was met de ooi
lammeren weer een gewone rubriek
met goede kopnummers. Vele fokkers
zo werd gezegd, kunnen een voorbeeld
nemen aan de heer P. C. Hin. Laat het
feit, dat de heer Hin met zijn wolvee
verschijnt overigens geen ontmoediging
voor u zijn, zo werd daar veel beteke
nend aan toegevoegd. Ook werd nog
gezegd, dat het keuren op Texel erg
moeilijk is, doordat zovelen er veel
verstand van hebben.
OPERETTEVERENIGING
„CAECILIA" NOORDSCHARWOUDE
Het zal voldoende bekend zijn, dat
voor de jaarlijkse uitvoeringen van de
Operettevereniging „Caecilia" te Noord-
scharwoude, vele belangstellenden moe
ten worden teleurgesteld. In verband
hiermede heeft het Bestuur van „Caeci
lia" en de NV Concordia besloten om
een ieder, die een aandeel groot f 100.
van „Concordia" neemt, het recht te
geven op twee gereserveerde plaatsen
voor de duur van tien jaar, tegen de
normale entreeprijs. Bij eventuele ver
hindering mogen de plaatsen ook door
andere personen bezet worden, mits
hiervan even schriftelijk mededeling ge
daan wordt.
De volgende maand krijgen wij de
uitvoeringen van de prachtige operette
„Der Bettelstudent" en valt er weer veel
te genieten. Stel u zeker van twee ge
reserveerde plaatsen door storting van
genoemd bedrag op postrekening 423879
t.n. Coop. Boerenleenbank, Oudkarspel,
en wel voor 21 september a.s.
S.V. Texel
Texel 2 met 9 man moest met 63
tegen Schagen 3 de vlag strijken. Het
was een aardige wedstrijd en het was
jammer, dat we geen elftal hadden.
Waarom bleven er nu 4 spelers weg zon
der afbericht te doen? Dit is geen stijl
en we zullen dan ook onze maatregelen
moeten nemen.
Onze handbalsters brachten het er ook
niet bepaald best af, er werd met maar
liefst 90 van DWO verloren. De voor
hoede was totaal schotloos doordat het
gehele binnentrio afwezig was en de ver
dediging was ook niet bepaald safe. Hier
bij kwam nog dat onze keepster bepaald
haar dag niet had en totaal geen kijk
had op hoge ballen. Verder kwamen we
wat snelheid en uithoudingsvermogen
betreft een stuk te kort. Ruim drie
maanden niet trainen en geen bal aanra
ken zal hier ook wel niet bepaald bevor
derlijk voor zijn. Indien men weet dat
er van de acht elftallen in deze afdeling
vier degraderen, is het duidelijk dat de
zaken anders aangepakt zullen moeten
worden.
De junioren wonnen met 84 van
DWO, dankzij de betere afwerking der
aanvallen. In het veld werd er nog maar
slordig gespeeld, dat kan beslist beter:
trainen!!!
POST VOOR TEXEL
Zoals reeds eerder gemeld doet de
PTT een beroep op de bewoners van
ons eiland om de adressering van de
voor hen bestemde correspondentie te
verbeteren.
U weet toch dat bij de enkele vermel
ding „Texel" of bij onjuiste vermelding
van de plaats van bestemming uw cor
respondentie op een andere postinrich-
ting kan terecht komen met als gevolg:
vertraging in de overkomst.
Naar wij vernemen heeft de gevoer
de aktie in het algemeen wel enig re
sultaat opgeleverd.
In het bijzonder de ingezetenen van
de Prins Hendrik Polder verdienen een
eervolle vermelding.
Een en ander wil echter nog niet zeg
gen dat we er al zijn. Integendeel, nog
steeds is het aantal stukken met on
volledige of onjuiste adressering be
langrijk.
Gaarne doet PTT daarom een her
haald beroep op u: Licht uw correspon
denten in indien zij uw adres niet (he
lemaal) juist vermelden. Desgewenst
kan hiervoor gebruik worden gemaakt
van de formulieren voor adreswijziging,
welke tegen 4 ct per stuk op alle post-
inrichtingen verkrijgbaar zijn. Als de
plaats van bestemming geldt de naam
van de postinrichting van waaruit bij
u wordt besteld, bijvoorbeeld: Y. Zwart
Gerritsland B 261, Den Burg, Texel, of
Z. Wit, H 401, Den Hoorn, Texel.
Tot slot, vermeld ook als afzender op
de poststukken uw juiste adres. Ook op
deze wijze draagt u bij ,aan de bestrij
ding van het euvel van de verkeerde
adressering.
HET VOORLICHTINGSBUREAU VOOR
DE VOEDING MELDT
Frisse gerechten van karnemelk en
yoghurt
Bij warm weer vinden karnemelk en
yoghurt grote aftrek. En geen wonder!
Maar ook wanneer de zon niet onbarm
hartig schijnt valt een karnemelkdrank
of een nagerecht van yoghurt of karne
melk in de smaak. Zoete melk, die zuur
geworden is, kan echter niet meer ge
bruikt worden, omdat hij schadelijk kan
zijn voor de gezondheid. Men doet er
het best aan ze maar weg te doen. Voor
degenen, die van karnemelk en yoghurt
eens iets anders dan anders willen ma
ken, laten wij enige recepten volgen:
Recepten voor 4 personen.
Pruimenyoghurt
500 gr. pruimen, een klein kopje wa-
ter, 75 gr. (5 eetlepels) suiker, 2 eet
lepels aardappelmeel, Va 1. melk-
yoghurt.
De pruimen wassen. Een paar achter
houden voor garnering, de rest opzetten
met het water. De pruimen zachjes gaar
koken in ongeveer 10 minuten en door
een zeef wrijven Het aardappelmeel met
wat water aanmengen en onder roeren
in het warme pruimenmoes gieten. Het
moes weer aan de kook brengen en de
suiker toevoegen. Het pruimenmoes
koud laten worden. De yoghurt ermee
vermengen. Kort voor het gebruik het
gerecht garneren met de achtergehouden
vruchten. Desgewenst beschuiten of
cornflakes er bij geven.
Hangop met rozijnen
1 1. karnemelk, 75 gr. rozijnen, 75 gr.
(5 eetlepels) suiker, iets citroensap,
ruim 1 kopje water.
In een kom een vergiet plaatsen. Hier
in een goed uitgespoelde en uitgeknepen
doek leggen. Op de doek de karnemelk
schenken. Af en toe het dikke gedeelte
van de doek scheppen en overdoen in
een kom. Tenslotte de hangop glad roe
ren. De rozijnen wassen en in het water
5 a 10 minuten zachtjes laten koken. De
rozijnen koud laten worden en met de
suiker en iets citroensap door de hang
op scheppen.
Karncmelkvla
1 1. karnemelk, 15 gr. (7 blaadjes) ge
latine, 1 ei, ongeveer 35 gr. (21/z eet
lepel) suiker, citroen.
De gelatine een kwartiertje weken in
ruim koud water. Het ei met de suiker
losroeren en onder steeds roeren de kar
nemelk erbij schenken. De gelatine uit
knijpen. Een half kopje water aan de
kook brengen, over de gelatine schenken
en roeren totdat de gelatine geheel op
gelost is. De gelatineoplossing door de
karnemelk roeren. De massa op smaak
afmaken met geraspte citroenschil, ci
troensap "^n zo nodig nog suiker. De
massa onder af en toe roeren stijf laten
worden. De vla garneren met vruchten,
jam of biscuitjes.
FEUILLETON
door J. G. J. Bax
46. En het was toch zo eenvoudig,
toonde hij aan. Niet je keu terugtrekken
maar gewoon flink doorstoten, dan je
keu stilhouden. Of iemand het soms
ook eens proberen wilde, als men zijn
aanwijzingen opvolgde zou het zeker
lukken. Hier, een goeie sigaar gaf hij
wanneer die het er niet minstens zo
goed afbracht als de professor zelf Uit
nodigend wees hij naar de sigaar, die hij
op de rand van het billart had gelegd.
Daar stond vastberaden Leen op, die
vlak vooraan zat, hij haalde een keu en
ging naast de professor staan. Deze
nam twee ballen, een rode en een witte
legde deze achter elkaar en wees Leen
waar hij de rode bal moest raken.
Even flink doorstoten één, twéé.
Drie, riep de professor.
Leen stootte af, maar wat was dat
nu? Daar vloog de bal met een vaart de
lucht in en recht op de toeschouwers af,
die angstig bukten en de handen voor
het gezicht hielden Beteuterd keek
Leen van zijn keu naar de professor,
die lachend de bal opving, die een der
toeschouwers teruggooide. Hij liet hem
op de grond stuiten, kneep er eens in
en hield hem Leen voor zijn neus, die
verontwaardigd uitriep Een gummi
balletje! De sigaar griste hij van het
billart en zocht toen luid meelachend
met de anderen zijn plaats weer op.
Nadat de professor nog twee keu's
had verloot, een bijverdienste voor
hem, ging hij heen.
De meeste bezoekers verlieten spoe
dig daarna het café, alleen de vaste
klanten bleven nog wat billarten en
kaarten.
Zullen we een pandoertje leggen?
stelde Willem voor. Bas, doe je mee
en Leen, jij ook? Zoekend keek hij nog
rond: Is Rinus er niet? Nee, antwoordde
Bas, ik heb hem niet gezien. Hier Rooie
doe jij een spelletje mee.
Zij schaarden zich rond het tafeltje.
We zullen er eerst eentje nemen.
Hé, Sivous! riep de Rooie luid. Pils!
Nadat het bier was gebracht, begon
Willerri de kaarten te schudden.
Ik zie Rinus de laatste tijd hele
maal niet meer, merkte hij al schud
dende op.
Die heeft geen tijd, voegde de
Rooie hem toe.
Geen tijd? merkte Bas op. Ik denk
eerder dat het hem te min is, hij is nou
immers tuinder!
Kom Bas, verdedigde Leen de af
wezige Rinus, dat moet je niet zeggen,
daar zie ik hem niet voor aan.
Niet voor aan? sprak thans Wil
lem weer, die intussen kaarten gaf.
Daar zou je je anders lelijk in vergis
sen, die heeft ze achter zijn ellebogen,
wat ik je smoes.
Vragend zag Leen van zijn kaarten
naar Willem: Achter zijn ellebogen,
daar geloof ik nou niks van.
Vertrouwelijk leunde Willem thans
naar hem over: Weet je het dan
niet? Die heeft toch van Jakob Vermeu-
len's vader geld aangenomen.
Nee, zei Leen, dat is gelogen.
Maar man, het is toch algemeen
bekend, nietwaar Bas?
Deze knikte bevestigend en voegde
er nog aan toe: Jakob is het zelf ook te
weten gekomen en die is er zelfs het
huis voor uitgegaan.
Verbaasd vroeg Leen: Is hij daar
om weggegaan?
Ja, ik zeg het je toch, hij heeft her
rie met de ouwe gehad.
Laten we er niet verder over ze
veren, jongens, maar kaarten, merkte
de Rooie op. Jij zegt het Leen!
Deze keek aarzelend naar Gijs, die
echter niets had gehoord, want zij had
den zacht gesproken. Hij stond in twij
fel wat te doen. Hij had Gijs destijds
wel zijn woord gegeven, maar om Ri
nus nu achter zijn rug te laten beschul
digen en ook Vermeulen en dat Jakob
als gevolg hiervan met zijn vader over
hoop lag, mocht hij dat goedvinden?
Nee, dan zou hij geen eer in zijn lijf
hebben. Nog eens keek hij naar Gijs,
die zou het toch zeker ook niet over
zijn kant laten gaan. Toen nam hij heel
plotseling een besluit: Wacht 's ef,
fen, Rooie, wat ze hier van Rinus be
weren is een leugen, hoe komen ze aan
die praatjes!
Gelogen? vroeg Bas. Wat weet jij
daar nou van?
Het was beter, als jij je een beetje
meer met je eigen bemoeide, dan heb
je genoeg te doen. Jij wou dus beweren
dat Jakob's vader en Rinus....?
Ja, precies twee handen op één
buik, link bekeken, he? Vermeulen was
dan met goed fatsoen van Marietje af
en Rinus had haar weer terug.
Zo, dan zal ik jullie even uit de
droom helpen. Ik weet toevalljg, dat het
Vermeulen niet geweest is.
Zeker het mannetje uit de maan,
vroeg Willem schertsend.
Nee, Gijs!
Gijs? klonk het verbaasd uit drie
monden. Welke Gijs? Gijs de Peur!
Maar praten jullie er niet over, ver
zocht hij op niet zeer overtuigende
toon.
Gijs de Peur? vroeg Bas, maak
dat je zus wijs, ik heb het toch zelf van
die meid gehoord.
Nee, vielen de anderen hem bij,
hoe kom je daar aan? Laat-ie het dan
zelf maar vertellen. Gijs! riep hij luid
en draaide zich naar het tafeltje in de
hoek bij het raam, waar Gijs met Hoos,
Frans Vermeulen en boer Janus even
eens zaten te kaarten. Gijs zag op en
riep: Ja, wat is er?
Luister 's.
Effen uitspelen.
Zo, en wat is er nou? vroeg hij
nieuwsgierig toen hij een ogenblik la
ter bij het tafeltje stond.
Ze hadden het hier net over Ri
nus en nou beweert Bas, dat Rinus zich
door Vermeulen zou hebben laten om
kopen, je weet waar het over gaat.
Ja, Marietje, en wat wou je nu van
mij?
Dat zal ik je straks zeggen, maar
luister nog even, Bas zei ook nog, dat
Jakob het te weten gekomen zou zijn
en dat-ie hem daarvoor is gesmeerd,
wat zeg je daar wel van?
Dat liegen ze dat ze....
Verwonderd hadden de anderen toe
geluisterd.
En nou wou Leen beweren, dat jij het
bent geweest, die hem aan dat geld ge
holpen heeft, lichtte Bas hem verder
in. Aan de andere tafel was men nu
ook opmerkzaam geworden, sommigen
hadden een gedeelte van het gesprek
opgevangen en waren nieuwsgierig bij
het tafeltje komen staan.
En als dat nou 's zo was, wat zou
den jullie dan wel zeggen? Onderzoe
kend zag hij de mannen aan, die echter
zwegen.
Dan zou ik zeggen, sprak ten slot
te Willem, dat je het dan eerlijk be
kennen moet, want dan zou ik in jouw
plaats nooit willen hebben, dat ze Ri
nus van zoiets verdachten.
Juist Willem, jij bent ten minste
eerlijk en daarom zal ik het ook zijn.
Leen heeft zijn mond voorbijgepraat.
Nee, stelde hij deze, die zich wilde ver
ontschuldigen gerust. Het geeft niks. Ik
was toch van plan het te vertellen, ze
motten het nou dan maar weten. Ja, ik
heb Rinus geholpen, jullie weten, dat
mijn broer gestorven is en dat ik toen
met Leen naar Duitsland ben geweest
Mijn broer had wat geld nagelaten en
ik heb van hem georven. En nou jij
Bas!
Wordt vervolgd
