rocn /wa
in het harL,
c/tifcon
Vrouwelijk lid van faufare VIOS trad
in het huwelijksbootje
WOENSDAG 16 OKTOBER 1957
TEXELSE
72e JAARGANG No. 718»
COURANT
üitgc—e N.V. ».h- Lcmgeveld de Rooij
Boekhandel Drukkerij Bibliotheek
Den Burg - Texel - Postbus 11 - TeL 11
Verschijnt woensdags en zaterdags
Bank: R'damse Bank, Coöp. BoerenL
Bank Postgiro 652. - Abonn- pr- 2,25 p.
kwart. -f 20 ct incasso. Adv- 10 ct p. mm
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Wegens de overvolle consultstiebu-
reaux voor zuigelingen komt er een
nieuwe regeling, nl. de éne keer uit
sluitend voor Den Burg en de B. huis
nummers, de andere keer voor de bui
tendorpen. Dit wil niet zeggen dat U,
als U moeilijkheden hebt, een maand
moet wachten vóór U weer kunt komen.
Daar we hopen, dat door deze regeling
de bureaux minder druk zullen worden,
kunt U dan eventueel komen op de dag,
die niet voor U bestemd is.
Woensdag 23 oktober gaat deze nieu
we regeling in. Dan verwachten wij al
leen de moeders van Den Burg en de
B.-huisnummrs tussen 1 en 5 uur.
Woensdag 6 november verwachten wij
alleen de moeders van de buitendorpen.
De taxi-tijden op die dag blijven onge
wijzigd.
VERLOTING EIERLAND
Hier volgt de uitslag van de verloting,
gehouden tijdens de fancy-fair in Zuid-
Eierland:
Op de witte loten van de volgende
nummers vielen prijzen: 399; 335; 431;
499; op de rose loten: 485; 169; 492; 177;
en op de groene loten: 219; 380; 310 en
495.
De prijzen kunnen worden afgehaald
bij de heer J. van Bennekom, Zuid-
Eierland E 119d.
RUIM ƒ2000,— DOOR FANCY-FAIR
De donderdag, vrijdag en zaterdag in
de Nieuwstraat te Den Burg gehouden
fancy-fair ten bate van de Hervormde
gemeente van Den Burg met als doel
gelden bijeen te brengen voor de aan
schaf van een geluidsinstallatie in de
kerk, heeft het prachtige resultaat op
gebracht van bruto ruim 2000,Maar
dat succes is niet zo maar in de
schoot gevallen: er is door verscheidene
personen hard en langdurig voor ge
werkt. Niet alleen tijdens de fancy-fair,
maar ook in de periode daaraan vooraf
gaande. Mevr. De Ridder-van der Knaap,
Weverstraat 54, won de fraaie sprei,
mevr. Eelman-Lap, „Nieuw Leven", het
ontbijtlaken. Hanny Roeper, Warmoes-
straat, de autoped en de familie Veen-
stra, Warmoesstraat, raadde de naam
van de pop, die Cornelia heette en ge
noemd was naar een der vier dames uit
Geervliet, de vroegere gemeente van ds.
Van Reijendam, die ook graag iets wilde
schenken en de pop aanboden. Het ledi
kant werd gewonnen door de familie
Boon, Kogerweg.
ONDER DE POMP
Dót 's ok wat, ze sêgge dót de
Tesselaar duurder gaat worre.
Is de pepierpries weer oplope?
Ninnut, maar in Oosterend hebbe
ze d'r nou zo'n actieve correspedent bee
krege, dót de drukkers telkens een extra
blad moeten inlegge om al het Strender
neuws te kenne meeneme.
Jan Daalder seit ok al „Wat zal
die Roest z'n zak spekke!"
DIPLOMA BEHAALD
Bij het te Slootdorp gehouden examen
slaagde de heer P. de Wit, Den Hoorn,
voor het diploma Landbouwwerktuigen-
kennis.
COUREURS IN DE DOP
Kees Dros won de eerste prijs in de
klasse nieuwelingen als deelnemer aan
de motor (modder-) trial te Duiven-
drecht, uitgeschreven door de motorclub
De Vechtstreek. Koos Zegers bezette de
eervolle tweede plaats
BAZAR TEN BATE VAN
LU BERTI- SCHOOL
In de fraaie, moderne Luberti-school
te De Koog werd vrijdag en zaterdag
een bazar gehouden waarvan de op
brengst bestemd is voor de aanschaf van
een filmprojector.
Er was heel veel belangstelling en
daaruit resulteerde dan ook het aardige
(bruto) bedrag van ruim 1900,De
Kogenaars deden het niet minder! En
hoe dit bedrag bijeengebracht werd?
Welke attractieve mogelijkheden aldus
werden uitgebuit? Het waren er velé,
en niet alleen de verkoop van allerhande
artikelen, die in een bijkans „warenhuis-
verscheidenheid" variëerden van baby
artikelen en kinderspeelgoed tot boeken
en huishoudelijke artikelen, maar ook
en vooral de grabbelton, het rad van
avontuur en andere attracties hebben
aan het succes het hunne bijgedragen.
En daarnevens natuurlijk de verloting,
het raden naar de naam van een zeer
bekoorlijke pop en tenslotte een fraai
slaapkamerklokje, dat om 12.16 bleef
stilstaan, welke tijd werd geraden door
de heer Jb. Bakker, die daardoor het
uurwerkje mocht meenemen. De naam
van de pop (Toosje) raadde mevr. Kie-
wiet en mevr. Minnes. En aangezien er
in het gewoel van de bazar geen Salomo
voorhanden was om op de wijze van
Salomo te oordelen, wie van beide da
mes het meeste recht kon doen gelden
op de naam Poppemoeder, werd over
eengekomen, dat mevr. Kiewiet, die
tenslotte al oma is en kleine kleinkin
deren heeft, de pop zou nemen. Naar
alle zijden genoeglijk geregeld.
Vermelden wij tenslotte nog, dat op
lot no. 920 een bedsprei is uitgeloot,
waarvan de winnaar niet aanwezig was.
Wie?
WETHOUDER DE WAARD NAM
AFSCHEID
Gisteravond heeft wethouder S. de
Waard afscheid genomen van de Texelse
gemeenteraad, waarvan hij sinds 1935,
met uitzondering van 1941 tot 1945, lid
is geweest. Zoals bekend zal de heer De
Waard zaterdag 19 oktober a.s. worden
geïnstalleerd tot burgemeester van de
gemeente Warffum, Groningen.
MAX TAILLEUR
Wisten wij veel: zondagavond werd
ons duidelijk, dat onze (eigen) handels
reiziger éénmaal in de vijf jaar met
potlood en papier en tegenwoordig
zelfs met een bandrecorder naar „De
Doofpot" trekt om de moppen van Max
Tailleur over te nemen. Spaarzamelijk
mogen wij dan van maand tot maand
drie, soms vier moppen uit zijn mond tot
ons nemen. „Hij is er weer", zeiden wij
van-kantoor. Vooral bij winterdag zagen
wij al weer reikhalzend uit naar de
komst van onze eigen moppentapper.
De aardigheid is er nu in één slag
voorlopig af: want voor de eerstvolgende
drie jaar wéten wij ze al. Niet om ze ook
uit de mouw te schudden, maar we
kennen 'm al. 't Zal een rake desillusie
worden, reiziger, maar wisten wij veel
Ook dit hebben wij dan maar weer
te danken aan onze volijverige feest
commissie, zich noemende Vereniging
voor Volksfeesten en Texelse Folklore.
De Texelse Folklore werd zondag
avond in Hotel „Texel" even terzijde
gehouden. Mokum, moppen uit Mokum
stonden in het middelpunt van de be
langstelling. Voornamelijk met de volle
dige steun van Moos en Sam. „Zegt
Moos, Sam, Sam, de boot zinkt". „Zegt
Sam, wat maak je je druk, is het jouw
boot??". En dan die van die zeebra en
het bacchanaal vertellen wij niet.
Max Tailleur vertelde trouwens ook
lang niet alles, hij wist precies tot hoe
ver hij kon gaan. Nooit waren er toe
hoorders met gezichten van „Oh, nee,
nee, méak het een beetje", want Max
kent grenzen ofschoon hij nogal eens
met grenzen te maken heeft. Maar toch
ook weer weinig, want hij vliegt er
doorgaans boven: op zondag 3 novem
ber even naar Parijs vliegen en op zon
dag 10 november even naar Londen
vliegen. In die steden zitten de Holland
se kolonisten al naar 'm uit te zien. Is
het een wonder, dat voorzitter De Wilt
erg trots was op het feit, dat zijn ver
eniging erin geslaagd was om Max naar
Texel te krijgen?
Nee, van de zomer was dat niet ge
lukt: toen moest-ie immers naar Nieuw-
Guinea. 21 dagen duurde die trip en hij
trad er 17 maal op. En passant ook in
Bangkok en op Manilla. Op uitnodiging
van de Marine, het Gouvernement en de
Bataafse Petroleum Maatschappij. 120
uur gevlogen en 58.000 km afgelegd. Al
die moeite gedaan om ergens op de we
reld een zaal mensen aan het lachen te
brengen. Wat een reis, ik voelde me net
een kleine poesnik.
Tijdens een pauze mochten wij Max
in de hall enige vragen stellen. Hij is
48 jaar, gehuwd, kinderloos, maar een
schat van een hondje toonde ons foto.
Al dertig jaar op het toneel werkzaam,
de eerste 25 daarvan was het sof, de
laatste vijf jaar gaat 't. (Het gaat overi
gens best, want Max is nu eigenaar van
,.De Doofpot", dat niet bijzonder op
vallende gebouwtje aan het Rembrandts-
plein, enfin, sommige Texelaar.» kennen
het wel.
In België is-ie begonnen. Heel simpel:
hij zat in een zaal, er kwam een actrice
de zaal binnen en pikte hem er heel
toevallig uit om een liedje te zingen,
zomaar voor de gijn. Het begin was er,
maar moeizaam „Ik zag de eerste tijd
recht van de honger", maar dat kon hem
niet schelen. Max hield hardnekkig vol
en U ziet 't: de aanhouder won.
Hij schreef ook de revue voor Snip en
Snap, de eerste revue voor dat duo na
de oorlog. „Ik begon op zekere dag met
iets, waar geen mens iets voor wilde
geven, maar ik zag er iets in en had 70
pet. geluk. „De Doofpot" trekt de men
sen van heinde en verre. Iedere werkdag
geopend, zondags gesloten en daardoor
kon Max Tailleur zondagavond op Texel
zijn. Hij stak de eerste mop om even
over achten af en lanceerde de laatste
om tien over één, want na zijn eerste
optreden kwam hij met een paar bijzon
dere toegiften. Bijzonder geschikt bo
vendien voor het meer gevorderd uur,
vroeg in de morgen van de prille maan
dag, niet voor mensen met ochtendziekte.
Onderwijl nam Max nog heel toevallig
een lift aan. Wij vermoeden, dat die
Texelse schone een leuke reis naar Mo
kum gehad heeft! Maar zal ze veel aan
Max gehad hebben? „Het optreden is
nogal vermoeiend", verklaarde hij.
P.S. Gaarne een compliment ook voor
de wijze waarop zijn pianist, de heer
Tooien, zoon van de bekende artiest
(Tooien en Van Lier) hem accompag
neerde en een eigen repertoire als in
termezzo verzorgde.
De klok wees al één uur toen de heer
De Wilt de gasten voor hun optreden
bedankte en hun een tot weerziens toe
riep. We kregen zo het idee, dat het
Max hier best bevallen was en dat hij
het inderdaad nog eens zal willen over
doen.
IN MEMORIAM DOUWE METS
Toen ik vrijdag onze laatste vakantie-
gaste naar de TESO-bus vergezelde,
werd mijn belangstelling opgewekt, door
de zware tonen van de luidende kerk
klok. Er werd een dode begraven. „Maar
wie?"
Dat kon ik pas later vernemen van
een oude vriend uit de oorlogsjaren.
Een vriendschap ontstaan in de geza
menlijke gevangenschap met tenslotte,
eveneens te samen als bannelingen naar
de overzijde van het Marsdiep.
Het toeval wilde, dat verschillende
van de medebannelingen in en bij Alk
maar huisvesting hadden gevonden en
er ook een zekere mate van contact
tussen ons bleef bestaan. Vrij dikwijls
mocht ik enkelen van hen ontmoeten,
op de Bierkade bij de vrachtboot van
schipper Mets.
Deze Douwe Mets, die de leeftijd van
72 jaar bereikte, was het voor wie de
kerkklok werd geluid tijdens zijn laatste
gang door Den Burg. Blijkbaar in zijn
laatste jaren van welverdiende rust,
een min of meer vergeten burger ge
worden. Maar voor ons bannelingen, tij
delijk in Alkmaar of omgeving geves
tigd, was hij dat allerminst. Niet alleen
om enig laatste nieuws van Texel te ver
nemen, deed ons naar de Bierkade gaan,
wanneer de bekend geworden stoomfluit
de komst van Mets had aangekondigd.
Talloze pakken en zakken levensmid
delen werden door hem, voor ons over-
gesmokkeld en het verschafte ons daar
bij, ook nog een zeker genot om te zien,
hoe hij bij het lossen van de lading, de
controleurs wist te misleiden, soms zelfs
met een verbazingwekkende onver
schrokkenheid. De gesmokkelde levens
middelen waren steeds buitengewoon
welkom, want de nood nam in Alkmaar
ook zienderogen toe. Maar behalve dit
voedsel bracht hij ook steeds pakjes
wasgoed vice versa tussen Alkmaar en
Texel over en ook werden geldzaken
aoor hem stipt behartigd. En dit alles
geheel belangeloos; zelfs woorden van
dank wees hij met een handgebaar af,
„Het is goed zo", was steeds zijn enig
bescheid.
Zo, was het voor ons bannelingen,
maar ook gezinnen verder dan Alkmaar
zijn hem misschien geheel onbewust
dank verschuldigd. Hij mocht niet ver
der varen dan tot Alkmaar, maar wist
toch op een of andere gelegenheid voor
doorzending te zorgen naar Amsterdam
en andere plaatsen, waar in die laatste
maanden van de bezetting, de nood ten
top was gestegen. Zelfs vernam ik thans
nog, dat hij ook wel mensen clandestien
heeft meegenomen voor wie dit met het
oog op levensgevaar wenselijk was ge
worden. Een werk dat voor hem zelf
waarschijnlijk even levensgevaarlijk
was.
Ik wil voor deze aangelegenheid niet
meer ruimte in de Tex. Courant vragen
en eindig met de conclusie, dat met
schipper Mets een mens is heengegaan,
voor wie het zuiver mens zijn, in het
belang van zijn medemensen als iets
heel gewoons werd beleefd, en waar
voor ook alle risico onbevreesd door
hem werd aanvaard.
Voor zover ik weet is hem daarvoor
nimmer officieel enige hulde of onder
scheiding ten deel gevallen, wat hij ook
slechts node zou hebben aanvaard, maar
v/at hem m.i.z. eigenlijk toch wel toe
kwam.
Laat ik dan nu, ik durf te zeggen,
mede namens mijn medebannelingen en
hun familie, met deze weinige woorden
althans trachten enigszins in een leemte
te voorzien. Vriend Mets je hebt dit
ruim verdiend.
J. Hooijberg Sr.
HERV. GEMEENTE DEN HOORN
Vrijdagavond 8.15 uur doopzitting aan
de pastorie.
AGENDA VAN DE
CULTURELE RAAD
Woensdag 16 oktober
Den Burg, Hotel „Texel" 8 uur, Fede
ratieledenbijeenkomst Partij van de
Arbeid.
De Waal, Dorpshuis, Eerste ontspan-
ningsspelavond.
Den Burg, „Lakeman", jaarvergadering
dept. Texel van de Mij tot Nut van het
Algemeen.
Donderdag 17 oktober
Den Burg, Ned. Herv. kerk, concert door
het Noordhollands Philharmonisch Or
kest o.l.v. de heer Henri Arends.
Vrijdag 18 oktober
Den Burg, „De Zwaan", vrouwenver.
K.A.V. Father A. C. Grent spreekt over
„Missie-arbeid op Borneo".
De Waal, Dorpshuis, Ontwikkeiingsclub.
De heer J. Verhagen spreekt over „Zee
sleepvaart".
Den Hoorn, bazar t.b.v. het restauratie
fonds der Ned. Herv. kerk.
Zaterdag 19 oktober
Den Hoorn, bazar t.b.v. het restauratie
fonds der Ned. Herv. kerk
Vrijdagavond heeft VIOS een serenade gebracht aan het echtpaar J. Waaijer
en N. Waaijer-van der Vis, dat die dag in de echt was verbonden. Mevr.
Waaijer is namelijk al verscheidene jaren lid van VIOS, dat in haar een toe
gewijde kracht bezit en daarom met bijzondere ambitie bij elkaar was geko
men om het echtpaar op een leuk repertoire te onthalen. Nel had daar al een
voorgevoel van en had ons verzocht er een plaatje van te maken. Voor hun
album. Wel, wij vonden het geheel zo aardig, dat wij het meteen maar ruim
drieduizend maal hebben vermenigvuldigd via de (snel-) pers van de Texelaar
ZO IS HET
Je leest van de groten der aarde,
Omgeven door praal en door pracht,
Zich badend van kindsat in weelde,
Versierd met robijn en smaragd.
Je leest van bestedingsbeperking,
Het spook der werk'loosheid doemt op,
Maar't zijn weer de werkers der
aarde,
Die krijgen de kous op de kop.
Je leest van raketten, atoombom.
Een kunstmaan, die vliegt er maar
rond.
Maar 'k denk bij mij zelve „Hoelang
nog
Blijft 't mensdom der aarde gezond?"
Je leest van bestedingsbeperking.
Maar ploft er een straaljager neer,
Dat mag hem de pet nog niet drukken,
't Belastingbiljet stijgt nog meer.
Je puzzelt, je wil er wat winnen.
Een duizend of wat, of nog meer,
Maar is het geluk je deelachtig,
Dan word je geplukt door een heer,
'i Is Hotstra, hij puzzelt niet mede,
Maar strijkt er je centen wel op.
Je krijgt er niet eens een bedankje,
Bedankt voor die dubbele strop.
Je leest van miljoenen, miljarden,
Je leest van corruptie in 't land,
Je leest van tekort der gemeenten.
Het schip van de staat is gestrand.
Je leest er van moord en van doodslag,
Je leest, ach ik geef het maar op.
Het mensdom wordt immers nooit wijzer
Al draait er de boel op z'n kop.
September 1957.
D. G. Toolens
GEVONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN
tot 11 oktober 1957
Gevonden: witte haarstrik; zilveren
broche met beeltenis van pauw; lips-
sleutel; rood port. met 1,grijs-
gummie Amerikaanse motorbril; kente
kenplaat PJ-52-97; huissleutel; lichtbl.
weekendtas; vulpen zonder dop; groen
gevl. vulpen met groene inkt; bruin ge
ruit jasje; br. dames glacé handschoen;
tafellaken; vergulde ballpoint met 'nik
kelen clip; blauw wit geruit kinder-
schoudertasje; linker glacé handschoen
{De Koog); 2 jaals (zijde en wol) (De
Cocksdorp); ijzeren stuurzwengel van
landbouwwerktuig met rubber handvat
(De Cocksdorp); witte gymschoen maat
38 (De Koog).
Verloren: olietrechter; biljet van
2,50; rekenboekje en blaadje- bruin
leren herenportemonnaie met 30,
zwart lederen riem van leren jas; 1 paar
zwart lederen motorwanten; granaat
gouden oorbel; lichtgele voetbal; linker
leren donkerbr. herenhandschoen; zwar
te jongensjopper; nieuw tafellaken; bl.
jongenswindjack met rits; beige regen
jas; zee-groene regenjas met ceintuur
en kapje; blauw grijs gekl. jack met
wollen voering (Oosterend); blauw bad
pak (De Cocksdorp).
Het bureau is hiervoor dagelijks ge
opend van 16.00 tot 18.00 uur.
OOSTEREND IN HET DUISTER
Het merendeel van de Oosterenders
heeft zaterdagavond een vol uur in het
duister gezeten, doordat een fase van
het T.E.M.-lichtnet gedeeltelijk uitviel.
De misère begon om half acht. De T.L.
buizen weigerden meteen radicaal, ter
wijl de normale gloeilamp eerst nog
zwakke levenstekens b^ef vertonen. Na
drie kwartier heerste er een algehele
duisternis, te prefereren stellig door al
len, die onder de wol willen, maar
daarvoor was het toch nog wat te vroeg
in het dorp. Op dat ogenblik was de
technische staf van de T.E.M. druk be
zig met het uitvoeren van herstelwerk
zaamheden, die gelukkig weinig tijd in
beslag namen en omstreeks half negen
was het leed weer geleden.
De Oosterenders verklaarden, dat dit
lang niet de eerste storing is.... Over
belasting van het net zou de oorzaak
zijn. Het is bekend, dat de TEM gaarne
afdoende maatregelen treft, maar de
investeringsbeperking stelt ook dit be
drijf jammergenoeg voor problemen.
DISTRICTSHUISBEZOEKSTER
NEEMT AFSCHEID
Op 31 december zal mevrouw Grüt-
ters-Vahle, de districtshuisbezoekster
van de t.b.c.-bestrijding in het district
Alkmaar, waaronder ook de kringen Den
Helder en Texel vallen, haar werk neer
leggen.
Ongeveer 30 jaar heeft zij haar beste
krachten aan de t.b.c.-bestrijding gege
ven, eerst bij de moeizame opbouw, la
ter in de drukke jaren tijdens de oorlog
en daarna en tenslotte heeft zij de toe
nemende successen van de laatste jaren
ook mogen beleven.
In vele duizenden gezinnen is zij op
bezoek geweest {de grijze dame van het
consultatiebureau) en met raad en daad
heeft zij onvermoeid klaar gestaan.
Haar energie leidde er toe, dat zij
zelfs na het bereiken van de pensioen
gerechtigde leeftijd haar werk nog een
aantal jaren mocht voortzetten. Maar nu
is dan toch definitief de tijd voor af
scheid gekomen.
Het is zeker niet de wens van deze
bescheiden figuur, dat er veel drukte
gemaakt wordt van dit afscheid, maar
we meenden dat het toch niet aanging,
dat dit geheel ongemerkt zou geschieden
en dat menigeen, die zij door haar werk
tot haar vriendenkring heeft mogen re
kenen, bij wil dragen tot een stoffelijk
blijk van waardering.
Wie zouden als centrale punten hier
voor beter kunnen dienen dan haar trou
we medewerksters, de wijkverpleegsters
van het Witte- en Wit-Gele Kruis, met
wie mevrouw Grütters er altijd op uit
trok? En deze hebben zich daartoe ook
bereid verklaard.
Belangstellenden kunnen dus hun bij
dragen offeren bij de wijkverpleegsters
in hun gemeente.
Natuurlijk kunnen we nog niet zeggen
wat we met deze bijdragen kunnen doen.
Een dag voor het afscheid in december
a.s. zal nog worden bepaald.
Voor de mooiste keuze in
mantels naar
SPOORSTRAAT HOEK KONINGSTRAAT
