Jo of René
Voor Uw
VISITEKAARTJES
naar
Drukkerij
Texelse Courant
BRIEF VAN PATER M. J. WITTE
Zes en dertig jaar in trouwe dienst
van Afrika en de Afrikanen beletten niet
even trouw Nederlander en gevolgelijk
Texelaar te blijven. Het is mij tenminste
gelukt en het ging nog vanzelf ook.
Daarom is het me een jaarlijks terug
kerend genoegen om aan mijn mede-
Texelaars, waar ook ter wereld, mijn
jaar-eindelijke wensen aan te bieden door
„de" Courant, ons aller liefde-band.
Dus aan familie, vrienden en begun
stigers, om in de seizoen-stijl te blijven,
wens ik van harte een voorspoedig en
gezegend, vooral vredig, Kerstfeest en
Nieuwjaar. Ik bid voor vrede in elk hart,
elk gezin, elke familie en zo in de fami
lie der volken.
Mijn baby-missie Usa is na lVt jaar
spartelen al flink uitgedijd. Het terrein,
4 ha., is schoon en gedeeltelijk genivel
leerd. De gebouwen, min of meer indruk
wekkend, beslaan ruim 1000 m2, kippen
hokken enz. niet meegerekend.
De „Workshop" of werkplaats, ons
laatste en soliedste gebouw, een één
ambachtschool, heeft al een goede naam.
Daarin werken 50 jongens, zoveel ik op
heden huisvesten en voeden kan. Voor
elk nieuw plaatsje in zicht, trappelen
wild tien keer meer benen en tenen voor
mijn deur dan ik zal kunnen binnen
laten. Even of bijna zo erg als voor de
twee tehuizen voor Ouden van Dagen?
Misschien past dan in plaats van wild-
trappelend beter de figuur: mild-trippe-
lend of op-slofjes-schuifelend?!
Ik mag er niet mee spotten, want ben
zelf nog maar 2 jaartjes van de pensioen-
grens af, waar ik bij die gelegenheid met
een zwiep overheen hoop te springen. Ik
sterf liever in het harnas.
Usa ligt in een gezond land, 1200 m
boven de zeespiegel. Dat beduidt altijd
frisse nachten al kan het overdag nog
aardig stoven. Het land is overdekt met
een meters-dikke laag, uiterst vruchtbare
vulkaanse as, oorspronkelijk overge
waaid toen een op 15 km. afstand lig
gende krater nog vuur spuwde. Nu kijkt
men daar diep neer in een wijde groene
kom waar men olifanten, neushorens en
buffels rustig ziet grazen. Ik ben er zelf
met alle jongens wezen kijken toen on
langs, ter ere van Prinses Margaret's be
zoek, de weg erheen was opgemaakt.
Usa, aan de voet van de 5000 m. hoge
berg Meru, is een mooi land. Nog nooit
heb ik zulke dankbare tuinen klaar ge
kregen in zo korte tijd. Waar het ruim
een jaar geleden nog ondoordringbaar
„dorenbos" was, bloeien nu de bloemen
en heesters dat het een lieve lust is. Al
voor de tweede maal ben ik aan het
oogsten van gewone en zoete aardappe
len, bonen, erwten, uien, wortelen, toma-
NIEUWE AVONTUREN VAN PIMBA
Pimba werd meegenomen naar een
indianenkamp
Hij draait zich om en dan hebben twee
Indianen een hand op zijn schouders ge
legd. Een ogenblik denkt Pimba er aan,
de vlucht te nemen, maar als hij ziet,
wat deze Indianen bij zich hebben: een
bijl, een speer en pijl en boog, dan geeft
hij zich gauw gewonnen. Och denkt hij,
als ik alles vertel zullen ze mij wel gauw
vrijlaten en hij wandelt rustig met de
Indianen mee. Onderwijl praat hij hon
derd uit, maar de Indianen schijnen hem
niet te verstaan. Zouden zij het schip
niet. hebben gezien? Wat zou er van die
rovers geworden zijn? En waar zouden
deze roodhuiden hem heen brengen? Het
is een flinke wandeling door het zand.
Er staan geen bomen hier, wel manshoge
cactussen, die weinig schaduw geven.
Eindelijk bereiken ze het kamp van de
Indianen. Het is er stil; Pimba ziet alleen
wat vrouwen koken bij een kampvuur.
Ze kijken even op, maar besteden dan
geen aandacht meer aan de negerjongen.
Dan wordt Pimba vastgebonden aan een
paal. Hij krijgt wat eten en moet verder
afwachten.
feuilleton
door H. Westenberg
16. Leotine kijkt haar aan en in haar
blik is te lezen: „Ja, ik begrijp het, ik zal
jullie niet storen!" Maar dan komt er 'n
bittere jaloerse trek in haar gezicht; „die
andere heeft geen recht op het geluk dat
HAAR toekomt".
En met een onbenullig woord, dat
Helga alles te raden geeft omtrent haar
plannen, keert zij zich om en gaat de
kale houten treden af, die weerklinken
bij elke stap.
Helga staat boven achter de gesloten
deur en luistert naar de wegklinkende
voetstappen, tot zij ze niet meer horen
kanen met hangende armen gaat zij
terug naar de kamer waar de twee
stoelen, waarop zij gezeten hebben, nog'
tegenover elkaar staan en waar zij de
vijandige sfeer nog meent te voelen van
de woorden, die er zoéven gesproken
zijn. „Wat nu? Wat nu? Wat moet zij
doen? Wie moet zij om hulp vragen? Zij
gaat op de divan zitten, haar armen ge
steund op de knieën; het "hoofd in haar
handen geleund. Zij dwingt zich tot
nadenken. En langzamerhand wordt zij
rustiger. Nee, zij zal niets doen. Zij zal
doen alsof er niets gebeurd is. Zij zal
voor voorzelf en voor de jongen geen
stappen doen, die hun rust kunnen ver
storen! Hier is zij zeker van, dat dit haar
jongen is.haar jongen? Nee, de zoon
van Wilhelm Frank. En ook haar zoon.
ten enz. Terwijl ik begin november ach
ter huis de snijbloemen voor de Kerst
heb gezaaid, staan vóór m'n huis(je) nog
de oude bloemen in frisse bloei: zinnia's
als dahlia's, meter-hoge marygold, kluis
ters bethunia's, lanen van laaiende sal
vias, torende delphinums etc. Een takje
geranium ergens in de grond gestoken,
maakt 6 maanden later al een struik
waar je omheen moet lopen en ik heb ze
in alle kleuren. Zo met rozen, hybiscus,
oleander, ponsetia, frangipanis enz. enz.
Nu heb ik wel een permanente water-
greppel door m'n land lopen en die is
nodig voor het dagelijks besproeien ge
durende de droge en hete maanden van
het jaar. Maar daarmee heb ik dan ook
doorlopend groenten en bloemen.
Als ik tegen de avond in hemdsmou
wen mijn druipende rode rozen en blau
we zinnias om huis heb begoten en over
weeg dat het op de kalender december
heet, wie zal het erg vinden dat mijn
gedachten dan naar het noorden gaan
met de verbeelding van Texelse seizoen-
neuzen, glinsterend rood en blauw, diep
gestoken in witte en rode zakdoeken? In
Usa is een zakdoek bijna een luxe artikel
en overbodig. Het ergste waar we hier
mee te kampen hebben is net een vleugje
muggen of mieren, wat zandvlooien zich
inborend onder de nagels, een ongeïnvi
teerde slang in de sla, of in het kippen
hok, of onder je bed. Daar komen geen
zakdoeken aan te pas.
Tot voor kort had ik maar één grote
werkplaats voor m'n ruim 50 naarstige
timmerman-leerlingen. Ze werken meest
al aan kerk-, school- en huismeubels voor
onszelf of voor de buitenwacht. Nu héb
ik er een hokje bij dat ook tot een flinke
werkplaats hoopt uit te groeien nog voor
we tot metselaars en mechaniciëns offi
ciéél overgaan. Het is een bescheiden
kleermakerijtje. Dank zij ons aller vriend
Siem de Waal, met wat hij me van zijn
vakantie-voordrachten-profijt heeft ge
zonden, heb ik een in uitstekende staat
verkerende hand-naaimachine gekocht,
toen elders een nog heel onderstel uit oud
ijzer opgedolven en er een nieuwe tafel
opgemaakt. Na wat repareren en smeren
en proberen, snort en zingt ie nu over
broeken en hemden met het air van een
machien van 500 gulden en het kostte
alles bij mekaar amper 150. Leve Siem!
Het machien geeft 3 jongens werk; 3
dozijn jongens solliciteerden.
Het centrum van Usa, mijn voorlopig
kerkje, ziet een hele bedrijvigheid op
iedere zondagmorgen. Weer of geen
weer komen dan 300 mensen en mensjes
uit de buurt er bijeen om uit volle borst
de hele Dienst te begeleiden. Een Duitse
professor, die hier een poosje geleden
onze vleermuizen-fauna kwam bestude
ren (12 variëteiten) vond alles überwalti-
gend. Geen wonder.
Sinds eind september is er na de
Hoogmis de attractie bijgekomen van 'n
kwartier trompet-, fluit- en Irommel-
muziek. Daarvoor oefenen alle jongens
's avonds van 4 tot 5 behalve zaterdags.
Dan oefent mijn „Eerste Scout-troep
Usa".
En zo breidt zich Usa langzaam uit,
al is het nog maar als een stipje op het
grote vloeiblad dat Meru heet. Moge de
reeds merkbare invloed van beschaving
en verfijning, van zuivering en verster
king en harmoniëring, zich nog tien
maal krachtiger tonen als straks mijn
helper uit Holland aankomt
Hij is een kundige en hulpvaardige
ruim 50-jarige knaap (bij mijn leeftijd
vergeleken!) die ongetwijfeld even graag
de werkplaatsen, tuinen en het overzicht
over de keuken enz. zal overnemen als
ik hem dat en meer zal overdragen. Er
zal genoeg meer geëigend werk voor mij
overblijven.
En als we dan samen wat weten op te
schieten, kan ik het misschien nog net
één keertje overdoen, ietwat verder waar
Afrika's meest primitieve mensen zich
nog voeden met bloed-in-melk en vlees
uit hun speciaal gekuiste kalebassen.
Een volgende keer wat foto's erbij
bij alles wel.
Pater M. J. WITTE
Catholic Mission, Usa
P.O. Box 9, Usa River
Tanganyika, East Africa
BOOTDIENSTREGELING N.V. T.E.S.O.
geldig tot en met 28 februari 1958
Op werkdagen:
Van Texel: 5.20 7.40 12.10 15.00 18.10
Van Den Helder: 6.30 10.45 13.35 16.40
19.35
Op zon- en alg. erk. Chr. feestdagen:
Van Texel: 7.40 11.30 16.00 18.20
Van Den Helder: 10.30 12.45 17.10 19.35
Of heeft zij geen recht op het kind, dat
zij vanaf dat het anderhalf jaar was, niet
alleen als een moeder heeft verzorgd,
maar ook in de plaats van zijn vader
heeft opgevoed en grootgebracht?
En als de wereld op haar kop zou staan
Jo is haar kind, zij leeft voor hem als
een moeder, zij IS zijn moeder! En alsof
voor haar hiermee een einde gemaakt
wordt aan deze hele geschiedenis, schuift
zij energiek de twee stoelen uit elkaar
en zet ze op hun gewone plaatsen.
„Waarom doet u zo zenuwachtig, mam
mie? U hebt nu al drie maal in die pot
gekeken en er zit immers niets in!" Jo
zit in de vensterbank, zijn benen benge
len omlaag en hij kijkt naar zijn moe
der, terwijl zij staat te koken. Maar er is
vandaag iets met haar, dat hem onge
rust maakt, zij is niet zo vrolijk als ge
woonlijk en toen zij daarstraks de houten
lepel op de grond heeft laten vallen,
werd zij boos en vuurrood. Zij geeft hem
niet dadelijk antwoord op zijn vraag en
hij herhaalt: „Wat is er toch met u aan
de hand, waarom bent u zo zenuwachtig?
Nu kijkt zij op en strijkt het haar een
beetje naar achter. „Och er is niets
kerel; ik ben werkelijk een klein beetje
nerveus: ik heb me vandaag in de zaak
erg boos gemaakt, en dan nog deze
vreselijke hitte die heb ik nog geen
enkele jaar zo slecht kunnen verdragen
als nu".
Jo ziet zijn moeder een ogenblik on
derzoekend aan. Dan springt hij van de
vensterbank, haalt borden en ander tafel
gerei uit de kast en verdwijnt naar de
huiskamer.
BEVORDERD
De heer A. J. Huisman, is na 28 jaar
s besteller werkzaam te zijn geweest,
ivorderd tot employé 2de klas bij de
P.T.T.
Landbouwbegroting 1958
TOENEMENDE BELANGSTELLING
VOOR INRICHTING PLATTELAND
Uit heel recente onderzoekingen
van het L.E.I. is gebleken, dat slechts op
het platteland van de 3 noordelijke pro
vincies en in Zeeland een absolute terug
gang van de bevolking in de naoorlogse
jaren heeft plaatsgehad, terwijl de mees
te andere agrarische gebieden nog in
inwonertal zijn toegenomen. Dat bete
kent in de meeste gevallen, dat aldaar de
toename van de industriële bevolking de
afname van de agrarische bevolking
heeft overtroffen.
In steeds breder kringen komt men tot
de overtuiging, dat juist de gelegenheid
van een ruilverkaveling moet worden
aangegrepen om ook op planologisch en
bestuurlijk terrein vooruit te zien. Met
name is de ontwikkeling waar te nemen,
dat na uitvoering van een algehele ruil
en herverkaveling niet alleen de water
staatkundige, doch soms ook de bestuur
lijke indeling wordt bezien; juist ook een
dergelijke ontwikkeling kan er toe bij
dragen, dat de nieuw ontworpen ruimte
lijke structuur de grootste vruchten af
werpt voor de ontwikkeling van het
KONIJNEN VERENIGING
Voor de 2de achtereenvolgende maal
werd een Texels dier kampioen in de
grote rassen. Deze keer was het de heer
F. Timmer, De Koog, met zijn kapitale
oude Vlaamse Reus ram behaalde hij
1 zzg.
Mej. D. Barhorst zorgde voor een nieuw
Sportfokkerssucces: het zo lang begeerde
kampioenschap van de middenrassen
bracht zij op haar naam met een oude
Havanna ram 1 zzg.
Deze dieren bezetten de 3de en 4de
plaats van de 350 konijnen.
In de Franse Hangoren bezette V.d.
Molen zowel bij de rammen als de voed
sters de 2de plaats met 1 zg. In de Groot
Zilvers bezette M. Vermeulen de eerste
plaats bij de jonge rammen, 1 zg. Jammer
dat dit dier nog niet klaar is. In een
klas van 15 jonge Black en Tan rammen
bezette de heer D. Vermeulen de 2de
plaats met 2de zg, heel goed Vermeulen.
Bij deze successen komt nog de 3de
plaats, die de heer P. v.d. Molen met een
witte Franse Hangoor ram behaalde op
de 6de grote Europese kampioenstentoon
stelling in Gent n België.
Sportfokkers, houdt Uw dieren in deze
prima conditie voor de a.s. Kerstshow in
Den Helder, waar wij ook nog enige ere
plaatsen te verdedigen hebben.
De voorzitter.
Helga kijkt hem glimlachend na; „hij
is een schat!" en als hij even later weer
terug komt in de keuken, streelt zij hem
over het haar. Maar wat heeft hij daar
in zijn jaszak zitten? Een vulpenhouder?
En warempel geen slechte ook! Die kan
hij toch onmogelijk zelf gekocht hebben?
„Waar heb je die vandaan Jo?"
Jo wordt vuurrood. „Die vulpenhou
der? .M O, dat is een gekke geschiede
nis. Haast niet te geloven, maar het is
toch waar. Ik heb namelijk met iemand
kennis gemaakten hij glimlacht
verlegen en kijkt zijn moeder van ter
zijde aan.
Maar op Helga's gezicht is geen spoor
van een glimlach. Zij weet al precies,
wat er komen zal
„Zo, en met wie heb je kennis ge
maakt?"
Maar haar ernstig gezicht wordt door
de jongen verkeerd begrepen.
„O heel onschuldig, mammie", zegt hij
haastig en tilt het deksel van de soep
ketel op. „Een paar weken geleden zag
ik een dame flauw vallen in het Eske-
bije-Park en toen heb ik wat water voor
haar gehaald. En toen heeft zij gezegd,
dat ze me eens zou vragen bij haar te
komen, uit dankbaarheid, begrijpt u en
ook omdat zij een jongen van mijn leef
tijd heeft; precies zo oud als ik ben!
Stel U voor, hij is zelfs op dezelfde dag
geboren, op de tiende juni heeft hij zijn
verjaardag. Maar zij heeft mij natuurlijk
uitgenodigd, dat wist ik trouwens al
vooruit; maar vanmiddag stond zij ineens
voor de school en heeft mij een hele ge
schiedenis verteld; dat ze geen tijd had
economisch, sociaal, cultureel en maat
schappelijk leven in 't betrokken gebied.
De minister wijst erop, dat juist in de
komende 20. a 30 jaren de uitvoering van
een voldoend aantal ruilverkavelings-
blokken verspreid over de belangrijkste
delen van ons land er in zeer belangrijke
mate toe kan bijdragen, dat haar poten-
tieële opvanggebieden ontstaan voor
eventueel optredende werkloosheid op
kortere of grotere afstand van het be
trokken gebied. Door versnelling van de
uitvoering of mechanisatie van de werk
zaamheden zullen dan een aanzienlijk
groter aantal arbeiders kunnen worden
meenten, de vraag hoever de werken bin-
te werk gesteld dan tevoren bij normale
uitvoering was voorzien.
Tegenover een over de jaren 1950 t.m.
1957 gemiddelde jaarlijl^e landwinst van
8420 ha. staat een verlies aan cultuur
grond door overgang naar andere be
stemmingen van gemiddeld 4420 ha., zo
dat uiteindelijk een gemiddelde jaarlijkse
winst van rond 4000 ha. resulteert. Het
aandeel van de gesubsidieerde cultuur
technische werken in de aanwinst van
landbouwgronden door ontginningen kan
globaal worden gesteld op 1000 ha. per
jaar.
Landwinst
De vergroting van de produktiecapa-
citeit in gereedgekomen cultuurtechni
sche objecten is door het ontbreken van
voldoende vergelijkbare gegevens en
mede door de sinds de totstandkoming
der werken in vergelijking met de oor
spronkelijke toestand sterk verschillende
economische omstandigheden moeilijk te
bepalen. Globaal kan de stijging van de
produktiecapaciteit op 15 a 20% worden
geschat.
Het vraagstuk van de urgentie van
ruilverkaveling, het tempo van uitvoe
ring, het vraagstuk van verbetering door
middel van ruilverkaveling dan wel op
andere wijze b.v. door uitvoering van
waterbeheersingswerken, ontsluiting en
dergelijke door waterschappen en ge
nen ruilverkavlingsverband zich moeten
uitstrekken enz. vormen tezamen een in
gewikkeld probleem. De minister hoopt
echter, dat het op grond van de resulta
ten van het onderzoek voor het meer
jarenplan mogelijk zal blijken met be
trekking tot vorenbedoelde problematiek,
tot een verantwoorde bepaling van
standpunten te' geraken. Wanneer het
meerjarenplan voor ruilverkaveling er
toe leidt bepaalde gebieden aan te wij
zen, welke bijvoorbeeld de eerstkomende
10 tot 15 jaar door ruilverkaveling zullen
worden verbeterd, dan zal het mogelijk
zijn om buiten deze gebieden de aan
dacht te richten op andere wijzen van
verbetering, die niet gepaard gaan met
toepassing van ruilverkaveling. Hierbij
moet dan in het bijzonder worden ge
dacht aan werken op het gebied van wa
terbeheersing en ontsluiting met agrari
sche wegen, uit te voeren onder auspi
ciën van waterschappen, gemeenten en
dergelijke.
DAMCLUB TEXEL
Uitslagen van 17 december:
A.:
S. van Heerwaarden-J. Hooijberg 11
Joh. D. Bakker-C. v. Heerwaarden 02
W. A. v. Zeijlen-C. Meedendorp 11
S. v. Heerwaarden Jzn.-S. Bakker 11
B.:
G. Dros-D. v.d. Werf 02
J. Vinke-A. Vinke 20
A. v.d. Slikke-R. Zijm 02
C .P. Burger-Jo Schoo 20
C."
Jb. Koorn-J. A. v. Enst 02
P. Bruijn-J. Hillen 02
C. Vinke-C. C. Barhorst 20
C. van Heerwaarden was wel heel for
tuinlijk toen Joh. D. bij de uitvoering van
een damslag verkeerd sloeg en de voor
stelling niet doorging. Het geofferde ma
teriaal bepaalde verder de uitslag.
In B. verloor A. Vinke, waardoor Jas
Vinke met vooral ook R. Zijm geducht
inliepen. A. v.d. Slikke zorgde voor de
sensatie van de avond door zo'n slechte
stand op te bouwen, dat na noodgedwon
gen offers van 6 stenen de overige zeven
volkomen vast stonden. C. P. Burger be
haalde twee kostbare punten, waardoor
hij A. v.d. Slikke achter zich liet en ook
Jn. Stam en G. Dros weer in de gevaren-
zóne zijn opgenomen.
De wedstrijd Texel-Winkel is thans
vastgesteld op zondag 29 december. La
ten we hopen, dat het ook doorgaat. Daar
Damlust won van Andijk met 137 zal
ook Texel moeten winnen om nog tot
een beslissingwedstrijd te komen.
gehad om mij uit te nodigen en dat zij
vond, dat ze mij nog eens bedanken
moest, en dat ik de vulpenhouder aan
moest nemen.
„Maar Jo, van vreemde mensen neem
je toch niet zulke cadeaus aan!"
Jo doet het deksel weer op de soeppot
en knikt triomfantelijk. „Ziet U, dat heb
ik haar ook gezegd en toen heeft zij zo
idioot gedaan en zo iets mals gezegd, ik
weet niet eens meer wat zij precies ge
zegd heeft, over U ging het dat U mij
waarschijnlijk verboden had, juist van
haar iets aan te nemen. Verbeeld je!
„Moeder kent U immers helemaal niet",
heb ik toen gezegd. En toen is zij erg
zenuwachtig geworden en toen beweerde
zij, dat U haar wel kent, van aanzien
tenminste.
En toen heb ik gezegd: „Als moeder U
dan alleen van aanzien kent, hoe zou zij
mij dan kunnen verbieden, iets van U
aan te nemen?"
„Zo is het toch niet waar? En mammie,
ik ben er zeker van, dat die dame ze niet
alle vijf bij elkaar heeft, nou en toen
dacht ik, „klets maar niet zo lang en
toen heb ik een beleefde buiging ge
maakt en de penhouder aangenomen en
ïechtsomkeer gemaakt!" Helga moet on
willekeurig lachen. Dat was weer eens
echt iets voor Jo, „opschieten en niet
kletsen!" Maar wat moet zij nu verder
doen? Moet zij hem vertellen, dat zij
mevrouw Brackwieser kent en hoe zij
haar heeft leren kennen?
Maar Joachim begint weer te vertellen:
„Weet U, mammie, die dame was ver
schrikkelijk lief voor mij, te lief! Ik hou
WIJZIGING UITBREIDINGSPLANNEN- I
IN-ONDERDELEN
Het hoofd van het gemeentebestuur
van Texel maakt bekend, dat van 24 i
december 1957 af gedurende vier weken, J
alzo tot en met 20 januari 1958, ter se
cretarie der gemeente Texel voor een
ieder ter inzage zal liggen een ontwerp
plan tot wijziging van de uitbreidings-
plannen-in-onderdelen „De Cocksdorp",
„Midden-Eierland", „Zuid-Eierland",
„Den Hoorn", „De Koog", „Oost",
„Oosterend", „Oudeschild" en „De Waal",
met de bij deze plannen behorende be
bouwingsvoorschriften.
De onderhavige wijziging heeft be- j
trekking op een wijziging van de be
stemming „Bebouwing met zomerhuisjes
en bijbehorende tuinen en erven", welke
bestemming uitsluitend in het uitbrei- 1
dingsplan-in-onderdelen „De Koog" werd
gelegd.
Gedurende de voormelde termijn van
vier weken kunnen belanghebbenden bij
de gemeenteraad bezwaren tegen deze
ontwerp-wijziging indienen.
Texel, 24 december 1957.
Het Hoofd van het gemeentebestuur
voornoemd, C. DE KONING.
NIEUWE BESTUURSSAMENSTELLING
V.V.V. DE COCKSDORP
Zorgen over sanering in
kampeersector
In Theehuis „De Molen" hield de afde
ling De Cocksdorp van de V.V.V. dezer
dagen haar jaarvergadering. Dat men
ondanks de steeds toenemende toeristen-
stroom, waarvan ook Durp en omgeving
hun deel krijgen, toch niet algemeen con
tent is, bleek uit de discussies: men was
n.l. de mening toegedaan, dat uitbreiding
van accomodatie in de particuliere sector
door het bestaande uitbreidingsplan
practisch onmogelijk wordt gemaakt en
had daarnaast de indruk, dat De Cocks
dorp wat eenzijdig het slachtoffer wordt
van het gemeentelijk saneringsbeleid op
het terrein van kampeeronderkomens.
Er werd bij het bestuur op aangedron
gen, in deze actief te zijn en de belangen
van De Cocksdorp te bestemder plaatse
met kracht naar voren te brengen.
De secretaris, de heer Jb. van Heer-
waarden, kon in een uitvoerig overzicht
over de gehouden festiviteiten melding
maken van een alleszins geslaagd seizoen.
De volksspelen en andere evenementen
hadden veel belangstelling getrokken.
Dank werd gebracht aan al degenen, die
zich hiervoor bijzonder verdienstelijk
hadden gemaakt.
De directeur der V.V.V. merkte in zijn
beschouwing over het afgelopen seizoen
op, dat De Cocksdorp voor de gasten nog
altijd een oase van rust is, terwijl elders
op het eiland die rust door de massale
vorm, welke het toerisme heeft aange
nomen toch wel wat in het gedrang komt.
De bestuursverkiezing bracht na drie
stemmingen de heer P. Kikkert naar
voren, nadat de andere candidaat, de
heer C. Zuidema Jhzn. zich uit de, ove
rigens zeer gemoedelijke, strijd had
teruggetrokken. In onderling overleg in
de bestuurskring werd de heer Jb. van
Heerwaarden aangewezen als nieuwe
voorzitter van de afdeling en de heer D.
Quartel als secretaris.
De directeur richtte waarderende
woorden tot de scheidende voorzitter, de
heer A. Hapke, die om particuliere re
denen zijn bestuursfunctie ter beschik
king had gesteld.
Een andere verkiezing was nodig om
dat mevr. G. den Braven-Jorna, tot
dusver afgevaardigde van de afdeling in
het hoofdbestuur, deze functie niet lan
ger kon blijven waarnemen. In haar
plaats werd gekozen de heer J. Westdorp,
die thans dus de vertrouwensman van
de afdeling is. Ook mevrouw Den Bra
ven werd door de directeur dank ge
bracht voor de wijze waarop zij de be
langen van De Cocksdorp bij herhaling
in het hoofdbestuur ter tafel had ge
bracht.
Vermelding verdient het feit, dat de
voorzittershamer met zilverpapier om
woeld was. Dit hield verband met de
omstandigheid, dat het blijkens de no
tulen 25 jaar geleden was dat de afdeling
De Cocksdorp voor de eerste maal in
vergadering bijeenkwam.
Ondanks het feit, dat de golven deze
avond nog wel eens hoog liepen, opge
stuwd door de als altijd zeer strijdbare
heer J. Hooijberg (die de toeristische
toekomst van De Cocksdorp niet zonder
zorgen kon zien), had de vergadering, die
eerst na het middernachtelijk uur ein
digde, een geanimeerd verloop.
niet van dat kinderachtig geaai en gedoe
en ik was blij, toen ik haar kwijt was!
En als ik haar weer eens tegen het lijf
loop, dan piep ik 'm!"
„Maar haar vulpenhouder heb je toch
graag aangenomen?"
„Dat's nogal wiedes!"
„Dat is eigenlijk niet zoals het hoort,
Jo, als je iemand niet aardig vindt, moet
je ook geen cadeautjes van haar aan
nemen".
De jongen draait een keer in het rond.
„Ja, dat is wel waar.
„Maar eigenlijk", vervolgt Helga nu,
„eigenlijk begrijp ik je niet goed. Die
dame is toch heel aardig! Dat zij een
beetje overdreven lief is, dat komt toch
wel eens meer voor, maar eigenlijk vind
ik haar toch wel sympathiek".
Jo staart zijn moeder met open mond
aan. „Dus u kent haar heus? Waarom
hebt U dat dan niet dadelijk gezegd? En
sinds wanneer kent U haar dan? Daar
weet ik allemaal niets van!"
Nu weet Helga niet meer wat te zeg
gen en om haar verlegenheid te verber
gen doet zij haar jongen na: „Verbeeld
je daar weet jij allemaal niets van!
Maar zo belangrijk is het immers ook
niet. Zij heeft bij ons in de zaak wel eens
een japon gekocht; en toen kwam toe
vallig het gesprek op die geschiedenis in
het Eskebijepark.
„O, maar waarom hebt U mij dat nooit
verteld?"
„Heb jij me er dan ooit iets van ver
teld?"
Ze kijken elkaar even verbaasd aan en
barsten dan alle twee in lachen uit.