Texels Schapenstamboek
Jo of René
Aan het jaarverslag van het Texelsch
Schapenstamboek in Noordholland, dat
vandaag te Alkmaar vergadert, ontlenen
wij het volgende:
Ook nu weer is gebleken, dat er steeds
belangstelling bestaat voor best fok-
materiaal. Binnen- en buitenland waren
geïnteresseerd bij de aankoop van Texel
se schapen. Dank zij de relaties van de
Directeur van de Ned. Wolfederatie met
buitenlanders en dank zij de arbeid van
exporteurs en particulier initiatief kwam
een grote export van schapen tot stand.
Onze fokkers waarderen dit en hebben
elk op eigen wijze getracht hieraan mede
werking te verlenen.
Frankrijk, Spanje en Polen waren de
grote afnemers, Duitsland, Denemarken
en Malta, nieuwe kopers. Door export
wordt de belangstelling vergroot en toont
de fokker zijn talenten als fokker in
meerdere mate.
De prijzen voor de zuiglammeren wa
ren alhoewel hoog, toch gemiddeld iets
lager dan in 1956. In april zeer hoog, na
dien kwam de terugslag door het niet
meer verstrekken van invoervergunnin
gen voor lams- en schapenvlees. Alleen
exporteurs, die nog in het bezit waren
van licenties deden zaken, de koopprijs
zakte aanmerkelijk. De exporteurs kwa
men in actie en hun streven werd met
succes beloond, eind september liep de
export weer. In september heeft de
fokker wel wat tegenslag van genoemde
maatregel ondervonden, de weider heeft
echter eerder verlies dan winst geboekt.
Globaal genomen kunnen de schapen
fokkers tevreden zijn met de uitkomsten
van de fokkerij.
De heffing van 0,50 per kg schapen
vlees, ingesteld door België, in december
drukte de prijs, gelukkig waren de mees
te lammeren reeds opgeruimd. Uit deze
maatregelen blijkt echter de gevoeligheid
van onze exportmarkt en meer mogelijk
heden trachten te vinden is dus wel
gewenst.
De voorkeuringen en de tentoonstellin
gen hebben er toe bijgedragen dat de
kennis en de interesse voor een goed type
schaap toenemen.
Vooral aan de werkzaamheden van de
heren Bestuursleden en ambtenaren
R.V.C. en de fokkers is het te danken, dat
de voorkeuringen in de kortst mogelijke
tijd klaar waren. Voor de uniformiteit is
dit beslist noodzakelijk.
Op 8 augustus heeft het Bestuur in sa
menwerking met het Bestuur van het
NH. GR. Y. Varkensstamboek, het R.V.C.
personeel en dames, het 25-jarig ambts
jubileum van de heer C. Roeper op in
tieme wijze feestelijk gevierd, bloemen
en fraaie cadeaux zijn aangeboden.
Een Egyptische veeteeltdeskundige,
thans studerende te Wageningen, werkt
aan een proefschrift om de vruchtbaar
heid van onze schapen op erfelijkheid te
bestuderen. Onze administratie wordt
hiervoor nagezien en onzerzijds verlenen
wij alle medewerking, welke wordt ver
gemakkelijkt doordat de Egyptenaar de
Nederlandse taal beheerst.
De tijd waarin wij leven brengt vele
zorgen, wij spreken de wens uit dat de
uitkomsten van de schapenhouderij in
1958 zodanig zijn, dat deze daardoor wor
den verlicht.
De financiële resultaten van onze Ver
eniging houden ten naaste verband met
de export, moge 1958 ons hierin niet
teleurstellen.
Het inschrijven van ooien en rammen
Bij het inschrijven zijn wij gebonden
aan de minimum-exterieur eisen, wij
houden ook rekening met de bedrijfsom
standigheden. Een gesprek met een be
jaarde fokker heeft ons geleerd dat deze
eis vroeger ook gesteld werd, doch dat
type en exterieur enorm zijn veranderd
in de meest gunstige betekenis. Gelukkig
is dit bereikt, toch mogen wij nimmer te
vreden zijn, stilstand is achteruitgang,
actief naar verbetering streven geeft
resultaten. De voorkeuring van rammen
is hiervan een bewijs, de fokkers waar
deren meer en meer het werk van de be
stuursleden en inspecteurs.
De schapenhouderij breidt zich uit, ook
de geregistreerde fokkerij, dit komt tot
uiting in de inschrijving van ooien, doch
meer nog in het aanhouden van meer
oudere dieren.
In verhouding tot 1956 zijn er weer 175
meer. Op Texel zijn 40 ooien meer opge
nomen, het aantal B's verminderde met
24. Op het vasteland zijn 13 schapen
minder opgenomen, lVs-jarige 79 meer,
doch '/i-jarige z.g.n. A 92 minder.
De natte winter heeft enkele koppels
schapen besmet met leverbot waardoor
algehele opruiming volgde. Dit heeft een
verlies van 10 fokkers gekost.
Aantal aangesloten fokkers
Op Texel 96 (95) fokkers met gem.
38 6 (37.5) ooien op het vaste land 375
(386) fokkers met gem. 13.3 (12.8) ooien.
Het gem. aantal schapen per fokker, in
1956 (17.7) iets lager dan in 1955 (18),
bedraagt nu 18.4.
Type Texels
Ingeschreven op Texel in 1957 l'/t-jar. en
oudere ooien, Vs-jar. en oudere rammen:
Van de vóór 1957 ingeschreven dieren
waren op Texel nog aanwezig
Samen:
1957 Texel en Vasteland
1956 Texel en Vasteland
1955 Texel en Vasteland
1954 Texel en Vasteland
Het gaat dus in steigende lijn!
Het controleren der in de
registers ingeschreven dieren
De voorjaarsinspectie vond plaats bij
458 (450) fokkers. Hiervan zijn er 94 (87),
op Texel en 364 (363) op het vasteland.
Dit werk vereist enorm veel tijd en een
goede voorbereiding van de fokkers kan
dit werk veel bespoedigen. De lammeren
worden bij de moeders gecontroleerd, de
goede van een tatoueermerk voorzien,
terwijl de 1-jarige ooien en alle rammen
van een blikmerk in de wol worden
voorzien. Op Texel gebeurt dit reeds in
maart.
Aantal fokkers vasteland van N.H. waar
voorjaarsinspectie Is gehouden:
Aantal fokkers Texel
Totaal aantal gecontr. drachtige ooien
Aantal lammeren bij deze ooien geboren
Aant. lamm. bij deze ooien grootgebracht
Totaal aantal lammeren bij deze ooien
ingeschreven
Ingeschreven ooilammeren Texel
Ingeschreven ooilammeren Vasteland
Ingeschreven ramlammeren Texel
Ingeschreven ramlammeren Vasteland
Aantal lammeren geboren per ooi op het
Vasteland en Texel, w.o. van de 1-j. ooien
Aantal lammeren grootgebracht per ooi
Vasteland en Texel, w.o. van de 1-j. ooien
Alleen vastel. zonder 1-j. ooien geboren
Alleen vastel. zonder 1-j. ooien grootgebr.
Op Texel geboren per ooi
Op Texel grootgebracht per ooi
Alleen 1-j. ooien vasteland geboren
Alleen 1-j. ooien vasteland grootgebracht
Hieruit moge blijken dat er meer ooien
zijn gecontroleerd, meer lammeren zijn
ingeschreven nl. 616.
Het geboortecijfer is gestegen van
1.81 tot 1.86 en ook het grootgebrachte
aantal steeg van 1.62 tot 1.68. Veel gras
najaar 1956 en een mooi droog voorjaar
in 1957 hebben deze cijfers gunsig beïn
vloed. Ondanks de verbetering, gaan er
nog te veel jonge lammeren dood, nog
meer oplettendheid en voorkoming van,
kan het verliespercentage drukken.
Vergelijking
gewicht »/o prima gem. gew.
1956 - 1957 1956- 1957 1956- 1957
1-j. ooien N.H.
4.95 5.01 35.1 31.4 5.30 5.36
1-j. ooien Texel
4 60 4.69 58.6 59.7 4.65 4.85
oudere ooien N.H.
4.12 4.08 10.7 14.6 4.37 4.60
oudere ooien Texel
3.50 3.93 13.9 21.1 4.02 4.20
1-j. rammen N.H.
5.65 5 55 43.1 43.1 5.83 5.94
195»
1956
1957
366
363
364
83
87
94
6446
6918
7227
12161
12488
13472
10768
11239
12185
6559
6647
7263
1653
1722
1892
2667
2693
2933
446
411
419
1793
1821
2019
1.89
1.81
1.86
1.67
1.62
1.68
1.94
1.86
1.91
1.66
1.64
1.69
1.85
1.78
1.82
1.72
1.66
1.71
1.41
1.37
1.45
1.11
1.05
1.12
,7°/o prima
het beste
resultaat
aanta]
ooien
totaal
totaal
Gereg.
hulpreg.
aantal
bekende
zonder
rammen
afstamm.
afstamm.
met be
kende
afstamm.
962
879
83
87
2741
2291
350
127
3703
3270
433
206
8682
8242
440
615
8507
8056
451
588
8106
7670
436
550
7850
7422
428
520
1-j. rammen Texel
5.86 5.63 68.8 50.5 5.91 5.93
oudere rammen N.H.
5.17 5.30 47.4 35.2 5.45 5.57
oudere rammen Texel
4.89 5.15 57.4 47.5 5.07 5.32
Bij de oudere rammen en de 1-jarige
rammen op Texel is het °/o prima gedaald
ten gunste van het °/o goede I, want het
afgekeurde vachten bleef praktisch
gelijk gem. 5.3 tegen 5.in 1956 bij de
1-jarige rammen.
Bij de 1-jarige ooien zijn deze cijfers
7.2 tegen 7.°/o in 1956 Globaal gezien
zijn het dus de Texelse 1-jarige ooien,
WAT HET
IVOREN
BEELDJE
VERTELDE
2. BEN KURIO is pas thuis gekomen. Blij
dat de reis weer achter de rug is. Eerst
drie uur rijden, dan een uurtje varen en
nog een half uur lopen. Zoeken was er
niet bij want er stond maar één huis en
daar woonden de mensen die hem ge
schreven hadden. Of hij een echt oud
scheepsmodel wou kopen. Zo'n scheepje
als soms in de kerk aan een zoldering
hangt en dat de oude zeelieden maakten
naar het model van het schip waarop zij
naar Indié voeren. Of naar Nova Zem-
bla of naar Nieuw-Amsterdam, dat nu
feuilleton
door H. Westenberg
28. Maar die bloedtest wil hij nu laten
nemen. Hij schijnt plotseling daartoe be
sloten te hebben; hij wil niemand in de
weg staan, heeft hij gezegd, we moeten
maar met hem doen, wat wij wilden,
maar misschien hoopt hij in het geheim
even heftig, dat zij positief voor ons uit
valt als ikOfschoon hij mij na
tuurlijk nooit vergeven zal, dat ik
weg wilde sturen. Terwijl ik immers
zij zwijgt plotseling en kijkt Hans Eek-
hart verschrikt aan.
Het wordt heel stil in de kamer; het
fluiten van Jo, boven, in zijn kamer,
klinkt duidelijk tot de twee mensen door
Helga verbreekt eindelijk de stilte: „En
die andere, René Brackwieser, wat zegt
die van de hele geschiedenis?"
„Ja, dat was heel merkwaardig" zegt
Eckhart. „Eerst had Leotine een uit
vlucht bedacht om hem op de bloedtest
voor te bereiden, en hij had gedaan, als
of hij alles geloofde en het heel gewoon
vond. Maar gisteren was hij opeens ge
komen, en hij had gezegd, dat hij wist,
dat er hier comedie werd gespeelden
dat hij wist waar het om ging.
Dat was natuurlijk niet waar; hij voel
de waarschijnlijk, dat er iets bijzonders
in huis gebeurde. Maar toen had Leotine
hem gisteravond nog het hele geval ver
teld. „En?"
Hans Eckhart haalt zijn schouders op:
New-York heet. Dat scheepje was al eeu
wen in dezelfde familie en al die mensen
hadden de zee bevaren, maar de laatste
eigenaar schilderde de zee alleen maar.
Die was kunstschilder en bar modern en
hij hield niet van stofnesten. Maar hij
wist heel goed dat die scheepjes veel
geld waard zijn en Ben Kurio moest een
hoop geld neertellen voordat hij het
mocht meenemen.
Het was een karwei geweest om de kist
naar de boot te brengen maar daarna
ging alles vlot en vier uur later stond de
„Niets, hij heeft het zonder een woord te
zeggen aangehoord, is verlegen door de
kamer gaan lopen, ons met schuine blik
ken aankijkend, maar heeft geen enkele
vraag gedaan".
Helga glimlacht bitter: „Voor wie is het
nu erger? Voor uw zuster of voor mij?"
Hierop kan Hans Eckhart geen ant
woord geven. Hij haalt zwijgend de
schouders op
Buiten balkt een ezel, een voorbijrate-
lende vrachtwagen doet het huis trillen:
schrille kinderstemmen weerklinken,
niettegenstaande de avond al ver gevor
derd is. Lange tijd zwijgen zij. Dan met
een poging tot opgewekt zijn, staat Helga
op. „We zouden immers die Griekse wijn
proberen", zegt ze lachend „O, wat
ben ik een slechte gastvrouw", en zij
staat op.
Maar Hans Eckhart houdt haar met
een bruuske beweging terug: „Ga niet
weg! Zeg mij eindelijk liever de waar
heid!
Een vlammend rood trekt over Helga's
mooie gezicht. In haar ogen komt de uit
drukking van intense angst.
„Welke waarheid, mijnheer Eckhart?'
Dat moet koel en uit de hoogte klin
ken, maar 't klinkt onzeker en verward.
„U bent niet Jo's moeder, maar zijn
stiefmoeder! Dat heeft Jo me uit eigen
beweging of misschien zonder er bij te
denken, toevertrouwd. Maar waarom
houdt u dat voor mij geheim? Dat u het
niet aan mijn zuster verteld hebt en ook
liever niet wilt dat zij het weten zal, dat
kan ik begrijpen.
Maar ik? Ik, mevrouw Frank? Hoe kan
kist veilig in de winkel. Moe was hij wel,
maar zou er niets gebroken zijn onder
weg?7 Toch maar eerst uitpakken. Wat
een prachtstuk! Die kanonnen, kijk die
kunnen echt rijden en de luiken kunnen
werkelijk open en daar zie je een trap
en een groot ruim voor de ladingen
er zit lading in ook, balen en tonnen en
een pak maar dat past er niet bij
dat is er later ingestopt.wat zou daar
wel inzitten?
Denaaia neDoen, waaruu vuigt, uai uij u
kwaliteitsdaling op een fokkerij voor
correctie, aankoop van een ramlam uit
een ouderpaar met prima wol gewenst is,
waarbij wij dan ook aan Texel en de
Texelse fokdag denken. T.o.v. 1956 zijn
er 117 vachten meer gekeurd.
Een interprovinciale keuring van wol
vachten werd juist vóór de wolkeuringen
te Alkmaar georganiseerd. Deze beoorde
ling heeft zeker aan haar doel beant
woord en de uniformiteit van keuren be
vorderd.
Het bevorderen van aan- en verkoop
van fokdieren
Reeds in onze dagbladen stond ver
meld, dat de export van levende gere
gistreerde schapen 1437 stuks groot was.
Ook de cijfers uit onze provincie geven
dit zelfde beeld te zien.
De vraag binnen onze landsgrenzen
naar goed fokmateriaal was gunstig te
noemen. Regelmatig wordt op bescheiden
wijze in onze landbouwbladen geadver
teerd en de aandacht gevestigd op het
Texelse schaap en de fokdagen
Enkele landen komen echter met ex-
porteisen, die het onkostencijfer voor
verkoper en exporteur doen toenemen.
De koper dient deze eisen echter vooraf
met de verkopers te bespreken. Een ex
port heeft door dit verzuim voor koper
en verkoper een teleurstelling bezorgd en
aan ons niet minder.
Wij zijn van mening dat men eerst de
Importvoorwaarden dient te weten en pas
daarna verder kan onderhandelen.
Frankrijk is een vaste afnemer gewor
den, het Franse stamboek wist de import
tot stand te krijgen toen de grens voor
schapenvlees reeds gesloten was.
Uit N.H. nam Frankrijk in 2 zendingen
354 af. Polen was voor de derde maal op
ae markt. De exporteur Ch. Pinas uit
Utrecht, een paardenexpert, heeft de ver
zorging opgedragen aan de F.C.E. te
Akkrum, welke contact met ons zocht en
later met de vertegenwoordigers Laan en
Roeper van de C.V.V. te Rotterdam. 115
zijn er via de stal in Hoorn verzonden.
De export naar België is door meerdere
exporteurs verzorgd, Booy en Groot,
Alkmaar, N.V. Vee-export, N.W.F. en wij
zelf verstuurden er 110. Kleine zendin
gen werden verzonden door diverse ex- I
porteurs naar Duitsland, Denemarken,
Malta, Luxemburg en Italië. In de loop
van het jaar nam Spanje een paar scha
pen af, op 31 december gingen er nog
521 w.v. uit N.H. 365, Groningen en
Zd. Holland leverden de overige. De
N.W.F. verzorgde deze grote zending.
Onze mensen verleenden hieraan mede
werking. Alles verliep vlot, in december
gekocht en weg, zegt wel iets.
Voor het buitenland zijn 598 afstam
mingsbewijzen afgegeven en afgerekend
via onze kas, de 365 voor Spanje zijn in
1958 aan ons afgedragen en zijn hierbij
niet geteld. Voor het binnenland gaven
wij 387 papieren af. Over onze kas zijn
90 dieren verhandeld, tot een waarde van
13180,25, meerdere dieren zijn wel door
ons gekocht doch de betaling regelde de
koper zelf.
Het geven van voorlichting en het
uitloven van premiën op
tentoonstellingen.
werk kan zeer nuttig zijn. Begrijpelij)
het dan ook, dat het werk van de ju
leden nauwkeurig wordt gevolgd, om
de fokkerij zich ten dele richt naar
uitslag van hun arbeid. Hetzelfde sp
een rol bij de voorkeuringen van rami
en de opname van schapen.
Ten aanzien van de op Texel gehou
fokdag wordt opgemerkt, dat de aanv
op de fokdag te laat geschiedt. Het wc
gewenst geacht vroeger te beginnen,
de keuringen kunnen dan eerder
aanvang nemen en de verkoop vlot
beter. Jammer is dat het vertrekuur
de boot een rem is op een langere h
delsmogelijkheid. De handel verliep r
der vlot door de remmende werking
het invoerverbod van schapen
Frankrijk.
De voorkeuring van rammen op T*
geeft het navolgende resultaat:
1-jarige rammen: aanwezig 101;
voor de fokdag 42; goed, doch niet
de fokdag 34; afwezig of afgekeurd
8; ramlammeren 422; goed voor de
dag 201; goed, doch niet voor de fok
123; afwezig of afgekeurd 31 en 67
S.V. Texel
Uitslagen van zondag:
WGW-Limmen emfw cmfwyp
WGW-Limmen 2—0; JVC-DTS 2
VZV-Hollandia T. 0—2; RKAFC-T-
00; Texel 2-Schagen 3 40; Texe!
Schagen a 51.
Dus kon Texel het niet verder dan
puntloos gelijk spel brengen. Wel j
mer, dat we niet op beide punten be
konden leggen. Enfin 1 punt werden
rijker, maar WGW en Hollandia kre
ei 2 bij, d.w.z. dat we weer dichter
elkaar zijn gekomen en de span;
neemt dus weer toe.
Texel 2 kwam werkelijk op winst t<
Schagen 3, dat met 8 man verscheen,
de wind mee kon S. niet tot doelpin
komen. Texel wist eenmaal door G:
op winst te komen. Na de rust wer
geheel in de verdediging gedrongen
waar Texel steeds weer het doel va;
dichtbij mogelijk wilde benaderen, b
het doelsaldo aan de lage kant. G
verschalkte de S.-keeper nog twee:
met lastige boogballen, terwijl Niek
een mooi afstandschot deel had in
40 overwinning.
Natuurlijk hebben we na een
rustperiode en een geheel nieuwe san
stelling aanvankelijk moeite om 'n
en sluitend geheel te vormen. Maa
regelmatig spelen zal dat wel in
komen. Maar wie op een plaats wil
men: ter training.
Texel a-Schagen a werd door
jongens gewonnen, hoewel ze als
kleiner van stuk waren dan de S.-a
ranten. Texel speelde eerst voor de v
Al heel spoedig kreeg Hans keurig
maat toegespeeld en met een mooi
namen ze de leiding. S. kwam nu n
malen tot de aanval, waarbij het i
verdediging nog niet helemaal kl
Gelukkig was Frits goed op dreef. I
ver schot van rechts werd het 2l
zelfs liet de S.-keeper een hard en
schot onder zich doorgaan.
De 2de helft kreeg S. de wind me
werd T. meermalen ernstig in de v
diging gedrongen en moesten Teun e
partners alle zeilen bijzetten. Texe
paalde zich tot uitvallen, die zo nu
dan gevaar opleverden voor S.
Meedendorp deed het heel goed en
meermalen keurig door. Als Thijs
loopt op een vooruitgespeelde bal ga
op de keeper af die op tijd uitloopt,
Thijs z'n schot was raak: laag en
langs de paal. De volgende S.-a
werd eerst afgeslagen maar onvoldi
weggewerkt en in het verlaten doi
schoten. Maar Thijs zette weer goed
waaruit no. 5 geboren werd. Keuri|
in die voorhoede. Alzo weer een
begin jongens!
A.s. zondag: Texel 1 vrij. Texe
Helder 4; Texel a-HCSC a zate:
middag 3 uur; Texel c-Ooster^nd
Vooral het eerste is gewenst, daar het
van het grootste belang is, dat de unifor
miteit bij het keuren tussen de juryleden
onderling zo groot mogelijk is. Een na
bespreking tussen de juryleden over hun
RODE BOERENKOOL
Toen de heer P. Smit, Noordh
door zijn tuin wandelde, ontdekte h
rode boerenkool, die wel sterk c
tussen zijn groenbladige soortgenote
landbouwer heeft hem laten
pronken, maar is wel benieuwd, ho
smaak zal zijn. Misschien smaakt hij
rode kool, of naar rode spruitjes
't Kan, zo meent de familie Smit
best doodgewoon hutspot-smaak wo
ik met u samen om uw jongen vechten,
als u de meest gewichtige dingen voor
mij verborgen houdt? Ofmaar nee.
ik wil niet iets zeggen dat U nog nerveu-
ser maken zou. Maar ik verzoek u
dringend mij de waarheid te zeggen, alle
kaarten op tafel te leggen! Het is beter
het nu te doen, dan misschien later voor
die advocaat van Leotine, die er dan
misschien misbruik van maken zou, zon
der dat ik er iets aan zou kunnen doen
Spreekt U dus, alstublieft!"
Haastig en een beetje schor heeft hij
gesproken, Helga's handen vastgegrepen
en haar bijna smekend aangezien. Nu
laat hij haar los en wendt het gezicht af.
Langzaam laat zij zich in haar stoel
terugglijden....
„Mijn kaarten openleggen? mompelt
zij. En dan, terwijl de tranen in haar
ogen komen: „Ik speel een verloren spel,
dat weet ik allang. Ik weet ook dat ik er
allang met U over had moeten praten.
Maar ik heb altijd gedacht: Ook hij zal
mij niet begrijpen als hij de waarheid
hoort. En wat moet ik dan beginnen?
Waar moet ik dan heengaan, als ook hij
niet meer met volle overtuiging aan mijn
kant staat. Weer helemaal alleen zijn? Me
alleen verdedigen tegen uw zuster?
Ze glimlacht door haar tranen heen.
„Je went er zo ongelofelijk vlug aan een
ander mens naast je te hebben".
„Hij blijft ook naast U", zegt Hans
Eckhart ernstig.
Voor een ogenblik sluit Helga de ogen.
Haar mond trilt een beetje. „Nu dan1',
begint ze met een diepe zucht. „Jo's
moeder is kort na zijn geboorte gestor
ven dat hebt U zelf al gehoord, niet
waar? Zij heette Hella, bijna de zelfde
naam als ik heb. Daarom kon voor Jo
het feit dat ik zijn stiefmoeder ben, zo
gemakkelijk verborgen blijven. En ook
uw zuster schijnt het niet gemerkt te
hebben. Anders zou zij er zeker gebruik
van gemaakt hebben".
„En weet U iets van deze Hella af?
Ik bedoel, dat zij misschien indertijd bij
de geboorte van haar kind ook enigszins
getwijfeld zou hebben, net als mijn zus
ter' Heeft haar man u daar misschien
wel eens iets over verteld?
„Niets. Hij heeft me trouwens heel
weinig van zijn eerste vrouw verteld. Hij
heeft heel veel van haar gehouden, heeft
I heel veel met haar doorgemaakt en ze
waren doodgelukkig over de geboorte
van het kind".
„Was zij ook een Duitse?"
Helga knikt. „Ja, natuurlijk. Hij had
haar immers in Duitsland leren kennen.
Zij wilden toen naar Amerika vluch
ten. „Ja, zij is tegen de wil van haar
ouders getrouwd. Zij is er met hem van
door gegaan; in Londen zijn zij ge
trouwd, en in plaats van naar Amerika
te gaan, zijn ze toen hier in Cairo ge
strand. Zij moeten heel gelukkig zijn ge
weest; alleen moet zij veel verdriet ge
had hebben over haar familie, die zich
nooit met haar heeft willen verzoenen.
Zij moet herhaaldelijk geprobeerd heb
ben met hen in contact te komen, maar
altijd tevergeefs".
„Eigenaardig".
„Zo eigenaardig is het niet! Stel U
maar eens voor, een kleinburgerlijke fa
milie in een bekrompen Duits stal
en de enige dochter gaat er met eer
ge man vandoor!"
„Waar kwam zij vandaan? We
dat?"
Helga steunt het hoofd nadenke
haar beide handen.
„Waar zij vandaan kwam? Ik
ergens uit de buurt van Neurenbe
of uit Neurenberg zelf".
Hans Eckhart heft het hoofd op.
„Och En hoe heette zij? He
haar gekend? Hoe zag zij er uit? Li
misschien op zijn moeder? Ach, w
hebt U mij dit alles toch niet eerde
teld? Luister, als Jo op zijn moede
is de hele kwestie daarmee al op;
Laat mij toch eens een portret van
zien! Dat hebt U toch zeker wel"
Helga glimlacht mat.
„Een ogenblik, mijnheer Eckhai
Ik heb U nog niet alles verteld. I
namelijk.Weet U, toen ik met I
Frank trouwde, was ik in het begi
ons huwelijk krankzinnig jaloers
gestorven vrouw, omdat ik wist,
erg veel van haar had gehouden. Ik
altijd, voor de tweede maal kan i
niet meer zo liefhebbenove
heb ik Hella Frank maar een enkel
gezien. Ik heb haar bij wederzijds
nissen in Assuan leren kennen -
was in de winter voordat Jo t
werd".
„Nee, ik was samen met mijn i
die gingen indertijd elk jaar va
vakantie naar Egypte. En de
Frank had toen een uitstapje gen
„En verder
