Knap 6p die kale schuur met Ceta-Bever Buitenbijts
1
!0F
WACHTEN
Jo of René
duurt aitijd lang
ZAKENNIEUWS:
JAN AGTER MODERNISEERDE
„Om onze klanten een nog betere ser
vice en overzicht van onze artikelen te
bieden, hebben wij de zaak gemoderni
seerd", aldus lazen wij op de kaart, die
Technisch Bureau Jan Agter zijn rela
ties toezond ter gelegenheid van de her
opening van de winkel op de Stenen
plaats te Den Burg. Een winkel, nee, zo'n
zaak is een showroom. „Hij zou in de
stad geen gekke indruk maken", aldus
een bewonderaar van de etalages, waarin
de artikelen op het gebied van radio en
televisie, lampen en ornamenten, sanitair
en fornuizen thans nog beter tot hun
recht komen. Het is thans haast één ruit,
al ruit. De actieve ondernemer toonde
ons het nieuwste snufje op het gebied
van radio-demonstratie: hij legde een
grammofoonplaat onder de pick-up,
schakelde in en daar kwam de muziek
mooi en zuiver uit een der vele radio
toestellen de aether in. Een druk op een
andere knop en men hoorde de muziek
uit een ander radiotoestel komen. Ver
scheidene toestellen bleken op de pick-up
te zijn aangesloten. De klant kan hier
door in enkele ogenblikken intensief ken
nis maken met de capaciteiten van de
radio's, die in zeer gevariëerde prijsklas
sen aanwezig zijn. Voor iedere beurs.
Voorts zagen wij de mooiste televisies.
Wij konden alles nu veel beter zien, door
dat men de nutteloze gangruimte bruik
baar heeft kunnen maken als winkel
ruimte. Hierdoor ook is de winkel één
geheel geworden Meer ruimte is er ook
om de enorme voorraad lampen te tonen.
Opvallend mooi is de nieuwe afdeling
kronen. In de afdeling sanitair zagen we
wastafels, wasmachines, centrifuges enz.
Er waren vele bloemstukken. „Dit is in
dubbel opzicht ons jubileumjaar", aldus
de heer Agter, die zich dertig jaar gele
den op het eiland vestigde en wiens zaak
van lieverlee is gaan groeien en bloeien,
dank zij service en vakmanschap
TEXELSE MARKT
Aangevoerd maandag 24 februari 1958:
20 schapen 110125; 5 schrammen 60
70; 35 biggen 3545; 45 nuchtere kalve
ren 3555.
S.V.C.-nieuws
Het eerste verloor met 10 van Vesdo.
Toch werd er heel aardig gevoetbald,
maar het afwerken blijft bij S. nog steeds
een probleem. Er zijn wel kansen genoeg
geweest, maar tot een doelpunt konden
we het niet brengen
De adsp. deden het beter en wisten met
30 van Tex. Boys te winnen.
Zaterdag spelen we thuis tegen Texel b
om 4 uur. Het 2de speelt zondag ook
weer en wel thuis tegen De Koog 2, aan
vang half drie.
Zaterdagavond hebben we de gym-
wedstrijd tussen de gymafdelingen van
SVC en Oosterend.
Doordat deze keer de voetbalpool geen
doorgang vond, wordt de pot voor de ko
mende zondag hoger. De formulieren zijn
nog steeds bij hetzelfde adres verkrijg
baar. Inleveren op donderdagavond.
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Heden woensdag consultatiebureau
Het eerstvolgende consultatiebureau
zal worden gehouden op Woensdag 26
februari a.s. De moeders van de buiten
dorpen worden verwacht:
De Cocksdorp 1.15 uur; Oosterend 2.15
uur; Den Hoorn 3.15 uur; De Koog 4.15
uur.
DAMCLUB TEXEL
zien.
Uitslagen 21 februari 1958:
Jeugd:
J. v.d. Bout-J. Moerbeek 20
P. v.d. Wulp-J. A. v.d. Slikke 0—2
A.:
W. A v. Zeijlen-S. Bakker 11
S v. Heerwaarden-Jac. v. Heerwaarden
2—0
C. v. Heerwaarden-C. Dijker 02
J Hooijberg-S. v. Heerwaarden 02
Joh. D. Bakker-S. Ros 02
B.:
J. Vinke-G. Dros
R. Zijm-C. P. Burger
C. v.d. Werf-A. Vinke
A. v.d. Slikke-Jn. Stam
D. v.d. Werf-Jo Schoo
2—0
1—1
1—1
2—0
0—2
C.:
J. Hillen-J. A. van Enst 20
Jb. Koorn- C. C. Barhorst 20
Fr. v. Sambeek-C. Vinke 20
W. A. van Zeijlen verzuimde de winst
en werd deze partij de enige remise.
De vier verliezers in A kwamen aan
een eindspel zelfs niet toe. J. Hooijberg
knoeide het hardst en gaf met 23 zetten
gewonnen. Met dit al heeft S. van Heer-
waarden Johzn zich wel definitief in A.
geklasseerd. Hij heeft plm 4 punten
voorsprong op Jac. van Heerwaarden en
de beide Bakkers, die practisch gelijke
kansen hebben.
In B. leidt nog steeds A. Vinke met 24
pnt. uit 17 part gevolgd door Jas-Vinke
met 23 pnt. uit 17. Onderaan staat G.
Dros met 9 pnt uit 16 part. met Jn. Stam
die 10 uit 16 noteert. Het zal moeilijk zijn
deze plaatsen alsnog te verlaten, daar A.
v.d. Slikke en C. P. Burger 3 en 4 punten
voorsprong hebben
BRIDGEN
Uitslag competitiewedstrijd 19 febr.:
A:
1. Mantje-Veenema 57.14% (1)
2. Echtpaar Jouwersma 54.17% (4)
3. Bakker-Brücher 52.38% (3)
4. Bruin-Blom 51.19% (8)
51/*. Dam-Dros 50.60 (2)
5Vt. Echtpaar v.d. Heerik 50.60% (7)
7. Backer-Raven 42 86% (6)
8 Stolk-Vennik 41.07% (5)
B:
1. mej. Hattuma-Kok 55.83% (2)
2. Bos-Gieze 53.33% (5)
3. Gebr. van Sambeek 52.50% (3)
4. mevr. Kooijman-Wessels 51.67% (1)
5. Beemsterboer-Wieten 50.83% (4)
6. Roeper-v d. Werf 35.83% (6)
Volgende wedstrijd woensdag 5 maart.
BOTSING IN EIERLAND
Vrijdagmiddag omstreeks 12 uur ont
stond op de hoek Hoofdweg-Schoolweg
een botsing tussen de 58-jarige brom
fietser M. H. en een personenauto, be
stuurd door J. de B. De bromfiets schoot
vlak voor de van rechts komende auto
over de weg. De auto sloeg over de kop,
de bestuurder bleef ongedeerd, de brom
fietser liep een vrij ernstige hoofdwond
op.
HERV. GEMEENTE DEN BURG
A.s. donderdag 's avonds 8 uur Ge
meenteavond in Eben Haëzer.
S.V. Texel
Uitslagen van zondag: Texel 2-Helder
4 3—2; Texel a-HCSC a 2—4; Texel c-
Oosterend b 16.
Texel 2 heeft in de sneeuw een uiterst
spannende wedstrijd gespeeld. De spe
lers, het terrein en de bal waren drijfnat.
De bal glibberde en de spelers gleden
telkens weer uit.
Met Texel het meest in de aanval wist
H. de leiding te nemen en wat Texel
ook deed, het wilde niet gelukken voor
de rust de achterstand in te lopen.
Ook de 2e helft bleef het spannen,
vooral nu de partijen meer tegen elkaar
opwogen. Aanvallend maakte Texel de
fout zich in de linkervleugel vast te lo
pen. Onze aanvoerder gaf het goede
voorbeeld door te blijven doorzetten.
Texel wist gelijk te maken, uit een straf
schop nam H. de leiding, maar Texel
gooide er een schepje op, waaruit Peter
scoorde 22. Een goed doelpunt van
Niek werd wegens buitenspel afgekeurd,
maar even voor tijd werd uit een voorzet
van links door een H.-back hands ge
maakt, strafschop, die uiterst beheerst en
zuiver achter de keeper in het doel werd
geplaatst door Hartman.
Het was een uiterst moeilijke wedstrijd
voor de spelers. Voor Texel een genoegen
de overwinning uit de sneeuw te hebben
gesleept.
Texel a was uit vorm tegen HCSC a.
Voor de rust ging het nog zo wat, maar
ze konden niet voorkomen, dat H. aan de
leiding kwam. Tal van aanvallen van
Texel strandden door gepeuter, terwijl 't
tempo veel te laag bleef. H. daarentegen
was snel en doortastend, terwijl verdedi
gend steeds een goede bezetting aanwe
zig was.
Na de rust was de voorhoede er hope
loos uit. Jan Meedendorp deed veel goede
dingen, maar één man kan het nu een
maal niet redden. Met 42 ging Texel
onder.
Texel c kon het tegenover Oosterend b
niet bolwerken, omdat O. een sterkere
speler, buiten de adsp. sfeer, liet mee
spelen. Overigens zouden de jongens be
hoorlijk partij voor elkaar geweest zijn.
Het werd 16 voor Oosterend.
A.s. zondag gaat Texel 1 naar VIOS.
Texel 2-Watervogels 2; Texel a-WGW a;
Cocksdorp a-Texel b.
PIRK
MARl
WAT HET
IVOREN
BEELDJE
VERTELDE
4. „TJONGEJONGE SLIMME BEN, daar
had je bijna het loodje gelegd. Dat kon
je verwachten van zo'n ouwe zeeschui
mer, dat hij je de volle laag zou geven
als je naar zijn schatten gaat zoeken. Dat
is wel verschrikkelijk knap gemaakt, dat
al die kanonnen afgaan als je die zwavel
stok in een ervan steekt. Die zwavelstok
is zeker gaan branden en heeft toen de
lont aangestoken. Nog mooi dat het schip
niet net als dat van Van Speyk de lucht
ingevlogen is. Dan was ik alles kwijt ge
weest"
Ben dacht na. „Vreemd, dat er niemand
op het lawaai afkomt. Ze denken zeker,
dat die knalpotridder van de overkant
zijn geliefde motor weer eens aan het op
lappen is. Nu, dan ga ik de schade maar
eens opnemendie trommel is er
slecht aan toe, maar dat harnas heeft zich
best gehouden, toch kun je wel zien waar
de kogeltjes geraakt hebben Zonder dat
ijzeren jasje was ik er slecht aan toe
geweest. en nu mijn scheepje.er
moet wel iets van grote waarde in zitten
dat met kanonnen verdedigd moet wor
den".
Het scheepje was bijna geheel omge
vallen maar het onderste deel dat bij 'n
schip altijd onder water blijft, was ge
woon rechtop blijven staan, net een kof
fer die opengeklapt is. Je kon nu zo in
het ballastruim kijken. Daar stopten ze
vroeger stenen en ijzer in zodat een schip
zonder lading wat dieper lag en beter
zeilde Maar als ze een kostbare lading
konden krijgen, ging de ballast over
boord.
En in dat ballastruim ontdekte Ben
Kurio een kostbare lading.
DE JEUGD LANGS DE WEG
Een der eilandelijke kleuterscholen
is overgegaan tot de verspreiding van
een maandblad, waarin niet alleen het
wel en wee van de school wordt behan
deld, maar ook de dingen, die buiten
schoolverband voorvallen, uiteraard alle
onderwerpen, waarbij het kind een gro
tere of minder grote rol speelt, dus de
wereld die in feite om het kind draait.
Iedereen mag dit blad helpen vullen. Dit
maal is het „hoofdartikel" gevloeid uit
de pen van een onzer agenten, die het
onderwerp „De jeugd langs de weg" on
der de loupe neemt.
Ja, onze jeugd is geen haar beter dan
die van de andere eilanden of van de
steden (zelf). Ook hier wordt dag in, dag
uit kattekwaad bedreven. In allerlei vor
men en doorgaans vraagt de oudere mens
zich verbaasd af hoé ze op het idee ge
komen waren.
Maar laten wij het woord aan de
ouder-agent geven:
„Kinderen" is een onderwerp, waar
over reeds vele boeken zijn geschreven
en verhandelingen gehouden, door bestu
deerde personen, die dit onderwerp prac
tisch uitputtend hebben behandeld.
Een feit is het, dat men als politieman
een andere kijk op zaken heeft, als ieder
ander. Dit vindt zijn oorzaak in het feit,
dat de politieambtenaar als het ware
buiten de gemeenschap staat, en toch
vaak tot diep in die gemeenschap moet
dringen, om zijn dienende taak te kun
nen volbrengen.
Het gedrag van de kinderen zal reeds
vroeg in zekere banen moeten worden
geleid en deze taak is de onze als* ouders.
Bedenk, dat een ondeugend kind vaak
wordt gevormd door de opvoeders.
Slechts zelden komt de ondeugd werke
lijk uit het kind zelf voort, doch vindt
zijn oorzaak in bepaalde indrukken, die
het kind uit zijn omgeving heeft opgeno
men.
Misschien mag ik een voorbeeld aan
halen.
Een kind pleegt regelmatig zeer erger
lijke baldadigheid op straat. Er bestaat
nu de mogelijkheid, dat de ouders zeer
streng optreden tegen echt kinderlijke
uitspattinkjes, waardoor het kind thuis
erg netjes oppast, om maatregelen van de
ouders te voorkomen.
Het moet zich echter uitleven en zodra
het ouderlijk toezicht ontbreekt, probeert
het kind zijn uitspattinkjes te hebben, die
nu echter vaak ontaarden in ergerlijke
baldadigheid, zoniet in vernielingen.
Komt nu een derde bij de ouders om
erop te wijzen, dan komt meermalen het
volgende antwoord: „Oh neen, dat doet
mijn kind niet. Het is bepaald een erg
lief en gezeggelijk kind. U vergist zich
bepaald".
Vader en moeder hebben dan op hun
manier gelijk, namelijk, dat het kind
thuis erg lief is, maar langs de weg ken
nen zij hun eigen kind niet.
Een andere mogelijkheid is, dat de
ouders teveel door de vingers zien, zij
willen hun kind aanvankelijk niet te
veel aan banden leggen. Ook dit wreekt
zich vaak, doordat de kinderen geen ver
schil meer zien in kwaad en goed.
Tenslotte moet nog de mogelijkheid
onder ogen worden gezien, dat de ver
houding vader-moeder-kind niet de juiste
is. Vader of moeder verwent het kind
verschrikkelijk en de ander is meer of
minder streng tegen het kind. Nu weet
het kind niet meer waar het zich aan
heeft te houden.
De mogelijkheden hierboven besproken
geven vaak aanleiding tot corrigerend op
treden van overheidswege In dit geval
zitten de ouders in zak en as.
Gelukkig is het kinderrecht de laatste
tijden enorm veranderd. Vroeger werden
de wettelijke bepalingen star toegepast;
er werd practisch geen onderscheid ge
maakt ten aanzien van minderjarigen en
meerderjarigen. Thans is dit reeds vol
komen anders.
Slechts bij herhaalde misdragingen
worden zeer strenge maatregelen geno
men tegen het betrokken kind en tevens
tegen de betrokken ouders.
Bij een eerste contact met de overheid
worden de ouders en kinderen uitgeno
digd tot een gesprek met de rechterlijke
macht, waarbij dan wordt overwogen,
wat in het betreffende geval het beste is
feuilleton
docr H. Westenberg
René Brackwieser heeft juist nog tijd,
om zich in een naastbijzijnd portiek ver
dekt op te stellen, daar vliegen de jon
gens hem al voorbij, de blonde vooraan,
nog steeds zwaaiend met z'n tas.
„Dat gebrul is nou weer niks voor mij",
denkt René kritisch en ziet de troep jon
gens, die zich langzamerhand door de
brede straat verspreid heeft na. Nee, van
al die jongens zou hij er niet één willen
leren kennen; en of hij het nog prettig
vindt de kennismaking met die blonde
te hernieuwen weet hij opeens niet meer.
Besluiteloos volgt hij hem, nog steeds
zorgend, niet gezien te worden en toch
angstig, de andere jongen in het straat
gewoel uit het oog te zullen verliezen.
Dan krijgt hij plotseling een idee. Hij
rent naar de andere kant van de straat,
loopt verborgen achter een tram, de
andere jongens een eind vooruit, gaat
dan weer op het eerste trottoir terug en
loopt nu, met een onverschillig gezicht de
troep jongens tegemoet. Hij is al tamelijk
dichtbij als de blonde jongen hem plotse
ling ontdekt. Onopgemerkt laat hij zijn
schoolkameraden vooruitlopen en ver
spert de weg.
„Goeie dag!" zegt hij vrolijk en schate
rend van plezier.
René speelt zijn rol tot aan het einde,
schrikt op, doet heel verwonderd
„Och, ben jij het? Ga je hier op school?"
„Natuurlijk, dat kun je toch wel aan
m'n pet zien".
„Heb ik niet op gelet", bromt René.
Ze geven elkaar de hand. Die van Jo is
vol grote inktvlekken. Zijn lichte ogen
glijden langzaam van deze inktvlekken
over de andere jongenover zijn
mooie, moderne kleren, z'n schoenen, z'n
mooie broek. „Waar ging je naar toe?"
„O, een boodschap, hier in de buurt".
Jo pakt z'n tas weer op. „Ik ga een
eindje je mee! Goed?"
René wordt vuurrood. „Ja best, maar
die boodschap kan ik wel een andere
keer doen". Ze staan voor elkaar en kij
ken elkaar besluiteloos aan. „Ik weet,
waar ze hier in de buurt aan het bouwen
zijn, daar wordt nu juist gebaggerd",
zegt Jo. „Reuze diep!" moedigt hij aan.
Hij hoopt van harte, dat de andere niet
dadelijk weer verdwenen is!
„Laten we er heen gaan", besluit René.
Naast elkaar stappen zij voort. René
fluit zachtjes een deuntje, enkel van
verlegenheid Joachim heeft plotseling 'n
ongemotiveerde belangstelling voor de
toch niet bijster interessante etalages van
de voorstad, die hij daarentegen twee
maal per dag ziet!
Ineens vraagt Jo: „Ben je nog wel eens
in het Eskebije-park geweest?" Waarom
René voor een moment ophoudt met flui
ten om te antwoorden: „Nee, nooit meer"
Natuurlijk zijn ze allebei nog dikwijls
daar geweest om naar elkaar te zoeken,
maar waarom zouden ze dat bekennen?
Dan zijn ze op de bewuste plek aange
land; met een planken omheining is het
bouwterrein van de straat afgeschut,
maar Jo weet een kleine deur, waardoor
ze naar binnen sluipen. Daar werkt ku
chend en steunend de baggermachine.
Bruine werklui, met naakt bovenlichaam
brengen aarde en stenen aan
„Fijn hè?" Ze wandelen het hele ter
rein rond, worden door een opzichter
weggejaagd maar komen aan de andere
kant weer terug. Tenslotte gaan ze op
een stapel planken zitten; daar is het
veiliger en ze kunnen vandaar uit alles
toch overzien.
„Hier moeten we eens vaker heengaan"
waagt Joachim eindelijk en kijkt ter
sluiks naar zijn buurman. „Interesseert
het je, als er later gebouwd wordt?"
René Brackwieser voelt plotseling zijn
hart kloppen. Och, natuurlijk interesseert
hij zich er voor: maar
„Ik ben niet lang meer in Cairo...."
zegt hij ernstig.
Jo draait zich verwonderd om „Zo,
gaan jullie verhuizen?"
,Nee, ik alleen".
Ze zwijgen allebei. Jo kan het met
zichzelf niet eens worden of hij al dan
niet zal vragen waar de jongen heen
gaat.
René hoopt vurig, dat de andere het
vragen zal.
Maar de vraag komt niet en met ge
fronst voorhoofd komt het er eindelijk
uit: „Ik meen, ik bedoel, verhuizen ga ik
eigenlijk niet ik ga er vandoor!"
Joachim springt op.
René haalt diep adem.
„Man!" zegt Jo dan en zijn stem is
donker van bewondering.
René gaat rechtop zitten Hij weet nu
niet meer wat hij doen zal. Zwijgen of
vertellen.
De baggermachine maakt nu een hels
te doen, om herhalingen te voorkom
Hoewel dus van overheidswege
maatregelen tegen de misdragingen i
kinderen zeer soepel zijn, dient ons t
voor ogen te blijven, dat voorkomen
ter is dan genezen.
De baldadigheid door de jeugd ne<
de laatste jaren steeds toe. Naar n
mening ontbreekt het vele kinderen i
voldoende leiding. Een kind, dat voor
houden wordt, een anders eigendomi
te beschermen, zal er zeker niet gem
kelijk toe overgaan deze eigendommei
vernielen. Het is vaak de wijze waa
men een kind iets voorhoudt die dc
slaggevend is.
Bij ons optreden als opvoeders won
wij gesteund door de kleuterleidster
de kleuterschool.
Er zijn echter nog ouders die b
geven de kleuterschool te
schouwen als een kinderbewaarpla
waar de kinderen heen gebracht wor
om er een paar uur af te zijn. De kleul
school is echter een instelling, waar
kinderen gemeenschapszin wordt bij
bracht, kort gezegd, waar zij een vo<
gezette opvoeding ontvangen en re
voorbereid worden op het lagere one
wijs in klasseverband.
Naar mij bekend is, zijn er echter j
sonen, die zich niet kunnen neerleg
bij een terechtwijzing van hun kind
de kleuterschool en daarbij te kennen
ven, dat zij zich zelf wel in staat adi
het kind op te voeden.
Een en ander lijkt mij bepaald ki
zichtig en zeker paedagogisch glad mi
Ik ben mij volkomen bewust van
feit, dat dit artikeltje zeer eenzijdig
doch mogelijk bieden andere ouders
tikelen aan, die andere aspekten
lichten. W. F. S
KEEBUUR NAM HAAR BEET
Buur en buurvrouw kwamen samen
Dagelijks vaak zo bij elkaar.
En ze praatten over dingen
Mooi en lelijklief en naar.
Allerlei werd dan besproken
Van de bakker en zijn vrouw,
Van de slager en zijn knechten.
Van het hondje en zijn trouw.
Altijd was er wat te smoezen,
Dan van D' een, dan van D' aar,
En zo hadden deze buurtjes
't Samen leuk zo met elkaar.
Op de buurt was er nog eentje,
Maar die kwam niet in de gunst,
Hoe of ze ook wel haar best deed.
Ze verstond maar niet de kunst.
Toch kwam ze eens op een morgen
Zo maar eens bij buurvrouw in.
Och, dat was daar zo gewoonte,
'i Werd beschouwd als burenmin.
Buur, zo sprak ze, 'k kwam eens vm
Weet je, ik moet vandaag te gast,
Of ik, ja, hoe moet ik 't zeggen
Ik weet ook niet hoe of het past.
Maar ik wou een nagelschuier
Even lenen van je maar.
Zie, zo zit 't met mijn boodschap,
En ik ben er zo mee klaar.
Ik moest vandaag de kachel poetse:
En je weet, dat valt niet mee,
En ik kan met zulke nagels
Toch niet zo maar op de thee.
Buurvrouw gaf de nagelschuier
En ze zei doodnuchter nog:
Hier heb je mijn tandenborstel,
Die gebruik ik nu niet toch.
Tandenborstel, zei de buur toen,
Die kan toch niet in je mond,
En ze keek eerst in 't ronde
Of ze niet wat anders vond.
Ja, maar. zei de buurvrouw lachend
'k Neem de tanden in mijn hand,
En dan poets ik met die schuier
In een wipje kies en tand.
Ja, nou kon de buur het snappen,
En ze nam de borstel mee.
Ze was toch even beetgenomen,
Door die lepe buurvrouw Kee.
HistorischL
lawaai. Van de bouwkeet uit wordt in het
Arabisch geschreeuwd. Iedereen gaat
naar de plaats waar gebaggerd wordt
Maar de jongens verroeren zich niet.
Er zijn belangrijker dingen in de wereld
dan 'n baggermachine. Er vandoor gaan!
Het zijn toverwoorden voor de twee
jongens.
„Ik heet Brackwieser, René Brack
wieser".
„Nee!" schreeuwt de andere jongen en
wordt vuurrood. „Ben jij Brackwieser,
die aan de Nijl woont achter de Prome
nade? In dat gele huis? Brackwieser van
de Heliopolis?"
„Ja, natuurlijk, er is toch maar één j
Brackwieser in Cairo". Dit laatste niet
zonder trots.
Jo zit al lang niet meer op zijn plaats. I
Wijdbeens staat hij voor René, de handen
op de heupen; hij kijkt de andere jongen
aan, alsof hij hem nu pas voor de eerste
maal ziet. „Ja natuurlijk, er is maar één
Brackwieser tenminste, zijn moeder is
plotseling niet helemaal wijs geworden
en verbeeldt zich zo iets en mijnheer
Eckhart
„Eckhart? Dat is mijn oom!"
„En ik ben Frank! En jouw moeder.
„Ja.en daarom wil ik weg. Maar
dat jij het juist moet zijn, waarom ze
zo'n herrie hebben!"
„Hoe zo? De herrie is toch ook om jou?"
Maar René haalt alleen maar zijn
schouders op. Opeens ziet hij er veel
ouder uit. „Och, om mijMijn moeder
wli jou hebben en mij kwijt zijn. Maar
jouw moeder.
„Wil mij ook kwijt".
„Maar er is nooit over gesproken, dat
ze mij wil hebben". Ze kijken elkaar
aan.
„Zou jij dan een Brackwieser willen
zijn?"
Jc schudt het hoofd. „Och, oaainl Maar
wat kun je er aan doen? 't Is hun op
allemaal in hun hoofd geslagen".
René vraagt verder. „Ken je
Mijn moeder, bedoel ik?
Joachim knikt. Hij vindt het vervel
dat hij haar kent.
„En hoe vind je haar?"
Een lastige vraag. Hij ontwijkt
antwoord door de schouders op te t
ken
René laat het hoofd zinken. „Ze kan
niet uitstaan. Toen ik nog heel klein
heeft zij er al over gezeurd, dat ik nie
papa lijk. Uren lang heeft zij daar
gesproken met de kinderjuffrouw Idi
Ik kan het toch niet helpen!" Hij
opzij, schaamt zich een beetje, was
praat hij eigenlijk ook zo veel?
„Mijn moeder.Jo wacht een
conde" was altijd erg lief. Nu pi
ze stapelgek geworden. Maar nu wij
kaar kennen, jij en ik, besluiten we
voudig, dat we niet omgeruild w
worden - wat kunnen ze dan nog da
Zo gerust stellend, gaat hij weer zi
Maar René weet veel beter! „Je hebt
idee! Bij ons wordt er steeds opge
door zo'n advocaat en de dokter uit
ziekenhuis bemoeit zich er mee en
(Wordt vervoll
(in een rij voor het loket)
Haalt daarom uw plaatsbewij
voor boot en trein in voorver!
bij de V.V.V.
