Interieur Koger
Hervormde kerk
kreeg prettiger
sfeer
mwÊ
t|, icJS
Jo of René
Dit plaatje toont ons een frag
ment van het interieur van het
Koger Hervormde kerkjedat
door gaven van enige mede
levende lidmaten op uitste
kende wijze verfraaid is ge
worden. Een modern interieur.
(Slot)
De oudste berichten omtrent de Koger
kerk dateren van 1514 en danken wij aan
de archivaris van het rijksarchief in onze
provincie. Blijkens het „stuk der ver
ponding" van dat jaar, was De Koog in
1514 niet meer dan een kapel onder de
parochie Den Burg.
In 1536 stond het kapittel van St.
Maria op het Hof te 's-Gravenhage aan
de kerkmeesters der Kooger kapel voor
tien jaar de „cure" van de kapel onder de
parochie van Den Burg af. Doch, zo deelt
de archivaris in 1932 mede, blijkens een
rekening van de Officiaal van 1559 was
de kapel toen een zelfstandige parochie
geworden. In 1632 zou deze kapel door 'n
kerkgebouw zijn vervangen. Hecht en
sterk schijnt dit niet te zijn geweest, want
een resolutie van Gecommitteerde Raden
van 5 juli 1719 spreekt van het bouwen
van een nieuwe kerk „daar de oude te
veel aan onderhoud kostte".
Het oudste bericht uit het archief,
waarover de kerkeraad van De Koog (of
Waal en Koog) in 1932 beschikte, dateer
de van 1770 en hield in, dat ds Joh. de
Jong op 13 mei 1770 naar Well en Am-
merzoden ging. Op 16 december 1770
heeft toen Henr Lamb. Glasvoort te De
Koog op beroep gepreekt. Hij was toen
prediker te Volendam en rector te Edam
Met 16 van de 22 stemmen werd hij door
de „stemhebbende manslidmaten" geko
zen. Het beroep werd door schout en
burgemeester en dcor de eerw. Classis
Alkmaar op 2 januari 1771 approbeerd.
Daarop is hij op 9 april „geëxameerd"
door ds. Van Houten, predikant te Den
Helder en op 20 mei 1771 door deze in
gezegend te De Koog.
De krant anno 1932 vervolgt dan
„Heel interessant, zo wordt ons verze
kerd, zijn de ervaringen, van deze ge
trouwe herder en leraar, die hij uitvoe
rig heeft opgetekend. Men ziet hieruit,
hoe het toeging in de jaren van de revo
lutie en de .Franse tijd". Waarom staan
die interessante bijzonderheden dan niet
afgedrukt?
Ds. Glasvoort overleed op 6 oktober
1808. In die tijd gold De Koog voor een
„arm dorpje", midden in het zand gele
gen, onbestraat, zonder boom of heester.
Wel, voegt Pieter van Cuyck ondeugend
aan zijn beschrijving toe, met brandnetel-
struiken hier en daar. „Oude lieden", zo
schreef hij, in 1789, „weten bij overleve-
ring, dat het dorpje zich heeft uitge
strekt tot de oude kerk, welke nu afge
broken is en, uitwijzens de afbraak, en
het kerkhof slechts klein geweest is.
„De tegenwoordige kerk heeft een
houten torentje en is groot genoeg. Soms
waait het hier geweldig en de grond is
fuer zo los, dat de groenten, die de predi
kant op de eene plaats van zijn tuin zaait,
aan de andere kant opkomen". Dat ge
schiedde dus in 1789.
Na het overlijden van ds. Glasvoort
was de gemeente vacant. De kerk verviel
meer en meer en de pastorie verdween.
In 1810 werd De Koog gecombineerd met
De Waal ingevolge een dispositie van de
minister van Binnenlandse Zaken. Van
1822 tot 1830 echter was de kerk zo zeer
in verval, dat er geen dienst meer in
werd gehouden. In 1826 schijnt er in het
dorp enige opleving te zijn bespeurd. De
kerkmeesters vatten weer moed en gaan
een akkoord aan met de referendaris bij
ae Raad van State, administrateur der
Domeinen in het tweede ressort, om het
bestuur der Domeinen „nimmer in rech
ten of daarbuiten aan te bespreken of te
bemoeilijken over de kerk" tegen een
zekere som aan geld.
Intussen spelen de kerkvoogden het in
1827 klaar om een batig saldo van 55,30
te vormen. De inkomsten bedroegen in
dat jaar 136,32*/*, de uitgaven 81,02V!.
Het geld was blijkbaar zeer schaars, wat
ook blijkt uit de jaaropbrengst van de
collecte over 1830. In dat jaar worden de
collecten voor het eerst in de boeken ver
antwoord. De opbrengst van het gehele
jaar bedroegnegen gulden. Tot
1900 kwamen.de collectes trouwens niet
hoger dan negen gulden, die voor de
kerkvoogdij dan. Kennelijk volstonden de
lidmaten met als offer de „kerkecent".
In die jaren bedroeg het tractement
van de voorganger 50,per jaar.
Tweemaal per jaar werd dat bedrag door
de kerkvoogdij uitgekeerd. Wij moeten
wel aannemen, dat dit niet het totale
inkomen geweest is. Men beheerde alles
in ieder geval zeer zuinig. De omslag van
j het kasboek was van behangselpapier
vervaardigd. De koster verdiende 1,50
1 per jaar (in 1826). Voor een extra schoon
maakbeurt van de kerk wordt hem in dat
jaar 15 cent boven zijn normale loon uit
gekeerd.
De kerk krijgt dan een goede beurt en
wordt op 11 juli 1839 weer in gebruik
genomen. De laatste restauratie dateert
van 1927-1928.
Hier volgt een lijst van predikanten,
die van 1810 af het herderlijk ambt te De
Koog hebben bekleed: F. Potter 1810-
1823, H. Lenke 1826; T. Wieland 1830-
1838; A. Begeman 1838-1846; E. W. Peter
sen 1847-1860; F. T. Heringa 1861-1869;
C. J. van Vledder 1870-1872; B. Damsté
1873; J. F. L. Boonacker 1875-1878; F. P.
de Mazure 1879-1897; W. F. Smits 1899-
1910; C. van der Waa 1910-1918; H. J.
Pijnacker Hordijk 1918-1921; N. J. van 't
Hooft 1922-1944 (in 1953 overleden); G.
Hartdorff 1945-1948; C. J. J. Janse 1948-
1955; A. W. F. Waardenburg 1955-heden.
Uit de kerkhistorie
In 244 jaar kan heel wat gebeuren, óók
met een kerk en die van De Koog maakt
daarop geen uitzondering. Ook die be
leefde bewogen dagen en heel oude Texe
laars zullen U nog kunnen vertellen over
datgene, wat ze van vader op zoon ge
hoord hebben, uit den tijd, dat er strijd
was o.a. over de sleutel van de kapel.
Dat was in den Franse tijd. Burgemees
ter was toenmaals de heer Spigt en do
minee de heer Glasvoort. Naar men zegt,
was de burgemeester katholiek en vrees
de de dominee, dat dit aanleiding zou zijn
dat de gehele kerk in handen van de
Roomsen kwam.
Lange tijd werden de Koogse gemoede
ren door deze kwestie opgezweept, totdat
ds. Glasvoort inzag, dat hij tenslotte toch
aan het kortste eind zou trekken en des
wegen een waarlijk Salomees besluit
r.am: hij liet er een sleutel bij
maken!
Een andere moeilijkheid, een van re
centere datum, is die van de verbou
wing in 1927. Genoemde verbouwing
was volstrekt noodzakelijk, doch alvorens
hiermede een aanvang gemaakt kon wor
den was het een vereiste, dat men wist
van wie de kerk nu eigenlijk behoorde.
De eer, dit uitgezocht te hebben, komt
toe aan ds. Van 't Hoofd, die zich weken
lang in de oude archieven begroef om het
definitieve bewijsstuk te vinden. Hij wist,
dat er zich ergens een document moest
bevinden, dat bewees, dat het Kerkge
bouw door de Voogdij van Domeinen was
overgenomen. Overal werd gezocht en
gespeurd, tot zelfs in het Rijksarchief te
Haarlem, totdat men het document vond.
Vlak bij huis in het kerkarchief.
En toen kon men een aanvang maken
met de restauratie die van een oud kerkje
een zo goed als nieuw maakte, een kerkje
zonder hetwelk men zich het schilder
achtige dorpje De Koog niet denken kan.
Het is er volkomen mee vergroeid.
AGENDA VAN DE
CULTURELE RAAD
Woensdag 30 april
Den Burg, Jeugdtoneeluitvoering „Ali
1 ben Hassan" door „Het Masker".
I Den Burg, taptoe door Kon. Texels Fan-
I farekorps.
De Koog, Koninginnefeest.
Óosterend, Koninginnefeest (optocht, kin
derspelen, taptoe).
Donderdag 1 mei
Den Burg, Viering 1 mei-feest Bestuur-
dersbond N.V.V. en Fed. Texel van de
I P. v.d. A.
I Zaterdag 3 mei
Nationale Herdenking.
COP DlfiK MAflT
WAT HET
IVOREN
BEELDJE
VERTELDE
13 Grijs van schrik stuift Sambo een
paar meter achteruit Nu staat hij weer
stil en luistertneen, hij hoort niets
meer. Het zal dus wel géén groot roof
dier zijn, denkt hij, want dan zou hij mij
wel aanvallen. Heel voorzichtig, en met
het hakmes klaar voor de slag gaat hij
weer naar voren. Dan begint het blazen
en brommen opnieuw, maar Sambo laat
zich niet meer bang maken. Met de punt
van het zwaard duwt hij de struiken wat
opzij en dan moet hij plotseling lachen
daar zit op een bedje van varens 'n
panterbaby, zo nijdig en dapper te brom-
leuilleton
door H. Westenberg
64. Lieve Moeder,
Ik heb besloten er samen met René
Brackwieser vandoor te gaan. Ik
moet nu altijd er aan denken, wan
neer de dag zal komen, dat u mij aan
die andere vrouw zult overdoen. Ik
weet wel zo ongeveer, wat de reden
is, dat u dit zult doen en omdat de
redenen, van jullie, grote mensen,
nu eenmaal altijd verstandig zijn,
zullen ze het ditmaal ook wel zijn;
maar wij, René en ik, zijn het er
ditmaal niet mee eens en we hebben
geen zin ons heen en weer te laten
schuiven.
Als wij tweeën nu weg zijn, hoeven
U en mevr. Brackwieser ook geen
ruzie meer om ons te maken, dan is
de hele zaak meteen de wereld uit!
U hoeft u om mij niet ongerust te
maken! René Brackwieser heeft een
massa geld bij zich, daar kunnen wij
voorlopig uitstekend van leven en
waar wij van plan zijn, heen te gaan,
wordt voor jongens van onze leeftijd
heel best gezorgd; dat weten wij.
Later, over een poos, zal ik nog wel
eens schrijven en misschien kan ik U
laten nakomen, en tien mevrouw
Brackwiesers kunnen ons dan niet
meer uit elkaar halen! Huil dus niet
en wees niet boos op mij! Al bent U
niet mijn eigen moeder en alleen
men als een volwassen leeuw. Sambo's
eerste gedachte is hem een kopje kleiner
te maken, want over een paar maanden
is dat kleine poesje anders een heel ge
vaarlijk beest geworden. Maar neen dat
vindt hij toch eigenlijk wat laf. Meene
men naar huis? Dat zou toch wel aardig
zijn, een tamme panter kan hij als jacht
hond gebruiken. Maar zouden Pa en Ma
panter niet in de buurt zijn? Dan zullen
ze hem zeker aanvallen wanneer hij aan
het jong komt.
Daarom gaat hij eerst het vuur weer
hoog opstoken, vuur is zowat het enige,
maar mijn stiefmoeder, ik hou toch
verschrikkelijk veel van u en die
mevrouw Brackwieser met haar
flauw gedoe kan ik niet uitstaan
die is dus zeker mijn moeder niet.
Tot ziens, mammie! Vergeet nooit
Uw JO.
P.S. Het spijt me, dat ik tegen u ge
logen heb, maar het kon niet anders!
P.S. 2. En Vergeet niet, mijn vissen
eten te geven!"
Helga onderdrukt een snik en geeft het
boekje aan Hans. „Echt Jo! En nu voel
ik mij werkelijk een beetje opgelucht".
Hans leest en een verdacht lichtje
glanst ook in zijn ogen. Dan begint hij te
lachen: „Wat heeft hij een respect voor
het verschrikkelijk vele geld van René!
Hij zal verbaasd zijn, hoe gauw die zes
ponden verdwenen zullen zijn!''
„En dan?" vraagt Helga angstig.
„En dan!" zegt Hans opgewekt, „als
het zover is, hebben we de rakkers stel
lig weer terug! Want ik geloof niet, dat
ze al op zee zullen zijn".
Zijn blik valt in de huiskamer op het
oude kistje, dat hij samen met Helga
zondagavond nauwkeurig heeft door
zocht, zonder resultaat echter, en dat nog
steeds op haar bureau staat. Alle mensen,
hoe dwaas is 't eigenlijk allemaal ge
weest: de kwestie van Jo's geboorte, van
Hella Frank, van de documenten uit het
ziekenhuis en al het andere.
„Eigenlijk", zegt hij in gedachten, „is
het helemaal niet nodig, dat Leotine
weet, dat onze jongen ook weg is".
„Onze jongen", zegt Helga glimlachend,
„wie dan? René of Jo?"
waar grote roofdieren bang voor zijn.
Als het hoog oplaait en Sambo weer
goed kan zien, hakt hij de varends af en
draagt het bedje met de baby naar de
rand van het woud. Daar legt hij het
hele vrachtje neer achter een dikke stam
in het donker.
Als Pa en Ma panter hier nog rond
dolen, nemen ze het jong wel mee en an
ders neemt Sambo hem straks wel mee
naar huis, wanneer hij klaar is met de
olifantstand. Nu eerst een steuntje ma
ken om wat hoger te staan en dan maar
hakken, jongens!
Hans ontwijkt haar donkere ogen niet;
in zijn gezicht komt ernstige innigheid.
„Jo natuurlijk, en als Leotine te weten
komt, dat Jo ook.
,,Wie wee", valt Helga hem snel in de
rede en een sprankje hoop schittert in
haar ogen: „Wie weet, als zij toch René's
werkelijke moeder is, zal Jo haar op het
ogenblik weinig of niets interesseren.
Eigenlijk zou haar bloed nu moeten
spreken!"
„En zou jij niet bang zijn voor DEZE
bloedproef? Zou het niet kunnen, dat
Leotine zich even bezorgd maakt over
het lot van Jo als over dat van René?"
Helga houdt het huishoudboekje bijna
triomfantelijk omhoog. „Maar je ziet het
toch zelf: Jo kan haar niet uitstaan! Jo
loopt liever weg dan naar haar toe te
gaan! En later wil hij mij laten komen!
Jo heeft.
„Jo, Jo.... en altijd weer Jo. Och,
Helga en moet ik nu juist degene zijn,
die hem weer bij je moet brengen?"
roept Hans Eckhart met een half ge
veinsde, half echte jaloezie uit.
Maar het gezicht van Helga wordt
plotseling volkomen ernstig. „Juist jij.
zegt ze zacht. En met een diepe adem
haling, en de ogen met een innige blik op
de man, herhaalt ze: „Juist jij.
DONDERDAGS KOMT JO naar binnen
met een eigenaardige uitdrukking op zijn
gezicht.
Het valt René dadelijk op, hoewel hij
nog lang niet koortsvrij is en nog steeds
op zijn harde matras ligt.
„Wat is er nou weer?" bromt hij.
BOOTDIENSTREGELING N.V. T.E.S.O.
geldig tot en met 31 mei 1958
Op werkdagen:
Van Texel: 5.20 7.40 10.30 12.50
15.20 18.10
Van Den Helder: 6.30 9.20 11.40 14.00
16.45 19 35
Op zon- en feestdagen:
Van Texel: 7.40 11.30 16.00 18.20
Van Den Helder: 10.30 12.45 17.10 19.35
S.V. Texel
Uitslagen van zondag: Hollandia T.
Texel 2—1; JVC-WGW 3—2; Succes-
Limmen 4—0; VZV-BKC 1—1; RKAFC-
Vios afgelast; DTS-Helder 22.
Texel 2-Wieringerwaard 2 11; Texel
a-BKC a 100; Cocksdorp a-Texel b
3—0.
Handbal: Texel-WGW 5—5; WGW-
Texel (junioren) 14; BKC-Texel (adsp.)
1—2. s
Het leek er zaterdag niet op dat we ons
programma met enige kans op succes
zouden kunnen afwerken. Voor het eer
ste hadden we plotseling 4 invallers no
dig. Wanneer dat om geldige ïedenen
zoals ziekte en andere belangrijke geval
len geschiedt, akkoord, maar als onder
deze omstandigheden men de voorkeur
geeft aan een enkele keer volley-ball en
daarmee onze sportvereniging in moei
lijkheden brengt, lijkt het ons het beste,
dat deze leden als overtreders worden
beschouwd en hen maar af te voeren van
de ledenlijst.
Voor die spelers, die de opengevallen
plaatsen, zowel in het eerste als in het
tweede hebben ingenomen, een woord
van lof.
Texel 1 heeft geen beste wedstrijd ge
speeld, maar toch is de uitslag ons niet
tegengevallen. Met de rust stonden we
met 10 achter; door Reinhard kwamen
we gelijk maar H. scoorde nog éénmaal.
Nu WGW weer verloren heeft, is ze
gedoemd te degraderen. De andere wed
strijden kunnen weinig meer in de rang
orde veranderen.
Texel 2-Wieringerwaard 2 (met nog
steeds Klaas Schenk) is toch nog wel een
spannende wedstrijd geworden. Heel in
het begin schoot Arie ons naar de leiding,
waarmee ons kruit blijkbaar verschoten
bleek, maar ook W. had geen schutters
zelfs een schrafschop werd gemist.
Met de rust was de stand nog ongewij
zigd. De 2de helft met het nadeel van de
wind en enige spelers, die lang niet ge
speeld hadden, werd het niet gemakke
lijk voor dé verdediging en halflinie.
Maar Texel hield stand. Uit een voorzet
van rechts waarop Tonny was uitgelopen,
kwam de terugspringende bal weer voor
het doel en werd ingeschoten en door
Cees keurig met de handen opgevangen.
Klaas Schenk schoot de strafschop zuiver
langs de paal 11'. Ondanks de vele po
gingen van W. bleef de stand ongewij
zigd Enige tegenaanvallen hielden nog
wel scoringskansen in. Ook hier een
pluim voor deze spelers.
Texel a-BKC a werd een stevige over
winning voor onze jeugd. Er werd prima
gespeeld, vooral Abe zat er goed in Het
kleine BKC-keepertje heeft een pluim
verdiend.
Dit was de laatste wedstrijd van Heino.
Hij gaat Texel verlaten om elders opge
leid te worden. Van harte en namens allo
jongens veel succes toegewenst. Doe je
best, Heino!
Texel b heeft het er nog goed afge
bracht in De Cocksdorp. Met 30 verlie
zen was niet gek.
Ook afd. Handbal heeft niet slecht
geboerd Texel-WGW werd, na een matig
begin van Texel, toch nog 55. De junio
ren, op bezoek bij WGW jun., speelden
een prima wedstrijd en wonnen met
41. Ook de adsp. namen de punten mee.
In een spannende match werd het 21
voor Texel.
We mogen over deze sportdag wel weer
tevreden zijn.
Hebt U goede nota van de training ge
nomen? Tot woensdag dus.
S.V.C.-nieuws
Het tweede speelde uit tegen Water
vogels. Voor de rust hielden ze moedig
stand en bleef het 00. Na de thee ging
het tegen de harde wind in en dat ging
niet zo goed: ze verloren met 70.
De adsp. deden het beter en wonnen in
'n matige wedstrijd met 30 van Texel b.
A.s. zaterdag thuis tegen Texel c, 3.30 u
Denken de leden aan de vergadering,
vrijdagavond, zowel de dames gym als
heren gym en voetbal?
Jo trekt op zijn dooie gemak zijn jas
uit, ruimt het conservenblikje, waar René
uit gegeten heeft, weg, en gaat dan zelfs
nog naar het raam om het te openen,
voordat hij rustig zegt: „Och, eigenlijk
niks. 't Is alleen niet prettig, in dit weer
rond te lopen, en bovendien.... zeg, ik
geloof, dat we hier toch maar eens van
daan moesten".
René probeert zijn pijnlijke oogleden
omhoog te slaan. „Waarom? We gaan nu
toch gauw voor goed weg!" Maar Jo
werpt hem een verachtelijke blik toe.
„Weggaan? Je lijkt wel....? Voordat
jij helemaal beter bent, is er geen sprake
van, dat wij weggaari!"
„Geen sprake van weggaan?" herhaalt
René; maar hij is te moe en te ellendig
om lang tegen te spreken.
Jo loopt in de kamer op en neer en
ruimt zo goed en zo kwaad als het kan de
rommel weg om een beetje orde te schep
pen. Nu gaat hij weer bij het bed staan,
de handen in zijn zakken gestoken. „Ja,
en wat ik zeggen wilde, we moeten heus
zien, dat we ergens anders onder dak
komenheus, dat is beter. Ik moet
bijvoorbeeld nu al beginnen een andere
melkboer op te zoeken; waar ik tot nu
toe melk gehaald heb, heeft die man me
vandaag zó eigenaardig aangekeken en
op zo.'n rare toon heeft hij gevraagd waar
ik eigenlijk vandaan kom".
„Dat is ook wat! En wat heb jij ge
zegd?"
Jo krabt verlegen op zijn hoofd. „Ja,
om te beginnen was ik zo stom om vuur
rood te worden. En toen heb ik gezegd,
dat ik gelogeerd ben en toen heb ik op
FILMNIEUWS:
„NINA"
De film verplaatst ons naar Oostenrij
in de tijd, dat dit land nog onder toezie!
stond van de bezettende mogendhedei
Amerika, Frankrijk, Engeland en Ru
land. De Amerikaanse journalist Fraj;
Wilson vat liefde op voor zijn Russiscl
collega Nina Iwanowa. Haar chef trad
het contact tussen Nina en Frank te vei
hinderen. Hij probeert Frank zelfs uit <j
weg te ruimen, maar moet tenslotte ze
het loodje leggen. Nina komt nu in gr»
gevaar te verkeren. De spanning stijj
bij iedere nieuwe meter celluloid. Hoe hi
met Nina en Frank afloopt, zullen
ter wille van de spanning niet verklaj
pen.
„PIONIERS VAN HET WESTEN"
Rose, verloofd met Jacob, leider vj
een religieuze groep,voelt zich aang
trokken "tot een zekere Black, die v«
huis uit geen slechte kerel is, maar dft
omstandigheden in contact is gekoim
met een vijftal boeven en met hun m
nier van optreden vertrouwd is geraal
Beide groepen maken een tocht door g
woestijn. Black's mannen zijn op zo*
naar goud, Jacob's mannen gaan h
evangelie verkondigen.
In de buurt van de nieuwe nede
zetting wordt goud gevonden. Jaei
vreest, dat zij door op goud beluste avo:
turiers overspoeld zullen worden en stt
Black voor om de grot, waarin het kos
bare metaal is ontdekt, op te blazen.
Black vertrekt om de opdracht, uit i
voeren, maar.enfin, ook hier lati
wij het woord verder aan de film.
Nederlands nieuws
O.a.: Den Haag: Zesde A.N.W.B.-te
toonstelling „Goed Kamp"; Hengelo: I
genieus systeem voor stallen van auto
Amsterdam- Rond de expositie „Woi
.5ress Photo 1957"; Antwerpen: Nedj
lands voetbalelftal verplettert „R«
Duivels", Kort nagesprek met Oranj
coach Elek Schwarz.
Wereldnieuws:
O.a.: Het afscheid van Gouverne
Van Baal; Kathedraalbouw in Engelac
Een meestergoochelaar in Spanje; V;
Dale wint de wegwedstrijd Pari]
Roubaix.
DAMCLUB TEXEL
Uitslagen 25 april 1958:
Jeugd:
W. Laan-P. Roeper 2-
A.:
S. Ros-S. Bakker 2-
B.:
A. v.d. Slikke-J. J. de Beurs 1-
D. v.d. Werf-J. J. de Beurs 1-
C.
F. van Sambeek-Jb. Koorn 2-
J. Hillen-J. A. v. Enst 2-
C Vinke-J. Hillen 0-
Twee remises van J. J. de Beurs t
zorgden Jas Vinke het kampioenschap
A. Vinke de tweede plaats.
De gelijke stand van de bovenste d
in C. werd in een halve competitie I
slist, waarbij J. Hillen door twee win
partijen beslag legde op de titel; de der
partij kon vervallen.
Vrijdag houden we dan de slotavo:
waarbij we hopen, dat we allen nog we
eens present zullen zijn om de strijd n
C. Dijker aan te binden.
GEVONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN
tot en met 25 april 1958
Gevonden: pannespons; kwartje; bn
ne kindersokken; racket; meetlint; brui
herenportemonnee (inhoudende fotoi
gele wollen want; pak turfmolm; hai
ketting (goudkleurig), injectienaald, p<
vindersriem; zwarte want; bril met bn
montuur; 3 rode lederen handschoen*
sleutel; zakmes; blauw vulpotlood; mt
niersbaret; rood-gnjze kinderwant; ro
damesportemonnee; dameshandschoen
(lichtbruin leder en beige stof).
Verloren: zwarte plastiek ceintui
oorbel met blauwe steentjes; schoolbo
ken tas; rode damesportemonnee met ri
rode autoped; pakje vloei; blauw hai
schoentje; groen-grijze wieldop van Tz
nus; lichtblauwe wieldop van Tauni
witte gymnastiekschoenen; karretje b
4 wandel wagenwieltjes; paars zijd
sjaaltje; wollen geel-geruite sjaal
Het bureau der rijkspolitie te D
Burg is hiervoor geopend op werkdag
van 16.00 tot 18.00 uur.
goed geluk maar een huisnummer in
Rue de Martinez opgenoemd".
René keert zich in bed om. Als hij
antwoorden, wordt hij plotseling di
een heftige hoestbui overvallen, waar
angstig naar staat te luisteren. Hij den
„Waar moet het heen op deze manie:
René heeft nog altijd hoge koorts:
hebben nu een thermometer gekocht
driemaal per dag wordt de koorts nau
keurig opgenomen.
En voor de koorts, die sinds giste:
een paar graden gedaald is, is deze
lendige hoest in de plaats gekomen.
ze maar wisten, wat René eigen!
mankeerde! Als 't maar niets anders
iets ergers dan griep. Zou het misset
een longontsteking kunnen zijn? En
zouden ze dan moeten beginnen? Er
geen dokter en de nachten waren ij
koud en de verzorging natuurlijk he
maal onvoldoende! Of ze toch maar
dokter zouden laten komen? Maar i
was alles verloren. Ofofopb
len naar huis? Alleen maar tegen moe:
zeggen, dat ze het best maakten en i
zij zich uitstekend konden helpen, nu
dat René jammer genoeg ziek was
worden en wat nu het beste zou zijn'
te doen? Natuurlijk niet vertellen W
zij waren! Natuurlijk niet! Maar aan
andere kant was het toch wel erg ven
derend tegenover „de lui" in Cairo*
ze zó op te bellen. En dan van zo did
bij! Jo denkt en denkt, maar tot
oplossing kan hij niet komen, en 1
zucht heel diep.
(Wordt vervoll
