RANG is alleen RANG als er PANG op staat.
iu'uhim aamraTa a a inrrm a a a a a a uumrtïfo ma; nrmrrnS
WEEDE BLAD TEXELSE COURANT
ZATERDAG 24 MEI 1958
VERKIEZING GEMEENTERAAD
Bekendmaking uitslag verkiezing
De voorzitter van het centraal stem-
)reau voor de verkiezing van de leden
3n de gemeenteraad maakt bekend, dat
vrijdag 30 mei a.s. te 10.30 uur, in een
>or de kiezers toegankelijke zitting van
t bureau ten gemeentehuize de uitslag
n de op 28 mei 1958 gehouden stem
mg ter verkiezing van de leden van de
>meenteraad zal worden bekend ge-
aakt.
Texel, 20 mei 1958.
De voorzitter voornoemd,
C. DE KONING
HINDERWET
Burgemeester en wethouders van Texel
engen ter openbare kennis,
dat zij bij hun beschikking van 8 mei
58 nr. 419, ingevolge de hinderwet
rgunning hebben verleend aan Esso
ederland N.V., Benoordenhoutseweg
's-Gravenhage tot het uitbreiden van
petroleumbewaarplaats door bijplaat
ig van een aftappomp, aangedreven
or een elektromotor van 1/3 p.k. ter
rvanging van de bestaande handpomp,
het perceel, plaatselijk gemerkt De
«ksdorp nr 19, kadastraal bekend, ge
«nte Texel, sectie A nr. 1253.
dat zij bij hun beschikking van 8 mei
58 nr. 19.968, ingevolge de hinderwet
rgunning hebben verleend aan Shell
derland N.V., Wassenaarseweg 80
Iravenhage tot het oprichten van een
togasoliepompinstallatie, bestaande uit
100 liter tanks en 2 aftappompen
perceel, plaatselijk gemerkt Wilhel
nalaan, kadastraal bekend, gemeente
xel, sectie D nr. 3802.
lat zij bij hun beschikking van 8 mei
>8 nr. 1992, ingevolge de hinderwet
•gunning hebben verleend aan N.V.
rfina Nederland, Bezuidenhoutseweg
te 's-Gravenhage tot het uitbreiden
i een benzine-installatie, door bij
latsing van een aftappomp, in het per
tl, plaatselijk gemerkt Schilderend nr
kadastraal bekend, gemeente Texel,
tie D nr. 2239.
Texel, 12 mei 1958.
rgemeester en wethouders voornoemd,
De burgemeester, C. de Koning
De secretaris, P. Beemsterboer
ZONDAGSDIENST DEN BURG
Eerste en tweede pinksterdag
DOKTER SCHALKWIJK
(ingaande zaterdagmiddag 12 uur)
TEGEN DE LAMP GELOPEN
len bewoner van Den Burg trachtte de
isioengerechtigde leeftijd te korten
>r het zich wederrechtelijk toeëigenen
allerhande bouwmateriaal. Of hij
irnemens was een bungalowpark aan
leggen is ons niet bekend, maar wel
'1de de politie ons mede, dat de man
verschillende bouwwerken zijn slag
I geslagen. Hij kon nl. van alles ge-
liken: hout, grint, zand, tegels (die op
terrein bij huize „Irene" lagen). Ook
inde hij zich deurknoppen toe. Een
1 van het materiaal was reeds ver-
kt, „voor verbetering en uitbreiding
woning", zoals dat in de bouw(ver-
iningenjwereld heet.
HEDEN OPENING
TRANDPAVILJOEN „NOORDZEE"
et strandpaviljoen „Noordzee" van de
Strandhotel Prinses Juliana zal
daag worden geopend. Het is een
u, modern gebouw geworden, zeer
stig gelegen, want zowel vanuit het
ouw als vanaf het terras ziet men de
rende Noordzee voor zich liggen. Het
duw staat op dezelfde plaats, waar
ijds het eerste paviljoen stond. Dat
d tijdens de oorlog op last van de
'tters afgebroken. De voormalige be
ers, die daar straks een kopje koffie
len drinken zullen wel zeggen, hóe
)en ze dat ooit kunnen doen, een
•je paradijs! Maar ja, bevel was nu
naai bevel. De nare tijd is voorbij en
overlevenden van Wereldoorlog II
en de geneugten des levens genieten,
randpaviljoen „Noordzee" biedt bin-
plaats aan 70 personen, terwijl het
as berekend is op een bezoek van 40
ten".
et gebouw werd geplaatst door de fa.
F. Duin. Het loodgieterswerk werd
Woerd door de fa. S. van der Vis, het
Idervverk door de fa. D. G. Toolens.
ONDERHANDS VERKOCHT
i woonhuis Kogerweg 7, Den Burg,
ndom van mevr. de wed. Vlaming-
>er, werd onderhands verkocht aan
amilie Berkenbosch, die op 15 juni
met de „Oranje" uit Indonesië naar
rland repatrieert.
TESO KRIJGT IIET DRUK
mdaag moet TESO wel 300 auto's
zetten, merendeels wagens van toe-
i, die de pinksterdagen op het eiland
en doorbrengen. Gisteren heeft TESO
auto's vervoerd. Maandag gaan de
ste gasten weer naar het vasteland
g en daartoe zal om 8.30 uur van
1 een extra boot vertrekken. Tele-
abonnee 431 is van vroeg tot laat in
rek een bewijs, dat er weer grote
igstelling voor het eiland bestaat.
'ON, MAAN EN HOOG WATER
zon komt 26 mei op om 4.31 uur en
onder om 8.43 uur.
Jan: 26 mei E.K.; 1 juni V.M.
iog water ter rede van Oudeschild:
ioi 11.50 en 25 mei 0.25 en 12.31;
ei 1.07 en 13.12; 27 mei 1.59 en 14.17;
ei 3.18 en 15 44, 29 mei 4.48 en 17.17
ei 6.09 en 18.45; 31 mei 7.17 en 19 43
n het strand ongeveer een uur eer-
ïoog water.
NATIONALE
LUCHTVAARTLABORATORIUM
LANCEERDE OPNIEUW EEN RAKET
Maandagavond arriveerde met een
extra boot een niet alledaagse expeditie
op het eiland: een team van het Nationale
Luchtvaartlaboratorium zou proeven
gaan nemen met een vliegend model en
een proefmodel. Doel was het in vrije
vlucht verzamelen van aero-dynamische
gegevens. Hiertoe was in het te lanceren
model een zendertje ingebouwd, dat de
begeerde gegevens naar de grond stuur
de, waar die zouden worden geregi
streerd. Voor het op snelheid brengen
zou gebruik worden gemaakt van een
raketmotor, welke na uitbranding zich
van het model zelf zou distanciëren. Het
waardevolle model zou door een para
chute heelhuids op aarde kunnen landen.
De lanceerplaats was gekozen bij het
reddingbootstation. Enkele nieuwsgieri
gen werden door de politie op „veilige"
afstand gehouden. Na de geslaagde af
schieting van het proefmodel werd het
model zelf de lucht in geschoten, in de
richting van de Waddenzee. Het projec
tiel bereikte een enorme hoogte en heeft
zeker een afstand van 8-9 km. afgelegd.
Het kwam langzaam op de grond terug,
waar het door een landingsvaartuig werd
opgepikt. De route van het model werd
door een radarinstallatie gevolgd, boven
dien werd de operatie op de film vastge
legd. Ditmaal vergde de lancering en wal
daar allemaal aan vast zit slechts één
dag, zodat men reeds 's avonds met een
extra boot naar het vasteland terug kon
keren. Op 1 april heeft men ook een der
gelijke proef genomen, maar toen had
men drie volle dagen nodig. Over ander
halve maand wordt een derde proef on
dernomen.
Deze proeven, die vroeger op de proef-
terreinen bij Petten werden gehouden,
worden uitgevoerd met een ongeveer
twee meter lang model dat voorzien is
van de nodige meetapparatuur. Het
wordt gelanceerd door een kleine raket
middellijn vijftien centimeter die
het een snelheid geeft van circa zeshon
derd meter per seconde. Na ongeveer
twee seconden is de raket uitgebrand en
valt af. Het model vliegt dan nog tien a
vijftien seconden door en komt tenslotte
als alles goed gaat terecht op een
wad, waar de deskundigen het met een
amphibie-voertuig gaan halen. Het ligt
in de bedoeling deze proeven regelmatig
te herhalen.
TEXELSE SPORTDAG
Het programma wordt vanaf de ope
ning een half uur opgeschoven, waardoor
we krijgen:
2.30 uur Handbaljunioren, gevolgd door
de dames 3.20 uur gym; 3.35 uur veldloop
enz.
De voetbalwedstrijd Rest Texel-Texel 1
blijft op 7 uur gehandhaafd.
De kleedgelegenheid is in de schuur
van I. Bruin. Voor de optocht is het 1 uur
opstellen en 1.30 uur afmarcheren Allen
present dus!
Bij de adspirantencomb. Nrd. moesten
M. Boon en P. Saai worden vei vangen
door Nic. Bakker en Jn Saai. Ook de
reserves aanwezig s.v.p.
„PAS-TUNETTE'-SHOW 1958
Textielhuis Zegel organiseert vrijdag
30 mei a.s. in „De Oranjeboom" de „Pas-
Tunette" Show 1958, waarbij vijf manne
quins op attractieve wijze de modellen
tonen, die volgens dit maatsysteem wor
den gemaakt. Het Textielhuis deelde ons
mede, dat hierbij de resultaten van een
uniek maatsysteem voor corsetten en
bustehouders worden getoond, een sys
teem, dat gebaseerd is op het „weten
schappelijk onderzoek naar de juiste maat
van de Nederlandse vrouw" en 98°/o van
de dames een perfect passend confectie-
corset garandeert. Maar die overige, toch
met te verwaarlozen twee procent dan?
zult U zich afvragen. Wel, ook daarvoor
is een oplossing gevonden, want daartoe
past men de corsetmaat-garantie toe:
voor iedere vrouw, die met het Pas-
Tunette maatsysteem niet slaagi maakt
de fabriek tegen confectieprijs een corset
naar maat.
Wij maken speciaal de heren er
even op attent, dat de avond uitsluitend
toegankelijk is voor dames. Wij begrijpen
en billijken dat best, want wie loopt er
nu met ambtsgeheimen te koop, niet
waar?
TEXELAAR NAAR AUSTRALIË
Onze oud-eilandgenoot Johan Knol
vertoeft al weer enige weken in Austra
lië, waar hij als emigrant arriveerde.
Hij vertelt ons hieronder van de reis
naar zijn nieuwe vaderland:
Enkele maanden geleden ben ik uit
Holland vertrokken naar Australië, het
werelddeel waarin vele Hollanders, ook
Texelaars, een nieuwe toekomst gaan
opbouwen. De reis zou gaan met de m.s.
„Sibajak" uit Rotterdam via Curagao,
Panama, Tahiti en Nieuw-Zeeland om
tenslotte in Sydney voor goed aan wal
te gaan.
Het vertrek uit Rotterdam was indruk
wekkend de kade stond vol met men
sen en aan boord hingen we over de rai
ling het laatste vaarwel toe te roepen.
Slingers en touwen verbonden ons nog
met de vrienden en kennissen op de kade.
Het Wilhelmus begon te spelen, de tros
sen werden losgemaakt en linten en
slingers braken af. De mensen begonnen
te juichen wat hier en daar beslist een
traan tegenhield en heel langzaam
dreven we van de kade af. De reis was
begonnen!
De mensen de vrienden en bekenden
op de kade werden snel kleiner, en ge
trokken door vier sleepboten voeren we
de Waterweg af. Overal langs de wal
stonden mensen te wuiven, gewa
pend met alle mogelijke soorten
vlaggen en doeken. Het begon al donker
te worden toen we de Noordzee opvoeren.
De lichtjes van de boulevard van Sche-
veningen en de vuurtorens hier en daar
langs de kust waren de laatste concrete
contacten met Holland, dat langzaam
verdween.
Aan boord was het inmiddels een heen
en weer geloop van jewelste geworden.
Allemaal moesten we natuurlijk kijken
hoe groot het schip was en waar we wel
of niet mochten komen.
Zo verliep de eerste dag en op de
morgen van de tweede zagen we heel
vroeg de krijtrotsen van Dover. Hel wit
waren deze en ze staken scherp af tegen
het groenblauwe water. We passeerden
die dag veel schepen, maar naarmate we
de Atlantische Oceaan naderden, werd 't
steeds minder. Ruim negen dagen varen
scheidden ons van Curagao.
Het leven was reuze gezellig aan
boord, iedere dag beleefde je weer iets
nieuws. Alles was en ging plezierig
'a avonds bioscoop en overdag zonne
baden op het sloependek.
Op een dag was de zee spiegelglad
Ons schip trok er kaarsrechte lijnen
doorheen. De vliegende vissen die hier
en daar in grote groepen voor het schip
opsprongen vlogen werkelijk grote
stukken laag over de wateroppervlakte.
Soms zagen we dolfijnen en bruinvissen.
Bruinvissen zag je maar even, maar dol
fijnen hadden meer belangstelling en
maakten grotere sprongen boven het
water uit.
Op een morgen zagen we eilanden lig
gen. Het bleken de Azoren te zijn. We
passeerden ze op grote afstand. De eilan
den staken als grote wazige silhouetten
uit de zee omhoog, maar verder zagen we
er weinig van. Onder de kust leken een
paar zeilbootjes te varen, maar dat was
ook alles
Na de negende dag varen zagen we op
een nacht een vuurtoren staan, afkomstig
van het eilandje Sombrero het eerste
eiland, dat we zagen van West-Indie. Op
de vroege morgen konden we de kust
van Curagao zien liggen. Willemstad
de hoofdstad van het eiland lag hed
mooi tegen de hellingen opgebouwd. Het
was een mooi gezicht om het zo langzaam
vanuit de zee te naderen. Passagieren in
Curagao! Het klonk lang niet gek en
iedereen had er zin in. We voeren de
havenmonding binnen dreigend staken
de oude kanonslopen vanaf de vesting
muren de zee in door de grote Emma-
brug en om elf uur lagen we vast in de
haven.
Op Curagao wordt de ruwe olie, welke
uit Venezuela komt, geraffineerd. Over
de hele haven en ook ver daar buiten
hangt een olielucht wat erg onplezie
rig was vooral met de warmte van die
dag. Willemstad zelf is een aardige stad.
De huizen langs de waterkant zijn in ze
ventiende eeuwse stijl gebouwd, gelijk de
oude koopmanshuizen in Amsterdam en
de stad doet dan ook oud-Hollands aan.
Ook tref je allerlei Hollandse namen
aan voor straten en pleinen. Aan de De
Ruyterkade, een zijtak van de haven, is
iedere dag een drijvende markt. De
markt bestaat uit kleine bootjes, welke
volgeladen met vruchten en groenten uit
Venezuela komen. De markt is gezellig
en met veel geschreeuw en gebaren pro
beren de inlanders van alles te verkopen.
Maar Curagao is reuze duur en daarom
kochten we bijna niets. Zelf teelt het
eiland weinig groente omdat het te droog
en de grond te slecht is. Dezelfde dag te
gen de avond voeren we weer weg onder
gejuich van de mensen op de kade, want
velen hadden hier vrienden en kennissen
wonen.
De gehele verdere avond voeren we
onder de kust van Curagao en Aruba. We
zagen de lichtjes van Oranjestad op
Aruba helder fonkelen tegen de donkere
hemel. Schepen passeerden ons en vuur
torens lieten hun lange stralenbundels
over de masten glijden. Het was een
heerlijke nacht, de lichtjes, de sterren
het ruisen van de zee. Dit was nu een
tropennacht, koel maar toch boven de 20
gr. Celsius. Van de kust van Venezuela
zagen we niets, alhoewel we er dicht
onder langs voeren.
Op weg naar Panama! Alweer heel
vroeg in de morgen zagen we de rots
achtige kust liggen. We waren erg
nieuwsgierig hoe het beroemde kanaal
met sluizen eruit zou zien. Van de mon
ding van het kanaal en de stad Colon
heb ik niets gezien, want ik lag in een
diepe slaap. Maar toen we 's morgens te
gen tien uur voor de eerste sluis lagen,
waarvan de deuren langzaam opendraai
den, was ik klaar wakker en stond met
fototoestel gewapend op het voordek.
Ik zal geen technische uitleg geven
van het sluizensysteem, maar het was
grappig zoals we door de sluizen gingen
Van sluis tot sluis werden we getrokken
door kleine locomotiefjes, welke door
middel van een dik kabeltouw met ons
schip in verbinding stonden. We hadden
twee locomotieven voor het schip en twee
er achter. We gingen door vier sluizen en
werden 28 meter omhoog gebracht in het
meer van Gatun. Dit meer is een prach
tig stukje natuurschoon. We voeren er
kris-kras doorheen, want hier en daar
liggen eilandjes waar we omheen moes
ten. Die eilandjes vormden ieder op
zichzelf een schitterend stukje jungle.
Omdat het tegen de avond liep en in de
tropen maar een korte avondschemering
heerst, kregen de met palmen begroeide
eilandjes steeds grilliger vormen in het
duister. Het meer loopt taps toe en wordt
nauwer en nauwer. Vooral het laatste
stuk van het kanaal tot aan de stad
Panama is zo nauw dat twee schepen
elkaar niet kunnen passeren!
De jungle rijst aan aan weerszijden
van het kanaal omhoog. We vingen aller
lei geluiden op, waarbij het krijsen van
ae apen wel het beste te horen was.
Tegen negen uur in de avond gingen
we weer drie sluizen naar beneden. Nu
waren het maar drie sluizen, want de
Grote Oceaan ligt hoger dan de Atlan
tische Oceaan. Anderhalf uur na de
sluizen lagen we vast aan de kade
konden Panama-city gaan bekijken.
We kregen aan boord de waarschuwing
mee, dat we op moesten passen voor onze
waardevolle dingen en paspoorten. Het
beste was ons te houden aan de hoofd- en
winkelstraten.
Nu het is ook een echte Midden-Ame
rikaanse stad! Je vindt daar nu alle ty
pen mensen: Negers, Chinezen, Indianen,
halfbloeden met Spaans bloed en op slot
hier en daar een blanke. De negers waren
groot en zwaar en geleken allemaal op
boksers en worstelaars. Maar zij waren
heel vriendelijk en bodep om de haver
klap een taxi aan.
De deuren en ramen van de winkels
waren van ijzeren netten voorzien om
diefstal te voorkomen. Toch maakte de
stad geen wilde indruk, al was het vol
van schreeuwende lichtreclame en toete
rende auto's. Langs het station en aan de
marktzijde stonden hier en daar karretjes
die als slaapplaats dienden zoals men
in Parijs onder bruggen slaapt.
Dat de mensen in Panama niet allen
even eerlijk zijn hebben we gemerkt:
Twee van de passagiers waren hun pas
poorten kwijtgeraakt en een vriend van
ons, die zich te ver waagde met een
Spaanse schone moest dit duur betalen:
hij raakte zijn bril en polshorloge kwijt
Ik moet trouwens toegeven, dat ik ei
zelf ook niet helemaal zonder kleer
scheuren ben afgekomen. Op een zeer
handige manier werd mij een sierdoekje
IVOREN
BEELDJE
VERTELDE
WAT HET
16. ZO KWAM HET DAT SAMBO
steeds langzamer ging lopen en harder
ging denken. Politieagenten zijn er niet
in een negerdorp. Iedereen moet maar op
zichzelf passen en als hij bestolen wordt,
kan hij zijn boeltje alleen terug nemen
als hij sterker is en beter gewapend dan
de dief. Dat is niet eerlijk en niet netjes
maar wat kan Sambo daar aan doen? Hij
nu vlak bij het dorp en zit onder zijn
peelboom na te denken. Haast heeft hij
niet want het is nog duister en pas als het
goed licht is gaat de dorpsdeur open.
Naar binnen klimmen over de omheining
zou erg dom zijn. Als de mensen het
merken zullen ze hem voor een vijand
aanzien en hem in de pan hakken. Nee
hij wacht maar even, zet zijn vrachtje
neer en klimt in de speelboom.
Die boom noemt hij zo omdat hij lang
geleden toen hij nog veel kleiner was,
ontdekt heeft dat die boom hoog boven
de grond een holte heeft, waarin hij toen
helemaal kon wegkruipen. Nu is hij veel
te groot en wegkruipen kan niet meer,
maar als hij die holte weer ziet, komt hij
op de goede gedachte het kostbare ivoor
daarin te verstoppen, totdat hij sterk
genoeg is en wapens heeft om zijn rijk
dom te verdedigen. Vlug pakt hij de tand
en drukt die zo diep in het vermolmde
hout dat er niets meer van te zien is.
Dan wist hij zorgvuldig alle sporen uit en
gaat met het pakje en het hakmes voor
de dorpspoort zitten wachten tot er
iemand de deur open doet. Dat kan wel
laat worden, denkt hij, want na die
feestmaaltijd van gisteravond zal er wel
niemand op jacht gaan. En wie zou die
eerste zijn? Hij moest natuurlijk een mooi
verhaal doen en toch niet teveel vertel
len Daar hoort hij al iemand aan de
sluiting trekken.
ontstolen wat één dollar gekost had en
dat nu, naar ik vermoed een of ander
Spaans balkon in Panama versiert.
De volgende morgen vroeg verlieten
we Panama en voeren de grote Stille
Oceaan op. De gehele verdere dag voeren
we onder de kust en passeerden kleine
eilandjes. Langzaam zagen we Amerika
verdwijnen en voor ons strekte de ge
weldige Oceaan zich uit. Het zou ruim
twaalf dagen varen zijn naar Tahiti, onze
volgende aanlegplaats.
„De Grote of Stille Oceaan is een van
de laatste Oceanen, welke een honderd
jaar geleden nog vele onbekende dingen
in zijn onmetelijkheid verborg", vertelde
de scheepsomroeper. Haast iedere dag
vertelde deze iets van de eilanden, de
zeedieren, weersgesteldheid enz., hetgeen
zeer interessant was.
Vier dagen na Panama kregen we
Neptunus aan boord. Wat een schitterend
feest was dat! Een echt zeemansfeest en
wie gedoopt wilde worden kon zich op
geven bij de bagagemeester. De dopelin
gen werden ingesmeerd met koffiedik,
deeg, oude pudding en kregen zeewater
te drinken. Vooral de vrouwelijke dope
lingen hadden het zwaar te verduren.
Maar alles wat we moesten slikken was
nog niet zo erg, maar de zeelui die het
deden zouden menige kantoorman op de
vlucht doen slaan. Wat hadden die lui een
body! Voortaan voeren wij echter verder
als volleerde zeelieden. Diploma in onze
zak. 's Avonds was er bal in beide zalen
en zo werd het evenaarsfeest besloten.
DE V.I.O.S.-UITVOERING
Zaterdag gaf VIOS zijn jaarlijkse uit
voering in het „Wapen van Amsterdam"
te Oosterend, voor een goed gevulde zaal.
Evenals de voorafgaande jaren bracht
dit kleine korps de bezoeker een genot
volle avond
De avond werd geopend met een Mars
van Cori, waarna de heer Goeman de
aanwezigen namens bestuur en leden
hartelijk welkom heette en een genot
volle avond wenste. Spreker bracht te
vens in herinnering de verloting om de
kosten zoveel mogelijk te dekken; hierbij
memorerend, dat dit nu eenmaal een
noodzakelijk kwaad is.
Zoals gebruikelijk bestond het eerste
gedeelte uit 8 muzieknummers, t w. de
reeds genoemde mars Tippelaars; 2. Le
Premier Pas, ouverture van Louis de
Morée; 3. Klein maar Dapper, mars van
Alb. Knappert, 4. La Cöte Fées, ouver
ture van Alb. Thiry (verpl. nummer con
cours); 5. Trouwe Garde, mars van Bisse-
link; 6. 2de Strausser Walsen Potpourri,
arr. Adr. Maas; 7. Ylande van Alfr. Del-
becq, ouverture; 8 Seven Up, mars van
Ton Kotter. Over het geheel genomen
bracht VIOS deze nummers voor de be
zoeker op een vrij behoorlijk niveau en
al waren de korpsleden over zichzelf niet
helemaal tevreden, het applaus spreekt
toch ook altijd nog wel een woordje mee.
Een ieder weet toch dat VIOS altijd met
moeilijkheden te kampen heeft, terwijl
algemeen bekend is, dat de directeur S.
v.d. Slikke liever meeblaast. Maar ook de
dirigeerstok is hem best toevertrouwd
als wij de prestaties zien die ondanks
egenslag door het kleine, korps worden
gebracht. Dit, dames en heren muzikan
ten, is al een eervolle vermelding waard.
Na de pauze, waarin de loten werden
verkocht, werden de aanwezigen verrast
met de Tippy-Tippy-Tip-revue. Het ope
ningslied met refrein bracht even het
wel en wee van VIOS onder de aandacht,
gezongen door Sijb. Dros met begeleiding
van mej. G. v.d. Vis en vijf charmante
dames. Het accordeonduo mej. G. v.d. Vis
en A. Bakker zien we tweemaal voor het
voetlicht. Terwijl Kees en Jacob Vlaming
in de schets „De aardbeien goedkoop"
snoepen van deze overheerlijke vrucht.
De Bloemen van Hawaï met solozang van
mej. A. Bakker en M. Kuiper was met de
opkomende maan en kleding een feeëriek
gezicht. Accordeonbegeleiding door Guus
en refreinzang door de dames, mevr. N.
Waayer-v.d. Vis en mej. M. Boogaard en
F. Boogaard, terwijl Sijb Dros als Ameri
kaan een Hawaii-meisje verovert. De
heer Leen Kuiper met Bartje deed het
natuurlijk weer geweldig. De zang van
drie nummers door de dames: Zolang er
dagen zijn; Een snoertje en Bye Bye Love
deed het goed. Maar slechter wordt het
met „De zaak Janssen". Janssen (Kees
Vlaming), advocate (mej. M. Kuiper) als
blijkt dat Janssen de leeuwen gevoederd
heeft met zijn vrouw.
Ons aller bekende Sijb. bracht met be
geleiding van Guus de Amsterdam-pot
pourri, maar hij versierde het nog beter
als Hassan Ben Hompi, waarin hij bijge
staan door de heer Goeman en de heer
A. Kalf tot slot zijh vrouw (mej. A. Bak
ker) beweegt, nadat zij om raad kwam
vragen, voor zijn lievelingskostje te zor
gen en voldoende rokerij Circus Renz
gespeeld door mej. G. v.d. Vis bracht ook
nog een paard ten tonele, zodat Leen zich
wel even gedrongen gevoelde om voor
aresseermeester te spelen De schets „De
Weddenschap" was voor de zeekapitein
(W. v.d. Slikke) een verloren zaak. Hoe
kan het anders, als je eerst op velerlei
manieren wordt belaagd door je familie
(A. Kalf), welke bijgestaan door zijn
riend (T. Goeman) hierin volkomen
slaagt. Wie zal er kalm blijven als je het
bad instapt en op punaises terecht komt?
Zijn vrouw (mej. T. Boogaard) kon hierin
geen verandering meer brengen. Tot slot
volgde van deze revue het sluitingslied.
De heer v.d. Slikke dankte de spelers
oor hun amusante spel en in het bijzon
der de heer Vos, die hierin zo'n groot
aandeel heeft gehad.
Bij de verloting won de heer v.d. Kooij
de taart. Het bal met muziek van Craa-
nen besloot deze voor VIOS geslaagde
avond.
q»iimiiii.i||^
Vraag ook RANG menthol eucalyptus. De beste bescherming tegen ons klimaat. RANG, een product van de Kingfabriekcn
