Cjrocn '2wartsJ~exeU in het harL.
Concert Noordhollands
Philharmonisch orkest
H jf sldjJverdwiJnt door
Brandend Maagzuur
aa iedere maaltijd?
Texels Historie
iPUROL
JTERDAG 7 JUNI 1958
72e JAARGANG No. 7255
rEXELSE^COURANT
llgave N.V. v.h. Langeveld de Rooij
(elchandel Drukkerij Bibliotheek
in Burg - Texel - Postbus 11 - Tel. 11
Verschijnt woensdags en zaterdags
Bank: R'damse Bank, Coöp. Boerenl.
Bank. Postgiro 652. - Abonn.pr. ƒ2,25 p.
kwart. -(- 20 ct incasso. Adv. 10 ct p. mm
[iet programma voor het concert, dat
Noordhollands Philharmonisch Or-
st o.l.v. haar dirigent, de heer Henri
rends, op Texel zal geven, vermeldt:
Ouverture Leonore III, L. v. Beethoven
Vioolconcert in D -
Peter Tschaikowsky
Symphonie nr. 1 - Joh. Brahms
nhet tweede werk treedt als solist op
bekende, in Hongarije geboren en
ndaar afkomstige, violist Thomas
igyar. Dit solistische optreden bij een
ccert verzorgd door het N.P.O. is voor
xel een novum.
Van Tschaikowsky werd op Texel al
bs eerder zijn „Notenkrakerssuite" ge
teld. Thans is dan zijn enige vioolcon-
rt aan de beurt. Het werk is te dateren
maart 1878, doch kreeg bij zijn eerste
moering een zeer slechte pers. Thans is
i een der meest geliefde concerten ge-
orden. De eisen, die het werk aan de
list stelt zijn buitengewoon hoog, zon-
r dat er sprake is van virtuoos vertoon.
Het werk doet ons Tschaikowsky van
beste kant kennen. Solopartij en or-
st komen er beurtelings volledig in tot
recht. Het vertolkt een blijde en
rmonische stemming. Het is alsof de
rllische schoonheid der natuur, de zon-
ge bergen en meren (het concert ont-
ond tijdens een verblijf van de compo
st te Clarens aan het meer van Genêve)
zangerige D majeur-melodieën en het
;ewekte ritme hebben ingegeven, die
concert kenmerken. Het vioolconcert
stellig opgewekter van karakter dan
chaikowsky's laatste symfonieën, ook
inder pathetisch en dramatisch. Het zal
een goede uitvoering vele toehoorders
enthousiasme kunnen opzwepen.
Wij hopen, dat Thomas Magyar, die
)g maar kortelings hersteld is van een
nstige ziekte, (waarom hij in Den Hel-
r moest worden vervangen) er in zal
sgen de juiste sfeer van dit stemmings-
iik op te roepen.
Het tweede belangrijke werk is Brahms
rste symfonie.
Over Brahms zijn de meningen nog al
rdeeld. Bepaald populair zijn zijn wal-
nen Hongaarse dansen. Toch twijfelen
ij er niet aan, dat ook zijn eerste sym-
aie tijdens het komende concert voor
er velen een der hoogtepunten zal zijn.
Brahms (1833-1897) was drieënveertig
ir, toen hij zijn eerste symfonie aan de
lenbaarheid prijs gaf. Op deze leeftijd
d Beethoven al acht van zijn negen
sterfelijke werken geschreven. Vrien-
n moedigden Brahms steeds aan tot
mfonische arbeid, want creatief vermo-
n, gepaard aan een grondige technische
nnis waren aanwezig. Brahms had een
iverbiddelijk strenge zelfkritiek. Steeds
jlde en veranderde hij aan zijn symfo-
eom de hoogste technische perfectie te
reiken. Ook wilde hij niet langer de
vloed ondergaan van Mendelssohn en
humann, omdat zijn muzikale aestetica
de eerste plaats gericht was op de
herpomlijnde klassieke vormgeving.
Velen kritiseerden evenwel zijn eerste
mfonie met grote felheid. Anderen za-
n in, dat men hier wel degelijk van
KAARTVERKOOP CONCERT
NOORDHOLLANDS
PHILHARMONISCH ORKEST
Kaarten k 3,(middenpad) en a
2,— (zijvleugels) zijn verkrijgbaar bij
W'V-kantoren te Den Burg en te De
oog en voorts bij mej. E. Dijt, War-
oesstraat 20, Den Burg, de heer C.
remer, Kerkstraat 18, Oosterend, en de
Cretans van de Culturele Raad, p.a.
ladhuis, Den Burg.
Jeugdkaarten a ƒ1,zijn voor jeug-
gen tot en met de leeftijd van 16 jaar
s de scholen of de secretaris van de
ilturele Raad verkrijgbaar.
Abonnementskaarten zijn nog verkrijg
er tegen een prijs van 7,50. Zij geven
egang tot het komende concert; een
•orstelling van de toneelgroep Puck en
operaprogramma. Hiervoor stelle
cn zich in verbinding met de secretaris
één der leden van de Culturele Raad.
'AKANTIEREIS NAAR NEDERLAND
De heer Jan van Uden, zoon van de
milie Van Uden, Hollandseweg, Eier-
ad, die drie jaar geleden naar Nieuw-
sland emigreerde en daar op een scha-
fifarm werkzaam is, keert begin juli
het eiland terug om hier zijn vakantie
tor te brengen.
ZON. MAAN EN HOOG WATER
De zon komt 9 juni op om 4.20 uur en
at onder om 8.58 uur.
Maan: 9 juni L.K.; 17 juni N.M.
Hoog water ter rede van Oudeschild:
juni 12.03 en 8 juni 0.00 en 12.33;
juni 0.30 en 13.09; 10 juni 1.13 en 13.59;
'juni 2.15 en 15.04; 12 juni 3.26 en 16.16;
'juni 4.44 en 17.25; 14 juni 5.54 en 18.26
Aan het strand ongeveer een uur eer-
hoog water.
Solistisch optreden van Thomas Magyar
heeft de verwachtingen van het komende
concert hoog gespannen
een nieuwe en persoonlijke stijl kon spre
ken. Zij erkenden de grandeur en de
nobele lyriek van Brahms, zijn zin voor
de simpele melodiek van het volkslied,
zijn warmte en zijn mannelijke ernst. Of
schoon Brahms het bewust vermeed zijn
sentiment de vrije loop te laten, vond
men in zijn streng gesloten klassieke
vorm meer vrijheid in ritme en harmonie
en meer originaliteit dan bij de meesten
van zijn tijdgenoten.
Wanneer men zich bedenkt, hoe moei
zaam deze symfonie tot stand is gekomen
kan men zich over de grote eenheid van
dit werk verbazen.
Aan het leven van Brahms zal in een
volgend nummer aandacht worden be
steed, evenals aan de ouverture Leonore
III, waarmee het concert opent.
(Publikatie Culturele Raad)
BOND VAN NED. HUISVROUWEN
600 leden van het Gewest Noordhol
land van de Nederlandse Bond van Huis
vrouwen hebben gisteren een bezoek aan
Texel gebracht. Zij lunchten in hotel „De
Lindeboom-Texel".
In „Casino" werd 's middags een lezing
met film gehouden. De heer J. C. Bruin
vertoonde enige interessante kleuren
films, terwijl de heer J. C. Quint, direc
teur VW „Texel" een en ander over het
eiland vertelde. Vervolgens werd een
rondrit gemaakt. De grote groep van
600 dames werd in drieën gesplitst ten
einde technische moeilijkheden te om
zeilen.
GIFTEN WITTE KRUIS
Den Burg: K. 2,50; B. 1,—; K. 2,50; E.
2,50; L. 2,50; N.N. 2,50; v. S. 1,—.
De Koog: C. A. 2,50; B. 2,50.
Eierland: J. L. 2,50; K. 2,50.
De Cocksdorp: H. 2,50.
Oudeschild: S. 2,50; J. M. W. 1,
Den Hoorn: B. 3,
TUBERCULOSE-ONDERZOEK BIJ
GEITEN
In overleg met het Geitenstamboek in
Noordholland, Inspecteur de heer W. Pij
per, Landbouwhuis, Alkmaar, onderzoe
ken wij jaarlijks ruim 350 geiten op tu
berculose. Het reactiepercentage ligt ge
lukkig laag. Het draait om de 1 a U/Wo.
Toch vinden wij het belangrijk genoeg
om dit jaarlijks te herhalen. De geit toch
is een huisdier bij uitnemendheid en het
contact tussen geit en mens, en vooral
met de kinderen, is in het algemeen nogal
innig. En, het is bekend dat een geit met
longtuberculose een zeer ernstige smet
stofbron kan zijn voor mens en dier.
Bij geiten met longtuberculose vinden
wij als regel grote verweekte etterhaar
den in de longen. Dergelijke geiten hoes
ten enorme massa's tuberkelbacteriën op
en zijn daardoor zeer gevaarlijk.
Tot op heden werden op Texel de gei
ten nog niet onderzocht. Onze collega
Noordijk maakte ons hierop attent en zou
het buitengewoon op prijs stellen indien
dit onderzoek ook op Texel zou worden
ingesteld-
Wij juichen dit van harte toe.
Wat de practische uitvoering betreft
kunnen wij het volgende mededelen.
In Noordholland worden de geiten
houders tevoren aangeschreven of zij op
een bepaalde datum met hun geiten sa
men willen komen op een afgesproken
plaats. Zo over de gehele provincie ver
spreid hebben wij dan verzamelplaatsen.
Daar worden ze getuberculineerd en drie
dagen later dienen zij dan weer op de
zelfde plaats te komen voor de contróle
op de tuberculinatie.
Dit onderzoek geschiedt gratis!
Wij roepen gaarne de medewerking in
van de geitenhouders voor dit onderzoek.
Nadere gegeven omtrent de tuberculi
natie- en contröledatum zullen nog toe
gezonden worden.
Gezondheidsdienst voor Dieren,
D. REMPT, Directeur.
BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL
van 29 mei tot en met 5 juni 1958
Geboren: Theodorus Antonius, zv. Jan
C. Hin en Johanna M. Bakker; Martha
Anna, dv. Laurens van der Werve en
I Maria M. Gieles.
Ondertrouwd: Simon H. Dijt en Johan
na Th. Witte.
Getrouwd: Willem J. Kikkert en
Maatje M. Kuiper; Pieter Bakker en Sara
Mechielsen; Jan C. Zijm en Francina van
Uden; Hendrik Zijm en Hendrika C. E.
Ran.
I Overleden: Grietje Rab, oud 88 jaar.
INGEKOMEN PERSONEN
I Jitze van der Zwaag, van Datumadeel,
1 Roodkerk All, naar B 107; Hendrik Bos,
van Steenwijk, Steenwijkerdiep 95 naar
Kogerstraat 11; Hendrik Knol, van
Steenwijk, Rozenstraat 19, naar De Waal
75.
VERTROKKEN PERSONEN
Jan Schuurman (met gezin, van Pieter
van Cuyckstraat 12 naar Kockengen,
Heykop.
REDDERS ONDERSCHEIDEN
De Mij. tot redding van drenkelingen
heeft de Texelaar W. H. Brugmans, De
Zes, Den Burg, badmeester, de Groninger
J. T. Bosker, hulpbadmeester, en de
Utrechtenaar M. C. Pompe, badgast, on
derscheiden voor hun geslaagde reddings
pogingen op 12 augustus toen 6 badgasten
bij De Koog in groot gevaar waren ko
men te verkeren Door hun moedig op
treden werden de baders van een wisse
dood gered.
De heer Brugmans en de heer M. C.
Pompe ontvingen een getuigschrift, een
zilveren medaille en een zilveren draag-
medaille, alsmede een bedrag van
150,De heer Bosker een getuig
schrift met een bronzen medaille, een
bronzen draagmedaille en 100,
Advertentie l.M.
Of angst bij voorbaat
bij iedere hap eten?
Rennies nemen - enaltijd zorgen dat
ge ze bij de hand hebt. Een of twee Ren
nies - gewoon laten smelten op de tong -
neutraliseren al het overtollig maagzuur
dat Uw pijnen veroorzaakt. En zo wordt
Uw zuurbrand geblust in een paar tellen.
Heerlijk middel die Rennies - en ze
smaken nog lekker ook.
ZONDAGSDIENST DEN BURG
DOKTER ELLAS
(ingaande zaterdagmiddag 12 uur)
AGENDA VAN DE
CULTURELE RAAD
Zaterdag 7 juni
Den Burg, Schoolvoetbaltournooi. Aan
vang 2,15 uur.
Oosterend, Gebouw v. Chr. Belangen,
Fancy-fair t.b.v. de kleuterschool.
Zondag 8 juni
Den Burg, Centraal Bureau, 2 uur. Start
Kees Blokker-rit MAB-club Texel.
Donderdag 12 juni
Den Burg, Ned. Herv. kerk, Concert door
het Noordhollands Philharmonisch Or
kest, m.m.v. Thomas Magyar, viool.
NIEUW GEMAAL VOOR DE
PRINS HENDRIK POLDER
Woensdag heeft het nieuwe gemaal
voor de Prins Hendrik-polder proef
gedraaid en volgende week zal het offi
ciéél in gebruik worden genomen.
GESLAAGD
Mej. Geertje Witte, Wilhelminalaan,
deed met gunstig gevolg te Doetinchem
examen voor het Pedagogisch Getuig
schrift voor het Nijverheidsonderwijs.
Een dezer dagen werd zij benoemd als
lerares aan de Rijkslandbouwhuishoud-
school te Schagen.
WIELRIJDER TEGEN WINKELRUIT
De jeugdige wielrijder C. Schoorl bot
ste tegen een spiegelruit van de winkel
van de firma Witte, Weverstraat. De
knaap, die na een botsing met een andere
wielrijder met veel gang tegen de ruit
vloog werd aan het hoofd gewond, terwijl
diverse onderdelen van serviezen door
glasscherven beschadigd werden. De ver
zekering maakt de balans weer in orde.
-
■-..gvrfh - i'
BOOTDIENSTREGELING N.V. T.E.S.O.
ingaande 1 juni tot en met 27 september
Werkdagen:
Van Texel: 5.20 7.40 10.30 13.00
15.30 18.00
Van Den Helder: 6.30 9.15 11.40 14.20
16.40 19.35
Zon- en alg. erkende chr. feestdagen:
Van Texel: 7.30 10.30 14.00* 16.00
18.25 20.30§
Van Den Helder: 9.20 11.30 15.00* 17.15
19.30 21.35§
van 13 juli t.m. 31 augustus 1958
van 29 juni t.m. 24 augustus 1958
TEXELS REDDINGWEZEN GENIET
RUIME PLAATS IN „GLORIE TER ZEE"
(Vervolg)
Vrijdagmorgen, anderhalve dag na de
stranding, gaf januari plotseling een mil
de dag. De storm was gaan liggen, het
zicht werd goed en de woeste zee kal
meerde tot een hoge deining, die maar
weinig grijze haren had. En direct be
grepen we, dat er nu aan boord van de
Oakford" eert onderzoek zou worden in
gesteld. De „Eierland" zou zeker uit
varen.
Doch een reddingsboot neemt op
dienstreis geen passagiers mee van de
vaste wal. Wie een bezoek aan het ge
strande schip wilde brengen moest zich
toevertrouwen aan Marten Boon en zijn
vlet, die ook zouden vertrekken met assu
radeurs, die de positie van het schip
moesten opnemen. En dat hebben we toen
gedaan, hardlopend van het hotel in De
Cocksdorp naar de woning van Boon, om
niet te laat te komen.
Het werd een lange tocht vol pijnlijke
ervaringen. Van de „Oakford" hingen nu
trossen af, precies op maat voor de red
dingboot. De Jacobsladder was overboord
gezet, zo precies als de redders maar
konden wensen. De bemanning moest na
het sein met de twee witte en een rode
flambouw vast hebben gerekend op de
terugkeer van de reddingboot en daartoe
alles hebben voorbereid.
Eén ding wisten zij niet. Dat op de
gronden waar hur. schip omhoog was ge
varen, de „bulten" bij eb droogvallen.
Het was, toen zij weigerden mee te gaan,
juist vallend water en dat rechtvaardigde
het besluit van schipper Van der Kooy
om niet nog meer risico te nemen.
De storm heeft juist op dat moment het
machteloze schip in wilde razernij aange
vallen. De boot begon te stampen, dek-
luiken werden ingeslagen en van het
achterruim sloegen luiken stuk. Buis
water hoosde over het schip en stroomde
de luiken in en de machinekamer. De
„Oakford" begon al slagzij te maken.
Douwe Tot, schipper van de „Branda-
ris", heeft voorzien, dat er aan boord een
paniekstemming zou gaan heersen. Hij
lag even buiten de gronden met zijn
boot op wacht en seinde dringend: „Blijf
aan boord. Er is geen direct gevaar. Mor
genochtend kunnen wij U afhalen".
En de kapitein antwoordde, dat de be
manning zou wachten.
Maar de paniek liet zich niet tegen
houden Ook de waarschuwing van de
„Holland" kon niets uitwerken toen de
angst de mensen te pakken kreeg. Men
had de beste van de drie sloepen ge
streken
Het was nog laag water toen wij de
„Oakford" bereikten. Aan lijzijde lag het
schip vrijwel droog. En aan boord was
geen sprake van een ruïne. Op de brug
was geen ruit ingeslagen, de kaart was
precies bijgehouden en de plaats van de
stranding aangetekend. De kapiteinshut
stond gedeeltelijk onder water, maar
kombuis en volkslogies waren intact.
In de verblijven van de bemanning was
alles in gereedheid gebracht voor een
snel vertrek. De koffers gepakt. Brieven
en portretten waren gereedgelegd.
In de hut van de eerste stuurman hing
een trouwfoto met allemaal vrolijke men
sen. En in een brief deelde zijn vrouw
hem mede, dat er op 9 januari een kleine
Smoughton was geboren. De vader van
deze baby had, getuige de papieren, die
in de hut op tafel lagen, snel carrière ge
maakt bij de koopvaardij. Als hij gewacht
had op de reddingboot, zou hij zijn zoon
hebben leren kennen.
Toen tegen vier uur in de middag de
vloed doorkwam, werden de drooggeval
len gronden in een oogwenk overspoeld.
Dit tekende de situatie in de nacht van de
stranding duidelijker dan welke monde
linge uitleg ook.
De „Oakford" was op de kentering
van het tij voor elke reddingboot onbe
reikbaar. Schipper Van der Kooy gaf een
staaltje van prachtig zeemanschap te
zien, toen hij op het allerlaatste ogenblik
nog een poging waagde. Opvallend was,
dat het schip bijna geen slagzij maakte.
Wie aan boord zou zijn gebleven, had er
het leven afgebracht. Zelfs nu was er
nog geen sprake van gevaar, al zagen de
deskundigen wel in, dat van bergen geen
sprake meer zou zijn. De Eierlandse
gronden bergen zelf hun prooi.
Reddingboot en vlet waren eenparig
van oordeel, dat er aan boord paniek
moest zijn uitgebroken, waardoor het
verstandige besluit van de kapitein om
niet in de boot te gaan, zonder meer van
de baan was geschoven.
Dat betekende onherroepelijk het eind.
Door de grondzeeën, die bij deze wind
kracht uit de gronden oprijzen, vaart zulk
een bootje niet veilig naar de kust.
We hebben er over zitten praten, ter
wijl de „Eierland" de vlet in een hart
verwarmend tempo naar de kust sleepte.
„Een volkomen nodeloze ramp", zei iede
re roeier de oude Marten Boon na. Mar
ten Boon, die deze dag zelf ook zijn laat
ste tocht maakte, omdat de dood hem
nauwelijks een week later overviel. Maar
nu zat hij aan het stuur, vitaal, vastbe
raden en met rappé ogen, die alles zagen.
Hij had duidelijk gezien, dat de „Oak
ford" total loss was. Texel zou hem uit
dragen, terwijl de boot nog boven water
stak.
En op dat ogenblik was de „Oakford"
De heer Wouter Slob, „Tijding Dienst",
Hoofddorp, zond ons een interessant ar
tikel over „Texel vóór honderd jaar". Hij
is in diverse archieven gedoken en heeft
voor ons in chronologische volgorde de
belangrijkste gebeurtenissen in de jaren
1848-1958 te boek gesteld. T.z.t. hoopt hij
ons ook iets te vertellen over de wier
visserij en oesterteelt in het verleden.
Hier geven wij het woord aan de heer
Slob over het eerst genoemde onderwerp:
Bij het speuren in de oude archieven
kwam ik ook enkele zaken tegen, welke
voor de Texelaars zonder twijfel wel aar
dig zijn om te weten. Het onvolprezen
boek van Van der Vlis, hoe uitvoerig ook
overigens, kan natuurlijk niet alles geven
en de schrijver wenste dan ook, dat zijn
arbeid anderen een aansporing zou mo
gen zijn om verder te zoeken.
Na de Napoleontische tijd was het
voorschrift, dat Gedeputeerde Staten elk
jaar een verslag uitbrachten aan Provin
ciale Staten over de toestand der provin
cie in het afgelopen dienstjaar. Het zijn
deze verslagen, welke vele betrouwbare
gegevens opleveren. En we hebben de
moeite genomen eens te noteren wat
voor belangrijks men te zeggen had over
Texel in het midden der vorige eeuw,
beginnend zo omstreeks 1848 en eindi
gend precies honderd jaar geleden.
Het is wel heel merkwaardig, dat en
kele weken geleden in de pers een bericht
verscheen, dat op Terschelling veel oude
kanonskogels waren aangespoeld, welke
door roest aan elkaar geklont waren en
dat de jutters bezig waren om ze zorg
vuldig los te peuteren omdat mogelijk
tussen al dat roest een goudstaafje van
de „Lutine" zou verborgen kunnen zitten.
Dat is in het verleden n.l. wel meer ge
beurd. Nu behoef ik geen enkele Texe
laar nader over de „Lutine" te vertellen,
want daar weten ze voldoende van, te
meer omdat de afd. Bergingszaken van de
Stoombootmij. „Texel" indertijd ook bij
de pogingen tot berging der goudstaven
en munten betrokken was.
In 1858 dus precies een eeuw gele
den vermeldde het verslag, dat 's jaars
tevoren opnieuw met bergingspogingen
was begonnen en dat in die twee jaren
in totaal 36 baren goud, 62 baren zilver,
10 350 Spaanse matten (munten) en 262
andere gouden munten waren geborgen.
Voorts nog een metalen scheepsklok, res
tanten van wapens, wat oud lood, koper
en ijzer. Alles bij elkaar voor een waarde
van ongeveer.5 ton!, waarvan de
helft moest worden afgestaan aan Lloyds'
verzekering mij., welke in de 18e eeuw
het schip had verzekerd en moest uitbe
talen.
Texel en de zee vormen een twee
eenheid. Dat kan moeilijk anders bij een
eiland. En zo is het begrijpelijk, dat we
in de verslagen ook steeds die zee weer
tegenkomen.
Om te beginnen natuurlijk de strand
vonderij.
In 1858 leed de Spaanse schoener „Pa-
quito" schipbreuk. Het schip was geladen
met zoute vis en traan en onderweg van
Noorwegen naar Spanje. Nabij Texel ge
komen geraakte het in een erge storm en
sloeg over de Eierlandse Gronden, dreef
naar binnen tot voor de Roggesloot, waar
het in vlot water voor anker kon komen.
Dat liep dus nog vrij „gunstig" af.
Minder mooi verging het de „Freya"
van kapitein Johansson, welk schip on
derste bóven kwam aandrijven. Het was
geladen met lijnzaad en van Koningsber
gen in Oostpruisen onderweg naar Dor
drecht. Het schip was met man en muis
vergaan zoals dat heet, want van geen
lid der équipage werd iets vernomen.
Tegen Kerstmis op 22 december
verging de Oldenburger schoener „Anna"
met kapt. Zesterveld op de brug. De la
ding Engelse steenkool uit Newcastle, be
stemd voor Lissabon, kwam bij de strand
vonder van Texel terecht. Gelukkig kon
de bemanning zich redden
De band van Texel met de zee werd
natuurlijk ook gevormd door de Texel
se visserslieden en allen, die door middel
van de zee hun brood verdienden. De ha
ven van Oudeschild was het belangrijkst
want die van (beoosten) Nieuweschild
(Zie vervolg pagina 4)
Advertentie LM.
fcfcM U'ie. I
eigendom van schipper J. van der Kooy,
die het wrak had gekocht voor vijfen
twintig gulden. Dat gaf hem het recht er
nog van te slopen, zoveel als mogelijk
bleek.
Nee, Van der Kooy is er niet rijk door
geworden. Het zand begroef de „Oak
ford" voor de slopers goed en wel aan de
slag konden gaan. Want zo zijn de gron
den. Zij dekken hun prooi met een laag
van vele meters zand. Als men nu kijkt
naar de plek, waar deze ramp zich vol
trok, dan golft de zee er precies als voor
die tijd.
Boven de graven van de schepen ruisen
de golven.
