Onze vroede vaderen voetbalden voor
Fonds Uitbreiding Huize Irene
Jo of René
re
mest
Steunt Irene", „Bezoekt de voetbalwedstrijd!" zo stond er op de grote borden,
die meegevoerd werden in de stoet, welke door Den Burg trok. Ook nu was de
band van „Margaretha Sinclair" weer aanwezig om voor de nodige tamtam te
zorgen. Bravo!
De voetbalwedstrijd Vroedschap
Onderwijzers en geestelijken is een groot
succes geworden. Het fonds „Uitbreiding
Huize Irene" is door de, tijdens de pauze
gehouden collecte met het mooie bedrag
van 130,71 versterkt. De wedstrijd zelf
eindigde in een 44 gelijk spel.
Het publiek heeft zich volop kunnen
amuseren
De band van de Margaretha-Sinclair-
groep, die 's morgens reeds in touw was
geweest ter gelegenheid van het huwelijk
van mej. Door Witte met de heer Boo
gaard maakte 's avonds een rondgang
door Den Burg. Er werden twee grote
borden meegevoerd, waarop de aandacht
gevestigd werd op de grote wedstrijd;
„Bezoekt de voetbalwedstrijd, steunt
„Irene" was erop gezet.
Honderden belangstellenden, vooral de
jeugd was rijk vertegenwoordigd, woon
den de match bij.
Nadat een leger van fotografen de elf
tallen had vereeuwigd en close-ups van
een enkele speler had gemaakt, verrichtte
burgemeester C. de Koning de aftrap,
waarna terstond de strijd ontbrandde. De
Vroedschap speelde in wit shirt en zwarte
broek, de onderwijzers en geestelijkheid
vertegenwoordigd door de prima
keepende Oosterender Ds. Scholte wa
ren in rood shirt en zwarte broek. Van
meet af aan werd er verwoed om het be
zit van het bruine monster gevochten. De
oudste speler was de heer K. Beumkes,
raadslid, die volgende maand 65 jaar
wordt, maar toch nog behoorlijk kon
schieten.
De heer Adr. St. heeft zijn lier extra
gespannen en bezingt de wedstrijd in een
fijn genuanceerde poëzie:
Onderwijzers en eén geestelijke,
De vroedschap, Beemsterboer en Poel,
Holde, schopte, zweette, zwoegde,
Moeizaam zich, van doel tot doel.
De geestelijkheid was Ds. Scholten,
Lang gebroekt en zwart getruid,
Met de pet op grijze lokken,
Hield hij ze er heel best uit.
Hiteco vol schijnbeweging,
Vuurde z'n achterhoede aan,
En met de rust keek onze vroedschap.
Tegen een achterstandje aan.
Voor de rust, een prachtig doelpunt,
Eensgezind trok men ten strijd,
Wassenaar scoort het eerste goaltje
Daalder vond het meer dan tijd.
Na de thee een frisse vroedschap.
Nog alle elf, ik heb ze geteld.
Roeper sprong als 'n adspirantje
Zwervend over bal en veld.
Beumkes spurtte, een harde schuiver,
Nummer twee lag in het net,
Vier-twee voor de onderwijzers,
Poel die lichtte eens z'n pet,
Van der Vis, Merkx en De Grave,
gaven zich ten voeten uit,
En werd Peetoom weer gevaarlijk,
Was er Ten Cate met z'n fluit.
Het derde doelpunt van de vroedschap,
Een juweel van Beemsterboer,
Gelijk, dat wordt een hele toer.
Maar gelukkig ziet Ten Cate,
Een overtreding moet gestraft.
De zwoegende secretaris
Heeft hem er keurig ingepaft.
Hoe Dros en Vlaming duelleerden,
Met Peetoom, Molleman, V.d. Eijk,
Ten Cate zorgde met z'n fluitje,
Dat de stand nu bleef gelijk.
Vierenveertig stijve kuiten.
Was dit voetbalresultaat!
Honderddertig harde guldens,
Voor „Irene" opgehaald!
Hulde voor deez' onderwijzers.
En die éne dominee
Hulde ook voor Tessels vroedschap,
En ook voor die and're twee.
Adr. St.
Er deden zich tijdens de wedstrijd geen
incidenten voor.
De heer Wassenaar voelde zich tot
veler verwondering uitstekend thuis
op de rechtervleugel, terwijl de heer J.
Daalder, zowel naar rechts als naar links
uitvallen deed, maar altijd voor (naar)
het goede doel! Wethouder Roeper was
als reservespeler opgesteld geweest, maar
doordat de heer J. Zwan wegens familie
omstandigheden niet kon meedoen, was
WAT HET
IVOREN
BEELDJE
VERTELDE
21 DE KOSTBARE TAND van Kolos, de
olifant, blijft nog veilig verborgen in de
holle speelboom. Die tand is Sambo's
spaarbankboekje. Hij droomt wel eens er
dit of dat voor te kopen, maar dan wacht
hij nog even, omdat hij misschien iets
anders nog beter kan gebruiken. Voor de
handelskaravaan verder trekt is er nog
een afscheidsfeest. Geen wonder, dat die
Aboel-Hassan zo dik wordt, die trekt
maar in zijn hangmat van het ene feest
naar het andere, wat een leventje. Dorps
hoofd is ook wel fijn, denkt Sambo. Dat
zou hij eigenlijk best kunnen worden. Het
opperhoofd is al heel erg oud en zo dik
'euilletoo
door H. Westenberg
74. Helga lacht zachtjes. Het is of ze Jo
hoort spreken! Die zou precies op dezelf
de manier zoiets kunnen vragen! „Mij
niet, denk ik, mijnheer Brackwieser! Ik
zou stellig helemaal beter worden van
zulk nieuws. Maar ik geloof, dat ik van
heel ander hout gesneden ben, dan uw
vrouw, en als ik het eerlijk zeggen mag,
lijkt het mij het verstandigst, dat u haar
heel voorzichtig en diplomatiek op alles
langzaam voorbereidt.
Thomas Brackwieser trekt 'n angstig
gezicht. Diplomatiek voorbereiden, ook
dat nog! Hij had zich voorgesteld met
deze mooie vrouw en zijn zwager nu da
delijk naar boven te gaan om alles on
middellijk te vertellen en hij weet zeker,
dat hij zelf, als hij in haar plaats in bed
zou liggen, van plezier alleen helemaal
gezond zou worden en hij kan nog niet
begrijpen waarom dat met Tine eigenlijk
niet zou gaan. Maar per slot van rekening
kan hij alles in de wereld ook niet be
grijpen, nietwaar? En hij knikt toegeef
lijk en zijn blauwe ogen, de ogen van Jo,
weerspiegelen niets anders dan goedhar
tigheid en trouw. Goed dan, hij zal alleen
naar Tine toegaan.
Hij zal haar zachtjes over haar hoofd
strelen, beginnen met over het weer en
oergelijke ongevaarlijke dingen te praten
en hij zal zacht, heel zacht spreken
en heel voorzichtig zal hij dan eigenlijk
dat hij vast wel gauw zal ploffen. En zo
nen heeft hij niet, wel een dochter.
een erg aardige dochter. Daar zou Sambo
vroeger zelfs niet aan durven denken,
mac nu voelt hij zich al een beetje met
Panko en zijn nieuw zwaard en het ivoor.
Alle dagen trekt hij met Panko het bos
in. Vaak gaan er ook een paar vrinden
mee om de buit te dragen en de huiden
willen ze ook wel voor hem opspannen en
drogen omdat Sambo zo best voor de hap-
hap zorgt.
Als Aboel Hassan weer verwacht
wordt is Sambo een grote, sterke kerel
geworden. Nu kan hij het wel wagen het
het gesprek op zijn zuster brengen en dat
hij een heel oud portretje van haar ge-
vonden heeft, en dat zij misschien wel
kinderen heeft gehaden over de jon
gen zal hij bijzonder praten, en dat hij
zo'n idee heeft, dat ze nu toch wel gauw
op het spoor zullen zijn, ja, Tineke, heus
en het moet hem dit keer gelukken
alleen aan Tine te denken en alleen dat
gene te zeggen en te doen wat goed voor
haar is.
„En jullie?" vraagt hij. „Jullie gaan nu
toch niet dadelijk weer weg? Je kunt nu
toch beter op het telefoongesprek wach
ten! En Hans, jij weet wel wat je tegen
hem zeggen moet: je hebt mijn volmacht
om te doen wat je wilt; en de uwe zeker
ook, madame? Hij schijnt immers best
met de jongen te kunnen opschieten en
van de moderne opvoeding schijnt hij ook
verstand te hebben! En drinken jullie in
die tijd wat! In de kelder is nog uitste
kende Bourgogne, haal hem naar boven,
Hans! en er staat nog wel wat zoetigheid
in het buffet bedienen jullie je zelf,
alsjeblieft!"
Dank je, knikken ze alletwee: „We
zullen het wel doenmaar ze blijven
onbeweeglijk zitten en kijken elkaar aan
met een eigenaardige blik in de ogen.
Wat hebben die twee? denkt Tom, ter
wijl hij naar boven gaat.maar plotse
ling blijft hij staan en raakt met zijn
wijsvinger zijn voorhoofd aan. Natuurlijk:
Nu weet hij waarom die twee beneden zo
vreemd gekeken hebben! Om deze tijd
presenteer je toch geen Bourgogne en
zoetigheden? Het is dadelijk acht uur
dan verlangt iemand naar een behoorlijk
REISVERENIGING OOSTEREND
OP STAP
Dinsdag 10 juli j.l. heeft Reisvereniging
Oosterend dan weer zijn tweedaagse trip
gehouden. Voor de Reisvereniging een
jaarlijks festijn, dat met de eerste boot
een aanvang nam. Met 66 leden in drie
TESO-bussen, werd in Oosterend gestart.
In Amsterdam stond de koffie met ge
bak als versterking klaar Vandaar over
Utrecht naar Driebergen, waar een be
zoek werd gebracht aan het Automuseum.
De eerste modellen van de jaren 1899-
1912 trokken natuurlijk grote belangstel
ling evenals de buitenlandse producten
uit die tijd. Trouwens, ook de andere
vervoersmiddelen waren wel even de
moeite van het bekijken waard. In Drie
bergen werd de inwendige mens ver
sterkt met het laatste Texelse brood,
waarna de tocht werd voortgezet met als
volgende pleisterplaats 's Hertogenbosch,
waar de St. Jan werd bezichtigd. De
hiervoor aanwezige gids gaf op vele din
gen enz. een prachtige, voor iedereen be
grijpelijke toelichting, terwijl de massale
grootte aller bewondering afdwong. De
volgende bezienswaardigheid betrof nu
de Sprookjestuin in Kaatsheuvel, waar de
levende voorstellingen door een ieder vol
bewondering werd bekeken, terwijl de
leden natuurlijk om beurten de verschil
lende bewegingen, muziek enz. in werk
wilden stellen. Het was werkelijk sprook
jesachtig.
Terug naar Den Bosch werd in „Het
Hof van Brabant" gedineerd en nadien
werd een ieder naar zijn of haar nacht
verblijf verwezen om na enige verfrissing
uiteindelijk met een groepje tot het mid
dernachtelijk uur genoten te hebben van
kostelijke muziek in „De Postzegel".
Spannend werd het nog even onder het
diner toen er telefoon van Texel was. Een
ieder slaakte een zucht van verlichting
toen bleek dat er telefonisch werd be
dankt door mevr. Kuiper-Bruin voor de
aangeboden fruitmand, welke als blijk
van medeleven voor de ziekte van de
heer M. Kuiper op deze dag was bezorgd.
Na een verkwikkende nachtrust was
natuurlijk de Bossche markt een bezoek
waard, terwijl de mannen natuurlijk de
veemarkt met een bezoek vereerden. Dit
werd schijnbaar zeer kritisch gedaan,
want zij lieten zich een half uur te laat
weer bij de rest van het gezelschap te
rugzien, wat feitelijk gezien voor het reis
programma uit den boze is.
Na dit oponthoud was het mogelijk te
starten en ging het richting Gorinchem,
waar per boot slot „Loevestein" werd be
zichtigd, waarna een rondvaart over de
rivieren volgde. Al met al een flinke
boottocht.
De koffietafel werd in Hotel „De
Beurs" alle eer aangedaan. De gebruike-
ae heer Roeper bereid gevonden in sport
tenue tot activiteit te komen. Wel, hij
heeft eveneens een pluim verdiend.
Over het verloop van de strijd zullen
wij verder niet in détails treden, maar
wij nemen aan, dat wethouder Hin heeft
staan te popelen om mee te doen, maar
niemand viel uit. Tot de de laatste fluit-
stoot van scheidsrechter Ten Cate bleef
men op de benen.
kostbare ivoor uit de schuilplaats te ha
len en te ruilen voor alles wat hijen
zij maar kunnen wensen. Zo stapt
hij het dorp binnen met die reusachtige
slagtand op zijn schouder en gaat naar de
stapel bontvellen waar Panko op past. Ze
dringen om hem heen en juichen dat hij
helemaal alleen een olifant verslagen
heeft en dus maar met de dochter van het
opperhoofd moet trouwen en hem later
opvolgen Sambo pruttelt niet tegen,
want hij heeft al ontdekt dat ze elkaar
erg aardig vinden. Hoe dat afloopt horen
we misschien later. Nu reizen we eerst
met het ivoor naar de Rode Zee.
avondmaal. hij zal dadelijk teruggaan
en vragen of mevrouw Frank wil blijven
souperen. Hij keert zich om en opent heel
toevallig, zachtjes de deur steekt zijn
hoofd tussen de twee kelims, die er voor
hangen, wil iets zeggen.... maar doet
liet niet, integendeel, zo vlug als hij kan
trekt hij zijn hoofd weer terug en sluit de
deur nog zachter dan hij ze geopend
heeft. Op zijn tenen gaat hij naar boven.
Dus zó staat het? Het is werkelijk te erg
voor hem, dat hij ook dat nog niet aan
Leotine mag zeggen!
„MAMMIE.
„Stil Jo! Je mag niet zoveel praten!
Gorgel liever nog eens!"
Joachim, een dikke doek om zijn hals,
draait met moeite zijn hoofd naar Helga
toe. „Nu ben ik zo lang van u weg ge
weest en nu mag ik niet eens praten".
Zuchtend staat Helga van haar stoel
bij het raam op, en loopt naar het bed.
Jo kijkt haar met smekende ogen aan,
maar Helga streelt zijn borstelige blonde
pruik. „Als je niet stil wilt zijn, moet ik
uit de kamer gaan, Jo!" Maar Jo is niet
bang voor dreigementen, hij lacht vrolijk:
„Ja, dat doet u toch niet, mammie! Wed
den, dat u het niet doet?"
Met een hulpeloos gebaar gaat Helga
nu op de rand van het bed zitten en
strijkt zijn verwarde haren verder uit
zijn gezicht. Hij heeft immers gelijk, de
kwajongen! Voor geen geld zou zij de
kamer uitgaan. Niemand weet immers
hoe gelukkig zij is, dat zij hem weer te
rug heeft! Al heeft hij dan honderdmaal
een stevige keelontsteking mee naar
lijke toespraak bij deze laatste gezamen
lijke maaltijd bleef natuurlijk niet ach
terwege en de voorzitter memoreerde
allereerst deze 10e reis en het 10-jarig
bestaan der reisvereniging en kon niet
anders zeggen, dan dat ook nu weer een
fantastisch fijne reis in de annalen van
de reisvereniging Oosterend vastgelegd
kon worden. Nog altijd moeten wij onze
oprichter, de heer H. Dop, hiervoor
dankbaar blijven, want door dit initiatief
is ons succesvol reizen mogelijk gewor
den. Dat bij de reisvereniging alles naar
wens blijkt te zijn, blijkt wel uit de sa
menstelling van het bestuur, want de be
stuursleden, de heer Jb. Visman, voorz.,
de heer W. Witte Czn., secr.-penn., en
ae heer H. Dop, bode-bestuurslid, zijn
reeds 10 jaar in deze functies werkzaam.
De voorzitter verwachtte van de nieuwe
leden, die deze reis nu mee konden ma
ken, dat zij ook trouwe leden van de ver
eniging zouden worden, zoals ook de le
den waren, die in het afgelopen jaar van
ons heen gingen.
Een toepasselijk rokertje na deze maal
tijd ontbrak natuurlijk niet en hiervoor
had Sigarenmagazijn „De Luifel" weer
eens voortreffelijk gezorgd, terwijl een
toepasselijk gedicht er een feestelijk ge
heel van maakte.
Namens de leden dankte mevr. Keijzer
voor de zorgen, welke het bestuur weer
aan deze reis had besteed, terwijl zij ook
nog even memoreerde de ontvangen
attentie van het vorige jaar, toen zij door
ziekte verhinderd was om met de reis
vereniging Oosterend op reis te gaan.
Namens WV Gorichem sprak mevr.
Mulder een felicitatie uit voor het 910-
jarig bestaan van de reisvereniging en
sprak de wens uit, dat zij reisvereniging
Oosterend nog eens in Gorinchem zou
ontmoeten. Bij al deze toespraken werd
natuurlijk niet vergeten, dat onze TESO-
chauffeurs J. Bruin, J. Koegelberg en C.
Duinker een groot aandeel in deze reis
hebben, wat hun ook geheel is toever
trouwd, want na Gorinchem bracht dit
drietal de reisvereniging via Alkmaar,
waar nog even koffie werd gedronken,
weer veilig in Oosterend terug.
Het waren twee volle genotvolle dagen.
TEXELSE MARKT
Aangevoerd maandag 16 juni 1958:
1800 lammeren 4357, handel matig;
30 biggen 4555; 10 nuchtere kalveren
40—60.
DIENSTPLICHT
Uitspraken inzake vrijstelling
De burgemeester van Texel brengt
ter algemene kennis, dat de minister van
oorlog omtrent vrijstelling van dienst als
gewoon dienstplichtige de volgende
uitspraken heeft gedaan:
Johan Pieter Dros, lichting 1958.
Aanvrage om vrijstelling wegens per
soonlijke onmisbaarheid afgewezen, bij
beschikking van 27 mei 1958, 38 10 07 073.
Martinus Nicolaas Groot, lichting 1957.
Aanvrage om vrijstelling wegens per
soonlijke onmisbaarheid afgewezen, bij
beschikking van 29 mei 1958, 37 10 20 128.
Cornelis Jan Paagman, lichting 1958.
Aanvrage om vrijstelling wegens per
soonlijke onmisbaarheid afgewezen, bij
beschikking van 7 juni 1958, 38 09 10 299.
Max van de Kerkhof, lichting 1959.
Voorgoed vrijstelling verleend wegens
broederdienst, bij beschikking 4 juni 1958,
39 10 25 2TO.
Tegen elke omtrent vrijstelling
gedane uitspraak kan iedere belang
hebbende uiterlijk de tiende dag na
de dag waarop de uitspraak ter
algemene kennis is gebracht, in be
roep komen. Indien de ingeschrevene,
wie de uitspraak geldt, buiten Neder
land verblijft, kan, voor zover het-'door
aeze in te stellen beroep betreft, mei
overschrijding van de termijn van tien
iagen genoegen worden genomen. Zo
lang omtrent zodanige overschrijding
geen beslissing is genomen, wordt de
uitspraak na het verloop van de termijn
van tien dagen als onherroepelijk be
schouwd.
Het tot Hare Majesteit de Koningin te
-ichten beroepsohntt moet rnet redenen
omkleed zijn en worden ingeleverd op
afri militaire zaken van de secretarie de
zer eemeente
De Koningin beslist op het beroep bij
een met redenen omkleed besluit, nadat
de raad van state is gehoord.
Texel, 12 juni 1958.
De burgemeester voornoemd,
C. DE KONING
huis gebracht!
Jo ligt met half dichtgeknepen ogen
te genieten van het zachte bed, de
warme kamer en de nabijheid van „mam
mie"! Er zijn hier geen spinnen in iedere
hoek van de kamer en hij hoeft maar één
ding te zeggen en er staat al een heerlijk
glas citroenlimonade of een warme kop
bouillon voor zijn neus alles ruikt zo
schoon en fris; het linnen van het bed,
de kamer zelf.als hij opkijkt, ziet hij
de ogen van zijn moeder. Zij glimlachen
allebei. Jo stopt zijn hoofd dieper in het
kussen en vraagt op schorre toon:
„Zeg mammie, vindt u het eigenlijk 'n
erg grote overwinning, dat wij terugge
komen zijn?" Hij trekt op zijn oude ma
nier zijn sproetneus omhoog en kijkt haar
half beschaamd en half onzeker aan.
Precies zijn oom Thomas, denkt Helga
geamuseerd. Maar dan schudt zij het
hoofd. „Geen kwestie van, jongen! Waar
om zouden we het een overwinning vin
den? Je weet niet half hoe zenuwachtig
ik was, voor het telefoongesprek kwam!
Ik was steeds bang, dat je je misschien
toch nog bedacht zou hebben en niet
opbellen! Maar oom Hans geloofde zo
zeker in je! Jo heeft beloofd, dat hij zal
opbellen, zei hij steeds, dus zal hij op
bellen. Nou, en later heb je het ook ge
daan En toen was ik pas gerust. Maar je
hebt wel heel laat pas opgebeld, Jo,
waarom heb je eigenlijk zo laat gebeld?
Wilde je ons nog een beetje in ongerust
heid laten?"
Behaaglijk vouwt Jo zijn handen onder
het zachte kussen samen en strekt zich
languit onder de warme deken. „Nee,
R.K. MIDDENSTAND JUBILEERT
De afdeling Texel van de r.-k. Midden,
standsvereniging hoopt op zondag 22 juni
a.s. zijn zilveren jubileum te vieren. De
feestdag wordt begonnen met een plech
tige H. Mis in de Kerk van de Heilige
Joannes de Dooper te Den Burg, waarna
in Hotel „De Zwaan" een gemeenschap,
pelijk ontbijt zal worden gehouden. Om
half één volgt een receptie in Hotel „De
Lindeboom-Texel", waar 's avonds eec
bont programma wordt verzorgd door het
Langedijker Cabaretgezelschap.
BROMFIETSER REMDE TE LAAT
Twee jongens op een bromfiets waren
cp weg naar de boot (einddoel Amster
dam), toen zij op het hoekje voor een van
rechts komende wielrijdster moesten uit
wijken. Ze namen de wijk naar het pand
van sigarenhandel M. Moojen: de brom
mer botste tegen de deur, die met een
harde slag open ging.
Wonder boven wonder bleef de ruit
heel, terwijl de bromfiets zelf maar ge
ringe schade opliep. De berijders kwamen
met de schrik vrij.
KLEUTERS IN SLUFTERVALLEI
De leerlingen van de Nutskleuterschool
hebben gistermiddag een bezoek gebracht
aan „De Sluftervallei", waar zij door de
fam. Reuvers en Van der Linde hartelijk
werden onthaald. De trip ontstond na 'n
uitnodiging van genoemde families, wier
kroost sinds geruime tijd met groot ple
zier deze kleuterschool heeft bezocht. Uii
dank voor het aangenaam verpozen al
daar werd de gehele school tot een be
zoek aan het Hoge Noorden uitgenodigd
De jeugd heeft vooral het hart opge
haald in het zwembad, dat in de duinen
ligt en een speciale kinderafdeling rijk is.
SPORTDAG U.L.O.
De sportdag van de ulo is bepaald op
dinsdag 15 juli a.s.
WEDSTRIJD VOOR „IRENE"
Een voetbalelftal van de TEM gaai
binnenkort spelen tegen een ploeg vac
Dros' Autocentrale. In de pauze collecte
ten bate van „Uitbreiding Huize Irene".
VLIELAND HEEFT GOED
VOORSEIZOEN
Het voorseizoen op Vlieland is vnj
goed. De meer dan honderd zomerhuisjes
zijn allen bewoond, terwijl ook al eer.
groot aantal verhuurders van gemeubi
leerde kamers gasten heeft. Verschillende
hotels en pensions hebben reeds een vrij
groot aantal gasten. Sedert de pinkster-
dagen zetten ongeveer 5000 gasten voel
aan Vlielands wal.
GESLAAGD
Oosterend. Onze plaatsgenoot, df
heer Jac. Mulder, is dezer dagen ge
slaagd voor Radio-Technicus N.R.G., nii
een voor hem succesvolle opleiding op dei
Philips Bedrijfsschool.
50-JARIG HUWELIJKSFEEST
Zondag a.s. zal in Oosterend het echt
paar C. P. Witte en G. Witte-Barhorst
zijn 50-jarig huwelijk herdenken in de
r.-k. pastorie te Oosterend. Wij wensen
dit gouden echtpaar een genoeglijke dag
en komen nog nader terug op dit goudec
festijn voor de zo welbekende Kees de
Wit van Oosterend
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Heden, woensdag, consultatiebureau
De eerstvolgende zitting van het con
sultatiebureau voor zuigelingen wordt
gehouden op woensdag 18 juni a.s. en
wel voor de baby's uit Den Burg, uit
wijk B en uit Oudeschild.
S.V.O.-nieuws
Donderdag (morgen) houdt S.V.O. haar
jaarvergadering in de o.l. school, aan
vang 8 uur. Er zijn enkele belangrijke
punten te bespreken. Wij hopen dus, dal
alle leden aanwezig zijn.
Zondag a.s. wordt in Oosterend eet
voetbaltoernooi gehouden, dat evenals
vorig jaar ook nu weer georganiseerd
wordt door H.S.T. uit Amsterdam. De
aanvang is vastgesteld op 12 uur.
Het programma is nog niet aan om
bekend, maar dat zal zaterdag wel in de
Courant staan. Om 2.30 uur speelt eeo
adsp.-comb. van Texel tegen de adsp
van Oosterend.
dat wilde ik niet. Ik had trouwens niel
eens tijd om daaraan te denken. We had
den immers zo ontzettend veel te doen
ik en de dokter.
„Jij en de dokter? De dokter en jij be
doel je zeker?"
„Nou goed de dokter en ik dan! Toei
hij met zijn onderzoek klaar was, was he
al zo laat. En toen hij daarna een zieken
auto had laten komen en René had later
vervoeren. René, och die idioot! Ho<
die brulde en tekeer is gegaan, kunt l
zich niet voorstellen. En daardoor is hi;
weer zieker geworden, natuurlijk, er
weet u, wat hij in de auto tegen mij ge
zegd heeft? Verrader! Ja, verrader, heef
hij tegen mij gezegd. Maar als hij weel
beter is, zal ik hem wel eens duidelij)
maken, wat een verantwoording ik op m'
had en dat ik niet anders heb kunne!
doen. Ik zou een verrader geweest zijl
als ik alleen, zonder hem, verder getrok
ken was. Dat had ik toch ook kunne!
doen, nietwaar?"
„Ja, Jo, maar ook Hans had je immeïi
aangeraden.
„Ja, dat weet ik.... wees maar stil
mammie! Maar dokter Zohagul heeft ooi
gezegd, dat je nooit maar eenvoudig moe
doen wat iemand je raadt, al is die raat
ook nog zo verstandig, je moet altijd zei
ook nog overdenken wat het beste is Ei
dat heb ik ook gedaan. De hele weg me
René in de ziekenwagen heb ik gedach
wat het beste was.
(Wordt vervolgd)
