M
K. sell. vr. dr. C.B.B.B.
Witte Kruisacht contributieverhoging
noodzakelijk
Dit komt op de woensdag te houden vergadering
aan de orde
ln Dijkmanshuizenzien vogels van
diverse pluimage het licht
Kemphanen waren er met 80 man in gevecht
9"
Jo of René
99
Door de aanstelling van een vierde
wijkverpleegster met ingang van 1 juli
a.s. en de daarmede verband houdende
aankoop van een tweede auto, wordt de
exploitatierekening van onze vereniging
dermate belast, dat niettegenstaande een
hogere gemeentelijke subsidie, een contri
butieverhoging met ingang van het twee
de halfjaar 1958 onvermijdelijk is. Met
de door ons bestuur zeer gewaardeerde
medewerking van het Algemeen Zieken
fonds „Texel" is er door het Witte Kruis
met dit fonds een dusdanige regeling ge
troffen, waardoor het mogelijk is gewor
den de contributie van onze vereniging
belangrijk te verhogen. Het Algemeen
iiekenfonds Texel is bereid aan die leden
▼an het Witte Kruis, welke lid zijn van
het „Aanvullingsfonds" een reductie van
S0% op de contributie van het Witte
Kruis te verlenen.
In verband met deze regeling heeft het
Bestuur van het Witte Kruis gemeend
aan de alg. ledenvergadering op 24 juni
a.s. een voorstel tot contributieverhoging
van 6,tot 10,ter goedkeuring te
mogen voorleggen.
Wordt dit voorstel aangenomen dan
komt daarmede de heffing van één gul
den extra voor elk meerderjarig kind in
de gezinnen, te vervallen.
Hierdoor krijgt het Witte Kruis de be
schikking over meer middelen, waardoor
het mogelijk wordt de bedrijfsvoering op
•en gezondere basis te plaatsen, de in
ning der contributies en de leden-admi
nistratie grondig te herzien.
Tot nog toe wordt de contributie twee
keer per jaar geïnd. Deze methode laat
veel te wensen over, het duurt veel te
lang, voordat onze penningmeester over
deze zo nodige contributies kan beschik
ken. Wij stellen ons voor, indien boven
genoemde verhoging wordt aanvaard,
deze nieuwe contributie van 10,in
tien termijnen van ƒ1,te laten innen
door tussenkomst van de bodes van het
Algemeen Ziekenfonds en wel maande
lijks met uitzondering van de maanden
december en januari. Deze methode van
inning waarborgt een regelmatiger ont
vangst der contributie, terwijl het voor
de meesten van onze leden gunstiger ligt
deze Witte Kruis-gulden maandelijks te
kunnen betalen.
Bovendien heeft deze contributiever
hoging het voordeel het Bestuur in staat
te stellen onze minst draagkrachtige le
den in de gelegenheid te stellen lid te
kunnen blijven van het Witte Kruis, door
het toepassen van een lagere contributie,
indien zij geen lid van het „Aanvullings
fonds" mochten zijn.
Van de ruim 2500 leden van het Witte
Kruis zijn 1800 lid van het „Aanvullings
fonds". Deze leden krijgen van dit fonds
50°/o der contributie of 5,per jaar
terug, zodat voor deze categorie deze con
tributieverhoging geen bezwaar behoeft
te zijn. 600 leden zijn geen lid van het
Ziekenfonds omdat zij in verband met
hun inkomen, in de meeste gevallen
weistandsgrens hiervan geen lid mo
gen zijn. Voor deze categorie van leden
behoeft deze verhoging toch ook geen on
overkomelijk bezwaar te zijn, wanneer zij
aich bewust zijn van het vele en onmis
bare werk, dat door het Witte Kruis ver
richt wordt ten behoeve van onze Volks
gezondheid.
Plm. 100 leden zijn geen lid van het
aanvullingsfonds. Onder hen bevindt zich
een categorie bejaarden, die m verband
met hun inkomen een contributie van
10,eenvoudig niet kunnen opbren
gen. Voor deze mensen zouden wij gaar
ne een uitzondering willen maken, door
voor hen een contributie vast te stellen,
die in overeenstemming is met hun in
komen.
OOSTEREND'S GYMNASTEN
Vanavond, aanvang half acht, hopen
de gymnasten van Oosterend op het
sportterrein een demonstratie te geven.
BOOTDIENSTREGELING N.V. T.E.S.O.
ingaande 1 juni tot en met 27 september
Werkdagen:
Van Texel: 5.20 7.40 10.30 13.00
15.30 18.00
Van Den Helder: 6.30 9.15 11.40 14.20
16.40 19.35
Zon- en alg. erkende chr. feestdagen:
Van Texel:
7.30
18.25
10.30 14.00* 16.00
20.30§
Van Den Helder: 9.20 11.30 15.00* 17.15
19.30 21.35§
van 13 juli t.m. 31 augustus 1958
van 29 juni t.m. 24 augustus 1958
GESLAAGD
Mej. Ada Timmer, Wilhelminalaan,
slaagde in Bergen op de St. Jozef-kweek
school, voor onderwijzeres.
GESLAAGD
Onze vroegere plaatsgenote, mej. Jenny
Bakker, thans woonachtig te Alkmaar,
deed aldaar aan de rijkskweekschool voor
onderwij zers(essen) met gunstig ge
volg examen voor de akte l.o.
HANDELSREGISTER
In „Handelsregister" lezen wij onder
nieuwe inschrijvingen:
„So What", Texel, De Koog, Californië-
weg K 84b. Pension en kamerverhuur
bedrijf. Eig.: R. Veenstra.
BELANGSTELLING VOOR
MODDERBADEN OP VLIELAND
VLIELAND Er zit wat in de exploi
tatie van modderbaden nu het Duitse be
zoek, vooral in voor- en naseizoen, toe
neemt. Dezer dagen meldde zich een
Duitse gast bij de VW-voorzitter en
verzocht hem de modderbaden te willen
wijzen.
„In dit nest zegt vogelwachter J. C.
Janssen, die het reservaat „Dijkmans
huizen" bewaakt, samen met Kees Boot
„in dit nest zijn zeven kemphanen
grootgebracht. Dat is iets bijzonders,
want een kemphen legt doorgaans maar
vier eieren. De overige drie vogels wa
ren namelijk pleegkinderen, die zonder
mokken door de vogel werden geadop
teerd. Waar die pleegkinderen vandaan
kwamen? Uit een nest, dat een driehon
derd meter verderop lag. Het waren
halfwezen, want de moeder was door een
hermelijn om het leven gebracht. Ja, het
was beslist een hermelijn geweest, want
die vreten een vogel niet op, maar zuigen
het bloed <fr uit. De hen had een wond
aan de hals".
Kees Boot had de drie jongen dodelijk
verkleumd in het nest aangetroffen. Er
naast lag de dode moeder. Hij bracht de
vogeltjes over naar een nest, waarin vier
eieren lagen, die ieder uur van de dag
de wereld een jonge vogel konden tonen.
De volgende dag lagen er zeven, spring
levende kemphanen in het nest. Die jonge
kemphanen lopen of fladderen daar al
weer kwiek rond.
We waren naar Dijkmanshuizen ge
gaan, omdat daar nieuws uit de vogel
wereld te rapporteren viel. Inderdaad
groot nieuws, want in Dijkmanshuizen
hebben de kemphanen een vaste kamp
plaats gekozen. Op een avond, toen de
heer Janssen met opzichter D. Boot nog
eens een ommetje door Dijkmanshuizen
maakten, ontdekten ze een 70-80 tal
vechtende kemphanen. Op korte afstand
trippelden de vrouwtjes, maar half geïn
teresseerd in de strijd, heupwiegend rond.
70-80 vechtende kemphanan. Daar
moest je een foto van hebben, maar
eenvoudig is dat niet te verwezenlijken,
want het zijn schuwe vogels, schuwe
vechtjassen of zijn het maar schijnge
vechten? Je moet zo'n gevecht vanuit een
tentje fotograferen, maar.... waar zul
len ze elkaar in de veren mikken? Dat
kan wel een metertje of wat uiteenlopen.
In Dijkmanshuizen valt er overigens
genoeg te fotograferen, ook vandaag de
dag nog, want er broeden nog allerhande
vogels en er dribbelen allerhande, pas uit
de schaal gebroken jongen rond. Ja, U
moet wél uitkijken, dat U geen slacht
offers onder de voet loopt.
Gelukkig weet vogelwachter Janssen
precies waar de nesten liggen. Vanaf 1949
is hij daar in actie en geen graspol komt
hem zo zoetjesaan meer onbekend voor.
Dagelijks trekt hij met vogelliefhebbers
ïond. Hij zal wel de vreemdste vragen te
horen krijgen, want over het algemeen
weet de toerist niet zo heel veel van vo
gels af.
Op 1 april begint de officiële bewa
kingsperiode, maar evengoed wordt ook
de rest van het jaar doorlopend een oogje
in het zeil gehouden, omdat de stroperij
ook daar beteugeld moet worden.
Het gebied is niet minder dan 75 hec
taren groot en omvat Burdet's Hop,
Thijsse's Fienweid en Bakker's Mieland.
Het ligt er zeer gunstig met het oog op
toeristenbezoek en wel tussen de dorpen
Oudeschild, De Waal, Oosterend en Den
Burg. Velen hebben daar ook dit voor
jaar weer een kijkje genomen. Zoals ge
zegd, een bezoek loont nóg de moeite,
maar het hoogtepunt is al weer gepas
seerd. Dat neemt niet weg, dat U op één
enkele tocht, waarbij men behoorlijk ge
schoeid dient te zijn (laarzen) tientallen
nesten zult vinden, opgespoord door de
vogelwachter, althans in de meeste ge
vallen, want door het groeizame weer
staat het gras ook in dit reservaat zeer
hoog. Telkens ziet U jongen wegvluchten
tussen het gras, planten en zo voorts, dat
hun tot camouflage dient.
De eerste eieren lagen er al in maart,
toen de kievit en de wilde eend aan hun
jaarlijkse plicht begonnen, maar ook
thans kunt u er nog verschillende kievits
nesten met eieren vinden, het bezit van
vogels, wier nest de eerste maal ver
stoord is geraakt. Na de kievit volgde al
weer spoedig de grutto, die begin mei aan
gezinsuitbreiding gaat denken. Over de
vogelstand in Dijkmanshuizen bleek de
wachter zeer tevreden te zijn. Veel kie
viten, veel kluten, veel tureluurs. Maar
ook voelt de grutto er zich thuis, de gras-
pieper, de veldleeuwerik en noem
maar op.
De goede vogelstand is mede te danken
aan de voorbeeldige samenwerking tus
sen het Waterschap de Gemeenschappe-
WAT HET
IVOREN
BEELDJE
VERTELDE
22. DE KARAVAAN was nog maar pas
het dorp uit toen Aboel zijn zoon bij zich
liet roepen om hem een flinke uitbrander
te geven. „Nietswaardige zoon van een
Groot Koopman, jij hebt te veel gegeven
voor die ouwe tand en het zou me niets
verbazen als hij nog hol was ook...."
Zo raasde de dikkert zeker een half uur
door en zijn zoon zei eerbiedig: Ja Vader
•n zeker Vader tot de storm over was.
Maar Aboel-ben Hassan was goede vrien
den geworden met Sambo en gunde hem
dus wel een extraatje en zijn vader dacht
dat Sambo wel gauw stamhoofd zou wor
den en dan was die vriendschap mis
schien toch wél voordelig. Zoonlief wordt
weer naar de staart van de troep ge
stuurd met het bevel goed uit zijn ogen te
kijken en pa Aboel doet zijn slimme oog
jes dicht en knapt een uiltje. De hangmat
schommelt bij elke stap, de dragers zin
gen een eentonig lied en iedereen heeft
een goede bui omdat ze nu weer gauw
thuis zullen zijn.
Zo komen ze bij een rivier die wel niet
breed is maar wemelt van de krokodillen.
Ze liggen bij honderden op de modder-
banken te gapen in de zon. Telkens wipt
een klein vogeltje zo'n reuzenmuil binnen
en gaat de tanden schoon pikken. Die ge
vleugelde tandarts wordt maar zelden
opgegeten. Mensenvlees is echter voor
krokodillen een bijzondere tractatie en
bijna gelukt het hun nog een portie bin
nen te halen. Als het vlot waarmee ze
oversteken voor de laatste maal bijna de
kant bereikt slaat een reuzenstaart twee
mannen en een groot pak in het water.
Gelukkig is het daar ondiep en kunnen
ze naar de kant rennen. Het pak waarin
ook de tand van Kolos zit, moeten ze
letterlijk uit de kaken van zo'n levende
boomstam breken. Nu nog drie dagen en
PRESENTIEGELD COMMISSIE
WERING SCHOOLVERZUIM
De leden van de Commissie tot wering
van schoolverzuim hebben verzocht het
presentiegeld voor het bijwonen van de
vergaderingen van deze commissie te ver
hogen tot 5,Het presentiegeld be
draagt tot dusverre 2,een vooroor
logse honorering, welke uiteraard aan de
krapne kant is gekomen.
B. en W. stellen de raad daarom voor
het verzoek in te willigen. Zij merken
daarbij op, dat de leden van de raads
commissies en de woningcommissie 7,—
per vergadering ontvangen, zodat inwil
liging van betreffend verzoek niet meer
dan billijk is.
INGEKOMEN PERSONEN
Frans de Vries, van Tietjerksteradeel,
Kaetsjemuoi-wei 27 naar B 139; Willem
van den Berg, van Wognum, Oosteinde
A 68 naar P. van Cuijckstraat 12 (met
gezin); Clasina J. Hoogeduin, van Hille-
gom, Parallelweg 123 naar Weverstraat
20; Alida G. Wevers, van Lisse, von Bön-
ninghausenlaan 28 naar Kogerstraat 38;
Roelof Berkenbosch, van Indonesië naar
Kogerweg 7 (met gezin).
In Dijkmanshuizen houden molentjes het vogelterrein drassig
enburg is de kemphanenstand de laatste
tijd niet groot, doordat men met de wa-
teraanvoer heeft gesukkeld op het mo
ment, dat deze fraaie vogels terrein aan
het verkennen waren. Zij kozen toen
Dijkmanshuizen uit. Voorheen v/as men
daar al met 4-5 kemphanen tevreden,
meer kwamen er eigenlijk nooit. Nu kunt
U op één enkele tocht verschillende nes-
ten van deze vogel vinden.
Dijkmanshuizen biedt de vogels elck
wat wils: grasland, veengrond, slik, me- I
tershoog riet, eilandjes, plassen.
Ge ziet er een parkiet in het riet han- I
gen en ge passeert een forse bergeend
met een hele sleep jongen. Slobeenden
vliegen laag over, gemakkelijk herken
baar aan de witte spiegels, tureluurs
staan zenuwachtig te roepen op verhe
ven standplaatsen. Telkens komen vogels
laag over U heen scheren: die hebben
dan jongen of eieren te verdedigen. Tot
echte aanvallen komt het niet, zelfs niet
door de schreeuwerige kapmeeuwen, die
hier een kleine kolonie mogen vormen,
maar goed in bedwang worden gehouden,
omdat zij zo goed de smaak van jonge
vogeljes te pakken hebben. Overigens
zijn ze nuttig, want ze ruimen ladingen
insecten op. Als ze zelf nesten hebben ge
bouwd en eieren produceren of reeds
jongen verzorgen zijn ze veel minder ge
vaarlijk. Ook hier: ledigheid is des dui
vels oorkussen.
Uit een slootkant vliegt een veront
ruste eend van zijn nest met acht eieren
op. De vogel zal wel weer terug keren,
want zijn broeddrift is zeer sterk. Had hij
nog maar 2 of 3 eieren gelegd, dan was
de kans groot geweest, dat hij zijn pogin
gen ter plaatse zou opgeven. Daarom is
het maar goed, dat de vogels reeds vroeg
in het jaar beschermd worden. Thijsse's
Fienweid is het domein voor de wilde
eend, de waterhoentjes, de meerkoeten en
de slobeenden, maar ook uiteraard voor
de kluten. We hebben vele kluten gezien,
lijke Polders en Natuurmonumenten,
want na het graven van een hoofdwater
loop in de onmiddellijke nabijheid van
Dijkmanshuizen kreeg Natuurmonumen
ten toestemming om hier en daar be
schoeiingen aan te brengen, opdat er vol
doende vocht aanwezig zou blijven om de
waterstand in het reservaat op de ge
wenste hoogte te houden. Drie molentjes
pompen bij tijd en wijle het water uit de
sloot het land op. Dit had o.a. de aan
trekking van zoveel kemphanen tot ge
volg. Die prefereert veel vocht. In Waal-
In Burdet's Hop tippelden ook heel wat
kluten rond, met hun naar boven omge
bogen snavel roomden ze de plassen in
tensief af.
De eenden komen hier een paar weken
later tot broeden dan in de duinen van
de Muy, de Geul of bij de Slufter, waar
ze spoediger een aangename .temperatuur
vinden.
Hoog in de lucht is een groot deel van
de meeuwenkolonie te vinden. Daar tus
sen ontdekt ge visdiefjes, die zich tussen
die meeuwen blijkbaar best op hun ge
mak voelen.
Het is merkwaardig welk een nuttig
gebruik jonge vogels van hun schutkleur
weten te maken. U loopt ze in 99 van de
100 gevallen beslist rakelings voorbij. Zo
zien we twee jonge scholeksters van en
kele dagen oud, die tegen de bodem zijn
weggedoken. Roerloos blijven ze zitten.
De vogelwacht neemt er één op, zet 'm
even later weer aan de grond en dan
gaat het ding, die wandelende dot, er
meteen snel vandoor. Het is of de vogel
voelt, dat de camouflage hem ditmaal
niet redden kan. Tot de mooie andere
vondsten behoort een nest van een gras
pieper met vijf eieren. Het vogeltje zelf
was op een der wieken van een miniatuur
watermolentje gaan zitten. Op een
eilandje midden in de z.g. leemput, op de
plaats, waar in 1934 ten behoeve van de
dijkverhoging (Zuiderzeewerken) een
grote hoeveelheid grond werd weggeno
men, hebben 50 kapmeeuwenparen een
nest gebouwd. Moederziel alleen broedt
er echter ook een wilde eend. Vlak erbij
liggen enkele nesten van kuifeenden, die
een aanwinst vormen voor Dijkmans
huizen.
Behalve de fauna biedt dit reservaat
een rijke flora: de harlekijn orchidee, de
gevlekte orchidee, de ratelaar, koekoeks
bloemen, addertongen, wit en rood oogen-
troost. Een symfonie van kleuren.
Het is dus geen wonder, dat zovelen dit
gebied met een bezoek vereren. Opdat er
tijdens een excursie geen slachtoffers
worden gemaakt, houdt men de groepen
echter beperkt tot hoogstens zeven per
sonen.
In zo'n reservaat voelen niet alleen de
vogels zich beschermd; we staan plotse
ling voor een jonge haas, misschien een
week geleden ter wereld gekomen, die
zich veilig waant in het hoge gras. Hel
diertje had de lange oren in de nek ge
legd. Roerloos lag het tegen de grond ge
drukt, alleen de grote ogen trilden ner
veus. We konden hem rustig strelen. Ook
toen het „gevaar" al ver weg was, bleel
de jonge haas ter plaatse verscholen.
'euilleton
door H. Westenberg
75. René is nu goed verzorgd, beter dan
bij dokter Zohagul kan hij het nergens in
d® wereld hebben en daarmee was mijn
verantwoordelijkheid tegenover René af
gelopen en ik kon aan mijzelf beginnen
t« denkenen dat heb ik later ook
aan dokter Zohagul gezegd, toen we bij
hem thuis waren gekomen. Ik heb ge
zegd, dat ik nu zelfs alleen verder zou
kunnen gaan, bovendien omdat ik
ziet U, dat had ik eigenlijk niet willen
zeggen, maar nu zal ik het toch maar
doenik heb in Alexandrië zelfs al
werk gehad
„Ja wel, ja wel, lacht U maar niet! Ik
heb werk gehad! Ik heb briefjes uitge
geven voor een nachtcafé en er mensen
heen gebracht en juist op de dag dat ik
wou opbellen was 't betaaldag. Daarom
heb ik ook zo laat getelefoneerd. Omdat
dokter Zohagul vond het namelijk
beter, dat ik die avond niet naar mijn
werk zou gaan en maar liever bij René
moest blijven en ik vond zelf natuurlijk
ook, dat ik René niet zo alleen kon laten,
m«t dl® hoge koortsnu en toen
Advertentie LM.
(Kale schutting vraagt
dringand Ceta-Bever
Buitenbijts)
hebben we dan afgesproken, dat ik er
alleen heen zou gaan om het geld te ha
len, dat ik verdiend had, en. en.
Hij houdt op en het schijnt dat hij er
over nadenkt, of hij verder vertellen zal.
Maar och, achteraf doet het er allemaal
niet toe, 't is voorbij en mammie mag
gerust weten, dat hij het leven daarbuiten
heeft leren kennen!
„Gorgel nog eens kerel!"
„Nou in vredesnaam, geeft u die rom
mel dan nog maar eens hier!" En hij
gorgelt op een zelfgemaakte melodie. Als
zijn lied uit is, zet hij het glas naast het
bed, vouwt zijn armen weer onder zijn
hoofd en gaat door met zijn verhaal. Hoe
hij dus van plan geweest was naar het
café „Charlotte" te gaan om zijn geld te
halen en al op weg was er heen, toen de
dokter hem met zijn auto achterop was
gekomen en hem had overgehaald de
paar piasters, die „Charlotte" hem zou
moeten betalen, maar te laten lopen.
Want dit café „Charlotte" dat had
dokter Zohagul zeker pas gehoord toen
Jo al onderweg was was een erg duis
ter zaakje, zo duister, dat hij het niet eens
vertellen wilde en elke paar weken werd
het café door de politie schoongeveegd!
Maar Jo was natuurlijk op het stand
punt blijven staan, dat hij zijn eerlijk
verdiende geld hebben wilde, hoe duister
„Charlotte" dan ook mocht zijn. En zo
hadden ze dan lang en breed op straat
over deze kwestie heen en weer ge
praat
„Maar Jo, hoe kwam je met zulke
mensen in aanraking?"
Jo haalt de schouders op: „Ja, als
iemand werk zoekt dan moet hij nemen
wat er voor de hand komt, hè, en boven
dien was het wel interessant ook, zo'n
stad 's nachts, en wat er dan allemaal ge
beurt en wat een grappige mensen er
zoal rondlopen, nou dan, om kort te gaan,
op het laatst waren ze dan samen naar
het café „Charlotte" gegaan, de dokter
en hij.
„En wat hebben ze je betaald? En wat
heeft de dokter ervan gezegd?"
Jo trekt een gezicht alsof hij een mop
vertelt. „Hij heeft niets gezegd. Het café
was dicht. „Wegens omstandigheden ge
sloten" stond er op".
Helga kan zich niet beheersen, zij
lacht hartelijk. Maar over de schrik die
haar heeft doen verbleken over Jo's ver
haal is zij nog niet heen. Als ze bedenkt,
wat er niet allemaal met de jongen had
kunnen gebeuren. Aan welke afgronden
heeft hij gestaan! En zonder het zelf te
weten
„Zeg mammie, en die dokter Zohagul
is de fijnste kerel die ik ken! Werkelijk
waar! Eerst was ik natuurlijk woedend
op hem, omdat hij oom Hans had laten
komen en daarover heb ik hem mijn me
ning gezegd. Maar toen heeft hij het mij
uitgelegd. Hij was van plan niets anders
tegen oom Hans te zeggen, dan dat u niet
al te bezorgd om ons behoefde te zijn,
want dat hij wel zo'n beetje op zou letten
en dat hij dacht, dat het 's verstandigste
zou zijn, de politie er maar buiten te
houden. Ja, dat wilde hij oom Hans zeg
gen en dat was natuurlijk niet zo erg en
op die manier zou hij ons ook niet ver
raden hebben. En ik vind, dat hij zich
heel keurig heeft gedragen, deze dokter
Zohagul
„Ja, dat vind ik ook. En ook als dokter
schijnt hij heel knap te zijnmaar zeg
eens Jo, wat ik nog wilde vragen: dus
bent elke nacht op stap gegaan en je hebl
vreemde mensen aangesproken en gepro
beerd ze over te halen om naar caf(
„Charlotte" te gaan".
„Hm, dat wil zeggen, dat heb ik maai
een paar nachten gedaan".
„Maar heb je er dan nooit eens ovei
nagedacht, hoe gevaarlijk dat had kun
nen zijn? Je weet toch, dat er allerle:
mensen in zo'n havenstad rondlopen!"
„Ja, dat weet ik natuurlijk. Maar z(
is het leven nu eenmaal, als je op jezell
aangewezen bent. En er hoeft toch nie:
altijd iets te gebeuren! Je kunt toch ooi
wel eens geluk hebben, nietwaar?"
Helga kijkt hem nadenkend aan. Zi;
kan zich de jongen niet voorstellen, rond
lopend in de nacht, vreemde mensen aan
sprekend. zij heeft het gevoel alsof ei
plotseling een geheim om hem gekomer
is. Hij heeft iets beleefd, dat zij zelf nie'
kent; hij heeft een ervaring opgedaan
die zij nooit ondervonden heeft en waar
schijnlijk ook nooit ondervinden zal. Er
zo zal het nu w#l vak«r gaan, hoe oudei
Jo wordt.
(Wordt vervolgd).