M K. sell. vr. dr. C.B.B.B. Witte Kruisacht contributieverhoging noodzakelijk Dit komt op de woensdag te houden vergadering aan de orde ln Dijkmanshuizenzien vogels van diverse pluimage het licht Kemphanen waren er met 80 man in gevecht 9" Jo of René 99 Door de aanstelling van een vierde wijkverpleegster met ingang van 1 juli a.s. en de daarmede verband houdende aankoop van een tweede auto, wordt de exploitatierekening van onze vereniging dermate belast, dat niettegenstaande een hogere gemeentelijke subsidie, een contri butieverhoging met ingang van het twee de halfjaar 1958 onvermijdelijk is. Met de door ons bestuur zeer gewaardeerde medewerking van het Algemeen Zieken fonds „Texel" is er door het Witte Kruis met dit fonds een dusdanige regeling ge troffen, waardoor het mogelijk is gewor den de contributie van onze vereniging belangrijk te verhogen. Het Algemeen iiekenfonds Texel is bereid aan die leden ▼an het Witte Kruis, welke lid zijn van het „Aanvullingsfonds" een reductie van S0% op de contributie van het Witte Kruis te verlenen. In verband met deze regeling heeft het Bestuur van het Witte Kruis gemeend aan de alg. ledenvergadering op 24 juni a.s. een voorstel tot contributieverhoging van 6,tot 10,ter goedkeuring te mogen voorleggen. Wordt dit voorstel aangenomen dan komt daarmede de heffing van één gul den extra voor elk meerderjarig kind in de gezinnen, te vervallen. Hierdoor krijgt het Witte Kruis de be schikking over meer middelen, waardoor het mogelijk wordt de bedrijfsvoering op •en gezondere basis te plaatsen, de in ning der contributies en de leden-admi nistratie grondig te herzien. Tot nog toe wordt de contributie twee keer per jaar geïnd. Deze methode laat veel te wensen over, het duurt veel te lang, voordat onze penningmeester over deze zo nodige contributies kan beschik ken. Wij stellen ons voor, indien boven genoemde verhoging wordt aanvaard, deze nieuwe contributie van 10,in tien termijnen van ƒ1,te laten innen door tussenkomst van de bodes van het Algemeen Ziekenfonds en wel maande lijks met uitzondering van de maanden december en januari. Deze methode van inning waarborgt een regelmatiger ont vangst der contributie, terwijl het voor de meesten van onze leden gunstiger ligt deze Witte Kruis-gulden maandelijks te kunnen betalen. Bovendien heeft deze contributiever hoging het voordeel het Bestuur in staat te stellen onze minst draagkrachtige le den in de gelegenheid te stellen lid te kunnen blijven van het Witte Kruis, door het toepassen van een lagere contributie, indien zij geen lid van het „Aanvullings fonds" mochten zijn. Van de ruim 2500 leden van het Witte Kruis zijn 1800 lid van het „Aanvullings fonds". Deze leden krijgen van dit fonds 50°/o der contributie of 5,per jaar terug, zodat voor deze categorie deze con tributieverhoging geen bezwaar behoeft te zijn. 600 leden zijn geen lid van het Ziekenfonds omdat zij in verband met hun inkomen, in de meeste gevallen weistandsgrens hiervan geen lid mo gen zijn. Voor deze categorie van leden behoeft deze verhoging toch ook geen on overkomelijk bezwaar te zijn, wanneer zij aich bewust zijn van het vele en onmis bare werk, dat door het Witte Kruis ver richt wordt ten behoeve van onze Volks gezondheid. Plm. 100 leden zijn geen lid van het aanvullingsfonds. Onder hen bevindt zich een categorie bejaarden, die m verband met hun inkomen een contributie van 10,eenvoudig niet kunnen opbren gen. Voor deze mensen zouden wij gaar ne een uitzondering willen maken, door voor hen een contributie vast te stellen, die in overeenstemming is met hun in komen. OOSTEREND'S GYMNASTEN Vanavond, aanvang half acht, hopen de gymnasten van Oosterend op het sportterrein een demonstratie te geven. BOOTDIENSTREGELING N.V. T.E.S.O. ingaande 1 juni tot en met 27 september Werkdagen: Van Texel: 5.20 7.40 10.30 13.00 15.30 18.00 Van Den Helder: 6.30 9.15 11.40 14.20 16.40 19.35 Zon- en alg. erkende chr. feestdagen: Van Texel: 7.30 18.25 10.30 14.00* 16.00 20.30§ Van Den Helder: 9.20 11.30 15.00* 17.15 19.30 21.35§ van 13 juli t.m. 31 augustus 1958 van 29 juni t.m. 24 augustus 1958 GESLAAGD Mej. Ada Timmer, Wilhelminalaan, slaagde in Bergen op de St. Jozef-kweek school, voor onderwijzeres. GESLAAGD Onze vroegere plaatsgenote, mej. Jenny Bakker, thans woonachtig te Alkmaar, deed aldaar aan de rijkskweekschool voor onderwij zers(essen) met gunstig ge volg examen voor de akte l.o. HANDELSREGISTER In „Handelsregister" lezen wij onder nieuwe inschrijvingen: „So What", Texel, De Koog, Californië- weg K 84b. Pension en kamerverhuur bedrijf. Eig.: R. Veenstra. BELANGSTELLING VOOR MODDERBADEN OP VLIELAND VLIELAND Er zit wat in de exploi tatie van modderbaden nu het Duitse be zoek, vooral in voor- en naseizoen, toe neemt. Dezer dagen meldde zich een Duitse gast bij de VW-voorzitter en verzocht hem de modderbaden te willen wijzen. „In dit nest zegt vogelwachter J. C. Janssen, die het reservaat „Dijkmans huizen" bewaakt, samen met Kees Boot „in dit nest zijn zeven kemphanen grootgebracht. Dat is iets bijzonders, want een kemphen legt doorgaans maar vier eieren. De overige drie vogels wa ren namelijk pleegkinderen, die zonder mokken door de vogel werden geadop teerd. Waar die pleegkinderen vandaan kwamen? Uit een nest, dat een driehon derd meter verderop lag. Het waren halfwezen, want de moeder was door een hermelijn om het leven gebracht. Ja, het was beslist een hermelijn geweest, want die vreten een vogel niet op, maar zuigen het bloed <fr uit. De hen had een wond aan de hals". Kees Boot had de drie jongen dodelijk verkleumd in het nest aangetroffen. Er naast lag de dode moeder. Hij bracht de vogeltjes over naar een nest, waarin vier eieren lagen, die ieder uur van de dag de wereld een jonge vogel konden tonen. De volgende dag lagen er zeven, spring levende kemphanen in het nest. Die jonge kemphanen lopen of fladderen daar al weer kwiek rond. We waren naar Dijkmanshuizen ge gaan, omdat daar nieuws uit de vogel wereld te rapporteren viel. Inderdaad groot nieuws, want in Dijkmanshuizen hebben de kemphanen een vaste kamp plaats gekozen. Op een avond, toen de heer Janssen met opzichter D. Boot nog eens een ommetje door Dijkmanshuizen maakten, ontdekten ze een 70-80 tal vechtende kemphanen. Op korte afstand trippelden de vrouwtjes, maar half geïn teresseerd in de strijd, heupwiegend rond. 70-80 vechtende kemphanan. Daar moest je een foto van hebben, maar eenvoudig is dat niet te verwezenlijken, want het zijn schuwe vogels, schuwe vechtjassen of zijn het maar schijnge vechten? Je moet zo'n gevecht vanuit een tentje fotograferen, maar.... waar zul len ze elkaar in de veren mikken? Dat kan wel een metertje of wat uiteenlopen. In Dijkmanshuizen valt er overigens genoeg te fotograferen, ook vandaag de dag nog, want er broeden nog allerhande vogels en er dribbelen allerhande, pas uit de schaal gebroken jongen rond. Ja, U moet wél uitkijken, dat U geen slacht offers onder de voet loopt. Gelukkig weet vogelwachter Janssen precies waar de nesten liggen. Vanaf 1949 is hij daar in actie en geen graspol komt hem zo zoetjesaan meer onbekend voor. Dagelijks trekt hij met vogelliefhebbers ïond. Hij zal wel de vreemdste vragen te horen krijgen, want over het algemeen weet de toerist niet zo heel veel van vo gels af. Op 1 april begint de officiële bewa kingsperiode, maar evengoed wordt ook de rest van het jaar doorlopend een oogje in het zeil gehouden, omdat de stroperij ook daar beteugeld moet worden. Het gebied is niet minder dan 75 hec taren groot en omvat Burdet's Hop, Thijsse's Fienweid en Bakker's Mieland. Het ligt er zeer gunstig met het oog op toeristenbezoek en wel tussen de dorpen Oudeschild, De Waal, Oosterend en Den Burg. Velen hebben daar ook dit voor jaar weer een kijkje genomen. Zoals ge zegd, een bezoek loont nóg de moeite, maar het hoogtepunt is al weer gepas seerd. Dat neemt niet weg, dat U op één enkele tocht, waarbij men behoorlijk ge schoeid dient te zijn (laarzen) tientallen nesten zult vinden, opgespoord door de vogelwachter, althans in de meeste ge vallen, want door het groeizame weer staat het gras ook in dit reservaat zeer hoog. Telkens ziet U jongen wegvluchten tussen het gras, planten en zo voorts, dat hun tot camouflage dient. De eerste eieren lagen er al in maart, toen de kievit en de wilde eend aan hun jaarlijkse plicht begonnen, maar ook thans kunt u er nog verschillende kievits nesten met eieren vinden, het bezit van vogels, wier nest de eerste maal ver stoord is geraakt. Na de kievit volgde al weer spoedig de grutto, die begin mei aan gezinsuitbreiding gaat denken. Over de vogelstand in Dijkmanshuizen bleek de wachter zeer tevreden te zijn. Veel kie viten, veel kluten, veel tureluurs. Maar ook voelt de grutto er zich thuis, de gras- pieper, de veldleeuwerik en noem maar op. De goede vogelstand is mede te danken aan de voorbeeldige samenwerking tus sen het Waterschap de Gemeenschappe- WAT HET IVOREN BEELDJE VERTELDE 22. DE KARAVAAN was nog maar pas het dorp uit toen Aboel zijn zoon bij zich liet roepen om hem een flinke uitbrander te geven. „Nietswaardige zoon van een Groot Koopman, jij hebt te veel gegeven voor die ouwe tand en het zou me niets verbazen als hij nog hol was ook...." Zo raasde de dikkert zeker een half uur door en zijn zoon zei eerbiedig: Ja Vader •n zeker Vader tot de storm over was. Maar Aboel-ben Hassan was goede vrien den geworden met Sambo en gunde hem dus wel een extraatje en zijn vader dacht dat Sambo wel gauw stamhoofd zou wor den en dan was die vriendschap mis schien toch wél voordelig. Zoonlief wordt weer naar de staart van de troep ge stuurd met het bevel goed uit zijn ogen te kijken en pa Aboel doet zijn slimme oog jes dicht en knapt een uiltje. De hangmat schommelt bij elke stap, de dragers zin gen een eentonig lied en iedereen heeft een goede bui omdat ze nu weer gauw thuis zullen zijn. Zo komen ze bij een rivier die wel niet breed is maar wemelt van de krokodillen. Ze liggen bij honderden op de modder- banken te gapen in de zon. Telkens wipt een klein vogeltje zo'n reuzenmuil binnen en gaat de tanden schoon pikken. Die ge vleugelde tandarts wordt maar zelden opgegeten. Mensenvlees is echter voor krokodillen een bijzondere tractatie en bijna gelukt het hun nog een portie bin nen te halen. Als het vlot waarmee ze oversteken voor de laatste maal bijna de kant bereikt slaat een reuzenstaart twee mannen en een groot pak in het water. Gelukkig is het daar ondiep en kunnen ze naar de kant rennen. Het pak waarin ook de tand van Kolos zit, moeten ze letterlijk uit de kaken van zo'n levende boomstam breken. Nu nog drie dagen en PRESENTIEGELD COMMISSIE WERING SCHOOLVERZUIM De leden van de Commissie tot wering van schoolverzuim hebben verzocht het presentiegeld voor het bijwonen van de vergaderingen van deze commissie te ver hogen tot 5,Het presentiegeld be draagt tot dusverre 2,een vooroor logse honorering, welke uiteraard aan de krapne kant is gekomen. B. en W. stellen de raad daarom voor het verzoek in te willigen. Zij merken daarbij op, dat de leden van de raads commissies en de woningcommissie 7,— per vergadering ontvangen, zodat inwil liging van betreffend verzoek niet meer dan billijk is. INGEKOMEN PERSONEN Frans de Vries, van Tietjerksteradeel, Kaetsjemuoi-wei 27 naar B 139; Willem van den Berg, van Wognum, Oosteinde A 68 naar P. van Cuijckstraat 12 (met gezin); Clasina J. Hoogeduin, van Hille- gom, Parallelweg 123 naar Weverstraat 20; Alida G. Wevers, van Lisse, von Bön- ninghausenlaan 28 naar Kogerstraat 38; Roelof Berkenbosch, van Indonesië naar Kogerweg 7 (met gezin). In Dijkmanshuizen houden molentjes het vogelterrein drassig enburg is de kemphanenstand de laatste tijd niet groot, doordat men met de wa- teraanvoer heeft gesukkeld op het mo ment, dat deze fraaie vogels terrein aan het verkennen waren. Zij kozen toen Dijkmanshuizen uit. Voorheen v/as men daar al met 4-5 kemphanen tevreden, meer kwamen er eigenlijk nooit. Nu kunt U op één enkele tocht verschillende nes- ten van deze vogel vinden. Dijkmanshuizen biedt de vogels elck wat wils: grasland, veengrond, slik, me- I tershoog riet, eilandjes, plassen. Ge ziet er een parkiet in het riet han- I gen en ge passeert een forse bergeend met een hele sleep jongen. Slobeenden vliegen laag over, gemakkelijk herken baar aan de witte spiegels, tureluurs staan zenuwachtig te roepen op verhe ven standplaatsen. Telkens komen vogels laag over U heen scheren: die hebben dan jongen of eieren te verdedigen. Tot echte aanvallen komt het niet, zelfs niet door de schreeuwerige kapmeeuwen, die hier een kleine kolonie mogen vormen, maar goed in bedwang worden gehouden, omdat zij zo goed de smaak van jonge vogeljes te pakken hebben. Overigens zijn ze nuttig, want ze ruimen ladingen insecten op. Als ze zelf nesten hebben ge bouwd en eieren produceren of reeds jongen verzorgen zijn ze veel minder ge vaarlijk. Ook hier: ledigheid is des dui vels oorkussen. Uit een slootkant vliegt een veront ruste eend van zijn nest met acht eieren op. De vogel zal wel weer terug keren, want zijn broeddrift is zeer sterk. Had hij nog maar 2 of 3 eieren gelegd, dan was de kans groot geweest, dat hij zijn pogin gen ter plaatse zou opgeven. Daarom is het maar goed, dat de vogels reeds vroeg in het jaar beschermd worden. Thijsse's Fienweid is het domein voor de wilde eend, de waterhoentjes, de meerkoeten en de slobeenden, maar ook uiteraard voor de kluten. We hebben vele kluten gezien, lijke Polders en Natuurmonumenten, want na het graven van een hoofdwater loop in de onmiddellijke nabijheid van Dijkmanshuizen kreeg Natuurmonumen ten toestemming om hier en daar be schoeiingen aan te brengen, opdat er vol doende vocht aanwezig zou blijven om de waterstand in het reservaat op de ge wenste hoogte te houden. Drie molentjes pompen bij tijd en wijle het water uit de sloot het land op. Dit had o.a. de aan trekking van zoveel kemphanen tot ge volg. Die prefereert veel vocht. In Waal- In Burdet's Hop tippelden ook heel wat kluten rond, met hun naar boven omge bogen snavel roomden ze de plassen in tensief af. De eenden komen hier een paar weken later tot broeden dan in de duinen van de Muy, de Geul of bij de Slufter, waar ze spoediger een aangename .temperatuur vinden. Hoog in de lucht is een groot deel van de meeuwenkolonie te vinden. Daar tus sen ontdekt ge visdiefjes, die zich tussen die meeuwen blijkbaar best op hun ge mak voelen. Het is merkwaardig welk een nuttig gebruik jonge vogels van hun schutkleur weten te maken. U loopt ze in 99 van de 100 gevallen beslist rakelings voorbij. Zo zien we twee jonge scholeksters van en kele dagen oud, die tegen de bodem zijn weggedoken. Roerloos blijven ze zitten. De vogelwacht neemt er één op, zet 'm even later weer aan de grond en dan gaat het ding, die wandelende dot, er meteen snel vandoor. Het is of de vogel voelt, dat de camouflage hem ditmaal niet redden kan. Tot de mooie andere vondsten behoort een nest van een gras pieper met vijf eieren. Het vogeltje zelf was op een der wieken van een miniatuur watermolentje gaan zitten. Op een eilandje midden in de z.g. leemput, op de plaats, waar in 1934 ten behoeve van de dijkverhoging (Zuiderzeewerken) een grote hoeveelheid grond werd weggeno men, hebben 50 kapmeeuwenparen een nest gebouwd. Moederziel alleen broedt er echter ook een wilde eend. Vlak erbij liggen enkele nesten van kuifeenden, die een aanwinst vormen voor Dijkmans huizen. Behalve de fauna biedt dit reservaat een rijke flora: de harlekijn orchidee, de gevlekte orchidee, de ratelaar, koekoeks bloemen, addertongen, wit en rood oogen- troost. Een symfonie van kleuren. Het is dus geen wonder, dat zovelen dit gebied met een bezoek vereren. Opdat er tijdens een excursie geen slachtoffers worden gemaakt, houdt men de groepen echter beperkt tot hoogstens zeven per sonen. In zo'n reservaat voelen niet alleen de vogels zich beschermd; we staan plotse ling voor een jonge haas, misschien een week geleden ter wereld gekomen, die zich veilig waant in het hoge gras. Hel diertje had de lange oren in de nek ge legd. Roerloos lag het tegen de grond ge drukt, alleen de grote ogen trilden ner veus. We konden hem rustig strelen. Ook toen het „gevaar" al ver weg was, bleel de jonge haas ter plaatse verscholen. 'euilleton door H. Westenberg 75. René is nu goed verzorgd, beter dan bij dokter Zohagul kan hij het nergens in d® wereld hebben en daarmee was mijn verantwoordelijkheid tegenover René af gelopen en ik kon aan mijzelf beginnen t« denkenen dat heb ik later ook aan dokter Zohagul gezegd, toen we bij hem thuis waren gekomen. Ik heb ge zegd, dat ik nu zelfs alleen verder zou kunnen gaan, bovendien omdat ik ziet U, dat had ik eigenlijk niet willen zeggen, maar nu zal ik het toch maar doenik heb in Alexandrië zelfs al werk gehad „Ja wel, ja wel, lacht U maar niet! Ik heb werk gehad! Ik heb briefjes uitge geven voor een nachtcafé en er mensen heen gebracht en juist op de dag dat ik wou opbellen was 't betaaldag. Daarom heb ik ook zo laat getelefoneerd. Omdat dokter Zohagul vond het namelijk beter, dat ik die avond niet naar mijn werk zou gaan en maar liever bij René moest blijven en ik vond zelf natuurlijk ook, dat ik René niet zo alleen kon laten, m«t dl® hoge koortsnu en toen Advertentie LM. (Kale schutting vraagt dringand Ceta-Bever Buitenbijts) hebben we dan afgesproken, dat ik er alleen heen zou gaan om het geld te ha len, dat ik verdiend had, en. en. Hij houdt op en het schijnt dat hij er over nadenkt, of hij verder vertellen zal. Maar och, achteraf doet het er allemaal niet toe, 't is voorbij en mammie mag gerust weten, dat hij het leven daarbuiten heeft leren kennen! „Gorgel nog eens kerel!" „Nou in vredesnaam, geeft u die rom mel dan nog maar eens hier!" En hij gorgelt op een zelfgemaakte melodie. Als zijn lied uit is, zet hij het glas naast het bed, vouwt zijn armen weer onder zijn hoofd en gaat door met zijn verhaal. Hoe hij dus van plan geweest was naar het café „Charlotte" te gaan om zijn geld te halen en al op weg was er heen, toen de dokter hem met zijn auto achterop was gekomen en hem had overgehaald de paar piasters, die „Charlotte" hem zou moeten betalen, maar te laten lopen. Want dit café „Charlotte" dat had dokter Zohagul zeker pas gehoord toen Jo al onderweg was was een erg duis ter zaakje, zo duister, dat hij het niet eens vertellen wilde en elke paar weken werd het café door de politie schoongeveegd! Maar Jo was natuurlijk op het stand punt blijven staan, dat hij zijn eerlijk verdiende geld hebben wilde, hoe duister „Charlotte" dan ook mocht zijn. En zo hadden ze dan lang en breed op straat over deze kwestie heen en weer ge praat „Maar Jo, hoe kwam je met zulke mensen in aanraking?" Jo haalt de schouders op: „Ja, als iemand werk zoekt dan moet hij nemen wat er voor de hand komt, hè, en boven dien was het wel interessant ook, zo'n stad 's nachts, en wat er dan allemaal ge beurt en wat een grappige mensen er zoal rondlopen, nou dan, om kort te gaan, op het laatst waren ze dan samen naar het café „Charlotte" gegaan, de dokter en hij. „En wat hebben ze je betaald? En wat heeft de dokter ervan gezegd?" Jo trekt een gezicht alsof hij een mop vertelt. „Hij heeft niets gezegd. Het café was dicht. „Wegens omstandigheden ge sloten" stond er op". Helga kan zich niet beheersen, zij lacht hartelijk. Maar over de schrik die haar heeft doen verbleken over Jo's ver haal is zij nog niet heen. Als ze bedenkt, wat er niet allemaal met de jongen had kunnen gebeuren. Aan welke afgronden heeft hij gestaan! En zonder het zelf te weten „Zeg mammie, en die dokter Zohagul is de fijnste kerel die ik ken! Werkelijk waar! Eerst was ik natuurlijk woedend op hem, omdat hij oom Hans had laten komen en daarover heb ik hem mijn me ning gezegd. Maar toen heeft hij het mij uitgelegd. Hij was van plan niets anders tegen oom Hans te zeggen, dan dat u niet al te bezorgd om ons behoefde te zijn, want dat hij wel zo'n beetje op zou letten en dat hij dacht, dat het 's verstandigste zou zijn, de politie er maar buiten te houden. Ja, dat wilde hij oom Hans zeg gen en dat was natuurlijk niet zo erg en op die manier zou hij ons ook niet ver raden hebben. En ik vind, dat hij zich heel keurig heeft gedragen, deze dokter Zohagul „Ja, dat vind ik ook. En ook als dokter schijnt hij heel knap te zijnmaar zeg eens Jo, wat ik nog wilde vragen: dus bent elke nacht op stap gegaan en je hebl vreemde mensen aangesproken en gepro beerd ze over te halen om naar caf( „Charlotte" te gaan". „Hm, dat wil zeggen, dat heb ik maai een paar nachten gedaan". „Maar heb je er dan nooit eens ovei nagedacht, hoe gevaarlijk dat had kun nen zijn? Je weet toch, dat er allerle: mensen in zo'n havenstad rondlopen!" „Ja, dat weet ik natuurlijk. Maar z( is het leven nu eenmaal, als je op jezell aangewezen bent. En er hoeft toch nie: altijd iets te gebeuren! Je kunt toch ooi wel eens geluk hebben, nietwaar?" Helga kijkt hem nadenkend aan. Zi; kan zich de jongen niet voorstellen, rond lopend in de nacht, vreemde mensen aan sprekend. zij heeft het gevoel alsof ei plotseling een geheim om hem gekomer is. Hij heeft iets beleefd, dat zij zelf nie' kent; hij heeft een ervaring opgedaan die zij nooit ondervonden heeft en waar schijnlijk ook nooit ondervinden zal. Er zo zal het nu w#l vak«r gaan, hoe oudei Jo wordt. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1958 | | pagina 4