«IÉ Walvissententoonstelling in de „Vergulde Kikkert Raadsel in Nijmegen JAARVERSLAG WITTE KRUIS Aan het jaarverslag ontlenen wij: In 1957 vond de opening plaats van een kringbureau voor de t.b.c.-bestrijding; er werd een begin gemaakt met de inentin gen tegen de kinderverlamming. De ge meente Texel bracht de jaarlijkse subsi die van 1.400,of 5.400, In verband met de bestedingsbeperking in de wijkverpleging werd door onze afdeling door tussenkomst van het Hoofd bestuur een verzoek gericht aan de Minis ter van Sociale Zaken en Volksgezond heid, minister Suurhoff, om in aanmer king te mogen komen voor rijkssubsidie voor een aan te stellen vierde wijkver pleegster, in verband met de steeds toe nemende werkzaamheden van onze zus ters en het definitief vertrek van de r.-k. Zusters te De Cocksdorp. Een soortgelijk verzoek werd gericht aan het gemeente bestuur van Texel. Bezoek badhuis In 1957 werden de volgende baden verstrekt: 10.113 douches voor volwassenen (10.768) 2.963 douches voor kinderen 3.313) 561 kuipbaden v. volwassenen 631) 216 kuipbaden voor kinderen 213) 13.853 baden (in 1956 14.925) Een verschil derhalve van 1072 baden. Ten opzichte van 1956 is dit verschil hoofdzakelijk een gevolg van de aanslui ting van diverse percelen in Den Burg op het waterleidingnet, waardoor een vrij groot aantal gezinnen, welke anders re gelmatig van het badhuis gebruik maak te, er toe over gingen een douche-inrich ting in hun woning te laten aanbrengen, terwijl bovendien een groot aantal nieu we woningen gereed kwamen en werden betrokken welke voorzien waren van een badgelegenheid. Consultatiebureau Dit gedeelte van ons wijkgebouw werd ook in 1957 ten behoeve van diverse tak ken van dienst zeer druk bezocht, het wordt nu reeds een zaak van passen en meten teneinde aan alle aanvragen te kunnen voldoen. Op 5 september 1957 werd het kring bureau Texel voor de tuberculosebestrij ding officiëel geopend. Dit bureau ver zorgt twee zittingen per maand, waardoor het tijdrovende reizen naar Den Helder en terug is komen te vervallen. Een zeer belangrijke verbetering voor Texel, waar voor wij het Bestuur van de Noordhol landse vereniging voor de tuberculose bestrijding dan ook bijzonder erkentelijk zijn. Voor het beschikbaar stellen van het gebouw, schoonhouden, verwarming enz. is een huurprijs overeengekomen van 1000,per jaar. 15 oktober 4957 werd een begin ge maakt met de inenting tegen polio. Ou ders van kinderen van de jaarklasse 1955 werden in de gelegenheid gesteld hun kind tegen deze gevreesde ziekte te laten inenten. Van de 225 hiervoor in aanmerking komende kinderen werden 195 ingeënt. Er vonden moedercursussen plaats, ter wijl de diverse bestralingen als van hoog- tezon en U.K.G. eveneens in het C.B. worden verricht. Het bureau Texel van de Medische Sportkeuring maakte eveneens gebruik van ons gebouw ten behoeve van hun keuringen. De belangstelling voor het zuigelingen, kleuter- en rheumabureau is ook in 1957 bijzonder groot geweest. De schoolartsendienst, het bureau voor de geestelijke Volksgezondheid, zorg voor lichamelijk gehandicapten, het kraamcen- Irum Texel maken voor hun zittingen ge- bruik van het C.B. Zuigelingenbureau: Aantal zittingen 26, aantal consulten 1624; aantal nieuw in- geschrevenen 188. Kleuterbureau: Aantal zittingen 20; aantal consulten 698; aantal nieuw inge- schrevenen 134. I Rheumabureau: Aantal zittingen 12; 1 aantal consulten 289; aantal nieuw inge- schrevenen 41. Bureau t.b.c.-bestrijding: Aantal zittin gen 7; aantal consulten 232; aantal nieuw ingeschrevenen 65. Hoogtezon-behandeling: Aantal bestra lingen: 101 bij 10 personen, j U.K.G.-behandeling: Aantal bestralin- gen: 481 bij 32 personen. Behandeling met het Ether-apparaat: Aantal behandelingen 54 bij 3 personen. Röntgenfoto's: In 1957 werden 41 rönt genfoto's gemaakt. Ook in 1957 heeft onze concierge/bad- meester zich op de meest lofwaardige wijze van zijn taak gekweten. De lokalen van het Bureau alsmede het badhuis zien er steeds hygiënisch verzorgd uit. Voor al dit werk, dat bij- hem in vertrouwde han den is, is het Bestuur hem ten zeerste er kentelijk. Huisbezoeken der Wijkverpleegsters Wijkverpleging 4737 bezoeken; kraam zorg 23; zuigelingenzorg 1187; kleuter zorg 499; kinderuitzending 32; tubercu losebestrijding 273; rheumatiekbestrij- ding 112; zorg voor lich. gehandicapten 27; geestelijke volksgezondheid 7; andere bezoeken 85. Ziekenvervoer 8 keer; Poliklinische be handeling 18 keer; laatste hulp 6 keer; E.H.B.O. 45 keer. Door onze Zusters werd, in overleg met de districtsverpleegster Zr. Haring huize, die als docente optrad, een vijftal Moeder cursussen georganiseerd en wel: aan Den Burg, Den Hoorn, Oosterend, I Oudeschild en De Koog. Verplegingsartikelen Magazijn Den Burg: 744 artikelen aan j 321 personen; magazijn Oosterend: 288 artikelen aan 108 personen; magazijn De Cocksdorp: 90 artikelen aan 41 personen. Tuberculosebestrijding In 1957 stonden 54 personen onder toe zicht. 5 personen werden opgenomen in een sanatorium. Ligtenten werden niet uitgeleend. Van het totaal beschikbare aantal ligtenten, zijnde 11 stuks, werden de kleinste vijf verkocht. Hiervoor werd een prijs bedongen van 150,per stuk. De nog in voorraad zijnde grotere tenten werden zorgvuldig nagekeken en waar I nodig gerepareerd. De Emmabloem-collecte bracht in 1957: j 430,03 op. Aan de Zusters J. D. en E. Harinck i werd op hun verzoek met ingang van 12 augustus 1957 na negen jaar dienst op de meest eervolle wijze ontslag ver leend. In hun plaats werden met ingang van 1 augustus 1957 aangesteld de zusters G. A. Bottema en M. Kreumer. Ook in het afgelopen jaar hebben onze Zusters haar zeer omvangrijke en ver antwoordelijke taak op voorbeeldige wij ze verricht. Het deed ons een bijzonder groot genoegen te hebben mogen consta teren dat de zusters Kreumer en Bottema zich in betrekkelijk korte tijd in hun functie hebben ingewerkt. Van deze plaats zeggen wij onze Zusters dan ook gaarne hartelijk dank voor al het werk, dat zij in het belang van onze kruisver eniging hebben gepresteerd. Auto en bromfiets van het Witte Kruis De per 12 april 1956 aangeschafte Ford Populair heeft ook in het afgelopen jaar aan de verwachtingen voldaan. Met deze auto werd in 1957 een afstand van 15.057 km afgelegd. Op 14 maart 1957 werd door de afd. Texel van de Bond van Plattelandsvrou wen met medewerking van het dames zangkoor van de heer J. Visser de revue ,,Het Vierde Wiel" ten tonele gebracht. De bedoeling van deze uitvoering was te trachten het z.g. nog ontbrekende vierde wiel van de Witte Kruis-auto boven wa ter te halen. Deze opzet is grandioos ge slaagd. Een bedrag van 658,08 werd aan ons Bestuur afgedragen. Voor deze sym- patieke daad zijn wij de Bond van Plat telandsvrouwen ten zeerste erkentelijk. Landerijen De pacht en pachters van de aan het Witte Kruis toebehorendelanderijen, groot 7.68 ha. bleven onveranderd. Verplegingsartikelen Voor zover dat nodig was, werden deze artikelen aangevuld of vervangen. Inventaris Teneinde het kosteloos beschikbaar ge stelde polio-vaccin op de juiste tempera tuur 4 gr. C. te kunnen bewaren, zagen wij ons genoodzaakt hiervoor een kleine huishoudkoelkast aan te schaffen. De aanschaffingskosten vermeerderd met de kosten van een 40 injectiespuiten, welke voor de polio-inentingen noodzake lijk zijn, worden volledig gedekt door de bijdrage van 40 cent per injectie der ouders. De vereniging had per 1 januari 1957 'n ledental van 2433; per 31 december be droeg dit 2486. Kraamcentrum Den Helder en Omstreken Uit het jaarverslag van deze Stichting noteerden wij voor Texel het volgende: i Er werden in 1957 49 gezinnen geholpen i met 491 verzorgingsdagen. In 1957 waren I er 3 gediplomeerde kraamverzorgsters op Texel. Eind 1957 waren er 5 gediplo- meerde krachten op het eiland. Er werd prettig gewerkt het afgelopen jaar en er waren slechts weinig moeilijkheden. NOORDERLICHT In Den Helder en omgeving heeft men in de nacht van woensdag op donderdag het noorderlicht kunnen zien. Het uitte zich in felwitte en rossige banen in de richting Texel. Het verschijnsel duurde Hier een ander hoekje van de tentoonstelling: rechts boven een moderne ha poen, die door een kanon wordt qelanceerd. Als de harpoen de walvis treft deze ten dode opgeschreven, want in de harpoen bevindt zich een qranaat. De heer Hans Kievits heeft de schilderingen verzorgd; hier legt hij de laatt hand aan het onderschrift bij een der taferelen. ongeveer een uur. Z'Tl<Jb. V. :>3y V - li T7 k'i [lil m WAT HET IVOREN BEELDJE VERTELDE -- -smis... ^ji(M n-, 4 -TSff ^Kg i 1 vv.-.o. - --; >A y; i( V ■- X QVI 24. OP DE KAART lijkt die Rode Zee een smal slootje maar op de plaats waar Aboel en Zoon oversteken is het toch altijd nog een zeiltocht van dik 250 km. Wat ook weer niet erg is als het maar waait. Maar overdag is het bladstil en brandend heet. 's Nachts gaat het beter en na zeven dagen krijgen ze land in 't zicht. Dan liggen ze weer een dag te drij ven en elke Europeaan zou uit zijn vel gesprongen zijn van ongeduld. Oosterlin gen zijn anders. Luier of wijzer? Ze sla pen veel en rusten uit van de zware tocht die ze achter de rug hebben en vergaren kracht voor de reis dwars door Arabië. Midden in de nacht bereiken ze de kust en daar staan al zestig kamelen klaar om de koopwaar over te nemen. De soldaten van Hassan en Zoon steken daarbij geen hand uit. Ze kijken alleen maar of er niets verdwijnt en dat is wel nodig ook. Twee mannen laden een groot pak op een kameel. Het pak lijkt helemaal niet op die welke ze zelf hebben meegebracht. Vlug tellen ze alles na en dat klopt. Maar toch vertrouwen ze het zaakje niet en halen de jonge Hassan erbij. Zal hij ze dwingen dat pak open te maken door ze van diefstal te beschuldigen? Een vrese lijke belediging en een vechtpartij riske- Nee, Aboel zegt dat hij nog steeds meer koopwaar kan gebruiken en laat zijn mannen de kostbaarste ruilartikelen uit stallen. Maar ze willen niet verkopen, ze hebben erge haast die vreemde lieden. En opeens laten ze alles in de steek en ren nen weg. Vader Hassan heeft van dit al les niets gemerkt en geeft nu juist het vertreksein. De vreemde pakkameel ne men ze mee, maar Aboel moet een hele dag wachten voordat hij het raadsel kan oplossen. GEVONDEN EN VERLOREN VOORWERPEN tot en met 26 juni 1958 Gevonden te Den Burg- zonnebril; goudkleurige damesring met witte steen; zwart kinderjasje met gebloemde zomen; muntbiljet van 2,50; plastieken regen jas; korte herenbroek; bruine ceintuur; sleutel; jongensjasje met wapenschild op linkermouw en filmrol in zak; zwarte ny lon herensok; tas met veldfles, motorpet en brood; bos sleutels; Amerikaanse le- gertas inhoudende fles spiritus en fles petroleum; zilverkleurige oorbellen voor zien van steentjes; bruine gebreide kin dermuts; te De Koog: bril; blikken weeg- schaalschaal; Agfa fototoestel (box) in bruin étui. Verloren te Den Burg: r.-k. kerkboek; rood-groen-zwart geruite paraplu; bank biljet van 50 mark (DM 50,bruin le deren étui met vulpen en vulpotlood; bos sleutels; grijs statief voor fototoestel in een grijze hoes; lederen tabakszak; te De Koog: roze sjaal met voorstellingen van Curasao; vulpen. Het bureau der rijkspolitie te Den Burg is hiervoor geopend op werkdagen van 16.00 tot 18 00 uur. Loopt het seizoen nog een beetje? Bar, bar, an De Koog is tenminste een bedrijf, dat gien iens de tied ken fiende om seevens de vlag binnen te hale. DIENSTPLICHT Uitspraken inzake vrijstelling De burgemeester van Texel bren ter algemene kennis, dat de minister vi oorlog omtrent* vrijstelling van dienst t gewoon dienstplichtige de volgem uitspraken heeft gedaan: Antonius Boogaard, lichting 1959. Voorgoed vrijstelling van dienst vr gens broederdienst, bij beschikking vi 23 juni 1958, 39 12 11 030. Simon J. Hopman, lichting 1957. Aanvraag om vrijstelling van dies wegens persoonlijke onmisbaarheid wezen, bij beschikking van 23 juni 19: 37 09 14 151. Tegen elke omtrent vrijstelling gedai uitspraak kan iedere belanghebbem uiterlijk de tiende dag na de dag, waart de uitspraak ter algemene kennis is g bracht, in beroep komen. Indien de ing schrevene, wie de uitspraak geldt buit Nederland verblijft, kan, voor zover h door deze in te stellen beroep betreft, is overschrijding van de termijn van ts dagen genoegen worden genomen. Z lang omtrent zodanige overschnjdii geen beslissing is genomen, wordt de u spraak na het verloop van de termijn v tien dagen als onherroepelijk beschouw Het beroepschrift moet tot Hare Maj< teit de Koningin worden gericht en mo met redenen omkleed zijn. Het moet i geleverd worden op de afd. militaire! ken van de secretarie dezer gemeente. De Koningin beslist op het beroep I een met redenen omkleed besluit, nai de raad van state is gehoord. Texel, 27 juni 1958. De burgemeester voornoem: C. DE KONING AGENDA VAN DE CULTURELE RAAD Donderdag 3 juli Den Burg, Oranjeboom, De bootacholitf voeren op „Potasch en Perlemoer rr vakantie". Vrijadg 4 juli Den Burg, Oranjeboom, Vertoning de Texelfilm. Zaterdag 5 juli Den Burg, Concert door Koninkli Texels Fanfarekorps (met jeugdkorps) de Wezentuin. 'euilleton door G. PLANTEMA HOOFDSTUK I. 1. Inleidende bespiegeling ALS André Boorneman niet zo vol maakt argeloos over de Oranjesingel had gewandeld, zou de bestuurder van de grote, glanzend-blauw gelakte auto mis schien nooit op de gedachte zijn gekomen, juist hem naar de weg te vragen. Het staat immers vast, dat er autobestuurders zijn, die niet graag inlichtingen inwin nen bij mensen, die proberen door vor sende blikken te weten te komen, wie er in hun wagen zit. Daarmee wil natuurlijk helemaal niet gezegd zijn, dat alle auto bestuurders, die er dusdanige gevoelens op na houden, hun afkeer danken aan 'n gevoel in hun onderbewustzijn, veroor zaakt door instinctmatig terugdeinzen voor al wat maar zweemt naar politie onderzoek. Ja, want men zou kunnen veronderstellen, dat mensen die met on derzoekende blikken in auto's kijken, be horen tot de kategorie van rechercheurs oftewel „stillen". Maar zover hoeft de achterdocht niet te gaan, want er lopen ontelbare personen rond, die met de re cherche niets hebben uit te staan en toch van nature met een paar speurend kij kende ogen zijn uitgerust. Het lijkt er soms op, of zulke mensen overal iets achter zoeken. André Boorneman zag er zeker niet zo uit. Integendeel, als iemand op deze lange Nijmeegse singel op dat ogenblik minder zo'n indruk wekte, was hij het wel. Wie hem daar zag wandelen, wist meteen, dat het hier een jongeman betrof, wiens ge dachten waren geconcentreerd op heel iets anders dan op zijn direkte omgeving. En een mensenkenner heeft vooral wan neer de lente of de zomer in het land is, bij het aanschouwen'van een André Boor neman weinig moeite om vast te stellen, wat er aan de hand is. Als een jongeman er uit ziet of hij in de zevende hemel vertoeft, terwijl hij tezelfdertijd van plan schijnt te zijn heel de wereld te gaan veroveren, dan kan dat slechts één oor zaak hebben. In dit geval heette die oor zaak Madeleine Uittenterpe. Niet voor niets wandelde André Boor neman over de brede singel, die twee ro yale pleinen verbindt, waarvan de namen herinneren aan de veelbewogen historie van de oude stad Nijmegen. Dicht bij het ene plein, dat genoemd is naar de Fran kische keizer Karei, was het uitgangs punt van zijn tocht. Daar lag het pension waarin hij de dag tevoren zijn intrek had genomen. Dat was op de eerste dag van zijn vakantie en wie dus de konklusie wil trekken, dat deze jongeman geen inge zetene was van Nijmegen, heeft het vol komen bij het rechte eind. Hij was een inwoner van Rotterdam. En hij was op weg naar het Keizer Lodewijkplein. Bij het aanbreken van de lente en de daarmee gepaard gaande komst van het tennisseizoen in de open lucht waren tus sen Madeleine Uittenterpe en André Boorneman banden ontstaan van allengs dieper wordende sympathie. Weliswaar kon men daar nog geen officiëel tintje aan toekennen, maar de banden waren toch stevig genoeg geweest om de jonge man te doen besluiten zijn vakantie in Nijmegen door te brengen. Dit was ver oorzaakt door een misschien toevallige, mogelijk echter toch niet helemaal onop zettelijke uitlating van Madeleine. Op een middag in midden juni toen zij naast el kaar zaten, uitrustend van een spannende set, liet zij zich ontvallen, dat zij met haar familie aan het eind van de volgen de maand naar Nijmegen zou reizen om daar enkele weken door te brengen. Neen, eigenlijk zou dat niet in de stad Nijmegen zijn, maar in het op slechts luttele kilo meters verwijderde dorpje Berg en Dal, dat blijkbaar al vroegtijdig was volge boekt met zomergasten, maar in de stad zelf had hij onderdak gevonden. Naar aanleiding van een advertentie ontving hij weldra de mededeling, dat pension Welgelegen voor de tijd van twee weken een kamer voor hem had gereserveerd. Veertien dagen maar, want langer duur de zijn vakantie jammer genoeg niet! Berg en Dal is met Nijmegen verbon den door een tramlijn. Deze eindigt bij het Hunnerpark in de stad en dat park ligt naast het Keizer Lodewijkplein. Het valt dus niet te verwonderen, dat André Boorneman over de naar dit plein leiden de singel wandelde. Immers, Madeleine Uittenterpe had hem laten weten, dat zij voornemens was, die middag de stad te bezoeken. Alleen! En André Boorneman was een goed verstaander. Nu begrijpt men ook, waarom André Boorneman weinig geneigd was aandacht te schenken aan voorbijrijdende auto's, zelfs aan de luxueuze blauwe wagen, die bijna geluidloos over het wegdek gleed. Natuurlijk, hij kreeg even een vage in druk, toen de auto als een stille schaduw langs hem reed. Evenmin schonk hij er aandacht aan, toen de wagen een twin tigtal meters verder stopte, vlak aan de rand van het trottoir. En hij had er eerst geen erg in, dat iemand tegen hem sprak toen hij even later bij de stilstaande wa gen was gekomen. „Monsieur!" riep een stem, zo dringend, dat zelfs André Boorneman er wel op letten moest. De bestuurder had de zijruit omlaag gedraaid en stak zijn hoofd naar buiten. André keek in een zuidelijk gelaat, vrij donker, met zwarte ogen en een streepje van een snor, dat de breedheid van het gezicht accentueerde. Het was een eigen aardig gezicht, maar André Boorneman kon het, toen hij er later over dacht, niet met zichzelf over eens worden, of het toebehoorde aan een Fransman want de man sprak Frans of een Italiaan, dan wel een Hongaar. Wanneer men in gedachten is, valt het niet gemakkelijk, zich snel te realiseren, wat iemand in een vreemde taal zegt, vooral wanneer het Frans is, dat met een keelklank gesproken wordt. Toch was André Boorneman voldoende bij om te begrijpen, dat de man in de auto de weg naar Berg en Dal vroeg, al sprak hij deze naam zonderling uit. Met enige woorden lichtte hij de vrager in, onderwijl onwil lekeurig een vluchtige blik werpend in de wagen. Tenminste, van oorsprong was het een vluchtige blik, maar toen werd hij wel l dwongen, oplettender te kijken, niet na de bestuurder, die alleen op de voon bank zat. Hij droeg een licht zomerp en alles wees er op, dat hij eerder eif naar dan chauffeur van deze kostbi wagen was. Maar behalve zijn eigenai dig Zuidelijk gezicht had hij weit boeiends. Anders was het gesteld met een van twee mensen, die op de achterbank zaU Aan de rechterzijde zat een man met e groot en rood hoofd volkomen kaal. leen een glimp ving André Boorneff van dit hoofd op, dat op een vleesi leek, die door zijn rondheid geen schei trekken had gekregen. Onmiddellijk dwaalde de aandacht naar de derde persoon in de wagen, jonge vrouw, die André Boorneman In onderdeel van een sekonde een zuidet visioen voor ogen toverde. Maar een n ment had hij de gelegenheid naar haar kijken. Duidelijk zag hij haar niet, nu wat hij zag, was voldoende om hem van te overtuigen, dat zich daar t schoonheid bevond. Slechts een ogenl» kon hij een indruk krijgen van een fii getekend gezicht met een matbleke ti waarin donkere ogen een hartstochte temperament verrieden. Toen had wegrijden van de auto haar aan zijn onttrokken (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1958 | | pagina 4