i
Hutsspaarbank
Oproeping
Schooltassen
Lijstwerk
Steunschoenen
fc. 1
Rijwielen
te huur
'n Cadeautje
Provinciale Fokveedag
op vrijdag 5 sept. te Hoorn
Voor al Uw
Taxi Garage Reij
advertentie
opdrachten
plaatsing niet
doorgaan
Dit geldt vooral voor
verenigingen en voor
degenen die gelegen
heidsadvertenties opge
ven, waarin alleen een
adres, maar geen naam
wordt genoemd.
Jeugdspaarwet
DINSDAGAVOND
Strijd om de man en de vrouw
alle prijsklassen
prachtsortering
Mantje's Schoenhandel
Vogelreservaat
„De Schorren"
thans ook voor niet-leden
opengesteld.
Mantje's Schoenhandel
De T.V. Pionier Techu. bur. Jan Agte
Raadsel in Nijmegen
AUTO-PERIKELEN OP
TERSCHELLING
Moet op het eiland Terschelling in de
zomermaanden het aantal auto's beperkt
blijven? Of zal men de autobezitter méér
dan tot nu toe tegemoet moeten komen
in zijn verlangen zijn wagen mee te ne
men naar dit waddeneiland, waarover
zich een hoofdverkeersweg van amper
vijftien kilometer kronkelt? De meningen
over de vraag wél meer auto's of niét op
het eiland, dat twee uur varen van Har-
lingen ligt, lopen nogal uiteen. Zélfs zijn
er op Terschelling, die de aanwezigheid
van de zomergastenauto's resoluut af
wijzen en die hun standpunt verdedigen
met de niet bewezen maar toch ook niet
onmiddellijk te verwerpen stelling, dat
een vakantieoord zonder auto's juist in
onze tijd voor velen bijzonder aantrekke
lijk zou zijn. Aldus „Het Parool", dat
vervolgt:
Waarom het vraagstuk van de auto's in
de maanden juni, juli en augustus thans
zo actueel is geworden? Wel, Terschelling
en ook de duizenden badgasten, die hier
de rust zoeken, waarnaar zij vaak een
heel jaar hunkeren, kijken steeds meer
naar de Duitse Oostfriese waddeneilan
den als Borkum en Norderney, waar na
de oorlog de auto wordt geweerd. Zij kij
ken óók maar daarbij gaat dan de ver
gelijking mank naar Sylt, het Noord-
friese vakantie-eiland, dat door de Hin-
denburgdam met de vaste wal is verbon
den. Via die dam, waarover alleen een
trein kan rijden, die ook speciale platte
wagons heeft voor autotransport, kwa
men vorige zomer zóveel auto's naar Sylt,
dat er op de drukste zondag in het sei
zoen niet minder dan tienduizend wagens
in de straten op dit eiland stonden, zodat
niemand voor- of achteruit kon.
Gelukkig behoeft Terschelling voor een
dergelijke situatie niet bang te zijn, want
het aantal wagens, dat dit eiland kan
bereiken, wordt nu nog steeds gelimi
teerd door de maximumvervoerscapaci
teit van de boten van de rederij Doeksen,
die in het hoogseizoen met drie schepen
per dag van Harlingen varend, toch niet
meer dan twaalf tot veertien wagens in
totaal kan vervoeren.
„Aan de ene kant vindt de VW op
Terschelling het jammer, dat het. verlan
gen om auto's naar het eiland te brengen
elk jaar groter wordt, maar aan de an
dere kant beseffen we, dat we de klok
niet meer kunnen terugzetten. Als VVV
blijft ons niets anders over dan de zomer
gasten er op te wijzen, dat Terschelling
een hoofdverkeersweg kent van nog geen
vijftien kilometer en dat er een goede
aütobusdienst is, die de mensen naar
vrijwel alle punten op het eiland ver
voert. Het grote bezwaar, dat ik als WV-
man tegen auto's heb is, dat ik elk jaar
méér wagens tegen kom op plaatsen,
waar ze beslist niet horen. Ze rijden langs
zandpaden, door de bossen en achter de
laatste duinenrijen. Terschelling is nóg
altijd geliefd, omdat er zo weinig borden
staan, die vertellen dat iets verboden is.
Maar als het zo doorgaat zullen naar mijn
mening de borden er helaas moeten ko
men".
„Ook wanneer automobilisten moeilijk
heden met het vervoer van hun wagen
hebben en deze niet op hun eerste vakan
tiedag kunnen meenemen, komen zij
tóch", meent de Burgemeester.
„Als men de auto's had willen weg
houden van ons eiland, dan had dit al de
eerste jaren na de oorlog moeten gebeu
ren", is de mening van Jelle Cupido, di
recteur van het autobusbedrijf en verder
nog penningmeester van de VW. „Nu
zal dit moeilijk meer gaan. Daarbij komt
nog, dat ons bedrijf met vijf bussen het
vervoer in de drukke zomermaanden niet
zou aan kunnen, wanneer aan het auto
verkeer op Terschelling werkelijk beper
kingen zouden worden opgelegd. Het aan
schaffen van nóg een paar bussen is uit
exploitatie-oogpunt niet verantwoord,
omdat er voor ons wagenpark feitelijk
alleen maar gedurende twee maanden
volledig emplooi is. De overige maanden
van het jaar kunnen we de dienst voor de
eilanders wel af met twee bussen. Ik zou
daarom uitbreiding van het wagenpark
alleen kunnen overwegen en daardoor
nog betere busverbinding voor de zomer
gasten kunnen maken, wanneer ik van
gemeente of provincie financiële steun
zou krijgen. In de zomermaanden een
paar bussen er bij huren lukt niet, omdat
alle ondernemingen in het land ook vaak
al te weinig materieel hebben.
„Wanneer men in aanmerking neemt,
dat het vervoer van een auto naar en
van Terschelling tenminste vijfentwintig
gulden kost en ons tarief voor het langste
traject zeventig cent bedraagt, dan blijkt
daaruit, dat men met een gezin héél wat
busritten kan maken, voordat men aan
die vijfentwintig gulden toe is".
De heer P. Doeksen, één van de direc
teuren van de rederij, zei: „Als het zo
dóórgaat is het binnen tien jaar gedéan
met de rust op Terschelling. Waarom ko
men de mensen naar ons mooie eiland?
Omdat het gelukkig nog steeds ongerept
is. Ik heb zelf ook een wagen, maar die
staat in Harlingen. Op het eiland pak ik
de fiets of de bus. Willen we proberen
Terschelling zo aantrekkelijk mogelijk te
houden, dan moeten er nog véél meer
goede fietspaden komen. Als Terschellin-
ger sta ik absoluut afwijzend tegenover
nóg meer auto's in de zomermaanden
Maar als directeur van een vervoersbe
drijf heb ik niet het recht de kraan dicht
te draaien. Ik mag niet op de stoel van
de overheid gaan zitten. Daarom is de
ïederij verplicht zo goed mogelijk aan de
vraag van het publiek te voldoen en zul
len wij naar middelen moeten zoeken die
het transport van auto's vergemakkelij
ken en zonodig verruimen. Maar ik doe
dat met bloedend hart.
Wij zouden met een opmerking willen
besluiten, die wij ontlenen aan een kleur
rijke folder over het eiland Norderney,
Daarin wordt gezegd: Zand, zeelucht en
zonneschijn zijn factoren, die wél een
gunstige invloed hebben op de bezitter
van een auto, maar beslist niet op zijn
wagen. Ook dat is een argument, dat niet
is weg te cijferen. Misschien kan het er
toe bijdragen, dat de zomerse rust op
Terschelling niet nog méér wordt ver
stoord dan nu al helaas het geval is.
SV TEXEL
Woensdagavond speelde een Texel-
combinatie tegen een kampeerelftal van
St. Oedenrode.
Het werd een pittige partij waarbij de
bezoekers met het windvoordeel iets in
de aanval waren Toch zorgde Ruud
voor de leiding uit een goede pass van
links. Heel spoedig werd het gelijk met
een mooie kopbal via binnenkant van
de paal. Zelfs werd het 1-2 toen Cees een
schot niet kon bereiken. T. bleef goed
partij geven. Bij een nieuwe aanval der
gasten kwamen F. Reinhard en de links
binnen met elkaar in botsing met het
noodlottige gevolg dat Frans zijn been
brak. Erg jammer. We hopen dat hij
heel voorspoedig mag herstellen. Dokter
Van Loon verleende de eerste hulp. De
wedstrijd werd niet verder uitgespeeld.
De voor zondag vastgestelde wedstrijd
Texel 1 Reserves Alkmaar is ver
schoven naar zondag 31 augustus.
Heeft u goede nota genomen van het
begin der toto? U doet toch weer mee?
De condities zijn onveranderd.
De leden hebben hun formulieren ook
voor de volgende comp. dag al ontvangen.
Denk er om vrijdag uiterlijk 9 uur bij
hotel de Graaf of bij een onzer mede
werkers, waarover nog nadere medede
lingen volgen.
SV DE KOOG
(Dit verslag kwam eerst dinsdagavond
in ons bezit - red.)
Nog maar enkele weken en dan star
ten we weer met de competitie. Zondag
gaat de Koog 1 naar Cocksdorp om deel
te nemen aan de bekerwedstrijden van
SVC. Nemen we allen even goede nota
van de opstelling in het kastje.
Ook ligt het in de bedoeling om met
ingang van zondag 31 augustus weer
deel te nemen aan de KNVB toto. Dus
leden en donateurs maakt u nog deze
week even melding bij de secr. Hoogst
waarschijnlijk wordt de fancy fair eind
september gehouden. We hopen dat al
len zich eens van hun goede kant laten
zien en alvast een prijsje ter beschikking
stellen voor dit doel, zodat de penning
meester straks de bodem van de kas niet
meer terug kan vinden.
De indeling voor de competitie is:
3D
Sint Boys 1, Cocksdorp 1, DWVW 2,
Geel Zwart 2, De Koog 1, Oosterend 1
Petten 1, Watervogels 3, WGW 3.
BOOTDIENSTREGELING N.V. T.E.S.O.
ingaande 1 juni tot en met 27 september
Werkdagen:
Van Texel: 5.20 7.40 10.30 13.00
15.30 18.00
Van Den Helder: 6.30 9.15 11.40 14.20
1640 19.35
Zon- en alg. erkende chr. feestdagen:
Van Texel: 7.30 10.30 14.00* 16.00
18.25 20.30§
Van Den Helder: 9.20 11.30 15.00* 17.15
19.30 21.35§
van 13 juli t.m. 31 augustus 1958
van 29 juni t.m. 24 augustus 1958
WAT HET
IVOREN
BEELDJE
VERTELDE
37. Nu krijgt Hi-Sjou-Houw het gewel
dig druk. Ko-Ning-Co heeft hem met
een massa geld naar Aboel-ben-Hassan
gestuurd om te proberen de hele lading
te kopen. Maar Hassan wil dat geld niet
hebben. Eén zo'n tros aangeregen mun
ten kan Hassan als sieraden thuis wel
weer verhandelen. Als geld zijn ze, zo
ver buiten China, niets waard, want ban
ken, waar hij ze kan inwisselen voor an
der geld, bestaan nog niet. Ruilen wil
Aboel wel: tapijten en wierook voor
zijde en porcelein. Allebei proberen ze
weinig te geven en er veel voor terug te
krijgen. Geen wonder dus, dat het bijna
drie maanden duurt voor ze het helemaal
CQP DiR>
eens zijn. 's Nachts werkt Hi-Houw aan
het ivoren schaakspel, dat hij Hassan be
loofd heeft.
De pionnen worden Chinese soldaten,
de toren pagoden en de koning lijkt veel
op Ko-Ning-Co, de rijke Mandarijn. Het
schaakbord, met velden van zwart eb
benhout en blank ivoor, krijgt een rand
van vechtende draken. Als Aboel-ben-
Hassan weer terug zeilt naar zijn vader
land is dat schaakspel wel zijn mooiste
koop geweest. En Hi-Houw kan eindelijk
beginnen aan zijn meesterwerk: Het
Ivoren Beeldje.
Weer gaan maanden voorbij. Lo-
Ko-Ning heeft hij sprekend gelijkend af
gebeeld en het kindje dat ze op de arm
heeft, lijkt echt wel op Hi zelf. Nu werkt
hij aan de in elkaar sluitende ballen en
daarop beeldt hij alles af wat hij aan Lo
zou willen geven. Op de eerste bal een
paleis met een perk, op de tweede prach
tige meubelen, op de derde rijk gebor
duurde kleren, op de vierde heerlijk eten
en drinken, op de vijfde. juist zal Hi
Houw beginnen daarop de maan en de
sterren te snijden, als hij zachtjes hoort
snikken. (Wordt vervolgd)
Rijwielhandel Kievit
Voor een betere
PERMANENT
slaagt U zeker in
Oosterend!
Kapper Bakker, Tel. 203
voor groot of klein
Dan moet U immers
bij J. P. STAM zijn I
Hoge
rentevergoe
ding en
gemakkelijke
terugbetaling
Kogerstraat 34
Den Burg
Bij voldoende belangstelling hiervoor rijdt er eei
bus vanaf Den Helder.
Vertrek Texel met boot 7,40 uur en terug on
4,40 uur.
Opgave t.m. 1 sept. a s. bij B. Oostra.
LANGEVELD
DE R00IJ n.v.
Den Burg, Texel
Telefoon 333
Indien bij
niet duidelijk vermeld
staat aan wie de reke
ning moet worden ge
zonden, kan
Dir. Texelse Courant
De kenner kiest
kwaliteit van
Goënga's Slagerij
Den Hoorn Telef 252
De Coöperatieve Boerenleenbank te
Texel roept in 't kader van de komende
reeds thans de jeugdige personen van
15 tot en 20 jaar op zich te melden
bij bovenvermelde instelling.
Bij aanmelding om deel te nemen voor
1 Oktober stelt de bank beschikbaar
een aanmoedigingspremie van f 2,50
terwijl de spaarder t.z t. een over-
heidspremie van 10 pet. ontvangt.
De aanmelding kan geschiedens tijdens
de gewone kantooruren en ook telefo
nisch nr. 19 Den Burg.
te Den Hoorn weer
met medewerking van de Hoornder Bietenbouwers
Excursie om 10 uur en 2 uur.
Kaarten uitsluitend verkrijgbaar bij D. Boot,
De Waal 59. tel. 169, Den Burg.
Voor de breedste en moei
lijkste voeten.
Ook in modekleuren.
Betaal iets meer en u koopt
iets goeds waar u ook inder
daad op kunt lopen.
Laat nu een T V. toesl
door ons op proef
plaatse
Dit toe-tel met 43
beeldbuis f 795,—
Met 53 cm i 995,—
4 punten van belang:
1 Prima service
2. Vakkundige plaatsii
3. Eigen reparatie
inrichting met de
nieuwste meetapp.
4. Prettige betalings
regeling.
FEUILLETON
door G. PLANTEMA
15. „Dus ook al een vreemdeling", zei
inspekteur Broekman. „Ik vrees dat we
over die jongeman niet veel wijzer zijn
geworden".
„Ik kan U niets meer over hem ver
tellen", antwoordde mej. Ilescu. „Voor
zover ik heb begrepen, kende dr. Maro-
niu hem oppervlakkig, maar op welke
manier hij hem heeft leren kennen, weet
ik niet. Ik had hem zelf nooit eerder ge
zien".
„We zijn U in elk geval dankbaar voor
Uw welwillendheid om ons alles te ver
tellen, wat U weet" zei inspekteur Ohl-
quist.
VIJFDE HOOFDSTUK
Waar is de Rotterdamse jongeman?
Inspekteur Ohlquist en mr. Ernst Ver
hagen wandelden twee dagen later door
Nijmegen. Het was min of meer een zoe
ken op goed geluk, want op aandringen
van de advokaat had zijn zwager er in
toegestemd, met hem door tal van straten
te lopen, in de hoop, toevallig de onbe
kend gebleven jongeman André te ont
dekken.
„We hebben één kans op de miljoen",
opperde Ohlquist, toen hij tenslotte na
lang aandringen zijn tegenstreven opgaf.
„Het is volkomen dwaasheid, in een stad
te gaan uitkijken naar een vreemdeling,
die daar misschien met vakantie rond
loopt, maar die, wanneer hij twee moor
den heeft gepleegd, zoals sommigen me
nen, toch ongetwijfeld al lang ergens
anders heen gegaan zal zijn".
„Zeker?" stemde Verhagen toe, maar
het staat helemaal niet vast, dat die
jongeman de moorden heeft gepleegd.
Daar ben jij ook van overtuigd. Als hij er
inderdaad niets mee te maken heeft, zal
hij nog rustig in de stad zijn. Vooral om
dat de politie voorlopig geen inlichtin
gen aan de pers geeft, zodat er betrekke
lijk weinig ruchtbaarheid aan het geval
is gegeven. En een vreemdeling zal de
praatjes, die over het geval de ronde
doen, zeker niet zo gauw te horen krijgen
als de bewoners van Nijmegen zelf".
„Je gelooft dus, dat die onbekende
André nog niets van de moorden hoeft te
weten", stelde Ohlquist vast. „Je kunt
gelijk hebben. Maar zelfs als hij nog in
Nijmegen is, blijft het een gok, of wij hem
ontdekken. Maar je zult je zin hebben".
Zij waren door de binnenstad gegaan,
hadden langs de winkelstraten geslen
terd, in de grote café's gekeken, op een
terras gezeten, maar geen spoor van de
gezochte gevonden. Aan de hand van het
signalement, dat mej. Ilescu, de heer
Jörgensen en de kelner Leesman hadden
gegeven en hun beschrijvingen stem
den vrijwel overeen was ook de Nij
meegse recherche al aan het speuren ge
weest. Dit had evenmin succes opge
leverd.
„Daar loopt inspekteur Broekman", zei
Ohlquist ineens, toen zij uit de winkel
straten waren gekomen, het Keizer Ka-
relplein achter zich hadden gelaten en de
woonwijk daarachter hadden betreden.
Inspecteur Broekman liep daar, maar
niet alleen. Hij liep naast een blond meis
je, een knap, slank ding, dat er in het ge
heel niet opgewekt uitzag. De Nijmeegse
inspekteur merkte hen op en wenkte hen.
„Dit is mejuffrouw Uittenterpe", stelde
hij voor. „Ze is op het politiebureau ko
men vertellen, dat haar verloofde spoor
loos is verdwenen".
„Officieel verloofd waren we nog niet",
merkt het meisje op, „maar we waren
van plan, het binnenkort zover te laten
komen".
„Sinds twee dagen heeft mej. Uitten
terpe niets meer van hem gehoord", legde
inspecteur Broekman uit. „Eergisteren
zouden zij samen naar Groesbeek gaan,
maar hij is haar niet af komen halen.
Gisteren hoorde zij nog niets van hem en
toen zij ongerust werd en het pension op
belde, waar hij kamers had gehuurd, ver
nam zij, dat hij zich daar al twee dagen
niet had vertoond. Toen is mej. Uitten
terpe naar het politiebureau gekomen om
een onderzoek te vragen De naam van
haar aanstaande verloofde is André
Boorneman".
„André", zei inspecteur Ohlquist.
„Inderdaad", zei inspecteur Broekman.
„En het signalement klopt. Mej. Uitten
terpe heeft me een foto laten zien. De
onbekende monsieur André is dezelfde
als de heer André Boorneman!"
„Er is iets met hem gebeurd!" riep
Madeleine Uittenterpe uit.
„Daar twijfelen wij geen ogenblik aan",
stemde Broekman toe.
De Nijmeegse inspekteur en het meisje
waren op weg naar het pension, waar
André Boorneman zijn intrek had geno
men. Ohlquist en zijn zwager sloten zich
bij hen aan. Zij hadden niet ver meer te
lopen, zodat er geen gelegenheid was tot
een gesprek te komen. Weldra stapte
Broekman een hek binnen van een groot
huis aan de St. Anna straat. Hij belde
aan en vroeg, toen een dienstmeisje had
opengedaan, naar de pensionhoudster.
Mevrouw Linders was een gezette da
me, welbespraakt en geen onbekende
voor de Nijmeegse inspekteur. Zij was
onmiddellijk bereid hen voor te gaan
naar de kamer op de eerste verdieping,
die zij aan de verdwenen André Boorne
man had verhuurd. Het bleek een ruim
vertrek te zijn aan de voorkant van het
grote huis. Er was een klein balkon aan.
De kamer diende als zit- en slaapver
trek tegelijk. Tegen een der muren stond
een opklapbed.
„Ja", zei mevrouw Linders, „en dit is
de kamer. U moet weten, dat het eigen
lijk de kamer is van meneer Westbrug-
gen, maar die is deze maand met va
kantie de stad uit. Hij is een van mijn
vaste gasten. Maar hij vindt het goed, dat
ik de kamer verhuur aan zomergasten,
als hij er niet is. Daar heeft meneer
Boorneman zijn kleren opgehangen De
andere kasten zijn op slot. En daar, naast
het bed, staan de twee koffers van me
neer Boorneman".
André Boorneman had niet veel ba
gage meegebracht. In de muurkast hin
gen wat kleren. In de koffers zat een
beetje ondergoed en wat zakdoeken. Op
de marmeren plaat boven de vaste was
tafel stond een elektrisch scheerapparaat
en er naast lagen kam en borstel, tand
pasta en een tandenborstel. Op tafel, in
het midden van de kamer, lag een tijd
schrift, dat waarschijnlijk op reis was ge
kocht. Daarnaast bevond zich een sta
tje ansichten Toen Madeleine Uitten
pe die zag verklaarde zij meteen,
die op de eerste middag, dat zij same
ae stad wandelden, hadden gekocht.1
der waren er geen persoonlijke bezit
gen in de kamer aanwezig. Maar wa
was, liet duidelijk genoeg uitkomen,
André Boorneman heel niet van
was geweest hier niet terug te komen
„Het is een raar geval", zei mevr
Linders, toen de heren alles hadden
keken. „Ik vond meneer Boorneman
reet een aardig jongmens, en omda
aacht, dat hij wel van dansen en
beetje variété zou houden, heb ik I
aangeraden, naar de Vereniging te g
Ik geloof, dat hij van plan was da
doen, maar dat weet ik natuurlijk
zeker. In elk geval, die avond kwam
niet thuis. Lk heb niet op hem gewi
want hij had een sleutel. Ik geef nie
mijn zomergasten een sleutel, maar
neer Boorneman zag er betrouwt
uit. En sedert die avond heb ik hem
meer gezien. Het is heel vreemd. Als!
maar niets overkomen is".
„Ja", viel Madeleine Uittenterpe i
een in. „Daar ben ik ook zo bang
Wat kan er toch aan de hand zijn?"
„We hopen het spoedig te weten",
inspekteur Broekman geruststell
„Maakt U zich maar niet bang juffroti
(Wordt vervolgd1
Advertentie LM.
IiMt TM HMWn T
Mfahardt'i Z«iawtftbUtt«i
helpca U m T—b—