i Hutsspaarbank Oproeping Schooltassen Lijstwerk Steunschoenen fc. 1 Rijwielen te huur 'n Cadeautje Provinciale Fokveedag op vrijdag 5 sept. te Hoorn Voor al Uw Taxi Garage Reij advertentie opdrachten plaatsing niet doorgaan Dit geldt vooral voor verenigingen en voor degenen die gelegen heidsadvertenties opge ven, waarin alleen een adres, maar geen naam wordt genoemd. Jeugdspaarwet DINSDAGAVOND Strijd om de man en de vrouw alle prijsklassen prachtsortering Mantje's Schoenhandel Vogelreservaat „De Schorren" thans ook voor niet-leden opengesteld. Mantje's Schoenhandel De T.V. Pionier Techu. bur. Jan Agte Raadsel in Nijmegen AUTO-PERIKELEN OP TERSCHELLING Moet op het eiland Terschelling in de zomermaanden het aantal auto's beperkt blijven? Of zal men de autobezitter méér dan tot nu toe tegemoet moeten komen in zijn verlangen zijn wagen mee te ne men naar dit waddeneiland, waarover zich een hoofdverkeersweg van amper vijftien kilometer kronkelt? De meningen over de vraag wél meer auto's of niét op het eiland, dat twee uur varen van Har- lingen ligt, lopen nogal uiteen. Zélfs zijn er op Terschelling, die de aanwezigheid van de zomergastenauto's resoluut af wijzen en die hun standpunt verdedigen met de niet bewezen maar toch ook niet onmiddellijk te verwerpen stelling, dat een vakantieoord zonder auto's juist in onze tijd voor velen bijzonder aantrekke lijk zou zijn. Aldus „Het Parool", dat vervolgt: Waarom het vraagstuk van de auto's in de maanden juni, juli en augustus thans zo actueel is geworden? Wel, Terschelling en ook de duizenden badgasten, die hier de rust zoeken, waarnaar zij vaak een heel jaar hunkeren, kijken steeds meer naar de Duitse Oostfriese waddeneilan den als Borkum en Norderney, waar na de oorlog de auto wordt geweerd. Zij kij ken óók maar daarbij gaat dan de ver gelijking mank naar Sylt, het Noord- friese vakantie-eiland, dat door de Hin- denburgdam met de vaste wal is verbon den. Via die dam, waarover alleen een trein kan rijden, die ook speciale platte wagons heeft voor autotransport, kwa men vorige zomer zóveel auto's naar Sylt, dat er op de drukste zondag in het sei zoen niet minder dan tienduizend wagens in de straten op dit eiland stonden, zodat niemand voor- of achteruit kon. Gelukkig behoeft Terschelling voor een dergelijke situatie niet bang te zijn, want het aantal wagens, dat dit eiland kan bereiken, wordt nu nog steeds gelimi teerd door de maximumvervoerscapaci teit van de boten van de rederij Doeksen, die in het hoogseizoen met drie schepen per dag van Harlingen varend, toch niet meer dan twaalf tot veertien wagens in totaal kan vervoeren. „Aan de ene kant vindt de VW op Terschelling het jammer, dat het. verlan gen om auto's naar het eiland te brengen elk jaar groter wordt, maar aan de an dere kant beseffen we, dat we de klok niet meer kunnen terugzetten. Als VVV blijft ons niets anders over dan de zomer gasten er op te wijzen, dat Terschelling een hoofdverkeersweg kent van nog geen vijftien kilometer en dat er een goede aütobusdienst is, die de mensen naar vrijwel alle punten op het eiland ver voert. Het grote bezwaar, dat ik als WV- man tegen auto's heb is, dat ik elk jaar méér wagens tegen kom op plaatsen, waar ze beslist niet horen. Ze rijden langs zandpaden, door de bossen en achter de laatste duinenrijen. Terschelling is nóg altijd geliefd, omdat er zo weinig borden staan, die vertellen dat iets verboden is. Maar als het zo doorgaat zullen naar mijn mening de borden er helaas moeten ko men". „Ook wanneer automobilisten moeilijk heden met het vervoer van hun wagen hebben en deze niet op hun eerste vakan tiedag kunnen meenemen, komen zij tóch", meent de Burgemeester. „Als men de auto's had willen weg houden van ons eiland, dan had dit al de eerste jaren na de oorlog moeten gebeu ren", is de mening van Jelle Cupido, di recteur van het autobusbedrijf en verder nog penningmeester van de VW. „Nu zal dit moeilijk meer gaan. Daarbij komt nog, dat ons bedrijf met vijf bussen het vervoer in de drukke zomermaanden niet zou aan kunnen, wanneer aan het auto verkeer op Terschelling werkelijk beper kingen zouden worden opgelegd. Het aan schaffen van nóg een paar bussen is uit exploitatie-oogpunt niet verantwoord, omdat er voor ons wagenpark feitelijk alleen maar gedurende twee maanden volledig emplooi is. De overige maanden van het jaar kunnen we de dienst voor de eilanders wel af met twee bussen. Ik zou daarom uitbreiding van het wagenpark alleen kunnen overwegen en daardoor nog betere busverbinding voor de zomer gasten kunnen maken, wanneer ik van gemeente of provincie financiële steun zou krijgen. In de zomermaanden een paar bussen er bij huren lukt niet, omdat alle ondernemingen in het land ook vaak al te weinig materieel hebben. „Wanneer men in aanmerking neemt, dat het vervoer van een auto naar en van Terschelling tenminste vijfentwintig gulden kost en ons tarief voor het langste traject zeventig cent bedraagt, dan blijkt daaruit, dat men met een gezin héél wat busritten kan maken, voordat men aan die vijfentwintig gulden toe is". De heer P. Doeksen, één van de direc teuren van de rederij, zei: „Als het zo dóórgaat is het binnen tien jaar gedéan met de rust op Terschelling. Waarom ko men de mensen naar ons mooie eiland? Omdat het gelukkig nog steeds ongerept is. Ik heb zelf ook een wagen, maar die staat in Harlingen. Op het eiland pak ik de fiets of de bus. Willen we proberen Terschelling zo aantrekkelijk mogelijk te houden, dan moeten er nog véél meer goede fietspaden komen. Als Terschellin- ger sta ik absoluut afwijzend tegenover nóg meer auto's in de zomermaanden Maar als directeur van een vervoersbe drijf heb ik niet het recht de kraan dicht te draaien. Ik mag niet op de stoel van de overheid gaan zitten. Daarom is de ïederij verplicht zo goed mogelijk aan de vraag van het publiek te voldoen en zul len wij naar middelen moeten zoeken die het transport van auto's vergemakkelij ken en zonodig verruimen. Maar ik doe dat met bloedend hart. Wij zouden met een opmerking willen besluiten, die wij ontlenen aan een kleur rijke folder over het eiland Norderney, Daarin wordt gezegd: Zand, zeelucht en zonneschijn zijn factoren, die wél een gunstige invloed hebben op de bezitter van een auto, maar beslist niet op zijn wagen. Ook dat is een argument, dat niet is weg te cijferen. Misschien kan het er toe bijdragen, dat de zomerse rust op Terschelling niet nog méér wordt ver stoord dan nu al helaas het geval is. SV TEXEL Woensdagavond speelde een Texel- combinatie tegen een kampeerelftal van St. Oedenrode. Het werd een pittige partij waarbij de bezoekers met het windvoordeel iets in de aanval waren Toch zorgde Ruud voor de leiding uit een goede pass van links. Heel spoedig werd het gelijk met een mooie kopbal via binnenkant van de paal. Zelfs werd het 1-2 toen Cees een schot niet kon bereiken. T. bleef goed partij geven. Bij een nieuwe aanval der gasten kwamen F. Reinhard en de links binnen met elkaar in botsing met het noodlottige gevolg dat Frans zijn been brak. Erg jammer. We hopen dat hij heel voorspoedig mag herstellen. Dokter Van Loon verleende de eerste hulp. De wedstrijd werd niet verder uitgespeeld. De voor zondag vastgestelde wedstrijd Texel 1 Reserves Alkmaar is ver schoven naar zondag 31 augustus. Heeft u goede nota genomen van het begin der toto? U doet toch weer mee? De condities zijn onveranderd. De leden hebben hun formulieren ook voor de volgende comp. dag al ontvangen. Denk er om vrijdag uiterlijk 9 uur bij hotel de Graaf of bij een onzer mede werkers, waarover nog nadere medede lingen volgen. SV DE KOOG (Dit verslag kwam eerst dinsdagavond in ons bezit - red.) Nog maar enkele weken en dan star ten we weer met de competitie. Zondag gaat de Koog 1 naar Cocksdorp om deel te nemen aan de bekerwedstrijden van SVC. Nemen we allen even goede nota van de opstelling in het kastje. Ook ligt het in de bedoeling om met ingang van zondag 31 augustus weer deel te nemen aan de KNVB toto. Dus leden en donateurs maakt u nog deze week even melding bij de secr. Hoogst waarschijnlijk wordt de fancy fair eind september gehouden. We hopen dat al len zich eens van hun goede kant laten zien en alvast een prijsje ter beschikking stellen voor dit doel, zodat de penning meester straks de bodem van de kas niet meer terug kan vinden. De indeling voor de competitie is: 3D Sint Boys 1, Cocksdorp 1, DWVW 2, Geel Zwart 2, De Koog 1, Oosterend 1 Petten 1, Watervogels 3, WGW 3. BOOTDIENSTREGELING N.V. T.E.S.O. ingaande 1 juni tot en met 27 september Werkdagen: Van Texel: 5.20 7.40 10.30 13.00 15.30 18.00 Van Den Helder: 6.30 9.15 11.40 14.20 1640 19.35 Zon- en alg. erkende chr. feestdagen: Van Texel: 7.30 10.30 14.00* 16.00 18.25 20.30§ Van Den Helder: 9.20 11.30 15.00* 17.15 19.30 21.35§ van 13 juli t.m. 31 augustus 1958 van 29 juni t.m. 24 augustus 1958 WAT HET IVOREN BEELDJE VERTELDE 37. Nu krijgt Hi-Sjou-Houw het gewel dig druk. Ko-Ning-Co heeft hem met een massa geld naar Aboel-ben-Hassan gestuurd om te proberen de hele lading te kopen. Maar Hassan wil dat geld niet hebben. Eén zo'n tros aangeregen mun ten kan Hassan als sieraden thuis wel weer verhandelen. Als geld zijn ze, zo ver buiten China, niets waard, want ban ken, waar hij ze kan inwisselen voor an der geld, bestaan nog niet. Ruilen wil Aboel wel: tapijten en wierook voor zijde en porcelein. Allebei proberen ze weinig te geven en er veel voor terug te krijgen. Geen wonder dus, dat het bijna drie maanden duurt voor ze het helemaal CQP DiR> eens zijn. 's Nachts werkt Hi-Houw aan het ivoren schaakspel, dat hij Hassan be loofd heeft. De pionnen worden Chinese soldaten, de toren pagoden en de koning lijkt veel op Ko-Ning-Co, de rijke Mandarijn. Het schaakbord, met velden van zwart eb benhout en blank ivoor, krijgt een rand van vechtende draken. Als Aboel-ben- Hassan weer terug zeilt naar zijn vader land is dat schaakspel wel zijn mooiste koop geweest. En Hi-Houw kan eindelijk beginnen aan zijn meesterwerk: Het Ivoren Beeldje. Weer gaan maanden voorbij. Lo- Ko-Ning heeft hij sprekend gelijkend af gebeeld en het kindje dat ze op de arm heeft, lijkt echt wel op Hi zelf. Nu werkt hij aan de in elkaar sluitende ballen en daarop beeldt hij alles af wat hij aan Lo zou willen geven. Op de eerste bal een paleis met een perk, op de tweede prach tige meubelen, op de derde rijk gebor duurde kleren, op de vierde heerlijk eten en drinken, op de vijfde. juist zal Hi Houw beginnen daarop de maan en de sterren te snijden, als hij zachtjes hoort snikken. (Wordt vervolgd) Rijwielhandel Kievit Voor een betere PERMANENT slaagt U zeker in Oosterend! Kapper Bakker, Tel. 203 voor groot of klein Dan moet U immers bij J. P. STAM zijn I Hoge rentevergoe ding en gemakkelijke terugbetaling Kogerstraat 34 Den Burg Bij voldoende belangstelling hiervoor rijdt er eei bus vanaf Den Helder. Vertrek Texel met boot 7,40 uur en terug on 4,40 uur. Opgave t.m. 1 sept. a s. bij B. Oostra. LANGEVELD DE R00IJ n.v. Den Burg, Texel Telefoon 333 Indien bij niet duidelijk vermeld staat aan wie de reke ning moet worden ge zonden, kan Dir. Texelse Courant De kenner kiest kwaliteit van Goënga's Slagerij Den Hoorn Telef 252 De Coöperatieve Boerenleenbank te Texel roept in 't kader van de komende reeds thans de jeugdige personen van 15 tot en 20 jaar op zich te melden bij bovenvermelde instelling. Bij aanmelding om deel te nemen voor 1 Oktober stelt de bank beschikbaar een aanmoedigingspremie van f 2,50 terwijl de spaarder t.z t. een over- heidspremie van 10 pet. ontvangt. De aanmelding kan geschiedens tijdens de gewone kantooruren en ook telefo nisch nr. 19 Den Burg. te Den Hoorn weer met medewerking van de Hoornder Bietenbouwers Excursie om 10 uur en 2 uur. Kaarten uitsluitend verkrijgbaar bij D. Boot, De Waal 59. tel. 169, Den Burg. Voor de breedste en moei lijkste voeten. Ook in modekleuren. Betaal iets meer en u koopt iets goeds waar u ook inder daad op kunt lopen. Laat nu een T V. toesl door ons op proef plaatse Dit toe-tel met 43 beeldbuis f 795,— Met 53 cm i 995,— 4 punten van belang: 1 Prima service 2. Vakkundige plaatsii 3. Eigen reparatie inrichting met de nieuwste meetapp. 4. Prettige betalings regeling. FEUILLETON door G. PLANTEMA 15. „Dus ook al een vreemdeling", zei inspekteur Broekman. „Ik vrees dat we over die jongeman niet veel wijzer zijn geworden". „Ik kan U niets meer over hem ver tellen", antwoordde mej. Ilescu. „Voor zover ik heb begrepen, kende dr. Maro- niu hem oppervlakkig, maar op welke manier hij hem heeft leren kennen, weet ik niet. Ik had hem zelf nooit eerder ge zien". „We zijn U in elk geval dankbaar voor Uw welwillendheid om ons alles te ver tellen, wat U weet" zei inspekteur Ohl- quist. VIJFDE HOOFDSTUK Waar is de Rotterdamse jongeman? Inspekteur Ohlquist en mr. Ernst Ver hagen wandelden twee dagen later door Nijmegen. Het was min of meer een zoe ken op goed geluk, want op aandringen van de advokaat had zijn zwager er in toegestemd, met hem door tal van straten te lopen, in de hoop, toevallig de onbe kend gebleven jongeman André te ont dekken. „We hebben één kans op de miljoen", opperde Ohlquist, toen hij tenslotte na lang aandringen zijn tegenstreven opgaf. „Het is volkomen dwaasheid, in een stad te gaan uitkijken naar een vreemdeling, die daar misschien met vakantie rond loopt, maar die, wanneer hij twee moor den heeft gepleegd, zoals sommigen me nen, toch ongetwijfeld al lang ergens anders heen gegaan zal zijn". „Zeker?" stemde Verhagen toe, maar het staat helemaal niet vast, dat die jongeman de moorden heeft gepleegd. Daar ben jij ook van overtuigd. Als hij er inderdaad niets mee te maken heeft, zal hij nog rustig in de stad zijn. Vooral om dat de politie voorlopig geen inlichtin gen aan de pers geeft, zodat er betrekke lijk weinig ruchtbaarheid aan het geval is gegeven. En een vreemdeling zal de praatjes, die over het geval de ronde doen, zeker niet zo gauw te horen krijgen als de bewoners van Nijmegen zelf". „Je gelooft dus, dat die onbekende André nog niets van de moorden hoeft te weten", stelde Ohlquist vast. „Je kunt gelijk hebben. Maar zelfs als hij nog in Nijmegen is, blijft het een gok, of wij hem ontdekken. Maar je zult je zin hebben". Zij waren door de binnenstad gegaan, hadden langs de winkelstraten geslen terd, in de grote café's gekeken, op een terras gezeten, maar geen spoor van de gezochte gevonden. Aan de hand van het signalement, dat mej. Ilescu, de heer Jörgensen en de kelner Leesman hadden gegeven en hun beschrijvingen stem den vrijwel overeen was ook de Nij meegse recherche al aan het speuren ge weest. Dit had evenmin succes opge leverd. „Daar loopt inspekteur Broekman", zei Ohlquist ineens, toen zij uit de winkel straten waren gekomen, het Keizer Ka- relplein achter zich hadden gelaten en de woonwijk daarachter hadden betreden. Inspecteur Broekman liep daar, maar niet alleen. Hij liep naast een blond meis je, een knap, slank ding, dat er in het ge heel niet opgewekt uitzag. De Nijmeegse inspekteur merkte hen op en wenkte hen. „Dit is mejuffrouw Uittenterpe", stelde hij voor. „Ze is op het politiebureau ko men vertellen, dat haar verloofde spoor loos is verdwenen". „Officieel verloofd waren we nog niet", merkt het meisje op, „maar we waren van plan, het binnenkort zover te laten komen". „Sinds twee dagen heeft mej. Uitten terpe niets meer van hem gehoord", legde inspecteur Broekman uit. „Eergisteren zouden zij samen naar Groesbeek gaan, maar hij is haar niet af komen halen. Gisteren hoorde zij nog niets van hem en toen zij ongerust werd en het pension op belde, waar hij kamers had gehuurd, ver nam zij, dat hij zich daar al twee dagen niet had vertoond. Toen is mej. Uitten terpe naar het politiebureau gekomen om een onderzoek te vragen De naam van haar aanstaande verloofde is André Boorneman". „André", zei inspecteur Ohlquist. „Inderdaad", zei inspecteur Broekman. „En het signalement klopt. Mej. Uitten terpe heeft me een foto laten zien. De onbekende monsieur André is dezelfde als de heer André Boorneman!" „Er is iets met hem gebeurd!" riep Madeleine Uittenterpe uit. „Daar twijfelen wij geen ogenblik aan", stemde Broekman toe. De Nijmeegse inspekteur en het meisje waren op weg naar het pension, waar André Boorneman zijn intrek had geno men. Ohlquist en zijn zwager sloten zich bij hen aan. Zij hadden niet ver meer te lopen, zodat er geen gelegenheid was tot een gesprek te komen. Weldra stapte Broekman een hek binnen van een groot huis aan de St. Anna straat. Hij belde aan en vroeg, toen een dienstmeisje had opengedaan, naar de pensionhoudster. Mevrouw Linders was een gezette da me, welbespraakt en geen onbekende voor de Nijmeegse inspekteur. Zij was onmiddellijk bereid hen voor te gaan naar de kamer op de eerste verdieping, die zij aan de verdwenen André Boorne man had verhuurd. Het bleek een ruim vertrek te zijn aan de voorkant van het grote huis. Er was een klein balkon aan. De kamer diende als zit- en slaapver trek tegelijk. Tegen een der muren stond een opklapbed. „Ja", zei mevrouw Linders, „en dit is de kamer. U moet weten, dat het eigen lijk de kamer is van meneer Westbrug- gen, maar die is deze maand met va kantie de stad uit. Hij is een van mijn vaste gasten. Maar hij vindt het goed, dat ik de kamer verhuur aan zomergasten, als hij er niet is. Daar heeft meneer Boorneman zijn kleren opgehangen De andere kasten zijn op slot. En daar, naast het bed, staan de twee koffers van me neer Boorneman". André Boorneman had niet veel ba gage meegebracht. In de muurkast hin gen wat kleren. In de koffers zat een beetje ondergoed en wat zakdoeken. Op de marmeren plaat boven de vaste was tafel stond een elektrisch scheerapparaat en er naast lagen kam en borstel, tand pasta en een tandenborstel. Op tafel, in het midden van de kamer, lag een tijd schrift, dat waarschijnlijk op reis was ge kocht. Daarnaast bevond zich een sta tje ansichten Toen Madeleine Uitten pe die zag verklaarde zij meteen, die op de eerste middag, dat zij same ae stad wandelden, hadden gekocht.1 der waren er geen persoonlijke bezit gen in de kamer aanwezig. Maar wa was, liet duidelijk genoeg uitkomen, André Boorneman heel niet van was geweest hier niet terug te komen „Het is een raar geval", zei mevr Linders, toen de heren alles hadden keken. „Ik vond meneer Boorneman reet een aardig jongmens, en omda aacht, dat hij wel van dansen en beetje variété zou houden, heb ik I aangeraden, naar de Vereniging te g Ik geloof, dat hij van plan was da doen, maar dat weet ik natuurlijk zeker. In elk geval, die avond kwam niet thuis. Lk heb niet op hem gewi want hij had een sleutel. Ik geef nie mijn zomergasten een sleutel, maar neer Boorneman zag er betrouwt uit. En sedert die avond heb ik hem meer gezien. Het is heel vreemd. Als! maar niets overkomen is". „Ja", viel Madeleine Uittenterpe i een in. „Daar ben ik ook zo bang Wat kan er toch aan de hand zijn?" „We hopen het spoedig te weten", inspekteur Broekman geruststell „Maakt U zich maar niet bang juffroti (Wordt vervolgd1 Advertentie LM. IiMt TM HMWn T Mfahardt'i Z«iawtftbUtt«i helpca U m T—b—

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1958 | | pagina 4