De bloembollenteelt leverde
weer een goede boterham op
Vraag uaar gele crocus zal toenemen,
maardat is wel nodig ook
Raadsel in Nijmegen
ALS op een overkantse school de meester zijn leerlingen de vraag zou stellen:
„Wie weet enige bijzonderheden over Texel te vertellen?" zou hij wellicht be
stormd worden met verrukte uitroepen zoals „Een mooi eiland met (vrije) duinen,
een mooi (schoon) strand, fijne bossen om bij niet-al-te-best weer in te spelen!"
„En vanuit Oudeschild kun je met een fijn vissersbootje het water op, granalen
peuzelen, jofel, meneer!"
Allemaal goed en knap, vooral als ze óók nog weten te vertellen, dat Texel de
bakermat is van het Texelse schaap en dat professor Keesom er geboren werd.
Eén tegen duizend, dat qeen enkele leerling echter bij het woord Texel aan de
teelt van bloembollen denkt othet kind zou moeten behoren tot het gezin
van een bloembollenexporteur!!
Hoe het komt, dat zulk een belangrijke bron van bestaan helemaal over het
hoofd zou worden gezien? Wel, ten eerste omdat je door het gehele land bloem-
bollenvelden kunt vinden; doordat de Keukenhof temidden van een exclusieve
bollenstreek ligt en (voornamelijk) doordat de Texelse bollenvelden allang zijn
gekopt als de grote vakantie aanbreekt!
plaatse op Vlieland geïnformeerd te heb
ben naar de omvang van de bloembollen
teelt, werd ons medegedeeld, dat op het
eiland onzer naburen geen bloembollen
kwekers wonen. Er staat daar hier en
daar wel een bolletje, maar van teelt
voor export is geen sprake. Wellicht heeft
men bij de meting een atlas gebezigd,
welke een beeld van het toekomstige
Nederland geeft, een kaart, waarop Texel
en Vlieland aan elkaar geklonken zijn.
Over weinige jaren zal dat immers het
geval zijn. 't Is mogjelijk, dat hierdoor het
woord Vlieland enigermate voorbarig is
gebruikt, maar begrijpelijk is het wel,
waar bloembollenmensen nu eenmaal
verplicht zijn in de toekomst te zien en
liefst zover mogelijk!
S.V. TEXEL
Vios-JVC 31; Texel-De Zouaven 14;
Schagen-LSVV 2—1.
Junioren: Texel-Watervogels 74;
Adsp. De Cocksdorp-Texel 12.
Ook nu kon Texel het lang niet bol
werken tegen De Zouaven. De bezoekers
kwamen met een snelle, in prima li
chaamsconditie verkerende ploeg, speelde
een stevige vlotte partij, waartegen Texel
eigenlijk onvoldoende wapens had. Voor
de verdediging was het een zware dag
en ze hebben er naar vermogen van ge
maakt. Bertus was in prima vorm en het
feit, dat de gasten met goede kansen wei
nig raad wisten, was wel de oorzaak dat
de score niet hoger is geworden.
Nog steeds heeft de elftalcomm. de
juiste spelers niet kunnen ontdekken.
Onze ploeg is nog geen geheel, de com
binaties wel goed bedoeld, maar veelal
slecht uitgevoerd. De aanvallen lopen
niet, de bal gaat niet van voet tot voet.
Steeds weer moet de aangespeelde bal
worden goedgelegd, in plaats van snel en
zuiver doorgeven en doorlopen ontbreekt
veelal evenals het regelmatig weer aan
vullen. Ja, het zal anders moeten; zo
gaan we met de goede kant uit. Spelen
met meer overtuiging en durf.
Heel spoedig nam Z. de leiding. Toen
bij een nieuwe aanval onze achterhoede
bleef staan wegens vermeend buitenspel
was het 02. Te veel voor ons elftal om
daar boven uit te komen. Wel werden
tegenaanvallen ondernomen en noteerden
we enige knappe schoten, maar deze le
verden toch niets op. Met deze stand
werd gedraaid.
Ook de 2de helft werd het niet beter.
Bij een zeer zwak afgewerkte aanval
kwam de bal voor Bertus, maar via Har
ry veranderde de bal van richting en het
was 03. Direkt antwoordde Texel met
een aanval. Max zou doorbreken, maar
werd gevloerd, met gevolg strafschop,
die zuiver door Ruud werd benut: 13.
Het spel ging over en weer, maar onze
aanvallen waren vrijwel kansloos, daar
ook de Z-keeper zijn plaats ten volle
waard was. Z. wist door haar midvoor de
stand op 14 te brengen. De leiding was
prima.
Onze junioren behaalden, tegen de
verwachting in, een flinke overwinning
op Watervogels. Direkt van de aanvang
trekt Texel ten aanval en zien we Ide
precies naast schieten. Door Niek werd
het met een pracht schot 10, spoedig
gevolgd door no. 2. Texel bleef aanvallen
en onze jongens sloten goed aan. Zo liep
Texel voor de rust uit tot 40. Maar het
is nog niet mogelijk om een gehele wed
strijd vlot en sluitend te blijven spelen.
Texel zakte af en W. nam het offensief.
Na 15 min. was het 42. Enkele uitvallen
hielden wel goede kansen in, maar het
duurde nog geruime tijd eer we er 52
van konden maken. Spoedig werd het
62. De eindstand werd 74. De leiding
was weer in goede handen bij de heer G.
Bakker.
De adspiranten kwamen met een 21
overwinning uit De Cocksdorp terug.
Goed gedaan!
A.s. zondag: Meervogels-Texel, Texel
2-ZAP 3; junioren: JVC-Texel (10 uur);
adsp.: Texelse Boys b-Texel.
S.V. DE KOOG
De derby tussen Cocksdorp 1 en De
Koog 1 is in een 31 overwinning voor
De Koog geëindigd. Hiermee kreeg De
Koog wel meer dan haar toekwam, want
SVC was veel meer in de aanval dan de
Kogers. De Koog wist de aanvallen ech
ter te bekronen met succesvolle schoten!
Het tweede bracht het er niet zo best
af. De strijd tegen het sterke Helder 5
eindigde in een fikse 81 nederlaag.
Adsp. b verloor met 71 van ZDH.
Voortaan minder praten, jongens!
DAMCLUB TEXEL
A.:
C. Dijker-S. v. Heerwaarden j
S. v. Heerwaarden-C. Meedendorp
Jas Vinke-A. Vinke
J. Hooijberg-W. A. v. Zeijlen
B.:
Jo Schoo-G. Dros
S. Bakker-J. Hillen
R. Zijm-Jn. Stam
D. v.d. Werf-C. P. Burger j
A. v.d. Slikke-C. v.d. Werf
C.:
P. Bruijn-C. C. Barhorst j
F. v. Sambeek-J. de Jager
J. A. v. Enst-C. Vinke
Een nederlaag van A. Vinke, nadat
met een slagzet twee schijven had
wonnen. Toch is dit nu niet zijn dj
verliespartij, daar hij vorige week S.
versloeg door een goede afwikkeling
een steen te hebben gewonnen. Dezei
slag werd dus verkeerd vermeld S.
Heerwaarden-C. Meedendorp werd
goede gave partij; J. Hooijberg-W. A
Zeijlen een van wederzijds gemiste 1
sen. G. Dros liet een zeer eenvon
winst glippen.
Zondag a.s. spelen we de eerste con
titiewedstrijd tegen HDC 1. Zaterdag
okt. Andijk II en zondag 2 nov. HDC
BRIDGEN
Uitslag van 2de competitiewedstrij
A.:
1Backer-Raven 58.!
2. mevr. Kooijman-Wessels 58.
3. Echtpaar Jouwersma 55.
4. Blom-Bruin 53.
5. Bos-Gieze 49
6. Bakker-Wiegers 46.'
7Va. Echtpaar Wieten 38J
7Vt. mej. Hattuma-Kok 38.1
B.:
1. Dam-Dros 63.5
2. Van Lente-Kellner 58.3
3. mevr. Wonder-Stolk 51.1!
4. gebr. Van Sambeek 501
5. Mantje-Veenema 44.'
6. Echtpaar v.d. Heerik 41.1
7. Roeper-v.d. Werf 40.1
Volgende drive woensdag 22 okt. 8
in Hotel „Texel".
DORPSGENOOT WEER THUIS
De Waal Zaterdagmorgen, omstre
half elf keerde, na een verblijf vam
weken in het St. Lidwina ziekenhui-
Den Helder, de heer S. du Porto
terug in zijn woning te De Waal.
Met fruit en bloemen gaven de be
ners van De Waal blijk van hun mi
ieven met een gewaardeerd dorpsgen
VISSERIJ
Oudeschild. Sinds 1 oktober is
visserij op wulken weer toegestaan. I
schuiten zijn met deze visserij bezig
/angsten zijn dit jaar overvloediger
zorige jaren en dit had direct tot re)
taat dat niet alle dagen gevist kon i
den, daar de kooplui de wulken niet a
maal konden plaatsen. Als men bede
wat er op de prijs van plm. ƒ1,pei
komt voor de wulken uiteindelijk in
buitenland gegeten kunnen worden, si
het wel vast dat het geen eten voor
kleine man is en die zorgt toch over
algemeen voor de grote omzet.
Ook met de prijs van de garnalen is
mis. Er is weinig export van dit art»
zodat alleen ongezouten garnalen kun
worden afgeleverd voor de binnenlac
markt.
„EN HELP EEN KIND"
Wellicht is U het werk van de Un
bekend. De Unicef is het Kinderfo
van de Verenigde Naties, dat zich
doel stelt kinderen gezond te laten
groeien in die landen, waar de hygiém
de medische verzorging nog veel te w
sen overlaat. (Afrika, Azië, Midden-
Zuid-Amerika).
Jaarlijks is er nu een kaartenactie
der het motto „Groet een vrind en 1
een kind", waarbij voor de prijs
0,40 per stuk nieuwjaarskaarten
kocht kunnen worden. Deze kaarten
ontworpen door bekende kunstena
Van de opbrengst worden medicamen
gekocht, melk verstrekt of gezondhei
centra ingericht, daar'waar ze nodig i
In de komende weken zullen leerlini
van de r.h.b.s., de u.l.o. en de landbof
school deze kaarten gaan verkopen,
wekken U gaarne op deze actie te sl
nen, waardoor U medewerkt aan het
neren van de Wereld, waarop wij i
maar zovele anderen nog steeds g
goed plaatsje hebben kunnen vinden!
Overigenshet is niet zo erg, dat
de jeugd aan het vasteland Texel niet
identiek acht aan de bloembol, want de
relaties van onze Texelse kwekers zijn
nauw en doeltreffend genoeg om een
goed werkende afzet te verzekeren, voor
zover er tenminste afzetmogelijkheden
zijn en wat dit laatste betreft, mogen wij
tegenwoordig zeker niet ontevreden zijn.
Gerechtvaardigd optimisme
In ons gesprek met de heer H. Bruyn,
voorzitter van de Afdeling Texel van de
Vereniging voor Bloembollencultuur,
mochten wij in elk geval optimistische
geluiden waarnemen, ja, de bloembollen
kwekers maken het niet slecht. O zeker,
ze hebben wel eens betere tijden gekend,
maar wie momenteel in bollen doet zal
zich stellig geen man achten, die op het
verkeerde paard gewed heeft, al ligt dit
paard dan niet op ieder parcours met
(vele) lengten voorsprong aan de kop
„Over het algemeen (en de heer Bruyn
legde op het woord algemeen de klem
toon) zijn de kwekers niet ontevreden
over het verloop van de teelt: zowel de
oogst als de opbrengst in geld was bevre
digend. De oogst was hier normaal, wat
aan de gunstige klimatologische gesteld
heid te danken was, want aan het Vaste
land werden de bollen enigermate in hun
groei gestuit door het optreden van late
nachtvorsten. Uiteraard komt ook op
Texel nachtvorst voor, maar blijkbaar in
minder strenge vorm
Door de lagere opbrengst van het ge
was narcissen aan de Vastewal liepen de
prijzen van dit produkt enigszins op, wat
de Texelaars zeker niet ongedienstig was,
want zoals velen weten vormt de narcis
sinds de kweek van bloembollen hier het
hoofdprodukt! Alleen met de soort Von
WAT HET
IVOREN
BEELDJE
VERTELDE
47. De inboorlingen die gewend zijn el
kaar te helpen en samen elk groot karwei
op te knappen, zijn helemaal niet nijdig
Ze zorgen nog voor fris drinkwater, bren
gen vruchten, vers vlees en andere ge
schenken en zijn kinderlijk blij met de
snuisterijen, die ze daarvoor in ruil krij
gen. Bij de afvaart wordt er hartelijk
gewuifd en ook, op verzoek, een saluut
schot gelost. De scheepsjongen brengt
zijn leven in gevaar door aan de boots
man te vragen, of hij ook zo vriendelijk
zou zijn, wanneer ze hem in zijn nek
grepen en in de brandende zon boten lie-
fEUILLETON
door G. PLANTEMA
29. De forse kerel bromde wat en ver
wijderde zich haastig in de stille straat.
De anderen keken hem even na en gingen
toen naar de kabine, waar zij inklommen.
Op dit ogenblik had Ohlquist gewacht, al
was hem even alle hoop ontzonken, toen
hij had ontdekt, dat de twee met een hel
per terugkwamen. Die bleek nu niet mee
te gaan, zodat het mogelijk was, weer 'n
schuilplaats in de laadbak te zoeken
Toen de wagen zich in beweging zette,
was de inspekteur met een kattesprong
bij de achterkant, waarna hij zich voor de
tweede maal haastig over de rand van het
schot werkte. De vrachtauto reed weg.
terwijl de inspekteur over de lichamen
van de twee mannen rolde.
Ditmaal nam de bestuurder zijn route
in de richting van de Waalkade. Inspek
teur Ohlquist had bij zijn zwager thuis 'n
kaart van Nijmegen bestudeerd en daar
door kon hij merken, dat de rit eerst over
de kade ging in de richting van de ver-
keersbrug. Toen ging het, voordat de tun
nel onder die brug was bereikt, naar bo
ven langs de Voerweg en vervolgens
linksaf langs het Hunnerpark naar de
Berg en Dalseweg. Hier, over de brede en
in het holst van de nacht verlaten straten,
gaf de chauffeur vol gas. De baan van
lijn 1 werd gevolgd en Sven was hier op
bekend terrein. Steeds dichter naderde
de auto het eindpunt, het Hengstdal, dat
aan de voet van de Kwakkenberg ligt.
Even voor dit punt reed de wagen een
Sion lag de uitkomst even anders, want
ofschoon het gewas matig was ontston
den er geen oplopende prijzen, een bewijs,
dat er ondanks de mindere opbrengst in
kilo's toch nog voldoende Von Sions aan
geboden werden. Hieruit kan mede wor
den geconcludeerd, dat er op Texel iets
te veel van deze narcissensoort geteeld
wordt. Raakt de eens zo geliefde Von
Sion een beetje uit de mode?? De Von
Sion is een exclusieve potnarcis. Voor
heen bestond daar zeer veel vraag naar
Wegens de kortere steel leent de Von
Sion zich evenwel niet als snijbloem.
Toch zal, naar de mening van de heer
Bruyn, de Von Sion er nooit uit raken,
omdat deze graag gekocht wordt door
mensen (voornamelijk Duitsers), die de
Von Sion in potten op de kerkhoven
plaatsen.
De crocusteelt
Wie aan crocussen denkt, denkt aan
episoden, waarin dit produkt peperduur
was èn tegelijkertijd aan het feit, dat men
op een gegeven moment een speciale ver
gadering belegde teneinde een crocussen-
probleem onder de loupe te nemen, want
na een hausse ontstond er een inzinking,
die vele kwekers met diepe zorg vervuld
moet hebben: de kostbare en alom be
geerde crocus was in minder dan geen
tijd zo goed als waardeloos. „Inkrimpen!"
was het advies (van vele deskundigen,
mogen wij daar wel aan toevoegen).
Intussen staat de oppervlakte aan cro
cus ook dit jaar weer gelijk met die aan
narcissen, n.l. zestig ha. Of dat verant
woord is? Het antwoord kwam tijdens
het voortgezette interview: „De teelt van
(gele) crocussen is het afgelopen jaar niet
lonend geweest, want dit produkt moest
tegen de kostprijs van 1,worden af
ten afkrabben? Een paar armen als boom
stammen komen omhoog.de jongen
duikt vlug weg, maar hoort de reus nog
mompelen: „zo'n brutale rekel heeft nog
gelijk ook!" Overigens hoefden ze nu niet
te bekvechten om de verveling te ver
drijven. Er komen telkens weer nieuwe
eilanden in 't zicht. Als de schipper die
niet op de atlas kan vinden, tekent hij de
kustlijn na om de kaarten thuis te kun
nen verbeteren. Soms herkent hij een
berg of een kaap en dan is zijn dag goed.
Zo komen ze eindelijk bij de Molukken en
worden ze al gauw omzwermd door prau-
weg naar rechts in en nu begreep inspek
teur Ohlquist, dat zij inderdaad op weg
waren naar de Kwakkenberg, waar zich
de voorafgegane dagen een treurspel had
afgespeeld.
Hij vroeg zich af, waar ze zouden stop
pen. Het schoot Sven plotseling te bin
nen, dat zijn zuster zich wel verbazen
zou, als zij hem zo dicht in de nabijheid
wist. Maar de vrachtwagen reed haar
huis voorbij en even later draaide de
bestuurder zijn wagen de tuin van Mont-
plaisir binnen, het grote herenhuis, waar
in Van der Zuyden gewoond had. Inspek
teur Sven Ohlquist wist, dat de weduwe
van de vermoorde het huis nog op de dag
van de begrafenis had verlaten om zich
naar het buitenland te begeven. Het per
soneel was ontslagen, terwijl voor de
huisknecht Andries Prater, die nog in het
ziekenhuis lag, een financiële regeling
was getroffen. Niettemin, de vrachtauto
reed over de oprijweg naar het huis, als
of de chauffeur wist, dat hij het niet on
bewoond zou vinden.
Niet bij de voordeur stopte de auto. De
wagen werd om het huis heen gereden en
bij de achterzijde bleef hij staan. Het was
hier aardedonker. Sven schoof meteen de
lichamen van de twee gevangenen vlak
tegen het achterschot aan, terwijl hij zich
terugtrok naar het voorste deel van de
laadbak. Het was niet raadzaam, nu te
proberen, zich in de tuin te begeven. Het
grint zou hem verraden, terwijl de kans
groot was, dat in het huis mensen op de
komst van de auto wachtten, zodat zij
hem zouden zien, als hij buiten de wagen
kwam. Daarom hoopte hij, dat hij niet
zou worden gezien als hij zorgde, dat men
gezet. Toch is een groter kwantum ge
ëxporteerd dan het voorgaande jaar. In
de zomer van 1957 deed zich een totale
inzinking voor, maar daarvan bleven de
crocussenkwekers dit jaar verschoond,
ten eerste door de iets mindere opbrengst,
ten tweede doordat het buitenland toch
nog weer meer heeft afgenomen. De cro
cus leent zich geweldig voor verkoop in
het buitenland, waar de bolletjes hoofd
zakelijk in de grote warenhuizen ver
kocht worden. Deze verkoop wordt suc
cesvol gestimuleerd door de wijze van
verpakking. Voorheen waren de bolletjes
los te koop en werden dan in een zakje
gedaan, maar tegenwoordig worden ze
afgeleverd in keurige doosjes-met-ven-
stertje. Tien stuks in een doosje. Ze wor
den reeds in Holland zelf op deze wijze
verpakt. Het schijnt, dat de wijze van
verpakking steeds groter rol gaat spelen.
Men verwacht, dat de vraag naar cro
cussen van jaar tot jaar zal toenemen,
zodat de teelt van gele crocussen in de
naaste toekomst wel weer lonend zal zijn.
Dit produkt gaat hoofdzakelijk naar
Amerika, Duitsland en Engeland.
Wij kwamen tenslotte nog even terug
op het produkt narcissen. Hoe liggen daar
de toekomstkansen? Wel, de verwachtin
gen voor volgend jaar zijn behoorlijk, om
dat voor levering zomer 1959 al vele par
tijen verkocht zijn en wel tegen een
alleszins lonende prijs. Ook van de gele
crocussen is reeds een deel verkocht en
wel tegen iets hogere prijs dan de laatste
jaren bedongen is, n.l. a 1,25 per kg.
De totale opbrengst
De 60 ha. narcissen, 60 ha. crocussen,
5 ha. tulpen en het andere bijgoed heb
ben dit jaar al met al een bedrag opge
bracht, dat niet ver van een miljoen gul
den zal liggen. Hiermede wordt toch wel
aangetoond van welk een grote betekenis
deze teelt voor Texel is. Het aantal kwe
kers ligt om de driehonderd; ongeveer
1 weederde is aangesloten bij de genoemde
vereniging. De oppervlakte der bedrijven
loopt sterk uiteen: van rond vijf ha. tot
5 are.
Op het ogenblik zijn al weer talrijke
ha. beplant, „de" narcissen zijn zo zoet-
jes-aan allemaal weer aan de goede
aarde toevertrouwd, terwijl deze maand
ook de crocussen weer met de Texelse
„bollengronden" vertrouwd zijn of wor
den gemaakt.
Straks want de tijd gaat snel, niet
waar komt het plantresultaat terug in
een symfonie van kleuren, van diep
blauw tot kanariegeel, van donkerrood
tot hagelwit. Als de lente het nieuwe
leven wekt. Nieuw leven, alom in den
lande (zoals wij al schreven), want de
telers van bloembollen vindt ge niet al
leen op Texel en rond Lisse: ook, volgens
het „overzicht van de meting van bloem
bollen per district voorjaar 1958" in
Groningen en Drente, in de Wieringer-
meer en Limburg, zelfs opVlieland
dat met Texel district nummer één vormt
en waaruit blijkt dat er in Nederland in
1958 totaal geteeld werd: 580 ha. hya
cinten, 3400 ha. tulpen en 1100 ha. nar
cissen. Verder 400 ha. crocussen, waarvan
150 ha. gele crocuc. Echterter
wen, vol muskaatnoten, peper en kruid
nagelen. Berend Stapel is blij, al laai
hij daar niets van merken. Hier zijn blijk
baar in lang geen schepen geweest, zodat
hij veel keus heeft en goedkoop kan in
kopen. Het schip wordt zo ei-vol ge
stouwd, dat de mannen zich haast niet
meer kunnen roeren. Zelfs het knutsel
hoekje van de schipper komt in het ge
drang, maar dat neemt hij niet!!
Hoe moeten al die maanden van de
thuisreis om komen, als hij niet meer aan
zijn scheepje kan werken?!
de beide gevangenen dadelijk uit de laad
bak zou tillen.
Sven zag niets in het donker, maar
hoorde de twee gemaskerden uit de ka
bine stappen. Hij veronderstelde, dat zij
tijdens de rit hun maskers wel hadden af
gezet, zodat het misschien mogelijk was,
hen te herkennen. Maar dan zou hij zich
bloot moeten geven en dat kwam hem te
gevaarlijk voor, zodat hij geen poging
deed om te zien wie zij waren.
Dicht tegen de houten vloer gedrukt,
bleef hij liggen. Hij hoorde, hoe een van
de twee langs de auto naar de achterkant
kwam, terwijl de andere over het grint
naar het huis liep. Er werd een deur
open gedaan. Dat gebeurde weliswaar
uiterst voorzichtig, maar hij was toch
dicht genoeg in de nabijheid van het huis
om dat te kunnen horen. Ook kon de in
spekteur nagaan, dat uit het huis enkele
mensen kwamen, die zacht met elkaar
spraken. Daarna kwamen ze naar de auto,
waar zij op fluisterende toon met degene
spraken, die daar stond. Er werd aan het
schot gemorreld en even later klapte het
open. Het lichaam van een van de gevan
genen rolde meteen naar buiten en het
viel met een dof ploffend geluid op het
grint, wat buiten een gesmoord geluid
cntlokte. Haastig werd nummer twee uit
de laadbak gesleept en allen verwijder
den zich in de richting van het huis. Sven
haalde diep adem.
Een deur werd zachtjes gesloten en
daarna kon hij, scherp luisterend, geen
mens meer horen. Allen waren naar bin
nen gegaan en de vrachtauto moest zeker
voorlopig in het duister van de tuin
staan, waar toch heel weinig kans op ont
dekking bestond. Maar Sven had het
idee, dat men al gauw zou terugkomen
om de wagen weg te rijden. De mogelijk
heid bestond, dat een van de buren de
komst had opgemerkt en dat die dit ver
dacht zou vinden. In dat geval was de
kans groot, dat de Nijmeegse politie zou
worden gewaarschuwd en de inspekteur
dacht niet, dat de gemaskerden en hun
helpers zich zo gemakkelijk wilden laten
ontdekken, dat zij kalm de auto bij het
huis zouden laten staan Het was dus
zaak, te maken dat hij wegkwam. Hij
stond op en liep voorzichtig naar de ach
terkant van de laadbak. Het was zo don
ker, dat hij het grint in de tuin niet eens
kon zien. Hij ging liggen en liet zich voor
zichtig naar buiten zakken, tot zijn
schoenen de grond raakten. Zo slaagde hij
er in, buiten te komen zonder geraas te
maken. Maar het probleem was nu, ver
der weg te komen, zonder dat het grint
hem zou verraden! En Sven Ohlquist was
geen Indiaan. Hoe dan ook, de paar pas
sen, die hem van een grasperk bleken te
scheiden, werden afgelegd zonder dat
iemand er iets van kon horen, behalve
als die persoon zich vlakbij bevond.
Het huis lag daar, niet ver van het
grasperk, als een groot, duister blok.
Zwart rezen de muren in de nacht om
hoog en uit geen enkel venster kwam 'n
spoortje licht. Maar toch waren er men
sen in dit verlaten huis. Waar konden zij
zich bevinden? Ingespannen bleef Sven
geruime tijd naar de muur staren, tel
kens een venster afzoekend. Hij kon ner
gens iets ontdekken, dat op verlichting
wees. Een kwartier lag hij in het gras,
zich afvragend, wat hij nu het beste kon
doen: de politie te hulp roepen of zelf i
ondernemen.
De nacht was langzamerhand iets n
der donker geworden, want de bewoli
trok weg. Bovendien kwam de maan,
zich in het laatste kwartier bevond, i
een heel bescheiden schijfje proberen
aardoppervlak te verlichten. En hoe
ring dat schijnsel ook was, 't bleek ti
voldoende om hem gelegenheid te gtf
zich wat te orienteren. Sven ontdel
dat hij aan de rand van een groot gi
perk lag. Hierover moest de man
weggelopen, die Van der Zuyden 1
doodgeschoten. Hier moest de kleine B
meen de dader achtervolgd hebben
tenslotte buiten de tuin, zelf de dood
vinden.
Een geluid trok zijn aandacht. Sch
tuurde hij naar het huis. Daar was
deur open gegaan. Nu kon hij zien,
het een kelderdeur was, die een paari
den van een stenen trapje onder de»
pervlakte van het grint lag. Het was d
delijk, dah de gemaskerden, hun hel)
en de gevangenen door die ingang
huis waren binnengegaan. Nu werd
deur weer geopend en voorzichtig ktf
er een vaag zichtbare gestalte uit. 1
was in elk geval een grote figuur, zo
het geen van de beide gemaskerden 1
zijn.
(Wordt vervolgd)
