2kvrmJ Interessante kleurenfilmavond in St. Jan HET GOUDSCHIP ,,'t Avontuur met de valse munters re huid? CURSUSSEN VOOR ARBEIDSRESERVE Burgemeester De Koning richtte zich namens de Stichting Cultureel Werk met het volgende schrijven tot alle volledig werklozen op Texel: Texel, 22 januari 1959 Wederom is de werkloosheid op Texel opgelopen tot een aanzienlijk hoog peil. (ca. 200 personen red.). Slechts ten dele is het mogelijk de vrijgekomen krachten te werk te stellen op aanvullende werken of op zogenaamde G.S.W.-objecten. On danks het feit, dat het gemeentebestuur reeds in maart 1958 een programma op stelde van gemeentelijke aanvullende werken is het tot dusver nog niet moge lijk gebleken met de uitvoering van deze aanvullende werken een aanvang te maken, hoewel het gemeentebestuur er uiteraard naar streeft met deze objecten zo snel dit maar mogelijk is te starten. Reeds vorig jaar kwam in de toenma lige Culturele Raad de vraag aan de orde of in de periode, gedurende welke vrij grote aantallen werknemers gedurende langere t d gedwongen non-actief zijn, geen gelegenheid kon worden geschapen om aan bepaalde cursussen deel te nemen. Gedacht werd o.m. aan de mogelijke opzet van de navolgende cursussen: een cursus tuinieren; b. een cursus motortechniek; c. een curssu i.v.m. het verrichten van huishoudelijke reparaties; d. een cursus eerste hulp bij ongelukken (E.H.B.O.). Tot onderzoek van de in dit verband bestaande mogelijkheden werd een com missie samengesteld die naast onderge tekende bestaat uit: de heren ds. W. M. van Reijendam, ds. S de Lange, ds. H. van Bilderbeek; pastoor C. P. G. Persoon, Ivl. Bosma (secr. „Humanitas"), K. Stoep- ker, Jac. Westdorp en een drietal afge vaardigden van de vakorganisaties (NVV, KAB, CNV). De commissie zou het ten zeerste toe juichen, wanneer op dit terrein bepaalde mogelijkheden konden worden geschapen. De commissie meent echter, dat aan de organisatie van bepaalde activiteiten toch wel een gesprek met de betrokkenen ooraf dient te gaan, opdat hierdoor een zo groot mogelijke waarborg wordt ver kregen, dat slechts die activiteiten zullen worden ter hand genomen, die ook de daadwerkelijke belangstelling van de ar beiders hebben. Naast de bovengenoemde gesuggereer de cursussen zijn wellicht ook andere mogelijkheden bereikbaar, bijv. de vor ming van tijdelijke knutsel- of timmer- clubs, terwijl ook aan algemeen ontwik- Kelingswerk kan worden gedacht. Wel zullen de benodigde financiën ter zake wel beperkingen opleggen. Weliswaar verleent het Rijk in de kos ten onder bepaalde voorwaarden 50%> subsidie en wordt gehoopt, dat ook het gemeentebestuur ter zake een subsidie zal willen toezeggen, doch duidelijk zal zijn dat ook hier grenzen in acht genomen moeten worden. Juist ook hierom wil de commissie zich ervan gewissen, dat voor eventueel geor ganiseerde activiteiten ook voldoende animo bestaat. In verband hiermede nodig ik U namens voornoemde commissie uit tot bijwoning van een overlegbijeenkomst te houden op dinsdag 27 januari a.s. n.m. 2 uur in het Dorpshuis aan de Burgwal (de vroegere Nieuwstraat) te Den Burg. ALGEMEEN ZIEKENFONDS TEXEL Op de maandagavond gehouden, zeer goed bezochte algemene vergadering zijn de heren Alb. Backer en S. Zijm als be stuurslid herkozen; de heer A. de Leeuw volgde de heer G. Kikkert op, daar deze zich niet herkiesbaar stelde. De heren P. Boom Pzn., W. van Heerwaarden, P. Braakman, W. L. Bakker, J. A. van der Berg, P. Bremer, P. Haker en J. Lok werden herkozen als verzekerden-verte genwoordigers. De heer Jac. Westdorp werd gekozen in de plaats van de heer A. van Hoorn, die zich niet herkiesbaar stelde; de heer W. Schuijl vervulde de vacature A. de Leeuw, de heer J. Th. Boom werd benoemd in de vacature Oudeschild. De vergadering, gehouden in „De Lin- deboom-Texel", stond onder leiding van de heer H. Schalkwijk. De notulen, uit gebracht door de heer W. Wassenaar, werden zonder op- of aanmerkingen goedgekeurd. De heer G. Michels, administrateur, maakte de begroting 1959 bekend. Ook deze werd zonder wijziging aanvaard. Tijdens de rondvraag, waarbij de vro lijke noot (gelukkig) niet ontbrak, werden diverse vragen gesteld. De heer Jac. Westdorp wilde weten, welke taak de verzekerden-vertegenwoordigers wordt opgelegd. Antwoord: Zij zijn de spreek buis van de door hen vertegenwoordigde kring van leden. Misschien is men in die functie ook wel eenseen ongehono reerd klachtenbureau. Veel klachten werden er deze avond overigens niet geuit! De heer J. D. Koning vroeg of men zich ook tot de plaatselijke tandarts kan wenden in geval men de schooltandartsendienst niet bevredi gend acht. Antwoord: U heeft inderdaad de keuze tot beide. Na de pauze hield de heer Van der Reijden, econoom in dienst van de Fede ratie van ziekenfondsen, een praatje over de structuur van het ziekenfonds, als mede over de samenstelling van de zie kenfondsraad. De tongen kwamen eerst goed los, toen spreker de uitgaven van de afdeling Texel aan een beschouwing on derwierp. Hij verduidelijkte een en ander door gebruik te maken van het flanel bord. Men kreeg zo een helder beeld van de wijze der besteding der premiegelden. Hieruit bleek o.a., dat niet minder dan een derde van het geld aan ziekenhuis- verpleging wordt uitgegeven. De premie wordt voorts besteed aan huisartsenhulp, tandartsenhulp, brillen etc., specialisten hulp, genees- en verbandmiddelen, ver voerskosten, sanatorium. ZONDAGSDIENST DEN BURG DOKTER ELIAS (ingaande zaterdagmiddag 12 uur) Tijdens deze bijeenkomst zullen de mogelijkheden nader worden toegelicht door de heer A. J. W. van der Does, mede aan de hand van de elders opgedane er varingen. Hierna zal gelegenheid bestaan van gedachten te wisselen. De middag zal worden besloten met de vertoning van enkele vanwege het Mi nisterie van Sociale Zaken beschikbaar gestelde films. De commissie hoopt op Uw aller aan wezigheid te mogen rekenen. Hondenweer: storm en regen, vooral veel regen. Voor velen een verloren dag, behalve dan voor degenen, die in onze beschuttende werkplaats aan de slag kunnen. Behalve voor degenen, die onze correspondentie transporteren, behalve voor degenen, die ons dagelijks brood be zorgen. Ja, voor meerderen geen verloren dag, maar een erg vervelende dag. Al zijn wij als eilandbewoners wel wat gewend, we zien toch allemaal maar liever de zon aan de hemel. Het winterweer kan het tot spookachtig brengen, maar ook kan het tot een sprookjesachtige sfeer bij dragen! Hoe mooi het dan kan zijn, maar ook hoe ruw, heeft de heer J. M. Vroom cns getoond. Dat was woensdagavond in het r.-k. rusthuis „Sint Jan". Hij draaide daar samen met de heer Jac. Boon Klzn., enige films, bijna allemaal gekleurd. Wel, de mensen hebben volop genoten. De bejaarden, wier gemiddelde leeftijd zeker boven de tachtig ligt. Hoe lang hadden ze al niet langs het strand ge dwaald, zeker niet als daar de zee één woeste watermassa is geworden en de duinen dreigt weg te slaan. Hoe lang had den de bejaarden de vuurtoren al niet gezien vanaf de zeekant; hoe lang was het al geleden, dat ze door de zilvermeeuwen kolonie of de Muy dwaalden. „Ja ja, zei er een, „Texel is toch nog even mooi als vroeger". Onze enthousiaste filmers waren met een keurcollectie naar Den Burg getrok ken. De wind striemde langs de huizen. Hondenweer. Maar binnen in de ruime, gezellige conversatiezaal draaide de an dere wereld. Allereerst het vermaarde bloemencorso, het bloemenfeest van Aalsmeer. Jaap Boon van Den Hoorn had dat allemaal vereeuwigd. Natuurlijk in kleuren, want dat schouwspel is nu een maal een kleurenspel. De zon stond hoog can de hemel. De Aalsmeerders boften, Jaap Boon bofte en de toeschouwers in „Sint Jan" boften dus eveneens. Dat was een goed begin. Als geboren en getogen Hoornder had Jaap Boon natuurlijk ook heel wat me- tertjes in dorp en omgeving gefilmd. We kregen een prachtige film over de feeste lijkheden, die daar vorig jaar werden gehouden. Wat hebben ze daar veel werk van het bloemencorso gemaakt. En wat is er gelachen en gestreden bij de volks feesten. Hilariteit, toen twee mannen, aan een touw vastgebonden, te water raakteft als deelnemers aan een touw trekwedstrijd: het eendekroos zat hun in de haren! Ook werd door Boon een reportage ge geven van de tocht van de Ouden van Dagen uit Den Hoorn, Wijk H en de Prins. Ze trokken met autobussen over heel Texel. Hierna het repertoire van Joop Vroom. We denken dan allereerst terug aan de pogingen om een aantal bruinvissen in de Deense fjorden te verschalken en met het doel hun gedragingen in de vijver achter het Texelse museum vast te stel len. Ze dachten na een dag of vier de benodigde vissen wel te hebben, maar het werden zeven weken. Pech op pech. De heer Vroom zelf is maar enkele dagen in Denemarken gebleven, maar hij heeft de hoofdzaak weten te filmen. We zagen Kees Dogger, Gerrit de Haan en andere mensen van het vak in de Deense wate ren aan deze bijzondere visvangst deel nemen. We volgden het moeilijke trans port, het overladen van de dieren in een kleinere vrachtauto te Den Helder. We kregen een goed beeld van de te water- lating in het Kanaal van polder Het Noorden. Hoe groot was de spanning toen de vissen dan eindelijk weer in hun ruimer element werden gelaten. Zouden ze het halen? U weet, dat verschillende dieren nog geruime tijd hebben geleefd en drs. Dudok van Heel, die aan de hand van zijn waarnemingen een dissertatie hoopt te schrijven over het gedrag van de bruinvis, heeft dan ook nog vele soor ten proeven kunnen doen. Verder, naar een geheel ander gebied: naar circus Straszburger, optredend in „Carré" te Amsterdam. Ongelooflijk, wat men uit de dieren weet te halen. Die paarden- en hondendressuur, geweldig. De acrobatiek letterlijk en figuurlijk ten top gevoerd. Een complete voorstelling, waarvan de bejaarden eveneens met volle teugen genoten. Vervolgens kris-kras over Texel. Texel in het voorjaar: de eerste bloemen, het insectenleven, de eerste lammeren, hun moeder en hun ver zorger. De zomer en zijn geneugten: het toerisme draait op volle toeren, de heer Vroom heeft het druk in zijn hotel, maar tóch het korte vrije uurtje er even uit gewipt om te filmen. Langs het strand, waar jong en oud zich vermaakt: de kleintjes in de zwinnetjes, met een schep netje achter de garnaaltjes aan; de gro ten in de wilde branding. Welk een prachtige motieven voor de filmer. Dan de herfststormen! U kent dat. Prachtige momenten vooral aan de haven van Oudeschild. De havenmeester beent op hoge laarzen door het water, dat de scheiding tussen havenkant en havenplein heeft weggevaagd. Maar TESO vaart gewoon door. Dan de barre winter: dichtgestoven wegen, geïsoleerde boerderijen Edoch, de sneeuwploegen zijn al spoedig actief geworden en we kunnen er weer door. Behalve in de bossen, waar de schoon heid van de winter-met-sneeuw hoogtij viert, maar waar nochtans nood heerst, omdat de vogels zich voor een voedsel probleem gesteld zien. Intussen heeft TESO het ook niet gemakkelijk: keer op keer moet de boot zich tussen de voor de haven saamgeklonte en saamgeklonken ijsschotsen terugtrekken om opnieuw een aanloop te kunnen nemen. En zo waren er die avond nog veel meer interessante tafereeltjes. Namens de bejaarden sprak de heer W. van Heerwaarden een woord van hartelijke dank tot de heren Boon en Vroom. De aanwezigen werden getracteerd op een flesje Trofee, aangeboden door een vertegenwoordiger van de bekende „Drie hoefijzers"-fabriek, die spontaan een paar kistjes verfrissende drank beschikbaar stelde, toen hij vernam, dat de heer Vroom (geheel belangeloos) in „Sint Jan" een filmavond ging verzorgen. Nog lang zullen de mensen erover na praten. „Ik kan vast niet navertellen hoe mooi het wel was", merkte een der be jaarden op. Ze had gelijk! PREMIERE PADVINDERSFILM „DE ZWALKERS" Denkt U er aan dat de Welpenavontu renfilm „Het Kamp aan de Bosrand", vanavond in „Casino" voor het eerst zal worden vertoond? Uw bezoek zal een steun voor deze padvindersgroep beteke nen, daar de entreegelden gestort zullen worden in het bouwfonds „Troephuis". TWEE JEUGDLEIDERSCURSUSSEN Teneinde nieuwe mogelijkheden te kun nen scheppen voor de Texelse jeugdver enigingen zullen door het Centraal Jeugd- overleg Texel cursussen worden georga niseerd voor de Texelse jeugdleiders. De gemeente Texel verleent een subsidie, waardoor dit werk mogelijk is. De cursus „Spelen in een kleine ruimte", te geven onder auspiciën van de Stichting voor lichamelijke opvoeding, spel en sport in het jeugdwerk" begint maandag a.s. om 8 uur in het Dorpshuis te Den Burg. „Handenarbeid", leider de heer H. van Draanen, Amsterdam, begint 3 februari. FILMNIEUWS: „DE SCHAT DER TOURAANBIDDERS" Deze rolprent verschaft ons weer heel wat sensationele momenten. Ze gewaagt van een expeditie, die door een bende wordt belaagd. Ze hebben echter een goed vriend, die heel wat in z'n mars heeft: Johnny Weissmuller, die de gehele situa tie beheerst. De spanning stijgt vooral ten top als de gevangenen aan palen worden gebonden om als martelaars te sterven. Gelukkig ontstaat juist een uitbarsting van de naburige vulkaan en daarvoor hebben de vuuraanbidders zo'n groot respect, dat zij hals over kop het hazen pad kiezen. „HYENA'S VAN DE GROTE WEG" Een film, die in zijn genre zeer de moeite waard is. Het is een prent, die van A tot Z handig in elkaar is gezet, zoals dat bij detectiveverhalen gebeurt, 't Is geen speurgeschiedenis, maar achter de opbouw zat een brein te broeden; daarin schuilt de overeenkomst. Ergens is dat een bezwaar, omdat men daardoor be landt in een opgelegde afwisseling van spanning, sentiment, huiselijkheid, uit barstingen, liefde, en wat dies meer zij. Alles verenigt in één film. De winst daarentegen is dat men, al doorziet men de opzet van elke kleinigheid, geboeid blijft kijken. De film handelt over vrachtrijders op de grote weg, maar dan op een „barre" weg, waar ook de gangsters thuis zijn. Victor Matures hart blijft als Harry naar Amerika trekt, in Liverpool voor zijn vrouw. Hij kan zijn werk moeilijk be houden en langzamerhand geraakt hij in de macht van de misdadigers. Er wordt uitstekend gespeeld. Ook door Diana Dors, die bovendien heel knap is. Nederlands nieuws O.a.: F.F.C. verplettert de Oud-Inter nationals: 61 nederlaag van Leo Halle en collega's; Nationale ruilbeurs voor ver zamelaars in Amsterdam; Mechanische Vrasinstallatie voor spoorrijtuigen; Drie koningen-viering in Tilburg. Wereldnieuws: O.a.: Een Amerikaans vliegtuig valt cp een Engels dorp; Britten protesteren tegen raketbases; IJs in de St. Laurens- rivier; Russische gymnastiek-kampioen- schappen in Moskou; De omwenteling op Cuba. VAN SHERLOCK SPEURZIN UIT HET SPEURZIEKE LEVEN 7. Angstig bleef hij liggen luisteren Maar ja, als je met je gezicht in een bos puntige distels ligt, verlang je wel naar een zachtere ligplaats. Sherry sloeg zijn ogen open en.gaf een gil van schrik! Geen wonder dat hij schrok. Kijk eens naar het plaatje! Sherry vertrouwde zijn eigen ogen niet en kneep zichzelf om te FEUILLETON door Annie G. Spoorhoven 9. En toch Nee, bij zulk weer kón de reddingboot niet uitvaren. Het is on mogelijk! De dikke rimpels in 't ver weerde gezicht van Mank je worden nóg dikker. Mankje peinst en er is medelij den in zijn ziel voor de mensen, die daar nu worstelen met de dood. Hoeveel zullen het er zijn?. Mankje buigt het hoofd. Wat moet hij hier nu langer doen. Helpen kan hij niet. Mankje daalt het hoge duin weer af om nu langs het strand het huisje, vlak bij de vuurtoren, weer op te zoeken. Zie hoe de golven met grote schuim koppen komen aanrollen, om eindelijk, vlak bij het strand stuk te slaan. Is dat nu het zelfde water, dat anders 70 rustig in de zon spiegelt met zacht voortkabbelende golfjes? Je zou het niet zeggen en toch was het zo. Dat doet de wind, de wilde wind, die de golven hoog op doet slaan en ze voort jaagt met ongetoomde hartstocht. Ge spannen ziet Mankje naar 't strand, of hij ook voorwerpen ziet aanspoelen op de koppen der golven Zo loopt hij voort. Maar nergens is iets te zien. Misschien morgen. Immers na iedere storm drijven soms tientallen vaten en kisten aan en soms gebeurde het ook wel eens, dat er schip breukelingen aanspoelden Welk een ontzettend drama had zich dan ergens op zee afgespeeld. Nee, daar moest hij niet aan denken. Zo nadert Mankje zijn huisje en som bere gedachten doorwoelen zijn hoofd Nog een weinig hoop heeft hij: als het schip sterk is en de storm niet te lang aanhoudt, misschien redden ze het dan nog. Morgen zal hij in ieder geval vroeg langs het strand gaan om te zien of het schip vergaan is, of dat het de storm heeft weten te verduren. Wacht, hij zal toch nog even bij schip per Barendsen aangaan om hem te ver tellen, dat er een schip in nood verkeert. Mocht de zee vannacht wat kalmer wor den, misschien konden ze dan nog met de reddingboot uitvaren. Na een half uur heeft Mankje zijn huis je weer bereikt. Schipper Barendsen heeft hem gezegd: „Reken er maar niet op, dat we het vannacht zullen proberen. We komen niet eens door de branding heen, laat staan dat we het schip berei ken!" Dan licht Mankje de klink van de deur op en wanneer hij op bed ligt en eindelijk in slaap valt, droomt hij van stormen, en van schepen, die in nood verkeren. Ook Nelis ligt al lang in bed. Een glimlach overstraalt hot harde gelaat en zijn lippen lispelen: „De netten nog net op tijd binnen en 30 gulden vis...." HOOFDSTUK 5. Het Goudschip in dc storm. De stemming zit er die morgen wel in. Was 't niet prachtig weer en was er geen reden om vrolijk te zijn, dat men met zulk een mooi schip naar Hamburg kon reizen? Lustig fluiten de matrozen hun vrolijke zeemansdeuntjes. Een stevige bries doet de zeilen bol staan. De voorsteven snijdt het water en het schip schiet flink door voelen of hij niet droomde! Hij sloeg een blik op zijn horloge. „Nee, ik leef toch in de twintigste eeuw! En trouwens", ging Sherry verder zichzelf wat moed inpom pend, „waarom zou ik weglopen? Ik ben toch een telg uit het huis Speurzin, en dan nog wel Sherry de Ontknoper!" „Wacht es even, ik zal ze, die dansende de golven heen. Al gauw zijn de passa giers in een druk gesprek met elkander gewikkeld. De meeste gesprekken lopen over 't doel van de reis: familiebezoek, een plezierreisje, of voor zaken. En allen zijn vol lof over het mooie schip. Simon Goldsmid zit op het achterdek. Onder hem ligt het goud, veilig geborgen in het achterschip. Ook hij is vrolijk en in druk gesprek met de kapitein, die voor een ogenblik zijn post verlaten heeft. „Hoelang dacht U, kapitein, dat de reis zal duren?" „Ja, mijnheer Goldsmid, dat zou ik U niet kunnen zeggen, dat hangt ook af van ons oponthoud op Texel en verder van het weer, hè. Zoals het nu gaat, is het prachtig. Kijk het fregat eens over het water schieten. Ik heb alle zeilen bij la ten zetten en het gaat regelrecht op Texel c>an". „Wat denkt U, kapitein, zou het weer goed blijven?" „Och, mijnheer Goldsmid, laat ons geen zorgen maken vóór de tijd. Het is wel oktober en het weer wil dan nog wel eens veranderen, maar och, het zou toch een wonder zijn als het vandaag nog ver anderde. Vanavond zijn we op Texel en dan kunnen we verder zien. Maar nu, mijnheer Goldsmid, moet ik weer naar de stuurman. U behoeft U helemaal niet ongerust te maken, hoor!" Even later zit Goldsmid weer alleen. Er waait een stevige bries, en het is hem opgevallen, dat de wind in kracht is toe genomen en dat de zon nu moeite begint te krijgen om door de wolken heen te breken. Onrust besluipt zijn hart.Als het nu tóch eensNee, daar moet hij niet aan denkendat zal hij uit zijn hoofd zetten. Goldsmid staat op om een wandeling over het voorschip te maken en even een praatje aan te knopen met verschillende vrienden, die ook de reis meemaken. Hè, wat waait die wint langs de reling van het schip. Wacht, hij zal zijn dikke kraag opzetten. Zo wandelt Goldsmid naar 't voorschip. Daar ziet hij de hertog van Chattilon in gesprek gewikkeld met één van de rijke kooplieden uit Londen. Het duurt niet lang of Goldsmid heeft zich ook in het gesprek gemengd. „En toch zeg ik U zo gaat de Hertog van Chattilon verder die Napoleon, daar heb ik respect voor. Weet U, dat hij vroeger gewoon soldaat is geweest? Nu is hij de machtigste man van Frankrijk. Je zou niet zeggen, dat aat kleine mannetje zo machtig is gewor den. Het lijkt wel, of hij de hele wereld gaat veroveren: België, Holland, Italië en nu weer oorlog met Oostenrijk en met ons. Nu zit de Stadhouder van Holland in Engeland. Ik hoop, dat het ons zal geluk ken, de Fransen weer uit Holland te ver jagen. Twee jaar geleden is het ons ook gelukt om de Bataafse vloot bij Kamper duin te verslaan. En nu brengen we geld naar Texel als soldij voor onze soldaten, die moeten trachten Holland van de Fransen te bevrijden. Laten ze hun best maar doen, want die Napoleon begint gevaarlijk te worden. En toch verzeker ik U gaat de Hertog met verheffing van stem verder dat ze aan ons een hele dobber zullen hebben: de laatste druppel bloed zullen we voor het vaderland offeren. We zijn een vrij volk en dat zullen we blijven ook. Het kost wat 't wil. Kijk eens wat er in die zes bleekgezichtenü!" Gewapend met pense len en dienstrevolver ging hij vol moed de onbekende vijanden tegemoet. jaar van revolutie in Frankrijk is ge beurd. De koning en koningin hebben ze op de guillotine, zo'n soort schavot met een valbijt, gedood. Enkele vrienden van mij zijn ook op die manier om het leven gekomen. Nee heren, dat zal bij ons niet gebeuren. Komt, laat ons drinken op het welzijn van ons vaderland en op de over winning van onze soldaten in Holland". Even tikken de glazen tegen elkaar en voor een ogenblik is ook Goldsmid be koord geweest door de woorden van de Hertog. Dan echter, wanneer deze zwijgt, kijkt hij bezorgd omhoog. Ziet hij goed....? Is de zon werkelijk achter de wolken verdwenen en beginnen deze nu al sneller voorbij te trekken? Geen glinsterende, kabbelende golfjes meer, geen vrolijk tintelende zonneschijn. In enkele ogenblikken is alles veran derd. Nog maar enkele uren geleden van Yarmouth vertrokken, begint de wind meer en meer op te steken. Het wordt koud op het voorschip en de Hertog stelt voor om naar de kajuit te gaan. Daar heeft men geen last van de wind. Maar Goldsmid is niet te bewegen mee te gaan. „Nee, heren, ik vind het hier lekker fris, ik mag zo'n zeewindje wel!" Maar in wer kelijkheid wil hij in de buurt blijven van zijn schatten. Sombere voorgevoelens ko men in hem op. Kijk de golven eens hoog fcegen de boeg opspatten. Kijk eens hoe de wolken snel voorbij jagen. Hoor de masten eens steunen en kraken (Wordt vervolgd) Babyderm-x«ep

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1959 | | pagina 4