Groen '^warL-Jéxels in het harL, Dames Echtpaar Schaatsenherg-Schaap in het goud Bruidegom op zijn praatstoel, liet zijn roemruchte stropers- en jutter scarriëre de revue passeren Setter-Set Neem iedere d*g de kleine dosis HRUSCHEN ZATERDAG 14 FEBRUARI 19SI TEXELSE 73« JAARGANG No. 7327 COURANT Uitgave N.V. v.h. Langeveld de Rooij Boekhandel Drukkerij Bibliotheek Den Burg Texel - Postbus 1) - Tel. 11 Verschijnt woensdags en zaterdags Bank: R'damse Bank, Coöp. BoerenL Bank. Postgiro 652. - Abonn.pr. ƒ2,25 p. kwart. 25 ct incasso. Adv. 10 ct p. mm Donderdag 50 jaar in de huwelijksboot Donderdag 19 februari hoopt het echt paar J. Schaatsenberg-Schaap zijn gou den huwelijksfeest te vieren Ze wonen aan de Slufterweg in polder Eierland. De bruidegom kunt u overigens vaker in de Slufter ontmoeten dan in de polder, want hij is een verwoed jutter. Als de wind 's nachts tot stormkracht aanwak kert kan hij het in bed niet uithouden: in het holst van de nacht staat hij op, eet een stukje brood en stapt de deur uit. Voor het slechtste weer deinst Schaat- senberg niet terug en dat mag toch wel vermeld worden, want hij is 76 jaar. De dokter zegt tegen mensen die op zulk een eerbiedwaardige ouderdom zijn ge komen, dikwijls „kalmpjes aan maar", doch Schaatsenberg hou je niet thuis. Dat hij nog zo gezond is als een vis be hoeft dus niet te worden gezegd! Ook mevrouw Schaatsenberg voelt zich nog best. Zij is 71 jaar. Beiden zijn op Texel geboren. De bruidegom zijn wieg stond ineen plaggenhut in de buurt van „De Nederlanden". Is het een wonder ,dat hij zich zo goed thuis voelt temidden van de ongerepte natuur. Hoe wel die natuur af en toe best eens gestoffeerd mag zijn met een stukje hand werk: mooi-glad geschaafd timmerhout b.v. ofmet een vaatje wijn. Waar over straks meer! Mevr. Schaatsenberg zag op 5 juni 1887 het levenslicht, eveneens in een eenvou dige woning. Jan Schaatsenberg was negen jaar oud, toen men hem volleerd achtte en hij mee moest helpen de kost te verdienen. De eerste zes weken van zijn carrière was hij derde mannetje op de visserschuit van Gerrit Eelman. „Maar dat zinde me niet helemaal, ik wilde op een grotere schuit". Hij kon toen mee met Busselman en Van der Vis. Toen hij op de haven kwam, zeiden ze: „Blijf jij maar thuis, het weer is niet al te best". Deze vissers zouden de thuishaven nooit meer bin nenlopen Tot de dag, waarop hij 's konings wa penrok moest dragen was hij knecht bij visser Jaap Burger. Jan Schaatsenberg had intussen am bities gekregen voor de marine, maar hij werd ingedeeld bij de mijnenleggers in de Briel. Al weer een teleurstelling. „Leve de burgerpet", zei hij pacifistisch, ioen hij afzwaaide, „al steken de haren er uit!" Toen maar weer naar de boer. Eén dag op de hoeve „Blandenberg", waar ae dorsmachine stond. Dat ging in die dagen nog zeer primitief in z'n werk: twee paarden hielden de „machinerie" op gang. Na een dag kende hij dat al, lieerde de rosmolen de rug toe, overi gens. 25 cent rijker, het loon voor een jongeman in die dagen!! Hij heeft verder bij heel wat landbou wers gewerkt: in totaal tien jaar op „De Korenschoof". „Een beste baas". Vijf jaar op „De Oorsprong" bij de familie Kie vit, zes jaar bij de heer P. Geense, op „De Wamberg", zeven jaar bij M. Smit Aan de wand van het propere huisje aan de Slufterweg hangt een foto, die onze bijzondere aandacht trekt: een ja ger met een hond. „Die foto is 45 jaar ge leden door een Duitse toerist gemaakt, het is eigenlijk een schilderij, ik heb er acht gulden voor betaald. „Jan Schaat senberg als.... stroper." Blijkbaar kon het (die f 8.een heel bedrag voor die tijd) er wel af, want Jan was een scherp schutter. Hij kon overigens beter schie ten dan. zwemmen. Dit laatste kan hij nog niet. Hij trok er met zijn geweer bij nacht en ontij op uit. Krakende vorst kon hem evenmin weerhouden. Toen hij in een wak bij „Sir Robert Peel", het was half ééa in «ie naeht, twee eenden entdekte legde hij aan en vuurde. Een doublet, gevolgd door een zeer koude en ijzige douche, want hij zakte even-later door het nog dunne ijs en verdween tot aan zijn kruin in het vocht. Dat werd een onplezierige terugtocht. „Maar och het leed was gauw vergeten en je had weer een paar rijksdaalders!" Ze stroopten heus niet uit weelde: toen zijn dochters b.v. voor de oorlog in een pension werk ten werd vader's capaciteit sterk inge perkt: hij mocht slechts vier dagen naar ae werkverschaffing Hij klaagde overi gens niet, want die andere dagen bracht hij op het strand door en, zoals gezegd, dat was een kolfje naar z'n hand. Hij weet er overigens ook nog van, dat er he lemaal geen werkverschaffing bestond en toen is er in vele Eierlandse gezinnen diepe armoede geleden. Gelukkig had je ook in die dagen mensen, die de naas teliefde in practijk brachten. Neem nou Jan Riemens, de kruidenier Die hielp iedereen. Hij vertrouwde ook iedereen. Je betaalde maar weer eens. af als je weer aan de slag was. In de zomer was er veelal werk, maar Schaatsenberg herin nert zich toch ook tijden, dat hij reeds 1 alf augustus werkloos was. Aan jachtverhalen leed ons interview geen gebrek. Vanuit de woonkamer van /.ijn schoonvader schoot hij eens een ko nijn neer. Zo van de stoel af. „Maar het was lichte maan" zei hij, als wilde hij toegeven, dat het helemaal geen groot kunst was! Ging je je meisje opzoeken, dan nam je je geweer mee, ik had in die dagen trouwens wel drie geweren klaar staan. Wijn op het strand Wie veel langs de zeekant zwalkt maakt kans op rijke buit. Jan Schaatsenberg c er nooit veel beter van geworden, wel eens wat duizelig maar dat kwam van die wijn. Een vat van 200 liter. Hij olde het van de hoogwaterlijn het duin _n. Een enorm karwei, maar toen ie een half uurtje later via een rietstengel het vocht spaarzamelijk naar binnen liet glippen vond-ie toch, dat het leven zo af en toe nog wel eens een goeie kant heeft. Dat vat moest verder, maar het risico was te groot: inmiddels waren er meer vaten aangespoeld en de strandvonderij had politieversterking ingeroepen. Schaatsenberg begroef het vat in het duin en toen de mare „Wijn op strand' verklonken was trok-ie mét een emmer en een pomp gewapend naar het duin. Telkens maar weer naar het duin met twee emmers aan het juk, om nieuwe voorraad. Ook dat lekte natuurlijk weer uit. Hij kreeg ineens heel veel aanloop van vrienden en kennissen. „Maar als je wijn wilt drinken moet je het zelf maar halen" zei hij. Herinnert Opa Stolk zich nu nog dat hij toen op het appèl verscheen met een.bloemengieter?? En weten ze in Eierland nog, dat er op zekere dag een meisje op school ver scheen dat heel raar reageerde op het overmatige gebruik van „die donkerrode ranja"??? Dat heb je, als je geen echte wijnkelder bezit en het geestrijke vocht open en bloot in de bijkeuken deponeert! „Ja, dat was best spul", zegt de brui degom en hij smakt met zijn lippen als proeft hij het goedje opnieuw op de tong. Maar dat is al weer tientallen jaren ge leden. Het is uiteraard ook al weer lang ge leden, dat de bruid uit werken ging. Als meisje voor dag en nacht, als schoon maakster en als baker. Ze herinnert zich uiteraard nog heel goed de fijne manieren van haar werkgever, die haar, als ze 's avonds weer naar huis trok, een pakje in de hand duwde, waarin dan korstjes kaas en een hompje of korstjes brood zatMi. De gulle gever zei dan prompt: BEKENDMAKING Burgemeester en Wethouders van Texel maken bekend, dat zij overwegen om met toepassing van artikel 20 van de Weder- opbouwwet aan: 1. mevr. M. H. Kuip-Hoogenbosch, wo nende te De Koog, Ruijslaan 3, vergun ning te verlenen voor de bouw van een toiletgebouwtje op het perceel grond, ge legen aan de Boodtlaan te De Koog, ka dastraal bekend gemeente Texel, sectie H, nr. 82; 2. de administrateur van de Stichting sociaal toerisme Texel, wonende K 48, vergunning te verlenen voor de bouw van toiletgebouwtjes op de percelen grond, gelegen in het kampeerterrein „Koger- •jtrand", kadastraal bekend gemeente Texel, sectie H, nrs. 257, 258 en 275. Eventuele bezwaarschriften dienen uiterlijk op 21 februari 1959 bij hun col lege te worden ingediend. DE H.B.S.-TONEELAVONDEN Ook dit jaar, en wel op 26 en 27 febru ari, zullen door de h.b.s.-vereniging twee toneelavond georganiseerd worden. Deze avonden worden evenals die van vorig jaar, door de leerlingen zelf ver zorgd. De hoofdschotel vormt het verhaal ,Min en Magie", dat zich afspeelt in Noord-Afrika. U zult genieten van de prachtige décors. Eerder op de avond zal door de leer lingen van de laagste twee klassen, het stuk „Vice-versa" opgevoerd worden. Al met al een evenement, dat U niet mag missen. (Zie de affiches in Den Burg) TEXELAARS NAAR DE RAI Eilandgenoten werden dinsdag door de '.pESO in de gelegenheid gesteld per bus de vrachtautotentoonstelling in het Am sterdamse R.A.I.-gebouw te bezoeken. Hiervan werd door een voldoend aantal personen gebruik gemaakt, zodat de trip met een der bussen kon worden uitge voerd. FILMAVOND IN „ST. JAN" De bewoners van „St. Jan", het r.-k. lusthuis aan de Molenstraat te Den Burg zijn dinsdagavond door de heer J. C. Bruin vergast op een interessant film programma. Zij zagen het bedevaarts oord Lourdes en o.a. een stierengevecht in een Spaanse arena. Ook deze film avond werd door de bejaarden op hoge prijs gesteld. DE PLOEG"-STOFFEN-WEDSTRIJD Onlangs werd voor de Oudleerlingen an de Landbouwhuishoudschool een avond gehouden tezamen met de derde klas van de school. Deze avond werd verzorgd door mej. Dekker van „de Ploeg" stoffen. Mej. Dekker vertelde van het ontstaan van de naam „de Ploeg". Het was n.l. een landbouwcoöperatie, maar in de dertiger jaren had de landbouw als bijverdienste het weefgetouw ter hand genomen. Dit werd langzamerhand het hoofdinkomen, zodat de landbouwcoöperatie overging in de Weverij „De Ploeg". Mej Dekker had twee koffers vol met stalen van verschillende stoffen. Ze zette uiteen waar deze het meest voor geschikt waren. Door middel van diaatjes werden verschillende kleurencombinaties ge toond. Een leerzame avond. Dit kunnen we thans in de praktijk brengen door deel te nemen aan de wed strijd, welke georganiseerd is door de fa. J. M. Moerbeek. In de etalage van de damesafdeling staan verschillende leuke Ploegstofjes", waaruit we best iets pittigs kunnen maken, en er zijn aardige prijsjes te winnen. Tot zover de secretaresse van de ge noemde vereniging. Naar wij vernemen zal de wedstrijd omstreeks half april worden gehouden en wel in de vorm van een show, waarbij de modellen door een deskundige jury be oordeeld zullen worden. De dames kunnen hun fantasie dus de vrije loop laten en daartoe hebben zij nog twee maanden de tijd. Aan deze aardige wedstrijd mede een bijzondere vorm van een nuttige vrijetijdsbesteding zou den we zeggen zijn geen beperkende bepalingen verbonden: men kan bestaan de patronen kiezen, men kan het model ook ontwerpen aan de hand van eigen smaak en kennis. Welke onderwerpen? Ook daarin kan de deelnemer aan de wedstrijd weer geheel naar eigen inzicht en verlangen handelen: b.v. kinderjurk jes, rokken en blouses, japonnetjes, strandensembles enz. De prijzen zijn bovendien aanlokkelijk, want deze variëren van 100 tot 25 gulden terwijl tevens een groot aantal troost prijzen in uitzicht is gesteld. dal zijn pas nylons EEN AFSCHEID EN EEN WELKOM Na de kerkdienst, voorgangster ds. Tr. v.d. Zwaag, heeft de heer Jb. Visman sprekende namens de doopsgezinde ker- Keraad van Oosterend, het woord gericht tot de scheidende organist, de heer A. Timmer en tot diens opvolgster, mej. M. Visman. „Gij waard trouw aan Uw geloof, broeder Timmer. Reeds in 1921 was U bereid de functie van organist te vervul len, maar Uw benoeming vond eerst 24 jaar later plaats en vanaf 1945 heeft U die taak met toewijding verricht. Namens de kerk bood spreker het boek „Texel" aan, waarin de handtekeningen waren gezet van ds. Van der Zwaag en de leden van de kerkeraad. Vervolgens sprak de heer Visman tot ie nieuwbenoemde organiste, mej. Ma rianne Visman, zijn dochter. „Weest blij als je aan tafel mag", deze tekst, destijds door vader Visman in één harer boeken geschreven, bracht spreker nogmaals in herinnering „Broeder Daalder heeft je gewezen op de vele verplichtingen, welke oeze taak met zich brengt, want als zon dags anderen uitgaan, wacht jouw een laak in de kerk. Wij weten echter, dat je deze taak als een grote eer aanvaardt en daarom feliciteer ik je met de benoe ming". Spreker verzocht zijn dochter te willen spelen „Jezus, vreugde van mijn leven", waarna op de kerkekamer gelegenheid werd gegeven om de heer Timmer en mej. Visman de hand te drukken. Naar wij vernemen werdK mej. Visman opgeleid door ds. Van der Zwaag, die dit werk geheel belangeloos heeft verricht. „Asjeblieft, voor het vuilnisvat en maak nou maar dat je weg komt". Vele herinneringen liggen gelukkig ver achter hen. Ook die nare oor logstijd, toen hun zoons moesten onder duiken. Ze sliepen in een soort bed on der de vloer. Vreselijk vochtig natuur lijk en was het een wonder, dat de jon gens naderhand zwaar ziek werden? Ze verloren een jongen op nog betrekkelijk jeugdige leeftijd. 50 jaar hebben zij dan ook lief en leed gedeeld. Zij weten, dat ieder huis z'n kruis heeft en daarom zeggen ze: „Toch gaan we ons gouden huwelijksfeest vie ren". We hopen nu maar, dat het de 19e een beetje knap weer is, geen storm uit het noordwesten, die de vlakte van de Slufter altijd tot de rand met Noordzee water vult, want dan kon die bruiloft wel eens (letterlijk natuurlijk) in het wa ter vallen, omdat Jan Schaatsenberg nu eenmaal niets kan weerhouden als de stormwind loeit en mooi gaaf timmerhout baaig is naai de kust te drijven t HAMEA.f handen ruw of schraal HAMEA-GEieiL-^H ER WAS GEEN WATER GENOEG De eerste boot is donderdagochtend komen te vervallen. De Dageraad kon niet uitvaren wegens te lage waterstand. In dit geval kon de Voorwaarts niet naar buiten worden gebracht om de post te halen, want de Waddenzee was door een loodzware mist geheel afgesloten. DOOPSGEZINDE ZUSTERKRING 25 JAAR De Doopsgezinde Zusterkring te De Koog hoopt woensdag 18 februari haar 25-jarig bestaan te vieren met een feeste lijke vergadering in „De Kleine Verma ning". BRINKBEWONERS VRAGEN BIJSTAND De Koog is trots op zijn Brink en diens levende have. De 4 zwanen en 10 eenden 7wemmen daar heerlijk rond, maar deze dieren moeten gevoed worden. Vooral met de koude hebben ze veel voedsel nodig. De bewoners van de Brink doen zo veel ze kunnen, maar het valt moeilijk genoeg bij elkander te krijgen. Daarom wordt ook een beroep gedaan op de overige dorpsgenoten. De heer P. Eelman neemt gaarne oud brood enz. in ontvangst. Hij zorgt dan wel voor tijdige voedering. Dus Kogers, allen óp naar huize Eelman met een grote partij oud brood! as drUi 10 dit Bheumatiak mit Uw lodtmaUn. 't Is alsof U een wonder beleeft, als U al betrekkelijk gauw de gunstige invloed van de aansporende werking van Kruschen's zes minerale zouten op Uw bloedzuiverende organen ondervindt. Naarmate het bloed wordt vrijgemaakt van die pijnverwekkende onreinheden, leeft ge weer helemaal op en voelt ge U allengs weer de oude, fit van lijf en leden en vrij van pijn. CURSUS VERKOOPKUNDE De besturen van de gezamenlijke mid denstandsverenigingen op Texel hebben het initiatief genomen tot het organiseren van een cursus verkoopkunde. Zij zijn er in geslaagd hiervoor als docent de heer Frank A. Bibo uit Voorburg aan te trekken, erkend door de inspectie voor het schriftelijk onderwijs. De heer Bibo zal bij verschillende middenstanders nog wel een bekende zijn, aangezien hij ca. 9 jaar geleden een dergelijke cursus op ons eiland verzorgde. (Dit waren buitenge woon interessante avonden red.) Belangstellenden, die verzuimden in te schrijven kunnen dit nog tot 18 februari doen (zie adv. in dit blad). Het verschul digde lesgeld dient gelijktijdig te worden voldaan. OVERDENKING: MEER GLANS In een ijzergieterij was alles in de weer, want er zou een Christusbeeld ge goten worden en dat was een grote en grootse opdracht. Dicht bij de kokende en sissende pot met emulsie stond een jonge man, die Jezus hartelijk liefhad en die nu daar stond met de vraag: „Wat kan ik doen voor alles, wat Jezus voor mij deed?" Hij meende iets gevonden te hebben. Op het ogenblik, dat hij zich ongezien waande, trad hij haastig op de pot met emulsie toe en wierp daar wat in. Hij was echter ontdekt en werd ter verantwoording geroepen Toen bekende hij schuchter, dat hij een gouden tientje in de pot met emulsie had geworpen en toen hem gevraagd werd, waarom hij dat gedaan had, zeide hij: „Ik zou zo graag mede willen werken om meer glans op het Christusbeeld aan te brengen en aaarom offer ik mijn goud". En zo moet het nu ook met ons allen gaan. Wij leven nu in de lijdensweken. Wij staan stil bij en denken aan Gods grote liefde voor ons. Gods liefde, die door het lijden en sterven van Jezus, zo onbegrijpelijk groot geopenbaard wordt. Alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat allen die in Hem geloven, niet verloren gaan, maar het eeuwige leven hebben. Laten wij diezelfde wens hebben, die de jonge man in de ijzergieterij had, n.l. dat er van Christus meer licht, meer glans op ons afstralen moge Laten wij daarom bidden, dat Zijn licht steeds meer in ons schijnen moge. Ook het licht, ciat afstraalt van het kruis op Golgotha. En ofschoon het Golgotha-drama tot de ontzettendste van deze wereld behoort, toch is dat kruis, is Jezus, die daaraan hing, de redding voor de wereld, voor ons. Dat is het licht dat vanaf Christus ons tegenstraalt. En wij? Wij behoeven ons slechts te stellen in de stralen van dat licht, ons hart open te stellen voor Hem. W. A. S. ONDERHANDS VERKOCHT De heer M. Kikkert, Kogerstraat 41, heeft zijn woonhuis onderhands verkocht aan de heer J. Ottens, wachtmeester bij de rijkspolitie alhier. PAARD GING AAN DE IIAAL Een paard, door een man uit Den Hel der op Texel gekocht, nam de benen, toen het weer vaste grond onder de voeten had. Op de Hoofdgracht kon het worden gegrepen. IJS HIELD HEM NOG NIET Een waaghals, leerling van een lagere school, wilde woensdagavond het ijs van de ijsbaan te Den Burg proberen. Hij zakte er door en kwam languit in het water terecht. De baan is gedurende de tweede (lichte) vorstperiode niet open gesteld. Het ijs was nog te zwak, wat mede te wijten is aan de zwemlustige zwanen, die tot het laatst toe hun toe vlucht zoeken in nog open liggende baan- gedeelten. De knaap is waarschijnlijk in zo'n wak terecht gekomen. BIJ DE ONDERLINGE RU ND VEE VERZEKERING „TEXEL" WAREN 2561 DIEREN VERZEKERD VOOR TOTAAL 1.841.702,— Woensdagavond hield de Onderlinge Rundveeverzekering „Texel" haar leden vergadering in hotel „De Zwaan". De opkomst had beter kunnen zijn. De voorzitter, de heer S. van Egmond, deelde mede. dat het afgelopen jaar be langrijke verliezen waren geleden, het geen uit de cijfers van de administrateur, de heer C. van Rossum, wel zou blijken. De administrateur deelde mede, dat niet minder dan 67 dieren waren overge nomen en zo'n groot aantal was in de 29 jaren van het bestaan der verzekering nog nooit voorgekomen. De helft van de dieren vertrok naar de noodslachting, de rest naar het vasteland. Opbrengst J 16.731,vorig jaar 46 dieren, op brengst 11.822,Thans werd uitbe taald 35.346,—. De totale ontvangsten met inbegrip van het beginsaldo van 3794,95, bedroegen 40.709,36; de uitgaven 39.452,43. Batig saldo dus 1256,93. Een verlies van 2538,02, maar de premie bleef onge wijzigd. Er waren 2561 dieren bij „Texel" ver zekerd voor 1.841,702,hetgeen even eens een record betekent. De heren B. Dros Pzn. en B. van Heer- waai den verklaarden, dat de rekening e.d. in goede orde waren bevonden. Tot nieuwe rekeningnazieners werden be noemd de heren B. Dros Pzn., P. de Graaf en A. Dros Bzn. De heer Van Egmond werd herkozen. In plaats van de heer C. Verberne, die niet herkiesbaar was, werd gekozen de heer B. van Heerwaarden, Eierland. Er werd op gewezen, dat voor een goede gang van zaken de administrateur tijdig en dus onmiddellijk op de hoogte moet worden gesteld van wijzigingen in de runveestapel. Ieder geval dient meteen telefonisch te worden doorgegeven (tel. £14 Den Hoorn). Ook dient de bijbeho rende schets terstond aan de administra teur te worden toegezonden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1959 | | pagina 1