Cjrocn '2warLrJexeU in het harL, de zonnige RANG RANG (fa msfuipeutifr wmetemstetafifi dit is ":A Au**» i i WOENSDAG 10 JUNI 1959 TEXELSE 73e JAARGANG No. 7359 COURANT Uitgave N.V. v.h. Langeveld de Rooij Boekhandel Drukkerij Bibliotheek Den Borg - Texel - Postbu» 1) - Tel. 11 Verschijnt woensdags en saterdags Bank: B'damse Bank, Coöp. Boerenl. Bank. Postgiro 652. - Abonn.pr. 2,25 p. kwart. 25 ct incasso. Adv. 10 ct p. "im DE TEXELSE LANDBOUW KAMPT MET ERNSTIGE DROOGTE Texel kan bij zomerdag best iedere 24 uur een buitje regen gebruiken valt het 's nachts, zoveel te beter, dan kun nen de bietenwieders hun werkzaam heden voortzetten en de badgasten toch in de duinpannetjes bruinen. Ideale toe- I standen, maar onze wereld kent zo wei- nige idylles ende mens raakt aan zijn lot gewend, zelfs de boer die (vol gens een dichter en niet-boer!) zijn „zalig lot voor geen koningskroon zou willen geven". Op het ogenblik zal iedere boer een bunder land willen prijsgeven in ruil voor een flinke bak water teneinde nog te redden wat er te redden valt! Dit laatste geldt dan in de allereerste plaats voor het overgrote deel van pol der Eierland, voor de hele polder Het Noorden en voor een deel van de Prins Hendrikpolder. Vooral de langs de Postweg gelegen bedrijven en andere Eierlandse bouw- boeren, die het met lichtere gronden moeten doen dus het gebied ook in de buurt van de Cocksdorp hebben he vig met de aanhoudende droogte te kam pen. Het zijn vooral de gewassen haver, gerst en zomertarwe (waarmee toevalli gerwijs juist grotere oppervlakten ge laaid zijn) die grote schade ondervinden. Op de zwaardere gronden in polder Eier land treden de structuurfouten thans duidelijk aan het licht Het gewas vlas is gezond, maar aan de lichte kant. Met de stand van de aard appelen is het verschillend, maar over het algemeen kan de aardappel daar ook best wat vocht gebruiken. De Eierlandse boeren hebben over het algemeen het hooi al binnen. Het voor jaar was zeer vroeg met veel gras, zodat een voldoende voorraad hooi kon worden gevormd. Dat geldt dan voor wie het land van de winter hadden laten liggen met het oog op de hooiwinning. Thans groeit er op het gemaaide land practisch niets meer. Dat zijn dus de percelen, waarop vroeg in het jaar eerst de scha pen nog gegraasd hebben. In polder Het Noorden is het uitblijven van regen eveneens zeer schadelijk. Ook in de Prins hebben de bedrijven met de lichtste grond erg veel last van ue droogte. Een ingeland zei, dat in de hoogste delen de stuwen best wat hoger zouden kunnen liggen. Daar zal dus wel gauw aan gewerkt worden! Oud-Texel. zo lichtte men ons nog toe, i« niet zo droog gevoelig, dank zij de betere ondergrond. DE EXCURSIE VAN DE LANDBOUWSCHOOL OM HET IJSELMEER De laagste twee klassen van de land bouwschool zijn ook op excursie geweest van 19 tot en met 21 mei. Deze excursie bestond eigenlijk uit een reis om het jJselmeer, maar ook kregen we de „ja knikkers" van de Drentse olievelden te zien en namen we een kijkje bij de Duitse grens. De leiders van deze excursie waren de heren Laan en v.d. Giessen. De reis werd gemaakt met een bus van Van Konings- bruggen, welke was uitgerust met mi crofoon en radio. Van Den Helder gingen we naar de Wieringermeer, waar we een boerderij bekeken hebben. Hier vandaan zijn we naar het museum van de Zuiderzeewer ken bij Den Oever gereden. Vervolgens over de Afsluitdijk naar Franeker, waar we het planetarium van Eise Eisinga be zochten. Eise Eisinga was een wolkam mer, die in z'n vrije uren v/is- en sterren kunde studeerde. In de jaren 1774 - 1781 maakte hij in z'n woonhuis het planeta rium, waar we nu in de 20 ste eeuw rog vol bewondering naar kunnen kijken. 's Middags zijn we naar de Frico in Leeuwarden geweest. Dit is een opslag plaats van melkprodukten. zoals boter en kaas. Deze produkten worden hier ver pakt en verstuurd naar alle delen van dc wereld. De eerste nacht hebben we doorge bracht in „Stania Stak", de Jeugdher berg te Oenkerk. Oenkerk ligt tussen Leeuwarden en Dokkum in een mooie, bosrijke streek. De tweede dag zijn we naar het Be- drijfslaboratorium voor Grond- en Ge- wasonderzoek in Groningen gegaan, dat zeer interessant was. Hier worden grond monsters onderzocht op kaligehalte, stik stofgehalte, fosforzuurgehalte, korrel- grootte enz. In Drente hebben we enige hunebed den gezien en zijn we naar een turf graverij wezen kijken. Ook hebben we, zoals reeds gezegd, enige „ja-knikkers" gezien, die bezig waren olie uit de grond te pompen. Na in het Noorder Dieren park te Emmen gekeken te hebben zijn we naar de Jeugdherberg „De Hune- hoek" gereden en hebben daar overnacht. De derde dag zijn we naar de Land- bouwbank te Meppel geweest. Dit is een grote coöperatieve maalderij, waar vee koekjes, kippenvoer en allerlei meelsoor ten vervaardigd worden. Bij deze coöpe ratie hoort ook het grootste K.I.-station van Nederland, dat we ook bezocht heb ben. De rest van de morgen hebben we op de markt doorgebracht, waar nog mensen in klederdracht liepen, afkomstig DE VROEDSCHAP CONTRA GEESTELIJKHEID Het gebeurt in onze gemeente niet vaak, dat de Vroedschap zich contra de geestelijkheid stelt. Dat is dus een uit zondering enwij mogen aannemen, dat diezelfde Vroedschap het zich ver zetten tegen de geestelijkheid ook wel gaarne als een uitzonderlijke aangele genheid wil blijven beschouwen. Immers, zij draagt onze geestelijkheid beslist geen kwaad hart toe, in geen enkel opzicht, zelfs niet als wij het sportieve element in het geding brengenMaar daar zit 'm juist de kneep: het gold hier geen dis cussie rond de groene tafel in onze bouw vallige raadzaal, maar het ging hier om de strijd om het bruine monster, om de bekende en zo populair geworden voet bal. Enfin, toen scheidsrechter Ten Cate het eindsignaal blies was de bal nog heel en stonden alle brancards nog onaange roerd rond de lijnen. Méér aangedaan was het veelkoppige publiek, dat dikwijls van krasse staaltjes heeft kunnen ge nieten. Zij hebben dominee Scholten van Oosterend een duik zien nemen, waar de keeper van een Ere-divisie-ploeg beslist jaloers op geweest zou zijn nochtans vond de bal een (nauwe) opening tussen maagstreek en grasmat. Maar goed, ze begonnen telkens weer vol goede moed van het centrum uit, van de breedst mogelijke basis af. Dat de Vroedschap met 54 geklopt werd, was niet te wijten aan het vele gepraat in die gelederen het beroep verloochent zich nu eenmaal niet, maar was te wijten aan een gebrek aan begrip. Het waren vooral de heren W. Wassenaar en J. Daalder, die voortdurend met elkaar overhoop lagen. Hoe had men de heer Wassenaar dan ook de rechtervleugel kunnen toevertrouwen, lag hier niet een schone gelegenheid tot hartgrondige sa botage, ondermijning van het scheids- xechterlijk gezag? De nederlaag van de Vroedschap moet bovendien worden toegeschreven aan het feit, dat enige raadsleden van twee wal len trachtten te eten en aan zwervers op de grasmat heb je weinig. Men moet doelbewust stelling nemen. Deze wedstrijd is ons hard tegenge vallen. Misschien viel het de ploegen zelf nog al mee, in elk geval hebben zij als volslagen leek hun best gedaan, zij het dat de een meer overtuigingskracht aan de dag zal hebben gelegd dan de ander. In elk geval hebben we collecte bussen horen rammelen en de meisjes van de Band horen roffelen en schallen, dat het een lieve lust was al was hun geschal en geroffel dan niet in staat om oe dreigende onweersbui voor honderd procent af te remmen. Er viel wat regen, maar dat was welkom, waar het veld vooral in de tweede helft, meer en meer een onbeschermd moerbeidal gelijk werd. P.S. Maar waarom bleven dominee Van Reijendam en kapelaan Koopman werkeloos toezien? Waar was de pastoor van Durp, waar dominee Soesan? Nög stijf in de kuiten van de strijd anno 1958? Als geannonceerd wordt „Tegen de Geestelijkheid" willen wij waar voor ons offer in de collectebus en wij rekenen volgende keer dan ook op een van onder- wijssmetten gezuiverd team. uit de buurt van Staphorst. Na 's middags de Noordnederlandse drukkerij bekeken te hebben zijn we doorgereden naar de leemputten bij Hattem. Hier zat (en zit nog veel leem in de grond. Deze leem heeft men er voor diverse doeleinden uitgegraven en zo zijn er diepe kuilen overgebleven. De laatste nacht van onze schoolreis hebben we doorgebracht in de Jeugd herberg te Oldebroek. Het was daar erg gezellig. Er waren nog een lagere school uit Groningen en een u.l.o.-school uit Friesland, 's Avonds zijn we met het hele stel aan het volksdansen geweest. De laatste dag zijn we bij Elburg een brug over gegaan en kwamen we zo in Oostelijk Flevoland. Men was druk bezig met het graven van sloten het bijwerken van vaarten en ook was men bezig met het draineren van de percelen. Bij Har derwijk gingen we weer de polder uit en zijn later over de Leusder Heide en langs het vliegveld Soesterberg gereden. In deze omgeving was alles militair. Rijen tanks en trucks hebben we gezien Ook zijn we langs Paleis Soestdijk ge reden. In Utrecht hebben we het Spoor wegmuseum bezocht en de Dom beklom men. In Amsterdam kregen we (ik bedoel de bus) een lekke olieleiding, waardoor we ruim 2 uur oponthoud kregen. Het gevolg was, dat we niet meer op tijd in Den Helder konden zijn om met „De Dageraad" naar Texel terug te keren Gelukkig was de „Voorwaarts" op ons blijven wachten, zodat we om negen uur in Oudeschild aan land konden gaan. Het was een prachtige reis, waarvan we allen zeer genoten hebben. Piet van Leeuwen TEXELSE MARKT Aangevoerd maandag 8 juni 1959: 1850 lammeren 3257; 8 fokkalveren 90120; 10 nuchtere kalveren 5070; 2 koeien 8001050; 2 paarden 8001000; 1 pink 375450; 23 biggen 5065. Een tweede „Jan Ligtharthuis" JORDAANSE JEUGDLEIDER STICHT KAMPEERCENTRUM OP TEXEL Boeren hielpen spontaan „meneer Schreuder" In de zuidhoek van Texel, aan de rand van de Prins Hendrikpolder, staat het tweede „Jan Ligtharthuis". Het eerste vindt men in de Amsterdamse Jordaan; het doet al jaren dienst als centrum van het jeugdwerk van de Hervormde Kerk in deze buurt. Bij „Het Horntje", bijna aan de Mok- baai, aan de groene zoom van het groot ste waddeneiland, is een oude schapen- boet een toevluchtsoord geworden voor Jordaanse jongens en meisjes. Boven de van gejut hout opgetrokken schuur prijkt de naam „Jan Ligtharthuis". Dezer da gen hebben we er onder de zware scheepsspanten gezeten en iets begrepen van het pionierswerk, dat Johan K. A. Schreuder er met zijn vrouw heeft ver richt en nóg doet, aldus een verslaggever van dagblad „Trouw". De Jordaan heeft een góéde naam op Texel. De heer Schreuder van het Jor daanse huis kampeerde er reeds jaren met zijn Jordanertjes, nabij de boerderij van de familie Tpepkema, even hulp vaardig als de buurfamilie Van Rossum. Beide Texelse families uit de „Prins" zoals de polder in de Texelse volksmond genoemd wordt hebben, te zamen met ds. P. C. Klijnsma van Oosterend, het Amsterdamse jeugdhonkwerk van de Jordaan grote diensten bewezen. Maar de heer Schreuder (59) met het élan van een 19-jarige, heeft het leeu wendeel voor zijn jongens en meisjes verricht. Het begon met kamperen en met charmante, rake stukjes in de Texel se krant, die verscheidene oud-Amster dammers op het eiland hebben aange sproken. De lange voorgeschiedenis samengevat komt hier op neer: de Schreuders hebben nu een klein bedoeninkje naast het knus se houten „Jan Ligtharthuis". de huiska mer voor de kampeerders, die op een nabijgelegen veld een vrijheid vinden, die ondenkbaar is voor kinderen, die dagelijks de grauwheid van de vaak zeer ten onrechte geromantiseerde Jordaan ervaren. De Hervormde gemeenten op Texel hebben beseft, dat hier een taak ligt en de heer Schreuder wordt niet moede te gewagen van zijn dankbaarheid voor de hulp en medewerking van de Texelse bevolking. Medeleven in de vorm van schenkingen en diensten. Van de twaalf Hervormde jeugdhon ken in Amsterdam neemt dat van de Lindengracht in de Jordaan nu een be voorrechte positie in. Men heeft een eigen vakantiecentrum, met een jeugd leider die fiks de handen uit de mouwen kan steken. Immers, de heer Schreuder heeft tot 1945 mede de zorg gehad voor het onderhoud van woningen van „Patri monium" in Amsterdam. Hij was reeds een veertiger, toen hij en zijn vrouw GESLAAGD Mej. T. v.d. Wetering heeft met gun stig gevolg examen afgelegd aan de R.K. Kweekschool te Bergen N.H. voor de akte lager onderwijs. VAKDIPLOMA KOK-RESTAURANTBEDRIJF Antoon v.d. Vis, „Het Vogelhuis", De Koog, behaalde vorige week aan de Bak kers Vakschool te Groningen het diplo ma Kok-Restaurantbedrijf. DE TEXELFILM DRAAIT DEZE WEEK REEDS DONDERDAG De V.V.V. Texel verzoekt ons mede te delen, dat deze week in verband met het concert van het Noordhollands Philhar- monisch Orkest op vrijdagavond a.s. in de Hervormde kerk te Den Burg de Texel-film deze week een dag eerder zal worden gedraaid en dus op donderdag avond a.s. (morgenavond) vertoond zal worden. Wij verzoeken de Texelse gasthuizen hun gasten op deze programma-wijziging even attent te willen maken. CONSULTATIEBUREAU VOOR ZUIGELINGEN Heden, woensdag, consultatiebureau Woensdag 10 juni (heden) worden de Woensdag 10 juni a.s. worden de moeders van de buitendorpen verwacht op de volgende uren: De Cocksdorp 1.15 uur; Oosterend 2 uur; Den Hoorn 2.45 uur en De Koog 3.30 uur. meenden, dat er in de Jordaan een roe ping voor hen lag. Hij werd een evangelist-jeugdleider. Later trok hij in de wintermaanden van Texels dorp tot Texels dorp, met zijn lichtbeeldenstrips over zijn Jordaanwerk. Zo kweekte hij sympathie voor het moei lijke jeugdzorgwerk in de schaduw van de Westertoren Sinds een jaar ressorteren de jeugd honken er zijn er twaalf onder de Stichting Hervormde Jeugdhonken te Amsterdam. De voorzitter van de Stichting, de heer F H. van Peski, zei in het Texelse Jan Ligtharthuis: „De activiteit van de heer Schreuder is bewonderenswaar dig!" Ds. A J. Schneider, Hervormd jeugd- predikant in de hoofdstad. Wij zijn bij zonder ingenomen met het Texelse Jan Ligtharthuis. „Steek die ouwe boet in de brand", hebben oude Texelaars gezegd, toen ze hoorden van het streven van de Jordaanse jeugdleider. Maar zij vergisten zich in „meneer Schreuder", de stugge doorzetter, die ramen ging inzetten, timmeren, zagen, verbouwen. Toen de boeren dét zagen, boden ze op een slappe dag hun diensten aan. Er groeide waardering en bewondering voor het initiatief. En als Johan K. A. Schreuder zo nu en dan in de Texelse krant schrijft over: „Bij ons, in de Prins" lezen velen gretig zijn in ronde Amster damse stijl geschreven mededelingen. DE VIERDE MARKT EN DE AANHOUDENDE DROOGTE Terwijl in het aan de Groeneplaats grenzende park „De Wezentuin" uit luid sprekers het luid schetterde „Ik heb ma ling aan geld om gelukkig te zijn" tracht ten de Texelse wolveehouders hun lam meren voor de hoogst mogelijke prijs van de hand te doen. De boeren hebben na melijk gehuwd of niet gehuwd dat geld juist nodig om gelukkig te kunnen boeren. Zonder geluk vaart niemand wel, maar daarbij denken wij in alle nuchterheid ogenblikkelijk aan de ping-ping. Met die romantiek komt het (daarna) dan wel vanzelf goed. Wel, wij kregen maandag de indruk, dat de wolveehouders wel eens gelukki ger hebben gekeken en was dat een v/onder? „Ik heb mijn lammeren vorige week onverkocht mee teruggenomen om dat ik m'n zin niet kreeg en nou heb ik ze voor vier gulden per stuk minder van de hand gedaan", aldus vertelde ons een wolveehouder. Wellicht had hij vorige week gehoopt, dat er voor de vierde markt een flinke stroom regen zou komen, waarom alle Texelse landerijen snakkend schreeuwen. Maar de regen, die een gouden regen zou hebben betekend, bleef uit. Vrijdagavond ontlastte zich in de buurt van Texel een onbetekenend licht onweertje en de wolken lieten nauwelijks een druppel water los. Wekenlang van regen verstoken, dat is funest voor ons hoog bij het zonnetje liggende eiland. Maar niet alleen ons eiland ondergaat van de aanhoudende droogte de zeer nadelige gevolgen; ook aan het vasteland zien de boeren reik halzend uit naar regen. Sommige boeren daar wachten zelfs eerst het weer nog wat af alvorens lam meren te gaan kopen. Ze hebben nog geen voldoende gras. Nederland ziet uit naar regen. Maandag loeide de kurkdroge wind over het eiland, waarop tot overmaat van ramp de zon haar hitte uitstraalde. Vogels zochten in drooggedampte sloten en greppels naar voedsel. „Regen moeten we hebben, regen had den we al veel eerder moeten hebben, dat is de belangrijkste factor, nu wij on ze lammeren moeten verkopen", aldus een veehouder. ,Zijn er in ons land niet te veel lam meren9" „Inderdaad, er zijn er veel, maar dat is zeker niet de belangrijkste factor". Ons werd uitgelegd, waardoor vooral dit voorjaar zovele lammeren op de Ne derlandse markten worden aangevoerd: Boeren aan de overkant, die vorige zo mer lammeren hadden gekocht met het doel ze vet te weiden voor export, zagen door de invoerbeperkingen geen gunstige kans en in vele gevallen werd toen be sloten zelf te gaan fokken met het aange kochte materiaal. Maar, nogmaals, de droogte speelt een grotere rol dan de aangevoerde hoeveelheden lammeren! „Vijftien gulden minder dan op de eerste markt", zo deelde iemand ons mede en zeker zes gulden minder dan vorige week!" Dat is een groot, al te groot verschil. Vooral de lichtere lammeren vonden nauwelijks aftrek. We hebben een hok zien verkopen voor32,De hoogste markt zou 57,geweest zijn. Verscheidene partijen gingen voor be dragen beneden de 40,van de hand. En terwijl de boeren hun fiat gaven, klonk het uit de luidsprekers „Ik heb maling aan geld om gelukkig te zijn". Maling aan geld, goed, maar we heb ben géén maling aan regen, hoe meer er valt hoe liever! Hier volgt een overzicht van de vierde lammerenmarkten gedurende de laatste tien jaar. Jaar Aanvoer Prijs 1949 1800 28—36,— 1950 2285 37—44,— 1951 1900 50—67,50 1952 2000 58—73 1953 2300 42—53,— 1954 2250 47—53,— 1955 2600 62—72,— 1956 1755 78,50—93,50 1957 2000 58—73,— 1958 2650 44—57 1959 1850 32—57,— BLIKSEM TROF DEN Tussen de woning van de familie Maas en een zomerhuisje van Verkade, gelegen achter het Texel's Museum, werd een denneboom door het hemelvuur ge troffen. Gelukkig was men er heel gauw bij om de ontstane brand in de kleinste kiem te smoren. TWEE MEISJES VERWONDDEN ZICH Twee meisjes die zondagmiddag bij het Westerslag in zee wilden duiken ver wondden zich aan de voeten. Ze waren in aanraking gekomen met resten van 'n riet tot het laatste betonijzer opge ruimde bunker. Bij laag water komen die resten bloot te liggen, maar bij vloed ziet men ze niet meer. De instanties, die hierover het bevel voeren zouden er goed aan doen rode vlaggetjes te plaatsen. Natuurlijk is het nog prettiger als men die resten onmiddellijk opruimde.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1959 | | pagina 1