biscuits a 37
ANANAS
ANANAS-Blokjes 39
u het teven goedkoper
Nieuwe oogst
per pot
„Het was van ons"
hele vruchten
extra bitfer-
ïnelk-puur-moi^.,
butterscotch
dubbel-dik
niet 12 hazelnoten
voor
Hawaiian
8 halve
schijven
Zaanse
Molen
§f tM J
KWALITEITSGARANTIE
,,'t Avontuur met de
valse munters
VOOI*
voor
Wanneer u enig Albert Heijn
artikel niet élke cent waard acht
die u ervoor betaalde, dan geeft
AH u het volle bedrag terug.
c ,,v-•
S.V. TEXEL
We zijn eens een kijkje gaan nemen
bij de training j.l. woensdagavond. Hier
bleek dat al heel weinig spelers de af
spraak, gemaakt op de jaarvergadering,
n.l. de zomertrainingsavonden te benut
ten om met de a.s. competitie gereed te
zijn met ingespeelde elftallen, zijn nage
komen.
Dit getuigt van onvoldoende clubgeest
èn te weinig interesse voor onze sport.
Willen we echter tot goede resultaten
komen, dan alle spelers zo vaak mogelijk
present. Alle spelers wil zeggen niet al
leen de senioren, maar ook de junioren
en adspiranten. Zelfs bij mooi zomerweer
moet de training geen opoffering zijn,
maar een prettige plicht. Herzien jullie
je slappe houding en doe je plicht.
Het is de bedoeling om ook de a.s.
competitie met twee seniorenelftallen te
gaan deelnemen. Voor liefhebbers is er
nu een mooie gelegenheid zich aan te
melden daar er nog enige plaatsen va-
kant zijn. Aanmelden bij de secretaris,
de heer Ten Cate.
Doe het vooral nu, gaat eens ter trai
ning, wellicht krijg je de smaak goed te
pakken.
Op een j.l. vrijdagavond gehouden
jeugdvergadering werd een jeugdcomm.
gevormd. De jongens zullen zelf deelne
men aan het verenigingswerk.
De Jeugdcomm. bestaat uit de heren
Wieters, Tuinder, Schellinger en W. van
Zeijlen, die leiding zullen geven aan het
jeugdbestuur dat gevormd wordt door
Wim Koorn, Rob v.d. Kooi, Thijs Mole
naar, Jan Aris v.d. Slikke en Hans Geus.
Op verschillende wijze zal getracht
worden een sterk clubverband te krijgen.
Belangstelling der ouders zal opgewekt
worden. Jeugdwedstrijden onderling zul
len de animo versterken en er wordt een
goede kameraadschap gekweekt. Geza
menlijk zullen we de clubgeest verster
ken. Direct na de vakanties zal gestart
worden.
27. Tastend langs de muren van de don
kere gang vervolgde Sherry Speurzin
zijn avontuurlijke weg. „Als ik nu maar
niet in de een of andere valkuil terecht
kom", dacht hij, maar gelukkig voor
Sherry bevonden er zich geen valkuilen
in de gang.
Eindelijk kwam hij aan het einde van
de gang en Sherry slaakte een zucht van
verlichting, nu hij eindelijk uit die don
kerte een streepje licht bemerkte. Dirt at
stevende hij daar op af.
Voorzichtig opende hij de deur verder
en. Oei, wat een schrik! Sherry ston l
te trillen op zijn benen. Hij was terecht
gekomen in een martelkamer uit de
oude tijd, toen de bewoners nog ridders
waren en de misdadigers hier op de
pijnbank legden!
BELEGGINGEN IN EFFECTEN
De opbouw van een effectendepot
De vorige keren hebben wij de voor
naamste soorten effecten aan een nadere
beschouwing onderworpen. Thans zullen
wij overgaan tot een bespreking van de
opbouw van een effectendepot.
Bij de samenstelling van een effecten
portefeuille moet men allereerst letten
op de verhouding tussen de vaste rente-
afwerpende waarden en risico-dragende
fondsen.
Tot de vaste rentedragende sector re
kent men naast obligaties ook de goede
cumulatief preferente aandelen. Wan
neer men gelden in deze sector belegt,
stelt men een in geld uitgedrukt bedrag
aan jaarlijks inkomen uit effecten veilig.
Naarmate men voor de bestrijding van
de kosten van levensonderhoud méér is
aangewezen op de inkomsten uit zijn
effecten, zullen de vaste rentedragende
fondsen een grotere plaats in het effec
tendepot moeten innemen.
Iemand, die momenteel de inkomsten
uit zijn effecten niet direct nodig heeft,
maar effecten aankoopt zuiver als extra
voorziening voor de toekomst kan vol
staan met een percentage van b.v. 15 a
20% aan obligaties. Een weduwe met een
bescheiden pensioen zal daarentegen b.v.
50% van de waarde van haar effecten
depot belegd moeten hebben in obligaties
en cumulatief preferente aandelen.
Uiteraard speelt bij de vaststelling van
deze percentages ook de omvang voor
Het effectendepót een rol. Bovendien zal
men in een tijd van opgaande conjunc
tuur over het algemeen een kleiner ge
deelte in obligaties beleggen dan in een
tijd van neergaande conjunctuur. Wan
neer echter in een hausseperiode de
koersen reeds sterk vooruitgelopen zijn
op het economisch herstel is het echter
zaak voorzichtig te zijn en kan men
veelal beter tot winstneming over gaan
en de vrijkomende middelen tijdelijk be
leggen in de obligatiesector.
Obligaties secureren niet alleen een
bepaald in geld uitgedrukt inkomen, zij
beperken mits in voldoende mate aan
wezig ook de in de totale reële waarde
van het effectendepót voorkomende
schommelingen.
Naast laatstgenoemde twee voordelen
is aan het bezit van obligaties echter ook
een nadeel verbonden. Obligaties bieden
de houder n.l. geen bescherming tegen
muntontwaarding. Als men een obligatie
van 1000,heeft, welke b.v. over 20
jaar pari wordt afgelost, ontvangt men
te zijner tijd inderdaad 1000,terug.
Men moet echter maar afwachten wat de
koopkracht van 1000,over 20 jaar is.
Aandelen bieden daarentegen naar
men over het algemeen aanneemt wél
een bepaalde waarborg tegen verminde
ring van de koopkracht van het geld.
Diverse beleggingsadviseurs hebben
wel eens berekeningen gemaakt om vast
te stellen, met welke beleggingspolitiek
men een zo gunstig mogelijk resultaat
kan bereiken. Interessant is het te ver
melden, dat men bij zulke berekeningen
nooit tot de conclusie komt, dat een be
legging op lange termijn (let wel: lange
termijn) die overwegend op obligaties is
gericht, het meeste succes oplevert.
(Wordt vervolgd)
(Publikatie Rotterdamsche Bank N.V.)
AGENDA VAN DE STICHTING
CULTUREEL WERK TEXEL
Zaterdag 11 juli
Den Burg, 20.15 uur. Rondgang drum
band gidsengroep Marg. Sinclair en
jeugdkorps Kon. Texels Fanfare.
ZAKENNIEUWS:
WINKELPAND
FIRMA JAC. BRUIJN HEROPEND
„Ja, het is zo'n kleine vijfendertig jaar
geleden", zo vertelde ons de heer Bruijn,
„dat ik begon. We hadden toen ons eigen
merk rijwielen. „Texels Roem". Zo af
en toe zie ik er nog wel eens een rijden".
„En nu al weer 25 jaar in dit pand".
„U heeft nu toch geen rijwielen meer?"
„Nee, daar zijn we mee gestopt. We
hebben ons gespecialiseerd in het elek
trawerk en, niet te vergeten, de naai
machines".
Een kijkje in de prachtige winkel gaf
ons een beeld van wat er op dat gebied
al zo te koop is.
Naaimachines, in verschillende moder
ne kleuren en merken, zoals: Husqvarna,
Necchi, Adler enz. Automatische en half-
automatische. Een breimachine, waarop
een eigen demoristratrice U de kneepjes
van het vak wil leren.
„Veel handmachines zien we niet,
Bruin?"
„Nee, die gaan er uit, die doen het niet
meer. De salonkasten, waar enkele jaren
geleden veel vraag naar was, raken er
ook uit. U moet eens nagaan, de eerste
machines, welke wij verkochten lagen in
de prijs van 60,- 70,nu zijn ze
er, de kwaliteitsmachines, van 800,
Dat is wel een verschil.
Ik vertelde U, dat wij ons hebben ge
specialiseerd. Dat gaan we in de toe
komst nog meer doen. Mijn zoon Kees
zal meer in de elektra gaan, dan kan ik
mijn aandacht bij de naaimachines hou
den".
Voorts toonde de winkel ons: wasma
chines, centrifuges, elektrische ketels,
stofzuigers, strijkijzers enz.
„Ja, ook in garens voor de naaimachi
nes komt heel wat kijken".
De heer Bruijn toonde ons de Brook's
garens. „Elke naaimachines heeft zijn
eigen garen. Veel mensen kopen garen,
maar daar zit terdege verschil in".
„Uw winkel is groter geworden".
„Toch niet, hij toont veel groter. Die
stellingen langs de wand zijn verdwe
nen".
Vele bloemstukken versierden de zaak.
„U heeft een keurige etalage, door een
vakman laten doen?"
„Ja en nee dat doet mijn vrouw altijd".
„Dan moeten wij bekennnen, dat Uw
vrouw er „Kijk" op heeft".
Ook mevrouw Bruin was zeer tevre
den. ,,U moest eens weten hoeveel me
ters ik moest lopen per dag, zes trapjes
van de winkel naar de keuken. Dat is nu
gelukkig voorbij. Alles is gelijkvloers
geworden".
De heren uitvoerders hebben weer eer
van hun werk: firma Bakker en Koorn,
timmerwerk; C. Keijzer, metselwerk,
J. Oele was de loodgieter; de firma
Beumkes verzorgde het schilderwerk.
De keurig verzorgde toonbank werd
door de heer Bakker, Den Hoorn, die zich
schijnt te ontwikkelen tot „toonbank-
specialist", vervaardigd, terwijl de firma
Vlessing zorgde voor de vloerbedekking.
Wij wensen de familie Bruin nog vele
prettige en goede jaren in hun keurige
zaak.
GESLAAGD
Onze vroegere plaatsgenote Welmoed
de Waard, is geslaagd voor de akte kleu
teronderwijs. Zij is direct benoemd te
Warffum, haar woonplaats.
ZAL WELDRA VERDWIJNEN?
De architecten H. A. en Ir. G. Pot
hoven zullen bij inschrijivng voor de
sloop aanbieden hotel „De Lindeboom".
Wij verwachten dat voor deze in
schrijving veel belangstelling zal bestaan
of het moet zijn dat de heren slopers
zoveel eerbied opbrengen voor dit ver
trouwde dorpsbeeld, dat ze verstek laten
gaan.
VRIJSTELLING VAN DE
DIENSTPLICHT
De burgemeester van de gemeente
Texel brengt ter openbare kennis, dat
omtrent de hieronder genoemde inge
schrevenen voor de dienstplicht van deze
gemeente, op hun aanvraag om vrijstel
ling van de dienstplicht, de achter ieders
naam vermelde uitspraak is gedaan.
Theodorus W. Witte, lichting 1960.
Voorgoed vrijstelling verleend wegens
broederdienst door de minister van
defensie.
Tegen elke omtrent vrijstelling gedane
uitspraak kan iedere belanghebbende
uiterlijk de tiende dag na de dag, waarop
de uitspraak ter algemene kennis is ge
bracht, in beroep komen. Indien de inge
schrevene, wie de uitspraak geldt buiten
Nederland verblijft, kan, voor zover het
door deze in te stellen beroep betreft, met
overschrijding van de termijn van tien
dagen genoegen worden genomen. Zo
lang omtrent zodanige overschrijding
geen beslissing is genomen, wordt de uit
spraak na het verloop van de termijn van
tien dagen als onherroepelijk beschouwd.
Het verzoekschrift, dat met redenen
omkleed moet zijn, wordt ingediend bij
de burgemeester van de gemeente, waar
de persoon, wie de uitspraak geldt, voor
de dienstplicht ingeschreven is. De bur
gemeester zendt het verzoekschrift aan
de Koningin door.
Nadat de Raad van State, afdeling voor
de geschillen van bestuur, is gehoord,
wordt door de Kroon op het beroep be
slist bij een met redenen omkleed besluit.
Texel, 2 juli 1959.
De burgemeester voornoemd,
C. DE KONING
,KIU5S EH-
FEUILLETO N
door HANOL SPOOR.
23. „We zullen iets moeten doen om het
hem aan zijn verstand te brengen", zei
Lydia.
„Maar als we Joke meenemen naar de
stad, dan ziet hij haar helemaal niet
meer".
„Ach, domme jongen", zei Lydia teder,
juist als hij haar niet meer ziet, zal hij
haar missen".
„Ik help het je wensen", zuchtte Paul,
„maar ik ben er nog niet zo zeker van".
Zo kwam het, dat Joke een vriendelijk
verzoek kreeg om mee naar de stad te
gaan. Eerst maakte ze allerlei tegen
werpingen, maar Lydia hield aan. Voor
haar broer zou gezorgd worden. Zijn
maaltijden zouden vanuit het dorp
op Duinsfort gebracht worden, verder
wenste hij geen hulp. Lydia, die de ken
nismaking met Mia wel had opgemerkt,
hoopte met heel haar hart dat er op
Duinsfort geen nieuwe laison zou ont
staan.
Toen alles eenmaal geregeld was, en
Joke aan het idee gewend was. begon ze
zelfs naar de tijd te verlangen dat ze zou
den vertrekken. Het werk op Duinsfort
zou zonder freule Lydia alle fleur ver
liezen. De nieuwe vriendschap, welke
Sternhout met Mia had aangeknoopt,
deed haar het ergste vrezen. Nu kon ze
zonder botsingen vertrekken.
De twee bondgenoten, Sternhout en
Mia, zagen hen graag vertrekken. Het
kon hun slechte voornemens alleen maar
gemakkelijker maken. Zelfs de natuur
was op hun hand, daar er enige dagen
later een zware storm losbrak.
Er was een periode geweest van grote
droogte. Iedereen verlangde naar een
verfrissende regenbui. Voorlopig leek het
daar niet op; integendeel. Waar de dui
nen minder begroeid waren, ontstonden
ware zandverstuivingen.
Toch liep daar door de duinen een
eenzaam figuurtje. Omzichtig, diep voor
over lopend, doolde ze in de buurt van
Franks huisje. Kwade voornemens lagen
in haar houding verborgen.
Het was Mia. Heel haar uitdagende
houding was nu verdwenen. Ze was
bang, dodelijk bang. Toch liep ze verder
haar doel tegemoet. Haar hart klopte in
haar keel. Eerst moest ze weten waar
Frank zich bevond, want een moord, nee,
zover wilde ze voor de mooiste belofte
nog niet gaan.
Frank draafde door de tuin. Hij deed
zijn uiterste best om nog voor de storm
op het hoogtepunt was, alles vastgelegd
te hebben. Daarna verdween hij in zijn
broedhuisje. Nu zou hij voorlopig niet te
voorschijn komen, wist Mia. Werk of
geen werk, Frank ging altijd zo op in zijn
machines, dat er wel een tijdje mee ge
moeid zou zijn.
Met trillende handen haalde Mia een
flesje tussen haar kleren vandaan. Zij
maakte het open, sprenkelde de inhoud
rond en slingerde daarna het flesje ver
van zich af. Nu deed ze alsof ze een
sigaret wilde aansteken. Dit lukte met
die hevige wind niet erg, en ze moest
heel diep bukken.
Plotseling verscheen er een klein
speels vlammetje in het lage groen. Met
een wit gezicht keek ze er even naar, en
verwijderde zich dan snel.
Nu was alles het werk van een ogen
blik. Aangewakkerd door de wind, werd
het kleine vlammetje spoedig een gewel
dige vuurzee. Met grote snelheid sloegen
de vlammen voorwaarts. Wat zich eerst
nog deemoedig boog voor de wind, als
een bede om het te sparen, werd nu
binnen een minimum van tijd verteerd
door het vuur.
Als een glinsterende slang kroop het
vuur voorwaarts, om het volgende ogen
blik weer verraderlijk hoog op te sprin
gen. Sissend en knetterend deed het vuur
zijn vernielende werk. Nog werd het ge
luid door de storm overstemd.
Zo naderde het vuur het huis van
Frank. Langzaam, als wilde ze eerst de
vorm van haar nieuwe slachtoffer leren
kennen, gleden de vlammen tastend
langs de muren. Dan grepen zij woest
de lage dakgoot en klommen wild langs
het dak omhoog.
Op dat moment begon de dorpsklok te
luiden. Frank, die met grote nauwgezet
heid zijn machines aan het verzorgen
was, zag ineens een vreemde, rode gloed
door de kleine raampjes schemeren.
Hij stormde naar buiten, en daar trof
hem een schouwspel om nooit te verge
ten. Zijn huisje was één brandende fak
kel. Ruiten sprongen stuk en op het eer
ste gezicht was het al duidelijk dat hier
geen redden meer aan was.
Daar kwamen de dorpelingen en de
brandweer al om de duinbrand te keren.
Groot wss hun schrik, dat ook het huis
van Frank in brand stond. Voor gissin
gen was echter geen tijd, men moest
zorgen dat de brand niet verder om zich
heen greep. Als door een goed georgani
seerd leger, zo vlug werd een kale strook
gemaakt. Daarop deed het vuur zijn aan
val, maar het harde werken werd be
loond. Het vuur vond geen voedsel meer,
verloor aan kracht en doofde langzaam
uit.
Bij de smeulende resten bleven man
nen achter ter bewaking. Men kon zich
nu beraden over de oorzaak. Frank
maakte zich allerlei verwijten. Natuur
lijk was hij weer te veel met zijn ge
dachten bij zijn werk geweest en had
vermoedelijk een kookstel laten branden.
Ook andere inwoners van het dorp kwa
men er bij, en bespraken de ramp. Allen
voelden met Frank mee.
„Je pachtheer zal wel lachen", ver
onderstelde er een.
Dit zinnetje wilde Frank niet meer
verlaten. Het drensde steeds opnieuw
door zijn gedachten. Hij overzag het ge
blakerde gedeelte, en er kwam een diepe
frons in zijn voorhoofd. Hoe was het
mogelijk dat er bij zo'n krachtige wes
terstorm toch ook nog honderden meters
ver tegen wind in, het vuur had gewoed?
Brandweer en politie stelden vele
vragen, die hij allemaal automatisch be
antwoordde. Men dacht aan een slordige
wandelaar, die in het droge duin, tegen
ieder verbod in, toch had gerookt.
Bij al die narigheid was Frank toch
dankbaar gestemd dat zijn broedhuisje
met de kostbare machines gespaard was
gebleven.
Verhagen kwam bij hem staan. „Ik
denk dat je zolang maar bij ons je intrek
moet nemen", zei hij vriendelijk.
Nu eerst viel het Frank op dat hij Joke
niet had gezien. Van heinde en ver wa
ren de mensen op de rode vuurgloed af
gekomen, maar Joke was er niet bij. Zijn
gedachten tolden rond, en met loden
schoenen volgde Frank zijn buurman.
Ook in huis was Joke niet, en hij had
toch zo'n behoefte om zijn hart eens bij
haar uit te storten. Zich niet langer kun
nende bedwingen, vroeg hij of men op
Duinsfort niets van de brand bemerkt
zou hebben.
„Ik denk het wel", zei moeder Verha
gen, „want ik zag Mia lopen of haar le
ven er van afhing; zeker hulp halen,
dacht ik nog".
Plotseling verlangde Frank zo erg naar
Joke, dat hij regelrecht naar haar vroeg.
„Joke is in de stad", vertelde haar
moeder, alsof het dagelijks voorkwam.
„Hoe laat komt ze thuis?" vroeg Frank
gretig.
„Helemaal niet, of tenminste voorlopig
niet".
Frank keek nu zo verbaasd en terneer
geslagen, dat ze medelijden met hem
kreeg en vertelde dat Joke met de freule
en Paul was meegegaan.
„En ze heeft mij daarvan niets gezegd"
was zijn eerste reactie.
„Heb je haar dan gemist?" vroeg Joke's
moeder verwijtend.
(Wordt vervolgd)
Spftpr-Spt da' zijn pas
Oclld GCL nylons
