Cjroen ^wartsjexels in het harL,
is
op
staat
1 ÜMHMt*
„De Eyercoogh" jeugdherberg van de KVC op Texel geopend
/tiawi..
iïcjifóstczi&i!
Het Witte Kruis in het bezit van de eerste
D.A.F. personenauto op Texel
ZATERDAG 18 JULI 1959
TEXELSE
73e JAARGANG No. 7370
COURANT
Uitgcrre N.V. v.h. Langeveld de Rooij
Boekhandel Drukkerij Bibliotheek
Den Burg Texel - Postbus 11 - Tel. 11
Verschijnt woensdag» en saterdag»
Bank: F'damse Bank, Coöp. Boerenl.
Bank. Postgiro 652. - Abonn-pr. ƒ2,25 p.
kwart, -f 25 ct incasso. Adv. 10 ct p. mm
BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL
van 10 tot en met 16 juli 1959
Geboren: Ronald Martinus, zv. Jaco
bus Zegers en Pietertje N. Uitgeest; Wil-
helmina Cornelia Catharina, dv. Jacobus
C. K. Verkade en Wilhelmina M. H. van
Schie; Teije Hermanus Reinier Theresia,
zv. Frans R. Haarsma en Guurtruida P.
Witte.
RONDGANG DOOR DEN HOORN
Dinsdagavond bij de strijd om de
vrouw en de man kreeg het fanfarekorps
D.E.K. medewerking van de Texelse
Drumband „Margaretha Sinclair", die
vooraf een taptoe door het dorp hield en
vooral bij de gasten veel succes oogstte.
Z.D.H.-NIEUWS
Het eerste gaat naar Oosterend voor
het HST-toernooi en speelt om 1.15 uur
tegen Oosterend.
De adsp. gaan hedenmiddag naar het
Oosterender adspirantentoernooi. Geen
wegblijvers, maar allemaal present, èn
succes.
lucht. De slaapzalen zijn ruim gebouwd
en bieden plaats aan honderd trekkers
„M-iar ik mag zeker in mijn dank
woord niet vergeten het echtpaar Witte
van 's-Hertogenbosch. Wij vinden het
prettig dat U deze middag gekomen bent.
Want het was juist in Uw boerderij, dat
wij op Texel zijn begonnen. Maar wij
hebben geen vee voor een boerderij,
maar trekkers voor een gebouw als dit.
Onze dank voor de eerste gastvrijheid
geboden aan de KVC". (Vele jaren heeft
de KVC namelijk gebruik gemaakt van
de stal van de heer P. Witte).
Ook het aangboden cadeau heeft ons
getroffen. Trekkers, leiding en allen, die
hebben bijgedragen voor dit geschenk,
onze dank! Wij zijn blij dat wij ieder jaar
kunnen beschikken over een twee- a
driehonderd vrijwillige medewerkers.
Zonder Uw steun zouden wij tot dit alles
niet in staat zijn. Wij hopen dat hier aan
dit gebouw binnenkort een vaste staf zal
zijn verbonden".
Ook buiten op het terrein vond een
plechtigheid plaats. Voor het gebouw zijn
drie vlaggemasten opgesteld. Als eerste
hijste de heer Van Giethuizen de KVC-
vlag. De Nederlandse driekleur werd tot
wapperen gebracht door burgemeester
De Koning, terwijl de heer Quint de
Texelse vlag deed ontplooien.
Hierna maakten wij een rondgang met
de uitvoerder, de heer Veenbaas, door
het gebouw. De officiële ingang is zeer
ruim. Een prachtig kantoor staat tegen
de achterwand. Vandaar gingen wij
rechts de meisjesslaapzaal in. Keurig
verzorgd stonden de bedden er bij. Een
keuken, welke voor dit doel prima is
ingedeeld. Wij vroegen de leidster, mej.
E. Holstege naar een bepaalde machine.
Het bleek een broodsnijmachine te zijn.
Als uw verslaggever mag schatten gaan
er zeker drie broden tegelijk in. Honge
rige magen zullen er dus niet zijn. In
deze keuken was het waar de andere
vrijwillige hulp. mej. B. Geelen, ons een
heerlijk kop koffie aanbood.
Maar in de keuken konden wij niet
blijven. De heer Veenbaas toonde ons
de wasgelegenheid. Ruime wasboxen,
voorzien van douches, waarin de trek
kersliederen zullen wegschallen.
Voor de leiding zijn aparte kamers ge
maakt. Wat ons verder bijzonder trof,
was de aanwezigheid van een zieken
kamer. Dit is in dergelijke gebouwen
zeker gewenst. Wij hopen echter niet dat
„De Eyercoogh" deze veel zal moéten ge
bruiken. De heer Veenbaas mag alle eer
van zijn werk hebben: het is een gebouw
waar trekker en leiding zich zeker thuis
zullen voelen.
Een zeer actieve vrijwillige hulp is ook
de heer Harry Kolkhuis Tanke. U ziet
hem op een van de foto's aan de maaltijd.
Ook voor de Texelaars is hij geen onbe
kende. Meerdere jaren was hij reeds op
ons eiland.
Ir. Braun vertelde ons nog dat er al
heel wal trekkers de deur waren bin
nengekomen. Een vriend uit Rhodesia,
Duitse trekkers en treksters, een groep
uit Vlaanderen en dan onze Hollandse
leden. De Hollandse trekkers zijn lid van
de KVC en kunnen als zij zich hebben
gemeld hun vakantie in deze jeugdher
berg doorbrengen.
Mgr. Doodewaard maakte, met de he
ren geestelijken van Den Burg hierna
een rondgang over ons eiland.
De KVC mag met recht trots zijn op
nun eerste nieuwbouw. Het zal zeker
medewerken tot groei in het tal van de
jonge gelederen van hun organisatie.
TER OVERDENKING:
VREEMDELINGEN
Het wemelt in deze dagen van de
vreemdelingen op Texel. We hebben dan
wel geen industrie op ons eiland, maar
we zouden nu kunnen spreken van een
vreemdelingenindustrie. Als die dan
maar goed werkt. Wat dat betreft mogen
we niet mopperen. Er is veel vraag en
sanbod en de markt is niet slecht. Er
stroomt heel wat geld het Gouden Boltje
binnen. Het ziet er naar uit dat de vraag
het aanbod gaat overtreffen, dat wil zeg
gen dat niet iedereen een onderkomen
kan vinden. Maar het is te hopen dat de
vreemdelingen het ook naar hun zin
zullen hebben en dat ze niet als „onge
wenste vreemdelingen" behandeld zuller
worden. In dat opzicht heeft Texel ech
ter nog altijd een goede naam.
Het is merkwaardig dat het woord
vreemdeling in de Bijbel ook nog al eens
voorkomt. Niet dat men toentertijd in
het Joodse land ook een soort vreemde
lingenindustrie had; nee, ik denk aan
wat in Hebreeën 11 staat. Daar wordt
verhaald van de aartsvaders, van Abra
ham en zijn nakomelingen. En dan staat
er deze typering van hen, dat zij vreem
delingen waren op deze aarde. Ze waren
geen zonderlingen. Een gelovig mens
hoeft geen zonderling te zijn. Deze men
sen stonden niet buiten het gewone le
ven. Ze genoten ook van het bestaan. Ze
hielden van lekker eten. Ze waren ge
steld op al de menselijke geneugten. We
zouden zeggen: ze konden meedoen.
Maar toch was er iets vreemd in hen,
dat op sommige ogenblikken ineens hel
der door hen beseft werd. Ondanks hun
mens-zijn, hun aardse bestaan wisten ze:
en toch zijn we hier vreemdelingen op
aarde. Daarom, omdat ze de roep hadden
gehoord, omdat ze de melodie der verten
kenden. Ze wisten dat ze bestemd waren
voor een ander vaderland, voor het land,
voor het rijk van de Vader. We kunnen
het nog zo naar onze zin hebben als
vreemdeling op Texel of waar dan ook
maar toch zullen we eerst waarlijk
„thuis" zijn in dat andere land; in dat
land waar het alles nieuw en volmaakt
zal zijn. v. R.
OP DE VALREEP
Aan het eind van de maand, om pre
cies te zijn 27 juli, zal de Ligstoelkussen-
fabriek van de N.V. Goederenhandel Ph.
Vlessing worden verplaatst naar Sur-
huisterveen in Friesland. Er zijn in die
omgeving meer arbeidskrachten te be
komen.
De Texelse personeelsleden zullen deze
verhuizing niet meemaken. Er wordt
daar met een nieuwe bezetting gewerkt.
De dertien personen, die hier op Texel
in deze jonge industrie werkzaam waren
zullen worden ontslagen. Genoemde N V.
heeft ook reeds een bedrijf in Dokkum.
Door te hoge exploitatiekosten bleek
het niet verantwoord om op Texel het
bedrijf aan te houden.
BEVORDERD
De heer M. Mantje, De Koog, is be
vorderd tot Bosbouwkundig Hoofdamb
tenaar le kl.; dit met terugwerkende
kracht van 1 januari 1959.
Wij wensen de heer Mantje geluk met
deze prachtige promotie.
GESLAAGD
Aan de Rijks Middelbare Landbouw
school te Schagen deden met gunstig ge
volg examen J. Slot, Oudeschild, en G.
W. Jimmink, Bargen. De Waal.
Bij de foto's: Mgr. Doodewaard en de
heer Van Griethuizen in gesprek met de
voorzitter der K.V.C.
De eerste trekkers aan de maaltijd in de
nog niet geheel voltooide jeugdherberg;
deze foto werd gemaakt op 1 juli.
De heer Quint hijst een vlag met het
Texelse wapen.
Het gebouw; het terrein voor deze aan
winst zal in de komende herfst worden
beplant.
Hierna werd Mgr. Doodewaard wel
kom geheten. „Uw aanwezigheid, mgr.,
geeft ons kracht om door te gaan". Ook
tot de heer Van Griethuizen werden
woorden van dank gericht voor zijn aan
wezigheid en grote steun, die werd ont
vangen voor de totstandkoming van dit
gebouw. Zonder Uw hulp zouden wij
ongetwijfeld zo ver nog niet zijn geweest.
Burgemeester De Koning, vervolgde
de heer Loerakker. Uw welwillendheid
en tegemoetkoming zijn enorm geweest.
Veel dank aan het gemeentebestuur.
Hierna verrichte mgr. Doodewaard de
inzegening van het gebouw.
Na de plaatsing van het kruisbeeld in
de zaal waar wij waren gezeten, sprak
mgr.: Pleisterplaatsen zijn er geweest
van oudsher, ik hoop ook dat deze plaats
en dit gebouw zal brengen gezondheid -
overwinning - goedheid voor elkander.
Dat slaapgenoten ook tochtgenoten zul
len worden zonder onderscheid van arm
en rijk. De grote waarde van deze te
huizen komt niet alleen tot uitdrukking
in het verlenen van veilig onderdak,
maar ook en vooral in het leggen van
banden. Jonge mensen, geluk in dit ge
bouw".
Deze ^aatste woorden van mgr. Doode
waard waren ongetwijfeld bestemd voor
de vele aanwezige trekkers. Trekkers uit
binnen- en buitenland.
De heer Van Griethuizen sprak zijn
woorden in Texelse trant. Hij haalde de
vogels en de oude Texel-bezoekers De
Ruyter en Tromp aan. Jongens en meis
jes komen hier uit bedompte steden en
zullen hier vinden lucht en vrijheid.
Als afgevaardigde van de leiding van
de KVC-tehuizen sprak de heer Van
Stappe. Hem viel de eer te buurt om
namens leiding, aalmoezeniers en trek
kers de KVC een geschenk aan te bieden.
Dat geschenk was de moeite van het aan
nemen dubbel waard. De gehele inven
taris werd geschonken. Tafels, stoelen,
een keurige zaalinrichting.
De voorzitter, de heer Loerakker,
dankte hierna voor de medewerking,
welke mgr. Doodewaard heeft willen
verlenen. Ook dat U er aan heeft meege
werkt om deze gemengde jeugdherberg
tot stand te brengen.
Woorden van dank ook aan de aanne
mer, want zonder U, aldus spreker, zou
den wij nog niet zo ver zijn gekomen.
„Op welke dag, heer Duin, heeft U de
eerste spa in de grond gestoken?"
„22 april".
„Dus dat is dan zeker een woord van
dank waard".
De heer Duin vertelde ons later, dat
niet hij, maar zijn uitvoerder de eer om
geneomd te worden ten deel valt. Want
het is de heer H. K. Veenbaas, die dit
gebouw, met de werklieden van de fa.
Duin zo snel uit de grond heeft gestampt.
Dit gebouw is ontworpen door archi
tect L. Lentz uit Hengelo. De architect
kan alle eer van zijn werk hebben. Het
is een huis geworden met veel licht en
RUWIELEN EN - ONDERDELEN
Onder zeer grote belangstelling is woensdagmiddag de eerste nieuwbouw van
de Katholieke Vakantiehuizen en Jeugdherberg Centrale", op Texel officieel
geopend. Vele genodigden, o.w. de heer B. M. van Griethuizen, vertegenwoordi
ger van het ministerie van onderwijs, kunsten en wetenschappen, burgemeester
C. de Koning, de beide wethouders van onze gemeente, de heren C. H. Roeper en
Th. R. Hin, en de heer J. C. Quint, directeur VW Texel, woonden deze plechtige
inwijding door Mgr. Doodewaard van het Bisdom Haarlem bij.
De heer Martien Bakker, vertrouwens
man van de KVC op Texel heeft het
boek „Texel" van de heer Van der Vlis
goed bestudeerd om een goede histori
sche naam voor het gebouw te kiezen.
De Eyercoogh is een hoog stuk land,
dat nooit werd bedijkt en dat zich van
oudsher boven de waterspiegel verhief.
De historie vertelt, dat er op dit terrein
een schuur heeft gestaan, die genoemde
naam jaren heeft gedragen. In deze
schuur zijn ook nog kerkdiensten ge
houden. Maar dat is in het ver verleden,
wij willen ons, met de woorden van de
voorzitter der KVC, bij het heden en de
toekomst houden.
De heer Th. Loerakker, voorzitter van
de KVC, sprak in zijn openingswoorden
van hartelijk welkom. Wij zitten hier in
een nog niet geheel afgebouwd huis,
maar dat is óók onze KVC nog niet. Er
staan nog heel veel dingen op stapel,
maar wij zijn ook trekkende en dan kom
je altijd dingen tegen die aangepakt
kunnen worden.
Wij vinden het als bestuur prettig, dat
de katholieke jeugdraad een drang bezit
naar eigen trekkershuizen. Daar is dit
een resultaat van. Geen geld en toch
gebouwen. Dat is in de afgelopen tien
jaar bereikt, maar we zijn er nog niet.
Dit huis, aldus de voorzitter, is een vei
lig tehuis voor onze eigen jongeren, het
is opgebouwd uit innerlijke kracht.
De heren J. C. Rab en H. K. Remmers overtuigen zich van de kwaliteit van
deze aankoop voor het Witte Kruis".
Misschien heeft U hem al gezien, de
standaard DAF-personenauto A-K-82-72.
De heer Remmers, secretaris van Het
Witte Kruis op ons eiland, heeft de
blauw-grijs-groene wagen in ontvangst
genomen.
Vorige week arriveerde de firma
Kaan, dealer van de DAF, met deze
tanwinst voor het huis van de heer
Remmers, aan de Wilhelminalaan. Wij
waren uitgenodigd om het eerste ritje
mee te maken. Dat eerste ritje is ons best
bevallen.
We reden de Wilhelminalaan af even
naar het gebouw van de C.A.V., aan de
Waalderweg. De penningmeester, de heer
Melissen, moest zich toch overtuigen wat
hij nu eigenlijk moet gaan betalen. We
namen aan dat hij, na het bezichtigen
van deze wagen, het met alle plezier zal
doen.
Hierna even bij de voorzitter langs. De
heer Rab was ook van mening dat de
zuster hier zeker met plezier in zou
rijden. De heer Rab'zou geen zakenman
zijn, als hij niet even met de heer Kaan
over de prijs had gesproken. Deze prijs
ligt al dusdanig dat wij geen beeld van
de maandag, het handgeklap van hande
laars, te zien hebben gekregen.
Toen wij later in het park parkeerden,
was er ook van de zijde der gemeente
belangstelling. U heeft het waarom kun
nen lezen in het verslag van de raads
vergadering.
(Vervolg pagina 4)
