r
Verboden
te zwemmen
m
'm
wé
MtSfl
:4
„Het was van ons"
Bordjes met verboden toegang vindt
men gelukkig op Texel zeer weinig. Ho
pende, dat de verheugende belangstelling
voor ons eiland hierin geen ongunstige
verandering zal brengen.
Binnenkort komen er wel borden met
verboden te zwemmen". Deze zullen ge
plaatst worden bij de haven van Oude-
schild. Een strop voor onze jeugd, want
wat is het een prima bad daar in de
haven. Weer de vraag: waar kan de
jeugd dan wèl terecht.
Inderdaad is het zo, dat zwemmen in
de haven en in de havenmond, gevaren
met zich brengt. De gaande en komende
boten kunnen nu eenmaal niet wachten
totdat de zwemmers zich hebben ver
wijderd. De politie zal hierop strenger
gaan toezien.
Dit is voor ons aanleiding om nog even
terug te komen op het artikel over de
zwemvaardigheid op ons eiland. Hier
onder plaatsen wij een cliché uit de
krant van 27 augustus 1938. In bijgaand
artikel lezen wij:
„36 personen verschenen aan de start
toen de Texelse Zwemvereniging Zondag
aan de Schans Zwemwedstrijden orga
niseerde. Meer dan 1000 belangstellenden
waren getuigen van de strijd".
INGEZONDEN
Mijnheer de Redacteur,
Als regelmatig bezoekster van Uw
mooie Texel, lees ik tijdens mijn verblijf
hier steeds met veel genoegen de Texel
se Courant. Ik moge U daarom plaatsing
verzoeken van het navolgende:
In het nummer van 15 juli jl. heeft de
berichtgever onder het hoofd „Een duur
rondje" een aperte onjuistheid medege
deeld, zeggende: „Een bromfietsberijder,
richting Oudeschild, werd geen voorrang
verleend, daardoor kwam deze in botsing
met de P.T.T.-bestelwagen". Immers, de
bromfiets behoort evenals de gewone
fiets tot het langzame verkeer en moet te
allen tijde dus ook wanneer hij ten
opzichte van een naderende auto van
rechts komt aan deze, snelverkeer
zijnde, voorrang verlenen.
Dit is echter aan vele bromfietsberij
ders niet bekend en reeds oorzaak ge
weest van tal van ongelukken, niet zel
den met voor de bromfietser dodelijke
afloop. Juist om deze reden heb ik ge
meend de aandacht van Uw lezers te
moeten vestigen. Met dank voor de ver
leende plaatsruimte.
Mr. J. Fokkema-van Gent
Culemborg.
Commentaar:
Het Wegenverkeersreglement, art. 27,
lid 2 onder e, omvat:
indien zij het zich langs de door hen ge
volgde weg voortbewegende verkeer
wensen te kruisen, het verkeer dat die
weg blijft volgen, dienen te laten voor
gaan. (Het doorgaand verkeer heeft voor
rang boven afslaand verkeer - Red.)
Bijzonder in dit geval is nog, dat de
bromfietsberijder dezelfde man is die ook
vorig jaar op deze plaats een aanrijding
had. Het betrof toen een aanrijding van
motor tegen brandweerauto.
Hoe druk het was. Honderden belang
stellenden op en tegen de dijk aan de
Schans. Op de steiger: Twee zwemmers
gereed voor de start.
2. Kranige zwemmers, winnaars in het
nummer tot 12 jaar: Siem van Konings
veld en Cor Room.
3. De oudste' deelnemer aan de wed
strijden: wijlen de heer J. Vellema en
een der jongste adspiranten A. v.d.
Sterre, IN HET VEILIGE HEERLIJKE BAD
aan de Schans.
PAS TOCH OP!
De Koog. Zondagmiddag werd De
Koog opgeschrikt door het loeien der si
lene. Er bleek brand uitgebroken te zijn
in de duinen bezuiden het parkeerter
rein. Kampeerders hadden een kook-
toestel tussen de doorns geplaatst en
door de aanwakkerende wind vatte deze
vlam. Door het kordaat optreden van
kampbeheerder Veldman en verschei
dene kampeerders was men de brand
gauw meester, zodat de brandspuit ge
lukkig niet meer in actie behoefde te
komen.
EVANGELISATIE-SAMENKOMST
Donderdagavond (morgen) wordt er in
het Dorpshuis te Den Burg een Evange
lisatie-samenkomst gehouden. De heren
Bartelmeyer, uit Doorn, en Van der Veer
uit Den Helder, zullen er spreken. De
aanvang is 8 uur.
S.V. TEXEL
Zaterdag j.l. namen onze adspiranten
deel aan het tournooi van S.V.O. Het was
jammer, dat met het begin der school
vakanties het elftal danig verzwakt kon
aantreden, zelfs kwamen ze niet verder
dan 10 man. Het eerst werd tegen SVO
gespeeld, dat met 11 gelijk eindigden.
Onze adsp. konden juist iets beter straf
schoppen nemen waardoor met 21
werd gewonnen.
In de strijd om de le en 2e prijs tegen
Tex. Boys waren de onzen te zwak en
werd met 14 verloren.
Met de 2e prijs, een medaille en een se
rie speldjes, konden ze best tevreden
zijn.
Handbal.
Vrijdagavond laat kwam telegrafisch
bericht, dat T.-junioren de beslissings
wedstrijd moesten spelen. Talrijke malen
v/erd deze wedstrijd uitgesteld, hoewel
onze speelsters beschikbaar waren. Nu
echter was een groot deel met vakantie
en kon ook nu de strijd weer niet door
gaan.
Hedenavond trainen voor adsp., jun.
en senioren, aanvang half zeven.
BELEGGINGEN IN EFFECTEN
(Deel VI)
In aansluiting op onze vorige artikelen
zullen wij thans overgaan tot een be
spreking van de handel ter beurze.
Op alle werkdagen, behalve des zater
dags is er beurs en wel van 1.15 uur tot
2.30 uur. De grote beurszaal is verdeeld
in 82 denkbeeldige vakken „hoeken" ge
naamd. In elke hoek wordt een bepaald
aantal fondsen verhandeld; in de
„scheepvaarthoek" b.v. de scheepvaart-
fondsen. De Vereeniging voor den Effec
tenhandel stelt vast in welke 'hoek een
bepaald fonds verhandeld wordt. Deze
centralisatie heeft tot gevolg dat men een
zo volledig mogelijk beeld krijgt van de
totale vraag en het totale aanbod in een
bepaald fonds. Aan de „guide" bank (een
soort kiosk midden in de beurszaal)
maakt de tikkerdienst gedurende de
beurstijd de koersen bekend van de
fondsen in open hoek verhandeld, terwijl
van de andere fondsen advieskoersen
worden doorgegeven.
Alleen leden en hun bedienden hebben
toegang tot de beurszaal. De Vereeniging
stelt strenge eisen aan het lidmaatschap.
Men moet o.a. de effectenhandel als
hoofdbedrijf uitoefenen, men moet zijn
hoofdkantoor te Amsterdam hebben, Ne
derlander zijn, een onderpand bij de
Vereeniging hebben gedeponeerd en ten
minste 20 leden moeten de aanvraag
voor de lidmaatschap hebben gesteund.
Men kent gemachtigde en niet-gemach-
tigde bedienden; alleen de eersten zijn
naast de leden zelf gerechtigd om te han
delen.
Een zeer belangrijke functie vervullen
de hoeklieden op de beurs. Dit zijn de
leden, die zich specialiseren in de handel
in een of meer fondsen. Zij bevinden zich
steeds in de hoek, waar deze fondsen
worden verhandeld. Zij hebben zich tot
doel gesteld de orders van hun mede
leden uit te voeren. Er kunnen meerdere
hoeklieden zijn in hetzelfde fonds.
Ter beurze kan een fonds verhandeld
worden in een „open hoek" of een „ge
sloten hoek".
Men spreekt van een „open hoek" als
er sprake is van een vrije handel, als er
onder beurstijd transacties in het desbe
treffende fonds tot stand komen.
Ieder lid of gemachtigde bediende kan
in een dergelijke hoek handelen. Men
biedt en laat en op deze wijze komen de
koersen tot stand. Bij een dergelijke han
del verkrijgt men dus meerdere koersen.
Handel in een „open hoek" geschiedt ge
woonlijk alleen in grote fondsen b.v.
Kon. Olie, Philips, Unilever e.d.
De meeste fondsen worden echter ver
handeld in een „gesloten hoek".
Tijdens beurstijd worden geen trans
acties afgesloten. Men biedt en laat niet
GESLAAGD
Als laatste slaagde voor het mulo
diploma Dick Schermer, Eierland.
GESLAAGD VOOR DIPLOMA
ZEEVAART EN ZEEVISVAART
In aanwezigheid van de heren Daalder
en Prins van het gemeentebestuur van
Den Helder, het voltallig korps van di
recteur en leraren van de Visserij school
en meerdere ouders der leerlingen, wer
den vrijdag j.l. de diploma's van boven
genoemde school uitgereikt aan de vol
gende leerlingen van Texel:
B. Keijser, Den Burg; S. v.d. Knaap, Den
Burg; A. Koopman, Oost; K. Mulder,
Oosterend; B. Rootlieb. Oosterend; K.
Schoorl, Den Burg; P. v.d. Slikke, Den
Burg; J. Timmer, Eierland; P. de Vries,
Oudeschild.
Bevorderd van de le naar de 2e klasse:
B. Daalder, Oosterend.
TECHNISCHE SCHOOL VOOR
DEN HELDER EN OMSTREKEN
Aan de volgende Texelaars werd een
getuigschrift uitgereikt:
Metaalbewerker: H. J. Donker, J.
Kooger, M. v.d. Wetering.
Timmerlieden: J. den Braven, M. P.
Kooger, J. Zoetelief.
Electriciens: W. Bruin, F. J. Schilling,
R. P. Smit.
Fijnbankwerker: J. Duinker.
Motorrijtuig-hersteller: C. A. Eelman,
G. Moens.
Brood-en banketbakken: J. C. Witte.
Z.D.H.-NIEUWS
Het eerste elftal deed zondag prima
werk door in Oosterend het HST-tour-
nooi te winnen. In de eerste ronde werd
met 20 gewonnen van Oosterend en in
de finaie bleven wij met 4-^—2 de baas
over de Boys. Goed gedaan, jongens.
Minder voldaan zijn we over onze
adspiranten, die zaterdagmiddag naar 't
Oosterend-tournooi zouden gaan. Het
was warm, maar dat is niet de reden om
dan maar niet heen te gaan. Dat is niet
sportief.
in een gesloten hoek, men geeft de or
ders die men ontvangen heeft aan de
hoekman of de hoeklieden in het desbe
treffende fonds. Tegen half drie stelt de
hoekman of stellen de hoeklieden in on
derling overleg aan de hand van de
binnengekomen orders de koers vast. Er
wordt slechts één koers vastgesteld.
De volgende keer zullen wij de ver
schillende soorten orders welke men kan
geven, nader bespreken.
TEXELSE MARKT
Aangevoerd maandag 20 juli 1959:
600 lammeren 5045; 9 schapen 6580
handel stug; 13 biggen 5065; 2 zeugei
350450; 7 fokkalveren 60100; 1 nuch
ter kalf 70; 4 pinken 5055.
AGENDA VAN DE STICHTING
CULTUREEL WERK TEXEL
Woensdag 22 juli
Den Burg, Wezentuin, Optreden van
„The Royal Hawaiian Minstrels" o.l.v.
George de Fretes m.m.v. Tom Kelling.
Donderdag 23 juli
Den Burg, Wezentuin, Bal-champêtre
Middenstandsvereniging.
Den Hoorn, Ned. Herv. kerk, Orgelcon
cert door Kees Verkerk.
De Koog, 9 uur Kinderspelen op sport
terrein; 14.00 uur Strandfeest voor kin
deren; 19.30 uur Sportterrein: poppen
kastvoorstelling en lampionoptocht.
Vrijdag 24 juli
Den Burg, Oranjeboom, Texelfilm.
R.H.B.S. TEXEL
Bevorderd naar de 2de klas:
R. Boom, Den Burg; F. Bootsma, Den
Burg; A. Bruyn, Den Burg; A. J. Dijksen,
Den Hoorn; J. H. Dros, Oudeschild; P.
Dros, Den Burg; J. L. Hooijberg, Den
Burg; L. H. Koning, Oosterend; N.
v.d. Kooi, Den Burg; T. A. Kuip, Dei
Hoorn; B. Lakeman, Den Burg; O. M.
Nauta, Den Burg; P. A. Nota, De Cocks-
dorp; E. Schalkwijk, Den Burg; I. F.
Siersema, Oudeschild; E. Smit, Dei
Burg; A. A. M. Timmer. Den Burg; P. S.
Troost, De Cocksdorp; C. v. Vooren, Dt
Cocksdorp; A. Vos, Oosterend; A. M.
Witte, Eierland; J. J. Witte, Den Burg
H. P. Wuis, De Koog; E. G. A. Boom,
Den Burg.
Bevorderd naar de 3de klas:
P. J. Bakelaar, De Koog; H. P. Bak
ker, Den Burg; E. F. Bakker. Den Burg;
N. J. Bakker, Den Burg; J. Boersma,
Eierland; M. T. Boom, Den Burg; M. H.
v. Boven, Oudeschild; E. J. Bremer, Oos
terend; R. Bruyn, Den Burg; F. R. Dre
vel, De Koog; J. Dros, Den Burg; M. v.d,
Eijk. Den Burg; C. Kempenaar, Den
Burg; M. W. Keijzer, Den Burg; A. M
Laan, Den Burg; J. G. Pranger, De Koog;
C. H. J. Ran, De Cocksdorp; H .J. R.
Reinders, De Koog; W. Renout, Ooster
end; C. J. Vinke, Den Burg; A. v.d. Vis,
Oosterend, J. A. M. Visser, Den Burg.
Bevorderd naar de 4de klas:
M. Bakker, De Koog; C. Boltjes, Den
Burg; J. Bootsma, Den Burg; M. T. den
Braven, De Cocksdorp; A. Bruyn, Den
Hoorn; C v. Dijk, Oosterend; G. Duin
ker, Den Hoorn; J. C. Eelman, Oosterend
F. C. J. Graaf, Den Burg; J. C. van
Groeningen, Den Hoorn; M. G. van Groe
ningen, Den Burg; N. C. van Heeringen,
Den Burg; L. C. Keijser, Eierland; M. J.
Nota, De Cocksdorp; F. Plantinga, Den
Burg; A. J. Quint, Den Burg; T. M. Smit,
Den Burg; F. H. Spanjer, Den Burg; G.
G. ter Steege, Den Burg; C. Timmer,
Oosterend; H. K. W. Verstegen, Den
Burg; G. de Visser, Den Hoorn; A. J. M.
van Wijland, Den Burg; J. T. Witte, Den
Burg; P. J. M. Witte, Eierland; M. T.
Zijm, Den Burg; T. Zuidewind, Oude
schild.
Bevorderd naar de 5de klas:
R. Gilijamse, Den Burg; K. J. de Ko
ning, Den Burg; R. B. Koolhaas, Den
Burg; W. J. Laan. Den Burg; C. J. Man-
tje, Oosterend; D. Mantje, Oudeschild-
J. Vlaming, Oosterend; M. S. Winkler,
Den Burg; J. M. Witte, Eierland; K.
Zoete, De Koog.
IA
SHERLOCK SPEURZIN
29. „Wij naderen ons doel", zei Sherry
toen hij de ladder afdaalde. „Die kaars
zal ik maar zolang lenen. Ah, we zijn er
eerst eens rondkijken. Hum, een
grot, hum, ik hou niet van 'n grot; mij
te vochtig, vat je maar kou in".
Maar ja, kou of geen kou, Sherry ver
volgde toch maar zijn weg.
„Als ik nu maar niet verdwaal. Zal ik
maar liever teruggaan? Neen, nooit van
mijn leven!" sprak Sherry kwaad. „Ah,
daar heb ik het spoor weer".
Sherry bleek zich op de goede weg te
bevinden. De voetstappen steeds maar
volgend, dwaalde hij door heel wat gan
gen en gangetjes, nu en dan ternauwer
nood beseffend, waar hij ongeveer zou
kunnen zijn, maar tenslotte bereikte hij
de uitgang.
"i. et
'Z'-/-■■■
FEUILLETON
door HANOL SPOOR.
26. De ondervrager keek vreemd op.
Frank voelde dat het een raar antwoord
was, maar wat kon hij daaraan doen?
Hoe kon hij zo'n man nu aan 't verstand
brengen wat er op zo'n dramatisch mo
ment door je hoofd kan gaan. Het leek
hem onbegonnen werk om je teerste ge
dachten aan zo'n ambtelijk persoon mede
te delen.
Frank had over de verdere behande
ling geen klagen, maar ieder uur woog
hem verschrikkelijk zwaar.
Joke, die gemeend had dat ze Frank
ieder moment weer voor zich zou zien,
werd na enige weken radeloos. Hoe lang
kon dit vooronderzoek niet duren, en wat
zou dan nog de uitslag zijn? Zelfs Pauls
vriend, de advocaat, zag het geval niet zo
licht in. Er waren veel verzwarende om
standigheden; onder andere dat het huis
je oud was en het nieuwe broedhuis ge
spaard was gebleven.
„Het huis was goed genoeg voor ons",
weerstreefde Joke, „en misschien was de
dader niet misdadig genoeg om het
broedhuisje er aan te wagen".
„Niemand in de omtrek heeft een
vreemdeling gezien. Kunt U zich niet in
denken wie Frank zo vijandig gezind is,
dat men tot deze daad is overgegaan?"
Deze en meerdere vragen had Pauls
vriend gesteld, maar hoe Joke ook na
dacht. alleen Sternhout bleef als enige
vijand over.
Toen Joke zo angstig en rusteloos was,
dat ze gek meende te worden als er niet
iets gebeurde, ging ze ten einde raad
naar Duinsfort om met Sternhout te
kunnen spreken. Wat ze precies van dit
bezoek verwachtte kon ze niet uitleggen.
Hij liet haar binnenkomen, terwijl er
een fijn lachje om zijn mond speelde.
Joke zag het, en nam zich voor op haar
hoede te zijn. Hij vroeg haar plaats te
nemen. Terwijl Joke anders op Duinsfort
geen schijn van verlegenheid had ge
toond, bleef ze nu op het puntje van haar
stoel zitten.
Belangstellend vroeg hij hoe ze het in
de stad had gemaakt. Joke zat hem een
beetje hulpeloos aan te kijken, terwijl ze
haar handen zenuwachtig in elkaar klem
de. Ze gaf korte, afgebroken antwoor
den, en zocht maar steeds naar een aan
knopingspunt om over Frank te begin
nen.
Het was alsof hij daarvan niets merkte,
en ofschoon iets in haar waarschuwde
dat zijn optreden niet echt was, begon ze
toch wat meer aandacht aan zijn woor
den te schenken. Met meer warmte in
zijn stem als ze gewend was, begon hij te
vertellen hoe ongezellig het op Duinsfort
na haar vertrek was geworden.
Joke protesteerde, en zei dat dit na
tuurlijk aan het weggaan van de freule
was te wijten. Hij ontkende dit niet,
maar gaf ook de maaltijden de schuld,
die, naar hij beweerde, lang niet zo zorg
vuldig waren klaargemaakt.
Toen kwam het verzoek, dat Joke in
de loop van het gesprek was gaan vre
zen. „Zou je niet willen terugkomen op
Duinsfort?"
Joke zei. dat ze zo in zorg over Frank
verkeerde, dat ze haar werk niet naar
behoren kon uitvoeren.
Bij het noemen van Franks naam zag
ze zijn ogen even opflikkeren, doch bijna
vaderlijk maande hij haar, niet te veel
aandacht aan die jongen te besteden. „Hij
heeft zich laten leiden door zijn eer
zucht", zei hij, „en gedacht met derge
lijke daden vlugger vooruit te komen".
Maar Joke verzekerde vol vuur dat
Frank niet tot zo iets in staat was. en
zacht snikkend verzocht ze hem om de
beschuldiging in te trekken.
In het vuur van haar betoog was Joke
opgesprongen. Hij rees nu ook langzaam
overeind en kwam bij haar staan. „Weet
je wel, Joke", zei hij met zachte stem,
„hoeveel het mij waard zou zijn als er
iemand was die met zoveel liefde mijn
partij koos?"
Joke hield een ogenblik haar adem in.
Zoveel gevoel had ze hem nog nooit zien
tonen. Haar goede hart had onmiddellijk
medelijden met hem. Het verhaal van
haar moeder kwam haar voor de geest.
Eindelijk voelde hij wat hij in het leven
miste, en begon hij naar vriendschap te
verlangen. Met heel haar gevoelige hart
je wilde ze helpen.
„Yvonne is er toch", stelde ze voor.
Even scheen het of de drift hem weer
de baas werd. Dan lachte hij schamper.
„Zowel Yvonne als Mia zijn op eigen
voordeel uit". Hij hield haar blik in de
zijne gevangen.
„Er is maar één persoontje waarin ik
het volste vertrouwen heb", zei hij veel
betekenend.
Het werd Joke onbehaaglijk te moede.
Een onbestemde vrees bekroop haar. Het
liefst was ze gevlucht. Wat wilde hij toch
van haar? Zij had nu toch geweigerd om
op Duinsfort te komen? Nu was haar zen
ding om voor Frank iets te bereiken, ook
nog niet tot een goed einde gekomen.
„Als U". begon ze haperend, „vrienden
wilt maken, ligt dat volledig in Uw
macht. U met Uw groot fortuin bent
dagelijks in staat om goed te doen".
„Ik heb geen aanleg voor philantropie,
maar wanneer er iemand aan mijn zijde
zal zijn die daarin goede leiding geeft,
ach wie weet".
Joke voelde zich om beurten koud en
warm worden.
„Misschien", ging hij nadrukkelijk ver
der, „zou het dorp er ook wel bij varen.
Wanneer ik mij in een beetje hartelijk
heid mag koesteren, zal ik er geen be
zwaren tegen hebben om verschillende
wensen in vervulling te laten gaan".
Even was het stil, maar plotseling zei
hij: „Joke. ik vraag je in alle ernst, mijn
vrouw te worden. Ik zal me niet verzet
ten als je de grond wilt gaan verpachten
aan jonge boeren of tuinders, noch dat je
vader de vallei terugkrijgt; ik zal daar
voor mijn eigen hartewens opgeven en
ik zal bovendien mijn beschuldiging in
trekken, en Frank een nieuw huis geven"
Joke voelde zich als door een duizeling
bevangen. Met grote schrikogen keek ze
hem aan, en kon geen woord uitbrengen.
Even later zei ze: „maar ik zou toch
ook uit berekening kunnen toestemmen.
U biedt mij grote rijkdommen aan; ik
zou dit kunnen kiezen zonder liefde".
„Daarvoor ken ik je te goed. Joke".
„O, waarom vraagt U mij; ik ben toch
alleen maarJoke
Ze wist zelf niet hoe lief ze er op dat
ogenblik uitzag. Sternhout, die aan dit
gesprek begonnen was als aan een wreed
spelletje, begon haar opeens in alle ernst
te begeren.
„Als ik „ja" zei, zou ik het doen als
opoffering om Frank te redden", fluister
de Joke.
„Hou je zoveel van die blaag?" viel hij
uit.
„Ja, en ik blijf hem trouw; we zullen
gezamenlijk deze zware dagen doorko
men. De waarheid zal uiteindelijk wel
aan het licht komen".
Sternhout meende nog één keer op
Joke's gevoel te moeten speculeren.
„Wij hebben allen onze moeilijkheden,
dat is je nu wel duidelijk", zei hij, „maar
ik sta alleen en heb niemand waar ik
troost kan zoeken".
Dit laatste was een meesterlijke zet
van hem.
Joke, die met haar gedachten bij Frank
was, en opging in eigen geluksgevoel,
was in een stemming waarin ze met
iedereen dit geluk wilde delen. Ze zag
een verbitterde trek om zijn mond en
vond het een akelig idee dat zij daar de
oorzaak van was. Ze stak bemoedigend
haar hand uit. Hij greep die met beide
handen, en probeerde met sterke blik
zijn wil aan haar op te leggen.
Werkelijk bleef Joke enige ogenblik
ken bevangen staan. Op dat moment
klonk er een verschrikte kreet.
(Wordt vervolgd)
ei
it
ol
