SS»*
D «sfi#®
ROZENTROMMELTJE
boterhamworst
roiLCThc
^TfïW
vruchten-
drups SAMEN
Toiletpap
maakt u het leven goedkoper!
„Het was van ons"
nl RM" h!
Gevuld met bijzonder fijne, verpakte
4 rollen in
1stukken
oo&st
BIJ 2.50 BOODSCHAPPEN
HANDIGE ZAK
KWALITEITSGARANTIE
Wanneer u enig Albert Heijn
artikel niet èlkc cent waard acht
die u ervoor betaalde, dan geeft
AH u het volle bedrag terug.
JOOP QUINT WEER TERUG OP ONS
EILAND
(Vervolg van pagina 1,
papiertje waarop heel netjes gedrukt
staat de naam van de school en de hand
tekening van de rector. Het was een
boekdeel, in een keurig leren band!
Niet alleen het diploma zat er in:
Joop liet ons een programma zien van de
plechtige uitreiking.
Dit gaat met een soort kerkdienst ge
paard. De dominee spreekt er en er
wordt gezongen door een eigen koor; het
orkest van honderd scholieren zorgt
voor de begeleiding.
De namen van de 160 leerlingen, die
de school hebben verlaten waren er ook
in afgdrukt. Onder de Q alleen de naam
van onze eilandgenoot: Joseph Gerrit
Hendrik Quint.
Ere-lid
De appel valt niet ver van de stam.
Dit spreekwoord is niet onbekend. De
heer Quint Sr. was voor hij naar Texel
ging, journalist. Joop is in Amerika be
noemd tot erelid van de journalisten
kring. In die functie, journalist, heeft hij
ook een uitzending van 15 minuten voor
de radio verzorgd.
Dorp op zichzelf
De school is een dorp op zichzelf. Vier
verdiepingen en van alle gemakken voor
zien. Dat kan ook niet anders in Ame
rika. Ieder jaar geeft de school, naast de
wekelijks gedrukte schoolkrant, een
fotoboek uit. Joop toonde ons het exem
plaar van dit jaar. De foto's van de le
raren waren er in afgedrukt. Van iedere
leerling enkele regels.
Van Joop lazen we: Is gek op appel
moes. Daarnaast Vice-president van de
klas. Lid van de kleine Rotary Club.
De laatste schooldag in Amerika was
22 mei. Dan begint daar de vakantie. In
die vakantie heeft Joop met al de andere
1171 uitgezonden studenten een bustocht
gemaakt van een maand. De hele tocht
was een feest op zichzelf. Overal waar de
33 bussen kwamen was alles tot in de
puntjes georganiseerd.
De deelnemers aan deze tocht zijn in
SHERLOCK SPEURZIN
33. Voorzichtig om zich heen speurende
sloop Sherry voort over het dek van het
bandietenschip.
Stil, hij hoorde iets achter die hut.
Voorzichtig kwam hij naderbij en keek
cm de hoek. Het was de kok van het
schip, die hield warempel ook al een
alleenspraak!
Ze zijn zeker allemaal in een goede
bui, die vent sprak ook al van mooie
natuur en gebraden vogeltjes; nu ja,
daar is hij ook kok voor!" mompelde
Sherry zachtjes.
„Het spijt me oprecht, mijn waarde".
En hij sloeg de kok knock out. Hè, hè,
dat waren er al vast twee en Sherry
keek tevreden om zich heen. „Nu moet
ik nog de anderen zien te krijgen".
Maar of dat ook zo gemakkelijk zal
gaan.Wat denken jullie er van?
(Wordt vervolgd)
Washington toegesproken door president
Eisenhower. Uiteraard was dit voor Joop
o- n grote gebeurtenis.
Joop gaat ons eiland verlaten. Straks
na de vakantie gaat hij scheikunde stu
deren in Utrecht.
„Maar ik zal zeker regelmatig op
Texel terugkomen, want ik vind het hier
prettig. In Amerika heb ik een kostelijk
jaar doorgebracht".
BELEGGINGEN IN EFFECTEN
(Deel X)
Bij verhandeling van een fonds in een
gesloten hoek" wordt er slechts één
koers vastgesteld. Bij verhandeling in
een „open hoek" waar vrij wordt ge
boden en gelaten komen diverse koer
sen tot stand. Tegen welke koers krijgt
men nu afrekening van fondsen, verhan
deld in „open hoek"?
Op de beurs in Amsterdam kent men
het middenkoerssysteem. Dit systeem
houdt in, dat alle bestens orders, opge
geven vóór de aanvang van de beurs,
dus vóór kwart over één, worden afge
rekend tegen een koers, welke precies
ligt tussen de hoogste en laagste notering
van de desbetreffende dag. Is een fonds
verhandeld tussen 190% en 210%, dan
geschiedt afrekening a 200%. Alle geli
miteerde orders, vóór de aanvang van de
beurs opgegeven, worden uitgevoerd te
gen de limite, of als de middenkoers
voordeliger is voor de opdrachtgever, te
gen de middenkoers. Heeft een koper
zijn order gelimiteerd op 202% en is de
middenkoers 200%. dan ontvangt hij af
rekening tegen middenkoers, dus tegen
200%. Heeft een verkoper zijn order ge
limiteerd op 198% en is de middenkoers
200%, dan ontvangt hij afrekening a
200%.
Geeft men na aanvang van de beurs
een order door, dan heeft men geen recht
op afrekening tegen middenkoers en
loopt men dus kans afrekening tegen een
onvoordeliger koers te krijgen. De koers
waartegen men dan afrekening ontvangt,
is afhankelijk van het koersverloop van
af het moment dat de order binnenkomt.
Het middenkoerssysteem is iets bijzon
ders van de Amsterdamsche beurs; op
buitenlandse beurzen kent men dit sys
teem niet.
Een aantal fondsen, zowel obligaties
als aandelen, worden genoteerd in zeven
tijdvakken. Over het algemeen zijn dit
de fondsen, waar zeer veel in omgaat
fc.v. de staatsobligaties, de 6% Nationale
Woningbouwlening ten laste van de N.V.
Bank voor Nederlandse Gemeenten, aan
delen Kon. Olie, Philips. Unilever, Alge
mene Kunstzijde Unie enz.
De fondsen, welke in zeven tijdvakken
worden genoteerd, noemt men de „tape
fondsen". De eerste „tape", het eerste
tijdvak, loopt van 1.15 uur tot 1.30 uur,
de overige zes tapes duren elk 10 minu
ten. De tweede tape loopt dus van half
twee tot tien over half twee; de zevende
en laatste tape van tien voor half drie tot
half drie. Van elke tape worden de hoog
ste en laagste koersen in de Prijscourant
opgenomen. Bij de „tape-fondsen" kan
men dus onder beurstijd het koersver
loop volgen. Men kan in dit soort fond
sen b.v. de volgende order geven:
2/1000 aandelen Philips kopen bestens
in tweede tape.
Tenslotte nog een enkele opmerking
ever notering in procenten en notering
in eensgevend geld. Notering in eensge-
vend geld wil zeggen: notering in een
bepaald geldsbedrag Aan de Amster
damsche beurs worden de meeste fond
sen in procenten genoteerd. Er zijn ech
ter enige belangrijke uitzonderingen. De
voornaamste fondsen, welke in eensge
vend geld worden genoteerd, zijn de
volgende:
1 aandelen Kon. Olie (per 20,no
minaal);
2. aandelen KLM (per ƒ100,nominaal)
c. certificaten Deli Maatschappij (per
ƒ100,nominaal)
4 aandelen in beleggingsmaatschappijen
(per ƒ50,nominaal);
5. certificaten van Amerikaanse fondsen.
De aandelen Kon. Olie worden geno
teerd per 20,nominaal. Is de koers
van de Kon. Olie b.v. 155,dan moet
men dus voor een aandeel van 100,
5 x 155,is 775,betalen.
Hiermede zijn we aan het eind geko
men van onze serie uiteenzettingen over
effecten. Wij hopen, dat wij langs deze
weg er toe bijgedragen hebben om effec
tenbezit ook voor U meer populair te
maken.
(Publikatie Rotterdamse Bank N.V.)
FILMNIEUWS
DE VIERLING VAN DE V.V.V.
Dit is geen aanwinst voor de V.V.V.
Texel; zover heeft de directie het nog
r.iet gebracht. Het verhaal speelt zich af
in het berghotel „De Gouden Druiven
tros" in het schone dorpje Donauland.
De eigenares, een jonge weduwe,
mevrouw Thallere verwacht 'n baby. Te
gelijkertijd ligt in een keldervertrek
Rosina, en verwacht ook de zegen van
het moederschap. De zaken in het hotel
gaan met best en de oude kellner kan
het haast niet bolwerken.
Beide vrouwen schenken het leven aan
een tweeling.
De piccolo heeft in zijn enthousiasme
rondgebazuind, dat er een vierling in het
hotel is geboren. Dat gaat met groot feest
gepaard. De burgemeester komt op het
toneel en er gebeuren een reeks van
gebeurtenissen. De opvoeding komt voor
rekening van de gemeente.
Maar nu twintig jaar later.
De vierling is opgegroeid tot een char
mant viertal en honderden toeristen be
zoeken het hotel en laten zich door het
viertal bedienen.
De meisjes zingen en zijn een sieraad
^'oor „De Gouden Druiventros". De
burgemeester, die alles heeft georgani
seerd, heeft in de loop der jaren goud
verdiend.
Maar dan worden zij verliefdEen
film voor jong en oud, met humor en
muziek. Hans Moser's hartverwarmende
humor zal een ieder verblijden.
„EEN KWAM TERUG"
Zondag- en maandagavond kan men in
Texels Bioscoop Theater een film gaan
zien over een werkelijk gebeurde ge
schiedenis: de ontsnapping van de Duitse
krijgsgevangene Franz von Werra. De
Engelsen hebben er een vrij knappe
rolprent van gemaakt, overigens met
gebruik van eenvoudige middelen.
Het vliegtuig van Von Werra werd
neergeschoten boven Engeland. Van dat
moment af ondernam hij enkele ont
vluchtingspogingen, doch hij slaagde
niet. Uiteindelijk werd hij naar Canada
overgebracht en vandaar wist hij het
toen nog neutrale Amerika te bereiken
en uiteindelijk zijn vaderland. Nog h
zelfde jaar, 1941, stortte zijn vliegtuij
zee; van Von Werra werd geen s]
meer gevondenHij was de enige,
erin slaagde uit Britse krijgsgevan,
schap te ontvluchten.
In deze film zijn de Engelsen
waarlijk Engelsen en de Duitsers
Duitsers; vooral dit laatste is uiteraj
de rolprent ten goede gekomen,
hoofdrol is bij Hardy Krijger in uil
kende handen. „Eén kwam terug" is
men even aan de simpele verteltrant
wend is, een bezoek aan de bios ten v(
waard.
DE SCHRIK VAN HET BATALJOP
Zaterdagavond en zondagmiddag:
Jerry Lewis is de schrik van een bat
jon, dat eerst in de States en later
Noord-Afrika de vreemdste avontuiH"
beleeft. Maar Jerry is een schrik in
allergunstigste betekenis van het woo
Het leger wil een model-soldaat mak
van de onnozele hals die hij is. Dat li
natuurlijk niet. Telkens wanneer Jei
ver op weg is een beste beurt te mak
ontspoort zijn goede opzet door een
gelofelijke stommiteit. Tenslotte wo
hij toch tot held gebombardeerd,
neer hij onbewust natuurlijk -
smokkelcomplot oprolt. Men begrijpt
ieder woord en iedere daad van Jerry
paard gaat met een schaterlach. Li
hebbers van een gezellige lachfilm 1
men dan ook zeker aan hun trek
neer zij „De schrik van het bataljo
gaan zien.
ta
•e
VI
Nederlands nieuw;
O.a.: Amsterdamse jeugd fietst teg
de klok, wedstrijd op home-trainers
de hoofdstad; Motoren in de stofwoestlOi
van Norg, terreinrace om de Grote Pift
van Nederland; In Katwijk worden
golven gemeten, „kanttekeningen"
het Deltaplan; De zwemwedstrijd Nedi
land-Engeland, record-slag in Waalwi
V.
ïu
ed
cl»
Wereldnieuws
O.a.: De 7e verjaardag van de Egyp
sche revolutie; Stuwdambouw in Sibei 0'
Troeven in de Franse Alpen; Vice-pre ;k
dent Nixon opent Amerikaanse tenkx d
stelling in Moskou; 40 ton vis voor 1 n
Caribameer.
KOMBUIS
KLOPPEN
SVP.
er
E
FEUILLETON
door HANOL SPOOR.
32. Al peinzende was ze Duinsfort gena
derd. Joke was ongezien vlak achter
haar. Lydia ging door de hoofdingang, en
zag haar broer in de salon zitten. Hij was
ongeschoren. Hij degenereert nog harder
dan ik kon vermoeden, dacht Lydia.
Gemelijk keek hij op. Sinds hun laat
ste ontmoeting wist hij zeker dat ze hem
tegenwerkte. Bovendien was het hem be
kend geworden, op welke manier Frank
was vrijgekomen, en hij vond die celstraf
juist zo geschikt om die dwarskop murw
te maken.
Zijn zuster kwam hem natuurlijk weer
aan zijn hoofd zaniken. Van Mia's onge
luk en ziekte was hem niets bekend. Hij
dacht dat ze al in de stad ontboden was.
Eerst was hij wat ongerust geweest over
de eventuele gevolgen van een bekente
nis van Mia Maar hij vertrouwde op
haar geslepenheid en begreep dat zij zich
niet onnodig in moeilijkheden zou bege
ven.
Rustig alsof er niets gebeurd was, be
groette Lyda haar broer. Hij bood haar
op tamelijk norse manier een stoel aan.
„Ik kom nog eens met je praten,
Richard".
„Zo, ik ben anders duidelijk genoeg
geweest".
„Dat wel, maar er zijn nieuwe feiten
aan het licht gekomen".
„Dat moeten dan wel heel bijzondere
zijn, die mij van gedachten zouden ver
anderen".
„Is ook zo. Er is een briefje in mijn be
zit, dat ik zou willen ruilen voor het
afstand doen van jou plannen".
„Sinds wanneer leent mijn zuster zich
voor marchanderen als een marktkoop
man?" Zijn stem klonk hatelijk, doch
Lydia had zich voorgenomen zich niet
van haar stuk te laten brengen.
„Als ik me moet vernederen, is dit
jouw schuld".
„Ik ben niemand rekenschap schuldig",
zei hij trots.
„Geen mens staat zo hoog dat hij on
gestraft het recht kan verkrachten".
Het bleef een ogenblik stil. Hij had on
middellijk begrepen over welk bewijs
stuk zij sprak. In een opwelling, om toch
maar zijn zin te krijgen, had hij dit aan
Mia gegeven. Zijn hersens werkten op
volle toeren om het weer in zijn bezit te
krijgen.
Dat zij in de eerste plaats zou vragen
om de renbaan op tegeven, was hem
duidelijk. Door dit op te geven verloren
de andere percelen ook hun waarde voor
hem. Hoogstens had hij er iets aan als
bouwgrond, maar wat was dat in verge
lijking met de miljoenenzaak die hij in
zijn hoofd had? Hij had altijd wel ge
dacht dat er met vrouwen niet te praten
viel. Zijn boosheid nam toe.
„Maar begrijp dan toch, dat ik voor
jou bestwil werk. We zullen tot de
eersten van het land gaan behoren".
„Als je mijn geluk kende, zou je niet
naar een dergelijk succes verlangen".
Hij keek naar haar blozend gezicht, en
voelde ondanks zijn hardheid, een jaloer
se pijn. Ach wat, hij werd sentimenteel;
het werd tijd dat hij hier vandaan kwam.
Ze maakte zijn bloed aan het koken.
Hij kwam naar haar toe. Er lag een
zekere dreiging in zijn houding.
Zij was opgestaan, maar deed geen pas
achteruit.
Voor haar staand, vroeg hij grauwend
of ze bij haar besluit bleef om hem te
dwingen.
Zij keek hem onverschrokken in de
ogen en knikte: „ja zeker, tenzij jij je
hier geheel terugtrekt. Ik vraag je nog
maals, geef mij Duinsfort en ik doe af
stand van al mijn rechten op onze ver
dere bezittingen".
Hij verroerde zich niet, maar zijn ge
zicht werd blauwig-rood en kreeg bijna
een dierlijke uitdrukking. Ze wist dat hij
op het punt stond zijn beheersing te ver
liezen en was dan in zijn drift zelfs ge
vaarlijk. Toch deed ze geen stap achter
uit. Zacht en waarschuwend zei ze:
Richard".
Doch ze kon zijn gemoed niet meer be
reiken. Hij greep haar beet en draaide
ruw haar arm naar achteren.
De pijn was intens, maar meer nog was
ze tot in het diepste van haar binnenste
geschokt dat haar broer zich niet ontzag
om haar lichamelijk pijn te doen.
Zonder een kreet of zucht zakte ze in
elkaar.
Sternhout beleefde de schrik van zijn
leven. Zijn zuster, waarop hij diep in zijn
hart zo trots was, die hij bewonderde om
haar fiere en zelfbewuste houding, lag
daar aan zijn voeten als een zielig
hoopje mens.
Radeloos keek hij om zich heen. Wat
deed men in zo'n geval?
Joke, die Duinsfort was binnengeko
men en net genoeg dichtbij op wacht was
blijven staan om stemmengemompel te
horen, zonder bepaald voor luistervink te
spelen, hoorde opeens niets meer. De
stilte bleef aanhouden en haar ongerust
heid dwong haar om eens poolshoogte te
nemen. Haar gezichtje werd lijkbleek
toen ze de freule op de grond zag liggen.
Ze knielde hij haar neer en streelde de
handen, die slap en koud aanvoelden.
Sternhout. die de eerste schrik al weer
te boven was, ergerde zich aan de on
verwachte inmenging. Zijn voet maakte
een onwillekeurige beweging. Als een
lerrier, die het vrouwtje bewaakt, schoot
Joke toe. Hij meende zelfs het blikkeren
v^an haar tanden te zien. Dit rasdiertje
was hem ook nog ontgaan. Moest je daar
die roerende aanhankelijkheid eens zien.
Voor hem bestond zo iets niet.
Hij verstijfde toen hij een heer het
duinpad zag afkomen. Dat kon niemand
anders dan zijn opgedrongen zwager zijn.
Aan zijn gezicht te oordelen zou je nu
pas goed de poppen aan het dansen heb
ben.
Het was werkelijk Paul, die door het
lange uitblijven van Lydia, ongerust was
geworden. Een blik door de glazen deu
ren was voldoende om hem met twee
stappen bij Lydia te brengen.
„Joke, haal azijn en koud water", zei
hij zacht. Joke had Lydia niet alleen bij
Sternhout willen laten, maar holde nu
naar de keuken.
„Bij gelegenheid zullen we dit af
rekenen, jonkheer", zei Paul dreigend.
Sternhout, die zijn figuur trachtte te
redden, waagde het om spottend op te
merken: „wat wilt U? De duels zijn uit
de tijd".
„Ja, en mijn vuist is eigenlijk te go
voor U. Toch zal dit mij niet beletten
een flink gebruik van te maken".
Alsof de stem van Paul haar tot lev e
wekte, opende Lydia op dat ogenblik
ogen en poogde tegen hem te glimlachefJ
Voorzichtig hielp Paul haar overeio
Paul vergat Sternhout en de hele oi
geving. „Hoe voel je je nu, vrouwtje
vroeg hij teder.
Op dat moment kwam Joke weer bi
nen en slaakte een zucht van verlichtii
Van ganser harte hoopte ze dat dit
laatste scène zou zijn, die door Sternho
was veroorzaakt. Zolang hij hier ble
was hij de kwade genius van het dol
en speciaal van hen, die haar dierba
waren.
Lydia werd liefdevol ondersteund do
Joke en Paul, naar het huis van de Ve
hagens geleid. Geen van drieën vond h
nodig om notitie te nemen van de mi
die achterbleef. Hij zag hen gaan en b
nijdde hen om hun saamhorigheid. Zi J.a
drift nam bezit van hem. Woest draaii ,r
hij zich om en keek de kamer rond. Val
af een kast grijnsde een boeddhabee
hem aan. Dat was er al tijdens zijn kil
der jaren.
1<
(Wordt vervolgd)
