Cjroen '/wirtsjexels in het harL,
In memoriaal
A. Broekman
Texel steeg van 14de in 1954 naar 9de
plaats in 1959
Nog dit jaar een bevolkingsonderzoek
Rijdende onderzoeklokaal en modern Rönlgenap
parat
raat betekenen een drastische vereenvoudiging
Vrijheid is voor geen geld te koop
Een blik achter het IJzeren Gordijn
bei )ENSDAG 2 SEPTEMBER 1959
i exelse
tqave N.V. v.h. Langeveld de Rooij
djekhandel Drukkerij Bibliotheek
Borg Texel - Postbue 1) Tel. 11
eU
73e JAARGANG No. 7383
COURANT
Verschijnt woensdags en saterdag»
Bank: R'damse Bank, Coöp. Boerenl.
Bank. Postgiro 652. - Abonn.pr. 2,25 p.
kwart. 25 ct incasso. Adv. 10 ct p. mm
Toen ik het verzoek van de Texelse
ourant aanvaardde om enkele regels te
ijden aan de nagedachtenis van de
he eer Broekman, was ik mij bewust, dat
j c daarmee een moeilijke taak op mij
am Moeilijk, niet omdat over de Heer
roekman zo weinig zou vallen te schrij-
en, doch omdat het schetsen van zijn
ersoonlijkheid en van zijn verdiensten
?gens de gemeenschap zich eigenlijk
liet laat samenvatten in het bestek van
•n beknopt krantenbericht.
De tijding, dat hij plotseling was over-
eden, terwijl hij bij familie logeerde,
eeft mij en velen met mij diep ge-
rQr chokt. Hoeveel groter zal de ontsteltenis
g eweest zijn bij zijn naaste familieleden,
!ie in het geheel niet meer met hem
ge lebben kunnen spreken,
di Gedurende 32 jaar heeft de Heer
/aiferoekman de gemeente Texel als ont-
iijïanger gediend; bijna een half mensen-
ju even. Al die tijd heeft hij de zorg gehad
en 'oor het kasbeheer van de gemeente en
a >1 die tijd heeft hij die taak op punctuele
ok vijze verricht. Op zichzelf is dit reeds
de 'en grote verdienste. In de 18 jaar, dat
ai k zeer nauw met hem heb mogen samen
werken, heb ik dan ook een groot
respect voor hem gekregen. Respect voor
Tijn plichtsbetrachting, voor zijn on
kreukbaarheid en niet in het minst voor
ijn arbeidslust, die hem zelfs onder de
moeilijkste omstandigheden niet in de
fl steek liet. Van zorg en leed heeft de
familie Broekman ruimschoots haar deel
toegemeten gekregen en U kunt van mij
aannemen, lezers, dat de heer Broekman
I® vaak is blijven doorwerken onder om-
standigheden, waarin anderen dit niet
hadden kunnen opbrengen.
In het bijzonder denk ik hierbij aan de
periode kort na de bevrijding, toen hij,
naast zijn gewone taak, tevens belast
was met het huisvestingprobleem. Een
schier onoplosbare zaak; er viel immers
niets te verdelen en het aantal gegadig
den was legio. Deze taak, die hij belan
geloos verrichtte, heeft hem veel zorgen
gegeven. Ook al liet hij dat meestal niet
blijken; ik weet, dat hij zich de moeilijk
heden van de mensen, die hij niet kon
helpen, persoonlijk aantrok. Belangstel
ling voor zijn medemensen, en in het
bijzonder voor maatschappelijk zwakke
ren, lag geheel in het karakter van zijn
persoonlijkheid. Deze sociale bewogen
heid kristaliseerde zich in de aard van
zijn nevenfuncties. Immers, hij was van
zijn komst op Texel tot aan de opheffing
van het Burgerlijk Armbestuur, dus bij
na 25 jaar lang, secretaris-penningmees
ter van deze instelling. En zoals hij alles
serieus behartigde, deed hij dat ook in
deze functie. Met ervaring weet ik, dat
hij zeer vele malen op zaterdagmiddagen,
tezamen met wijlen de Heer J. C. Visser,
het eiland affietste om stille armen thuis
op te zoeken. Andere voorbeelden van
zijn sociaal gerichte activiteiten worden
gevonden in zijn bemoeïngen met het
Crisiscomité en het Nationaal Fonds voor
bijzondere Noden. Als U bedenkt, dat de
helaas eveneens te vroeg overleden
Heer Westdorp de heer Broekman bij
diens afscheid speciaal ook voor deze
werkzaamheden zijn dank bracht, is
hiermede het beste bewijs omtrent zijn
taakvervulling geleverd. Een beoorde
ling uit de mond van een persoon als de
Heer Westdorp, weegt in dit verband
zwaarder dan van wie ook.
Dat de heer Broekman zich als boek
houder van het Algemeen Weeshuis in
een periode van 32 jaar een centrale po
sitie had verworven, een positie, waarin
hij, zonder het zelf te willen, door een
ieder werd aanvaard als belangrijk advi
seur en feitelijk medebestuurder, is een
hernieuwd bewijs voor zijn belangstel
ling in de sociale sfeer.
Al deze instituten, waaraan hij zijn
werkkracht heeft gegeven, kunnen niet
anders dan met grote erkentelijkheid op
de arbeid van de heet Broekman terug
zien.
Als ik de activiteiten van de heer
Broekman schets, mag ik niet nalaten de
N.V. T.E.M. daarbij te noemen. Het goed
georganiseerde bedrijf van thans heeft
een moeilijke beginperiode doorgemaakt.
Indien de pioniers van 1927 niet conse
quent waren blijven strijden voor het
ideaal om Texel van elektriciteit te voor
zien, zou het bedrijf er vermoedelijk
Buitenlands bezoek aan ons land
Het Centraal Bureau voor de Statis
tiek (C.B.S.) publiceert jaarlijks cijfers
ever het buitenlandse bezoek aan hotels
m ons land, in de maanden mei t.m.
september.
Het C.B.S. beoogt met deze statistieken
een zo volledig mogelijk inzicht te geven
in de omvang en de spreiding van het
vreemdelingenverkeer, dat voor Neder
land in economisch en in sociaal opzicht
van zo'n grote betekenis is. Alle ge
meenten, die voor het buitenlandse be
zoek van belang zijn, worden in het on
derzoek betrokken.
De cijfers, die onlangs over het seizoen
1958 gepubliceerd werden, sluiten aan
bij de cijfers over voorgaande seizoenen.
Het is daardoor mogelijk na te gaan hoe
de ontwikkeling van de afzonderlijke
gemeenten in de loop van de jaren is
geweest, alsmede welke verschuivingen
in rangorde tussen de gemeenten hebben
plaatsgehad.
Aangezien het C.B.S. zich beperkt tot
hotels en aldus de andere verblijfsvor-
men buiten beschouwing laat, wordt per
gemeente geen volledig overzicht gege
ven. Het C.B.S. hanteert uiteraard, voor
iedere plaats dezelfde criteria ten aan
zien van het hetgeen het onder hotels
thans heel anders hebben uitgezien. In
ieder geval zou Texel de elektriciteit nog
vele jaren hebben moeten ontberen. De
heer Broekman behoorde, met de heren
Keijser. Jonker en De Rode, tot deze
pioniers.
De verdiensten van de heer Broekman
jegens de gemeente Texel heb ik wel
in voldoende mate geschetst, doch die
zijn toch niet volledig. Onvolledig name
lijk, omdat hij zich onbewust heeft ont
wikkeld tot een voorbeeld voor vele an
deren. Een voorbeeld niet alleen door
zijn plichtsvervulling, doch ook door zijn
levenshouding De heer Broekman leefde
sober en had het karakter van een door
zetter, doch daarnaast had hij steeds een
vriendelijk woord over voor degenen,
die met hem samenwerkten. Aan de
sympathieke omgang en de goede colle
gialiteit zullen zijn vroegere medewer
kers steeds een dankbare herinnering
bewaren.
Nu de schok van het overlijdensbericht
mij noopt tot een bezinning over zijn
persoon, meen ik te mogen eindigen met
de samenvatting: wat heeft deze man
zich vaak door grote moeilijkheden heen
moeten slaan en wat is het verheugend,
dat hij, als kroon op zijn werk, heeft
mogen meemaken, dat de raad met alge
mene stemmen zijn zoon als zijn opvolger
aanwees!
Beste Vriend Broekman, rust in vrede!
Texel, 30 augustus 1959.
P. Beemsterboer,
gemeentesecretaris
verstaat. De cijfers van het C.B.S. vor
men daardoor, ondanks de beperking,
een waardevolle indicatie van de belang
rijkheid van het buitenlandse toerisme
in de onderscheidene gemeenten.
Uit de gegevens per plaats valt af te
leiden, dat Texel met 10.881 overnach
tingen van buitenlanders in hotels in de
periode mei t.m. september van de 14de
plaats in 1954 klom tot de 9de plaats in
3 958, toen 20.922 overnachtingen gere
gistreerd werden.
In 1954 werd de 9e plaats ingenomen
c-oor Bergen (Nh), dat in 1958 de 12e
plaats innam.
In de rij van badplaatsen komt Texel
nu (in dit opzicht) na Noordwijk, Sche-
veningen en Zandvoort. Ten opzichte
van de toeristencentra in het binnenland
heeft het bovendien nog boven zich Am
sterdam, Rotterdam, Den Haag, Breda en
Arnhem. Uit deze opsomming blijkt ook
dat het bezoek van buitenlanders aan
hotels in de zomermaanden op Texel
groter is dan in enige andere gemeente
in Groningen. Friesland, Drente, Over
ijssel, Utrecht, Limburg en Zeeland.
Of Texel deze eervolle plaats op de
ranglijst zal weten te behouden is nog
de vraag. In 1958 bedroeg de groei 6.166
overnachtingen, terwijl in 1957 nauwe
lijks van enige toeneming gesproken kon
worden. Men kan verwachten, dat Texel
ook in 1959 een flinke toeneming te zien
zal geven. Het zijn echter de over Ter
schelling gepubliceerde cijfers, die aan
leiding tot de hiervoor gestelde vraag
geven. Van 1954 tot 1957 steeg aldaar
het aantal overnachtingen van buiten
landers in hotels van 849 tot 1836. In
1958 bedroeg het aantal echter niet min
der dan 19.958. In 1954 nog op de 27ste
plaats bereikte Terschelling in 1958 de
11e plaats!
De invloed van het zelfbedieningshotel
Victoria is hier onmiskenbaar. Is Ter
schelling momenteel al aan het einde van
van zijn latijn? Dit ligt niet voor de
hand. Evenmin als voor Texel. Het is
echter wel duidelijk dat Texel en Ter
schelling ten aanzien van het buiten
landse bezoek aan hotels elkaar niet
veel meer ontlopen.
Over het aandeel van de Wadden
eilanden en de andere toeristengebieden
in het totale buitenlandse bezoek aan
hotels in ons land in de maanden mei
t.m. september (1958: 1.950.890 over
nachtingen) kunnen de volgende percen
tges gegeven worden. Tussen haakjes de
percentages voor 1955:
Waddeneilanden 3,6 (1,8); Amsterdam,
Rotterdam. Den Haag (excl. Schevenin-
gen), Utrecht: 48,7 (51,7); Noordzeebad
plaatsen (exclusief Waddeneilanden)
22,5 (21,1); Veluwe en Veluwerand 2,8
(?,3); Utrechtse Heuvelrug 1,3 (1,4); Het
Gooi 1,0 (1,5); Zuid-Limburg 2.0 (1,6);
overig Nederland 18,7 (17,6).
Het Witte Kruis, afd. Texel, zal in
samenwerking met het gemeentebestuur
dit jaar in oktober wederom een bevol
kingsonderzoek organiseren, het vierde
in zijn soort op Texel.
Bij het publiek is thans de mening
sterk verbreid, dat de tuberculose vrij
wel zou zijn verdwenen en als volks
ziekte van geen belang meer zou zijn. De
waarheid is echter dat deze ziekte nog
lang niet is overwonnen.
De laatste maanden is telkens weer
sprake van grotere of kleinere tubercu-
lose-epidemiën en zelfs is het zo, dat het
percentage nieuwe gevallen vrijwel ze
ker dit jaar hoger zal komen te liggen
dan in 1958.
Deze plotselinge opleving van de ziek
te bewijst weer eens te meer, dat de
waakzaamheid, zowel van medische
zijde als van de zijde van de bevolking
zelf, geen moment mag verslappen.
Er kan dan ook niet met genoeg na
druk op worden gewezen, dat de deel
name van een ieder, voor het welslagen
van het onderzoek van het grootste be
lang moet worden geacht en het Witte
Kruis doet daarom een dringend beroep
op aller medewerking.
Moderne apparatuur
Ditmaal zal het onderzoek plaats vin
den in een speciaal daarvoor ingerichte
auto, voorzien van een hypermodern
löntgenapparaat. Niet alleen zal de aan
wezigheid van tuberculose kunnen wor
den aangetoond, doch ook andere afwij-
ikngen van de borstorganen kunnen
worden geconstateerd, zoals hartziekten,
tumoren etc., waardoor, indien tijdig ont
dekt. de kans op herstel wordt vergroot.
Het onderzoek zal bovendien vlotter
verlopen dan de vorige keer, omdat het
nu niet meer nodig zal zijn om zich te
ontkleden voordat de foto wordt ge
maakt. Als men dus op de tijd komt, die
op de oproepkaart staat vermeld, be
hoeft het onderzoek zelf maar enkele
seconden te duren.
Kinderen geboren na 1 januari 1945
worden niet onderzocht.
Omdat de kinderen onder de 15 jaar
tegenwoordig door de zorg van de
schoolarts voldoende worden gecontro
leerd, is deelname aan het massa-onder
zoek voor hen niet meer nodig.
Geen huisbezoek
De oproepkaarten zullen thans recht
streeks, zonder voorafgaand huisbezoek,
worden toegezonden.
De afdeling Texel van Het Witte Kruis
is op dit punt n.l. vol vertrouwen.
Zij oordeelt n.l., dat het publiek nu
wel reeds van het belang van een regel
matig onderzoek zal zijn doordrongen en
het de stap naar het onderzoeklokaal
telkens om de 2 a 3 jaar als iets van
zelfsprekends is gaan beschouwen.
Daar komt nog als extra stimulerende
factor bij, dat bij elk onderzoek op Texel
weer enkele gevallen van t.b.c. worden
opgespoord en dit moet toch al voldoen
de zijn om zich zonder aarzelen aan het
onderzoek te onderwerpen.
Na het onderzoek zullen dan nog de
personen, die niet hebben deelgenomen
thuis worden bezocht en mogelijk zullen
deze personen nog voor een na-onder
zoek worden opgeroepen
De kosten
De kosten zullen dit keer iets hoger
zijn n.l. 1,50 per persoon, tegen f 1,25
in 1956.
Daar staat echter tegenover, dat de
kosten per gezin gemiddeld lager zullen
zijn dan bij het vorige onderzoek, omdat
de kinderen onder de 15 jaar ditmaal
niet aan het onderzoek zullen deelnemen.
De inning van de verschuldigde bedra
gen zal in de schermbeeldauto plaats
vinden.
Nadere mededelingen zullen nog
volgen.
De dag was nog jong toen ik de
Tjecho Slowaakse grens bereikte. De
Poolse douane wees me een sigaretten-
winkeltje, waar ik de paar Zloties, die
ik nog over had, kon beleggen, want geld
uitvoeren is er in Polen niet bij. Toen
trok ik Tjecho Slowakije binnen De con
trole was weer streng en tot in de auto-
kap werd gesnuffeld. Toch waren ze erg
medewerkend ook, want hoewel op mijn
visum de plaats van intrede veel Weste
lijker was aangegeven, kreeg ik het met
een knipoogje terug en liet men mij pas
seren. Ik had slechts een doorreisvisum
en vroeg de douane nog hoe lang ik in
het land mocht blijven.
„Nooit teveel vragen in dit land", zei
hij. „Rustig doen, net goed onthouden
waar je geslapen hebt". Dan komt het
best in orde. Ik gaf hem een lift naar de
stad, want zijn diensttijd zat erop en
dronk koffie met hem in zijn propere
woning. Na een gezellig babbeltje, want
de oudere generatie in dit land spreekt
meestal goed Duits, trok ik verder. De
hoofdweg verliet ik spoedig, want die
zijn overal ter wereld hetzelfde. Langs
gezellig slingerende weggetjes, rechtdoor
dorpjes en langs alle soorten boerderijen
en gehuchten, viel het me op hoe welva
rend het platteland is; je ontkomt niet
aan die indruk. Het is er schoon, alles is
behoorlijk onderhouden in tegenstelling
met zovele andere Europese landen,
waar je nog maar al te dikwijls van die
afstotende vieze boerendorpen aantreft.
Hier heb ik ze gemist. Ik toerde deze dag
veel rond heel veel en overal, na de ar
me Poolse boerenbevolking, valt het
grote verschil op.
Die avond sliep ik in een dorpje, U
weet wel, zo'n plaatje uit een oud album.
Alleen het hotel was gemoderniseerd en
uitstekend was er de accommodatie. De
grote zaal beneden (het was zaterdag
avond) zat tot 3 uur vol boeren en dorpe
lingen, goed gekleed en geschoeid en
steeds viel het me weer op hoeveel beter
de Tjechen af zijn dan de Polen. Dit laat
zich natuurlijk gemakkelijk verklaren
als men in aanmerking neemt, dat dit
ongeschonden uit de grote moordpartij,
die men oorlog noemt, gekomen is. Zo
kapot als Polen gemaakt is, zo gaaf is
Tjecho Slowakije gebleven en deze enor
me voorsprong hebben ze behouden.
Tjecho Slowakije is veel „Stalinisti-
scher" dan Polen. Geen dorpje van bete
kenis of er staat een beeld van „Joe". In
Praag, de hoofdstad, staat een geweldig
monument dat met de daarbij passende
omgeving een groot deel van de stad
domineert. Toen ik daar rondwandelde
met een groepje en vroeg wat de beeld
houwer er wel van denken moest, nu
Jozef in ongenade was gevallen, vertelde
men dat hij zich zou hebben opgehangen.
Tegelijkertijd werd me echter duidelijk
aan het verstand gebracht dat het anti-
Stalinisme toch een grote onrechtvaar
digheid jegens de grote Jozef was, want
:n Tjecho Slowakije van het heden heeft
men meer met hem op dan in Rusland
en men wil geen kwaad van hem horen.
Wat is me best voorstellen kan, al was
het alleen maar op het grote aantal Sta-
lin-standbeelden, waar ze hier mee in
hun maag zitten. Er wordt in Tjecho
Slowakije heel wat gesikkeld en geha
merd. In menig dorp een communistische
spreuk en op elke locomotief zie je een
rooie ster. Toch zie je ook in elk dorp,
stad of gehucht ook een kruisbeeld, een
Maria-beeld of een soms indrukwekken
de groep van de H. familie. Dit ver
wacht je in een communistisch land
eigenlijk niet, want hoe dikwijls lazen
we niet dat alles „opgeruimd" zou zijn.
Niets is minder waar.
Van Praag heb ik heel veel gezien. De
leden van de Praagse Esperanto groep,
waar ik reeds contact mee had in Polen,
hebben me een uitstekend beeld van de
stad gegeven. Praag is een van die wei
nige grote Europese steden, die het oor
logsgeweld onaangeroerd lieten. En als
je in de avond in de stad bent, „bruist"
de welvaart je van alle kanten tegen. Er
is een indrukwekkend aantal bioscopen
en theaters, een enorm aantal restau
rants met uitstekende hapjes. Alles zit
vol met een modern geklede bevolking.
Er moet veel geld om handen zijn en men
kan het besteden. De President was tij
dens mijn verblijf in Praag juist uit
Moskou (met nieuwe orders?) terug ge
keerd en werd met enthousiasme ont
vangen. Om eens te zien wat 'n commu
nistisch land te bieden heeft, boekte ik in
'n hotel de luxe. Ik heb in „der dagen" al
eens zo hier en daar gelogeerd, maar wat
mij hier aan verfijnde accommodatie ge
boden werd, trof ik in een „kapitalis
tisch" land nog niet aan. Maar denk nu
niet, dat de toch behoorlijk betaalde
Tjecho Slowaakse arbeider hier ooit zou
kunnen logeren zou er misschien niet
eens in durven gaan. Duidelijk bewijs
hoe het communisme ook hier geducht
rekening houdt met klasseverschil en in
de eerste plaats weer niet voor de ar
beider is.
Een grapje tegen mezelf in dit ver
fijnde hotel mag ik U niet onthouden.
Voor de rondtrekkende toerist zijn de
„nylon" overhemden een uitkomst; U
weet het wel, effe^in't soppie en dan nat
boven het bad ophangen. In de morgen
sta je er weer schoon voor, komt geen
strijkbout aan te pas. Enfin, dat deed ik
can en hing mijn hemd aan de daarvoor
aangebrachte lus boven het bad. Vijf
minuten later werd er op de deur ge-
lopt en een kamermeisje vroeg wat er
aan de hand was, want het alarm stond
aanDus daar was die lus voor en
niet voor mijn hemd. Zo zie je maar
waar je als kapitalist met een zeer be
perkte intelligentie soms voor kan komen
te staan in een proletarisch land!
Via Karlstad, een pracht van een bad
plaats in het gebergte, bereikte ik de
douane. Gebruikelijke inspectie en de
motorkap weer open. Doorrijden. Een
mijl en daar stond plotseling het ijzeren
gordijn. Dit is niet zomaar een denk
beeldig iets. Drie puntdraad afrasterin
gen, een stukje uit elkaar, waarvan de
middelste onder stroom staat. Ervoor is
de grond netjes geploegd en geharkt, zo
dat men altijd kan zien of er een ge
weest is die onder het gordijn door wilde
loeren. En op regelmatige afstand hoge
houten torens. Echt iets voor de film.
Maar het was er niet bij, want de manier
waarop ze daarboven reageerden liet aan
duidelijkheid niets te wensen over en om
nu als onbekende soldaat te sterven zou
zonde zijn.
Het communisme in Tjecho Slowakije
op economische gronden bestrijden zou
11 een maar een dwaasheid zijn. Geeste
lijke vrijheid is een beter motief. Zo
werd b.v. mijn Rotarier wimpeltje uit
mijn auto verwijderd. Verboden. Van
mijn Vrijmetselaars embleempje moest
men niets hebben. Verboden.
Het ijzeren gordijn lag spoedig weer
ver achter mij. Ik heb wat gezien, ge
hoord en geleerd. Maar de grootste les,
zo Nederland binnenrollende, is toch
deze: „Vrijheit is voor geen geit te koop"
Siem de Waal C. H.zn.
OPRICHTING TONEELGROEP
IN DE COCKSDORP
Nu het zomerseizoen ten einde loopt
en de laatste gasten ons eiland gaan ver
laten, hebben we weer tijd om aan an
dere dingen te gaan denken. Een van die
dingen is de ontspanning in het komende
winterseizoen.
Een van de mooiste middelen tot ont
spanning is het toneelspel. Een goed to
neelstuk is een genoegen, zowel voor de
speler als voor de toeschouwer.
Dat De Cocksdorp goede toneelspelers
heeft, is wel gebleken in de goede dagen
van O.D.I.T. Helaas echter ging O.D.I.T.
len onder en wederoprichting bleek niet
mogelijk. Voor De Cockdorp is het ont
breken van een goede toneelkern een
groot gemis. Bovendien zullen velen, zo
wel de „geroutineerden" als beginnelin
gen graag nog eens willen spelen.
Het is daarom, en om de inwoners van
De Cocksdorp een avond van goede ont
spanning te bezorgen, dat de dorpscom
missie van De Cocksdorp een toneelgroep
op wil richten. Deze toneelgroep zal dan
optreden onder auspiciën van de dorps
commissie. Van een wederoprichten van
O.D.I.T. is dus geen sprake.
De dorpscommissie heeft reeds de toe
zegging van een goede regisseur, dat hij
ac spelleiding op zich wil nemen. Het
woord is dus nu aan de spelers!
De dorpscommissie vertrouwt er op,
dat velen zich zullen aanmelden; dat er
goede toneelspelers in De Cocksdorp wo
nen is immers bewezen. Ook degenen,
die nog nooit gespeeld hebben, worden
opgewekt zich aan te melden als soeler.
In verband met de voorbereidingen
liefst zo spoedig mogelijk aanmelden,
hetzij mondeling, schriftelijk of telefo
nisch bij een van de volgende leden van
de dorpscommissie: mevr. Zijm-Witte,
G. Monen of J. J. Westdorp.
MOND- EN
KLAUWZEERBESTRIJDING
Het Landbouwschap herinnert er aan,
dat met ingang van 1 september geen
verklaringen voor mond- en klauwzeer
meer worden afgegeven voor runderen
geboren na 1 januari 1958, tenzij zij ten
minste 14 dagen en ten hoogste 4 maan
den geleden tegen mond- en klauwzeer
zijn geënt. Zoals bekend mogen runderen
boven 4 maanden zonder verklaring niet
worden vervoerd.
Van dit verbod wordt ontheffing ver-?
leend voor het vervoer naar een keuring
voor jongvee als de keuringsplaats niet
meer dan 5 km. van het bedrijf is ver
wijderd. Het jongvee moet dan deel uit
maken van een geënt rundveebeslag en
zelf ook na 1 januari 1959 geënt zijn.
AGENDA VAN DE STICHTING
CULTUREEL WERK TEXEL
Donderdag 3 september
Den Burg, Dorpshuis, ledenvergadering
fotoclub „De Kiekendief".
Vrijdag 4 september 1959
Den Burg, „Oranjeboom", Vertoning
Texelfilm.
