Nu hebt u precies
extra redenen
om hij Albert Heijn
te kopen!
Xf4N
APPELNOES
68
SPINAZIE
SS
m
mm
mmui*
RUST
DIK VET SPEK
69
Albert Heijn
IUHSVEIE47
CACAO SS
Gebraden gehakt
GROTE REPEN
BOEREMETWORSI
paüiüflr maakt u het leven goedkoper
Een greep uit onze 60 belangrijke prijsverlagingen:
Keetmeisje
in Europoort
Jg'
mi
ufl
die elke D^t
I ..Ji tern^veel
<ToofeifeSf,
sche Albert Hei}»!
ri^r AlP v-
Gelderse
,0° gram
Macaroni elleboogjcs 250 gram 20
Biscuits Molen rol 225 gram SS
Koffie huishoud 250 gram 29
Kapucijners 500 gram 39
Maizenaper P,« 18
Soepgroenten 2 un*. 45
Prima Slaolie grote fles 98
Boterhamworst 200 gram 43
Abrikozen200 gram 59
VAN
GOUDREINETTEN
LITERBLIK
LITERBLIK
DROOGKOKEND
GEBROKEN
lAU AARDBEIEN
|IIPI PER POT fj
IN JUS
BLIK 4 BALLEN
BUTTERSCOTCH
voor ^1 tfH
500 GRAM Z7
100 GRAM 38
500 GRAM
1
I 8
S.V. TEXEL
Uitslagen van zondag:
4e kl. A.: Hollandia T.-Schagen uitgest.;
De Foresters-Texel 00; LSW-Limmen
4—1; RKAFC-USVU 1—3; BKC-Vios
2—4. Afd. N.H.: Succes 3-Texel 2 2—0;
jun. Texel-Helder b 21; adsp. Texel-
De Koog 12.
Handbal: Hugo Girls-Texel 05; adsp.
Texel-JHC 13—0.
Het zag er somber uit voor ons 1ste
elftal. Hans was nog geblesseerd, Max
eveneens, maar was dit wel zo? Ruud
was eveneens niet in staat om te spelen.
We geloven dat we verdedigend^ wel in
prima vorm geweest zijn en mogen met
dit resultaat zeer tevreden zijn.
Texel 2 is geheel uit het lood geslagen;
ook nu werd weer verloren. Het zal voor
de eer nodig zijn a.s. zondag thuis te
winnen.
De junioren speelden een spannende
strijd tegen Helder b. Hier waren vooral
de achterhoeden volop in actie. We zagen
aanvallend soms wel aardig spel, maar
vooral de binnenspelers bleven onder de
maat. Doordat de H.-junioren groter van
stuk waren deden enkele spelers in de
voorhoede het te voorzichtig aan, waar
door H. steeds alle tijd kreeg om weg te
werken.
Texel nam de leiding door een scrim
mage vlak voor het doel en het werd
vóór de rust zelfs 20.
Na de rust deden we enige goede aan
vallen, waar Teun het sterk probeerde.
Reeds van de aftrap brak Abe door,
maar ging sneller dan de bal. Teun
schoot tegen de paal, Daan weerde zich
goed. De H.-aanvallen waren even tal
rijk, maar door goed samenwerken tus
sen Zutphen en Fokko en door zeer
slecht schieten der H.-mannen bleef het
voorlopig 20. Maar toen Fokko even
weifelde was het 21. Dit werd ook de
eindstand.
De adspiranten moesten, na vorige
week zo'n flinke overwinning (50) op
ZDH behaald te hebben, nu de eer aan
de Kogers laten, zij het dan door een
eigen inzet.
Handbal. Hugo Girls 1-Texel 1.
In Heerhugowaard aangekomen, zag
het er niet best uit, want het veld was
één en al water. Texel kwam met 10
dames in het veld, want één der dames
was op reis gegaan. Had wel afbericht
gedaan, maar dit was niet door Van
Zeijlen doorgegeven. Toch gingen deze
tien het veld in met de wil deze wedstrijd
tot een goed einde te brengen. Nu ze
hebben allen een goede wedstrijd ge
speeld. Er werd prima geplaatst en snel
doorgespeeld. Doelpunten moesten er wel
komen, want Texel kwam steeds weer
terug. De prima spelende H.-keepster
wist echter van geen wijken, maar ein
delijk moest ze dan zwichten voor een
hard en zuiver schot: 01. De H.-Girls
komen meestal niet verder dan de goed
gesloten Texel-achterhoede. Enkele har
de schoten verwerkte Joop heel goed en
zij wist haar doel schoon te houden.
Texel komt weer snel opzetten en de
stand wordt 02. Rust.
Na de rust hetzelfde spel, met Texel
veel gevaarlijker en spoedig werd het
03. Joop moest nog een paar keer han
delend optreden, maar zij houdt haar
doel schoon. T. combineert keurig dooi
de achterhoede heen en voert de stand
tot 04 op. Nog éénmaal vinden wij het
H.doel en met een 05 stand eindigen
wij deze sportieve en leuke wedstrijd.
Ook de adspiranten deden geen half
werk; met liefst 130 werden de
JHC'ertjes naar huis gestuurd. Prima.
A.s. zondag: Texel 1 vrij; Texel 2-
ZAP 2; jun. JVC-Texel, 10 uur; adsp
Texel-Oosterend.
TEXELSE BOYS-NIEUWS
Tex. Boys-Duinranders 22.
Het is Boys 1 gelukt de leider Duin-
randers 1 punt afhandig te maken. Direct
na de aanvang ontwikkelde zich een zeer
snelle en aantrekkelijke wedstrijd. Na 8
min. spelen was het r.buiten Burgering,
die een misverstand in de Boys-achter
hoede afstrafte en hierdoor Duinranders
aan de leiding bracht. 5 min later kreeg
FEUILLETON:
door H.A.N.S.
1 Een dreunende slag deed de oude
boerderij op zijn grondvesten trillen. De
zoldering kraakte en vertoonde op ver
schillende plaatsen kieren, waaruit stof
neerdwarrelde. Achter het behang ritsel
de traag de kalk omlaag, een geluid ver
oorzakend als of er een legertje muizen
op de vlucht sloeg. Op de bovenverdie
ping klonk glasgerinkel.
Christa, die met opgetrokken wenk
brauwen en een verbeten gezicht stond te
kijken naar de stijgende lijn van de hoge
dijk, die buiten langs de ramen werd op
geworpen, deed onwillekeurig een stap
achteruit.
De ergernis week niet uit haai ogen
toen ze een blik op haar broer wierp, die
heel even met een frons op het voor
hoofd rechtop veerde, daarna met een
laconiek gebaar het gruis van zijn papie
ren streek en zich dan weer onverstoord
over zijn schrijfwerk boog.
Er klonk scherp verwijt in haar stem
toen ze zei: „Je zou bijna denken, dat dit
oude gebouw meer verweer voert, dan de
bewoners zelf". Haar ogen volgden
waarderend de zware eikenhouten bal
ken van de zoldering en met warmte ver
volgde ze: „Het houdt zich nog steeds
prima, al schijnen de explosies bij het
opruimen van de bunkers voortdurend
zwaarder te worden". Ze loosde een
zucht. „Goed...., braaf huis", zei ze
fluisterend.
Mark richtte zich op en keek zacht
hoofdschuddend naar zijn zuster. „Je
weet hoe ik er over denk", zei hij.
„Waarom je krachten verspillen aan iets,
dat nutteloos is? Het is beter, om in de
toekomst te zien en al je energie te be
steden aan de nieuwe tijden, die ons
wachten".
Zijn blik gleed vol genegenheid over
de Boys-rechtsback de bal verkeerd op
zijn schoen en de hieruit komende voor
zet werd door de D.-midvoor Kaandorp
van zeer dichtbij keihard ingeschoten:
02. Door enthousiast spel ondernamen
de Boys ook verschillende gevaarlijke
aanvallen, waarbij de D.-achterhoede alle
zeilen moest bijzetten. Na een half uur
spelen was het de Boys-midvoor M. v.d.
Wetering, die zeer onverwachts inschoot
en hierdoor de stand op 21 bracht. De
zelfde speler had ook een groot aandeel
in het 2de Boys-doelpunt, want lVt mi
nuut voor de rust door A. Boogaard werd
gescoord, want de afgemeten voorzet
kwam, na zich mooi te hebben vrijge-
speeld van zijn voet: 22.
In de 2de helft lag het tempo aanmer
kelijk lager. Beide elftallen streden fel,
doch fair om het winnende doelpunt.
Eenmaal zagen we de Boys-l.back een
felle spurt ondernemen en hij kon hier
door juist de bal voor de doellijn weg
schieten, waardoor hij een zeker schij
nend Duinranders doelpunt voorkwam.
Eindstand 22.
De Boys-junioren hebben in een min
der goede wedstrijd op het nippertje van
Watervogels junioren gewonnen. C. Tim
mer maakte vlak voor het einde het
winnende Boys-doelpunt.
Boys a won zaterdagmiddag van Boys
b met 60.
Zondag a.s.: Oudesluis 1-Tex. Boys 1;
Tex. Boys 2-Geel Zwart 2. Dit is een
wedstrijd voor het Zilveren Kruis. De
junioren zijn vrij en zaterdagmiddag
speelt Boys a weer tegen Boys b.
Terreindienst: C. de Grave, Jac. Witte.
Z.D.H.-NIEUWS
Het eerste sloot de comp. met een 31
nederlaag in 't Zand tegen Geel Zwart.
De adspiranten zorgden voor een aan
gename verrassing door de belangrijke
wedstrijd tegen Oosterend met 10 te
winnen. Keurig gedaan, jongens.
Het 2de gaat zondag voor de laatste
wedstrijd tegen HRC. De adsp. spelen
thuis tegen De Koog.
S.V. DE KOOG
Uitslagen: Texel a-De Koog a 1—2;
Wieringerwaard 2-De Koog 1 30; Hel
der 6-De Koog 2 31.
De adspiranten behaalden een ver
diende overwinning op Texel.
De Koog 1 kon het niet bolwerken te
gen leider Wieringerwaard 2. Met 30
moesten zij het onderspit delven. Het
eerste is op de vierde plaats geëindigd.
Het tweede moest de „eer" aan Helder
6 laten in een harde, onsportieve wed
strijd. De scheidsrechter had de wed
strijd niet in de hand. De Koog nam vrij
spoedig de leiding uit een corner, welke
stand lang gehandhaafd bleef. Vlak voor
rust doelpuntte Helder tweemaal, zodat
de rust inging met een 21 achterstand.
Vijf minuten voor tijd werd het met een
buitenspeldoelpunt nog 31.
BRIDGEN
A.:
1. mevr. Wonder-Stolk 70.00
2. Echtpaar Jouwersma 60.71
3. mevr. Kooijmans-Wessels 54.17
4. Dam-Dros 52.50
5. Mantje-Veenema 50.83
6 Bruin-Blom 47.62
7. Gebr. van Sambeek 44.64
8. Kellner- van Lente 39.17
9. Backer-Raven 38.10
10. Echtpaar v.d. Heerik 33.33
B.:
1 dames Hattuma-v. Heerwaarden 57.14
2. Bos-Gieze 55.36
3. v. Heerwaarden-de Vries 51.79
4. Bakker-Kuiper 44.64
Hedenavond competitiewedstrijd.
AAN DE H.H. SCHAPENHOUDERS
In verband met het onderzoek naar de
oorzaak van de z.g.n. „waterbuikjes" en
„rotte lammeren" worden de schapen
houders verzocht, bij aantreffen van deze
afwijkingen, dit op te geven bij de heer
Wensvoort, De Koog, tel. 230. Men wordt
dan tevens verzocht zowel de lammeren
als de nageboorten te bewaren, daar deze
voor onderzoek worden gebruikt.
de strijdlustige figuur van zijn zuster.
Christa's hele houding en gezicht toonde
weerspannigheid. Als een kunstschilder
nu het agrarische verweer tegen de op
dringende en alles opslokkende industrie
op hun eiland in beeld zou willen bren
gen, dan zou hij in Christa een prachtig
model vinden. Zoals ze daar stond, ge
kleed in een blauwe overall, de benen
stevig op de grond geplant, de handen
balorig in de zakken geduwd, was ze een
toonbeeld van de gezonde, ferme land
bouwersdochter, bezield met grote werk
drift, zonder dit te kunnen uitleven.
Groot en fors was Christa, met een stevig
en toch elegant en lenig figuur, zodat ze
ondanks haar mannelijke kleding een
aantrekkelijke en charmante indruk
maakte. Hoewel haar ogen nu fonkelden
van boosheid, lag er ook een vragende,
nog alles van de wereld verwachtende
blik in. Door haar kloeke bouw leek ze
ouder dan haar eenentwintig jaar, maar
wie de moeite nam aandacht aan haar te
besteden en dat waren er velen
werd getroffen door de klare oogopslag,
die getuigde van een onberoerd innerlijk.
Mark wist, dat ze op vele mannen een
verwarrende invloed uitoefende. Haar
optreden wisselde op een verrassende
manier, van argeloos kind tot zelfbe
wuste jonge vrouw. Zij toonde zich bij
zonder zelfstandig en toch was dat juist
de reden, waarom hij zich over haar niet
geheel gerust voelde.
„Christa", zei hij op overredende toon,
„geef je tegenstand op, kind. Leg je bij
de toestand neer. Dit is hier geen leven
meer. Aan een kant van het huis graven
ze aan de havens en benemen de dijken
ieder uitzicht, aan de andere kant wordt
de lucht verscheurd door de ontploffin
gen bij de bunkers. Hier is niets meer
voor ons te doen. Wees moedig, neem af
scheid van alles en ga met me mee naar
de Noordoostpolder. Werk mee aan onze
nieuwe toekomst. Het zal je nodige af
leiding bezorgen, zodat je het dierbaar
polderland hier niet zo zwaar zult
missen".
„Jij bent verliefd", zei Christa kortaf
en een beetje spottend. „Met verliefde
mensen kun je niet redelijk praten".
Mark's ogen liefkoosden de brief waar
aan hij bezig was. „Mijn allerliefste
Truus" luidde de aanhef. Ja, hij kon bet
moeilijk tegenspreken. Nog maar kort
had hij zich in de Noordoostpolder ge
vestigd of hij had daar het meisje, dat
aan al zijn idealen beantwoordde, ont
moet. Daarom moest hij toegeven, dat dit
hem al grotendeels had verzoend met zijn
nieuwe omgeving. Zelfs tijdens de enkele
dagen die hij op het eiland Rozenburg
moest doorbrengen, om zijn zaken te
regelen, trok zijn hart al weer naar
Truus. Niettemin bleef daar altijd nog de
onrust om Christa. Ze was meerderjarig
en kon dus doen en laten wat ze wilde.
Toch kon hij het gevoel niet van zich af
zetten, dat hij haar onbeschermd achter
liet. Ze had zich in het hoofd gezet, om
tot de laatste dag dat hun boerderij
mocht blijven staan, op het eiland te
blijven. Door hun verzet tegen de ont
eigening, die ten behoeve van de in
dustrie allerwege werd uitgevoerd, had
den zij een half jaar uitstel gewonnen.
Dit had Christa versterkt in de mening,
dat alles voor hen nog niet verloren was.
Mark wist wel beter. Trouwens iede-
een die zijn ogen op Rozenburg de kost
gaf, kon zien, dat het voor de agrariërs
op het eiland gedaan was. Christa kon
heus wel verstandig denken, maar zc
kon geen afscheid nemen van al de din
gen die haar op haar geboortegrond zo
dierbaar waren geworden. Als kind had
ze gewandeld in de wijde polders met
hun wuivende korenvelden. Nooit raakte
ze uitgekeken op de ontelbare schakerin
gen in groen, bruin en geel van bomen,
heesters en velden, een natuurtapijt, dat
onderbroken werd door het rood en wit
van een eenzame woning of boerderij.
Terwijl Christa zonder inspanning de
lagere en later de middelbare school in
het dichtstbij gelegen stadje volgde, was
ze de overige uren bij het werk op het
land te vinden. Al vroeg verloren zij hun
moeder en enige jaren later werd hun
vader dood onder een omgekantelde
tractor gevonden. Christa had later ook
de zorg voor de huishouding op zich ge
nomen. Het werk op de boerderij bleef
zonder haperen doorgaan. In latere jaren
ging alles voorspoedig. De oogsten waren
gaaf en rijk, het vee glanzend en gezond.
Toen kwamen de geruchten die in
overrompelende snelheid aangroeiden tot
een reeks van nieuwtjes, welke voor de
bewoners bijna niet waren te verwerken.
Op Rozenburg, hun eiland, zou indus
trie komen. Maar daar zou het niet bij
blijven. Men sprak over zeehavens en
zelfs hoogovens.
„Gekkenpraat", zei men tegen elkaar.
Wat kan men hier doen in dit verlaten
land? Er zijn niet eens behoorlijke ver
bindingen met het overige deel van Ne
derland. Maar de stemmen van de plan
nenmakers klonken luider en beslister.
Niettemin bleef men op het eiland troost
putten uit het feit, dat de wetenschaps
mensen elkaar zo dikwijls tegenspraken.
Opeens was het niet meer te houden.
Over de Botlekbrug, die nog betrekke
lijk nieuw was, stroomden de arbeiders
toe. Nog gaf men de moed niet op. Dit
was immers een gedeelte van het eiland,
waarvan heel vroeger de vroede vaderen
al afstand wilde doen. Men moest dit
zien als een normale groei van het groot
Rotterdams havenbedrijf.
Angst, noch tegenspraak kon echter de
industrie keren. Voortschuivelend als een
grote slang, telkens even in rust, wan
neer er een groter brok werd verteerd,
nam ze bezit van het eiland. Officiële
plechtigheden wisselden elkaar af. Een
eerste paal voor dit en een eerste steen
legging voor dat. Men deed geen moeite
meer elkaar gerust te stellen. Een niet te
stuiten opmars was begonnen. Wie kende
niet reeds de Shell en de Esso? Wie had
niet van de scheepswerven van Verolme
gehoord? Het was verbijsterend en het
leek of heel Nederland zijn expansiedrift
alleen op Rozenburg kon botvieren.
