9
roen /wa
in het harL,
De heer J. J. van der Vlies
4 jaar directeur N.V. T.E.S.O.
Texel en de mosseleultuur
Honderden Texelaars hadden
leut met Sint Jan
'SDAG 15 FEBRUARI 1961
fEXELSE
74e JAARGANG No. 7532
COURANT
re N.V. v.h. Lanqeveld de Rooij
ïk-. Kantoorboek- en Fotohandel
Hand elsdmkkeri j
Burq, Texel - Postbus 11 - Tel. 2058
Verschijnt woensdaqs en zaterdaqs
Bank: R'damse Bank, Coöp. Boerenl.
Bank. Postgiro 652. - Abonn.pr. ƒ2,25 p.
kwart. 25 ct incasso. Adv. 10 ct p. min
4*EN EN TWINTIG APRIL 1937 werd
lieer Jac. J. van der Vlies benoemd
Birecteur-admimstrateur van de N.V.
P-cels Eigen Stoomboot Onderneming.
is in de afgelopen vierentwintig jaar
veranderd. De heer Van der Vlies
§8?lde ons dat de maatschappij, toen hij
rscgzen werd, 16 man personeel in
SBst had. Thans vinden 60 Texelaars er
fdagelijks werk.
stemming in 1937, de oude Texe-
jrs zullen zich dat ongetwijfeld her
téren, ging niet zonder gepraat en ge-
|Hjf in de Texelaar. Er waren drie
pUElse candidaten en na herstemming
;Jrd de heer Van der Vlies door de aan-
Jhljhouders gekozen.
De gekozen directeur was toen als
rste stuurman in dienst bij Van Nievelt
»udriaan en Co. te Rotterdam.
j Texelse maatschappij beschikte (1937)
er twee schepen, de Dokter Wagema-
mur en de Marsdiep. Later is de Voor-
grts er bij gekomen.
tn 1942 werd de veerdienst op Harlin-
n voor het eerst door T.E.S.O. gevaren
I ^werden ook de busdiensten overge-
i«men van de heren Boekei en Reuvers.
fenoeilijkste tijd die de scheidende di-
l,fcteur in het bedrijf heeft meegemaakt,
n de oorlogsjaren geweest. Er moest
tracht worden het bedrijf bijeen te
uden. De bussen werden allen in beslag
omen en ook het varende materiaal
acht zorgen.
Na de oorlog werd de busdienst onder-
Mden met vrachtwagens en in de loop
^r jaren werden steeds meer verbeterin-
n aangebracht. De Dokter Wagemaker
gjird vergroot en verbeterd.
Menige reis heeft de heer Van der
ies gemaakt naar Arnhem, om de
►aèepswerf te bezoeken, waar „De Da-
raad" werd gebouwd.
De heer Van der Vlies heeft in zijn
fectieperiode bij de N.V. T.E.S.O. drie
esident-commissarissen meegemaakt,
s.j^werd benoemd toen de heer W. H.
>eip president was. Daarna heeft de heer
ulder aan het hoofd gestaan en thans
de heer C. J. de Lugt president-com-
issaris.
De heer Van der Vlies vertelde ons dat
N.V. T.E.S.O wel een heel bijzondere
ajtschappij is en dat het niet mee zal
illen voor zijn opvolger de gemoedelijk-
?id van TESO te aanvaarden. De N.V.
3SO is de enige maatschappij, die o.a.
hplieren gratis vervoer geeft, die het
s^enbezoek in Den Helder voor allen
ïgogelijk maakt. Zakelijk gezien is dit
?set mogelijk, maar de N.V. TESO doet
it! De tarieven worden zo laag mogelijk
ihouden. De prijs van het autovervoer
s' bijna niet verhoogd, het personentarief
1_ •èinds 1937 80% gestegen.
Wat zijn Uw zorgen geweest?, zo heb-
k>n wij de heer Van der Vlies gevraagd.
„De haven te Oudeschild was en is nog
in probleem. Als ik aan de haven sta en
ei bij slecht weer de boot komen, dan
)d ik soms mijn ogen dicht, want dit is
ttnlijk geen haven. Dit is ook de oor-
tik, dat twee van onze mannen er een
waal van hebben overgehouden. Als het
paar dagen stormweer is, is de ver-
-ïtwoording bijzonder groot, maar er zijn
ïlukkig nooit ongelukken gebeurd. Wij
oeten veel risico nemen en dat hebben
el ook gedaan, maar dat is niet altijd
ezierig. Er is in de afgelopen jaren heel
ai veranderd, ook óns bedrijf is een
■^iïoenbedrijf geworden. In de winter is
zakelijk gezien niet mogelijk 60 man
■dienst te houden, maar toch doet de
S«50 het!"
r ,E)e scheidende directeur heeft altijd het
jMicipe gehuldigd dat als een werkne-
er 65 jaar is hij de dienst moet ver
ten 'en hij doet dit ook zelf.
De prettige samenwerking met perso-
pel en commissarissen noemde de heei
Th der Vlies, al wordt er op Texel veel
jroddeld, de zonzijde van zijn leven.
Ook Uw redactie kan terugzien op een
rettig samenspel tussen N.V. TESO en
2 krant, dit is zeker voor een groot deel
danken aan de bereidwilligheid van de
irecteur.
De heer Van der Vlies bekleedt nog
ele bestuursfuncties, hij is penningmees-
TONEELVOORSTELLING
UITGESTELD
De Waalder toneelvereniging ,,'t Ama-
ffirtje" zou op zaterdagavond haar
Ilireede voorstelling geven van: „Achter
Hwolken schijnt toch de zon". Helaas
gam, enige minuten voor de aanvang,
der speelsters, mevr. Luyken-Kete-
lar, zeer ongelukkig te vallen, zodat zij
■lar been dermate verwondde, dat dokter
chalkwijk haar enige weken rust voor-
direef.
Het gevolg was, dat de voorstelling
rerd afgelast en voor onbepaalde tijd is
itgesteld.
De heer Jac. J. van der Vlies heeft wel
de grootste evolutie meeqemaakt bij de
N.V. TESO sinds de oprichtinq van deze
maatschappij. Veel is er in de afgelopen
jaren veranderd en vooral na de laatste
oorlog heeft het bedrijf zich snel ont
wikkeld. Op bovenstaande foto de schei
dende directeur in zijn woonkamer aan
de Kogerstraat. Ook van hier uit worden
noq vele TESO-gesprekken qevoerd.
ster van V.V.V.-Texel; voorzitter van het
plaatselijk bestuur van de KNZHRM en
secretaris van de Vereniging voor vak
onderwijs in Westfriesland.
De vergadering verleende gisteravond
de commissarissen machtiging om in
overleg met de heer J. J. v.d. Vlies de
datum van afscheid vast te stellen.
Tijdens een receptie zullen de aandeel
houders dan afscheid kunnen nemen van
de scheidende directeur.
LEZING OVER ISRAËL TE DE WAAL
Op dinsdagavond, 21 februari, zal da.
G. A. Reinhold-Scheuermann in het
Waalder Dorpshuis „De Wielewaal" een
lezing met dia's houden over haar reis
naar en door Israël.
Gezien het feit, dat dit land meermalen
in het middelpunt der belangstelling
staat, is het wel zeer interessant er eens
iets meer over te vernemen.
De avond begint om kwart over acht.
DE ZEEDIJK TEN NOORDEN VAN
DE COCKSDORP
(Ingezonden)
Op de forumavond te De Cocksdorp
(door ziekte was ik daar niet) heeft men
daar, als ik het goed begrijp, kritiek uit
geoefend op de kwaliteit van de zeedijk
benoorden De Cocksdorp.
Is het vragensteller bekend, dat tijdens
de zware stormvloeden 1953 en december
1954 2x totaal geen schade aangericht is,
tot aansluiting aan de dijk 1937. Kwam
dat door de slechte kwaliteit?
Verderop is de dijk en bolwerk niet in
beheer bij de polder. Bezuiden De Cocks
dorp ontstond in 1953 wel schade, maar
niet verontrustend. Direct is daar de dijk
met klei verzwaard.
Of ik gerust ben over onze dijken?
Neen, beslist niet, omdat ze m.i. nu
eenmaal te laag zijn, wat in hoofdzaak
veroorzaakt is, doordat de bescherming
(duinen) zijn weggeslagen.
Vragensteller, als het aan ons Bestuur
lag, werd de dijk direct verhoogd. Dat
w j daar de algehele zeggenschap niet in
hebben, is U misschien met bekend, maar
meen niet dat ons Bestuur zich niet van
haar verantwoordelijkheid bewust is.
KI. Kalis
De Cocksdorp C 78.
ZATERDAG GYMUITVOERINGEN
Blijkens een adv. in dit nr. geeft Gym
nastiek Ver. „Texel" a.s. zaterdag twee
uitvoeringen, n.l voor kleuters en de
jongste adspiranten 's middags om 2.30
uur en de oudste adspiranten en hoofd
afdeling 's avonds om 8 uur. De jongste
afdelingen zullen hun kunnen tonen op
verschillende voor hen geschikte toestel
len en in de vorm van enkele dansjes enz.
Voor de hoofdafdeling vermeldt het
programma kastspringen, lange mat,
brug, rekstok, evenwichtsbalk, afgewis
seld met knotsoefening en vrije oefening
Daar het reeds 2 jaar geleden is, dat
de gym een uitvoering gaf, nemen wij
aan, dat de belangstelling groot zal zijn.
Het is dan ook aan te bevelen, spoedig
kaarten te halen, ze zijn verkrijgbaar bij
C. Mets. Vanavond is er plaatsbespreken
(zie adv.).
De slotrepetitie is vrijdag, voor de
kleuters en jongste adspiranten om 5 uur,
de oudere afdeling om 7.30 uur. Beiden
in „De Oranjeboom".
Onder bovenstaand opschrift drukten
wij in ons blad van 4 januari j.l. enige
passages af, die voorkwamen in het rap
port van Dr. B. Havinga over de mossel
teelt in de Waddenzee In dc Visserij
Wereld van 11 februari j.l. komt de
volgende beschouwing van de Redactie
van dat blad voor over het rapport:
Commentaar.
De Harlinger Courant tekende bij dit
rapport aan, dat het onomstotelijk naar
voren brengt, dat Harlingen het toekom
stige mosselcentrum zal worden. Dit is
natuurlijk een nogal dwaze uiting van
Harlings chauvinisme, aangezien het rap
port het antwoord schuldig blijft op de
alles beheersende vraag, of het zout
gehalte bij Harlingen voldoende zal zijn
om de aanleg van een verwaterplaats te
rechtvaardigen. En hoewel de rapporteur
hieromtrent, mede door het ontbreken
van gegevens nogal vaag blijft de op
dracht tot het samenstellen van het rap
port zal, hoewel daarover niet wordt ge
sproken, wel uit Friesland afkomstig zijn
merkt men nochtans in zijn opmer
kingen over het zoutgehalte aan de kust
bij Harlingen een sterke twijfel. Deze
twijfel bestaat niet bij Den Oever.
Trouwens de ijver van de Harlinger
Courant om nu maar meteen de gehele
mosselcultuur, mosselhandel en de daar
mede verband houdende bedrijven naar
Harlingen te verplaatsen, bleek ook na
een televisiereportage over de mossel
cultuur, waarbij prof. Korrmga zou
hebben gezegd, dat hij de voorkeur gaf
aan een kunstmatige verwaterplaats in de
Waddenzee.
Het standpunt van Prof. Korringa is,
naar hij ons mededeelde, nog hetzelfde
als hij in zijn rede op de jaarvergadering
van Zevibel te Tholen formuleerde, nl.
dat hij het mogelijk acht een kunstmatige
verwaterplaats in de Waddenzee te
maken. Dat daarbij Harlingen maatschap
pelijke voordelen biedt, doch Den Oever
door het zoutgehalte beter geschikt is.
Maar het is volgens prof. Korringa even
zeer mogelijk een kunstmatige verwater
plaats in Zeeland te maken, waar men
geen zorgen heeft over zoutgehalte en die
dan verder het voordeel biedt dicht bij
de bedrijven en bij de afnemers te zijn
gelegen.
Vertroebelde sfeer
Al die provinciale en gemeentelijke
aspiraties om het bloeiende Zeeuwse
bedrijf, dat het offer dreigt te worden
van de Deltawerken en dat gevormd
wordt door mensen, die aan hun land en
werk verknocht zijn, te annexeren, doen
allerminst prettig aan. Bedenkelijk is het,
dat er mensen zijn, die door hun uitla
tingen de sfeer rond dit menselijk zo
tragische en economisch zo uiterst moei
lijke vraagstuk op onverantwoordelijke
wijze vertroebelen.
Zo werd ons een artikel toegezonden,
dat het Tweede Kamer-lid, de heer Egas,
enkele maanden geleden in de Texelse
Courant schreef, waarin hij verklaart, dat
het zeker nuttig zou zijn als een deel van
de mosselvisserij zich naai Texel zou
verplaatsen.
De Waddenzeevissers, zo schrijft hij
verder, zien niet alleen hun visgronden
verminderen, maar bovendien zien zij
het goud uit de Waddenzee door vreem
den (sic! leve de apartheid, Red. Visserij
Wereld) naar boven halen, terwijl zij in
vele gevallen met koper (garnalen zijn nu
ook zo goedkoop niet, Red. Visserij We
reld) tevreden moeten zijn. De vraag is
dus, die zullen aanzitten rond de goed
voorziene mosseldis. Achter de schermen
is de strijd om de mosselen in de Wad
denzee al aangevangen. Een strijd tussen
gemeentebesturen, die graag een groot
stuk van de mossclbranche naar hun ge
meente halen. Strijd tussen provinciale
bestuurders, die de belangen van hun
gemeenten trachten te steunen. Strijd
tussen vissersorganisaties, die elk de be
langen van de eigen leden trachten te
behartigen.
De heer Egas besluit dit fraaie en ani
mositeit bevorderende artikel als volgt:
Het streven zal er op gericht moeten zijn,
dat Texel over 10 of 20 jaar even be
roemd is vanwege de heerlijke delicates
se, die de mossel, gebakken of gezuurd,
kan zijn, als Yerseke dat nu in het Zuiden
is. Zij, die geloven, falen niet. Ik zal me
gelukkig prijzen, indien ik in de toekomst
Kent men in het zuiden van ons land
het carnaval, een feest van grote zotter
nij, ongekende vrolijkheid en bonte ver
mommingen, ook op Texel is zaterdag
avond carnaval gevierd.
Toneelvereniging Sint Jan zorgde voor
de gangmaker. Zij bracht deze avond een
klucht van Toon van Vuuren: „Katrina,
de hoogste prijs". Sint Jan heeft deze
avond werkelijk de hoogste prijs ver
diend.
„De Oranjeboom" was geheel bezet
toen de voorzitter van de vereniging, de
heer C. Witte Dzn., een bijzonder woord
van welkom sprak tot Pastoor Persoon en
Burgemeester De Koning.
Toen het doek opging, kwamen wij in
de huiskamer van een journalist, John
Jaspers (H. Schrama) en zijn vrouw Elly
(mevr. Verwey-v.d. Linde). Dit span was
op één dag na een jaar getrouwd en de
jonge journalist verwacht schoonpapa,
Everardus de Vos (C. Witte) en schoon
mama Christina (L. van Heerwaarden-
Gieles); tevens een vriend Gerard Mols
(W. Visser) met zijn verloofde Rita (Th.
Witte). Als dit span later op de avond
arriveert zit meteen de carnavalsstem
ming er in.
Schoonpapa doet de twee andere man
nen het voorstel eens een avondje gezel
lig uit te gaan. Hij heeft alles geregeld en
na enige tegenwerking der vrouwen we
ten de heren het zo te versieren, dat John
een verslag moet gaan maken van een of
andere belangrijke lezing. Uit kameraad
schap gaan schoonpapa en vriend mee.
Zij komen echter terecht op een groot
liefdadigheidsfeest voor verwaarloosde
kindertjes. John koopt een lot en dat lot
doet hem later de das om.
Het is een aaneenschakeling van aller
lei dwaze situaties. Vooral als het edele
driespan midden in de nacht in een aller
beste stemming, voorzien van feestneus
en ballonnetjes de kamer binnen komt.
De drie vrouwen hebben tot ver na mid
dernacht vele verhalen van Peter de
butler (C. Witte-van Driehuis) aange
hoord.
De volgende morgen wordt het span
wakker en doet zich te goed aan iets
hartigs in de keuken bij Peter. Inmiddels
wordt de post door de dames openge
maakt en blijkt dat John een hoofdprijs
heeft gewonnen op het lot dat hij kocht.
De tekst van die brief luidt; U heeft de
hoofdprijs „Katrina" gewonnen.
Als Peter later op de dag alleen thuis
is, komt er een juffrouw van een bureau
voor werving van huishoudelijk perso
neel, waarvan mevr. Jaspers lid was ge
worden. Deze juffrouw Punt (mej. Ley-
dekkers) brengt een pupil die zij als
dienstbode '(intern) achterlaat. En als
Peter hoort dat dit Katrina is, weet hij
niet beter of zijn meester heeft déze prijs
gewonnen. Katrina (mevr. M. Schrama-
Taag) is een zeer pittige veeg, die niets
aanneemt en alleen maar verwonderd is
over de gang van zaken. Want als later
de dames en de heren thuis komen, staan
ze stomverbaasd naar dit allesbehalve
aantrekkelijke schepsel te kijken.
Nadat er een autosloper, de heer Kwiek
(A. van Heerwaarden) op het toneel is
op Uw eiland nog eens „heerlijke Texelse
mossels" zal kunnen eten, als een bewijs
van het feit, dat Texel niet gefaald heeft.
En met deze gastronomische ontboeze
ming eindigt de heer Egas deze valse
voorspiegelingen, die te doorzichtig zijn,
dan dat ze hem op Texel nog enige
stemmenwinst zouden kunnen bezorgen.
Minder dwaas, maar niet bijster objec
tief is het artikel, dat de heer T. Mar
seille, verbonden aan het E.T.I. in Fries
land, onlangs in Economisch Statistische
Berichten schreef en waarin hij zegt, dat
het vanzelfsprekend is, dat de kunst
matige verwaterpiaats in het Noorden
dient te worden ingericht, waarbij hij
Harlingen bedoelt. Met het gemak van de
onwetende schrijft de heer Marseille dan
over de biologische en technische proble
men, die dienen te worden opgelost en
voorts: „Het vraagstuk van de verwater
plaatsen kan slechts worden opgelost, in
dien men zich los maakt van de be
staande vormen en zich niet bindt aan
oude schema's en lokale belangen". En
dit zegt dan een man, wiens gehele ar
tikel een pleidooi is voor lokale belangen
in het Noorden.
Wat zou men er van zeggen wan
neer men de gehele ontwikkeling nu
eens overliet aan het mosselbedrijf
zelf en aan de provincie Zeeland, die
straks naar wij vrezen als gevolg van
het roemruchte Deltawerk grote kans
heeft een vergeten hoek achter een
miljardendijk te worden en die men
thans met vaak ongefundeerde argu
menten van een bloeiend bedrijf
tracht te beroven.
Is het verder verantwoord om met de
onzekerheid van wat de Waddenzee
straks zal produceren, wanneer ook daar
de parasiet zal zijn doorgedrongen, zulks
een sterke aandrang uit te oefenen om
het bedrijf naar het Noorden te ver
plaatsen?
verschenen, deze schijnt ook interesse te
hebben voor Katrina (al is het dan niet
zakelijk), brengt mr. Paal (de heer C. de
Grave) uitkomst in deze verwarring. Het
bewuste lot heeft de kranteman inmid
dels aan Kwiek overhandigd met de ge
dachte, dat die dan ook Katrina mee zal
nemen. „Katrina" blijkt ook de naam van
een landhuis te zijn, dat op dat lot is ge
vallen. De autosloper springt over het
toneel van geluk en belooft aan dienst
maagd Katrina een 6-persoons Ford
De lachsalvo's volgden elkaar snel op,
vooral als C. Witte op een doos gebak
neervalt, die hij heeft meegebracht om de
zaak weer te „lijmen".
De elf spelers hebben allen hun beste
beentje voorgezet. H. Schrama was de
vlotte journalist, die echter nog nooit een
slippertje had gemaakt. Zijn spel was los
en prettig. Mevr. Verweij kwam eveneens
leuk en vlot voor de dag. Van de heer
C. Witte behoeven wij niets te schrijven,
een dergelijke oude rot staat zo vast in de
schoenen, dat ook de leut hem niet van
zijn stuk brengt.
Mevr. van Heerwaarden-Gieles, mej.
Th. Witte en de heer Visser waren de
medespelers van de eerste drie genoem
den. Met elkaar was het een eenheid.
Katrina, mevr. Schrama, was een
apartheid op de planken. Om haar spel,
houding en gevatheid is hartelijk ge
lachen. Ook de rol van huisknecht, ge
bracht door C. Witte was zeer goed. Zijn
correctheid was stijf, maar toch juist. De
bijrollen van mej. Leijdekkers, A. van
Heerwaarden en C. de Grave kwamen
goed tot hun recht.
De heer Luyckx heeft als regisseur alle
eer van zijn werk en Sint Jan kan ook nu
weer terugzien op een succesvolle avond.
De toneelaankleding werd verzorgd door
de fa. Moerbeek met medewerking van
Electrohuis Bakker.
Direct na de uitvoering werden ten
bate van de Anti-Honger-actie feestattri-
buten verkocht voor het bal, dat tot diep
in de nacht velen op de vloer heeft ge
houden.
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Woensdag 15 februari (heden) worden de
moeders van Den Burg en Oudeschild
verwacht van 13 tot 16.30 uur.
VERLOTING T.B.V.
REDMER IJSXA SCHOOL
Vanaf woensdag zullen de leerlingen
van de Redmer IJska-school trachten een
duizendtal loten a ƒ0,25 te verkopen.
Het doel van deze verloting is te komen
tot de aanschaf van een nieuw projectie
apparaat, te gebruiken op de school en
eventueel ook voor verenigingen.
Het huidige apparaat voldoet niet meer,
het beeld is te klein en het is zelfs al
voorgekomen, dat mooie filmstroken to
taal werden vernield.
Een projectie-apparaat is een zeer nut
tig lesmiddel voor aanschouwelijk on
derwijs. De oudercommissie en het hoofd
der school spreken derhalve de hoop uit,
dat een ieder naar vermogen zal bij
dragen door het aankopen van lootjes.
Stel de jeugd niet teleur, als ze bij U
aankloppen.
FORUMAVOND TE DE KOOG
De experimentele Jeugddienst, die
zondag j.l. in de „Kleine Vermaning" is
gehouden, was zeer goed bezocht. Er wa
ren plm. 120 bezoekers.
In het kader van dit jeugdwerk zal er
a.s. zondag, 's avonds half negen in het
Jeugdhuis een forumavond gehouden
worden, waar de jeugd vragen kan stel
len en verschillende problemen bespro
ken zullen worden o.m. over instuif en
jeugdwerk in het algemeen.
In het forum hebben zitting: da. Rein-
hold, mej. A. Boogaard, mevr. Vlaming
en de heren P. Vermeulen en J. v.d.
Kerkhof.
Er wordt gratis koffie geschonken.
Jongelui, kom zondagavond allemaal
naar het Jeugdhuis en zet je vragen nu
reeds op papier.
BOND VAN PLATTELANDSVROUWEN
AFD. TEXEL BIJEEN
Mej. Veenstra van de Huishoudelijke
Voorlichting verzorgde donderdag 9
februari een avond voor de afd. Texel
van de Ned. Bond van Plattelandsvrou
wen. Eerst gaf mej. Veenstra een duide
lijk overzicht van de opleiding en het
werk van deze dames der Huish. Voor
lichting, waarvan er 52 in ons land werk
zaam zijn, en van haar eigen werkzaam
heden hier op Texel speciaal.
Daarna werd een heel leuke Ameri
kaanse film vertoond over koude schotels,
sandwiches enz., op Amerikaanse wijze
klaargemaakt, waarna mej. Veenstra het
ons in werkelijkheid op Hollandse wijze
liet zien en proeven.
Door twee van de aanwezige dames
werd nog een lekkere huzarensla klaar
gemaakt, waarvan ieder een hapje mocht
proeven. Al met al een gezellige en leer
zame avond, waarvoor mej. Veenstra
hartelijk dank werd gebracht.
