Bengelenhengelen hengelen Eén week modekoningin 35 110 62 98 VERANDEREN VAN RICEITING BLIJFT EEN SPEL MET DE DOOD SNIJWORST RIJST prima LIMONADE SIROOP LIEBFRAUMILCH fl*" goedkoper THEEWORSTJE MADELIEFJES PUDDING 42 en 16 zegels gratis 60 en 24 zegels gratis APELDOORNSE MEISJES HUISHOUDJAM 69 en 28 zegels gratis EDELKANDIJKOEK 89 en 36 zegels gratis AGAR zacht fruit, 200 gram 44 en 18 zegels gratis FRUITCOCKTAIL 82 en 32 ABRIKOOSJES 68 en 28 zegels gratis Overal in het land zijn de hengel sportliefhebbers er dit weekend weer opuitgetrokken. Voorzien van klein en groot materiaal vertoefde men aan de waterkant om zo'n lekker visje te van gen. Ook op het eiland treft men weer re gelmatig de sportvissers aan de zee dijken. Zondagsmorgens trekken ze bij tientallen richting Oudeschild en De Mok om in zee hun geluk te beproeven. Dikwijls komt men dan thuis met een heerlijk stukje zeebanket. Het materiaal dat men aan de dijk gebruikt om te vis sen bestaat uit een kleine, maar stevige hengelstok en onder aan die stok zit dan een molen gemonteerd, waarop di verse meters snoer is gedraaid. Deze werphengel voldoet de Texelaars prima. Steeds vindingrijker wordt men met het gebruik daarvan. Ook vakantiegangers treft men dik wijls aan de dijk met het benodigde hengelmateriaal. Er zijn er echter ook die wel eens zouden willen vissen, maar geen hengel bezitten. Daar is natuurlijk raad voor, want in diverse zaken op het eiland treft men, te kust en te keur, het materiaal aan. Sinds kort is er juist voor de vakantiegangers iets nieuws ver schenen. Men kan nu ook vissen met een katapult. Wij weten allemaal wat een katapult is; een apparaat waar je als jongen zo heerlijk mee kunt schieten. Maar reeds een enkele maal heeft in de Texelaar een advertentie staan over het Vissen met een katapult Dat kan, al is het nog niet eerder ver toond. En waarom ook niet, er bestaan indianenstammen die met pijl en boog vissen of met een werpspeer. Er is al tijd behoefte geweest aan het vissen op enige afstand omdat vissen de mens zeer terecht overigens schuwen en het vangen van vis is dus alleen maar mogelijk als men de afstand, die de vis veilig acht, weet te overbruggen. Op het strand komt er dan nog het pro bleem bij, dat men zijn aas in water van enige diepte wil hebben. U ziet aan het strand dan ook uitsluitend werp hengels gebruiken, maar het gebeurt meermalen dat het aas door de slinger die het krijgt voor het het water raakt reeds van de haak is gevallen. De heer Mijnssen, die zijn vakantie altijd aan zee doorbrengt en een grote liefhebber is van de hengelsport, heeft er iets op bedacht. Zijn uitvinding de Flying Hooks bestaat uit een plastic koker waarin 4 haakjes met aas geborgen worden en die met een katapult wordt weggeschoten. Aan de voorzijde zit een loden dop, die door zijn zwaardere ge wicht sneller wil gaan dan de plastic koker en daardoor de haakjes met aas uit de plastic koker trekt op het mo ment dat deze na een reis van 60 a 70 meter de zeespiegel raakt. Aan de ach terzijde van de plastic koker zit een ny lon vissnoer bevestigd, dat de verbin ding vormt met de visser en dat zit opgerold om een schuin in het zand ge stoken plastic koker, die verder dienst doet om het hele vistuig in op te bergen. Nu, en dan maar wachten op de vis, die zich aanmeldt door aan het nylon vissnoer te trekken, dat de visser in zijn hand houdt. Dat maakt deze manier van vissen nog veel sportiever. Deze zomer voor het eerst zult U de Flying Hooks op het strand zien gebruiken, want sinds een paar dagen worden ze in Texelse hengelsportzaken verkocht. Het is wer kelijk een knappe vinding van de heer Mijnssen, omdat het zo verschrikkelijk eenvoudig is en voor iedereen te han teren, maar het spreekwoord luidt dan ook: Eenvoud siert de meester. Verdeling van de ongevallen veroorzaakt door richting verandering^ naar manoeuvre) FILMNIEUWS: Zaterdag-, zondag- en maandagavond: „WAAROVER MEN NIET SPREEKT" Mede op verzoek van een aantal art sen uit Apeldoorn is daar de film „Waarover men met spreekt" geprolon geerd. Deze artsen voerden aan, dat het meer dan nuttig was, dat ouders, lera ren en jonge volwassenen deze film konden zien, ja zelfs, dat ze deze film moesten zien. We hebben hier n.l. niet te maken met een film die voor een bepaald soort mensen interessant is gemaakt door een of andere sexuele inslag, maar met een film van buitengewone waarde en strek king. Het is een goede voorlichtende film. Dat ook het Nederlandse Bioscoop bedrijf haar voorlichtende taak aan de grote massa verstaat, wordt wel bewe zen met het in vertoning brengen van deze film. Waarom spreekt men niet? Het grote probleem wordt gevormd door onze opgroeiende jongens en meis jes, die zich vooral in deze tijd een zo grote mate van vrijheid veroorloven, dat menig ouderpaar ten einde raad is. Het grote gros van deze rijpere jeugd blijkt echter niet behoorlijk voorgelicht en gaat volkomen onvoorbereid het le ven in. Datgene wat zij zien als een zuivere verhouding tussen jongens en meisjes is vaak zelfbedrog. Vele jonge ren willen weten wat er op sexueel ge bied in de wereld te koop is en juist doordat ze niet weten wat het in feite is, worden zij het slachtoffer van eigen onkunde, of van onvoldoende en on juiste voorlichting. Dat de verhouding tussen jonge men sen niet altijd zonder gevolgen blijft is bekend. Het aantal ouders dat hun kinderen behoorlijk en op de juiste wijze de we tenschap meegeeft die ze behoeven is bedroevend klein. Vaak weerhouden valse schaamte, angst en schroom vele ouders om met hun kinderen te praten over dit onderwerp, dat het voortbe staan der mensheid ten nauwste raakt. De film „Waarover men niet spreekt" brengt op verantwoorde wijze de voor lichting die de ouders zelf zo moeilijk kunnen geven. Om niets van de voorlichting door technische tekortkomingen verloren te laten gaan en de aandacht in die pas sages niet af te leiden met voettitels is de voorlichtende tekst geheel in het Nederlands gesproken. Wie denkt dat in deze film ook rnaar een moment sprake is van filmsensatie komt bedro gen uit. Het medium film wordt vaak misbruikt, maar hier heeft de filmwe reld begrepen, dat zij ook een dienende taak heeft. Zondagmiddag: „KOM VAN DAT DAK AF" Ik weet niet of het u ook zo gaat, maar ik ben dol op buiksprekers. Welnu, in deze film hebt U gelegenheid een der grootsten, Paul Winchell, aan het werk te zien. Nu is op de film alles mogelijk, maar aan de authenticiteit van deze conversatie met zijn pop valt niet te twijfelen. Hij vertelt het weerbarstige kereltje, dat 's morgens niet uit zijn bed wil komen, weigert naar school te gaan, met zijn huiswerk zit te knoeien en allerhande kattekwaad uithaalt, een reeks verhalen, waarin het fameuze Amerikaanse televisie-trio „De Drie Stooges" in de zo gewaardeerde gooi en smijtstijl de hoofdrollen vervult, en eindigt met „Assepoester", dat, opge voerd door de Marquis-chimpansees weliswaar niet sprookjesachtig, maar wel verbluffend is. Nederlands nieuws O.a.: Vlaggetjesdag in Scheveningen; Vlootschouw van de luchtmacht; Pink- sterdrukte in West-Nederland; Auto race in Zandvoort, Von Trips wint „grote prijs van Nederland". Wereldnieuws O.a.: De conferentie van Evian; Voire de Paris geopend; De Vice-President van de Verenigde Staten op Formosa ontvangen; Geen alcohol bij wegver keer; De sponsenvissers van Kalymnos. FEUILLETON 26. Wie bracht zoveel belangstelling op om berekeningen met haar te maken? Joeg ze niet achter een droombeeld aan? Waren er werkelijk mogelijkheden in Nederland voor de haute couture. Zou de nuchterheid en het gebrek aan ro mantiek in het koude, kille landje niet voortdurend een beletsel vormen het elegant gekleed zijn, als een soort cultus te beschouwen? In een stemming van wikken en we gen bereikte ze haar hotel. In de hal trof ze een heel bekend fi guur aan, die daar bijzonder op zijn ge mak de krant zat te lezen. „Raymond", zei ze met verstikte stem. Hij keek haar grimmig aan en vroeg: „Nou, wat had je anders gedacht?" „Raymond", herhaalde ze verbaasd en liet zich naast hem in een stoel vallen. „Nuja" zei hij wat kwajongensachtig", „ik dacht, nu heeft ze me nodig en kan ik laten zien, dat het niet altijd in mooie woorden zit". „Ik jou nodig", deed ze niet begrij pend en teglijk beseffend dat er iets be ledigend in haar opmerking was. „Kan dat niet?" blafte hij. „Je maakt me bang", antwoordde ze. „Houdt me niet in het onzekere". Hij haalde met een veelbetekenend gebaar een Frans dagblad te voorschijn en vouwde dit tergend langzaam open. Terwijl hij de krant onder haar neus schoof, vlogen haar ogen over de pagi na' en bleven met een schok aan een grote, duidelijke foto hangen. Dan ver anderde haar gezicht in één schaterlach. „Nee maar", lachte ze. „Dat is Nancy, neekijk toch eens, Lieve vrede, wat heeft dat kind uitgevoerd?" En weer proestte ze het uit. Het bevreemde Henriëtte in het ge heel niet, dat Raymond doodernstig bleef. Hij kon nu eenmaal niet zo gauw de humor zien van dergelijke dingen. In zijn ogen betekende dit alleen, dat het personeel ver buiten het boekje was gegaan. „Je zult echt niet meer lachen", zei hij met een grafstem, „als je het verslag gelezen hebt". „Eerst even het onderschrift lezen", zei Henriëtte nog steeds lachend. Onze couturier Maxcel heeft met bij zonder groot succes een show gepresen teerd in Amsterdam - Holland, stond er. Hoe geweldig de gebrachte creaties in de belangstelling stonden, bewijst deze foto, waarop een bezoekster, een en al concentratie voor de getoonde modellen, haar schoenen onder de stoel heeft ge schoven. Henriëtte bestudeerde het gezicht van Nancy, dat in bijna devote aandacht naar de paraderende mannequin was gewend. Naast haar zat een opvallend knappe jongeman, die Nancy gadesloeg alsof ze meer voor hem betekende dan een oppervalkkige kennis. Op de foto maakte Nancy een lieve en charmante indruk. Ze wist wel, dat het kind smaak had, maar ze had niet verwacht, dat ze zonder toestemming een van haar mooie japonnen zou aantrekken. Het gaf een steekje van teleurstelling. Maar kon ze dit nu al veroordelen? Ze wist immers de oorzaak niet van dit optreden. Ze zou Nancy niet eerder beschuldigen, al vorens ze in de gelegenheid was zich te verdedigen. Met een klein beetje fan tasie en kennis van Nancy' aard, was ongeveer wel na te gaan, wat de be weegredenen waren, dat Nancy dit waagstuk had ondernomen. De glimlach week daarom niet van Henricttes ge zicht, toen ze zich weer tot Raymond wendde. „Lees nu het verslag eens", zei Ray mond, met dezelfde onheilvoorspellende stem. Henriëtte vloog het verslag door en opeens stokte haar adem. Daar stond, de bekende couturiëre Mademoiselle Henriëtte te Den Haag had een char mante vertegenwoordigster gestuurd die onnavolgbare zekerheid de meest begeerde modellen voor dit exclusieve modehuis wist te reserveren. Stomverbaasd en totaal overrompeld keek Henriëtte op. „Raymond", zei ze zacht, „dan ben ik geruïneerd". Voor het eerst slikte Raymond de woorden in, Dat heb ik je wel ge zegd Inplaats daarvan nam hij haar zacht bij de arm en zei meevoelend: „Dat valt je zeker tegen van Nancy, he?" „Ik, ik begrijp het niet", zei Henriëtte gebroken, terwijl het haar duizelde, als ze trachtte een vlugge berekening te maken van het benodigde geld. „Wat denk je nu te doen?" vroeg Ray mond. „Ga je de zaak opgeven?" „Nooit, nooit, nooit", zei Henriëtte hartstochtelijk. „Ik zal me hier ook wel weer doorheen slaan. Misschien kan ik met monsieur Bernhard tot een akkoord komen. Ik zal er veel bij moeten ver liezen, maar ik werk door, ik ga door", eindigde ze met een snik. „Henriëtte", zei Raymond zacht, ge troffen door haar grote moed en meer en beter begrijpend hoeveel dit werk voor haar betekende: „Mag ik je dan met het recht van je echtgenoot terzijde staan?" Henriëtte keek hem met grote be traande ogen ongelovig aan. „Jij wilt.. .nunu ik juist grote verliezen moet incasseren?" „Vanzelf, ik heb nooit naar je onge luk verlangd, dat niet. Maar wel hoopte ik, nog eens te kunnen bewijzen, dat ik naast je zou staan, als je iets zou over komen. Juist nu acht ik de tijd gekomen om aan een huwelijk te denken. Ik zal er in vredesnaam maar in berusten, dat jij met dit alles wilt doorgaan. Later zullen we overleggen. In ieder geval zal ik je bij je tegenspoed bijstaan. Nu heb ik tenminste het gevoel, dat ik me nut tig kan maken". „Maar Raymond, malle jongen toch", zei ze nog nasnikkend. „Waarom zulke gedachten? Ook in voorspoed kun je naar liefde verlangen en er erg geluk kig mee zijn. Zoals je tot nu toe leefde, wettigde je veel meer de indruk, van een vrouw te willen profiteren". Zij schudde haar hoofd. Door haar tranen heen glimlachte ze al weer. B f/m 15 lonl ZAr bij 4 pakjes margarine voor 160-10% vers, 250 gram van 125 voor 7 ^#.10% 500 gram van 39 voor 10% Zomerwijn-voordeel 0.75 liter van 165 yo?>rB (kgP-11 sinos-cffroort- frambozen-grenadine 0.6 liter von 140 voor I H ^pT-10% frisse Rijnwijn, elke 2e fles van 295 voor 195 èn 10% per stuk van 55 voor ^^-10% KOEKJE VAN DE WEEK -10% 250 gram voor si» 4* V T 2 pakjes, zonder suiker 2 pakjes, met suiker koekjes zak voor 10% diverse smaken, aardbeien etc. pot 93 en 38 zegels gratis rozebottel, kersen etc. pot 98 en 40 zegels gratis HUISHOUDJAM II diverse smaken, pot Kopen bij De Spar is sparen bij de koop blikje zegels gratis gevuld, 200 gram f De Spar'l WERKELIJK VOORDEEL - 10°/0 KORTING - 1Q00/0 KWALITEITi Jit< B Dei „Domme, domme jongen toch", zei ze teder. Raymond keek wat schaapachtig te rug. In werkelijkheid was het hem bij zijn terugreis uit Italië al te machtig ge worden. Toen hij zich realiseerde, dat hij Henriëtte nu wel eens voorgoed zou kunnen kwijtraken, voelde hij grote spijt. Hij haalde zich het levendige on derhoud voor de geest, dat Henriëtte met Biancia op het terras voerde, daar bij dacht hij terug aan de fonkelende ogen van dat heerschap en hij balde zijn vuisten. Bijna was hij in staat ge weest, weer rechtsomkeer te maken en Henriëtte desnoods met geweld terug te halen. Zijn gezonde verstand had hem ervan weerhouden. Niettemin meende hij in Parijs nog een poging te moeten wagen. Met een grote mate van zelf kennis had hij er eerst enige tijd over heen laten gaan, maar zijn rusteloosheid maakte hem duidelijk, dat hij niet bui ten Henriëtte kon en met loden schoe nen had hij haar vaste verblijfadres op- gezoéht. Daar hoefde hij niets anders te doen, dan haar komst af te wachten. Intussen was zijn aandacht op het kran tenartikel gevallen. Onmiddellijk be greep hij dat Nancy's aankopen ver bo ven Henriëttes krachten lagen. Hoewel hij verwonderd en verontwaardigd was over de poets, die Nancy hen speelde hield hij zich toch in de eerste plaats met zijn eigen hartsaangelegenheid be zig. Eindelijk zou Henriëtte zich klein en ongelukkig voelen. Hierop moest hij zijn strategie bouwen. Nu was er de mogelijkheid, dat hij als een volwaar* man naast haar zou staan. (Wordt vervolgd) Wij willen, nu we al weer over drempel van het seizoen zijn, nog ne een lijst uitgeven van vrije ruimte de maanden juli en augustus. D uitsluitend voor deze twee maand* Uw meldingen wachten wij gaarne hetzij schriftelijk dan wel telefonis vóór aanstaande vrijdagmorgen, 9 ju om 10.00 uur. Vergeet deze gelegenh* niet. U behartigt hierdoor Uw eig belang, en U bewijst de toekomst gast een goede dienst. Hebt U voor dit seizoen Uw bijdtf aan de V.V.V.-Texel al betaald? Wa* niet tot de kwitantieloper langs koJ Dat bespaart U onnodige kosten en helpt Uw organisatie aan het benodig geld om op haar beurt ook CrN haar financiële verplichting W te kunnen voldoen. -CL V.V.V.-Texel LAPPIE KNIJN EN HET VERDWENEN STANDBEELD 68. Toen kwam de burgemeester tussen beide. „Heren", zei hij. „Ik geloof, dat we nu wel genoeg meegemaakt hebben. Het was natuurlijk fout van U beiden om dat beeldje uit Meeuwenoord weg te nemen, maar ik heb een plan". Ieder een luisterde aandachtig. „We gaan vandaagbegon de burgemeester. „gezamenlijk het Meeuwenoordse beeld terugbrengen!" „Hoera!" riep iedereen „We nemen alles mee en gaan in Meeu wenoord een dubbel feest vieren". Zo gebeurde het. Een van de inwon holde vooruit om in Meeuwenoord gaan vertellen dat er ontzettend bezoek zou komen met een grote K rassing en dat ze alles maar in gertf heid moesten brengen

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1961 | | pagina 4