Groen '2wartsjexels het L ASPRO Texelaar in Nieuw Guinea Bugemeester C. de Koning installeerde eomité Actie 10 x 10 En woensdag zou hij voetballen!... 1 'ASPRO' &i... Ay ctmfifit; mrmrmmmmmmm T E/X EES E'»COU RANT iAG 9 JANUARI 1962 75e JAARGANG No. 7624 ve N.V. v.h. Lcmgeveld de Rooij Kantoorboek- en Fotohandel Handelsdrukkerij e Burg, Texel - Postbus 11 - Tel. 2058 Verschijnt dinsdags en vrijdags Bank: R'damse Bank. Coop. Boerenl. Bank. Postgiro 652. - Abonn.pr. ƒ2,25 p. kwart. 4- 25 ct inc. Adv. 10 ct p. mm. „Jongen, wat haal je in je hoofd....?!" was de eerste reaktie van mijn "J L'ders toen ik te kennen gaf graag naar Nieuw Gumea. uitgezonden te orden. Anderen vroegen me, of ik mijn geluk met dichter bij huis kon nden en waarom ik nou juist naar dat land wilde. Je las er immers mets jeds over? Ik voor mij was er van overtuigd, dat ik deze kans om iets meer de wereld ie zien, niet mocht afslaan. Stel je voor: In je diensttijd maak ii eeheel gratis een reis waar ieder jaloers op zou zijn, maakt kennis met een Gotisch vreemd land en komt misschien wel in aanraking met menseneters 53 i koppensnellers ook! Wat wil je nog meer. Maar ik kon me best voorstellen at mijn ouders dit enthousiasme nog niet deelden en eernj'k gezegd zou het Te helemaal geen voldoening hebben gegeven wanneer zij gezegd hadden: Nieuw Guinea? Natuurlijk jongen,ga maar gerust!" Neen, zoiets blijft een [-'ote onderneming en het is begrijpelijk dat goedwillende ouders bezwaren aken Zo heel geruststellend werd er in de kranten over Nieuw Guinea met «schreven reden waarom ik elk alarmerend krantebeneht begeleid liet gaan in uitgebreid mondeling commentaar om toch maar vooral aan te tonen dat et zo'n vaart niet zou lopen.Langzaam maakte ik vorderingen en uitein- eliik heb ik dan gewonnen. Ik hoop dat mijn ouders nimmer spijt van hun lestemming zullen krijgen. Op dit ogenblik ben ik blij' dat ik de onderneming leb doorgezet want nu reeds na een verblijf van drie maanden in de tro- n j£an terugzien op een aantal belevenissen die ik niet graag gemist u hebben. Ik zal ze trachten te beschrijven om U van het een en ander een Ahdruk te geven. De reis het vervullen van diverse ver- tingen zoals het aanvragen van een rldpas, inentingen, doorlichten enz., mij na lange tijd de definitieve ,rekdatum bekend gemaakt: 2 sep- >er. De reis zou worden gemaakt een DC 8 van de KLM via de route. Over de Noordpool dus! In [al zouden op dit traject slechts twee mlandingen worden gemaakt n.l. te horage in Alaska en te Tokio in De totale reisduur zou nauwe- 24 uur bedragen, luxueuzer en Ier kon het al niet! tijdig op Schiphol aanwezig te moest ik de dag tevoren reeds ;el vaarwel zeggen. Op de Vliegbasis jnburg bij Den Haag kon ik over aten en de volgende dag voegde ik daar bij mijn reisgenoten, een drie- luchtmachtmilitairen. We werden ar Schiphol vervoerd maar de grote land van het luchtverkeer, de mist, I ook hier roet in het eten gestrooid, is toestel, de „Orville Wright" stond in Dusseldorf en wachtte tot de cihthaven „schoon" was. Voordat het ft gearriveerd en klaargemaakt voor Bvlucht, waren ettelijke uren ver reken en het liep tegen vijf uur 's iddags toen we eindelijk konden in- appen. Van tevoren was reeds op de ïets aangegeven, waar men in het iegtuig plaats diende te nemen. Uit- :en was er dus niet bij. Het was er geluk dat ik geheel vooraan bij raampje een plaats kreeg toege- lézen, juist vóór een der brede vleu- zodat het uitzicht nauwelijks werd itoord door een der reusachtige almotoren. )e deuren werden gesloten en vol- voorschrift moesten de riemen •rden vastgemaakt en de sigaretten oofd. De motoren werden, voor ons iuwelijks hoorbaar door de geluid- .te cabinewand, gestart en het toes- rolde naar de baan. Dan nam het uid toe in yolume en na een ge ldige run bestormde de straalreus luchtruim. Vele Texelaars die dit :en zullen wel eens van de voordelige .biedingen van Aero Contractors of iiiberg hebben geprofiteerd en hun :htdoop dus hebben ondergaan, nkt U niet, dat het vliegen in zo'n propellorvliegtuig ook maar ligszins lijkt op de sensatie die men "eeft in 'n modern straalvliegtuig, les gaat zo onwaarschijnlijk soepel vlot, dat men zich pas op grote ftogte gaat realiseren dat er werkelijk jevlógen wordt. •eangstigend? In tegendeel. Iedereen 'il alles werkt zoveel mogelijk mee om iet de passagier aangenaam te maken. De bemanning van de kist heeft zich lat tot taak gesteld: de beroemde KLM service! Maar men betaalt er dan ook joed voor. Een vlucht zoals ik er een aakt heb komt een burger op 1400,te staan. Een retourtje is wat voordeliger en er is een vrij groot prijs verschil tussen de z.g. Economy klasse sn de eerste klasse. Wij als soldaten zaten in de Economy klasse en het is begrijpelijk dat men daar een iets min der groot comfort geniet. Zo zit men met drieen naast elkaar, niet bijzonder ruim dus en bij de maaltijden worden geen alcoholica verstrekt wat wel het geval is in de eerste klas, vrij over vloedig zelfs, daar gaat menig merk waardig verhaal over rond, dat U maar met een korreltje zout moet nemen. Na de start klom het toestel naar zijn kruishoogte terwijl Nederland, met Texel als een klein blauwgroen ei, on der ons doorgleed. Dan zagen we voor lopig niets anders dan de eeuwige blau wigheid van lucht en water, een land schap waar weinig „houvast" aan zit. We konden het dan ook nauwelijks ge loven, toen de gezagvoerder ons via de boordmicrofoon toesprak en vertelde, dat we op 11 kilometer hoogte zaten! Ook de snelheid was formidabel: bijna 900 km. per uur. Haast net zo snel als het geluid. We kregen de ene sensatie na de andere te verwerken. Na enkele uren vliegen kwam het eerste land in zicht; Een eiland met 'n hoge besneeuwde berg. „Jan Mayen Island", verklaarde de captain „met 'n berg van 3200 meter hoogte." We wa ren de Poolcirkel dus al een tijdje ge passeerd en naderden het echte Pool gebied. Op een zeker moment maakte het strakke blauw van het water plaats voor schitterende witte korreltjes: ijs bergen. Kort daarna kwam de grens van het drijfijs in zicht en het duurde niet lang meer of we vlogen boven een eindeloze witte vlakte. Geriefelijk en warm zaten we terwijl beneden ons de ijswoestenij voorbij gleed. De captain vertelde dat de temperatuur buiten het toestel 52 graden onder nul be droeg! Afgezien van de lage tempera tuur is menselijk leven op deze hoogte ook niet mogelijk door de zeer lage luchtdruk. In de huidige vliegtuigen, die gebouwd worden voor het vliegen op grote hoogte maakt men gebruik van een z.g. drukcabine. Passagiers en bemanning zitten in een hermetisch af gesloten ruimte die automatisch op juiste druk wordt gehouden. Het toestel wordt als het ware opgepompt en dat stelt tamelijk hoge eisen aan het mate riaal waaruit de romp is gefabriceerd. De ongelukken met de „Cornet" inder tijd waren te wijten aan een onjuiste rompconstructie waardoor het toestel ontplofte toen het op hoogte kwam. Uit die rampen heeft men de juiste conclusies getrokken en naderhand heeft een dergelijk ongeluk nooit meer plaats gehad. Vandaag de dag is het vliegen met straalvliegtuigen bijzonder safe. Veiliger nog dan de „ouderwetse" propellor-toestellen, die veel kwets baarder motoren hebben. Vergeet U overigens niet, dat het vliegen ook met propellortoestellen altijd nog 20 maal veiliger is dan autorijden! Enkele uren later ontdekten we in de verte een hoge bergachtige kust: Groenland. We vlogen over het Noor delijke puntje en konden goed waar nemen hoe Groenland verder bedekt is met een enorme ijskap, kilometers dik. Dit is de heer Johan Rijkelijkhuizen, geconcentreerd bezig met het testen van de apparatuur in de cockpit van een DC 8 op het vliegveld van Biak. TEXELAAR IN NIEUW-GUINEA In dit en de komende nummers kunnen de lezers een artikel aan treffen van een Texelaar, die thans in Nieuw-Guinea vertoeft. Harry de Graaf vervult in dit land zijn dienstplicht. Dat hij het daar naar zijn zin heeft, wordt duidelijk door de artikelen. Er wordt vandaag de dag veel over dat land geschreven. Laat de Texelse Courant het dan ook doen, zij het over een ander on derwerp. Hierbij de eerste afle vering. Dit is de kraamkamer van de ijsbergen. Uiterst langzaam schuiven de ijsmassa's als gletchers zeewaarts. Bij de kust breken de massa's en de reusachtige brokken drijven als ijsbergen in zuide lijke richting We naderden de magnetische Noord pool. Dat was duidelijk te zien aan de kompasjes, die sommige jongens had den meegenomen. Die instrumenten raakten naarmate het punt dichter be naderd wordt, helemaal de kluts kwijt. Het Noorden kon niet meer aangewe zen worden, want er wés eenvoudig geen Noorden meer! Toen deelde de steward aan ieder een lidmaatschaps kaart uit van de „Top of the World Order", een publiciteitsstuntje van de KLM. Enkele uren later zaten we bo ven Alaska. Sinds ons vertrek uit Am sterdam hadden we voortdurend in het zonlicht gevlogen. Op het moment dat we boven Alaska vlogen, moest het in Holland al lang nacht zijn. Geen won der, het Poolgebied kent een half jaar echter elkaar dag en een half jaar nacht. Zouden we enkele maanden later vertrokken zijn, dan hadden we de hele route in het donker gevlogen. Het eerste deel van de vlucht zat er nu bijna op. Alaska is zeer bergachtig. De gezagvoerder maakte ons attent op een bijzonder hoge top aan de rechterzijde. Het was de Mount Mc.Kinley, de hoog ste berg van Noord-Amerika. Een ogenblik later vlogen we boven de stad Fairbanks en het toestel begon lang zaam te dalen voor de landing in Anchorage. Naarmate we lager gingen vliegen werden de kleinere details van het landschap goed zichtbaar. De ruim ten tussen de hoge toppen zijn volge- groeid met enorme dennenbossen, afge wisseld door kale steenvlakten met kol kende rivieren en watervallen. Een der grootste stromen is de legendarische Yukon-river. Ten tijde van de Gold- rush in de vorige eeuw trokken dui- j zenden naar dit gebied om er het ge luk te vinden. Alaska was het goud land. In het water van deze rivier was ten ze onvermoeibaar de gedolven aardkluiten in de hoop er het begeerde gold-stuff uit te wassen Negen uren na de start in Amster dam zette onze gezagvoerder zijn DC 8 neer op het vliegveld van Anchorage. Ondanks de zeer interessante ervarin gen, was ieder toch wel blij dat de benen even gestrekt konden worden De dokter kwam aan boord en contro leerde de inentingsbewijzen. Daarna werden we een uurtje losgelaten. Anchorage is een typisch Amerikaan se plaats. Een beetje in Wild-West stijl nog. Die indruk werd nog versterkt, doordat het vliegveldpersoneel uitge rust bleek te zijn met een grote re volver! Alaska werd nog niet zo lang geleden de 49ste staat van Amerika en dat wil men kennelijk best weten. Overal zag je de Amerikaanse vlag met het portret van Kennedy. Heel veel huizen in Anchorage zijn van hout ge bouwd en geschilderd in felle kleuren. Het past prachtig bij het omringende berglandschap. Na het uitzoeken en verzenden van een Ansichtkaart werd het al weer tijd om ons toestel op te zoeken. We begonnen aan het tweede deel van de vlucht, richting Tokio. Na de start vlogen we boven het meest woeste berglandschap van Amerika. We verlieten het Poolgebied en kwamen boven de Beringzee en daarna de Stille Oceaan. In de verte konden we vaak de Aleoeten zien maar daar bleef het voorlopig bij. We konden ons nu amu seren met de diverse bezigheden die de KLM voor ons in petto had gehouden. Het meest beviel ons het eten! Zeer exclusief, voor de beide klassen gelijk, en samengesteld uit de meest vreemde ingrediënten. Lekker was het in ieder geval. Te Anchorage waren nieuwe kranten aan boord gebracht en daar mede konden we ons van de jongste wereldgebeurtenissen op de hoogte stellen. Tot Tokio hielden we het zo wel uit. Het was al laat in de middag toen Japan in zicht kwam. We maakten ons klaar voor de landing. Toen we laag over de Japanse hoofdstad vlogen konden we o.a. duidelijk de „Eiffel- toren" waarnemen. Het is een goed voorbeeld van de kopieerlust van de Japanners maar de toren is net iets hoger dan zijn Par ij se voorbeeld! Een perfecte landing op het Japanse vlieg- (Zie vervolg pagina 4) EEN NIEUW GELUID Nieuw jaar brengt ons een nieuw geluid De krant komt een dag eerder uit. Al moet ik U bekennen, Dat dit eerst nog moet wennen. Maar verder blijft, m'n lezerschaar, De Tesselaar de Tesselaar En brengt zij ons weer elke week Het nieuws uit dorp en streek. Een wedstrijd hier, een instuif daar, Een show, een kijkdag, een bazar, De t'rugkeer van de ooievaar. Het eerste lammetje van 't jaar, Beschouwingen en plaatjes, Van Groningen zijn praatjes, (In 't goede dan natuurlijk, Cor) ,,'t Fanfare", ,,D.E.K.", „Excelsior", Een blij geluid en wat geknor, Diverse ongelukken En ingezonden stukken. Wat is zo'n plaatselijke krant Toch bar gezellig in de hand, Een ieder die kent iedereen, Je leeft niet langs elkander heen, Maar hoort hier bij elkander Als eig lijk nergens anders. Zo wil ook in dit jaar de krant Weer voor een ieder zijn de band, De vraagbaak voor ons allen In velerlei gevallen. Dinsdags en vrijdags wordt voortaan Ons blad dus in uw bus gedaan, En, staat dat u misschien niet aan. Doe dan maar rustig wat ik zeg En stop hem lekker en dag weg, Dan blijft het zo het was, nietwaar? Tabé, de Rijmelaar. Op de foto Texels jongste comité. Jongeren hebben de handen ineen ge slagen om iets te doen voor een mede mens in nood. Dagelijks sterven dui zenden mensen van de honger. Burge meester C. De Koning heeft in Casino het comité geïnstalleerd. Het verheug de hem, dat er jongeren op het eiland waren, die gezamenlijk een comité vor men om te werken voor anderen. Veel, aldus burgemeester De Koning, hebben ouderen reeds bijeengebracht voor dit doel. Thans is het woord aan de jeugd. Op de foto zien wij, zitten aan de tafel, de heer J. M. de Vries, jeugd- consulent, ds. W. A. Soesan, voorzitter van het Mevrouw De Koning-hulp comité, ds. A. W. F. Waardenburg, mej. R. Visser, Den Burg, W. Goënga, Den Hoorn, J. Bonne, De Koog, W. Bruin, Oudeschild, mej. J. Bakker, Den Hoorn. Staande A. Bremer, Oosterend. H. Kooger, De Waal, J. Veldman, De Koog, H van Splunter, De Koog, T. Idema, Den Burg en mej. L. de Graaf. De Cocksdorp. De jeugd van het gehele eiland was dus wel vertegenwoordigd. In de komende weken zullen wij re gelmatig terugkomen op de actie, die het comité gaat voeren. 10 x 10 wil zeggen: Tien weken lang tien procent afstaan van je zakgeld. Dat de Texelse jeugd daaraan zal meewerken is ons duidelijk geworden tijdens de installa tie vorige week donderdag. De heer De Haan heeft tijdens deze bijeenkomst enkele goede films ver toond. Door die films is het nog weer duidelijker geworden wat zij, gezonde Texelaars, voor een ander mogen doen. Jan komt van school thuis. Heeft wat hoofdpijn, is rillerig... Opkomende verkoudheid? Griep? En woensdag zou hij nog wel in een schoolwcdstrijd meespelen! Wat te doen? 't Maar aanzien tot woensdag? Zo'n langverwachte wedstrijd mislopen? Of. JUIST! Wat hij nodig heeft is een veilige, veelzijdige pijn stiller. met snelle doeltreffende werking. 'ASPRO' werkt snel: zie hoe het direkt in water uiteenvalt. Zó snel wordt het ook in Uw lichaam opgenomen. 'ASPRO' werkt doeltreffend: door zijn wetenschappelijke samenstelling ver zacht 'ASPRO' ogenblikkelijk de pijn. 'ASPRO' is veelzijdig: juist door deze wetenschappelijke samenstelling kan 'ASPRO' zo veelzijdig worden toege past. Hoofdpijn, verkoudheid, griep, keelpijn, koorts vlug 'ASPRO'! 'ASPRO' is veilig: veilig voor maag, hart en nieren. Zelfs voor kinderen (als U zich aan de juiste doseringen houdt). 'ASPRO' helpt direkt - U voelt zich weer prettig en opgewekt. Ja,''ASPRO'doet méér! HOOFDPIJN, VERKOUDHEID, GRIEP. 7

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1962 | | pagina 1