De tijd van de „Broodjagers" is voorbij Toch nog liefde streekorm/yikke )r De jacht als sport Vele jagers op Texel, die in de com binaties zijn opgenomen, beoefenen de jacht als een sport en zien het als een uitgaansdag. Maar er zijn ook natuur mensen bij, die als ze 's avonds weer thuis zijn (dood moe), het als een van de mooiste dagen van hun leven heb ben gevonden. Dat zijn de mensen, die als jager ook veel van de natuur ge nieten naast de jacht. Wat is het niet heerlijk om er uit te trekken met je geweer de duinen in. Je hoeft dan niet zo veel te schieten, want alleen de duinen, de lucht en de zee zijn iets, waar zo weinigen aandacht aan schen ken. Ik weet van een jager, die zijn patronentas thuis had laten liggen en zonder een schot te lossen de gehele dag meeliep duin op duin af. Hij had die dag geen kans gekregen, zei hij, maar ik wist wel beter en dat zijn nu de mensen waar wij er zo weinig van in een combinatie hebben. Is er veel wild, dan moet je proberen het kort te krijgen, vooral de konijnen. Het is een mooie jacht als er veel zijn. Wanneer echter de natuur wordt aangetast, is het een plaag. Daarom jagers, houd de konijnen kort, want dat schaadt op een verschrikkelijke wijze onze mooie dui nen en aanplanting. Als jager moet je ook „jachtvrien den" hebben, die er precies zo over denken, want zonder goede vrienden is het niet alles. Er zijn combinaties, die, als zij op jacht gaan, speciaal een van hen aan de buitenkant laat jagen, daar er anders onenigheid komt en dat hoort er niet bij. Je moet als vrienden jagen en sportief zijn, want anders heeft een combinatie geen zin. Ga dan liever naar huis of verkoop je geweer. Ik ga hier geen tekst en uitleg van geven, maar bij ons gaat dat niet zo, anders hing o.g. zijn geweer aan de kapstok en ging maar liever te vissen. Daarom zeg ik een combinatie moet zijn een eenheid van echte jachtvrienden die bij het wild schieten ook mens zijn. En nu de jachtdagen. De jachtdagen zijn meest dinsdag en zaterdag, omdat de meeste jagers zich dan vrij kunnen maken. Op een vast punt komen ze bij elkaar. De leiding met de jachtopzich ter hebben er al voor gezorgd, dat er een terrein is afgebakend, waar die dag kan worden gejaagd. Daar moeten alle jagers zich aan houden en dat vind je natuurlijk altijd goed, want de jachtopzichter, die dagelijks de ronde doet, weet waar zich het wild ophoudt. Dan wordt de gehele dag gejaagd en na afloop, als het wild gesorteerd is, gezamenlijk nog een kop koffie of een borreltje gedronken. De verhalen ko men dan los. „Wat schoot jij vandaag slecht" of „Wat was dat een mooi ta bleau". De heren zitten dan op hun praatstoel en zijn ze de beste schutters op een uitzondering na en naarmate de tijd verstrijkt wordt er om al die din gen veel gelachen. Dat is nou het mooi ste van de jacht: een mooie jachtdag, na afloop nog even praten over de volgende jachtdag en allen keren, zo moe als ze zijn, voldaan naar huis om 's nachts nog eens van die mooie dag, die voor onze jagers zo onmisbaar is, te dromen. Ook wordt er veel gezegd over de „heren jagers". Ja, natuurlijk, die zijn er, maar er zijn ook anderen. Jongens, die de gehele dag moeten werken voor hun gezin en daarnaast de jacht be oefenen. Ik vind dat van die mensen de grootste prestatie om zich in de com binatie te handhaven, want het kost geld, dat weet iedereen. Het is niet meer zo als vroeger, dat er voor brood werd gejaagd. Nu is dat anders ge worden. Je moet respect hebben voor die mensen, want zij moeten het uit hun arbeid halen om ook nog die mooie sport te kunnen beoefenen. Dus praat niet alleen van heren jagers, want er zijn nog andere mensen ook, die de na tuur als een stuk van hun leven vin den. Dit zijn naar mijn oordeel de spor tieve jagers, die alles wat in hun ver mogen ligt, voor de mooie sport op offeren. Daarom zou ik het mooi vinden om al die Texelse jagers eens bijeen te zien om te horen hoe zij de combi natie vinden of b.v. een gezamenlijke feestavond om eens te praten over die mooie sport, waar menigeen die het niet weet de schouders voor op trekt. Blijf dus sportief en doe niet mee aan de afbraak van onze mooie sport. Ik meen, dat ik met dit schrijven aan de wens van vele jagers heb vol daan. SIJP ONDERZOEK NAAR T.B.C. Leest U vooral onderstaande mede delingen goed. 1. Kinderen geboren na 1 januari 1948 worden niet onderzocht. 2. De kosten bedragen ƒ1,50 p.p., bij of in de onderzoekauto te voldoen. 3. Betaalt U vooral met gepast geld. 4. Ontkleden is niet nodig. Wel wordt verzocht er op toe te zien, dat kno pen in de kleding alleen voorkomen over het midden van borst en rug. 5. Bewoners van de volgende buurt schappen zullen worden opgeroepen om op de volgende plaatsen te ver schijnen: Spang: bij hoeve Varia; Zuid-Haffel: m K.I.-station; Gerritsland; bij Jac. Verseput; De Westen: bij D. W. Keijser; P.H. Polder: bij H. G. Timmer; Oost: bij Dorpshuis Oost. 6. De bewoners van huize Irene. Goll. Stichting, St. Jan en Jan Dirkszoord worden ter plaatse door de auto op gezocht. 7. Komt U vooral op tijd. 8. Alleen in bijzondere gevallen (b.v. ziekte, onderwijs vaste wal, vakan tie, beroepswerkzaamheden) mag U op een andere plaats op tijd dan op de oproepkaart staat vermeld wor den onderzocht (zoekt U uit op het onderzoekschema). 9. Kunt U onverhoopt niet deelnemen aan dit bevolkingsonderzoek, dan verzoeken wij U hiervan mededeling te doen aan de gemeente-secretarie, afd. Alg. Zaken en de oproep mede te nemen. 10. Heeft U daags vóór het onderzoek in Uw woonplaats nog geen oproep ontvangen, meldt U zich dan toch bij de auto. U kunt dan alsnog worden onderzocht. 11. Staat het bij U vast, dat U dichter bij een andere onderzoekplaats woont of werkt, dan op Uw oproep kaart staat vermeld, meldt U zich dan op de dichtstbijzijnde plaats. Onderzoekschema dinsdag 16 januari: 13.30 - 15.30 uur, Gerritsland, Jac. Verseput; 16.00- 17.00 en 18.30-20.00 uur, Den Burg, Witte Kruisgebouw; woensdag 17 januari: 09.00 - 09.45 uur, Den Burg, Gollardsstichting; 10.00 - 10.45 uur, Den Burg, Jan Dirkszoord; 11.15-12.00 uur, Den Burg, Rust huis St. Jan; 13.45 - 15.00 uur De Westen, D. W. Keijser; 15.45 - 16.30 uur P.H. Polder. H. G. Timmer; donderdag 18 januari: 13.45- 14.30 uur, Spang, hoeve „Varia"; 15.15 - 16.45 uur Oost, oude school; 18.30 - 20.00 uur Den Burg, Witte Kruisgebouw; vrijdag 19 januari: 09.00- 11.00 uur, Den Burg, Witte Kruisgebouw. Het Bestuur van Het Witte Kruis DOOPSGEZINDE GEMEENTE De Doopsgezinde Zusterkring te Des* Burg komt weer bijeen op donderdag 18 januari. CONSULTATIEBUREAU VOOR ZUIGELINGEN Woensdag 17 januari a.s. worden de moeders van de buitendorpen verwacht op dc volgende uren: Den Hoorn 1.15 uur; Oosterend 2.00 uur; De Cocksdorp 3.00 uur; De Koog 4.00 uur. BOOTDIENSTREGELING N.V. M.S.O. (geldig tot 26 mei 1962) Werkdagen: v. Texel 5.20 7.40 10.30 13.00 15.30 18.00 v. Den Helder: 6.30 9.15 11.40 14.20 16.40 19.35 Zon- en alg. erkende chr. feestdagen: v. Texel: 7.40 11.00 16.00 18.25 v. Den Helder: 9.00 12.10 17.15 19.35 REDERIJKERSKAMER UD.I. De Rederijkerskamer U.D.I. heeft voor de voorjaarsuitvoering in studie genomen „Pinky, een blank neger meisje", een toneelspel in 3 bedrijven naar de gelijknamige roman van Cid Rickett Sumner. NIEUWE TELEFOONAANSLUITINGEN De volgende aansluitingen zijn reeds of komen binnenkort in dienst: Den Burg: no. 2096, W. H. Bakker, Tienhoven B 199; no. 2019, P. H. Eel- man, Noordzeevisser, Beatrixlaan 76. Den Hoorn: no 382, H. J. Bakker, Landbouwer, Atlas, H 10. Oosterend: no. 276, T. Slik, Nieuwe Schild O 49. SCHAAKCLUB „EN PASSANT" De uitslagen van woensdag 10 janu ari zijn: L. J. Vlugt-J. Hooijberg V»V* F. van Lare-O. Feitsma V*V* A. Terpstra-F. R. Drevel 01 J. Hoogerheide-A. Hovenkamp 10 L. J. Vlugt behaalde een zekere re mise en ook F. van Lare, die beter speelde dan voorheen, bereikte dit re sultaat. Terpstra verloor is een moei lijke stelling een stuk en verloor. A. Hovenkamp struikelde in het eindspel, hetgeen hem een punt kostte. BERICHT VEILING DEN HELDER Vanaf deze week wordt er te Den Helder in het vervolg geveild op: maandag en woensdag 's middags om half 3 en vrijdag 's morgens om 11 uur. Het is vanzelfsprekend noodzakelijk, dat ook vrijdags de producten uiterlijk een half uur vóór de aanvang van de veiling aangevoerd dienen te worden. Wij kunnen ons voorstellen, dat deze maatregel van onze aanvoerders enige aanpassing zal vragen, maar rekenen in deze op aller medewerking. Houd bare producten kunnen reeds donder dags worden aangevoerd. Dit vooral ter attentie van onze aanvoerders op Texel. Vanaf zaterdag 20 januari a.s. zijn kantoor en kas, terrein en loodsen op zaterdag gesloten! WEEKAGENDA STICHTING CULTUREEL WERK TEXEL Woensdag 17 januari Den Burg, Hotel Texel, bridgedrive Den Burg, Oogstdankdag L.T.B. Donderdag 18 januari Oudeschild, N.H. kerk, filmavond „De macht van het kleine". Vrijdag 19 januari Den Burg, Oranjeboom, Uitvoering Koninklijk Texels Fanfarekorps. Den Burg. Hotel Texel, Inleiding van de heer Fortgens voor landbouworga nisaties. Zaterdag 20 januari Den Burg, „Panorama", weekend CJOT voor jeugd van 12-15 jaar met leiding. De Koog, Het Witte Huis, Wedstrijd in het maken van gebak en koude voorge rechten. Den Burg, Oranjeboom, Uitvoering Kon. Texels Fanfarecorps. Md.-Eierland, Oude school, toneeluit voering „Een zomerzotheid". GAAN WE NU ALLEMAAL NAAR DE R.A.I.? Wij verheugen ons er over, dat ook van particuliere zijde gewezen wordt op de belangrijke expositie van land bouwwerktuigen in de week van 22 - 27 januari. De excursie is bepaald op woensdag 24 januari. Vertrek half 8 van Texel. In de totaalkosten zijn de boot, trein en entree begrepen. Bij op gave ontvangt u per post een entree bewijs voor de boot. U kunt deze ex cursie individueel beleven door de volledige vrijheid per trein. Wij ver wachten evenwel dat de „Texelse band" toch wel sterk zal zijn. Ook hopen wij dat U deze keer Uw vrouw niet thuislaat, want in het nieu we RAl-gebouw te Amsterdam, zal in de Glazen Zaal een afdeling voor de Plattelandsvrouwen worden ingericht. Hier zal door huishoudconsulentes voorlichting worden gegeven op het terrein der huishouding. Het landbouw- huishoudonderwijs zal vertegenwoor digd zijn alsmede de drie plattelands- vrouwenorganisaties. De hoofdruimte zal worden ingenomen door een expo sitie over „De wereld van de textiel", welke in samenwerking met het Insti tuut voor Landbouwhuishoudkundig onderzoek wordt samengesteld. Dus een tentoonstelling voor man en vrouw. VEERTIG-JARIG BESTAAN VAN „DE MACHT VAN HET KLEINE" AFDELING OUDESCHILD Men schrijft ons: Het is thans veertig jaar geleden, dat er te Oudeschild een afdeling van „De Macht van het Kleine" werd opgericht. Dat betekent, dat er in deze plaats veertig jaren lang mensen bereid zijn geweest steun te verlenen aan de strijd, die gevoerd wordt tegen de ziekte, die epilepsie of ook wel vallende ziekte wordt genoemd. Behoort U ook tot hen, die deze steun verlenen? Misschien zegt U: Ik weet nergens van. Daarom willen wij gaarne het volgende onder Uw aandacht brengen. Een half procent van ons volk, dat is één op de tweehonderd, lijdt aan epilepsie. Te Haarlem en Heemstede zijn inrichtingen waar deze zieken wor den verpleegd. Deze arbeid gaat uit van De Christelijke Vereniging voor de verpleging van Lijders aan Vallende ziekte. Het werk van deze vereniging beperkt zich echter niet tot de verple ging binnen haar inrichtingen. Tot haar arbeidsveld behoren ook de consultatie bureaus waar degenen, die aan epilep sie lijden, na overleg met hun huisarts of specialist, kosteloos consult ontvan gen. Velen van hen blijven gedurende lange tijd hier poliklinisch onder be handeling. Bovendien wordt zowel aan de pa tiënten, die uit de inrichtingen ontsla gen kunnen worden, als aan hen, die de consultatiebureaus bezoeken, koste loos maatschappelijke steun verleend. De vereniging, wier arbeid gegroeid is uit christelijke barmhartigheidsoverwe gingen, staat ten dienste van iedereen, die haar hulp nodig heeft, zonder aan zien van gezindte, politiek of ras. Voor al deze arbeid ontvangt de ver eniging geen enkele steun van over heidswege. Heel dit werk wordt ge dragen door de steun van duizenden in den lande, die zich hebben aangesloten bij „De Macht van het Kleine" en daartoe de minimumcontributie van 45 cent in de drie maanden betalen. Deze contributie wordt opgehaald door de leid(st)er en haar (zijn) collectanten. De leden ontvangen dan tegelijkertijd het orgaan ,,De Macht van het Kleine". Te Oudeschild is dit veel omvattende en zo belangrijke medisch-sociale werk dus thans veertig jaar gesteund. Wij willen dit feit niet ongemerkt voorbij gaan en hebben dan ook een jubileum avond georganiseerd. Deze avond zal worden gehouden op donderdag 18 januari a.s. in het gebouw van de Her vormde Gemeente te Oudeschild. Ver toond zal worden de aangrijpende kleu renfilm: Een leven staat op het spel. Wij beginnen om 8 uur. De toegang is vrij. Aan het eind van de avond zal er een collecte worden gehouden ter dek king van de onkostei}. Kom zelf en neem anderen mee! B „LANDBOUW EN RECREAfjI Onder bovenstaande titel zal G. H. Fortgens, voorheen direct de V.V.V. op Texel, een inleidi den in hotel „De Lindeboom-T Den Burg op vrijdag 19 jan\ Aanvang 8 uur n.m. Deze avond wordt georg door de drie agrarisch sociale lichtingsdiensten van de C.B.T.B. en Hollandse Maatscha Landbouw in het kader van de ontwikkelingsaktiviteiten. Wij twijfelen er niet aan, o voor deze inleiding veel belang bestaan, nu de landbouw op lende terreinen zomers de invl dergaat vande steeds toeneme creatie op Texel. Bovendien kunnen wij nu mededelen, dat in hetzelfde kaï heer A. van den Hoek, pro voedselcommissaris, op maant februari a.s., zal spreken over derwerp „De Landbouw ln de v rende samenleving" DEZE MAAND DRIE AVON] SPARREVUE Deze maand, en wel op maai dinsdag 30 en woensdag 31 zullen de Sparwinkeliers hun kers een wel zeer feestelijk proj aanbieden. Het wordt een 1 Kievits top-revue. Het is zek jaar geleden, dat het gezelschap Walden en Berry Kievits in he van de winterse ontspanningsê van de kruideniersorganisatit Spar" optrad. De Texelse Spar kunnen de kennismaking wee nieuwen. Elders in Noordhollan het gezelschap alweer menige in ontvangst genomen. g UITBREIDING PERSONEger LANDBOUWVOORLICHTING Per 1 januari j.l. is de heer E kenboom benoemd als assistent landbouwvoorlichting op Te» heer Sturkenboom heeft zijn int nomen bij mevr. wed. J. de Gra Hollewalsweg 7, Den Burg. De nieuwe assistent is reeds nen om samen met assistent Wi bedrijven te bezoeken, die lid z de Veevoederkern. We doen e« roep op de Texelse landbouw veehouders om de nieuwe assist dezelfde wijze tegemoet te tree dit ook tegenover ons steeds he is geweest. C. ZORG ER VOOR, DAT U ER BIJ Evenals vorig jaar zullen we dit winterseizoen weer versch problemen, die op de boerenbec* aan de orde zijn in praatgroep* spreken. Vorige winter bleek di succes te zijn door de goede dee1 en de manier, waarop alle aanw aan het gesprek meededen. Het groepen wordt dit jaar nog uitg en wij stellen ons voor hierm< groot deel van het eiland te best De eerste groepen zijn al wee start en de uitnodigingen voor vos groepen zijn verzonden. Als U zoï nodiging krijgt leg deze dan nietje U neer met de gedachte: Dat 1901 niets voor mij. Voor een vergajfel kan deze opmerking misschien wtpi waarheid bevatten, maar voo:de praatgroep geldt dit beslist niet. 1de daar immers zelf met Uw prohijk komen. jg< In verband met de vele avojn gaderingen en ter besparing vant ten voor personeel van de land\g< voorlichtingsdienst uit Schagen vcia deze groepsbesprekingen overdaff houden. Wij menen, dat dit in deïe den januari en februari geen groinc zwaar kan zijn. Naar ik meen zullen we er meer begrip voor moeten krijgeS op een moment samen praten wef* belangrijker kan zijn dan alleen! ken. C. v. T k FEUILLETON door HANOL SPOOR 16. Paulien keek verwonderd naar haar moeder. Martha, de gezondheid in per soon, en dan een testament; het was moeilijk te combineren. „Misschien vind je het vreemd", zei Martha, die de verwonderde uitdruk king in de ogen van Paulien had ge zien, „maar je moet niet vergeten dat er twee mensen zijn. waarover ik me bezorgd maak. Dat ben jij en mijn broer Bernard. Vergeet niet dat jij, in dien mij onverwacht iets overkomt, niets zult ontvangen. Wij beiden ver geten doorgaans dat jij een pleegkind bent, zonder enige aanspraak, en de wet is nu eenmaal zakelijk. Dan is er mijn broer Bernard. Ook over hem heb ik zorgen. Zou ik op jouw voorstel ingaan, dan moet Bernard naar een ander tehuis omzien, want tussen Andries en hem ging het al niet goed, en na deze gebeurtenissen zeker niet. Toch wil ik hem ook bezorgd zien. Zijn gezondheid schijnt hem niet toe te laten naar een broodwinning om te kijken. De enige oplossing, die ik zag, was dat het bedrijf later aan jullie beiden komt, aan Bernard en jou". Ondanks haar droefheid moest Pau lien glimlachen over het idee van een testament van haar moeder. „Hou toch op, moeder, u bent sterk en gezond; wat een onzin om over een testament te spreken". „Maar ik wil er wel over spreken, kind. Het legt ook iets bloot van mijn liefste wens, namelijk dat jij en Ber nard een paar nullen worden". „Nooit" kreet Paulien hartstochtelijk. „Och kind, ik vraag het niet voor vandaag of morgen. Denk er nog maar eens rustig over na. Een van de bepa lingen in het testament is, dat jullie samen trouwen. Degene, die weigert. of om andere reden niet aan die voorwaarde kan voldoen.... krijgt niets van de nalatenschap. Begrijp je goed, Paulien, wanneer je weigert, heeft Bernard alles alleen". „Het heeft geen nut daarover te praten", zei Paulien lusteloos. „In de eerste plaats niet, omdat ik Bernard beslist niet als man wens en ook niet omdat er nog heel wat kan gebeuren aleer we, naar we hopen, ons over dat testament zullen buigen". Met gebogen hoofd had Paulien weer op haar stoel plaats genomen. Hoe kwam moeder aan die zwaartillende gedachten? Ze nam nu met iets zake lijks en beroepsmatig in haar blik het uiterlijk van haar moeder op en con stateerde dan met opluchting dat moe der er toch nog steeds even gezond uit zag, al waren er diepe rimpels in haar voorhoofd en werd het haar merkbaar wat grijzer. En dan een verbintenis met Bernard, nooit zou ze dat kunnen doen. Het enige, dat ze rich voornam, was, zich opofferen voor Andries. Andries die het zo moeilijk had zou haar steeds aan rijn zijde vinden. Bernard moest maar eens zijn handen uit zijn mouwen steken, en zich een doel scheppen in het leven. Als Andries in rijn plaats was.... ja, als Andries in zijn plaats was. Plotseling voelde ze het wanhopige van hun toestand. Haar verdriet niet langer beheersend, snikte ze het uit. Haar smalle schouders schokten wild. Troostend daalde Martha's hand op haar hoofd, maar de verlossende woor den werden niet gesproken. HOOFDSTUK XIV Bernards plannen Bernard met zijn eeuwige sluippas- sen was ongemerkt getuige geweest van het gesprek tussen Paulien en haar moeder. Zelfs was hij allerminst verwonderd, dat hij juist de belangrijkste dingen hoorde, die hij graag wilde weten. Zijn dagindeling was ingesteld om zoveel mogelijk in de buurt van Martha te zijn, als het dingen betrof waar zijn nieuwsgierigheid naar uitging. De voornaamste zaken die op de tuinderij betrekking hadden, besprak Martha wel met hem, maar Bernard vond, dat het geen kwaad kon, als hij tijdig niet alleen van Martha's plannen, maar ook van haar gesprekken met anderen op de hoogte was. In gedachten gaf hij zichzelf dan ook weer een uitbundig complimentje, dat hij zojuist iets van Martha's toekom stige plannen had gehoord. Tot nu toe hadden zijn eigen wensen nog niet zo'n uitgebreide vlucht genomen. Zijn waak zaamheid was alleen gericht op het be heren van het bedrijf. Dat geval met Andries had hij prachtig afgewimpeld. Nog kon hij in zichzelf lopen grinni ken als hij aan dat toneeltje in het tuinhuisje dacht. Wat had die sufferd van een Andries er zich toch lelijk in gedraaid Zelfgenoegzaam wreef hij zich in de handen. Toen hij dat plan netje opstelde voor die handtekening, had hij nog niet in details geweten op welke manier hij daarvan profijt kon trekken. Het was allemaal nog mooier gegaan dan hij zich had voorgesteld. Zowel voor Andries als voor Martha was er geen terug meer. Nu was het zaak om de teugels ook in handen te houden. Wel had hij tijdelijk in de tuin geen zeggenschap, omdat die eigenwijze voormalige bedrijfsleider was terugge keerd, doch dat was maar voor korte duur. Als die vent ging emigreren was dat ook van de baan. Wat een geluk dat Martha zich overi gens in die zaak van Andries zo door hem, haar broer, liet leiden. Eerst was hij bevreesd geweest dat Martha zich schuldig zou voelen, en iedere keer had hij haar voorgehouden, hoe bijtijds ze aan een groot gevaar was ontsnapt. Als hij toch die liefdesverhouding tussen Paulien en Andries niet ontdekt had, dan zou Martha nu zo iets in haar huis moeten dulden. Het had ook nog erger kunnen wor den, en hoe ze de zaak dan ook bekeek, Martha zou de verliezende partij zijn geweest. Nu was ze nog baas in eigen huis. Deze en dergelijke inblazingen waren werkelijk voldoende om het geweten van Martha te sussen. Ze had met eigen ogen de samenkomst van Andries en Paulien gezien en hun grote v( ring opgemerkt toen ze ontdekt den. S" Ja, Bernard kon zich op de slaan over het verloop van de ge denis. Nu hij tevens zeker wist d bij Martha nog zo'n voorname innam, begon hij ook aan de v« toekomst te denken. Paulien \W z'n ogen wel een begerenswaardig en fris meisje. Hij vond het leu met haar te wandelen en vrolijk sprekken te houden. Jammer da niet wat dieper op zijn flirtspel wilde ingaan; het had spannend nen worden en 't was zeker de n waard geweest. Doch zodra hij wat dieper en veelbetekenend ii ogen wilde kijken, veinsde ze nu bemerken of te begrijpen. Een en verhouding had hij nog nooit ov< gen. Wel wist hij, dat hij haar b' niet aan Andries gunde. Natuurlijk had die kerel enigi druk op haar gemaakt. Vrouwen altijd eerst naar een grote licha bouw. Ze zou gauw genoeg benu dat het leven met zo'n monotone ker een sleur zou worden. Bove: wist ze niets van de gaven waarove beschikte. Hij zou haar nog wel versteld kunnen laten staan over gen waartoe hij in staat was. Bernard begon nu toch te gelove: hij eens in ernst over een verbir met Paulien moest nadenken. Wan- hij zou laten doorschemeren dat hi volle bereid was om haar een plaats in zijn leven te laten inne dan zou ze hem wel met andere gaan bekijken. (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1962 | | pagina 4