iV'
De Ko°gite;y
Bandrecorders belangrijkste
techn. hulpmiddel voor blinden
HEER
VERKEER
Dingen waaraan u denken mot
En wat doen we met moeder
Strandfeest aan
Het kan nw
nog
Blinden lezen boeken
In 1961 werden ruim 250.000 banden uitgeleend
In Nederland zijn zesduizend blin
den. Zij zijn voor hun communiactie
met de buitenwereld aangewezen
op wat zij kunnen horen, wat zij
kunnen voelen, ruiken en proeven.
Dit maakt die verbinding een beetje
moeilijk, want zoals min of
meer bekend het leeuwendeel
van onze indrukken doen we op
met onze ogen. Er wordt zelfs ge
zegd negentig procent, maar het is
tot nu toe nog niet mogelijk ge
weest dit percentage met enige
zekerheid vast te stellen.
Hulpmiddelen van de laatste eeuwen
Voor de blinden vallen die ogen weg
en het is dus duidelijk, dat de hulp
middelen, die hun in staat moeten stel
len zo veel mogelijk waar te nemen, wel
heel goed moeten zijn. Lang ontbraken
die hulpmiddelen geheel en al. Pas laat
in de geschiedenis der mensheid werden
pogingen gedaan om door middel van
voelbare letters in reliëf dus de
blinden het lezen mogelijk te maken.
Schrijven was op deze wijze natuurlijk
een onmogelijkheid en bovendien was
het herkennen van de letters een moei
lijke zaak, die veel tijd kostte en die
slechts aan weinigen gelukte. De meeste
blinden waren dus nog steeds aange
wezen op voorlezen, zo er al iemand
daarvoor tijd had.
In de Angelsaksische landen is nog
het uit deze verhoogde drukletters ont
wikkelde „Moon"schnft op beperkte
schaal in gebruik. Men heeft ook al
eens geprobeerd een zogenaamd „kno-
pen"schrift in te voeren. Het ging hier
om de hoedanigheid van de knopen in
een koord en de afstanden tussen deze
knopen. Het is al evenmin een groot
succes geworden.
Het Brailleschi ift werd voor het eerst
toegepast in 1830. Na een aarzelend be
gin werd dit het algemeen aanvaarde
schrift voor blinden. Zij konden er niet
alleen mee lezen, maar ook schrijven
en in 1962 zijn we zover, dat dertig pro
cent van de blinden Braille geleerd
heeft. Dit houdt in dat tweeduizend van
de zesduizend blinden in Nederland
enige kennis van het Brailleschrift heb
ben, hoewel niet vaststaat, hoevelen van
deze tweeduizend werkelijk voldoende
kennis van Brailleschrift hebben om
een boek te kunnen lezen.
Dit betekent dus, dat tot voor kort
het merendeel der blinden tot heel
die wereld van boeken, couranten
en tijdschriften, die voor de ziende
mensen openstaat, geen toegang
had- Zij waren aangewezen op wat
gezinsleden hun vertelden en voor
lazen.
Comité's in geheel Nederland
In ons land beijveren naast inci
denteel gevoerde campagnes door ande
ren diverse instellingen zich om aan
iedere blinde een bandrecorder ter be
schikking te stellen. In de drie noorde
lijke provincies en in Noord- en Zuid-
Holland is dat de Stichting Voorziening
Technische Hulpmiddelen voor Blinden,
in Ovenjsel het F. A. Drijverfonds, in
Gelderland de Stichting Gelderland
voor Maatschappelijk Werk, in Utrecht
de Stichting Technische Blindenbelan-
gen.
Zeer actief is op het moment de Stich
ting „Iedere Brabantse Blinde een
Bandrecorder". In Limburg loopt een
actie onder het motto „Draaiband". In
Zeeland werkt de Stichting Zeeland
voor Maatschappelijk en Cultureel
Werk. In Rotterdam houdt zich met dit
werk bezig de Jacob en Geertruida
Hoek Stichting. Heel geslaagd was ver
der de campagne van de vereniging
„Moveo" die tot resultaat had dat aan
alle Nederlandse oorlogsblinden een
bandrecorder kon worden gegeven.
Al deze Stichtingen werken samen in
de Vereniging Het Nederlandse Blin
denwezen, aan wie Philips de bandre
corder tegen een sterk verlaagde prijs
ter beschikking stelt. Tot nu toe werden
bijna vijfentwintighonderd recorders op
deze wijze overgedragen. Ook op Texel
is een apparaat in gebruik.
Gesproken bladen en boeken
De blinden, die in het bezit zijn ge
komen van een bandrecorder, kunnen
zich abonneren op diverse gesproken
bladen. Veel gelezen wordt het „Alge
meen Gesproken Weekblad voor Blin
den", een twee uur durend nieuwsblad.
De meest interessante rubriek, waaraan
veel tijd wordt gegeven, is „Geknipt
Commentaar". Hierin zijn de reacties
opgenomen van de belangrijkste dag
bladen van alle politieke en reli
gieuze richtingen op een of andere
politieke gebeurtenis. De lezers van dit
gesproken weekblad blijven dus uiter
mate goed op de hoogte van wat er in
Nederland leeft. De krant wordt samen
gesteld door twee beroepsjournalisten
en gelezen door vier stemmen, twee
mannen- en twee vrouwenstemmen. Het
blad wordt opgenomen op een zoge
naamde moederband en dan op meer
dere banden tegelijk in een zeer hoog
tempo overgenomen. De prodüktie kan
dus tamelijk snel geschieden.
Een blad, waarvoor ook een grote
belangstelling bestaat, is het Algemeen
vormend Weekblad voor Nederland en
België „De Band". Het heeft een popu-
lair-wetenschappelijk karakter. Met
medewerking van de Nijmeegse Uni
versiteit wordt voorts het Maandblad
„De Toets" uitgegeven, dat nog wat
meer wetenschappelijk is ingesteld.
Wellicht nog belangrijker dan de
bladen, zijn de gesproken boeken.
De roman in de amusementssfeer
neemt een belangrijke plaats in,
maar er wordt ook aandacht be
steed aan de literaire roman. Er
wordt zoveel mogelijk geprobeerd
de toppunten van de literaire pro
düktie bij te houden. Daarnaast
worden regelmatig populair-weten-
schappelijke boeken gebracht.
Studiemogelijkheden sterk vergroot
Wellicht de belangrijkste groep wordt
gevormd door de studieboeken. Studie
boeken verouderen namelijk snel en
hiervoor is Braille dus vaak minder ge
schikt. In Brailleboeken kunnen immers
moeilijk wijzigingen aangebracht wor
den en op de band levert dit in de
meeste gevallen weinig hoofdbreken op.
Bovendien kunnen banden altijd op
nieuw gebruikt worden. Hier komt nog
bij, dat Brailleboeken zeer veel plaats
innemen, terwijl banden juist heel com
pact zijn. De gesproken studieboeken
openen voor de begaafden onder de
blinden betere mogelijkheden om zich
te ontwikkelen, en alleen al daarom is
de bandrecorder voor hen die het ge
zichtsvermogen missen van enorme be
tekenis.
Er wordt nu al meer van de band ge
luisterd dan via Braille gelezen, terwijl
het Braillelezen de laatste jaren toch
nog toegenomen is. Dit betekent dus,
dat elk boek op de band als een cul
turele winst gezien moet worden. Het
komt immers niet in de plaats van een
Brailleboek, maar er bij.
De juiste stem bij het juiste boek
De boeken worden in een van de
studio's van de verschillende blinden-
ïnstellingen die er in Nederland zijn,
voorgelezen door mensen met een bij
uitstek welluidende stem. Zij worden
na een auditie en een strenge selectie
geschoold in voordracht en microfoon
techniek. Eerst wanneer een goed resul
taat verwacht kan worden, krijgen zij
de gelegenheid een boek op de band te
zetten. Er wordt daarbij zorgvuldig ge
let op het karakter van de voorlezer en
het soort boek dat hij zal weergeven.
Passen zij bij elkaar, dan zal het boek
voor de lezer-luisteraar aan waarde
winnen.
De mensen, die hun stem op deze
wijze lenen, ontvangen geen honora
rium. Ondanks dat zijn er steeds vol
doende mensen, die hun tijd en inspan
ning aan dit werk willen geven. Voorts
zijn er verschillende schrijvers, die hun
eigen werk komen voorlezen. Op deze
schrift beheerst, maakt van de band
recorder gebruik. Voor de Braillelezers
Ook de man of vrouw, die het Braille-
wijze wint het boek natuurlijk in hoge
mate aan authenticiteit.
Ook Braillelezers
betekent het gesproken boek een be
langrijke aanvulling. Een groot tech
nisch voordeel is verder, dat gesproken
boeken veel sneller geproduceerd kun
nen worden dan Brailleboeken.
Het aantal banden dat door de
diverse bibliotheken uitgeleend wordt,
stijgt ieder jaar. Het aantal over 1961
overschrijdt de 250.000. Waarmee de
betekenis van de bandrecorder voor de
blinde wel duidelijk is.
INVOER VEE IN JULI
In de maand juli werd het volgende
vee op Texel ingevoerd:
24 koeien, 6 pinken, 12 kalveren en 2
paarden.
HOOG WATER
Hoog water ter rede van Oudeschild:
7 aug. 0.16 en 12.13; 8 aug. 0.40 en 12.38;
9 aug. 1.06 en 13.11; 10 aug. 1.51 en 14.13;
11 aug. 3.00 en 15.28.
Aan het strand ongeveer een uur eerder
hoog water.
WEEKAGENDA VAN DE
STICHTING CULTUREEL WERK TEXEL
Dinsdag 7 augustus
De Koog, 8 uur, sportveld S.V.K., Amateurs-
avond
Woensdag 8 augustus
De Cocksdorp. 8.15 uur, „Sluftervallei",
bridge-drive.
Den Burg, 8 uur, Ned. Herv. kerk, samenzang
en muziek.
De Koog, 8,30 uur. Ned. Herv. kerk, zang-
dienst.
Den Burg. Groeneplaats, ringsteken met oude
wagens.
Donderdag 9 augustus
Den Burg, 8 uur, Wezentuin, concert van „The
Dutch Swing College Band"
Den Hoorn, 8 uur, Ned. Herv. kerk, zang-
dienst.
Vrgdag 10 augustus
Oosterend, 19.30 uur, demonstratie van „De
Waddenruiters".
BRIDGEN
Ook de vijfde zomerdrive had weer
een goede belangstelling van onze
gasten. Verhouding 21 tegen 13 Texelse
bridgers.
De prijswinnaars waren:
A.:
1. Dames v.d. Vecht-Bolk 33 V* pnt.
2. Echtpaar Reiniche (Did) 32 pnt.
B.:
1. Echtpaar Enuma 64Vs pnt.
2. Heren Dam-Dros 58 pnt.
De volgende drives worden gehouden
op woensdag 8 augustus in de Slufter
vallei (De Cocksdorp) en 15 augustus
in het Badhotel „Juliana" te De Koog.
Tot grote teleurstelling der jeugd
was het bestuur van de Oranjevereni
ging donderdagmorgen genoodzaakt
het maken van strandfiguren af te
gelasten. Het regende pijpestelen. Tot
troost kregen det kinderen, die toch,
ondanks het slechte weer naar het
strand waren gekomen, allen een ijsje
en een lolly Tegen de middag begon
het iets op te klaren en men besloot het
schatgraven door te laten gaan, zodat
enkelen toch nog met een prijs naar
huis konden gaan. Om 2 uur was het
stralend weer. Honderden kinderen
waren op het sportveld aanwezig om
aan de spelen mee te doen. Het is een
echt plezierige middag geworden, die
door de badgasten dan ook zeer gewaar
deerd werd. Van klein tot groot hebben
zich vermaakt.
's Avonds na een wedstrijd in spuit-
voetbal, door de sportvereniging geor
ganiseerd, werd de lampionoptocht ge
houden. Een enorme stoet met lampions,
voorafgegaan door de Sinclairband,
trok vanaf het voetbalveld naar het
dorp. Een fantastisch gezicht. Duizen
den mensen stonden langs de weg om
dit gade te slaan. Door de Oranjevere
niging waren voor de mooiste lampions
prijzen beschikbaar gesteld De eerste
prijs ging naar een groep kinderen, die
zich „Oosterlingen" noemden. Een met
lampions versierde bolderwagen, waar.
in 2 kleintjes en voortgetrokken door
groteren, die allen gekleed in kleurige
baddoeken, omgetoverd waren in Ara
bieren. Een heel simpel, maar origineel
idee, waaruit men kan zien, dat men
met geen kosten, toch mooie dingen kan
maken. De tweede prijs voor groepen
was voor de kinderen van het kinder
pension „De Sterntjes".
Van de enkelingen gingen de prijzen
naar de kinderen van ds. Waardenburg
en hun logees, die, hoe zou het anders
kunnen op het ogenblik, van hun lam
pions een kerkorgel en kerk hadden ge
maakt. (Een kleine reklame voor de
verloting?).
Verder waren er nog meer versierde
lampions. Allen kregen een mooie prijs
en dolgelukkig gingen de kleinen huis
waarts.
Zo is toch het tweede strandfeest nog
goed geslaagd en mag het bestuur van
de Oranjevereniging weer op een mooie
dag terugzien.
liet spuitvoetbal, dat op het veld van
S.V. De Koog werd gehouden, was wel
een zeer daverend succes. Duizenden
waren het veld opgestroomd om het
waterballet te zien. Met volle overgave
hebben de voetballers het leer bewerkt
met de waterslang. Dat het publiek
daar ruimschoots gelegenheid kreeg tot
lachen is wel duidelijk.
EVEN RECHTZETTEN
„Excelsior" had een eerste prijs!
In ons vorig nummer hebben wij
vermeld, dat muziekvereniging „Excel
sior" op het concours een tweede prijs
behaalde. Wij hadden dit bericht ont
vangen van onze verslaggever aldaar,
maar het is geheel onjuist. „Excelsior"
behaalde een eerste prijs en nog een
goede ook. Het bericht is ook vrij laat
doorgegeven want het korps is in juli
al op concours geweest.
„Excelsior" kwam uit in de tweede
afdeling. Het concours werd georgani
seerd door de Oude Bond van Christe
lijke Harmonie- en Fanfarecorpsen en
werd gehouden te Bolsward. Met het
nummer „Op de Bornhof" behaalde het
korps 151 punten. Er namen 25 vereni
gingen aan deel, waarvan door 9 een
eerste prijs werd behaald. Excelsior
behoorde tot die negen. Onze veront
schuldiging voor de onjuiste vermel
ding.
„Daar hebben we de man van de
stiekels". Met deze opmerking werd o.g.
onlangs begroet toen hij ergens aan een
loket moest zijn. Toch waren onze arti
keltjes beslist niet voor de persoon in
kwestie bedoeld, omdat hij geen voet
grond had. Het staat echter wel vast,
dat er nog steeds heel wat bedrijven
zijn, waarvoor de opwekking om de ste
kels te bestrijden wel noodzakelijk is.
4É» vr\
Na de regen van een week geleden
is het daarvoor een zeer goede gelegen
heid. Onze ervaring is n.l., dat bestrij
ding in augustus een zeer goed resultaat
kan hebben. Neem nu direct contact op
met de loonwerker, of als de oppervlak
ten niet al te groot zijn ga dan zelf met
de rugspuit op pad.
Het ijzer smeden als bet heet is
U weet, dat wij ook tijdens de droge
periode in juli niet hebben opgehouden
het advies te geven om stikstof te
strooien. Dit schijnt voor zeer veel vee
houders nog altijd een moeilijke zaak te
zijn. „Het geeft nu toch niets", wordt
meestal gezegd.
Nu weten we uiteraard heel goed, dat
voor een vlotte grasgroei water een
eerste eis is. Dat is de afgelopen weken
weer zeer duidelijk gebleken. Maar wat
ook duidelijk blijkt is ditf De stikstof,
die in een droge tijd is gestrooid en die
wellicht nog niet veel anders heeft be
werkt dan het groen worden van het
land is niet weg. Als er later werkelijk
voldoende regen komt zijn deze perce
len het eerst aan de gang. We hebben
er werkelijk „paf" van gestaan
deze percelen in enkele dagen zijn i
anderd.
Intussen betekent dit niet, dat U,
niet behoort tot de veehouders, die]
de droge tijd geen stikstof hebben I
strooid het nu ook niet moet doen.r
dit moment is het ijzer werkelijk hL
En daarom aan 't smeden! Een baal
drie kalkammon per ha. kan het J
nog gemakkelijk verwerken en alJ
een perceeltje wilt kuilen mag dit i
400 kg. kalkammon per ha. zijn.
Een pracht gelegenheid!
Voor het zaaien van voedergewas!
op vrijgekomen „stoppels" zijn de cl
standigheden nu bijzonder gunstig. I
grond is voldoende vochtig en ookl
temperaturen zijn de laatste dagen
dat we verwachten mogen, dat hetl
was met een paar dagen boven de grl
staat. En de keus is op dit moment f
groot genoeg. In ieder geval kunt U 3
thans gezaaide stoppelknollen nog
volle oogst verwachten.
Een stikstofbemesting kan daa
niet gemist worden. Dat wist de
houder, die wij maandag op de rru
spraken heel goed. „Jullie voorlichi
praten van 400 kg. kalkammon
bunder", maar op een graanstof
moet dit zeker 600 kg. kalkammon z
merkte hij op. Graag geven wij dit
vies door. Want deze veehouder hi
gelijk.
C. v. Gr
30. „Onzin, Tonnie. Aal had een leven
tje....", begon Corrie nog eens, maar
Tonnie ging er goed voor zitten en zei:
„O ja? Dat dachten jullie. Dat zal ik
jullie dan eens vertellen, want ik zie
wel, dat jullie dat geen van allen snap
pen. Wij waren allemaal in betrekking,
voor we trouwden en we verdienden
allemaal geld. We hadden stuk voor
stuk een paar grijpstuivers op de spaar
bank staan en we zagen er behoorlijk
uit, wat kleren en zo betreft. Maar onze
Aal heeft tot nu toe haai leventje op
geofferd voor moeder en nooit een cent
kunnen verdienen. Nu ja, een paar
gulden zakgeld en eens een fooitje van
een van ons. En een stukje kleren of
zo met verjaardag of Sinterklaas. Maar
eigen verdiend geld had dat kind nooit.
Kun je nu begrijpen, dat ze de koning
te rijk is met die beloning? En dat ze
dolgelukkig is met dat mooie mantel
pakje, dat ze vandaag heeft aangetrok
ken? Vandaar dat ik zei, dat ze al zoveel
te kort gekomen is. Wij hebben altijd
maar alleen aan onszelf gedacht. Wij
hadden wat centen, toen we wilden
trouwen, en er waren geen beletselen,
die ons huwelijk tegenhielden. Maar
aan onze Aal dacht eigenlijk nooit
iemand. Als we een bloesje of een rok
niet mooi meer vonden en niet meer
wilden dragen, namen we het mee voor
onze Aal. En Aal zei dank je wel en
was er nog blij mee ook. Maar behoor
lijk geld had ze nooit op zak. En daar
om ben ik blij, dat zij het was, die dat
geld vond en er een flinke beloning
voor kreeg. Heeft het kind ook wat".
De anderen knikten begrijpend, ter
wijl Gerard zei: „Ze moet dat geld op
de bank zetten, dan krijgt ze er tenmin
ste rente van. Hier in huis zo'n groot
bedrag laten, is onverantwoordelijk".
Wim wilde daarop antwoorden, maar
hij vond het onder de gegeven omstan
digheden beter er niet verder op in te
gaan.
Tonnie stond op. „Jongens, wie nog
koffie?"
Corrie knikte. „En dan moeten we
weer weg. Henk heeft morgen vroege
dienst".
Later, toen Corrie en Henk al klaar
stonden om weg te gaan, zei Wim; „Nou
jongens, jullie weten nu, hoe de situatie
hier in huis zich binnen afzienbare tijd
kan wijzigen. Denken jullie er eens
rustig over na en wie een goed idee
heeft, laat het me maar weten".
Piet en Ploon gingen ook weg en
Corrie en haar man reden mee naar
Amsterdam. Dirk en Catrien zeiden, dat
het ook tijd werd om naar huis te
gaan en namen koeltjes afscheid. Zo
dat Bep en Tonnie en hun mannen
achterbleven.
Tonnie ruimde de boel op en bracht
het naar de keuken, geholpen door
Bep, die de kamerdeur achter zich sloot
en Tonnie bij de schouders pakte. „Wat
is er aan de hand met Dirk? Waarom
nam jouw man het initiatief over dat
geval Aal? En waarom heeft Dirk wat
tegen die vrijer van Aal? Ik vond het
maar een geheimzinnige boel vanavond.
Er is iets niet in orde, Ton, dat voel ik
met m'n klompen aan".
Tonnie grinnikte. „Die gevoelvolle
klompen van jou.Maar ik zeg niks.
Vraag het maar aan je broer".
„Aan Dirk?"
„Mijn man. Hij is een fijn jong, dat
hij z'n mond gehouden heeft, waar
iedereen bij was".
Bep dacht even na. „Roep hem eens
naar de keuken. Ik wil het naadje van
de kous weten. Zeg, er is toch zeker
niks loos met Aal?"
Tonnie fronste haar wenkbrauwen.
„Schaam jij je niet, om zoiets te veron
derstellen van onze Aal?"
Bep keek verbaasd. „Nou, maak je
niet kwaadwe zijn allemaal maar
mensen, hoor".
Tonnie ging naar de kamer en ti|
Wim op z'n schouders. Hij keek
aan en met een blik beduidde ze h
dat hij naar de keuken moest gaan.
„Wat is er aan de hand met Dii
begon Bep, toen Wim tegenover hl
stond. „Waarom was hij zo zwijgz;
vanavond? Anders heeft hij altijd
grootste woord, het hoofd van de f;
lie. Maar nu zat hij er bij of hij
tien kon tellen"
Wim schuifelde met zijn voet over
vloer. „Weet ik het? Wat zou er aar.l
hand moeten zijn? Ik heb toch alles
teld, wat er te vertellen was?'
Ze keek hem scherp aan
broertje?" En toen -hij niet antwooi
begon ze te lachen. „Mij houd je
voor de gek, Wim. Ik voelde de
avond al aan, dat er iets niet in
was. Nou, kom op met het geheim"i
Wim aarzelde. „Het is beter van rl r
Bep.Maar ze viel hem in de rJ s
„Geen smoesjes, broer. Wat heeft D|
uitgehaald? Is hij soms op de fles?'F
De jongeman zuchtte. „Hij heeftl s
centen van Aal". I j
Bep werd krijtwit. „Toch niet I
stolen?" fluisterde ze. M a
„Ben je moeder had het op|
borgen in het kabinet: zestien brie
van honderd. Van de week wilde
tweehonderd gulden hebben voor
mantelpakje. Maar moeder had
geld geleend aan Dirk Die heeft
tuurlijk net zo lang gezanikt, tot ze
gegeven heeft. Je weet het zelf: I
kan alles gedaan krijgen van moedi
„Lieve deugd, wat een rotstreek
Dirk, om Aal d'r centen afhandig
maken. Krijgt het kind nooit meer
rug. Maar ze had toch dat pa|
zei je?"
Hij knikte. „Dirk heeft haar de 1
gende dag tweehonderd gulden ter
gegeven".
„Wat heeft hij met de rest gedaa
„Een bromfiets gekocht en een le
jas. De rest in de zaak natuurlijk".
Bep dacht een poosje na. „Geef
eens een sigaret". Toen ze rookte,
ze: „Ik zal het straks in de wagen
met Gerard bepraten. We moeten
wat aan doen, dat Aal haar geld ter
krijgt. Het is net zoals joow vrouw
we hebben haar een beetje verwa
loosd en als dat kind trouwplan
heeft, bezit ze geen cent. En waar n
ze van sparen? We moeten haar op
een of andere manier helpen'
„Ze neemt vast van ons geen
aan. Daar ken ik Aal veel te goed vo
Bep trok aan haar sigaret. „We
len er wel wat op vinden. Geen won
dat Dirk vanavond niet veel babi
had. Hij zal ook gedacht hebben:
het uitkomt van dat geld, schelden
me de huid vol".
„Dat heeft Aaltje al gedaan. En h<
„Die Aal.... Ik hoop, dat die
van haar een leuke knul is. Ik wil e
met hem kennismaken. Maar dat
praat ik zelf wel met haar. Kom op,
we gaan naar binnen, anders won
ze achterdochtig".
HOOFDSTUK 16
De maandag daarop kwam Aaltjr
morgens even aanwippen bij Torn
„Meid, ga gauw even zitten. Warm
Wat wil je? Koffie? Limonade?"
„Geef mij maar limonade", verzo
het meisje, terwijl ze neerzakte in
fauteuil.
Even later zat Tonnie tegenover h
„En? Is het je meegevallen?"
De ander dronk uit haar glas
knikte. „Sorry, dat ik gisteravond
veel zei, maar ik was een beetje
van alle emoties en dan de reis...
één ruk van Woerden af".
Tonnie knikte. „Dat begreep ik
Nu ja, Wim en ik wilden ook graag
huis. Maar vertel eens, meid, ik
razend nieuwsgierig".
(Wordt vervolgd)
