Opa heeft verkering Geslaagde opvoering van klucht door Vriendenkring Bronchi lettere* lekker en gezond Uitstekend spel in de nieuwe typiste" GROTE AANKOPEN r~ TWEEDE BLAD TEXELSE COURANT VRIJDAG 29 MAART X96S Na „Moeder Geerte" heeft de Hoornder toneelvereniging „Vriendenkring" een stuk van geheel andere strekking in studie genomen. Het was het blijspel „De nieuwe typiste" dat donderdag en zaterdag j.l. in het dorpshuis voor het voetlicht werd gebracht. De voortreffelijke wijze waarop dit spel werd gespeeld, bewijst eens te meer dat de kwaliteiten van de kleinere toneelvereni gingen in de dorpen niet langer onderdoen voor de grotere clubs die vooral in het verleden hun faam hebben verworven. Gezegd moet worden dat „Vrien denkring" over een aantal zeer bekwame spelers bleek le beschikken en dat met de keuze van het stuk zeker niet te hoog was gegrepen. Zoals bij zovele blijspelen gaat het in „De nieuwe typiste" om een groot mis verstand. Diederik Grol Meijer) (de heer G. Witvliet) is een uitgever, die met zijn zoon August (Daan Welboren) en de boekhouder Tobias Kruk Mulder (de heer E. Spoelstra) samenwerkt, doch met moeite het hoofd boven water weet te houden door de veeleisende echtge note van Diederik, Therese (mej. Jannie Lap). Therese wil zich graag meten met Cesarine van Bommel (mej. Annie Barhorst) want diens dochter Nora wil ze in kennis brengen met August. August voelt echter weinig voor Nora (mej. L. Witvliet), maar wel voor de toneelspeelster Lisette Dupré (mej. R. van Leeuwen). Daar zijn de ouders het natuurlijk niet mee eens en menige ruzie is het gevolg. Als Lisette zonder werk komt, weet August haar het huis in te krijgen als typiste onder een an dere naam. Teneinde August in con tact te brengen met Nora, laten de ouders ook dat meisje als typiste komen. August verknoeit al direct alle even tuele genegenheid als hij denkende dat Lisette er aankomt Nora om de hals valtZo zit de uitgeverij op een gegeven moment dus met twee typistes en de situatie is voorlopig niet duide lijk. De schrijver van sensatieromans Constant van Penlef (de heer A. Wel boren) raakt echter verliefd op Nora. Het slot is dat van Penlef met Nora gaat strijken en zoon August met Li sette, zodat vader Grol Meijer z'n beide typistes weer kwijt is. Vlot spel De eerste eis, die aan de opvoering van een klucht of blijspel wordt gesteld, is een zeer vlotte opvoering. Aan deze voorwaarde is ruimschoots voldaan. Nergens hebben wij de minste hape ring kunnen bespeuren! De spelers wa ren bijzonder rolvast en voor zover zij meenden dat het geoorloofd was, vul den ze met eigen fantasie de oorspron kelijke tekst aan. In de zaal was dat niet te merken. Slechts de souffleuse, mevr. M. Kikkert-Kuiper moet af .en toe de kluts kwijt zijn geweest! De familie Welboren, waarvan drie leden belangrijke rollen in deze klucht ver vulden, heeft onvervalst spelersbloed in de aderen. Vooral Niek Welboren, kunt u DIREKT doen door het sluiten PERSOONLIJKE LENING Wij ontvingen Ier recensie „VERANTWOORDE EN RENDABELE SPORENELEMENTBEMESTING" Onder bovenstaande titel geeft het landbouwkundig bureau voor sporen elementen te Arnhem een aardig boekje uit in kleurendruk dat een antwoord geeft op de vraag „Wanneer maakt sporenelementbemesting zich betaal baar?" Voor belangstellenden is een be perkt aantal exemplaren van het boek je gratis verkrijgbaar bij het bureau Texelse Courant. RHEU MACOLLECTE VAN 25 TOT EN MET 31 MAART De rheumatiekbestnjding is eerst de laatste jaren in een behoorlijke omvang op gang geokmen, mede dank zij het wetenschappelijk onderzoek, waardoor meer over de oorzaken en de therapie van deze ziekte bekend werd. Ieder, die in zijn omgeving wel eens met deze ziekte of bepaalde vormen ervan in aanraking is gekomen weet hoe ernstig en langdurig de gevolgen kunnen zijn. De „Stichting Het Nationaal Rheuma- fonds" stelt zich ten doel de financiële middelen te verschaffen voor het op bouwen van een doelmatige rheuma tiekbestnjding in Nederland. Enkele facetten van de taak van het „Nationaal Rheumafonds" zijn: a. het wetenschappelijk onderzoek; b. individuele hulp; c. mobiele physische therapie; d. uitbreiding van het aantal rheuma- bedden; e. rheuma-vakantiereizen. U ziet, er wordt aan de rheumatiek- bestrijding al veel gedaan. Er móet echter nog méér worden gedaan. Talloze particulieren en vele bedrij ven en instellingen steunen het Natio naal Rheumafonds reeds in de overtui ging dat hun bijdragen goed besteed zijn. De wens van Het Rheumafonds is de naam van de stichting ook in uw ge dachten en in uw hart levend te houden. Want het fonds zal nog jaren moteen strijden met alle middelen, die het ter beschikking heeften zal krijgen. Helpt U deze week mee het Rheuma fonds te versterken. die op een uitnemende wijze de rol van de slome kantoorbediende Klungel ver vulde, heeft het publiek zeer aan zich verplicht. Misschien is het feit dat de heer A. Welboren werkelijk wel eens boeken schrijft er de oorzaak van, dat zijn rol van Constant van Penlef, de sensatieschrijver, zo bijzonder goed tot z'n recht kwam. Ook het spel van zijn zoon Daan als de lichtzinnige August was zeer overtuigend. Lof ook aan het adres van de andere spelers. Als ge heel maakte het groepje de indruk, niet alleen voor de zaal maar ook voor zich zelf te spelen. Misschien de beste tech niek! Hoewel het Hoornder dorpshuis de beide avonden tot de laatste plaats was bezet, menen wij toch dat het stuk een nóg grotere belangstelling verdient. Misschien is het mogelijk het spel el ders nog eens op te voeren? Aangemoe digd door het succes wordt deze moge lijkheid op het ogenblik door „Vrien denkring" overwogen. De baten van deze avond waren be stemd voor de Sportvereniging Z.D.H De voorzitter van de vereniging, de heer P. de Wit, die ook de avond had geopend, sprak het slotwoord en wen ste de aanwezigen nog enkele prettige uren toe tijdens het daarna volgende bal. Tevens vond de trekking plaats van de in de pauze gehouden verloting. Eerste product van jonge cineast PERSONEEL VAN J. C. RAB N.V. ZAG GOEDE BEDRIJFSFILM VAN WEREN NAUTA Waardevolle documentaire Vrijdag j.l. heeft de jonge Texelaar Weren Nauta een door hem gemaakte documentaire over het bedrijf van de heer J. C. Rab in première laten gaan. Het bijna voltallige personcelskorps van de N.V. was getuige van deze gebeurte nis, die voor de jonge cineast wellicht de start is van een glansrijke carrière. Inderdaad heeft Weren Nauta een fil misch product weten af te leveren dat aan zeer vele eisen, die aan de moderne documentaire worden gesteld, voldoet. Natuurlijk kleven er ook fouten aan het geheel. Fouten echter die de 18-jarige filmer zelf ook wel inziet, zodat wij verwachten dat we te zijner tijd van hem een film zien die zonder meer su bliem kan worden genoemd. Voortref felijk zouden we deze film ook noemen als hij gemaakt zou zijn door een ama teur. Zo kan Weren zich niet meer noe men. Sinds enige tijd studeert hij aan de Kunstnijverheidsschool in Amster dam en het is de bedoeling dat hij t.z.t. door het filmen in zijn levensonderhoud gaat voorzien. De heer J. C. Rab heette de aanwezi gen van harte welkom. In het bijzonder natuurlijk de jonge cineast, die voor deze gelegenheid speciaal uit Amster dam was overgekomen om de film te draaien. „In deze film wordt niet ge schoten en er wordt geen liefde in gepleegd", aldus de heer Rab. Deson danks verwachtte hij, dat de aanwezi gen zeer van het gebodene zouden ge nieten. De film brengt het gehele bedrijf in beeld en gunt vooral de buitenstaan ders in blik in dit veelzijdige concern. Geen eenvoudige opdracht De „zaak van Rab" zoals deze bij de Texelaars bekend staat, is een combi natie van drie naamloze vennootschap pen, t.w. de brandstoffen en bouwma- terialenhandel, de betonindustrie en het transportbedrijf. Een veelzijdig onderwerp dat zich bij de eerste ken nismaking uitstekend voor verfilming lijkt te lenen. Maar daar zit de moeilijk heid. Het bedrijf is eigenlijk tè veel zijdig en telt zo veel verschillende on derdelen, dat het eigenlijk niet mogelijk is, om in een redelijk kort tijdsbestek een film te vervaardigen die alles tot z'n recht doet komen. De film van Weren Nauta is dan ook lang geworden, echter zonder een „langdradige" indruk te maken. Toch hebben wij de indruk dat er hier en daar iets forser de schaar ingezet had kunnen worden. Er zou dan meer „gang" in hebben gezeten. Het is onze enige ernstige grief. Reeds bij de start van de film, die in verband met zijn lengte in twee delen is vervaar digd, is het duidelijk dat het geen ama teur is geweest, die voor deze zeer ge lukkige combinatie van beeld en geluid zorgde. Wat dat geluid betreft: vaak heel goed. Hier en daar schiet de tech niek wel eens even tekort en is een overgang wat minder vloeiend gewor den, maar over het algemeen onder schrijft de goedgekozen muziek de in houd van de film. Dat is ook het geval met het technisch verantwoorde com- Mededelingen van de Ruilverkavelingscommissie KAN IK HET LAND NOG BEMESTEN? Iedere dag krijgen we op het moment van landbouwers uit gebieden, die bin nenkort verkaveld zullen worden vra gen omtrent het gebruik van de grond in dit seizoen. Het gaat daarbij vooral om de vraag of nog met succes een bemesting kan worden gegeven. Hoewel het geven van een antwoord op die vraag risico's met zich mee brengt, menen we er toch niet om heen te kunnen. Het risico ligt er naar beide kanten. Als het advies wordt gegeven om het land te bemesten is er kans op „lelijke gezichten", omdat een gegeven bemesting niet tot zijn recht komt door dat men binnen enkele weken de grond gaat omwroeten. Het advies om maar niets te strooien kan aanleiding geven tot spijtige opmerkingen, dat het land veel meer had kunnen opbrengen in het geval, dat de draglines langer weg blijven dan verwacht werd. De Plaatselijke Commissie is van mening, dat in vrijwel alle gevallen ge adviseerd moet worden om op het gras land in ieder geval stikstof te strooien. Het is voldoende bekend, dat het na laten van deze bemesting in ieder geval tot gevolg heeft, dat er practisch geen gras groeit. Dit risico acht de Commis sie groter dan het verloren gaan van een gedeelte van de bemesting door voortijdige bewerking De ogen open! Natuurlijk zijn er wel een aantal ge vallen, waarin de veehouder met eigen ogen kan zien, dat een bemesting geen zin heeft. Het zijn de percelen, waar op dit moment wordt gewerkt of zeer bin nenkort het werk een aanvang neemt. Zo lang dit niet vast staat, doet men er goed aan het werk normaal door te la ten gaan. En hierbij behoort ook het Hoestdrank in table+vorm. 95ct mentaar, dat door Weren zelf wordt uitgesproken. Naar onze smaak had dat commentaar wel iets „gemoedelijker" mogen klinken. Zó somber is het niet gesteld met het bedrijf van J. C. Rab N.V.! Maar wat doen we nu? Wij bespre ken deze film alsof het een product van een ervaren vakman gold! Zover is het nog niet maar het vakmanschap komt in menige scène om de hoek kijken. De reportage van de tocht met de „Guurtje Jacoba" is ronduit voortreffe lijk. Listig is de wijze waarop de diver se onderwerpen aaneen zijn gekoppeld. Een goed beeld verkrijgen we van de werkwijze in de betonfabriek. Zelfs zijn de camera's van Weren getuige ge weest van de aandeelhoudersvergade ring! Geen propaganda Zeer licht had deze film kunnen ont aarden is een propagandafilm ten gun ste van de N.V. J. C. Rab. Ze is het bepaald niet geworden. In zijn dank woord bij het slot van de avond ver zekerde de heer Rab, dat dat ook geenszins de bedoeling was geweest. De heer Rab toonde zich met de film zeer in z'n schik en dankte Weren Nauta voor zijn werk Hij hoopte dat deze film voor Weren het begin zou vormen van een succesvolle carrière. Daarop bood Weren de film officieel aan en dankte de heer Rab voor z'n vriende lijke woorden. Ook de personeelsleden van de N.V. Rab bleken de film zeer te waarderen en toonden zich enthou siast over inhoud en opzet. Voor hen was het bovendien een genoegelijk feest van herkenning, wat op te maken viel uit de vele lachsalvo's, die opklonken wanneer een der collega's in het beeld verscheen. Na afloop gaf „de baas" zijn traditio nele rondje, zodat allen nog enige tijd konden napraten over deze film, die een uitstekend beeld geeft van een der grootste bedrijven van ons eiland! Vertoning voor groot publiek De bedrijfsfilm zal een der onderde len zijn van het programma, dat zal worden afgewerkt op de feestelijke foto- en filmavond op 18 mei a.s. Dan zal het dus mogelijk zijn dat ieder ken nis neemt van de inhoud van deze film, die zeer de moeite van 't zien waard is. TEXELSE MARKT Aangevoerd maandag 25 maart 1963: 8 schapen ƒ70,ƒ115,55 nuchtere kalveren ƒ20,- ƒ100,2 koeien 775,—. ZON, MAAN EN HOOG WATER De zon komt 31 maart op om 6.20 uur en gaat onder om 19.10 uur; 3 april op om 6.13 uur en onder om 19.15 uur. Maan: 1 april E.K.; 9 april V.M. Hoog water ter rede van Oudcschild: 29 mrt. 11.19 en 23.37; 30 mrt. 11.52 en 31 mrt. 0.12 en 12.28; 1 april 0.50 en 13.08; 2 april 1.41 en 14.09; 3 april 3.07 en 15.45; 4 april 4.40 en 17.14; 5 april 6.02 en 18.30; 6 april 7.06 en 19.25. Aan het strand ongeveer een uur eerder hoog water 20 cent per rol strooien van stikstof. Voor het bouw land ligt dit wat anders. Als het vast staat, dat de bouwland- percelen deze zomer in de verkaveling vallen is het verstandig te informeren hoe gehandeld moet worden. Het laten braak liggen van bouwland wordt tot het uiterste beperkt, omdat dit voor de betreffende landbouwer en ook voor de Ruilverkaveling een kostbare zaak is. Enige voorzichtige aanwijzingen Voor het gebied om Den Hoorn kan er op gerekend worden, dat de grond in de Naai, de Kuil en de Mars de eerste maanden normaal in gebruik blijft. Op het grasland kan hier dus in ieder geval stikstof worden gestrooid. We hopen zeer binnenkort iets meer te kunnen vertellen over de blokken in de Hem- mer en tussen Jan Ayeweg en Oude Weg, waarbij U echter onze opmerkin gen over het weg laten van de stikstof bemesting goed ter harte moet nemen. Voor de veehouders, die in het gebied van de Ned. Heidemij zitten kan het volgende dienen. De veehouders, die hun grond hebben tussen de Schilder- weg en de Hallerweg kunnen de grond voorlopig normaal gebruiken Hetzelfde geldt voor de gebruikers van grond tus sen de Veense Langweg en de Kadijks- weg. De Commissie hoopt, dat ook op het bouwland hier nog een vroeg gewas kan worden verbouwd. Ook de veehouders, die hun grond hebben tussen Kadijksweg - Marsweg - Jan Ayesloot - Waalderweg en Wilhel- minalaan kunnen in ieder geval de stik stof normaal strooien. Voor het blok Hallerweg Veense Langweg - Lange Waalderweg en Schilderweg ligt het wat moeilijker. Maar wij menen, dat ook hier in veel gevallen en vooral als er betrekkelijk weinig overhoop wordt gehaald, iets gewaagd moet worden. Iedere veehou- ECONOMISCHE SITUATIE OP TEXEL GUNSTIGER? Voor zover het vertrekoverschot een maatstaf vormt voor de economische situatie van een bepaald gebied, moet geconstateerd worden dat in 1961 op Texel de economische toestand gunsti ger was dan in 1960. In 1961 werd het aantal zich op Texel vestigende personen met 53 personen overtroffen door het aantal dat ver trok. In 1960 was het vertrekoverschot tweemaal zo groot 1(107). In 1961 vestigden zich 36 gezinnen met in totaal 132 gezinsleden; in 1960 bewoog de vestiging van gezinnen zich op een zelfde niveau (41 gezinnen met 127 gezinsleden). Het zelfde kan ge zegd worden van de personen, die zich afzonderlijk dus buiten gezinsver band op Texel vestigden. In 1961 184, in 1960 208. Het verschil in het vertrekoverschot tussen 1961 en 1960 wordt dan ook vnl. veroorzaakt door een geringer vertrek in 1961. (Het had natuurlijk ook ver oorzaakt kunnen worden door een gro tere vestiging in 1961). In 1961 vertrokken 39 gezinnen met 131 gezinsleden, in 1960 51 gezinnen met 179 gezinsleden. Afzonderlijk ver trokken in 1961 131 personen, in 1960 189. der moet er goed van doordrongen zijn, dat er dit jaar alles op gezet moet wor den om zoveel mogelijk gras te krijgen. En dit kan alleen worden bereikt als de stikstofzak wordt gebruikt. Van de kant van de Ruilverkavelingscommissie zal er naar gestreefd worden om gras, dat eenmaal gegroeid is, zoveel mogelijk te sparen. C. v. Gr FEUILLETON: 39. „Zie je, Cobie, zo gek ben ik nu op je, dat ik je zelfs op mijn handen wil dragen. Desnoods naar het stadhuis toe. Ik houd van je en ik zal met je trouwen. En kijk nu maar niet zo angstig met die lieve toet van je, want ik lees al in je ogen, dat je nog steeds van mij houdt. Kom, zou je je aanstaande man niet eens een kus geven?" Ze keek nog eens in zijn gezicht en toen slaakte ze een diepe zucht. Lang zaam schudde ze haar hoofd. „Ik.ik kan er niets aan doen.Theo.ik ben blijik ben echt blij ineens nu je je sterke armen om me heen hebt, ben ik verloren. Ze zuchtte nog eens en kwam met haar gezicht naar hem toe. „Theo, waarom ben je al die weken, maanden wegge bleven?" Even later zaten we weer op het bed. Nu met de armen om elkaar heen. Ze legde haar hoofd tegen hem aan en begon te huilen. „Ik heb geprobeerd je te vergeten.. ik maakte mezelf wijs, dat ik je niet nodig had.ik wilde flink zijn en zei tot mezelf, al in de trein naar huis, die zondagmorgen; ik wil niks meer met mannen te maken hebben. Want ik heb het goed. Ik heb niemand nodig. En iedere avond, als ik naar bed ging, pro beerde ik mezelf te suggereren: Cobie, nu ben je weer gelukkig. Die Rijnreis, Lochem en die fabrikantze zijn allemaal verdwenen in je leven. Je bent ze vergeten. Geniet van je leven, zoals dat vóór de vakantie was. Je hebt je school, je werk en je houdt van de meis jes van je klas. En thuis heb je je eigen boeltje, je spulletjes en je liefhebbe rijen. Wat kan jou nu de mannen nog schelen? Dat suggereerde ik mezelf iedere keer weer. Maar diep in m'n hart moest ik aan je denken. Aan onze pret tige uren in Duitsland, in Boppard en in Königswinter. Ik heb je zo gemist, al wilde ik het helemaal niet weten. Daarom liet ik al je brieven terugstu ren. Ik wilde sterk zijn. Maar nu jij er weer bentTheo, ik houd zoveel van je, zo ontzettend veel...." Hij droogde haar tranen en trok haar dicht tegen zich aan. „Je hebt me nu weer en je houdt me nu. Ga je aan kleden, liefje, dan tekenen we vandaag nog aan. Ik heb mijn papieren in orde en de jouwe zullen daar meteen wel ge reed gemaakt kunnen worden Waarom zouden we dan nog langer wachten?" „Maar.m'n werk.ik heb m'n ontslag weer ongedaan gemaakt Hij streelde haar. Dan neem je na de vakantie opnieuw je ontslag. Op zo kort mogelijke termijn. Over de trouwdatum kunnen we dan later nog wel eens pra ten. Nu wil ik met je in ondertrouw. Ik wil je niet nog eens verliezen, mijn lief bruidje. Ze kusten elkaar, maar opeens liet ze hem los en keek hem aan. „Waarom ben je al die tijd weggebleven, Theo? Ik dacht, dat je je pogingen had opge geven". Zwijgend haalde hij een krant uit zijn zak en vouwde hem open. Hij wees naar de foto van zijn verongelukte auto en het bijschrift: „Lochemse fabrikant ern stig gewond Op slecht verlichte boe renwagen gereden". Ze nam de krant uit zijn hand en begon te lezen. Geleidelijk aan kleurden haar wangen rood en toen ze uitgelezen was, viel het blad uit haar machteloze vingers. „Theostotterde ze, „dat. dat heb ik niet geweten „Ik schreef je vanuit het ziekenhuis", antwoordde hij op kalme toon, „maar je brief kwam ongeopend retour. Ik dacht toen: laat ik maar wachten, tot ik weer helemaal beter ben. Dan ga ik mijn Cobie persoonlijk opzoeken. Nou, dat deed ik vanmorgen. En hier ben ik dan, jongedame". Ze kuste hem innig. „Theo, wat ver schrikkelijk en ik heb het niet ge weten. Theo, ik houd van je, mijn lieve man HOOFDSTUK 18 Cobie is welkom in Lochetm De formaliteiten op het stadhui* duurden vrij lang, want eerst moest er een uittreksel gemaakt worden uit het geboorteregister in Den Haag en daar over werd, op De Haan's speciale ver zoek, telefonisch overleg gepleegd. Na dat de gegevens uit Utrecht met die van Den Haag vergeleken waren, was er geen bezwaar meer om het aanstaande huwelijk in teschrijven, omdat men vanuit Den Haag het uittreksel per post zou opzenden en De Haan hier de kos ten daarvoor voldeed. Toen ze een uur later gearmd de trap pen van het stadhuis afliepen, was er een handige fotograaf, die hen knipte en De Haan bestelde meteen enkel® foto's. Ze zochten een restaurant op en be stelden een stevig ontbijt Nadat de kellner het had genoteerd en vertrok ken was, strekten ze hun handen naar elkaar uit over de tafel. „O, Cobie, nu ben je de bruid! Hoe voel je je nu?" Ze lachte. „Heerlijk, mijn dierbare bruidegom. Maar onmiddellijk betrok haar gezicht. „Hoe zullen je kinderen erop reageren?" Hij schudde zijn hoofd. „Die Cobie.. Maak je je daarover maar geen zorgen, liefje. Je gaat vanavond met me mee naar Lochem en morgen stel ik je voor als mijn aanstaande vrouw. Let een§ op mijn woorden, dat niemand meer be zwaren zal hebben". Ze genoten van hun etentje en daar na liepen ze de stad in om ringen t® kopen. Cobie stond er op, dat ze haar ring zelf betaalde en De Haan bleef discreet op de achtergrond. Hij wilde niet weten, wat ze ervoor betaalde. De eerste de beste drukkerij, die ze zagen, stapten ze binnen en bestelden ondertrouwcirculaires. De datum was nog een probleem, maar ze werden het al heel spoedig eens, toen ze er op lie ten zetten: de huwelijksdatum zal nader bekend gemaakt worden. 's Middags zaten ze in haar zitkamer de ondertrouwcirculaires te schrijven. Alle leraressen kregen er een en na tuurlijk de directrice. „O", zei Cobie, „ik zie hun gezichten al, morgenochtend!" „Op Nieuwjaarsdag zullen ze wel al lemaal komen, als je hier receptie houdt," meende hij. De hospita bracht thee. „En ter er® van het bruidspaar cake", voegde ze er aan toe. „Komt u er bij zitten, mevrouw Haal- meijer", nodigde Cobie uit, „en drink met ons mee. U bent toch immers min of meer in het complot betrokken?" „Tja", meende de vrouw aarzelend, ik kon natuurlijk niet weten, of ik er goed aan deed „Mevrouw", antwoordde De Haan hoffelijk, „u was de ontbrekende scha kel vanmorgen. En onze dankbaarheid tonen we door u straks een ereplaat® te geven op onze bruiloft. Daar kunt u vast op rekenen, wat jij, Cobie?" „Welja", meesmuilde de bruid, kwasi- gepikeerd, „dank zij uw medewerking heeft hij me kunnen dwingen mee te gaan, weet u dat wel, mevrouw? Hij was al van plan om me in m'n pyjama mee te nemen naar zijn auto. En wat zegt u daarvan?" Mevrouw Haalmeijer glimlachte. „Waaruit ik moet concluderen, dat er dus nog ridders in deze moderne tijd blijken te bestaan". (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1963 | | pagina 3