Opa heef
verkering
LEER UW AUTO KENNEN
4e SAMSON KONING VOETBAL TOTO
f. 100.-
SAMSON
SHELL
I
in de week van 23 t.iD. 27 april
Automobielbedrijf J. KACZ0R, Verlengde Keesomlaan, Oen Burg
f
7 MEI VERSCHIJNT IN DEZE
KRANT DE 5e SAMSQN
KONING VOETBAL TOTO MET
EEN TOTALE PRÜZEMP0T
VAN f. 7.500,-.
de koning van de shag
Veel talent onder leerlingen van
Peter Kok
ORKEST „DE DAGERAAD" ZORGDE
VOOR MUZIKALE AVOND MET
HOOGTEPUNTEN
(Door plaatsruimtegebrek eerst nu
geplaatst)
Zaterdagavond heeft het accordeon
orkest „De Dageraad" onder leiding
van Peter Kok een uitvoering verzorgd
in „De Oranjeboom". Weer hebben wij
eens het genoegen mogen beleven om
met Texels muzikaal talent geconfron
teerd te worden. Uiteraard mag men
zijn verwachtingen nooit te hoog span
nen. Het blijven amateurs, die derge
lijke evenementen verzorgen. Maar ook
als men zaterdagavond met hoge ver
wachtingen „De Oranjeboom" zou zfjn
ingelopen, dan nog zou het gebodene
niet teleurstellend zijn geweest. Over
het algemeen maakt het orkest „De
Dageraad" een zeer bekwame en talent
volle indruk. Onder de leden schuilen
zelfs enkele jongelui, die we haast rijp
voor de plaat achten!
In het totaal vermeldde het program
ma een dertigtal punten. De diverse
nummers volgden elkaar in een vlot
tempo op en waar het nodig was, wist
de heer L. Kuiper met conférence de
reeks sluitend te maken.
Het programma werd geopend met
de herkenningsmelodie van het orkest
„De Dageraad", een compositie van
Peter Kok zelf. Gitaren en accordeons
waren de overheersende instrumenten
in de volgende nummers. Zo beluister
den we met genoegen het „Noche-
Estrellas" en „Vogelkoopman". De
jeugdige Martin de Vries uit Oude-
schild heeft zaterdag naam gemaakt
door het zingen van „Tanze mit mir",
„Kleine Schooier" en „Schlafst du
schon". Martin beschikt over een bege
renswaardig stemgeluid, waarmee hij
nog heel wat roem zal kunnen oogsten.
Zijn zang werd begeleid door een koor
tje. Ina Boon speelde „Wiener Schnit
zel" gevolgd door „Soerabaja" van
Addy Stendert, Loes Boeyen en het
FEUILLETON:
44. Die andere grote pot daar is van
Dick en Ellie.tja, en dan is daar
nog een bijznodere verrassing.... ik
zelf vind het bijzonder treffend. Het
kwam net vóór ik jou ging halen. Ik
heb hem opgebeld en uitgenodigd. Ik
hoop tenminste, dat ik er goed aan ge
daan heb. Kijk, dat zilveren vaasje met
orchideeën, dat is het".
Cobie liep naar het raam en bekeek
de dure bloemen. Toen ze het kaartje
had gelezen, uitte ze zacht een kreet en
kwam een lichte blos op haar wangen.
„Hoe weet hij dat.bracht ze er uit.
„Van Bob, mijn schoonzoon. Ze ken
nen elkaar, zie je. Hij zei door de tele
foon, dat hij graag op deze wijze iets
wilde goedmaken, en of ik dat wilde
accepteren. Ik heb geantwoord: Wat
mij betreft, is dat in orde. Of mijn aan
staande vrouw er net zo over zal den
ken, weet ik natuurlijk niet".
Ze las nog eens het kaartje: „Th. J.
M. baron Van Genechten van leenho
ven". Toen knikte ze. „Dat is 'm".
„Ik heb hem en zijn vrouw uitge
nodigd", vervolgde Theo. „Ik hoop, dat
ik er goed aan gedaan heb".
Ze leunde tegen hem aan. „Ben je
dan niet jaloers?"
„Welnee, liefje, waarom? Van Bob
weet ik, dat hij een goeie kerel is. Hij
is met verlof in Nederland. Ze wonen
in een villa bij Colmschate, dat is in de
buurt van Deventer. Niet zo ver hier
\'andaan".
Ze voelde zijn beschermende hand
om haar heen en keek naar zijn ge
zicht. „Waarom deed je dat, Theo de
tweede?"
„Misschien ook om Lien", antwoord
de hij zacht. „Als zij ziet, dat hij er is,
zal ze het wel uit haar hoofd halen om
te zinspelen op wat toen is gebeurd.
Afgezien van het feit, dat er au fond
niets is gebeurd, waarover jij je hoeft
te schamen".
Ze hief fier haar hoofd op. „Inder
daad, er is niets gebeurd, dat niet ieder
een mag weten. Enfin, voor wat mij
betreft. hij mag komen. Om je eer
lijk de waarheid te zeggen: ik ben
nieuwsgierig, hoe hij er uit ziet na al
die jaren".
Ruim half elf arriveerden Dick en
Flip met hun vrouwen bijna gelijktijdig.
Er werden handen gedrukt en kussen
gewisseld. Dick en Ellie waren hartelijk
en Cobie zei zacht; „Ik vind het pret
tig met u kennis te maken".
„Zeg maar Dick en Ellie hoor. We
mogen je toch wel Cobie noemen? Wel,
nu ik je heb gezien, begrijp ik er wat
meer van, Cobie. Het is helemaal niet te
verwonderen, dat onze vader weg van
je is", meende de oudste zoon.
Ze bloosde van genoegen en keek hem
dankbaar aan. „Dank je wel, Dick",
antwoordde ze eenvoudig. Ze keek om
zich heen, maar Flip en Joke waren de
bloemen aan het bewonderen en Theo
begeleidde hen. Ze draaide zich weer
tot de oudste zoon en zei zacht: „Ik
houd heus erg veel van je vader.
Ellie glimlachte. „Zonder dat zien
wij het, Cobie. Als je vader gelukkig
kunt maken, zullen wij ook van je
houden. Kun je je enigszins voorstellen,
waarom wij aanvankelijk wat terug
houdend waren?"
Cobie knikte. „Misschien zou ik net
zo geweest zijn".
Ellie schoof haar arm door die van
de oudere vrouw. „We verstaan elkaar
en dat ik al heel wat. En laat ons nu
ook eens de bloemenschatten bewon
deren".
Tegen elven arriveerde dokter Be
rends. „Even kennismaken met de ge
lukkige bruid", zei hij lachend, „want
dat moet wel een heel pientere jonge
dame zijn, om Theo zover te brengen".
koor. Daarna kwam Gery v.d. Zwaag
erbij en zongen ze „Condola". De accor
deonsolo „Perles de Cristal" door Jans
Goënga kwam er gaaf uit evenals het
gitaarspel van Ek Craanen en Rein v.d.
Vis. Vervolgens zang door Nelly en
Annie de Gorter. Op haar accordeon
speelde Iet Goënga heel verdienstelijk
„Scheewalzer". Zo ging het in vlot
tempo door. Erna Roeper en Addie
Stendert zongen „Fabelhaft" en Rita
Wilner vervolgde met „Fontaine" op de
accordeon. Rein v.d. Vis leverde veelbe
lovend solo gitaarspel met de wals
„Carulli". Werkelijk vlekkeloos een gi
taarsolo ten gehore brengen is bijzon
der moeilijk, maar Rein lukt het al
aardig. Corry Maas legde een proeve
van bekwaamheid af met „La petite
Brunette".
Piano en keukenstoel
De heren Bob Dros en Wim Beerling
hadden de zaal snel op hun hand toen
zij „Baby Face" ten gehore brachten
en hun zang virtuoos begeleidden met
een piano eneen houten keuken
stoel! Of dit gebeurde bij gebrek aan
een drumstel weten we niet maar het
klonk leuk. De stembanden van Frans
Pietersen hebben het zaterdag zwaar te
verduren gehad. Tesamen met Bob en
Wim liet hij een daverend „Kom van
dat dak af" horen. Nu geloven we dat
het welgemeend was en dat de zaal er
van genoot, maar wat Frans ten gehore
bracht was eigenlijk geen muziek meer
Wat het dan wel was? Weten wij
ook met. Te oordelen naar de reacties
van de zaal was het zeker niet slecht
voor het genre. Zoals gezegd weten de
leerlingen van Peter Kok een prettig
stukje muziek voort te brengen. Aan
de voordracht mankeert echter nog wel
iets. Tineke v.d. Meer had er geen
moeite mee. Zij bracht haar „Marine
Blauw" met de nodige zwier en over
tuiging op haar accordeon. Het volle
dige orkest liet daarop enkele stukje
Offenbach horen. Voortdurend hield
Peter Kok zijn leerlingen in de gaten.
Hij vatte haar beide handen en keek
haar enige tijd onderzoekend aan. Toen
knikte hij. „Juffrouw Verleun, ik heb
de grootste bewondering voor Theo's
smaak. Theo kennende, had ik hoge
verwachtingen, maar ze zijn werkelijk
overtroffen. Theo, geluksmens, laat ik
je feliciteren: van harte. En dit lief
tallige bruidje eveneens. Mensen, dat
jullie veel van elkaar mogen houden.
Kijk me dat kind nou eens blozen
heb ik iets verkeerds gezegd?"
Hij keek de kring rond, maar zag
alleen lachende gezichten. Theo druk
te hem de hand. „Dank je wel. Je over
drijft lichtelijk, maar ik ken je en ik
weet, dat het uit je hart komt".
De bruid stond lachend en blozend in
het mddelpunt. „Nou", vervolgde Be
rends, „wat mij betreft: lang zullen ze
leven. En als je een kopje koffie voor
me hebtwant ik kan hoogop een
klein halfuurtje blijven. De plicht roept
en een arts heeft zelfs geen vrije zater
dag".
Op dit moment stopte er een grote
limousine voor het huis en daaruit
stapten Bobbie en Lien. De gesprekken
verstomden, toen het tweetal het bor
des opliep en over Cobie's rug ging een
koude rilling. Als ze in 's hemelsnaam
maar geen scène maakt, dacht ze. Ze
keek even naar Theo, maar deze knikte
haar geruststellend toe en daarom
ontspande ze zich. Als hij gerust was,
waarom zou ze zich dan zorgen maken?
Terwijl iedereen zo vriendelijk was?
HOOFDSTUK 20.
Geen wolkje meer aan de lucht
Het was doodstil in het vertrek, toen
het tweetal binnenkwam. Bobbie liep
meteen op de bruid toe en drukte haar
hand. „Cobie.... ik mag wel Cobie
zeggen, he? Mijn hartelijke, oprechte,
welgemeende gelukwensen. Ik heb nog
niet het genoegen gehad je te zien,
maar ik moet eerlijk bekennen, dat je
nog knapper bent, dan ik me had voor
gesteld".
Ze knikte dankbaar en lachte even.
Toen wendde ze haar blik naar Lien.
Even keken de twee vrouwen elkaar
aan. Lien met een ondoorgrondelijke
blik. Cobie met een onbevangen oog
opslag. Lien stak haar hand uit en
Cobie legde de hare erin. „Mijn echt
genoot heeft me het gras al voor de
voeten weggemaaid, dus behoef ik er
niets meer aan toe te voegen", zei ze op
afgemeten toon. „Dus", voegde ze er
luchtig aan toe, „ook mijn beste wen
sen".
„Dank u wel, mevrouw", antwoordde
Cobie zacht.
„O, noem me maar bij de naam".
Meteen wendde ze zich tot haar vader.
„Papa", ze kuste hem even op de wang,
„de beste wensen voor de toekomst. Ik
hoop, dat ons ruikertje bloemen naar
genoegen was".
Hij boog even. „We hebben het samen
bewonderd. Onze hartelijke dank".
Gelukkig kwam op dit pijnlijke mo
ment juffrouw Visser met een hulpje
binnen met de koffie. Daarachter kwam
een kok met een reusachtige taart, die
hij op een tafel plaatste. Er ging een
gemompel van bewondering op, toen
ze de taart zagen. Even later stond
iedereen er omheen, om hem te be
kijken. Het was werkelijk een kunst
stuk en de maker had hiermede zich
zelf werkelijk overtroffen. De taart was
een natuurgetrouwe nabootsing van het
fabriekscomplex met dit verschil, dat
bovenop twee reusachtige chocolade-
harten waren gemonteerd, waarop de
namen „Theo" en „Cobie", alsmede de
datum. Daaronder van marsepainlet-
ters: „aangeboden door het personeel".
(Wordt vervolgd)
Als hij meende dat een kleine onder
steuning nodig was, nam hij zijn instru
ment ter hand en assisteerde waar no
dig was. Samen met Frans Pietersen
bracht hij een potpourri. Het program
ma na de pauze droeg ongeveer het
zelfde karakter. We zagen verschillende
sterren van voor de pauze terug. Mar-
tien de Vries liet zich nog eens horen,
evenals het trio Frans Pietersen, Bob
Dros en Wim Beerling. Daarnaast de
soldatenmars van Corry Eelman op de
accordeon en „Wiener traumen" door
Emmy Boekei. Emmy Bakelaar kan met
haar instrument nog heel wat bereiken.
Haar „rondo Carulli" toonde dat over
tuigend aan. Besloten werd met
„Wedding in the Winds" door het ge
hele orkest.
Dankbare leerlingen
Daarop richtte de heer L. Kuiper,
sprekende namens de leerlingen zich
tot Peter Kok. Aan het eind van deze
geslaagde avond bleek weer eens wat
deze leraar heeft weten te bereiken.
Het cadeautje, een reusachtige kist siga
ren, werd hem dan ook van harte ge
gund. Na deze korte huldiging nam het
accordeonorkest de instrumenten weer
op en zorgde nog enkele uren voor
muziek tijdens een vrolijk bal.
DIENSTREGELING N.V. T.E.S.O.
geldig tot 25 mei 1963
Werkdagen:
Van Texel: 5.50 8.00 10.30 13.30
15.30 17.30 19.30
v. Den Helder: 6.40 9.30 11.30 14.30
16.30 18.30 20.30
Zon- en alg. erk. feestdagen:
Van Texel; 8.00 10.00 12.00 16.30
18.30
v. Den Helder: 9.00 11.10 12.50 17.30
19.30
ZON, MAAN EN HOOG WATER
Hoog water ter rede van Oudeschild:
23 apr. 8.17 en 20.44; 24 apr. 9.08 en 21.30;
25 apr. 9.51 en 22.10; 26 apr. 10.30 en 22.47;
27 apr. 11.06 en 23.24.
bieden wij u bij doorsmeren en olie-verversen een nieuwe, unieke ser
vice aan. Met behulp van elektronische test-apparatuur brengen wij u
kosteloos en zonder enige verplichting uwerzijds rapport uit over neven
staande punten van uw wagen. Ook als uw wagen nog niet aan door-
smeren en olie-verversen toe is, kunt u van deze „Tune-up"-service
profiteren. Wij schrijven dan een tegoed-bon voor u uit! Grijp deze
kans aan om een zuiver beeld van de toestand van uw motor te krijgen.
Maak telefonisch of mondeling een afspraak met ons. Leer uw wagen
tot in de puntjes kennen. Leer onze service kennen!
compressie
accu
contactpunten en contacthoek
hoge spanning, bobine en condensator
ontsteking
uitlaatgassen
jfeBj'up
Notaris F. A de Gelder te Amsterdam wees Fj
10 Ie prijswinnaars aan. Zij ontvingen in-
middels bericht.
De ereplaats is deze keer voor:
Er waren 115 2e prijswinnaars,
die elk een bedrag van
ontvangen.
De heer B. B. A. Scholte, Julianalaan 30,
Arnhem. Hij won de eerste prijs en beloonde
de kas van zijn favoriete club, „Excelsior
'20", Schiedam, met f 500,-, welke door de
bestuursleden dankbaar werden aanvaard.
