GROTE CAMPINGSHOW
BARKER'S IJZERHANDEL N.V.
bakker
IN HET CASINO TE DEN BURG
Naaimachines
K.V.P. Lijst 1 K.V.P.
VELDKAMP
K.V.P.
Herrie op de
Hope Veluwe
Woensdag 15 mei
Donderdag 16 mei
Vrijdag 17 mei
Zaterdag 18 mei
Bungalow- en kampeertenten
Strandtenten en windschermen
Fraaie collectie slaapzakken
Luchtbedden
Kooktoestellen voor gas en petroleum
Mepal campingserviesgoed
Grote collectie tuinstoelen en parasols
Voor de watersportliefhebbers
tonen wij enkele modellen boten
met buitenboordmotoren
WAARDEBON
van 14,30 tot 18 uur
van 14,30 tot 18 uur
van 14,30 tot 18 uur
van 14,30 tot 18 uur
en van 19,30 tot 22 uur
en van 19,30 tot 22 uur
en van 19,30 tot 22 uur
speciale camplngattractie.
Kweekschool voor Onderwijzers(essen)
Den Helder
Aanmelding nieuwe leerlingen
vakbekwaam echtpaar
Necchi, Husqvarna,
Elna.
JAC. BRUIJN, Stenenplaats
Voor iedereen, die vooruit wil zien
Voortgezette welvaart voor allen.
709
Bij inlevering van deze bon, ingevuld met naam
en adres, kunt u deelnemen aan onze
Naam
Adres
uitgaande van de Stichting Opleiding voor onderwijzersbevoegdhedtn
in Noordhollands Noorderkwartier.
Aanvang nieuwe cursus dinsdag 3 september 1P63
Toelatingseisen: le leerkring volledige ULO-diploma met
wiskunde
(le klas) bewijs van overgang van klas 3
naar klas 4 van MMS., HBS,
Gymnasium.
einddiploma MMS, HBS,
Gymnasium.
2e leerkring
(3e klas)
(Ook indien het vereiste getuigschrift nog behaald moet worden
Liefst zo spoedig mogelijk mondeling of schriftelijk bij de direkteur,
Kanaalweg 200, Den Helder. Tel. 02200-3163
Voor
familie-drukwerk
Drukkerij
Texelse Courant
UNIEKE HOLLEK TIE VERLOVIWGSPINGEN
GROENEPLAATS 6
GEVRAAGD:
voor de exploitatie van ons
strandpaviljoen en Restaurant Paal 9
zo spoedig mogelijk een
Holel „De Lindeboom-Texel"
Den Burg tel 02220-2041
FEUILLETON
door Henk van Heeswijk
4. Hij had al lang begrepen, dat pa
Ganzevoort een huwelijk met zijn enige
dochter zou toejuichen En ma zou er
evenmin bezwaren tegen hebben. Maar
Ina zelf? Ze waren goede kameraden,
maar over liefde of zoiets was feitelijk
nooit gesproken. Eigenlijk beschouwde
hij haar meer als een zuster.
Gisteravond, toen hij naar huis was
gereden, had hij er over nagedacht. En
later, in zijn bed eveneens. Vijentwintig
was een mooie leeftijd om te trouwen.
En hij zou het slechter kunnen treffen.
Zijn toekomst lag als het ware netjes
voor hem uitgestippeld. Zijn bedje was
gespreid, want geleidelijk aan zou hij
de baas gaan vervangen en als hij vol
doende ingewerkt was, kon hij er op
rekenen de opvolger te worden in de
zaak. Met aan zijn zijde Ina als zijn
vrouw. Het huis was voorlopig groot
genoeg voor twee gezinnen en finan
ciële zorgen zouden er, menselijkerwijs
gesproken, niet zijn. Niet dat hij die nu
wel had, integendeel. Als vertegen
woordiger van de firma Ganzevoort had
hij een beste broodwinning. In de jaren,
dat hij nu voor de zaak reisde, had hij
er een wagentje van over gehouden en
een aardige grijpstuiver op de bank.
Wat wilde hij eigenlijk nog meer?
Terwijl hij zijn sigaret rookte en
door de deuropening van de garage
naar buiten keek, dacht hij aan Ina.
Bijzonder veel vrouwelijk schoon bezat
ze niet. Toch vond hij haar wel aardig.
Ze was beschaafd en had een uitste
kende smaak om zich te kleden. Ze was
altijd gelijkmatig gehumeurd, vriende
lijk en ging met hem om als met een
goede vriend. Maar een huwelijk was
tenslotte een belangrijke stap. Dat was
een order voor het leven, had een col
lega eens voor de grap gezegd. Een or
der, die je moest leveren, of je wilde
of niet. Omdat je contractueel gebon
den was.
Gekkepraat natuurlijk, al zat er wel
iets in. Eigenlijk had hij er nog nooit
aan gedacht om te trouwen. Natuurlijk
waren er wel meisjes, vrouwen in zijn
leven geweest. Maar geen enkele had
ook maar enige bijzondere indruk op
hem gemaakt. Behalve Ina dan. Doch
dat was heel iets anders. Ina was een
lief kind, maar om haar nu te bezien als
je vrouw, als je echtgenote, waarmee je
je hele verdere leven aan verbonden
zou zijn, nee, dat niet.
Als hij met haar trouwde, zou hij uit
maatschappelijk oogpunt gezien, onge
twijfeld een goed huwelijk doen. Pa
Ganzevoort zat er goed bij, dat was al
gemeen bekend. Hij behoorde tot
de notabelen van de dorpsgemeenschap
en al zat Uchelen dan in menig opzicht
vast aan Apeldoorn, de mensen in
Uchelen hadden hun eigen kringetje,
waarin uitsluitend de dorpsgenoten
werden toegelaten. Dat scheen histo
risch zo gegroeid te zijn en dat ver
ander je niet spoedig. De snelle uitbrei
ding van het plaatsje ten spijt.
En daar zou hij de schoonzoon wor
den van „mijnheer" Ganzevoort, de fa
brikant. Binjien enkele jaren zou hij op
zijn beurt „mijnheer" Welsenaar zijn,
de fabrikant. Zijn vrouw zou uitgeno
digd worden om in alle mogelijke en
onmogelijke comité's zitting te nemen
en zou behoren tot de gegoede stand
van de dorpsgemeenschap. Samen met
de vrouw van de dokter, de notaris, de
andere fabrikanten en industriëlen. Zo
was het leven toch immers? Standsver
schil zou er altijd blijven, ondanks de
democratie. Financieel zou hij het zich
kunnen veroorloven een grotere wagen
te kopen en zomers zou hij een maand
naar het buitenland kunnen gaan. Hij
zou zakenreizen moeten maken, beurzen
moeten bezoeken en op allerlei verga
deringen en congressen behoren aanwe
zig te zijn. Al die dingen zouden gaan
behoren tot zijn sociale en andere ver
plichtingen. Het leven zou aan de ene
kant gemakkelijker worden. Maar aan
de andere kant zou hij het veel drukker
krijgen. Voor- en nadelen. Maar die
zaten overal aan vast.
Maarnaast hem zou Ina staan.
O, hij zou aan haar ongetwijfeld een
ideale vrouw hebben, een toegewijde
echtgenote en te zijner tijd een goede
moeder voor hun kinderen. En al zou
iedereen wel begrijpen, dat hij Ina
Ganzevoort niet getrouwd had, omdat
ze een of andere prijs in een schoon
heidswedstrijd had gewonnen, dat was
in die kringen niets bijzonders en daar
om zou men hem zonder meer accepte
ren. Hij was immers de schoonzoon
van Jan Ganzevoort, de fabrikant van
schoolschriften? En of dat nu schriften
of koelkasten, nietjes of broedmachines
waren, dat deed er allemaal niet toe.
Ganzevoort had een kleine veertig man
personeel, bewoonde een flinke villa
op de beste stand van het dorp en
telde dus mee. Met als gevolg, dat hij
binnen een paar jaar eveneens zou
meetellen.
Doch trouwen.... jonge, dat was
toch een hele stap. En als hij nu eens
heel eerlijk was, dan moest hij erken
nen, dat hij er helemaal nog niet hap
pig op was om zijn vrijheid prijs te
geven. Hij had het toch uitstekend? Een
vrij leventje, goed gezond en een pracht
van een baan.
Ja, die baan. Als hij met Ina trouwde,
zou hij het reizen er aan moeten geven.
Dan zou hij zich moeten inwerken op
de fabriek en de baas geleidelijk aan
op het kantoor moeten vervangen. En
hij was eigenlijk helemaal niet iemand
om de hele dag op een kantoorkruk bin
nen te zitten. De gedachte alleen al. Op
de Veluwe zouden ze zeggen: „M'n iest
er van". Nou, 't was ook wel iets om
van te iezen.
Aan de andere kant: zeg nou eens
„nee"? Pa Ganzevoort rekende er vast
al half en half op, dat hij zou accepte
ren. Misschien Ina ook wel. En me
vrouw zou hem zeker blijmoedig als
schoonzoon aanvaarden. Zij was een
gemakkelijk mens en vond doorgaans
alles goed in haar gemakkelijke leven
tje. Was Ina niet haar evenbeeld? Met
haar zou hij nimmer moeilijkheden heb
ben. Eigenlijk was het idioot, dat hij
terugkrabbelde Een toekomst om te
zoenen, Karei. Wat verwacht je eigen
lijk nog meer van het leven? En wie
ben je eigenlijk, dat je zoveel bezwaren
maakt? G»ed, je bent een handige ver
koper. En bij Spaander en Berg, de
grote concurrenten, hebben ze al eens
pogingen in het werk gesteld om je weg
te halen bij Ganzevoort: dit wordt Uw
salaris, meneer Welsenaar, plus na
tuurlijk de gebruikelijke provisie. Voeg
daarbij nog een extra omzetprovisie
over het gehele jaar gerekend, die pro-
centsgewijs steeds hoger wordt naar
gelang u meer verkoopt. U krijgt van
ons een grotere wagen en als u speciale
wensen hebt, dan is daar misschien ook
over te praten. We zouden zeggen:
denkt U er eens over na. Wij doen niet
iedere dag dit aanbod
Ja, hij had er over nagedacht, maar
na een paar dagen was zijn besluit al
genomen. Ondanks de verleidelijke aan
bieding had hij voor de eer bedankt in
een beleefd briefje. Het zou overigens
niet reëel zijn. Per slot van rekening
had hij het vak bij Ganzevoort geleerd
en dan was het toch niet netjes, als
een ander nu van Pa Ganzevoort's les
sen ging profiteren. Er was ook nog
zoiets als eergevoel. Zelfs in het zaken
doen.
(Wordt vervolgd)
SCHADEPOST
Tijdens het venten parkeerde de heer
N. Huisman zijn melkwagen in de
Wittekruislaan. Terwijl hij met een
klant z'n zaken afhandelde, liep het
dochtertje van de familie Eelman naar
de wagen en zette het voertuig spelen
derwijs van de rem. Het gevolg was,
dat de wagen, die op een helling stond,
begon te rijden en tegen de trottoir
band opbotste. Door de schok belandde
het grootste deel van de lading op het
wegdek. Tientallen flessen vielen aan
scherven en ongeveer 90 liter melk ging
verloren. Het staat nog niet vast of de
verzekering de schade zal dekken.