GROTE CAMPINGSHOW BARKER'S IJZERHANDEL N.V. bakker IN HET CASINO TE DEN BURG Naaimachines K.V.P. Lijst 1 K.V.P. VELDKAMP K.V.P. Herrie op de Hope Veluwe Woensdag 15 mei Donderdag 16 mei Vrijdag 17 mei Zaterdag 18 mei Bungalow- en kampeertenten Strandtenten en windschermen Fraaie collectie slaapzakken Luchtbedden Kooktoestellen voor gas en petroleum Mepal campingserviesgoed Grote collectie tuinstoelen en parasols Voor de watersportliefhebbers tonen wij enkele modellen boten met buitenboordmotoren WAARDEBON van 14,30 tot 18 uur van 14,30 tot 18 uur van 14,30 tot 18 uur van 14,30 tot 18 uur en van 19,30 tot 22 uur en van 19,30 tot 22 uur en van 19,30 tot 22 uur speciale camplngattractie. Kweekschool voor Onderwijzers(essen) Den Helder Aanmelding nieuwe leerlingen vakbekwaam echtpaar Necchi, Husqvarna, Elna. JAC. BRUIJN, Stenenplaats Voor iedereen, die vooruit wil zien Voortgezette welvaart voor allen. 709 Bij inlevering van deze bon, ingevuld met naam en adres, kunt u deelnemen aan onze Naam Adres uitgaande van de Stichting Opleiding voor onderwijzersbevoegdhedtn in Noordhollands Noorderkwartier. Aanvang nieuwe cursus dinsdag 3 september 1P63 Toelatingseisen: le leerkring volledige ULO-diploma met wiskunde (le klas) bewijs van overgang van klas 3 naar klas 4 van MMS., HBS, Gymnasium. einddiploma MMS, HBS, Gymnasium. 2e leerkring (3e klas) (Ook indien het vereiste getuigschrift nog behaald moet worden Liefst zo spoedig mogelijk mondeling of schriftelijk bij de direkteur, Kanaalweg 200, Den Helder. Tel. 02200-3163 Voor familie-drukwerk Drukkerij Texelse Courant UNIEKE HOLLEK TIE VERLOVIWGSPINGEN GROENEPLAATS 6 GEVRAAGD: voor de exploitatie van ons strandpaviljoen en Restaurant Paal 9 zo spoedig mogelijk een Holel „De Lindeboom-Texel" Den Burg tel 02220-2041 FEUILLETON door Henk van Heeswijk 4. Hij had al lang begrepen, dat pa Ganzevoort een huwelijk met zijn enige dochter zou toejuichen En ma zou er evenmin bezwaren tegen hebben. Maar Ina zelf? Ze waren goede kameraden, maar over liefde of zoiets was feitelijk nooit gesproken. Eigenlijk beschouwde hij haar meer als een zuster. Gisteravond, toen hij naar huis was gereden, had hij er over nagedacht. En later, in zijn bed eveneens. Vijentwintig was een mooie leeftijd om te trouwen. En hij zou het slechter kunnen treffen. Zijn toekomst lag als het ware netjes voor hem uitgestippeld. Zijn bedje was gespreid, want geleidelijk aan zou hij de baas gaan vervangen en als hij vol doende ingewerkt was, kon hij er op rekenen de opvolger te worden in de zaak. Met aan zijn zijde Ina als zijn vrouw. Het huis was voorlopig groot genoeg voor twee gezinnen en finan ciële zorgen zouden er, menselijkerwijs gesproken, niet zijn. Niet dat hij die nu wel had, integendeel. Als vertegen woordiger van de firma Ganzevoort had hij een beste broodwinning. In de jaren, dat hij nu voor de zaak reisde, had hij er een wagentje van over gehouden en een aardige grijpstuiver op de bank. Wat wilde hij eigenlijk nog meer? Terwijl hij zijn sigaret rookte en door de deuropening van de garage naar buiten keek, dacht hij aan Ina. Bijzonder veel vrouwelijk schoon bezat ze niet. Toch vond hij haar wel aardig. Ze was beschaafd en had een uitste kende smaak om zich te kleden. Ze was altijd gelijkmatig gehumeurd, vriende lijk en ging met hem om als met een goede vriend. Maar een huwelijk was tenslotte een belangrijke stap. Dat was een order voor het leven, had een col lega eens voor de grap gezegd. Een or der, die je moest leveren, of je wilde of niet. Omdat je contractueel gebon den was. Gekkepraat natuurlijk, al zat er wel iets in. Eigenlijk had hij er nog nooit aan gedacht om te trouwen. Natuurlijk waren er wel meisjes, vrouwen in zijn leven geweest. Maar geen enkele had ook maar enige bijzondere indruk op hem gemaakt. Behalve Ina dan. Doch dat was heel iets anders. Ina was een lief kind, maar om haar nu te bezien als je vrouw, als je echtgenote, waarmee je je hele verdere leven aan verbonden zou zijn, nee, dat niet. Als hij met haar trouwde, zou hij uit maatschappelijk oogpunt gezien, onge twijfeld een goed huwelijk doen. Pa Ganzevoort zat er goed bij, dat was al gemeen bekend. Hij behoorde tot de notabelen van de dorpsgemeenschap en al zat Uchelen dan in menig opzicht vast aan Apeldoorn, de mensen in Uchelen hadden hun eigen kringetje, waarin uitsluitend de dorpsgenoten werden toegelaten. Dat scheen histo risch zo gegroeid te zijn en dat ver ander je niet spoedig. De snelle uitbrei ding van het plaatsje ten spijt. En daar zou hij de schoonzoon wor den van „mijnheer" Ganzevoort, de fa brikant. Binjien enkele jaren zou hij op zijn beurt „mijnheer" Welsenaar zijn, de fabrikant. Zijn vrouw zou uitgeno digd worden om in alle mogelijke en onmogelijke comité's zitting te nemen en zou behoren tot de gegoede stand van de dorpsgemeenschap. Samen met de vrouw van de dokter, de notaris, de andere fabrikanten en industriëlen. Zo was het leven toch immers? Standsver schil zou er altijd blijven, ondanks de democratie. Financieel zou hij het zich kunnen veroorloven een grotere wagen te kopen en zomers zou hij een maand naar het buitenland kunnen gaan. Hij zou zakenreizen moeten maken, beurzen moeten bezoeken en op allerlei verga deringen en congressen behoren aanwe zig te zijn. Al die dingen zouden gaan behoren tot zijn sociale en andere ver plichtingen. Het leven zou aan de ene kant gemakkelijker worden. Maar aan de andere kant zou hij het veel drukker krijgen. Voor- en nadelen. Maar die zaten overal aan vast. Maarnaast hem zou Ina staan. O, hij zou aan haar ongetwijfeld een ideale vrouw hebben, een toegewijde echtgenote en te zijner tijd een goede moeder voor hun kinderen. En al zou iedereen wel begrijpen, dat hij Ina Ganzevoort niet getrouwd had, omdat ze een of andere prijs in een schoon heidswedstrijd had gewonnen, dat was in die kringen niets bijzonders en daar om zou men hem zonder meer accepte ren. Hij was immers de schoonzoon van Jan Ganzevoort, de fabrikant van schoolschriften? En of dat nu schriften of koelkasten, nietjes of broedmachines waren, dat deed er allemaal niet toe. Ganzevoort had een kleine veertig man personeel, bewoonde een flinke villa op de beste stand van het dorp en telde dus mee. Met als gevolg, dat hij binnen een paar jaar eveneens zou meetellen. Doch trouwen.... jonge, dat was toch een hele stap. En als hij nu eens heel eerlijk was, dan moest hij erken nen, dat hij er helemaal nog niet hap pig op was om zijn vrijheid prijs te geven. Hij had het toch uitstekend? Een vrij leventje, goed gezond en een pracht van een baan. Ja, die baan. Als hij met Ina trouwde, zou hij het reizen er aan moeten geven. Dan zou hij zich moeten inwerken op de fabriek en de baas geleidelijk aan op het kantoor moeten vervangen. En hij was eigenlijk helemaal niet iemand om de hele dag op een kantoorkruk bin nen te zitten. De gedachte alleen al. Op de Veluwe zouden ze zeggen: „M'n iest er van". Nou, 't was ook wel iets om van te iezen. Aan de andere kant: zeg nou eens „nee"? Pa Ganzevoort rekende er vast al half en half op, dat hij zou accepte ren. Misschien Ina ook wel. En me vrouw zou hem zeker blijmoedig als schoonzoon aanvaarden. Zij was een gemakkelijk mens en vond doorgaans alles goed in haar gemakkelijke leven tje. Was Ina niet haar evenbeeld? Met haar zou hij nimmer moeilijkheden heb ben. Eigenlijk was het idioot, dat hij terugkrabbelde Een toekomst om te zoenen, Karei. Wat verwacht je eigen lijk nog meer van het leven? En wie ben je eigenlijk, dat je zoveel bezwaren maakt? G»ed, je bent een handige ver koper. En bij Spaander en Berg, de grote concurrenten, hebben ze al eens pogingen in het werk gesteld om je weg te halen bij Ganzevoort: dit wordt Uw salaris, meneer Welsenaar, plus na tuurlijk de gebruikelijke provisie. Voeg daarbij nog een extra omzetprovisie over het gehele jaar gerekend, die pro- centsgewijs steeds hoger wordt naar gelang u meer verkoopt. U krijgt van ons een grotere wagen en als u speciale wensen hebt, dan is daar misschien ook over te praten. We zouden zeggen: denkt U er eens over na. Wij doen niet iedere dag dit aanbod Ja, hij had er over nagedacht, maar na een paar dagen was zijn besluit al genomen. Ondanks de verleidelijke aan bieding had hij voor de eer bedankt in een beleefd briefje. Het zou overigens niet reëel zijn. Per slot van rekening had hij het vak bij Ganzevoort geleerd en dan was het toch niet netjes, als een ander nu van Pa Ganzevoort's les sen ging profiteren. Er was ook nog zoiets als eergevoel. Zelfs in het zaken doen. (Wordt vervolgd) SCHADEPOST Tijdens het venten parkeerde de heer N. Huisman zijn melkwagen in de Wittekruislaan. Terwijl hij met een klant z'n zaken afhandelde, liep het dochtertje van de familie Eelman naar de wagen en zette het voertuig spelen derwijs van de rem. Het gevolg was, dat de wagen, die op een helling stond, begon te rijden en tegen de trottoir band opbotste. Door de schok belandde het grootste deel van de lading op het wegdek. Tientallen flessen vielen aan scherven en ongeveer 90 liter melk ging verloren. Het staat nog niet vast of de verzekering de schade zal dekken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1963 | | pagina 4