Herinneringen aan Texel
uit de twintiger jaren
f FILM-NIEUWS
In het prille voorjaar van 1921 bracht
de Ada van Holland, het scheepje waar
aan oudere lezers nog de aangenaamste
herinneringen hebben, mij voor de
eerste maal naar Texel. Ik had er ge
solliciteerd, was op bezoek geweest bij
burgemeester Buysing Damsté, de wet
houders J. S. Dijt en D. P. Bakker en
bij één raadslid, de oude heer Hendrik
Keesom. De wethouders hadden mij
aangeraden de heer Keesom niet te
vergeten, want zo zeiden ze, hij stemt
nooit op iemand, die hij niet heeft ge
zien. Ik trof hem juist op het ogenblik,
dat hij zijn huis in de Molenstraat wilde
verlaten. Hij was een man van een
massieve gestalte, in het zwart gekleed
en hij droeg een vilten hoed met zeer
brede rand en ronde bol. Dadelijk viel
mij op dat hij in zijn oren gouden rin
getjes had. Ik maakte me bekend, zei,
dat ik gesolliciteerd had en dat ik
meende ook hem een bezoek ter kennis
making te moeten brengen, ,,'t Is al
goed meneer", antwoordde hij, „ik heb
U gezien, dat is voor mij de hoofdzaak.
Ik heb weinig tijd, maar wil U wel
zeggen, dat ik eens op een schoolmees
ter heb gestemd, die ik niet gezien had
en die naderhand een bultenaar bleek
te zijn. Nou zo'n man hoort naar mijn
mening niet voor de klas te staan".
Met veel geduld schupten de raderen
van de Ada ons in de richting van
Oude Schild. Zoals gebruikelijk stond
er een stevige bries en daar er ook wat
deining was, ging de conducteur de
schaarse passagiers, waarvan er som
migen groen en geel om hun neus wer
den, troosten met een paar blikken
kwispedoors, een attentie die bij TESO
uit de tijd geraakt is. Ik had alle lust
en gelegenheid om met conducteur
Jurrie Beumkes een praatje te maken.
Achteruit wees hij me Wieringen,
waarvan enkele kerktorens duidelijk
zichtbaar waren. Hij vertelde me hoe
de „kroonprins", zoon van keizer Wil
helm H, op het eiland in ballingschap
leefde. Zijn vader was smadelijk ge
vlucht, bij Eijsden over de Nederlandse
grens gekomen en had een onderdak
gevonden bij Graaf Bentinck in Doorn.
Minister Kan, vader van de thans zo
bekende Wim Kan, was de verbindings
man tussen de Nederlandse regering en
de oude vorst. De laatste heeft zich in
Doorn in hoofdzaak vermaakt met
houtjes hakken, terwijl zijn zoon op
Wieringen het hield bij het smeden van
hoefijzers. Men zegt dat er nog van die
hoefijzers op het eiland als souvenirs
worden bewaard.
Beumkes en de schrijver hadden
overigens niet zo veel met die kroon
prins op. De eerste wereldoorlog lag
nog vers in het geheugen en wij waren
niet vergeten, hoe uit prestige-overwe-
gingen onder verantwoording van die
prins honderdduizenden Duitse soldaten
voor Verdun de dood waren inge
jaagd.
Onvermoeid ging de Ada verder,
Oude Schild kwam reeds in zicht. De
kleine huizen, vele nog met groene top
gevels, keken gemakkelijk uit over de
toen nog lage dijk. Tussen protestantse
en katholieke kerk stonden een paar
wat hogere huizen met Hollandse trap
gevels. Later zou ik ontdekken, dat dit
de oudste woningen van het dorp wa
ren, reeds in de aanvang van de zeven
tiende eeuw gebouwd voor commissa
rissen van de Amsterdamse Admirali
teit, hoge heren, die toezicht hielden
op het overdrukke scheepsverkeer van
en naar de Texelstroom. Soms lagen
daar enige honderden trotse zeekaste
len met hoog opgaande masten en een
uitvoerige tuigage op een gunstige wind
te wachten. Klaremakers, kleine
scheepjes van de Oude Schilders, voe
ren af en aan en daar tussen door zag
men de vletten, die door stevige armen
geroeid, vaten met vers water naar de
schepen op de rede brachten. Dit water
was afkomstig uit de Wezenputten bij
Brakestein. Melt pramen werden de
vaten van Brakestein door de Schilsloot
tot de dijk gebracht, waar de overla
ding in vletten plaats vond. En Beum
kes wees mij hotel „De Zeven Provin
ciën" met de kamer, waar Tromp en De
Ruyter dikwijls hadden gelogeerd.
Alle grootheid van deze wereld ver
gaat. Toen ik daar op de Ada over de
uitgestrekte watervlakte keek, zag ik
sleéht een enkel zeil van een tjalk, die
vracht naar Texel of Vlieland bracht
en een paar blazers voeren uit om mos
selen te gaan korren. Langzaam gleed
de Ada door de havenmond naar bin
nen. Er klonk de klop van een breeuw-
hamer want De Wijn, de hellingbaas,
was bezig een blazer op te knappen.
Overal hing rond de haven de gezonde
lucht van pek, een geur, die men toen
tertijd in bijna alle dorpen en stadjes
rond Wadden- en Zuiderzee op kon
snuiven. Weldra waren wij gemeerd en
een achttal passagiers ging van boord
om in de diligence te stappen, die reeds
te wachten stond. Jan Kalis, de koet
sier, klakte met de tong, de paarden
trokken aan en weldra reden wij door
de dijkcoupure de Nieuwe Weg op.
„Een hele verbetering meneer", merkte
een mede-reiziger op Nog niet zo lang
geleden moest je van Oudeschild over
de Hoge Berg naar Den Burg. We noe
men dat nu de Oude Weg. De paarden
hadden het vaak moeilijk genoeg om
deze zware koets tegen de helling van
de Hoge Berg op te trekken".
Ik keek mijn ogen uit Op het lage
land achter de haven en aan weerszij
den van de weg lag overal zeewier te
drogen en in de sloten zag ik ook al
wier, daarin geworpen om te verzoeten.
Een houten pers stond bij een bouw
vallige schuur, het zeegras werd daar
in nette pakken voor verzending ge
reed gemaakt. Met een kalm gangetje
ging het naar Den Burg, niemand
scheen gehaast te zijn. Er was practisch
geen bebouwing langs de Nieuwe Weg,
alleen waar deze met de Oude Weg te
samen kwam stond een vervallen huis,
dat De Keet werd genoemd. Naderhand
werd dit huis opgeknapt en werd her
doopt in Burgzicht. Ter rechterzijde
stonden, toch nog een eind uit elkaar
enkele oude boerderijen, op een er van
las ik de naam Emanuel. Enige jaren
later zou het huis in vlammen opgaan,
nimmer werd het herbouwd.
De eerste huizen van Den Burg, de
zg. Nutswoningen werden bereikt en
wij passeerden de Zeevaartschool, een
gebouw van jonge datum, waar in het
platform op het dak een paar jongelui
juist een zonnetje aan het schieten
waren. Over het Groentje liep een
oude boer, Dirk de Bies bijgenaamd en
voor een oud wit huis met gekalkte
gevel stond makelaar Flens één van
mijn medepassagiers op te wachten. Na
derhand zou ik dikwijls dit huis be
treden, want zijn dochter was een
vooraanstaand lid van de plaatselijke
toneelvereniging UDI, hetgeen zoals mij
weldra werd uitgelegd „Uitspanning
Door Inspanning" betekende. In het
huis van makelaar Flens hebben wij
heel wat rollen gelezen, want zoals
vanzelf sprak, werd verondersteld, dat
de jongeman, die pas op het eiland was
gekomen over het talent van een to
neelspeler beschikken zou.
Tussen Warmoesstraat en Parkstraat
waren ook toen enkele winkels, het
buurtje was niet onaardig beschreven
in de roman „Isola Bella" van een
schrijfster, die schuil ging onder het
pseudoniem Emma van Burg. Zij was
een dochter van dokter Timmer en
goed op Texel thuis. Geertje Boekei-
Bakker heb ik naderhand wel een
beetje over dat boek horen mopperen!
Vast staat echter dat de sfeer van het
oude Texel, zoals deze was in het begin
van deze eeuw er bizonder goed in ge
troffen is.
Waar nu bakker Schulte is, woonde
toen bakker Moojen met vrouw en
dochters. Hij was mede-oprichter van
de zangvereniging Burg's Gemengd
Koor, waar ik natuurlijk ook al lid van
werd! Altijd was Moojen even welwil
lend jegens de jonge schoolmeester, die
zó uit de grote stad naar het ver-af ge
legen eiland was gekomen. Niemand
durfde toen vermoeden, dat gedurende
de opstand van de Georgiërs vijf en
twintig jaar later, Moojens gezin door
het verlies van de man en vader in
rouw gedompeld worden zou.
Jan Kalis op de „Deli"
Krakend maakte de déli een linkse
bocht over een hellend stukje keien
straat, waar niet zo heel lang te voren
de Burgwal was gedempt, ratelde voor
bij het Algemeen Weeshuis en stopte
voor het postkantoor. Schuin daar te
genover woonde P. C. Koorn met zijn
lieftallige dochters ja ik ken ze nog
en verkocht er zijn geestrijke dran
ken. En even voorbij het postkantoor
was de fa. Langeveld De Rooy ge
vestigd, vanouds uitgeefster van het
fameuse blad, waarin ook deze regels
gedrukt zullen worden Boekwinkel en
drukkerij waren in één pand onderge
bracht, de oude school van Meester
Glijnis, aan wie de oudste Texelaars
toen nog heugenis hadden. De Texelse
Courant werd nog geheel met de hand
gezet, letter voor letter ging in de zet
haak, zowel Gerrit Logman als Gerrit
Duinker wisten er van mee te praten.
Jacob Kooiman, door Uw dienaar wel
dra Oom Jacob genoemd, was eigenaar
en redacteur. Weldra zou hij me vragen
om voor het krantje te gaan schrijven
en na een jaar of wat, het was in 1924
zou hij me voorstellen het bedrijfje
van hem over te nemen. Toen ik ant
woordde „Maar Oom Jacob ik heb geen
geld" zou ik te horen krijgen, dat hij
geen kinderen had, dat zijn leven hem
meer waard was dan de zorg om zijn
zaak en dat ik zonder enige verplichting
het gehele geval van hem hebben
mocht. Minder vreemd dan het schijnt
ben ik toch op oom Jacob's genereuse
voorstel niet ingegaan, ik wist wel, dat
ik volkomen ongeschikt was om achter
de toonbank voor mijn eventuele klan
ten chapeau-bas te spelen. Wellicht zou
ik ze bij een woord, dat mij niet aan
stond, de winkel uitgefoeterd hebben.
Wat niet weg neemt, dat ik het
„Oosterend weer
NIEUWS
ft De tocht naar de Schans.
Zaterdagavond 18 mei j.l. is door
100 mannen geoefend in het exer
ceren. Er waren hog enkelen af
wezig en er wordt nog een aantal
„vrijwilligers" verzocht zich op te
geven bij „le luitenant" S. Bremer
Czn tijdens de 2de exercitieles,
zaterdagavond 25 mei (8 uur) achter
de Chr. school.
ft Er worden nog 10 „koetsiers" ge
vraagd. Opgave bij Jn. Daalder,
Hoekstraat, of J. C. Roeper.
ft Op dinsdagavond 28 mei is er een
grojte bijeenkomst in het Gebouw
voor Chr. Belangen, voor alle dames
uit Oosterend en omgeving. Speciaal
voor de moeders, vrouwen, verloof
den enz. van de medespelers aan de
„Tocht naar de Schans".
ft O.m. zal onder deskundige leiding
de te maken costuums worden be
sproken. Attentie s.v.p. dames!
ft Bij de entree van Oosterend (Bur-
gerweg) is een groot reclamebord
geplaatst. Hiercp zullen, zodra er
meer is afgesproken, verdere eve
nementen worden vermeld.
ft Bij verschillende zakenmensen in
het dorp zijn enveloppen verkrijg
baar, voorzien van hetzelfe prentje,
dat bij deze korte berichten ge
plaatst wordt. Wilt U ze gebruiken
voor verzending van uw brieven
enz. aan familie, vrienden en
relaties? De prijs 2V2 ct. per stuk.
ft Voor uw auto hebben we pracht
reclamestrookjes van „Oosterend
weer Present". U kunt ze aan de
binnenzijde van b.v. de achterruit
plakken. Gratis verkrijgbaar bij
Zuivelhandel D. Trap, Oranjestraat.
gebaar van Jacob Kooiman naar waar
de heb weten te schatten. Ja, er waren
óók nog vrienden op Texel
Ik dwaal wat af. De déli had zijn
eindpunt op de Groeneplaats. Daar
stond meester Groenewold me op te
wachten. Hij schudde me de hand en
voerde me naar het schoolhuis in de
Nieuwstraat de tegenwoordige Burg
wal ik ontmoette er een dame met
spierwit haar, zijn echtgenote en zat
weldra aan de koffie „met een endje
koek". Puffend uit een immens lange
gouwenaar met enorme kop vertelde
hij, dat hij reeds een kosthuis voor me
had gevonden, dat ik beginnen zou in
de vierde klasse als opvolger van mees
ter Frederiks en dat hij verwachtte met
méér dan een schoolmeester alléén
kennis te hebben gemaakt Want, zo zei
hij, een schoolmeester heeft verplichtin
gen jegens de gemeenschap, die hem
geroepen heeft. Ook buiten de school
uren verwacht men wat van hem. Ga
onder de mensen, leer ze kennen, geef
jezelf en je zal spoedig ervaren, dat de
Texelaars een goed en gastvrij soort
mensen zijn. Doe mee, blijf niet aan de
kant staan, je zult weldra vrienden
maken
Meester Groenewold is na enige ja
ren, waarin wij soms hooggaande me
ningsverschillen hadden, een echte
vriend geworden. Een stoere Fries, een
man, die niet van schipperen hield, van
een buitengewone plichtsbetrachting,
fel in zijn oordelen en vóóroordelen.
Een schoolmeester, ongemakkelijk,
maar met vele begaafd- en kundighe
den. Lesgever bij uitneihendheid, zijn
leerlingen zelden lovend, maar zoveel
te meer kritiserend en berispend als zij
te kort geschoten waren. „Ga maar ach
ter de wastobbe, daar ben je beter
thuis" of „wat doe je hier op school, je
hebt immers geen verstand". Ook wel
„Je hebt wel verstand, maar je mist
alle geest". En een jongen, die geen
goed bij hem kon doen, moest verne
men, dat hij geest nóch verstand had,
dat hij beter tuinwallen kon gaan bou
wen. Zo drilde de oude meester zijn
pupillen, zo maakte hij er heel wat
klaar voor de derde of vierde klasse
van Hogere Burgerschool in Den Helder
of in Alkmaar, al mag gezegd worden,
dat hij zijn persoonlijke voor- of afkeur
voor bepaalde families wel eens te
duidelijk spreken liet. Maar een grote
invloed hééft hij uitgeoefend en vele
Texelse mannen en vrouwen, waarvan
er nog heel wat leven, zijn geïnteres
seerd zodra zijn naam nog wordt ge
noemd.
Op het Amsterdamse weeshuis staat
te lezen „Hard is mijn hand, maar lief
lijk is mijn gemoed". Die woorden wa
ren op meester Hendrik J. Groenewold
ten volle van toepassing. Jaren later
heb ik dat nog eens ervaren, toen ik
hem in de hoofdstad meenam naar de
Stadsschouwburg. Bij een aandoenlijke
scène heb ik daar tranen over zijn
wangen zien rollen. Texel is hem veel
dank verschuldigd. Vóór zijn nagedach
tenis geheel zal zijn vergaan, heb ik ge
meend hem deze posthume woorden
van lof uit een grote genegenheid te
moeten brengen. Een volgende keer zal
ik dan opnieuw uit mijn herinnering
putten over een tijd, nog maar veertig
jaar geleden, maar in velerlei opzichten
verschillend van de jaren, die wij thans
beleven.
VL.
Twee films deze week in City-Thea
ter. Vrijdag- en zaterdagavond 20.00
uur en zondagmiddag 3 uur draait
„Ursus, de leeuwenkoning". De geschie
denis van een boomsterke jongeman,
die door de leeuwen wordt opgevoed,
nadat hij als baby op de rug van een
paard is gevlucht voor de legerhorde
Barbaren onder aanvoering van de
wrede Ajak.
Dan leert Ursus een jonge slavin
kennen, tot wie hij zich voelt aange
trokken. Hij „koopt" haar tegen inleve
ring van het gouden medaillon, waarin
zijn koningschap is vastgelegd. Anou-
rius, aanvoerder van de rebellen krijgt
het kleinood in handen en wil Ursus
levend vangen. Lotar, Ajak's adjudant
krijgt de opdracht waarin hij slaagt
door de leeuwen te vergiftigen. In een
vreselijk gevecht weet Ursus Lotar te
doden. Ursus wordt tot koning der
rebellen uitgeroepen Anya wordt ech
ter gevangen genomen en zal in de
arena aan de hyena's worden geofferd.
Ursus weet haar op het laatste moment
te bevrijden. De wrede Ajak wordt
zelfs gedood door een der laatste leeu
wen uit het Dal. Eind goed, dus. Toe
gang boven 14 jaar.
Een beetje lichtzinnig en fantastisch,
maar overigens zeer de moeite waard,
is de film „Matrozen in nylons", die
zondag- en maandagavond 20.00 uur
draait. Een groep Engelse Marva's
tracht aanvankelijk vergeefs aan boord
te komen van een oorlogsschip. Uitein
delijk gelukt hen dat, nadat ze de be
manning aan boord onschadelijk heb
ben gemaakt en in het ruim opgesloten.
Met de vrouwen aan boord vertrekt de
„Huntress". De admiraliteit is ontsteld
en zet de achtervolging in met de
„Taverner". Het eerste kanonnensalvo
is reeds voldoende om de Taverner op
de vlucht te doen slaan. De „Huntress"
gaat zelfs deelnemen aan een Nato
oefening, die bijzonder succesvol ver
loopt. Een verschrikkelijke storm is
echter te veel voor de meisjes. Nadat
ieder zeeziek is geworden, bevrijden ze
de mannen, die dan in een vredige
samenwerking met .de Marva's het schip
naar de haven brengen. Voor hen, die
eens onbezorgd willen lachen is het zien
van deze film het aangewezen recept.
Alle leeftijden.
KLEUTER DRINKT
ONTSMETTINGSMIDDEL
Het driejarige zoontje Peter van de
familie Huisman, Kogerweg K 90 greep
vorige week dinsdagmiddag in een on
bewaakt moment naar een fles „Stere-
lecta", een ontsmettingsmiddel dat in
sterk verdunde toestand wordt gebruikt
om de onderdelen van melkmachines te
reinigen. Ondanks het feit, dat de kleu-
taer al eens was gewaarschuwd tegen
het gevaarlijke goedje, nam deze des
ondanks een flinke slok van de sterk
bijtende vloeistof, wat hem niet best
bekwam. Een gelukkige omstandigheid
was, dat de jongen onmiddellijk begon
over te geven, waardoor het venijn
slechts korte tijd uitwerking heeft ge
had. De ouders lieten de jongen zoveel
mogelijk melk drinken en handelden
daardoor juist. De dokter verwees het
knaapje onmiddellijk naar het zieken
huis „Parkzicht" in Den Helder, waar
bleek, dat lippen en mondholte ernstige
verbrandingsverschijnselen vertoonden.
Ook de slokdarm was aangedaan. Hoe
wel het geval zich aanvankelijk ernstig
liet aanzien, knapt het jongetje momen
teel aardig op. Lippen en mond hebben
zich hersteld, maar de functie van de
slokdarm wordt waargenomen door een
rubber slang. Als de röntgenfoto's, die
intussen zijn gemaakt, een bevredigend
beeld geven, zal Peter binnenkort weer
thuis zijn. Waarschijnlijk zal hij zich
voortaan bedenken, vóór hij zijn mond
aan onbekende flesjes zet
JAARVERGADERING
TEXELSE BOYS
De zeer goed bezochte jaarvergade
ring, stond dit keer in het teken van het
afscheid van secretaris H. Schrama, de
motor, aldus de voorzitter, waarop de
Boys gedurende 15 jaar prima gedraaid
heeft. Erelid Schrama, er was geen
stemming voor nodig, zal de Boys
nooit vergeten en krijgt daar ook de
kans niet toe. Hij kreeg een aandenken
mee, waardoor hij elke dag weer aan
zijn club herinnerd wordt en de eerste
tijd zal hij nog wel eens aan zijn jasje
getrokken worden.
De KNVB toonde zijn belangstelling
door een brief met sympathieke dank
woorden en de beste wensen.
Ook mevr. Schrama was op deze ver
gadering aanwezig en werd vbor haar
goede zorgen voor de vereniging heel
hartelijk dank gezegd en in de bloe
metjes gezet.
Het bestuur is nu als volgt samen
gesteld: voorzitter: A. van Sambeek;
penningmeester: C. Reij; secretaris: A.
Wessels (tel. 2988); commissarissen: C.
Merkx, G. Snik en D. Witte.
Het gaaf de vereniging in vele op
zichten goed; alleen de penningmeester
kon het niet laten z'n vermanende stem
te laten horen: Regelmatiger contribu
tiebetaling en zo mogellijk een groter
aandeel uit de Totopot, blijft zeer ge
wenst.
De toto-ophalers, P. v.d. Gracht
moest als zodanig helaas bedanken,
werd hartelijk dank gezegd voor al hun
werk en gelukkig zijn er weer drie
nieuwe ophalers bij nl. W. Witte, C.
Smit en J. Kager.
Voor de leiding van de 60 jeugd
leden hebben P. van Sambeek en van
Gogh nu assistentie gekregen van A.
Schoo en W. v.d. Gracht. Uit een en
ander blijkt wel dat de geest in de club
prima is.
Het ledental is nu zodanig geworden,
dat volgend seizoen nog een elftal aan
de competitie zal deelnemen. Dit zal
dan waarschijnlijk een juniorenelftal
worden.
EERSTE EXERCITIELES VERLIEP
NAAR WENS
(van onze correspondent)
Oosterend Zaterdagavond j.l. was
het plein achter de School met de
Bijbel veranderd in een exercitieterrein
waar door ondercommandant S. Bre
mer Czn. aan ruim 100 man de eerste
beginselen van de militaire exercitie
werd bijgebracht. De lessen verliepen
op een plezierige wijze en we twijfelen
er niet aan of uit deze vredige burgers
groeit een compagnie soldaten, die op
een geweldige wijze de Schans zullen
gaan innemen. Ook op andere manieren
is te zien dat Oosterend in de sfeer van
de komende feestdagen komt. Dat kan
iedere Texelaar, die het dorp vanaf
Den Burg nadert, zelf zien. Bij de in
gang van het dorp staat n.l. een groot
bord, waarop verschillende festiviteiten,
die zich op 15, 16 en 17 augustus zullen
afspelen, staan vermeld. Voor de Oos-
terenders is het bedoeld als een dage
lijkse stimulans om zich ten volle voor
de komende feestelijkheden in te zetten
en voor ieder ander een uitnodigend
gebaar om in augustus naar Oosterend
te komen!
SPORTVERENIGING OOSTEREND
HIELD JAARVERGADERING
(van onze correspondent)
Vrijdagavond j.l. heeft de voetbal
vereniging Oosterend haar jaarvergade
ring gehouden. Een vriendelijk
geluid kwam van de penningmeester,
die een klein voordelig saldo kon aan
tonen. Ook de andere notuleringen en
verslagen konden onveranderd worden
goedgekeurd. Voor het komende jaar
werden drie rekeningnazieners aange
zocht, waarna de bestuursverkiezing
volgde. Penningmeester C. Daalder
werd met algemene stemmen herkozen,
terwijl als commissarissen de heren M.
Mosk en G. Smit werden gekozen. Het
bestuur werd uitgebreid met één man,
t.w. de heer F. Visman als toegevoegd
jeugdlid. Tijdens de competitievergade
ring in september zal een elftalcom
missie worden benoemd. Speciaal de
trainingsavond werd nog even onder de
aandacht gebracht. Ze vinden plaats
iedere dinsdag en donderdag van 20.00
- 21.30 uur. Tijdens de komende winter
zal door de jongeren een feestavond of
revue georganiseerd worden. Dit is dan
het antwoord op de langgekoesterde
wens om ook buiten de voetballerij om,
de vereniging een woordje te laten
meespreken.
Op 30 juni a.s. gaal S.V.O. naar de
veteranendag in Bakkum. De vrouwen
van de leden van het elftal zijn bij die
gelegenheid ook welkom. Deze zomer
zal in ieder geval de traditionele worst-
wedstrijd worden gehouden, waar
schijnlijk de eerste zaterdag in juni.
Voor de grote vakantie wordt in Oos
terend een adspirantentournooi gehou
den van alle Texelse voetbalclubs.
Op een tamelijk laat tijdstip kon
voorzitter G. Kuiper de vergadering
sluiten.
S.V. TEXEL
Texel-Helder, een spannende strijd,
die voor Texel gelukkig een overwin
ning werd. Onze achterhoede, Ruud,
Rennie, Kees en Bertus, heeft het dik
wijls zeer moeilijk gehad, omdat de
steeds weer snel combinerende H.-aan
val gevaarlijk werd. Onze kanthalfs
waren, naar het ons leek, iets te lang
zaam. In de voorhoede speelde vooral
Wim op de vleugel prachtig, Jan was
zeer actief en ook Hans stichtte met
goede voorzetten gevaar voor het Hel-
der-doel. Vooral enkele H spelers gin
gen zich aan onsportief spel te buiten.
Scheidsrechter Ory hield de touwtjes
strak en leidde verdienstelijk.
Precies om 2 uur werd afgetrapt en
na de gebruikelijke verkenning trok
Texel het eerst ten aanval en schiep 2
goede kansen, welke onbenut bleven, zij
het op het kantje af. De H-keeper was
bijzonder actief. Om beurten verkeren
de doelen in gevaar. Na 20 min. is Jan
afgezwenkt naar rechts, omspeelt zijn
tegenstander en plaatst een mooie voor
zet, waaruit Max zuiver inkopt: 10.
Helder kwam nu bijzonder gevaarlijk
opzetten, maar Bertus onderschepte de
bal. Texel nam enkele corners, waaruit
Jan inkopte. De keeper kon er maar
juist bij. Het ging steeds meer spannen.
Helder werd gevaarlijker. Uit een
ver sóhot kwamen ze op gelijke voet, 6
min. voor rust. Bleven hier onze spe
lers staan wegens een overtreding van
de tegenpartij? Dit is altijd fout.
Ook de 2de helft spannend tot en
met. Maar reeds in de 2de minuut zag
Wim zijn prachtig doorzetten beloond
door een misverstand af te straffen en
ons opnieuw de leiding te geven: 21.
Het was vooral het prachtige spel van
Wim dat nu opviel. Keer op keer pas
seerde hij z'n tegenstander en zette
goed voor. Maar zijn voorzetten werden
niet benut. Vele malen werd hij onge
oorloofd aangevallen, waardoor menige
vrije schop werd genomen. Uit een
mooie pass stapte de H.-keeper listig
over de bal, waarop Hans niet had ge
rekend. Bij een zeer gevaarlijke aan
val op ons doel redde Bertus via de
vuist.
In onze aanval ging het dikwijls iets
te langzaam. Tweemaal werden onze
spelers gehaakt en de vrije schoppen
leverden niets op. Helder reageerde
telkens onvriendelijk, hetgeen de wed
strijd niet mooier maakte. Ondanks vele
pogingen over en weer werd er niet
meer gescoord.
Texel heeft 2 punten binnen en is op
10 gekomen.
Texel 3 won van Vesdo 2. Met de
rust stond ze met 30 aan de leiding.
Vesdo kwam echter tot 32 terug.
Verder liet ons derde het niet komen.
Henk ging op z'n oude spifplaats spelen,
waardoor de verdediging er beter het
oog op kreeg.