Texelse redders droegen hun steentje bij v Herrie op de Hoge Veluwe BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF Jaarverslag K.N.Z.H.R.M. Textielhuis Zegel Wanneer de reddingboot uitvaart is dat niet altijd naar aanleiding van een groot in nood verkerend schip. Het zijn vaak kleine karweitjes die moeten worden opgeknapt en waarvoor men een beroep doet op de boten van de K.N.Z.H.R.M. Dit komt o.m. tot uiting in het jaarverslag van de Maatschappij hetwelk wij dezer dagen in ons bezit kregen. In 1962 werden in het totaal 127 vaarten gemaakt. 29 tochten werden naar in nood verkerende vissersschepen ondernomen, slechts veertien naar koopvaardijschepen en liefst 35 naar zeiljachten en pleziervaartuigen, die in moeilijkheden waren geraakt. Teke nend is het dat 10 maal loos alarm werd gegeven! Hoe het ook zij, de orga nisatie van de maatschappij en de bemanning van de boten bleek haar taak te kennen en deed haar plicht. Ook in 1962 werd gestadig voortgegaan met de verbetering en uitbreiding van de reddingvloot en de hulpmiddelen. Zo kreeg dt motorstrandreddingboot te De Koog een 3-tons Chevrolettruck voor het vervoer van lijnwerp- en wippertoestel ter beschikking. Interessant lijkt het ons, enkele pun ten uit het verslag, voor zover deze be trekking hebben op Texel of omgeving, te publiceren. Loos alarm Niet altijd wordt van de boot gebruik gemaakt. Het volgende gebeuren, dat plaatsvond op de late avond van 13 januari kostte niettemin heel wat in spanning. In de richting van de Slufter was door de kustwacht Eierland een wit liaht en een lichtkogel gezien. Er stond een noordwesterstorm. Twee leden van de plaatselijke reddingcommissie stel den een onderzoek in bij De Koog en de noordbatterij, doch zagen niets en arriveerden om half één op de kust wacht. Daar had men geen andere sei nen meer gezien. Scheveningen Radio had echter de vermissing van een Noors schip gemeld, zodat werd beslo ten de gehele kust van De Koog tot De Cocksdorp af te zoeken. De zeer zware tocht '(de zee stond tot aan de voet van het duin) leverde niets op. Onverrich- terzake keerden de mannen 's morgens omstreeks vijf uur terug: Loos alarm. Zeilbootje Op 12 juni kreeg het station Den Helder bericht, dat op de rede van Texel een zeilbootje was omgeslagen. Het was 's middags vijf uur en het weer was redelijk goed. De Prins Hendrik voer uit maar de opvarenden van de zeilboot waren reeds door een marine- vaartuig opgepikt. „Nans" vastgelopen Op de avond van 22 augustus kreeg het station Den Helder van de haven meester van Oudeschild bericht, dat ter hoogte van het Vogelzand met lichten werd gezwaaid. De reddingboot .Prins Hendrik" vertrok en trof op de droogte tussen Malzwin en Bossegat de motor klipper „Nans" aan. Met behulp van een vissersvaartuig werd de „Nans" vlotge- trokken. De Prins Hendrik escorteerde later de sleep naar Den Helder. TX 48 op de Haaksgronden Op het bericht dat de kotter TX 48 „Cornelia Martha" nabij het Molengat op de Haaksgronden was gelopen, ver trok de „Prins Hendrik" in de nacht avn 6 op 7 september tijdens zeer slecht weer. Op ongev. 1000 meter van de kotter kon de reddingboot vanwege de ondiepte niet meer varen en moest de meegenomen vlet „Christiaan Huygens" worden ingezet. De vlet kwam langszij, maar de bemanning van de TX 48 wen ste niet van boord te gaan. Gewacht werd tot de sleepboot „Titan" arri veerde, waarna de reddingboten terug voeren. Te 12.40 uur werd bericht ontvangen, dat een motorvlet met twee man was omgeslagen in de branding van de Haaksgronden. De kotter TX 49 pro beerde met behulp van deze vlet een lijn over te brengen naar de gestrande TX 48 om zo verbinding te maken met een aantal andere vissersvaartuigen. (De sleepboot „Titan" was naar Den Helder gegaan om een langere lijn te halen). Op 150 meter afstand van de De vernieuwing en modernise ring van het materieel van de K.N.Z.H.R.M. is noodzakelijk, maar er gaan grote sommen geld mee heen. Een deel van het ka pitaal van de maatschappij is on der de naam „Bouwfonds" afge zonderd voor vernieuwing van de vloot en aanschaffing van nieuw reddingmaterieel. Gehoopt wordt dat het in de toekomst mogelijk blijkt, het gehele bedrag van de eventueel te ontvangen legaten en erfenissen daaraan toe te voegen. Thans is dit nog niet het geval. Hoewel momenteel 41.700 contri buanten' het werk met een vrij willige bijdrage van minimaal ƒ4,per jaar steunen, sluit de exploitatierekening met een na delig saldo. Daarom wordt een dringend beroep gedaan op de zeer velen, die ongetwijfeld sym pathie hebben voor het werk van de K.N.Z.H.RJYI., maar nog niet behoren tot de „redders aan de wal", zich als contribuant op te geven. Men gelieve zich daartoe te wenden tot de K.N.Z.H.R.M., He rengracht 545, Amsterdam. De Contribuanten ontvangen gratis het orgaan „De Reddingboot" (twee maal per jaar) en het be kende Reddingbootkalendertje. kotter was de vlet omgeslagen en de beide inzittenden waren te water ge raakt De plaatselijke reddingcommissie van Den Helder verzocht helicopterhulp bij de Marine. Intussen meldde de TX 48 dat een der opvarenden van de vlet kans had gezien een zandbank te be reiken en zich temidden van de bran ding staande wist te houden. De ander had de door de TX 48 afgevierde boei te pakken gekregen. De man op de zandbank was alleen voor de helicopter bereikbaar. De helicopter deed z'n taak en bracht niet alleen deze, maar ook de andere drenkeling die aan boord van de TX 48 was genomen, naar Den Hel der, waar de medische dienst van de Kon. Marine voor hun verdere welzijn zorgde. De TX 48 zat nog steeds vast. Door het slechte weer was het voor de „Titan' onmogelijk de kotter te be reiken. Na zeer veel pogingen lukte het de schepen Titan en Stentor op 9 sep tember de kotter vlot te trekken. Tij dens deze pogingen bleef de „Prins Hendrik" paraat om zonodig te kunnen ingrijpen. Motorvlet opgepikt en gezocht naar wadwandelaars 13 oktober voer de msrb. Joan Hodshon, De Cocksdorp, te 19.10 uit. Kustwacht Eierland had seinen gezien bij de zuidkant Stemplaat. Met de mor selamp werd geseind: „Hebben motor- peoh, vragen hulp". Het weer was goed. Te 20.05 vond de reddingboot de motor vlet Johanna met zes man en een vrouw aan boord Getracht werd de motor weer aan de gang te krijgen, maar toen dit niet lukte, is de vlet naar het strand gesleept. De Joan Hodshon arriveerde te 21.45 bij het boothuis. De passagiers FEUILLETON door Henk van Heeswijk 11. „Dat is niet netjes, Stien. Ik ben een heel behoorlijke jongen en als je daar anders over denkt, dan komt dat, omdat je me niet goed kent. Waarom ga je niet eens een avondje met me toeren? Geheel vrijblijvend, om maar eens een zakenterm te gebruiken. Dan zul je eens zien, hoe ik meeval". Ze kneep een oog dicht en er kwam een vleugje lach op haar gezicht. ,,U bent zo'n goeie verkoper, he? Tenmin ste, dat hebt u al een paar keer gezegd. U hebt zeker altijd veel succes met uw artikelen bij de klanten, niet?" Hij knikte. „Ja. verkopen is een spe cialiteit van me. Dat schijnt me aange boren te zijn". „En vangt u wel eens bot? Ik bedoel: dat u zonder order de deur uitgaat?" „Een hoge uitzondering. Ik praat in de regel altijd wel wat aan". „Ja, kletsen kunt u, daar weet ik al van mee te praten. Nou, meneer de vertegkenwoordiger, uw ordertje liefde is bij mij niet te plaatsen Al kunt u praten als Brugman. U verkoopt mij niets, geen autoritje, geen bioscoopje, geen etentje en zelfs geen consumptie in deze tent. Niets, nul-komma-nul. En als u dit nu eens goed wilde begrijpen, dan staakte u verder uw onzinnige po gingen om mij hier in dit restaurant in discrediet te brengen. Dan stapt u in uw auto en rijdt meteen weg om nooit meer hier te komen. Goedemorgen". Ze snoof minachtend en draaide zich om. En die morgen moest hij weer met Jopie afrekenen. Die week daarna kwam hij twee keer, doch de beide ke ren was het Jopie, die hem bediende. Stien deed net, of hij lucht voor haar was. Zodat hij haar op een avond weer opwachtte bij het hekje aan het eind van de Hoefweg Het was een stralende zomerdag en Karei zat rustig op een verhoogde berm, terwijl zijn wagen enkele meters verder aan de kant stond. Zo vond Stien hem, toen ze het hek achter zich ge sloten had en op haar fiets wilde stappen. Ze keek hem spottend aan. „Kijk, kijk, meneer de vertegenwoordiger is er ook weer eens. Jopie heeft late dienst. U zult geduld moeten hebben tot half elf". Hij schudde zijn hoofd. „Ik zou jou voor geen honderd Jopies willen ruilen. Voor geen duizend". Ze klakte met haar tong. „Tjonge, nou moet ik me zeker gevleid voelen, he?" Ze leunde op het stuur van haar fiets en keek hem laatdunkend aan. „Begrijpt u nu helemaal niet, hoe kin derachtig u zich aanstelt?" Karei haalde zijn schouders op. „Best mogelijk, Stien. Maar ik houd van je en verliefde mensen zullen wel vaker gekke dingen doen. Of kinderachtig zijn, of wat dan ook". Ze keek hem enige tijd noderzoekend aan. Langzaam ging haar hoofd heen en weer. „Ik geloof er nog altijd geen fluit van". ■Hij wilde een sigaret aansteken, maar ze waarschuwde: „U mag hier niet ro- van de vlet werden naar de wal gedra gen en kregen koffie in het boothuis. De vlet was uitgevaren om zo nodig twee wadlopers te assisteren. Deze waren vertrokken van de dijk bij de Schorren op Texel met bedoeling Vlieland ie bereiken. Zij hadden een rubbervlot bij zich. De vlet zou hen op deze tocht tweemaal ontmoeten. Het eerste con tact kwam volgens afspraak tot stand, het tweede was mislukt t.g.v. de motor storing. Vandaar dat besloten werd de Joan Hodshon wederom uit te sturen teneinde te trachten de Wadlopers op te sporen. Vertrokken te 22.35. 14 oktober 00.30 raakte de redding boot aan de grond op de Steenplaat en moest de vloed afwachten. Te 04.45 kon de tocht worden vervolgd. Gevaren werd over de Steenplaat naar de Oost kant van de Vliehors, doch de Wad- lopers werden met gevonden. Te 09.30 kreeg kustwacht Eierland bericht, dat de beide Wadlopers te 05.00 Vlieland hadden bereikt. De reddingboot werd teruggeroepen en liep te 10.00 binnen. De beide wandelaars, studenten, heb ben schriftelijk hun bijzondere dank betuigd voor "net inzetten van de red dingboot en verhoogden hun contributie aan de K.N.ZH.R.M. WONDEREN UIT VAKANTIELAND (III) Pijnlijke verrassingen NNP De vakantie moet een zorge loze tijd zijn. Zenuwachtige huismoe ders, die zich al duimenbijtend door de dag worstelen, omdat zij van alle vre zen over het vakantieverblijf, waar zij de nacht zullen doorbrengen, kunnen juist die twee luttele weekjes tot een hel maken. Huisvaders, die zich van uur tot uur op de been moeten houden met kalmerende middelen omdat zij iedere minuut onaangename verrassin gen menen te zullen ontmoeten, zijn ook niet ideaal. Een zekerheid, die als een veilige stok achter de rug kan worden gehouden, is zeker aan te bevelen voor de Nederlander, die naar het buitenland gaat. Een reis naar het buitenland brengt nu eenmaal risico's mee. Sterke ver halen doen, wat dit betreft, de ronde over het zonnige, maar niet zo zuivere Zuiden De eigenaar van ons stamcafé bijvoorbeeld heeft vorig jaar wekenlang het verhaal verteld, hoe hij zijn kost bare smalfilmcamera kwijtraakte. In een straat in Rome kreeg hij een lekke band. Hij zette zijn wagen aan de kant en dook sportief in het bagageruim om het reservewiel te pakken. Bijzonder galant schoten enkele Romeinse jonge mannen te hulp. Neen, neen, de Ollan- dese toeriest mocht geen vuile handen krijgen. Het werd een bedrijvig heen- en-weer-geren van de warmbloedige knapen. Na enige tijd zat het nieuwe wiel er onder. De knapen verdwenen na de nodige dankbetuigingen. Maar toen de brave caéhouder wilde proberen of zijn wiel wel goed was vastgezet en de moersleutel wilde pakken, ontdekte hij, dat uit de bagageruimte de tas was verdwenen, waarin hij zijn camera met toebehoren had opgeborgen. De politie in het Zuiden is niet al te geestdriftig als het gaat om het op sporen van dit soort vingervlugge die ven. Zij zijn moeilijk te pakken en U bent over veertien dagen weer terug in het verre Holland. Uw kostbare spullen bent U kwijt. Heel gelukkig is het dan als U thuis een reisverzekering hebt afgesloten. Die verzekering kan gelden voor de bagage en voor de tent. Uw dure spulletjes behoeven niet te worden gestolen U kunt deze, hoe vreemd ook zelfs verliezen. Dat komt vaker voor dan U denkt. Men is op vakantie nu eenmaal wat zorgelozer. Zo'n baga geverzekering is niet duur. Ongeveer een kwartje per dag, waarbij Uw ba gage dan is verzekerd tot 750 gulden. Ziek worden in het buitenland is veelal een kostbare zaak. Het is niet te hopen, maar een ongeluk ligt nu een maal in een klein hoekje. U doet er dus goed aan op alles voorbereid te zijn. Tenslotte kan Uw blindedarm het best begeven .als U in Zwitserland of Duits land zit. Medische behandeling en zie kenhuistarieven zijn in vele landen veel hoger dan in Nederland. De Nederland se ziekenfondsen vergoeden echter slechts op basis van het Nederlandse kostenpeil. Het is dus raadzaam een speciale buitenlandverzekering af te sluiten om die extra medische kosten, welke voor eigen rekening zouden ko men, op te vangen Kosten van die verzekering: opnieuw anderhalve gul den in de week. Autobezitters, die in hun wagentje de grens over trekken, hebben natuur lijk aan hun in vele landen voorge schreven groene kaart gedacht. Met deze kaart is men verzekerd tegen wet telijke aansprakelijkheid, meestal tot een maximum van een kwart miljoen gulden. Hoe hoog dit bedrag ook kan zijn, het is best mogelijk, dat het in het buitenland met voldoende is. De rechter hanteert daar bij de bepaling van smartegeld enz. andere normen dan in Nederland. Naast dit soort schade verzekeringen is er nog altijd het pechduiveltje, dat in het buitenland SERINGEBLOESEM zeer gedistingeerd, met fantasiepatroon in cups en héél fijn (maar sterk) broderierandje. Hemdie maten 40-50 3.15 - 3.S5 Bijpassend broekje, maten 40-50 2.65 - 3.25 overwaoht een spaak tussen het wiel kan steken. Sinds enige tijd kent Ne derland hiervoor een zeer bruikbare oplossing. Het ei van Columbus; Dat is de reis- en credietbnef van de ANWB. Een soort reis- en ongevallendekking, die ook goed is voor de nodige auto reparaties. Bij die brief behoren name lijk credietbonnen voor het opvangen van de soms dure reparatiekosten. Ze kunnen ook worden gebruikt voor on verwachte ziektekosten. Is Uw voertuig wat opnieuw niet te hopen is door een ongeval onherstelbaar bescha digd, dan haalt een speciale dienst van de ANWB U uit het buitenland terug. Wilt U er meer van weten, neem dan contact op met een ANWB- of KNAC- kantoor. (Wordt vervolgd). (Nadruk verboden). 7. Brigadier Piet hal zich bliksemsnel in een smal steegje opgesteld, vanwaar hij een prach tig uitzicht had op het verdere verloop van de gebeurtenissen En dat waren er héél wat. Om te beginnen haalde de blokjas-Italiaan, die onder ons gezegd Diavolo heette, een grote zak rinkelende muntstukken te voorschijn, waarmee hij heen en weer begon te zwaaien voor de ogen van de verbouwereerde Karei Kleuntjes. „Sngnor Carolo!" riep hij uiL „Mille cente florini a tuo! Mille cente florini di argento puro! Pedeballo professional! Mille cente florini a tuo'!" Nu mocht de brave Karei Kleuntjes dan al van buiten komen, hij was toch heus met zo op zijn achterhoofd gevallen, dat hij niet be greep, dat de Italianen hem wilden strikken voor beroepsvocibal. Hij had de betekenis van de rinkelende zak geld best begrepen en hij had het woord professional ook bliksems goed verstaan. Maar Karei Kleuntjes was nu eenmaal amateur en daarom werkte al dat geld op hem als een rode lap op een stier. „Nee!", bulderde hij. „Ik wil van al die pure zilveren guldens niks weten! Mijn vader heeft een beste boerderij en ik heb jullie stinkcenten niet nodig! Ik wil graag voet ballen, maar alléén voor mijn plezier. As ik wat wil verdienen, wordt ik boer Da's een best vak en dat kun je doen tot je desnoods tachtig jaar bent! Met voetbal loop je zo lang niet mee!" De blokjas-Italiaan begreep heel goed, dat Karei zijn geld weigerde en hij begon zowaar aandoenlijk te huilen. ken Denk om het brandgevaar". Zuchtend borg hij de sigaret weer weg. „Let maar niet op me. Ik zit in de put. Ik ben kort aan gebonden en heb met twee klanten deze week al ru zie gehad. Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat denk ik aan jou. Soms kan ik er niet eens van slapen. En met de verkoop wil het van de week ook niet vlotten. Ik heb een aanrijding ge had, omdat ik achter het stuur zat te dromen en het overmaat van ramp kreeg ik vanmorgen ook nog een bon, omdat ik te hard reed. De hele week is al een pechweek. In dat koperen ding wil jij me niet zien en niks smaakt me meer. Zo, zus, nou weet je, hoe het er met mij voor staat. Het is om je te begieren, dat weet ik ook wel. Maar ik kan er niks aan doen. En jij steekt over al de draak mee. Kan ik het helpen, dat ik stapel op je geworden ben?" Opnieuw keek ze hem enige tijd aan en toen zette ze resoluut haar fiets tegen een boompje en ging naast hem zitten. „Als u nu tien jaar jonger was, zou ik uw vader waarschuwen en zeggen: geef die jongen van u eens een flink pak voor zijn broek, want dat verdient hij. U wordt evenwel geacht een ver standig mens te zijn Maar u gedraagt zich als een kwajongen. Eerst een hele boel grapjes maken en proberen mij het hoofd op hol te brengen en als dat niet lukt, dan gaan zitten mokken als een klein kind. Waarom accepteert u de zaken niet, zoals ze zijn? Ik heb u al vele malen verteld, dat ik verloofd ben. Morgenavond komt hij thuis. Wat wilt u nu van me? Dat ik hem bedrieg? Waar ziet u me eigenlijk voor aan? Wat denkt u in het algemeen van de meisjes, van de vrouwen? U hebt zeker altijd veel succes gehad bij de vrouwen, dat u er zo vast van overtuigd bent, dat u met mij ook wel zou kunnen doen, wat u graag wilde. En nu ondervindt u alleen maar tegenstand. Want Stien van Essen is niet van plan zich de kop gek te laten praten, verstaat u? Nu niet en nooit niet En inplaats van dat te accepteren, draait u maar rond de Koperen Kop en de Hoefweg. Stien heeft evenwel nee gezegd en zal nee blijven zeggen, ver staat u?" „Schreeuw maar niet zo, ik ben niet doof. En wat je daar allemaal vertelt, dat weet ik nu onderhand wel. Die verloofde van je. nu ja.ik heb respect voor jou. Dat wil ik maar zeg gen. Die Gerrit is maar een geluks vogel. Ik durf te wedden, dat hij het niet eens beseft Vertel 'm maar eens, dat ik je al enige tijd naloop, maar dat je niets van me wilt weten. Dat zal hij vast wel prettig vinden". „Ik zeg niemandal. Daar heeft hij niets mee te maken. Ik heb niets ge daan, wat het daglicht niet velen kan en er is niets, waar ik me over behoef te schamen. Ik heb u niet aangemoedigd en ik heb niet geflirt. Integendeel. Ik heb alles gedaan, wat maar mogelijk was, om u van me af te schudden. En dat zal ik blijven doen. Dat u een nette jongeman bent, dat heb ik zo langzamerhand wel begrepen. En dat respecteer ik in u. Maar dat alles ver andert niets aan het feit, dat Gerrit en ik het eens zijn en van het najaar gaan trouwen. En als u dat nu eens goed in uw oren knoopt en u neemt vanavond eens een ijskoude douche, dan bent u morgen weer fit en verkoopt u aan iedere klant weer volop uw spullen". Hij schudde zijn hoofd. „Als jij niks van me wilt weten, dan smeer ik 'm". „Waarheen?" „O, weet ik veel. Misschien wel naar het vreemdelingenlegioen". „Wat is dat?" Hij keek haar verbaasd aan. „Nooit van gehoord? Vraag het maar eens aan Gerrit, die komt overal in de wereld en die zal het we weten". „Is dat erg?" Ze keek hem nieuws gierig aan. „Welnee, niets is erg. Alleen erg is het feit, dat ik geen laars met je op schiet". Ze zuchtte. „Daar begint meneer al weer". Ze stond op. „Ik moet naar huis, anders begrijpen ze niet, waar ik blijf. Nou, u weet het. Ik vind u heus niet onsympathiek. Maar ik ben niet voor u, als u daarover nu eens goed nadacht?" Hij knikte. „Ik kom nog wel eens horen, hoe het met Gerrit gaat. Doe Ze stond voor hem en keek hoofd- hem maar de groeten", schuddend op hem neer. „Ik doe niks". Nog eens keek ze en toen hurkte ze een ogenblik voor hem neer. „Toe, me neer, weest u nu verstandig. Probeer het te begrijpen. Dacht u, dat ik dit alles zo prettig vind?" (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1963 | | pagina 4