Pockets
Dros' Motorenhandel
Taxi
Taxi
1964 attentie
Dames-
confectie en
bonneterie
50 procent
korting
r
Moord op Oudejaarsavond
MOPED
2323
2525
Speciale verkoop
fruit
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF
gelijkrichter
Een overvloed van
in de Parkstraat
'DE NIEUWE BROMFIETS'
Prima Biels
Daalder,
specialiteit in
Hout en Board
Frans Zegel
TV toestellen
Geen zorg meer over
een lege accu 11
Neem een V.A B
PRIJS F 32,50
Onbeperkte garantie.
M. en A. J. Vonk
"Type c 310"
Uit voorraad leverbaar.. Vraagt eens proefrit bij
Eierland, telefoon 233
12. Gert dacht na. „Om nog eens op de
bronnen van inkomsten van uw tante
terug te komen, daar is u dus niets van
bekend?"
„Hoe zou ik dat weten? Ik zei u al,
dat we elkaar maar heel sporadisch
ontmoetten. Misschien speculeerde ze
wel, wie zal het zeggen."
„Meneer Gillissen, uw tante was een
woekeraarster. Wel eens van gehoord?,,
„Een wat?"
„Woekeraarster. Dat is een vrouw,
die geld leent tegen hoge rente. Door
gaans een dubbeltje van een gulden per
maand. Dat gilde bestond in vroeger
jaren al in Amsterdam. Elders natuur
lijk ook wel. Maar Amsterdam stond er
voor bekend. Voornamelijk in de Jor-
daan zaten die vrouwen. En woeker is
bij de wet strafbaar gesteld."
De jongeman haalde zijn schouders
op. „Dat is best mogelijk. Ik heb me er
nooit mee bemoeid. Het was mijn zaak
niet. Toen Oom Kees overleed, zal hij
haar wel een paar centen hebben nage
laten. Hij verdiende altijd behoorlijk
met zijn handel. Ik wist dus niet beter,
of tante Anne leefde stil."
„Daar komt nog wat bij," ging Gerrit
verder. „In de oudejaarsnacht is er in
gebroken in de woning van uw tante.
Of er wat vermist is, kon niet terstond
gecontroleerd worden, om de eenvoudi
ge reden, dat de enige, die dat kan
constateren, overleden is, in casu; uw
tante. We hebben evenwel zo het idee,
dat er gezocht is naar bepaalde schuld
bekentenissen. We hebben er namelijk
in haar huis heel wat aangetroffen. De
dader kan wel iemand geweest zijn, die
dik in het krijt stond bij de verslagene.
Nu zijn er twee mogelijkheden. De eer
ste is: de dader is haar gevolgd naar
hier, heeft haar vermoord en is toen
zo snel mogelijk terug gegaan naar Am
sterdam om daar in te breken. Ik had
al een vermoeden van iets dergelijks,
vandaar dat ik mijn Amsterdamse col
lega's adviseerde de woning in de gaten
te houden. Ze kwamen evenwel te laat,
want de inbreker glipte net door hun
vingers. Een andere mogelijk is, dat de
inbreker eenvoudig op de hoogte was
van het feit, dat de bewoor^ster afwezig
zou zijn gedurende de j^arswisseling. In
beide gevalen kan gevoegelijk aangeno
men worden, dat het de inbreker min
der om geld dan wel om de schuldbe
kentenissen te doen is geweest. En het
onderzoek van mijn Amsterdamse col
lega's zal uitmaken, of de dader in zijn
opzet geslaagd is of ontijdig gestoord,
zodat hij min of meer onverricht ter
zake heeft moeten vluchten."
„Hoe het ook is, ik hoop echt, dat u
de dader zult opsporen, meneer. Ik kan
u niet zeggen, hoe verschrikkelijk ik
het vindt."
„Dat vindt ieder normaal mens, me
neer Gillissen. Iets anders. De pleeg
dochter is momenteel in Dorringen. Als
u met haar wilt kennismaken? Ze is
bij mij thuis."
Jan Gillissen keek verrast op. „Hoe
hebt u dat zo spoedig voor elkaar ge
kregen?"
„Bij de politie is veel mogelijk, me
neer. Bijna alles. Bent u morgen thuis?
Of op karwei?"
De jongeman glimlachte. „Met al die
sneeuw? In deze tijd van het jaar is
buiten niet veel te doen, meneer. Ik zal
wel hier zijn"
„Ik kom u morgenochtend even halen.
Ik wil alles nog even reconstrueren, ziet
u?"
Gillissen keek de politieman verwon
derd aan. „Waar? Daar, waar het ge
beurd is?"
Gert knikte. „Een formaliteit. We mo
gen geen enkel detail over het hoofd
zien. Misschien, dat ik daardoor een
idee krijg, ziet u?"
's Middags belde Gert Amsterdam op.
Na enige tijd kreeg hij zijn collega
Veenstra aan de lijn en Gert informeer
de naar de vorderingen.
„We hebben natuurlijk alle papperas-
sen, die we konden vinden, meegenomen
en we zijn ze nog steeds aan het orde
nen. Er zijn een kleine driehonderd
schuldbekentenissen, dus de zaken gin
gen niet slecht. Bij elkaar een bedrag
van dik tienduizend gulden. Morgen
gaan we beginnen de adressen na te
gaan en laat ik ze geleidelijk aan bij me
komen. Misschien ontdekken we met
praten wel wat."
„Denk je er om de alibi's na te gaan?"
„Reken maar. Wie geen mededelingen
kan doen omtrent zijn doen en laten
tussen zes uur en middernacht op de
oudejaarsdag, krijgt een onvoldoende.
Die vooral gaan we nader aan de tand
voelen."
„Als je wat bizonders hebt, hoor ik
het wel, he?"
„Op ons kun je rekenen. Ben je al
wat opgeschoten?"
„Net wat je zegt: iets. Een paar aan
wijzingen, die belangrijk kunnen zijn.
Die pleegdochter heeft onwaarheid ge
sproken en die neef eveneens. Waar
schijnlijk opzettelijk. Waarom, daar kom
ik wel achter. We doen het rustig aan."
„Nou, succes dan maar. Tot ziens."
De avond bracht Gert rustig thuis
door en Grada van Andel bleek heel
goed overweg te kunnen met de vrouw
des huizes. Gert sprak opzettelijk niet
meer over het drama en ondanks de
indruk die de moord had veroorzaakt op
het jonge meisje, verliepen de avond
uren gezellig onder het genot van Co-
bie's voortreffelijke koffie en het re
stant oliebollen.
De volgende morgen reconstrueerde^
Gert het gebeurde op de plek van de
misdaad. Een agent figureerde als
slachtoffer en Jan Gillissen liep met een
koffer in de hand zoals hij daar op
oudejaarsavond had gelopen. Bij de be
wuste plek bleef hij staan. „Hier was
het zei hij.
Gert stond aan de kant van de weg
en dacht na. „En toen?"
„Toen viel het schot en zakte tante
in elkaar."
„En u vertelde me gisteren, dat u
geen schot gehoord had?"
„Dat heb ik ook niet. Er was een her
rie van belang met al dat vuurwerk in
het park."
„Vertelt u me nu eens precies, wat er
in die enkele sekonden is gebeurd,"
vroeg Gerrit geduldig „Iedere kleinig
heid kan van belang zijn. U liep dus
met uw tante daar, waar u nu staat. En
toenwacht eens even liep u
zo? Aan de rechterkant?"
Gillissen knikte. „Ja, aan deze kant."
Gert keek naar het park en toen weer
naar het tweetal, de jonge Gillissen en
de agent, die gelaten als slachtoffer
dienst deed.
„Volgens de dokter," vervolgde Gert
langzaam, „is de kogel opzij het hoofd
binnengedrongen, en moet vrijwel dade
lijk dodelijk geweest zijn. Maar man,
als je zo gelopen hebt, dan zou jij nu
dood moeten zijn inplaats van de tan
te."
Gillissen schudde het hoofd. „We
stonden stil," verklaarde hij. „Ik droeg
de koffer van tante Anne en die was
nogal zwaar. Op een gegeven moment
- dat was dus hier - zette ik de koffer
even neer, om met mijn andere hand
te gaan dragen. Maar ik had ook be
merkt, dat mijn veter van mijn ene
schoen los was gegaan, dus bukte ik mij
even, om die vast te maken."
„En toen?"
„Daarna pakte ik de koffer met mijn
andere hand en wilde verder lopen.
Meteen zakte tante Anne in elkaar."
„En toen?"
„Nou ik zette die koffer natuurlijk
weer neer en ik vroeg tante of ze plot
seling onwel was geworden."
(wordt vervolgd.)
VANAF F 9,—
Fa. Frans Zegel
REPARATIES
KUNSTGEBITTEN
Sneller, beter en
goedkoper I
Mevr. A. C. A. Boer,
Wannoesstr. 46, Den Burg
bestellen
(02220) bellen
Toon Smidt
LOODGIETERSBEDRIJF
M. Koopman Zn
Brink 32, De Koog,
telefoon 02228-223
Het GOEDKOOPSTE
adres voor
is en blijft
Oudeschild, Telefoon 2719
Autobedrijf A. Kievit
vanaf f225,— 3 maanden
garantie Al onze toestellen
zijn geschikt voor 2e pro
gramma
J van Wijngaarden,
p/a van Neckstraai 2
Oudeschild, tel 2912
Ook reparaties
i__
33. Jullie begrijpen, dat blokjas-
Diavolo opkeek, toen hij het woord
Fiorenza hoorde. Dat was nu net de stad
waar hij heen moest! Daar was nu juist
de voetbalclub gevestigd, die zoveel
geld over had voor Karei Kleuntjes!
Verheugd wachtte blokjas tot Herma-
nus H. Olyrook zich met plakpenseeltje
en klephoorntje weer had verwijderd
om ergens anders zijn werkzaamheden
te gaan verrichten Toen sloop hij zacht
jes naar de beplakte plaats toe. Ver
draaid ja, het stond er! De wagen ging
naar Fiorenza en nog wel diezelfde
avond! Het was trouwens een wagen,
die goed van pas kwam, want er stond
met grote letters „Koelwagen" op ge
schilderd. „Porco ijsco!" lachte Diavolo
vet „La carra di fratta esto uno calta-
celle! Este possible la carra di fratta
contendite frutti e legumi!"
Ja ja, blokjas was niet dom. Hij be
greep héél goed, dat deze koelwagen
wel een fruit en groente kon bevatten,
die naar Italië moesten worden uitge
voerd. „Mooier kén het niet", dacht de
dikzak. „Een treinreisje voor niks en
nog groente en fruit voor onderweg
óók!"
Toen liep hij snel terug naar het hek,
waar hij met een kwiek en lenig spron
getje overheen hipte in plaats van be
daard en voorzichtig te klauteren, wat
meer gewenst schijnt voor een man van
zijn omvang. Maar misschien was de
dikzak in zijn jongere jaren zelf wel een
goed sportsman geweest. Wie weet. In
een wipje was hij terug bij snorremans-
Angelico, aan wie hij met veel vuur
begon te vertellen wat hij ontdekt had
op het stationsemplacement. Hij ge
bruikte daarbij alle handen en voeten,
die hij had, maar ja.dat is nu een
maal een zuidelijke wijze van conser
veren
34 Angelico en Diavolo besloten de koe
onverwijld bij haar horens te vatten en
per eerste reisgelegenheid naar Italië te
vertrekken. Het mocht dan misschien al
fris zijn in die koelwagen, maar dat gaf
niet, want ze hadden dikke jassen met
bontkragen aan en van de honger zou
den ze beslist ook niet omkomen. De
twee schurken besloten te wachten tot
de duisternis inviel. Dan zouden ze over
gaan tot de operatie Karei Kleuntjes.
Doch als inleidende maatregel begonnen
ze de arme Karei maar vast uit het ijs
te trekken. Ze droegen hem uit de
vrachtauto en zetten hem recht over
eind tegen de zijwand van het. geval.
Dikke Diavolo haalde vervolgens uit
Kareis eigen voetbalkoffertje een hand
doek, waarmee hij de arme, koude kerel
van het overtollige ijs begon te ontdoen.
Karei zei maar niks, want hij was bijna
bevroren. Rustig liet hij blokjas begaan.
Intussen was Angelico naar de koelwa
gen gegaan, alwaar hij zijn kundigheden
als oud-inbreker even te pas bracht. Be
hendig manipuleerde hij met een ijzer
draadje en tegen zijn kunde bood het
slot niet lang weerstand, waarmee ove
rigens niet beweerd wil zijn, dat inbre
kers de juiste lieden zijn om het keurig
nette beroep van voetbalronselaar op te
vatten. Toen het helemaal donker was
geworden, brachten Angelico en Diavolo
de arme Karei Kleuntjes naar de koel
wagen. Beleefd schoof snormans de
deuren open. In het interieur van de
wagen werd 'n hele stapel kisten zicht
baar, alle gevuld met lekkere appelen.
En in de verte schenen de grote lampen
van het emplacement vredig neer, on
wetend van de schurkerijen, die werden
uitgehaald.
