juist nu l
Hazelnoot
98
te kopen dan
Meard op Oudejaarsavond
Perziken
Volkorenbeschy^!
AH-6V2 Pils
SPERZIEBONEN 69
APPELMOES 58
BIETJES GEKOOKT, ZOETZUUR 2 POT 60
RUMBONEN
ZAANSE KOEKEN
CHOC. HAGEL
KAPUCIJNERS
ERWTENSOEP
59 FRAMB./BESSENJAM? 85
89 RODE BESSEN 69
AH-Badzeep.
T oilef paipier
LEVER
GELDERSE HAM
KINNEBAKSPEK
39
GELD. ROOKWORST «Ë1.08
LUNCHEON MEAT™ 79
MOLTON DWEIL
STOFDOEKEN
fr REINIGER
AFWASBORSTEL
FRAAIE THEEDOEK
79
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF
4?
SUCCESVOLLE REVUE
JAN DRIJVER-SCHOOL
DEN HOORN Op vrijdag- en za
terdagavond j.l. werd door de leerlingen
uit de vijfde en zesde klas van de Jan
Drijverschool de jaarlijkse schoolrevue
gebracht. Zoals altijd was deze avond
een groot succes.
Het hoofd der school, de heer Van
Wolferen, opende om 8 uur de avond,
waarna Hilde de Vries, die afwisselend
met Jan Timmerman de stukjes met een
leuke tekst verbond, het openingsnum
mer aankondigde.
De „sterke mannen" van de vijfde en
zesde gaven een nummertje gymnas
tiekoefeningen met stokken ten beste.
Voor de pauze waren er enkele leuke
stukjes. Speciaal noemen wij de goede
accordeonsolo van Rita Wilner, die ge
volgd werd door een geslaagd schim
menspel met verrassende effecten. De
gedresseerde „apen" ontlokten bij jeug
dige toeschouwers grote lachsalvo's. Een
van de beste stukjes van de avond von
den we het verhaal van Jan Klaassen
en Katrijntje, waarin Jan Timmer en
Kitty de Hoog uitstekend speelden, de
andere rolletjes werden goed gebracht
door Meindert Kikkert, Simon Wijn
gaarden en Carla Welboren.
Onder leiding van de heer Loning
had een zestal meisjes een volksdansje
ingestuurd; zij nodigden enkele vaders
uit om mee te doen. De twee laatste
nummers voor de pauze bestonden uit
een schetsje en een bewerking van het
lied „Waar de blanke top der duinen",
dat was aangepast aan de gebeurtenis
sen rond de olieboringen van de laatste
weken.
In de pauze werd de verloting gehou
den. Hierna werd het tweede deel van
de avond geopend met een balspel. Ans
Timmerman, Arie Lap en Peter Com
mandeur lieten zien hoe we niet moeten
behangen en dat deden ze dan ook over
duidelijk.
In het schetsje „De Zeven Mannetjes"
werd door middel van een gedichtje en
zeven jongens uitgebeeld wat voor ty-
28. „O, ik weet het niet. Dat is zo maar
een idee. Wacht eens. tante Anne
zei een keer „snotneus" tegen hem. Dat
zeg je in de regel niet tot een oudere
man, wel?"
„Och, dat hangt er van af. Tante
Anne was al een oude vrouw en in de
ogen van oude mensen zijn mannen
van veertig nog jong".
„Ja, dat kan wel, maar ik neem toch
wel aan, dat het een jongere man was.
Er was trouwens nog iets, dat me op
viel".
Gert werd meteen opmerkzaam. „Wat
dan?"
„Hij sliste met praten".
„Weet je dat zeker?"
„Ja, heel zeker. Het klonk irriterend.
Een soort spraakgebrek. Hij zei een
keer tegen tante Anne; De zenuwen zul
je krijgen, ouwe heks. En die z en die s
klonken dan heel gek. Zo gezwollen,
begrijpt u?"
Gert dacht na en opeens kreeg hij
een idee. „Zeg, je hebt telefoon, he?"
„Ja, in de gang"
„Mag ik even?"
De jongeman knikte en het volgende
ogenblik was Gert al in de gang. Hij
bladerde in de telefoongids en nadat hij
een nummer gevonden had, draaide hij
vier cijfers. Even later meldde garage
houder Vriens zich.
„Met Hoolwerf van de recherche. Zeg,
meneer Vriens, het gaat nog om tante
Anne, weet u wel? Die vorige week
woensdagavond bij u was met die Ford
Consul. In gezelschap van een nozem
achtige jongeman U hebt toch met die
jongeman gesproken, nietwaar? Ja? Is u
toen helemaal niets opgevallen? Niets
bijzonders? Gert luisterde naar de stem
aan de andere kant van de lijn. „Ja, het
gaat om die iongeman. Had een Am
sterdams accent, nietwaar? Verder niets
bijzonders opgevallen? Ja? Wat dan?"
Weer een poosje stilte. „Juist, meneer
Vriens, dat wilde ik nu net weten. Het
past namelijk precies in mijn onder
zoek, ziet u? Prachtig, prachtig. Harte
lijk dank. Tot ziens!"
Knikkend legde Gert de hoorn op de
haak, keerde terug naar de kamer en
bleef halverwege staan. Hij keek Jan
Gillissen aan, die nieuwsgierig zijn te
rugkeer had afgewacht en knikte: „Die
ruziemakende meneer bij tante Anne
was de chauffeur van de Ford Consul,
waarmee ze vorige week bij garage
Vriens kwamen om te tanken. De jon
geman sliste"
HOOFDSTUK 14.
Een kwartier later was Gert op het
politiebureau, waar hij een gesprek had
met de inspecteur, „Ik heb waarschijn
lijk een spoor, meneer. Daarop ga ik
door, maar ik zal weer de medewerking
moeten hebben van mijn Amsterdamse
collega Veenstra. Ik kan onmogelijk
voor ieder aspect in deze zaak naar
Amsterdam rijden. Zal ik hem maar
bellen en hem verzoeken de jongeman
o>p te sporen? Zullen we er een officieel
opsporingsbevel van maken? Als ik die
man te pakken heb, kom ik allicht wat
meer te weten, vooral wat betreft dat
avondlijke uitstapje naar hier Wat
dunkt u?"
Inspecteur Harde knikte. „Doe dat.
Ik hoop, dat hiermee wat schot in de
zaak komt, want er is nu al bijna een
week verstreken en nog loopt de dader
vrij rond".
Gert haalde zijn schouders op. „Dit is
een heel ingewikkelde zaak, meneer.
Dat zal te zijner tijd wel blijken. Als u
het goed vind, ga ik nu Amsterdam
bellen".
Veenstra was er nog en Gert ver
telde, dat hij belangstelling had voor
een jongeman, die maandags ruzie had
gehad met tante Anne, waarschijnlijk
•ver door hem geleend geld. En die
pen mensen er zijn: de dandy, de ruige
zeebonk, de zeurpiet enz.
De heer J Dijker bracht met zijn
accordeongroep een paar gezellige lied
jes ten gehore, waarop het publiek
„lekker" mee kon zingen.
Het hoogtepunt van deze amusante
avond was het griezelverhaal „het
Spookhotel". Er waren witte en zwarte
spoken, piepende harnassen en ramme
lende geraamten. De Amerikaanse dame
(Ada Bakker) bleek voor spoken niet
bang te zijn, maar toen er een klein
muisje te voorschijn kwam, sprong ze
luid gillend boven op haar bed.
De organisatie van de avonden was in
handen van de heer Van Wolferen. Ten
slotte noemen we de prachtige décors
van de heer Zijlstra.
Gl£VONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN
over de periode 17 tot en met 25 februari 1964
Gevonden: halsdoek, een zijde blauw, andere
zijde blauw geblokt; rechter kinderwant met
Noors patroon; zwarte herenfiets, merk onbek.
met zwaar ingeroest stuur; rode wollen want
met 8-hockig stermotief; pakje van Nelle shag;
een paar bruine lederen herenhandschoenen,
met tricot tussen boven- en onderhelft; rode
lederen kinderportemonnee met drukknoop
sluiting; huissleutel; een paar bruine glacé
herenhandschoenen zo goed als nieuw; bruine
kinderportemonnee; hondepenning no. 39134;
grijze suèdc hercnhandsch met schapevacht-
voering; wollen groene damesmuts.
Verloren: Nappa donkergrijze handschoen
Imker; een paar grijze wollen handschoenen;
Sierwieltje Volkswagen; hondeketting mte sta
len halsband en lederen handband; bruine
suêde herenhandschocn linker; wollen dames
sjaal, kleur groen, zwart en gele strepen met
zwarte bolletjes aan uiteinden; wit kindcr-
laarsje; een paar lichtbruine herenhandschoe
nen; ring met sleutels, waaronder 1 grote huis
sleutel; zwarte dameshandschoen rechter;
nieuwe kunstled. herenhandschoen met tricot.
Het bureau der rijkspolitie te Den Burg ic
voor het aangeven van gevonden en/of verlo
ren voorwerpen geopend op werkdagen van
16.00 tot 18.00 uur.
haar woensdags naar Dorringen had
gereden. „Wil je eens controleren, of
onder degenen, die geld schuldig waren,
iemand voorkomt, die slist? Een jonge
man, nozemachtig gekleed".
„Weet hij er meer van?"
„Dat is te veel gezegd. Ik wil alleen
wel eens met hem praten. En als hij
onder de schuldenaars zit, probeer dan
eens te weten te komen, of hij beschikt
over een alibi op oudejaarsavond".
,.We zullen het proberen. Er waren
enkele jongere mannen bij, waarvan wij
de papieren hadden. En er waren er ook
bij, die nu niet bepaald over een water
dicht alibi konden beschikken. Ik ga
meteen aan het werk. Mjsschien kan ik
de hele troep vanavond nog wel op
trommelen, dan hoor je het wel. Tot hoe
laat kan ik je bellen?"
„O, mijn privénummer desnoods de
hele nacht".
„Kom nou, om een uur of zeven is
moeder aan de beurt, hoor, om met mijn
gezelschap op te vrolijken. Je krijgt in
ieder geval vóór die tijd 'n telefoontje".
„Mooi. Daar houden we het dan op.
Bij voorbaat dank".
Na dit gesprek stak Gert een sigaret
aan en haalde een grote loep te voor
schijn. Daarmee gewapend ging hij bij
het raam zitten en haalde de brief van
tante Anne uit zijn zak. Met het ver
grootglas bestudeerde hij het poststem
pel en hoewel het nauwelijks te ont
cijferen was, kon Hoolwerf na lang tu
ren uit het stempel opmaken, dat de
brief in Ruurlo gepost was en als da
tum droeg: 30 december 06.00 uur. Dat
betekende dus, dat de brief al in de zak
van tante Anne had gezeten, toen ze op
29 december uit Amsterdam vertrok,
dat ze eerst met een bepaald doel in
Dorringen was geweest en toen via
Ruurlo was teruggereden naar huis en
daar in dat stadje ergens de brief had
laten posten. Of ze had de brief ge
schreven in de auto na haar bezoek aan
Dorringen met hetzelfde gevolg: gepost
in Ruurlo.
Maar wat betekende haar bezoek aan
Dorringen9 Dat was natuurlijk erg be
langrijk geweest. Anders maakt een
oude vrouw twee. dagen vóór ze er toch
heen zou gaan, niet expres nog de lange
autotocht van Amsterdam af en weer
terug. Doch waarom? Hij had voorals
nog geen idee. Het stond wel vast, dat
tante Anne die avond niet bij Jan was
geweest. De verbazing van de jongeman
was ongekunsteld en oprecht, toen hij
het hem had meegedeeld. Bovendien
zou hij het dan wel eerder verteld heb
ben, bijvoorbeeld kort na de moord.
Maar Jan Gillissen had gezegd, dat zijn
tante nog niet eerder hier was ge
weest.
En wat betekenden die insinuaties in
het briefje, dat Jan op oudejaarsmorgen
moest hebben ontvangen? „Ik weet, dat
u het op mijn ondergang hebt voorzien
Dat het om m'n geld te doen is,
heb ik al lang begrepen.„Ik neem
wat mee en ik hoop. dat je het zult aan
nemen
Had Jan Gillissen sams chantage wil
len plegen? Je geeft me zoveel geld en
ik houd mijn mond. Maar dat leek
hem toch onwaarschijnlijk.
Om half acht die avond kreeg Gert
thuis de telefonische mededeling van
Veenstra, dat er onder de schuldenaren
niemand was, die sliste, geen manne
lijke en geen vrouwelijke. „We hebben
ze allemaal opgetrommeld vanavond en
ze zijn er op één na een vrouw
geweest. Maar niemand heeft een
spraakgebrek en niemand was er bij, die
ook maar enigszins de s en de z gek
uitsprak".
„Dat is jammer", antwoordde Gert.
„Dan zal ik m'n baas vragen een op
sporingsbevel uit te vaardigen. Ik moet
die snuiter hebben".
„Dus het is toch wel belangrijk?"
(Wordt vervolgd)
Albert Heijn
Repen
FIJNE DELICATA CHOCOLADE
GESNEDEN
IN HANDIG BETER-BIER-BLIK
Gf.OTE ROL
DELICATA KWALITEIT
DOOSJE 150 GRAM NU
DOOS
18 STUKS
LOC
M
REDDART 1/1 BLIK
MELK 0F PUUR 30
P0N0SPAK
500 GRAM
MET ROOKWORST
1/1 BLIK
ROODMERK
MILD-KRACHTIG
BLIK GR.
MET GRATIS SPONS - BUS ÜTERiOT
ZWARE STUKKEN^
ROLLEN NU
GELARDEERO - 100 GRAM 69
100 GRAM .59
100 GRAM
50 x 60 CM
EXTRA
2 STUKS -yn
KWALITEIT
GECONCENTREERD
FLACON LITER
HITTEBESTENDIGE E fl
HANDGREEP.^ ■jU
Vetmouih
CAVELLI
ROOD OF WIT
LITERFLES
2:
Kalm en waardig klom brigadier Piet
van het hek af en zo mogelijk nóg kal
mer en waardiger schreed hij op Th.
Vlampijp toe. „Als jij ogen in je dikke
hoofd hebt, dan kon je zien, dat ik be
zig was over het hek te klimmen", zei
hij streng. „En als je dat zag, hoefde
je ook niet te vragen wat ik aan het
doen was. Ik was dus aan het klimmen.
Is dat duidelijk? Juist! Dan zijn we nu
allemaal tevreden gesteld. En als je
soms nóg niet tevreden mocht zijn,
kijk.hier heb je mijn politiepenning.
Ik ben brigadier Piet van de Centrale
Racherch®, momenteel belast met het
onderzoek naar de verdwenen Karei
Kleuntjes".
„Wét!? Bent u brigadier Piet?" riep
de norse machinist uit en zijn houding
veranderde op slag. „Bent u nou die be
kende Piet, waarvan altijd stripplaatjes
in de krant staan? En wat moet u dan
op ons emplacement doen, als ik het
vragen mag?"
„Nou beginnen we elkaar te begrij
pen", lachte Piet. „De kwestie is, dat ik
zo'n idee heb, dat de twee Italianen met
Karei Kleuntjes via het opslagterrein
van Sjouwerman en Vrachtjes op dit
spoorwegemplacement zijn beland. Nu
zou ik wel eens willen weten of er van
nacht een goederentrein van hier naar
Italië is vertrokken Daar konden die
schurken dan wel eens een schuilplaats
je hebben gezocht, begrijp je?"
„Ga dan mee naar post T", zei Theo-
dorus Vlampijp, „Daar werkt een man,
die precies op de hoogte is van de trei
nenloop".
Zo gezegd, zo gedaan. Even later liep
het tweetal al op de trappen af van het
seinhuis, dat bekend stond onder de
naam van post T.
Do nieuwe maart-premie van de
Premie-van- de -Maand-Club
wordt volgende week (12 maart)
aangekondigd. Let er opl
Prijzen gelden
van donderdag 5
t/m woensdag
11 maart
