Moord op Qodejaarsavotid
Straks gaan we weer kuilen
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF
rwm
WIE SPAART BOUWT BURCHTEN
TWEEDE BLAD
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 3 APRIL 1964
Nog een goede maand en het kan
weer zo ver zijn, dat de veehouder voor
de vraag komt te staan op welke wijze
h j het gras zal gaan conserveren We
denken hierbij speciaal aan het inkui
len, dat ook op ons eiland een steeds
grotere plaats gaat innemen.
Dc vraag naar de meest gewenste
Het eerste bezwaar is meestal weg te
werken dcor een goede keuze van het
materiaal, dat men gaat inkuilen. Voor-
kuilmethode is nog altijd een zeer ac
tuele vraag. Fen vraag ook. waarop niet
iedere voorlichter hetzelfde antwoord
geef'. Verder een vraag, die n.et voor
alle bedrijven op dezelfde wijze kan
worden beantwoord.
Naar ik meen gaat het in hoofdzaak
om twee methoden, nl. het maaikneuzen
en het voordrogen. De keuze tussen deze
twee wordt vooral bepaald door de ar
beidssituatie op een bedrijf. Een vee
houder, die het alleen moet doen. dus
ook niet kan rekenen op burenhu'n zal
vooral moeten zceken naar een methode,
die hem heel weinig werk geeft. We
denken dan in de eerste plaats aan
maaikneuzen. Waarschijnlijk zai hij ook
in dit geval voor een aantal uren nog
wel een beroep moeten doen op hulp
van anderen, maar dit is toch gering.
De ervaringen met het maaikneuzen
zijn op ons eiland gunstig. In vrijwel
alle gevallen wordt een goed produkt
gewonnen. Een enkele keer horen we
de klacht, dat het kuilgras minder goed
wordt opgenomen Een andere klacht,
die we meer horen, is, dat het een dure
methode is.
Dan is er het voordrogen. We menen,
dat deze methode vooral in aanmerking
komt voor bedrijven, die zich wat de
arbeid betreft met eigen personeel of
burenhulp kunnen redden. Eén van de
eerste eisen is nl dat het inkuilen in
een zo kort mogelijke tijd moet ge
beuren.
Kan men het rond zetten, dan is dit
wat de kosten betreft een aantrekke
lijke wijze van kuilen. Verder krijgt
men als de kuil goed slaagt een pro
dukt, dat buitengewoon graag wordt
opgenomen De voederwaarde behoeft
niet onder te doen voor dit van maai-
kneuskuil. Verder geeft dit produkt de
mogelijkheid om oen groot deel van het
winterrantsoen uit kuilgras te laten be
staan.
Natuurl ,k zijn er naast deze plus
punten ook minder goede kanten. Een
veel gehoord bezwaar is het risico van
schimmel in de kuil. Verder is er het
woerrisico tijdens het kuilen. Voordro
gen vraagt enkele droge dagen. We kun
nen wel rekenen, dat in het voorjaar
tussen maaien en inkuilen een periode
van dri %of vier dagen ligt, ook al doet
men z .,n best om door veelvuldig schud
den deze periode zo kort mogelijk te
maken
drogen vraagt kort en bi ad rijk gras
Een uitgegroeid en stengelig gewas is
voor voordrogen ongeschikt. De kans
op sch mmel is dan zeer groot We
kennen enkele bedrijven op ons eiland,
waar de voordroogmethode altijd suc
ces heeft.
Het bezwaar van het weerrisico weegt
zwaarder. Persoonlijk ben ik van me
ning, dat ook het verwelken van het
gras reeds goede kansen biedt op een
goede kuil. Als het zich dus laat aan
zien, dat een periode van drie of vier
droge dagen niet gehaald kan worden,
voelen we er voor om genoegen te ne
men met iets minder droog materiaal
dan voorgeschreven is voor een voor-
droogkuil. Wel lijkt het ons van belang
om in ieder geval door intensief schud
den te zorgen voor gelijkmatig mate
riaal De natte dotten moeten er in
ieder geval uit zijn.
We hebben'er de laatste jaren diverse
voorbeelden van gezien, dat gras, dat
ingekuild werd na één of twee dagen
verwelken een prima kuil opleverde.
ONKRUIDBESTRIJDING IN ERWTEN
Al vanouds staat het gewas erwten
bekend als een gewas, dat moeilijk on-
kruidvrij is te houden. Voorlichters
hebben het dan ook nooit aangedurfd
om de verbouw van erwten te adviseren
op bedrijven, die dik in het onkruid
zitten.
De mogelijkheden, die de chemische
onkruidbestnjding biedt, hebben ook
nierin verandering gebracht. Tenminste
wat de zomeronkruiden betreft, want op
percelen met veel kweek moet de ver
bouw van erwten nog altijd worden
ontraden.
Intussen mogen we zeker niet zeggen,
dat het bestrijden van onkruid in erw
ten nu een eenvoudige zaak is gewor
den. Het is een zaak, die de volle aan
dacht van de landbouwer en de hem
assisterende loonwerker vraagt.
De eerste belangrijke regel is wel:
„Wie op tijd helpt, helpt dubbel!" Dit
geldt voor de chemische onkruidbestrij-
ding in alle gewassen.
In de tweede plaats is er het middel,
dat men moet gaan gebruiken. Dit ligt
niet voor alle bediijven gelijk. Met
name is er een groot verschil tussen de
goed vochthoudendc klei- en zavel
gronden en de lichte, humusarme, droge
zandgrond. Op eerstgenoemde gronden
is er de mogelijkheid van een bestrij
ding tussen zaaien en opkomst. Treft
men goede weersomstandigheden, dan is
er een gcede kans, dat het onkruid ver
der geen probleem meer is. Men is er
dan in één keer van af.
De bedoelde middelen zijn voor toe
passing op droge zandgrond te riskant.
In diverse gevallen is flinke schade op
getreden. We zulien het daarom in deze
gevallen nog moeten doen met de
„cude" middelen.
Landbouwers, die de laatste jaren
regelmatig erwten hebben verbouwd,
kunnen weten, dat we voor de onkruid
bestnjding meestal gebruikt maakten
van de zgn. DN.PB.-middelen. Deze
werden gespoten als de erwten een
lengte van 5-8 cm. hebben. Bekend is
ook, dat bepaalde onkruiden in dit
groeisladium van de erwten vaak al
te veel waren ontwikkeld. Het ge
lukte dan niet alle onkruiden voor 100%
weg te spuiten
Dit heeft tot het volgende advies ge
leid. Een paar dagen voor opkomst van
de erwten als de erwten er dus te
genaan staan wordt het perceel ge
spoten met de bekende gele kleur
stoffen, die ook in granen worden ge
bruikt. Dit zijn de D.N.O C.-middelen.
Met deze bespuiting wordt alle onkruid,
dat op dat moment aanwezig is vernie
tigd. De erwten komen dus op in een
onkruidvrij veld. Op het moment, dat de
erwten een lengte van 5-8 cm. hebben
gekregen, wordt voor de tweede maal
gespoten met een D.N.PB .-middel. Het
voordeel is, dat de voorlopers onder het
enkruid al de eerste keer vernietigd
50. „Nou... wat zou dat?" riep com
missaris Kansnagel, „We hebben toch
alle treinen gecontroleerd! Daar zaten
ze niet in!"
„We hebben de goederentreinen ver
geten, commissaris...", merkte Piet
op, „Ze zijn via de opslagplaatsen van
Sjouwerman en Vrachtjes op het spoor
wegterrein beland. Daar hebben ze zich
verborgen in een goederenwagen, die
vol fruit zat. Die goederenwagen is van
nacht om drie uur de grens bij Zeven
bergen gepasseerd, op weg naar Italië
Op weg naar Fiorenza. Zegt die naam
u niets"
„Geen zier", moest de commissaris
toegeven.
„Daar hebt u nu de nadelen van het
feit, dat u geen voetballiefhebber bent"
zuchtte de brigadier, „Als u dat wel
was, dan zou u weten, dat .in Fiorenza
de club gevestigd is, die nog maar zo
kort geleden in alle kranten werd ge
noemd omdat ze aan een zekere Karei
Kleuntjes een aanbod van honderddui
zend gulden had gedaan! Snap u 't nu?''
„Ja. nou gaat me een lichtje op",
antwoordde de commissaris, Karei
Kleuntjes weigerde dat aanbod en nu
hebben die sportdwazen hem geweld
dadig ontsierd Die Italianen
*och! Die staken maar en stemmen maar
rood! Die verwekken maar relletjes,
eten maar macaroni en ontvoeren maar
voetballers! Het is gewoon verschrikke
lijk! Weet je wat? Ik bel onmiddellijk
de staatssecretaris van het departement
van Buitenlandse aangelegenheden op.
Hij moet dan maar beslissen wat er
verder gebeuren moet. Wij als politie
kunnen nu eenmaal niets tegen de Ita
lianen ondernemen. Er ontstaat immers
zo gauw een politiek incident". Al pra
tend draaide de commissaris het num
mer van B.A. en rrring. daar ging
de telefoon al op het bureau van de
ijverige staatssecretaris drs. J J. Dehjn
Trecker, die nijdig opkeek. Hij speelde
namelijk juist een pokertje met de niet
minder ijverige referendaris mr
Fotsjes
TEXELSE MARKT
Tijdens de dinsdag j.l. gehouden
markt werden aangevoerd: 1 koe
ll00,1 pony 350,
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Woensdag 8 april a.s. worden de
::ioeders van de buitendorpen verwacht op de
volgende uren:
Den Hoorn: 13.0014.00 uur; Oosterend:
14.0015.00 uur; De Cocksdorp: 15.15
16.00 uur; De Koog: 16.0016.30 uur.
zijn Met de tweede bespuiting krijgt
men nu practisch 100% doding van het
onkruid.
Weliswaar vraagt deze werkwijze een
extra-bespuiting. We menen, dot dit
echter volkomen verantwoord is op
percelen, waar de onkruidbestnjding
nog altijd een probleem is.
DE VROEGE STIKSTOF
Uit ons artikeltje van vorige week
hebt U begrepen, dat we niet enthou
siast waren over het buitengewoon
vroege stikstof strooien, dat dit jaar op
enkele bedrijven plaats vond. Enkele
veehouders gingen al op 8 februari met
de stikstof het land in.
De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen,
dat deze stikstof toch wel iets doet. Op
één bedrijf zagen we, dat de percelen,
die de stikstof zo vroeg kregen op het
moment een duidelijk betere kleur heb
ben dan buurpercelen. die de stiksto;"
nog moeten ontvangen, of waar deze
een aantal weken later is gestrooid. Dat
betekent intussen niet, dat deze voor
sprong er ook blijven zal.
Wat het wel betekent is dit! Als U dit
leest is het in ieder geval de hoogste
tijd om aan alle graslandpercelen de
stikstof le geven. We nemen aan, dat
deze opwekking voor een groot deel van
de Texelse boeren al niet meer nodig is.
SCHAAKCLUB „EN PASSANT'
De uitslagen van 18 maart waren:
O. Feitsma-J. Nieuwenhuis 01
J. Hoogerheide-C. Joustra 01
P. Eelman-F R. Drevel 01
C. Schulte-A. Terpstra 01
Van 25 maart.
A. Terpstra-O. Feitsma 10
J. Hoogerheide-L. J. Vlugt 1—0
J. Dijt-F. R Drevel 01
P. Eelman-C. Joustra 01
Het verschil tussen Joustra en Drevel
is thans praktisch nihil, iets meer dan
I io%, n.l. 63.16%-63,04%. Het is daarom
mogelijk, dat de partij Drevel-Joustra
evenals vorig jaar ook nu de beslissing
kan brengen. Nieuwenhuis heeft welis
waar reeds 60%, maar een aantal par
tijen minder gespeeld. Terpstra, drie
weken geleden nog 7e is nu 4e met
56,52%. Als vijfde volgt Schulte met
55,56%.
UITSLAG GEZELLIGHEIDS RIT
M.A.B.-CLUB
De tweede paasdag gehouden gezel-
ligheidsrit, die door de Motor-, Auto-
en Bromfietsclub Texel was georgani
seerd, leverde de volgende uitslag op:
1. J. van der Vis 17 strafpunten; 2 J.
de Ilaas 27 str.; 3. C. de Wit 28 str 4.
J. Eelman 30 str. en P. de Wit 30 str.
36 voertuigen reden de 50 kilometer
lange route
ZON. MAAN EN HOOG WATER
Dc zon komt 5 april op om 6.06 uur en
gaal onder om 19.21 uur; 8 april op om 5.59
uur en onder om 19.25 uur.
Maan: 5 april L.K 12 april N.M.
Hoog water ter rede van Oudeschild:
3 apr. 1134 cn 23.46, 4 apr. 12.04 cn
5 apr 0,17 en 12.43; 6 apr 1.06 en 1:3.47:
7 apr 2.19 en 15.12: 8 apr 3.52 en 16 46;
9 apr 5.23 en 18.12; 10 apr. 6.41 en 19.21;
II apr 7.46 en 20 17.
Aan het strand ongeveer een uur eerder
hoog water
Luchtkastelen kunnen reële burchten worden, solide
en hecht. Door te sparen. Want uw spaargeld is goed
voor alles. Ga naar de spaarbank waar men u óók
gaarne van dienst is met andere bankzaken, zoals
rekening-courant, deviezen voor uw reizen, kredieten,
hypotheken en bemiddeling in effectenzaken. Meer dan
1000 banken en bijkantoren.
De spaarbanken met volledige bankservlce.
AANGESLOTEN BIJ DE COÖPERATIEVE CENTRALE RAIFFEISEN-BANK TE UTRECHT
33. Maar de heer Gillissen was vol
gens zijn zeggen vlak naast het
slachtoffer, toen dit werd neerge
schoten. Hij kon het dus niet gedaan
hebben, want de sectie heeft uitge
maakt, dat het schot vanaf een afstand
werd gelost. Was het mogelijk, dat
Gillissen even naar het park was ge
gaan, vandaar zijn tante had neerge
schoten en toen weer snel terugkeerde
naar de plek, waar het slachtoffer nu
lag? Theoretisch en praktisch was dit
inderdaad mogelijk. Het gevolg was, dat
het alibi van de heer Gillissen min of
meer aanvechtbaar werd. Daar kwam
nog bij, dat hij aanvankelijk enkele
leugens vertelde, weliswaar met een
goede bedoeling, maar het bleven toch
onwaarheden Tweedens is de heer
Gillissen scherpschutter, o m. op de re
volver. Ten derde kon verwacht wor
den, dat hij mede zou erven van de na
latenschap van het slachtoffer. Dit alles
tezamen genomen is het niet vreemd,
dat hij in de ogen van de justitie ver
dachte nummer één werd. We hebben
op het punt gestaan de heer Gillissen
te arresteren voor deze moord. Waarom
dit niet gebeurd is? Daarvoor is eigen
lijk geen enkele steekhoudende verkla
ring te geven. Noemt u het een soort
intuïtie of hoe u wilt. In ieder geval
kwamen we al vrij spoedig tot de con
clusie, dat deze moordzaak niet zo een
voudig was als het aanvankelijk leek.
En hoe meer het onderzoek vorderde,
trots de geringe aanwijzingen, die wij
hadden, des te meer werd het duidelijk,
dat de vooropgezette bedoeling kon zijn
Gillissen in een kwaad daglicht te stel
len. We hebben meerdere malen ge
twijfeld en als meneer Gillissen in deze
dagen misschien in een opwelling er
genoeg van gekregen zou hebben en
gepoogd zou hebben er vandoor te gaan,
dan zou hij nog geen vijf kilometer
buiten Dorringen in zijn kraag gepakt
zijn en binnen een half uur stevig opge
sloten zitten in dit gebouw. Deze voor
zorgsmaatregelen waren in ieder geval
genomen. De heer Gillissen bleek even
wel een verstandig man te zijn Hij
raakte niet in paniek, hij had niets te
verbergen, dus waarom zou hij vluch
ten? En daarom behoedde dit hem voor
een arrestatie".
Jan Gillissen was bij het horen van
deze woorden bleek geworden, maar
toen hij in de vriendelijke ogen van
Gert Hoolwerf blikte, herkreeg hij zijn
zelfbeheersing en glimlachte flauwtjes
terug.
„Mijne heren", zo vervolgde Hool
werf, ,.ik zei u al, dat deze misdaad
uiterst geraffineerd in eikaar is gezet.
Het slachtoffer oefende een beroep uit,
dat nagenoeg uitgestorven is en bij mijn
weten uitsluitend voorkwam in de grote
steden van ons land. Misschien zijn er
onder u, die er nooit van gehoord heb
ben. Mevrouw Goedgeburen was een
vrouw, die geld uitleende tegen een zeer
hoge rente. Mijn geachte collega van de
Amsterdamse lecherc'ne heeft een en
ander onderzocht en uit dit onderzoek
is gebleken, dat het slachtoffer op de
dag van haar dood zo ongeveer twaalf
duizend gulden had uitstaan in kleine
bedragen, variërende van vijfentwintig
tot vijfhonderd gulden, waarvoor ze
schuldbekentenissen liet tekenen, waar
op wijselijk niet het rentebedrag werd
opgenomen, maar iedereen in de Am
sterdamse binnenstad weet, dat die ren
te bedraagt: een dubbeltje van iedere
gulden per maand Een klein reken
sommetje maakt uit, dat dit 120% per
jaar is. Geen slechte business, maar
jammer genoeg voor deze vrouwen,
streng verboden volgens onze wetten.
Mevrouw Goedgeburen was dus een
woekeraarster, een van de weinigen,
die in dit beroep, als ik dat zo mag
noemen, zijn overgebleven.
Onze vriend Gillissen was de laatste
maandag van het vorige jaar bij zijn
tante in Amsterdam op bezoek en was
tegen wil en dank getuige van een on
verkwikkelijk onderhoud. Onze vriend
Hendrikse Gert keek naar de jonge
man, die nors voor zich uit turend in
een hoek van hel vertrek zat was bij
tante Anne, zoals ze genoemd werd, op
bezoek. Hendrikse had het laatste jaar
een vrij groot bedrag van tante Anne
geleend en tante Anne, die waarschijn
lijk niet veel rente van haar geld had
ontvangen, wilde het geleende bedrag
terug hebben. Er ontstond een woorden
wisseling en de vrouw stelde Hendrikse
een ultimatum Dit relaas werd ge
hoord door de heer Gillissen, die door
zijn tante naar de achterkamer was ge
dirigeerd. Hij kon toen uit een en ander
opmaken, dat zijn tante een woekeraar
ster was, hetgeen hij overigens al ver
moed had, omdat de pleegdochter ik
kom straks nog op dit meisje terug
haar vermoeden al eens uitgesproken
had aan Gillissen. Na het vertrek van
Hendrikse verweet Gillissen zijn tante
deze praktijken en dreigde naar de
politie te gaan. Tante Anne werd waar
schijnlijk bang en suste haar neef. Ze
zei toen: Stil maar, ik ben toch van plan
ermee op te houden. Maar ja, ik kan
daar niet zo éen-twee-drie uitstappen
Ik moet eerst proberen mijn geld terug
te krijgen, desnoods zonder rente. Toen
nodigde Jan Gillissen zijn tante uit om
van oud op nieuw in Dorringen te ko
men. Dan, zo zei Gillissen, kunnen we
daarover verder praten. Want ik schaam
me voor u, tante In onze familie zijn
altijd heel behoorlijke mensen geweest,
waarop nooit iets aan te merken was.
En wilt u nu op uw oude dag nog in de
gevangenis terecht komen? Enfin, tante
Anne ging ermee akkoord, dat ze oude
jaarsavond naar Dorringen zou komen.
Ik schrijf nog wel hoe laat ik kom, zei
ze bij het afscheid. Gillissen ging weer
terug naar huis en op oudejaarsdag
kwam er 's morgens een brief, waarin
de vrouw onder meer meedeelde, dat
ze om half acht zou arriveren. Neef Jan
haalde zijn tante af, droeg haar zware
koffer en de rest weet u Terwijl Gillis
sen even de koffer neerzette en zich
bukte om zijn schoenveter vast te
maken, werd de vrouw neergeschoten"
Gert keek eens in het rond „Wie
stond daar in het park achter een boom
en loste het dodelijke schot. Was het
een meesterschot? De afstand bedroeg
zeker 15 meter en wie van 15 meter
afstand met een revolver met als enige
lichtbron de in de nabijheid staande
lantaarn afschiet, is öf een meester-
schutter, óf hij heeft zwaar gelukt als
ik het zo mag noemen Welnu, mijne
heren, de dader was helemaal geen
meesterschulter Hij had maar één dag
de tijd om te oefenen. Bovendien was
het nog een ouderwets wapen".
Gert draaide zich en keek naar de
aanwezigen, die met aandacht luister
den. Zelfs Hendrikse had zijn apathi
sche houding laten varen en zag naar de
spreker.
De rechercheui vervolgde: „Ik zei:
één dag, maar ook dit is met helemaal
juist Want de voorbereidingen tot deze
moordplannen namen meerdere dagen
in beslag. En tussen maandagmiddag 27
december en vrijdagavond 31 december
half acht had er een reeks van gebeur
tenissen plaats, die alle min of meer be
trekking hadden op het plan een mens
te vermoorden. Dat wij niet zo spoedig
een draad in handen kregen, mijne
heren, was het gevolg van het feit, dat
de voorbereidingen alle zeer verschil
lend waren geweest. Zet u eens een aan
tal stippen op een vel papier en een
eind daarvan een kleine cirkel. Ver
bindt nu alle slippen met de cirkel en
wat zien u dan? Dat ergens, op een
bepaald punt een lijn begint en eindigt
in de cirkel. Met andere woorden: alle
getrokken lijnen kwamen bij elkaar in
de cirkel. Welnu, zo was het ook in deze
moordzaak het geval. Ik zal trachten u
dit duidelijk te maken en daarvoor moet
ik terug gaan naar de maandag.
(Wordt vervolgd)