Moord op Qodejaarsavotid Straks gaan we weer kuilen BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF rwm WIE SPAART BOUWT BURCHTEN TWEEDE BLAD TEXELSE COURANT VRIJDAG 3 APRIL 1964 Nog een goede maand en het kan weer zo ver zijn, dat de veehouder voor de vraag komt te staan op welke wijze h j het gras zal gaan conserveren We denken hierbij speciaal aan het inkui len, dat ook op ons eiland een steeds grotere plaats gaat innemen. Dc vraag naar de meest gewenste Het eerste bezwaar is meestal weg te werken dcor een goede keuze van het materiaal, dat men gaat inkuilen. Voor- kuilmethode is nog altijd een zeer ac tuele vraag. Fen vraag ook. waarop niet iedere voorlichter hetzelfde antwoord geef'. Verder een vraag, die n.et voor alle bedrijven op dezelfde wijze kan worden beantwoord. Naar ik meen gaat het in hoofdzaak om twee methoden, nl. het maaikneuzen en het voordrogen. De keuze tussen deze twee wordt vooral bepaald door de ar beidssituatie op een bedrijf. Een vee houder, die het alleen moet doen. dus ook niet kan rekenen op burenhu'n zal vooral moeten zceken naar een methode, die hem heel weinig werk geeft. We denken dan in de eerste plaats aan maaikneuzen. Waarschijnlijk zai hij ook in dit geval voor een aantal uren nog wel een beroep moeten doen op hulp van anderen, maar dit is toch gering. De ervaringen met het maaikneuzen zijn op ons eiland gunstig. In vrijwel alle gevallen wordt een goed produkt gewonnen. Een enkele keer horen we de klacht, dat het kuilgras minder goed wordt opgenomen Een andere klacht, die we meer horen, is, dat het een dure methode is. Dan is er het voordrogen. We menen, dat deze methode vooral in aanmerking komt voor bedrijven, die zich wat de arbeid betreft met eigen personeel of burenhulp kunnen redden. Eén van de eerste eisen is nl dat het inkuilen in een zo kort mogelijke tijd moet ge beuren. Kan men het rond zetten, dan is dit wat de kosten betreft een aantrekke lijke wijze van kuilen. Verder krijgt men als de kuil goed slaagt een pro dukt, dat buitengewoon graag wordt opgenomen De voederwaarde behoeft niet onder te doen voor dit van maai- kneuskuil. Verder geeft dit produkt de mogelijkheid om oen groot deel van het winterrantsoen uit kuilgras te laten be staan. Natuurl ,k zijn er naast deze plus punten ook minder goede kanten. Een veel gehoord bezwaar is het risico van schimmel in de kuil. Verder is er het woerrisico tijdens het kuilen. Voordro gen vraagt enkele droge dagen. We kun nen wel rekenen, dat in het voorjaar tussen maaien en inkuilen een periode van dri %of vier dagen ligt, ook al doet men z .,n best om door veelvuldig schud den deze periode zo kort mogelijk te maken drogen vraagt kort en bi ad rijk gras Een uitgegroeid en stengelig gewas is voor voordrogen ongeschikt. De kans op sch mmel is dan zeer groot We kennen enkele bedrijven op ons eiland, waar de voordroogmethode altijd suc ces heeft. Het bezwaar van het weerrisico weegt zwaarder. Persoonlijk ben ik van me ning, dat ook het verwelken van het gras reeds goede kansen biedt op een goede kuil. Als het zich dus laat aan zien, dat een periode van drie of vier droge dagen niet gehaald kan worden, voelen we er voor om genoegen te ne men met iets minder droog materiaal dan voorgeschreven is voor een voor- droogkuil. Wel lijkt het ons van belang om in ieder geval door intensief schud den te zorgen voor gelijkmatig mate riaal De natte dotten moeten er in ieder geval uit zijn. We hebben'er de laatste jaren diverse voorbeelden van gezien, dat gras, dat ingekuild werd na één of twee dagen verwelken een prima kuil opleverde. ONKRUIDBESTRIJDING IN ERWTEN Al vanouds staat het gewas erwten bekend als een gewas, dat moeilijk on- kruidvrij is te houden. Voorlichters hebben het dan ook nooit aangedurfd om de verbouw van erwten te adviseren op bedrijven, die dik in het onkruid zitten. De mogelijkheden, die de chemische onkruidbestnjding biedt, hebben ook nierin verandering gebracht. Tenminste wat de zomeronkruiden betreft, want op percelen met veel kweek moet de ver bouw van erwten nog altijd worden ontraden. Intussen mogen we zeker niet zeggen, dat het bestrijden van onkruid in erw ten nu een eenvoudige zaak is gewor den. Het is een zaak, die de volle aan dacht van de landbouwer en de hem assisterende loonwerker vraagt. De eerste belangrijke regel is wel: „Wie op tijd helpt, helpt dubbel!" Dit geldt voor de chemische onkruidbestrij- ding in alle gewassen. In de tweede plaats is er het middel, dat men moet gaan gebruiken. Dit ligt niet voor alle bediijven gelijk. Met name is er een groot verschil tussen de goed vochthoudendc klei- en zavel gronden en de lichte, humusarme, droge zandgrond. Op eerstgenoemde gronden is er de mogelijkheid van een bestrij ding tussen zaaien en opkomst. Treft men goede weersomstandigheden, dan is er een gcede kans, dat het onkruid ver der geen probleem meer is. Men is er dan in één keer van af. De bedoelde middelen zijn voor toe passing op droge zandgrond te riskant. In diverse gevallen is flinke schade op getreden. We zulien het daarom in deze gevallen nog moeten doen met de „cude" middelen. Landbouwers, die de laatste jaren regelmatig erwten hebben verbouwd, kunnen weten, dat we voor de onkruid bestnjding meestal gebruikt maakten van de zgn. DN.PB.-middelen. Deze werden gespoten als de erwten een lengte van 5-8 cm. hebben. Bekend is ook, dat bepaalde onkruiden in dit groeisladium van de erwten vaak al te veel waren ontwikkeld. Het ge lukte dan niet alle onkruiden voor 100% weg te spuiten Dit heeft tot het volgende advies ge leid. Een paar dagen voor opkomst van de erwten als de erwten er dus te genaan staan wordt het perceel ge spoten met de bekende gele kleur stoffen, die ook in granen worden ge bruikt. Dit zijn de D.N.O C.-middelen. Met deze bespuiting wordt alle onkruid, dat op dat moment aanwezig is vernie tigd. De erwten komen dus op in een onkruidvrij veld. Op het moment, dat de erwten een lengte van 5-8 cm. hebben gekregen, wordt voor de tweede maal gespoten met een D.N.PB .-middel. Het voordeel is, dat de voorlopers onder het enkruid al de eerste keer vernietigd 50. „Nou... wat zou dat?" riep com missaris Kansnagel, „We hebben toch alle treinen gecontroleerd! Daar zaten ze niet in!" „We hebben de goederentreinen ver geten, commissaris...", merkte Piet op, „Ze zijn via de opslagplaatsen van Sjouwerman en Vrachtjes op het spoor wegterrein beland. Daar hebben ze zich verborgen in een goederenwagen, die vol fruit zat. Die goederenwagen is van nacht om drie uur de grens bij Zeven bergen gepasseerd, op weg naar Italië Op weg naar Fiorenza. Zegt die naam u niets" „Geen zier", moest de commissaris toegeven. „Daar hebt u nu de nadelen van het feit, dat u geen voetballiefhebber bent" zuchtte de brigadier, „Als u dat wel was, dan zou u weten, dat .in Fiorenza de club gevestigd is, die nog maar zo kort geleden in alle kranten werd ge noemd omdat ze aan een zekere Karei Kleuntjes een aanbod van honderddui zend gulden had gedaan! Snap u 't nu?'' „Ja. nou gaat me een lichtje op", antwoordde de commissaris, Karei Kleuntjes weigerde dat aanbod en nu hebben die sportdwazen hem geweld dadig ontsierd Die Italianen *och! Die staken maar en stemmen maar rood! Die verwekken maar relletjes, eten maar macaroni en ontvoeren maar voetballers! Het is gewoon verschrikke lijk! Weet je wat? Ik bel onmiddellijk de staatssecretaris van het departement van Buitenlandse aangelegenheden op. Hij moet dan maar beslissen wat er verder gebeuren moet. Wij als politie kunnen nu eenmaal niets tegen de Ita lianen ondernemen. Er ontstaat immers zo gauw een politiek incident". Al pra tend draaide de commissaris het num mer van B.A. en rrring. daar ging de telefoon al op het bureau van de ijverige staatssecretaris drs. J J. Dehjn Trecker, die nijdig opkeek. Hij speelde namelijk juist een pokertje met de niet minder ijverige referendaris mr Fotsjes TEXELSE MARKT Tijdens de dinsdag j.l. gehouden markt werden aangevoerd: 1 koe ll00,1 pony 350, CONSULTATIEBUREAU VOOR ZUIGELINGEN Woensdag 8 april a.s. worden de ::ioeders van de buitendorpen verwacht op de volgende uren: Den Hoorn: 13.0014.00 uur; Oosterend: 14.0015.00 uur; De Cocksdorp: 15.15 16.00 uur; De Koog: 16.0016.30 uur. zijn Met de tweede bespuiting krijgt men nu practisch 100% doding van het onkruid. Weliswaar vraagt deze werkwijze een extra-bespuiting. We menen, dot dit echter volkomen verantwoord is op percelen, waar de onkruidbestnjding nog altijd een probleem is. DE VROEGE STIKSTOF Uit ons artikeltje van vorige week hebt U begrepen, dat we niet enthou siast waren over het buitengewoon vroege stikstof strooien, dat dit jaar op enkele bedrijven plaats vond. Enkele veehouders gingen al op 8 februari met de stikstof het land in. De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen, dat deze stikstof toch wel iets doet. Op één bedrijf zagen we, dat de percelen, die de stikstof zo vroeg kregen op het moment een duidelijk betere kleur heb ben dan buurpercelen. die de stiksto;" nog moeten ontvangen, of waar deze een aantal weken later is gestrooid. Dat betekent intussen niet, dat deze voor sprong er ook blijven zal. Wat het wel betekent is dit! Als U dit leest is het in ieder geval de hoogste tijd om aan alle graslandpercelen de stikstof le geven. We nemen aan, dat deze opwekking voor een groot deel van de Texelse boeren al niet meer nodig is. SCHAAKCLUB „EN PASSANT' De uitslagen van 18 maart waren: O. Feitsma-J. Nieuwenhuis 01 J. Hoogerheide-C. Joustra 01 P. Eelman-F R. Drevel 01 C. Schulte-A. Terpstra 01 Van 25 maart. A. Terpstra-O. Feitsma 10 J. Hoogerheide-L. J. Vlugt 1—0 J. Dijt-F. R Drevel 01 P. Eelman-C. Joustra 01 Het verschil tussen Joustra en Drevel is thans praktisch nihil, iets meer dan I io%, n.l. 63.16%-63,04%. Het is daarom mogelijk, dat de partij Drevel-Joustra evenals vorig jaar ook nu de beslissing kan brengen. Nieuwenhuis heeft welis waar reeds 60%, maar een aantal par tijen minder gespeeld. Terpstra, drie weken geleden nog 7e is nu 4e met 56,52%. Als vijfde volgt Schulte met 55,56%. UITSLAG GEZELLIGHEIDS RIT M.A.B.-CLUB De tweede paasdag gehouden gezel- ligheidsrit, die door de Motor-, Auto- en Bromfietsclub Texel was georgani seerd, leverde de volgende uitslag op: 1. J. van der Vis 17 strafpunten; 2 J. de Ilaas 27 str.; 3. C. de Wit 28 str 4. J. Eelman 30 str. en P. de Wit 30 str. 36 voertuigen reden de 50 kilometer lange route ZON. MAAN EN HOOG WATER Dc zon komt 5 april op om 6.06 uur en gaal onder om 19.21 uur; 8 april op om 5.59 uur en onder om 19.25 uur. Maan: 5 april L.K 12 april N.M. Hoog water ter rede van Oudeschild: 3 apr. 1134 cn 23.46, 4 apr. 12.04 cn 5 apr 0,17 en 12.43; 6 apr 1.06 en 1:3.47: 7 apr 2.19 en 15.12: 8 apr 3.52 en 16 46; 9 apr 5.23 en 18.12; 10 apr. 6.41 en 19.21; II apr 7.46 en 20 17. Aan het strand ongeveer een uur eerder hoog water Luchtkastelen kunnen reële burchten worden, solide en hecht. Door te sparen. Want uw spaargeld is goed voor alles. Ga naar de spaarbank waar men u óók gaarne van dienst is met andere bankzaken, zoals rekening-courant, deviezen voor uw reizen, kredieten, hypotheken en bemiddeling in effectenzaken. Meer dan 1000 banken en bijkantoren. De spaarbanken met volledige bankservlce. AANGESLOTEN BIJ DE COÖPERATIEVE CENTRALE RAIFFEISEN-BANK TE UTRECHT 33. Maar de heer Gillissen was vol gens zijn zeggen vlak naast het slachtoffer, toen dit werd neerge schoten. Hij kon het dus niet gedaan hebben, want de sectie heeft uitge maakt, dat het schot vanaf een afstand werd gelost. Was het mogelijk, dat Gillissen even naar het park was ge gaan, vandaar zijn tante had neerge schoten en toen weer snel terugkeerde naar de plek, waar het slachtoffer nu lag? Theoretisch en praktisch was dit inderdaad mogelijk. Het gevolg was, dat het alibi van de heer Gillissen min of meer aanvechtbaar werd. Daar kwam nog bij, dat hij aanvankelijk enkele leugens vertelde, weliswaar met een goede bedoeling, maar het bleven toch onwaarheden Tweedens is de heer Gillissen scherpschutter, o m. op de re volver. Ten derde kon verwacht wor den, dat hij mede zou erven van de na latenschap van het slachtoffer. Dit alles tezamen genomen is het niet vreemd, dat hij in de ogen van de justitie ver dachte nummer één werd. We hebben op het punt gestaan de heer Gillissen te arresteren voor deze moord. Waarom dit niet gebeurd is? Daarvoor is eigen lijk geen enkele steekhoudende verkla ring te geven. Noemt u het een soort intuïtie of hoe u wilt. In ieder geval kwamen we al vrij spoedig tot de con clusie, dat deze moordzaak niet zo een voudig was als het aanvankelijk leek. En hoe meer het onderzoek vorderde, trots de geringe aanwijzingen, die wij hadden, des te meer werd het duidelijk, dat de vooropgezette bedoeling kon zijn Gillissen in een kwaad daglicht te stel len. We hebben meerdere malen ge twijfeld en als meneer Gillissen in deze dagen misschien in een opwelling er genoeg van gekregen zou hebben en gepoogd zou hebben er vandoor te gaan, dan zou hij nog geen vijf kilometer buiten Dorringen in zijn kraag gepakt zijn en binnen een half uur stevig opge sloten zitten in dit gebouw. Deze voor zorgsmaatregelen waren in ieder geval genomen. De heer Gillissen bleek even wel een verstandig man te zijn Hij raakte niet in paniek, hij had niets te verbergen, dus waarom zou hij vluch ten? En daarom behoedde dit hem voor een arrestatie". Jan Gillissen was bij het horen van deze woorden bleek geworden, maar toen hij in de vriendelijke ogen van Gert Hoolwerf blikte, herkreeg hij zijn zelfbeheersing en glimlachte flauwtjes terug. „Mijne heren", zo vervolgde Hool werf, ,.ik zei u al, dat deze misdaad uiterst geraffineerd in eikaar is gezet. Het slachtoffer oefende een beroep uit, dat nagenoeg uitgestorven is en bij mijn weten uitsluitend voorkwam in de grote steden van ons land. Misschien zijn er onder u, die er nooit van gehoord heb ben. Mevrouw Goedgeburen was een vrouw, die geld uitleende tegen een zeer hoge rente. Mijn geachte collega van de Amsterdamse lecherc'ne heeft een en ander onderzocht en uit dit onderzoek is gebleken, dat het slachtoffer op de dag van haar dood zo ongeveer twaalf duizend gulden had uitstaan in kleine bedragen, variërende van vijfentwintig tot vijfhonderd gulden, waarvoor ze schuldbekentenissen liet tekenen, waar op wijselijk niet het rentebedrag werd opgenomen, maar iedereen in de Am sterdamse binnenstad weet, dat die ren te bedraagt: een dubbeltje van iedere gulden per maand Een klein reken sommetje maakt uit, dat dit 120% per jaar is. Geen slechte business, maar jammer genoeg voor deze vrouwen, streng verboden volgens onze wetten. Mevrouw Goedgeburen was dus een woekeraarster, een van de weinigen, die in dit beroep, als ik dat zo mag noemen, zijn overgebleven. Onze vriend Gillissen was de laatste maandag van het vorige jaar bij zijn tante in Amsterdam op bezoek en was tegen wil en dank getuige van een on verkwikkelijk onderhoud. Onze vriend Hendrikse Gert keek naar de jonge man, die nors voor zich uit turend in een hoek van hel vertrek zat was bij tante Anne, zoals ze genoemd werd, op bezoek. Hendrikse had het laatste jaar een vrij groot bedrag van tante Anne geleend en tante Anne, die waarschijn lijk niet veel rente van haar geld had ontvangen, wilde het geleende bedrag terug hebben. Er ontstond een woorden wisseling en de vrouw stelde Hendrikse een ultimatum Dit relaas werd ge hoord door de heer Gillissen, die door zijn tante naar de achterkamer was ge dirigeerd. Hij kon toen uit een en ander opmaken, dat zijn tante een woekeraar ster was, hetgeen hij overigens al ver moed had, omdat de pleegdochter ik kom straks nog op dit meisje terug haar vermoeden al eens uitgesproken had aan Gillissen. Na het vertrek van Hendrikse verweet Gillissen zijn tante deze praktijken en dreigde naar de politie te gaan. Tante Anne werd waar schijnlijk bang en suste haar neef. Ze zei toen: Stil maar, ik ben toch van plan ermee op te houden. Maar ja, ik kan daar niet zo éen-twee-drie uitstappen Ik moet eerst proberen mijn geld terug te krijgen, desnoods zonder rente. Toen nodigde Jan Gillissen zijn tante uit om van oud op nieuw in Dorringen te ko men. Dan, zo zei Gillissen, kunnen we daarover verder praten. Want ik schaam me voor u, tante In onze familie zijn altijd heel behoorlijke mensen geweest, waarop nooit iets aan te merken was. En wilt u nu op uw oude dag nog in de gevangenis terecht komen? Enfin, tante Anne ging ermee akkoord, dat ze oude jaarsavond naar Dorringen zou komen. Ik schrijf nog wel hoe laat ik kom, zei ze bij het afscheid. Gillissen ging weer terug naar huis en op oudejaarsdag kwam er 's morgens een brief, waarin de vrouw onder meer meedeelde, dat ze om half acht zou arriveren. Neef Jan haalde zijn tante af, droeg haar zware koffer en de rest weet u Terwijl Gillis sen even de koffer neerzette en zich bukte om zijn schoenveter vast te maken, werd de vrouw neergeschoten" Gert keek eens in het rond „Wie stond daar in het park achter een boom en loste het dodelijke schot. Was het een meesterschot? De afstand bedroeg zeker 15 meter en wie van 15 meter afstand met een revolver met als enige lichtbron de in de nabijheid staande lantaarn afschiet, is öf een meester- schutter, óf hij heeft zwaar gelukt als ik het zo mag noemen Welnu, mijne heren, de dader was helemaal geen meesterschulter Hij had maar één dag de tijd om te oefenen. Bovendien was het nog een ouderwets wapen". Gert draaide zich en keek naar de aanwezigen, die met aandacht luister den. Zelfs Hendrikse had zijn apathi sche houding laten varen en zag naar de spreker. De rechercheui vervolgde: „Ik zei: één dag, maar ook dit is met helemaal juist Want de voorbereidingen tot deze moordplannen namen meerdere dagen in beslag. En tussen maandagmiddag 27 december en vrijdagavond 31 december half acht had er een reeks van gebeur tenissen plaats, die alle min of meer be trekking hadden op het plan een mens te vermoorden. Dat wij niet zo spoedig een draad in handen kregen, mijne heren, was het gevolg van het feit, dat de voorbereidingen alle zeer verschil lend waren geweest. Zet u eens een aan tal stippen op een vel papier en een eind daarvan een kleine cirkel. Ver bindt nu alle slippen met de cirkel en wat zien u dan? Dat ergens, op een bepaald punt een lijn begint en eindigt in de cirkel. Met andere woorden: alle getrokken lijnen kwamen bij elkaar in de cirkel. Welnu, zo was het ook in deze moordzaak het geval. Ik zal trachten u dit duidelijk te maken en daarvoor moet ik terug gaan naar de maandag. (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1964 | | pagina 3