Texel nog ver achter bij
eiland Terschelling
BUITENLANDS I10TELBEZ0EK
Duits aandeel
steeds groter
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF
Niet alle mannen zijn egoïsten
LANDBOUW en VEETEELT C »hb ^roniflffru
Demonstraties met
Heemmaster
Hobby-sets
Bakker's Ijzerhandel
§»W
Uw oude straalkachel
is f20.- waard!
Bakker's Ijzerhandel
rubriek voor I On.i.r mtakiie
deneilanden met het hoogste percen
tage: 97,2.
Het aandeel van de Waddeneilanden
in het totale aantal overnachtingen van
de onderscheidene categoriën buiten
landers in hotels in ons land bedroeg
[(percentages):
Van enige toeneming in het buiten
landse hotelbezoek op Texel is nauwe
lijks sprake. De ontwikkeling op Ter
schelling daarentegen lijkt het einde
nog niet bereikt te hebben. Dit eiland
laat thans Zandvoort ver achter zich
en steekt Den Haag naar de kroon.
Schiermonnikoog geeft een zelfde beeld
als Texel te zien: stagnatie in het bui
tenlandse hotelbezoek. Vlieland en
Araeland nemen in dit opzicht gestaag
toe.
Aldus valt af te leiden uit de cijfers
die het C.B.S. dezer dagen publiceerde
omtrent het vreemdelingenverkeer in
1963. In deze statistiek zijn vermeld de
overnachtingen van buitenlanders in
hotels gedurende de maanden mei t/m
september. Het Nederlandse bezoek en
het bezoek aan de overige verblijfsvor-
men blijven althans wat betreft de
opgaven per plaats buiten beschou
wing.
Onder enig voorbehoud zou de stag
natie voor Texel toegeschreven kunnen
worden aan de beperkte hotelaccommo
datie. De fenomenale groei van Ter
schelling wij hebben daar al meer
de aandacht op gevestigd komt vnl.
op rekening van de zelfbedieningshotels
Victoria en Europa, die mede door de
lage pensionprijs in het 5 maanden
durende seizoen welhaast volledig bezet
zijn.
De aantallen buitenlandse overnach
tingen in hotel waren de laatste 3 jaren
de volgende:
1961 1962 1963
Texel 35.500 33.500 33.700
Vlieland 13.000 15.300 19.500
Terschelling 38.000 76.100 92.000
Ameland 20.500 21.600 24.700
Schiermonnik. 18.000 13.000 13.600
Totaal 125.000 159.500 183.500
In 1961 boekten de Waddeneilanden
5.2°/o van het buitenlandse hotelbezoek
aan ons land; in 1963 dank zij Ter
schelling 6.8%. Het aandeel van de
overige Nederlandse badplaatsen liep
terug van 25,8% tot 23.9% in 1963.
M.a.w. de verhouding van de Wadden
eilanden t.o.v. de overige badplaatsen,
die in 1961 1 5 was, bedraagt nu (in
1963) 1 3,5.
Naar land van herkomst waren de
overnachtingen op de 5 eilanden als
volgt verdeeld (percentages):
1961 1962 1963
België en Luxemb. 1.0 1.7 0.8
Frankrijk 0,1 0,4 0,3
Zwitserland 0,4 0,9 0,3
Duitsland 97,4 96,1 97,2
Zweden 0,1 0,1 0,1
Engeland 0,6 0,5 0,7
U.S.A. 0,2 0,2 0,2
Overige landen 0,2 0,1 0,4
Onze oosterburen hebben zich dus
weer van hun (geringe) teruggang in
1962 hersteld. Er is overigens geen toe
ristengebied in ons land waar zij zo
sterk domineren als op de eilanden.
Het aandeel (percentage) van de
Duitse overnachtingen in het totale bui
tenlandse hotelbezoek bedroeg achter
eenvolgens in Amsterdam, Rotterdam,
Den Haag en Utrecht 14,3, Zuid-Lim
burg 24,2, Utrechtse heuvelrug 32,3,
Het Gooi 37,00, Vuluwe en Veluwerand
40,0, overig Nederland 40,0, Noordzec-
badplaatsen 69,4 en tenslotte de Wad-
1961
1962
1963
België en Luxemb
2.1
1.5
1,4
Frankrijk
0,4
0,2
0,3
Zwitserland
1,4
0,8
0,5
Duitsland
13,1
16.1
17.0
Zweden
0.3
0.2
0,4
Engeland
0.2
0.3
0.3
U.S.A.
0.1
0.1
0.1
Wij constateren dus niet alleen een
toenemend aandeel van het Duitse be
zoek in het totale buitenlandse hotel
bezoek aan de Waddeneilanden, doch
tevens dat een toenemend deel van de
Duitsers die ons land binnentrekken en
daarbij van een hotel gebruik maken,
aan de Waddeneilanden (lees Terschel
ling) de voorkeur geven.
In 1962 nam Texel de 8e plaats in, in
de rij van buitenlandse toeristencentra.
Thans wordt de 8e plaats ingenomen
door Arnhem.
De 10 belangrijkste buitenlandse toe
ristencentra in 1963 waren de volgende.
Tussen haakjes de overnachtingen van
buitenlanders in hotels van mei tot en
met september.
1. Amsterdam (855.200); 2. Rotterdam
(242.600); 3. Noordwijk (190.800); 4.
Scheveningen (134.900); 5. Den Haag
(1301.000); 6. Terschelling (92.000);
7. Zandvoort (49.300); 8. Arnhem
(33.900); 9. Texel (33.700); 10. Egmond
aan Zee (32.400).
ZONDER COMMENTAAR
Mevrouw Mortin in Hillingdon krijgt
van het ministerie van Volkshuisvesting
een nieuw bad in haar woning, nadat
zij overduidelijk had kunnen bewijzen,
dat zij te omvangrijk van formaat was,
om in het geplaatste bad te komen
DOE-HET-ZELVERS LET OP
in hotel „De Oranjeboom"
donderdag 7 jan. 17.00 - 22.30 uur
vrijdag 8 jan. 15.00 - 22.30 uur
zaterdag 9 jan. 15.00 - 22.30 uur
■we
100. Buberl liep snel op de generaal af
en stamelde: „Hier ben ik al, Excel
lentie!"
,,In het vervolg nog sneller asje
blieft!" snauwde de generaal. „In deze
critieke tijden is er geen plaats voor
lummels en slapjanussen! Kerels moe
ten we hebben! Kerels van staal! Brok
ken tartaar! Lui zoals ik!" Toen greep
de generaal de brave Buberl bij zijn
onberispelijke stropdasje beet en schud
de hem bepaald onzachtzinnig heen en
weer, ,,En zorg nou, dat er binnen de
vijf minuten een goed maal op tafel
staat", brulde hij.
„Nou da's ook geen lieverdje",
merkte brigadier Piet zachtjes op, maar
hij had toch niet zo zacht gesproken of
de generaal had de opmerking verstaan.
„Had jij het soms over mij. schobbe
jak!" brulde hij en paars van woede
schudde hij een zware vuist tegen de
brigadier, Solliciteer jij soms ook naar
een dreun op je kaak?"
Toen werd Piet natuurlijk woest en
hij sprong van zijn stoel in een opval
lend juist uitgevoerd bokshouding. „Ik
lust je rauw, makker!" siste hij, „Het
is al lang geleden, dat ik met de hand
schoentjes aan in de ring stond, maar
dat zal me nou toch niet verhinderen
jou zo partij te geven, dat je wensen
zou nooit geboren te zijn!"
„Wa.wat?" riep de generaal
Mesjocco toen en zijn stemming sloeg
om als een blad aan een boom, „Kunt
u bo. bo... boksen? Wel eh....,
ha.nou doe me dan maar lie
ver niks. hè? Ik haal wel eens meer van
deze grapjes uit, zie...."
Toen hij zag, dat Piet zijn vuisten
liet zakken, kreeg hij wat meer moed
en trachtte hij schalks te lachen. „Ik
doe wel eens meer net of ik erg boos
VOORLICHTINGSMIDDAG
GRASZAADTEELT
Op 14 januari a.s. hoopt de Vereni
ging voor Bedrijfsvoorlichting een voor
lichtingsmiddag voor graszaadtelers te
houden. Deze bijeenkomst wordt gehou
den in het restaurant op het Vliegveld
des middags twee uur.
Voor het houden van de inleiding is
de heer C. M. de Vries, hoofdassistent
bij de Vereniging voor Bedrijfsvoorlich
ting in de Wieringermeer, die als een
deskundige op het gebied van de gras
zaadteelt bekend staat, gevraagd.
Hoewel de teelt van graszaad op ons
eiland van nog beperkte omvang is,
wordt de betekenis toch steeds groter.
Aan de andere kant zijn we er van
overtuigd, dat de bekendheid met deze
teelt nog beslist onvoldoende is. Dit
geldt niet alleen voor de landbouwers,
maar ook voor de voorlichters op ons
eiland.
Er is van de zijde van de zaadteelt-
firma's goede belangstelling voor de
graszaadteelt op ons eiland, omdat men
van mening is, dat de omstandigheden
voor de graszaadteelt op ons eiland in
verschillende opzichten gunstig zijn. Het
is aan de Texelse landbouwers om van
deze omstandigheden een goed gebruik
te maken Daarvoor is echter in de eer
ste plaats bekendheid met de teelt no
dig.
Met de standsorganisaties is overleg
gaande om op deze vergadering door
een vertegenwoordiger van deze orga
nisaties iets te laten vertellen over de
nieuwe landelijke vereniging van con-
BERICHT AAN ZEEVARENDEN
Zeegat van Texel. Schietoefeningen.
Ligging schietterrein C 52°52',5 N
4°42',8 E. In het tijdvak van 11 januari
t/m 31 januari 1965 zullen, op werkda
gen van 0.830 tot 17.30 M.E.T., van "bo
vengenoemd terrein schietoefeningen
worden gehouden met zware en lichte
luchtdoelartillerie.
Texelstroom. Ton gelegd.
Op 53o01T0" N4°51'52" E is tijde
lijk gelegd een groene bolton met hol
gemerkt N.I O.Z. De visserij wordt ver
zocht deze ton, die gelegd is op verzoek
van het Ned. Instituut voor Onderzoek
der Zee en waaraan een instrument is
bevestigd, ruim te mijden.
IJselmeer. Breczanddijk. Schietproe
ven met geschut.
Ligging batterij 53°01',1 N
5° 12',4 E. Er zal worden geschoten op
6, 15, 22 en 29 januari 1965 van 10.00
tot 17.00 uur M.E.T.
ZONDER COMMENTAAR
In de Canadese krant „Star" stond
dezer dagen de volgende advertentie:
„Gevraagd: een grafdelver, zo mogelijk
met ervaring, voor een stad met 50.000
inwoners. De vooruitzichten zijn zeer
gunstig wegens uitbreiding van het
plaatselijk ziekenhuis en de komst van
enkele specialisten!"
ben, begrijpt u?" vervolgde hij, „Dan
onderzoek ik of er mensen zijn, die met
me durven te vechten. Dat zijn er na
tuurlijk niet veel. maar zo héél af en
toe tref ik er eentje. Nou.dan schei
ik er natuurlijk meteen uit, want ik
ben afschuwelijk sterk. Ik zou mis
schien een ongeluk aan ze begaan en
dat is echt mijn bedoeling niet".
„U bent een bijzonder vreemde kerel"
zei Piet, die de man al volkomen door
had.
„Erg bijzonder en erg vreemd", zei de
generaal, nu helemaal gerustgesteld,
„Ik ben zelfs een reuzekerel, mag ik
wel zeggen. Dat vinden ze tenminste
ook op het Ministerie van Oorlog. Daar
om hebben ze mij hier naar toe ge
stuurd, want er is bonje aan de grens.
Dat zaakje moet ik eventjes opknap
pen
Bij aankoop van een „Schuco" ven
tilatorkachel met automatische tem-
peratuurregelaar ad f89.- betaalt
u bij inruil slechts f 69.-.
tractzaadtelers. Wij menen, dat ook de
ze zaak van belang is voor alle land
bouwers, die met zaadteelt hebben te
maken.
Voor nadere gegevens verwijzen wij
naar de advertentie in het volgende
nummer.
ALGEMENE VERGADERING
BEDRIJFSVOORLICHTING
De algemene vergadering van de Be
drijfsvereniging wordt dit jaar gehou
den op 28 januari. Ook dit jaar wordt
het een dagvergadering met erwtensoep
en broodjes in de middagpauze.
In de voormiddag komen diverse veF-
enigingszaken aan de orde, o.m. een
overzicht van werkzaamheden door de
assistenten. Na de middagpauze hoopt
de heer C. J. de Lugt een causerie te
houden over zijn reizen naar de Ver
enigde Staten. Hij hoopt dit te doen
aan de hand van dia's. We twijfelen er
niet aan of dit wordt een zeer interes
sante middag. Daarvoor staat de opmer
kingsgave van de inleider ons borg.
Deze vergadering is toegankelijk voor
leden, meewerkende zoons en belang
stellend personeel.
Zie verder de advertentie in één van
de volgende nummers.
DAMCLUB TEXEL
Uitslagen:
P. Bruyn-P. Bakelaar
J. Vinke-C. v. Heerwaarden
C. Vinke-C. P. Burger
P Kooiman-G. Dros
J. v. Heerwaarden-Jb. Koom
G. Dros-C. P. Burger
J. Vinke-J. Hooijberg
C. Vinke-J. v. Heerwaarden
Jb. Koorn-J. Stam
D. v.d. Werf-C. v.d. Werf
Andijk 1-Texel 1:
A. Grooteman-P. Bakelaar
D. Akkerman-C. Dijker
P. Burger-J. Hooijberg
J. Groot Kzn.-C. Meedendorp
W. Klinger-J. Schoo
H. Fopman-P. Bruijn
J. A. Groot-P. Kooiman
J. Koster-J. Vinke
T. Mantel-C. v.d Werf
J. den Hartog-Jb. Koorn
Andijk 2-Texel 2:
D. Blom-S. Ros
C. Doef-J. Stam
Jb. Hooiveld-H. Bruining
Jb. Groot Szn.-C. Vinke
J. Koedoder-C. P. Burger
B Vriend-G. Dros
A. J. Strijk-D. v.d. Werf
Midden in de nacht hoorde een poli
tieagent in Marseille kreten om hulp,
die uit een kinderspeeltuin kwamen aan
de rand van de stad. Toen hij op onder
zoek uitging, vond hij een oude dame
met een gebroken been aan het einde
van de glijbaan. „Ik kon de verzoeking
eenvoudig niet. weerstaan om ook eens
naar beneden te glijden", zei de dame.
0—2
1—1
0—2
2—0
2—0
1—1
0—2
2—0
0—2
1—1
2—0
0—2
0—2
1—1
1—1
1—1
2—0
2—0
2—0
0—2
11—9
0—2
2—0
2—0
2—0
1—1
1—1
0—2
10—6
Ons tweede verspeelde met deze ne
derlaag het kampioenschap en eindigde
op de tweede plaats. Toch hadden we
het achttal zo sterk mogelijk opgesteld
Er werd evenwel behoorlijk geknoeid.
Ook het eerste verloor, zij het met
minimaal verschil. In matchpunten ko
men we zeker niet verder dan de zesde
plaats. Wel blijft het bordgemiddelde
beter dan van Andijk en Bovenkarspel,
die boven ons zullen eindigen.
P. Bakelaar verloor z'n eerste wed
strijd tegen A. C. Grooteman in het
persoonlijk kampioenschap hoofdklasse
in ons district. De overige deelnemers
zijn: J. de Boer, Js. Keizer, F. Keizer,
J. den Os, J. Oud, W. Tesselaar, H.
Veenstra, J. de Vries. J. Zoon en J. Zijp.
Uitslagen:
P. Bakelaar-A. Grooteman 02
J. de Boer-J. Zoon 20
J. Oud-W. Tesselaar 11
P. Bruijn en P. Kooiman schreven in
voor het kampioenschap eerste klasse.
Overige deelnemers: P. Bleeker, W v.
Leeuwen, A. Pruiksma, J. Proosk.
Dan zien we nu weer uit naar ons
jubileum-viertallentoernooi op 22 en 23
januari a.s. We krijgen dan zes vier
tallen op bezoek, die voor de nacht
moeten worden ondergebracht. Willen
we hier allen de nodige aandacht aan
besteden?
De wedstrijd tegen Zaanstreek werd
uitgesteld tot zaterdag 13 maart op
verzoek van district Zaanstreek.
FEUILLETON DOOR J. DE VRIES
11. Ze keek de man aan en zei; „Meneer
Verdugt verwacht u. Mag ik u voor
gaan?"
Fons Hagen was overrompeld en
automatisch volgde hij het meisje naar
het pnvé-kantoor. waar ze hem bin
nenliet en de deur weer achter hem
sloot. Ze slaakte een diepe zucht en
liet haar armen langs zich heen vallen.
Maar de telefoon zoemde en ze repte
zich terug naar haar plaats. Het werd
een telefoongesprek uit Engeland en
dat nam haar zo in beslag, dat ze al
thans voor enkele ogenblikken het feit,
dat haar vroegere vriend plotseling
voor haar tafel had gestaan, was ver
geten. Gelukkig duurde het onderhoud
tussen Fons Hagen en haar baas lange
tijd, zodat ze om vijf uur de telefoon
oversohakelde naar de nachtportier, een
hoes over de machine schoof en zo snel
mogelijk verdween.
Doch Marrie Laan was nog niet van
Fons Hagen af. Toen ze zaterdagsmor
gens op weg was naar het zwembad,
reeds Fons haar achterop en stopte
naast haar Hij opende het portier en
beval kort en bondig: „Stap in. Ik moet
met je praten".
Ze keek hem hoofdschuddend aan en
liep verder. „Ik denk er niet aan".
Hij schakelde opnieuw in en reed de
wagen zo voor haar, dat ze plotseling
ingesloten was. „Stap in, of ik maak
een schandaal", zei hij, opnieuw het
portier openend. Marrie keek even
rond en zag, dat de enkele mensen, die
in de nabijheid liepen, aandacht aan
het voorval gingen schenken. Laat ik
aan mijn positie denken, besliste ze, en
zwijgend liep ze om de wagen heen en
ging naast hem zitten.
Terwijl hij de wagen optrok, zei ze
op afgemeten toon: „Onwille van uw
en mijn positie heb ik gevolg gegeven
aan uw bevel. Doch dit is beslist de
laatste keer, wilt u dat goed onthou
den?"
„Waarom doe je zo lelijk tegen me,
Marrie? En wat zijn we een goeie
vrienden geweest. Of ben je dat ver
geten?"
„Ik probeer het wel".
„Het lukt je niet, he? Je kunt mij
toch niet vergeten".
Hij reed rustig Waalwijk uit en nam
de nieuwe weg naar Den Bosch.
„U verbeeldt zich nogal wat. Als u
me met rust laat, zal ik het zeer spoe
dig vergeten zijn".
„Zeur niet, Marrie. Na de laatste
keer, dat we samen waren, zijn we op
een wrede en schandalige manier van
elkaar gescheiden. Mijn brieven wer
den waarschijnlijk door je vader gele
zen en daarna verscheurd. Met de jou
we zal hij wel net zo gedaan hebben.
Eigenlijk ben ik daar veel te laat ach
ter gekomen. Je moest eens weten, in
welk een hel ik al die maanden geleefd
heb".
„Dat wil ik wel aannemen. Ofschoon
ik die eerste tijd in Australië ook niet
bepaald in een paradijs leefde. Natuur
lijk was het een gemene streek van
mijn vader om onze brieven te vernieti
gen. Maar dat weten we nu en daar is
toch niets meer aan te doen. Het beste
lijkt me, dat we het allebei maar zo
spoedig mogelijk vergeten. En wilt u
niet te ver rijden?"
„Maak je maar geen zorgen, ik zet je
wel behoorlijk bij het'zwembad af. Het
was toch je bedoeling om te zwemmen,
niet?"
Ze knikte.
Hij keek haar af en toe aan en op
een stil gedeelte van de weg reed hij
naar de kant en stopte. Terwijl de mo
tor stil viel, draaide hij zich naar haar
toe. „Waar woon je?"
Ze haalde haar schouders op „Wat
doet dat er toe?"
„Je hebt een goeie baan bij Tjeu. Hij
is tenminste vrij gek met je. Waarom
ben je niet eerder naar me toegeko
men?"
Ze keek hem met grote ogen van ver
wondering aan. „Waarom? Wat zou dat
voor zin gehad hebben?"
„Nou, we zijn oude vrienden, of niet?
Ik merk er anders niet veel meer van.
Je behandelde me net als een vreemde.
Van de week bij Tjeu ook al. De liefde
zal bij jou wel niet erg diep gezeten
hebben, lijkt me".
Ze werd langzaam rood. „Dat moet
jij nodig zeggen. Ik ben tenminste nog
ongetrouwd".
Hij knikte en grinnikte verlegen.
„Dat kan ik in m'n zak steken. Dank
zij Grada heb ik nu een goed bestaan.
Jarenlang hebben onze fabrieken elkaar
beconcurreerd op leven en dood. Nu
zijn we één."
„En hoe!" smaalde Marrie en keek
naar buiten.
„Jaloers?" vroeg hij, en keek haar
spotlachend aan
Ze draaide zich naar hem toe en hij
zag haar hooghartige blik. „Nee, inte
gendeel. Dankbaar ben ik. Misschien is
mijn gedwongen emigratie nog ergens
goed voor geweest. Fons Hagen kon
blijkbaar niet de moed opbrengen om
te wachten tot zijn jeugdliefde meer
derjarig was geworden".
Hij haalde zijn schouders op. „Wist
ik, dat je terug zou komen. Ik ging van
de veronderstelling uit: ze is daar nu,
duizenden kilometers van mij vandaan
en ze zal daar wel blijven. Is dat zo
gek?"
Ze knikte heftig. „Ja, dat is het. En
niet anders. Als jij een vent met rugge-
graat was geweest, meneer Hagen, dan
zou je een paar jaar gespaard hebben,
net zo lang tot je geld genoeg bij elkaar
had gehad om een reis naar Australië
te maken om mij op te zoeken. Dan
had ik je een kerel gevonden en zou ik
je ongetwijfeld met open armen heb
ben ontvangen. Nu beteken je niets
meer voor me, versta je goed? En wil
je zo goed zijn om weer naar Waalwijk
terug te brengen?"
„Je kunt me veel wijsmaken, liefje,
maar dat ik niets meer voor je beteken,
zal ik niet slikken. Zal ik het je eens
bewijzen?"
Plotseling voelde Marrie zijn stevige
armen om haar heen en trok hij het
meisje tegen zich aan. Ze probeerde
zich met haar vuisten te verweren,
maar op hetzelfde ogenblik perste hij
zijn lippen op de hare in een schier
oneindige kus. Een felle woede laaide
in haar op, doch terwijl hij haar dicht
tegen zich aangedrukt hield en keer op
keer zijn lippen op de hare drukte,
brak plotseling haar verzet en met ge
sloten ogen liet ze zijn liefkozingen
over zich heen gaan. Met een wild
kloppend hart en een donkerrode kleur
op haar gezicht lag ze tegen hem aan
en zelfs, toen hij haar wang streelde,
verweerde ze zich nog steeds niet. Zo
kustte hij mij vroeger ook, dacht ze, en
dan duizelde ik van geluk, dan vergat
ik alles om me heen, dan kon niets me
meer schelen. En nuik moet me
losmaken. Wat we nu doen, is slecht,
want hij is getrouwd. Hij behoort aan
een andere vrouw. Maar ik kan het
niet.ik kan het niet.Als hij me
zo kust, ben ik verloren, dan kan ik er
niet tegen op. Waarom ben ik zo?
Na enige tijd liet hij haar los. Nog
een ogenblik lag het meisje met geslo
ten ogen tegen hem aan, tot ze lang
zaam weer overeind kwam. Een lange
zucht ontsnapte haar lippen. Ze knip
perde even met haar ogen en automa
tisch opende ze haar tasje, zoekende
naar een kam en een spiegeltje. Haar
make-up was door haar gezicht ge
smeerd en ze begon met een zakdoek de
vlekken weg te vegen. De man naast
haar stak een sigaret op en keek haar
af en toe aan.
„Zie je nu, dat we bij elkaar horen?
Onze gevoelens zijn nog onveranderd
na al die jaren. We houden van elkaar,
jij en ik".
Ze begon zich bij te werken en zei,
zonder haar gezicht om te draaien: „Als
ik een mes bij me had, zou ik weten,
wat ik er op dit ogenblik mee moet
doen. Zoveel houd ik van je".
(Wordt vervolgd)
