Voorjaarstijd
is stikstoftijd
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF
Niet alle mannen zijn egoïsten
rubriek voor
LANDBOUW en
Dammers Noorderkwartier behaalden
grote overwinning op Zaanstreek
Onrustige Zenuwen?
TWEEDE BLAD
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 19 MAART 1965
Als U deze regels onder ogen krijgt,
hebt U zeker met meer de kans om dit
jaar als eerste de stikstof op het gras
land te strooien. Er zijn U dan nl. al
heel wat collega-boeren vóór geweest.
Toch behoeft dit niet te betekenen, dat
U te laat bent. Terwijl we dit schrijven
(13 maart) is het zeker nogQmiet zo, dat
het grasland als het ware om stikstof
schreeuwt. De dorre kleur, die het gras
land op het moment vertoont is geen
gevolg van gebrek aan stikstof, maar
eenvoudig een gevolg van de nacht
vorsten van de laatste weken. Ook dit
voorjaar beleven we het verschijnsel
van meerdere jaren, nl dat het gras
land er met Kertsmis beter voorstaat
dan begin maart. Eén dezer dagen lazen
we in een blad, dat evenals deze ru
briek zich richt op het geven van voor
lichting aan landbouwers en veehou
ders, dat de eerste stikstof kan worden
gestrooid op het moment, dat in tien
etmalen geen nachtvorst is opgetreden.
Zover zijn we op dit moment nog
niet. Toch zouden we niet graag bewe
ren, dat zij, die de stikstof nu al ge
strooid hebben op het verkeerde paard
hebben gewed. De stikstof doet welis
waar niets, maar er zal waarschijnlijk
ook weinig of niets van deze stikstof
verloren gaan.
Grasland houdt uitverkoop
Intussen moeten we het volgende wel
goed in de gaten houden. Ook voc-r het
veehouderijbedrijf geldt het, dat de
lentetijd de tijd van uitverkoop is. In
geen ander gedeelte van het seizoen
kunt u zulke ..koopjes1' halen als in de
voorjaarsmaanden. Het gras is nl in
deze eerste maanden veel goedkoper
dan in de zomer en herfst. U krijgt nu
voor één kg. stikstof belangrijk meer
gras dan in de latere maanden. Het
effect van 1 kg. stikstof is op het mo
ment wel ongeveer IV2 maal zo groot
als in de nazomer en herfst. Laat U dit
voordeeltje niet ontgaan
Daar komt nog dit bij. Bij een nor
male uitverkoop gebeurt het nog al
eens, dat de lagere iprijs ook wel iets te
maken heeft met de hoedanigheid van
het artikel. De kleur is niet helemaal
zoals je die zou wensen, de vorm is wat
verouderd, enz. Bij de voorjaarsuitver
koop van het grasland is daarvan geen
sprake. Hier geldt werkelijk: prima
kwaliteit voor lage prijs! Iedere vee
houder weet, dat voorjaarsgras. of het
28. Bij Marrie begon de verwondering te
groeien. „U hebt me nog maar één keer
ontmoet", begon ze.
„Twee keer", verbeterde hij lachend.
„Twee keer dan". Ze haalde haar
schouders op. „Wat ziet u in me?"
„Tja.is dat wel te definiëren? Ik
vond u toen al aardig, nu nog veel
meer. Ik ben jong en u bent het. Heel
eenvoudig, denk ik. Begint het zo niet
doorgaans? U hebt een bijzondere in
druk op me gemaakt. Natuurlijk ben ik
wel eens met een meisje uit geweest en
zo. Dat was iprettig en we hadden ple
zier. Misschien nog eens een tweede
keer, maar het was nooit iets om van te
zeggen: ik denk steeds aan haar. Met u
was dat wel het geval, ziet u?"
Marrie dronk van haar thee. Ze vond
hem wel aardig. Hij was eerlijk en open.
Geen flauwe grapjes, zoals .Fons dat
vroeger deed en zoals baas Tjeu gister
avond. Een serieuze jongen. Iets in
hem trok haar wel aan.
„Ik zou toch maar wegblijven uit
Waalwijk, als ik u was. HijFons
Hagen heet hijwoont er ook. Waar
schijnlijk kent niemand hem zo goed als
ik. We.we waren vroeger zo onge
veer verloofd. Zoiets als vanmiddag
vergeet hij nooit".
„Die man bestaat niet meer voor me,
juffrouw Laan. Alleen u".
„Alsjeblieft, meneer Wouterse.u
hebt niets aan mij. Ik ben 'n vervelend
schepsel, dat het niet zo erg meer op
mannen voorzien heeft. U zult natuur
lijk wel anders zijn. Dat neem ik ter-
nu als gras, hooi of kuilgras voor de
dieren komt, niet te vervangen is.
Niet redeneren: Hoe meer hoe beter
Het heeft er de laatste jaren wel eens
op geleken, dat sommige veehouders
van mening waren, dat er wat de hoe
veelheid stikstof betreft geen maximum
is. Dit is beslist onjuist. We zullen daar
bij de bestemming van het gras goed
in de gaten moeten houden. Het maakt
nl. nog al wat uit of het gras gebruikt
zal worden voor weidegras, kuilgras of
hooi.
We menen, dat er de laatste jaren
met name op percelen, die als bestem
ming hooiland kregen wel eens te veel
stikstof is gegeven. Speciaal in een
vroeg voorjaar als 1964 was, heeft dit
wel eens tot moeilijkheden geleid. Aan
het eind van mei was de massa gras in
gevallen, waarin 500 - 600 kg. kalk-
ammonsalpeter per ha. werd gestrooid,
dan nl. zo groot, dat er nodig moest
worden gemaaid. Omdat men de risico's
voor hooiwinning op zo'n vroeg tijd
stip nog te groot vond, bleef het gras
soms nog enkele weken staan. De gevol
gen waren duidelijk. Een slechte na-
groei en een verknoeide grasmat. Op
grasland, dat in een goede staat is, zal
men voor hooiwinning niet verder moe
ten gaan dan tot 80 a 90 kg. zuivere
stikstof per bunder. Voor kuilgras kan
dit 20 kg. meer zijn. Het zal echter zaak
blijven het tijdstip van maaien goed in
de gaten te houden. Grasland, dat be
weid moet worden heeft ook aan een
bemesting van 80 tot 90 kg. stikstof per
ha. voldoende
Ook voor weiden tijdig strooien
van belang
Vor percelen, die beweid zullen wor
den heeft het tijdig strooien van de
stikstof naast de vroege groei het voor
deel, dat de samenstelling van her gras
gunstiger wordt. Bij de factoren, die
een rol spelen bij het optreden van kop-
ziekte behoort ook liet eiwitgehalte van
het gras. Een hoog gehalte aan ruw
eiwit verhoogt de kans op het optreden
van deze gevreesde voorjaarsziekte.
Uit het onderzoek van diverse gras-
monsters blijkt duidelijk, dat hoe langer
de tijd tussen het strooien van de stik
stof en de opname door het vee is, hoe
lager het gehalte ruw eiwit. Hoewel
eiwit een zeer belangrijke voedingsstof
is, is speciaal de eerste weken van het
weideseizoen het gevaar van een over-
stond aan. Maar toe.ik zou u be
slist tegenvallen".
„Het is altijd te proberen, juffrouw
Laan. Misschien val ik dan niet tegen".
„Ach, wat hebt u er aan.Ik kom
zo weinig in Tiel".
Hij wees naar zijn brommer. „Met dat
ding ben ik gauw genoeg in Waalwijk".
„Ik wil niet dat u naar Waalwijk
komt! Ik zou geen oog dicht kunnen
doen bij de wetenschap, dat u daar
rondzwerft. En als Fons er lucht van
krijgt, dat u op gezette tijden komt,
gaat hij op u loeren".
„Wilt u me bang maken?"
„Ik wil niet, dat u iets overkomt. Het
zou mijn schuld zijn".
„Komt u me opzoeken, als ik gekreu
keld in het ziekenhuis lig?" vroeg hij en
ze zag de spotlichtjes in zijn ogen.
„O, houd u alstublieft op. De ge
dachte alleen.
Over de tafel heen greep hij haar
hand. „Beteken ik dan toch iets voor u,
juffrouw Laan?"
Ze schudde haar hoofd. „Maakt u
zich toch geen illusies, meneer Wou
terse. Natuurlijk vind ik u niet onsym
pathiek. U bent ridderlijk voor me in
de bres gesprongen, toen ik uw hulp
vroeg. Dat.... zoiets laat een vrouw
niet onberoerd. Mij zeker niet. Ik wil u
graag belonen. Zegt u maar watals
het in mijn vermogen ligt.
Hij hield nog steeds haar hand vast.
„Goed, juffrouw Laan. Ik vraag u één
avondje met me uit te gaan. U mag zelf
zeggen waar en wanneer".
„Een vriend komt over"
GESLAAGDE UITVOERING VAN DE
„S.O.O.S."
OOSTEREND De toneelvereniging
van „De Soos" heeft zaterdagavond
voor een groot aantal belangstellenden
in het gebouw van de o.l. school te
Oosterenid een succesvolle opvoering
gegeven van de klucht „Een vriend
komt over" van de auteur J. Timmer.
De dwaze situaties en het vlotte
spel hebben bij de aanwezigen de no
dige lachsalvo's veroorzaakt. Vooral
door de heren H. Wieringa en B. H.
Roest en mevrouw Ellen-Mosk werd
bijzonder goed gespeeld. De overige
spelers mevr. R. Koom, mevr. T. Zijm,
de heer Th. van Asperen, mevr. C.
Ellen, mej M. Bakker, de heer T. Vos en
de heer T. Witte leverden aanvaardbare
prestaties. De toneelaankleding was
door de spelers zelf verzorgd, terwijl
de heer Roest de grimage voor zijn re
kening had genomen. De regie berustte
bij de heer Wieringa. Traditiegetrouw
werd ook deze uitvoering met een ver
loting besloten.
Het is bijzonder jammer, dat deze
toneelgroep door omstandigheden bui
ten de vereniging om slechts één maal
per jaar een uitvoering kan geven. Het
ziet er echter nog niet naar uit dat de
uitvoeringen van de Soos tot het verle
den gaan behoren. Daarvoor heeft „De
Soos" te veel trouwe supporters
BOOTDIENSTREGELING N.V. TESO
Texel - Den Helder v.v.
geldig tot 30 mei 1965
Werkdagen:
V.
Texel 6.00
7.00
8.00
9.00
10.00
12.00
14.00
15.00
16.00
17.00
18.00
20.00
V.
Den Helder- 6.30
7.30
8.30
9.30
10.30
12.30
14.30
15.30
16.30
17.30
19.00
20.30
Zon- en alg. erkende chr.
feestdagen:
V.
Texel: 8.00
9.00
10.00
12.00
15.00
16.00
17 00
18.00
20.00
V.
Den Helder: 8.30
9.30
10.30
12 30
15.30
16.30
17 30
18.30
20 30
TEXELSE MARKT
Op de Texelse markt werden maan
dag aangevoerd; 5 nuchtere kalveren
40,— tot ƒ170,—; 9 schapen ƒ100,—
tot ƒ150,7 lammeren ƒ140,tot
ƒ170,— en 4 biggen ƒ50,— tot ƒ60,—
maat aan eiwit veel groter dan het ri
sico van een tekort.
Zo bekeken is er dus alle aanleiding
om wanneer u bij het lezen van dit
artikeltje de stikstof nog niet gestrooid
hebt, daar nu direct mee te beginnen.
Ze trok haar hand terug. Hem ver
wonderd aankijkend, antwoordde ze:
„Maar dat bedoel ik niet!"
Hij lachte breeduit. „Best mogelijk.
Maar ik wel. Kom nu, juffrouw Laan,
is dat nu teveel gevraagd? Ik weet best,
hoe ik me in damesgezelschap moet
gedragen, zowel in het bijzijn van an
deren als entre-nous. Waarom neemt u
de proef op de som niet eens?"
Ze dronk haar kopje leeg en keek
weer naar hem. Geleidelijk aan begon
ze ook te lachen. Terwijl ze haar hoofd
schudde, zei ze: „Gekik mag u wel.
Omdat u alles zo onomwonden zegt. U
denkt ook: recht op m'n doel af, niet?
Zijn alle vertegenwoordigers zo door
tastend?"
„In zaken moet dat wel, juffrouw
Laan. Voor de rest.dat zult u met
mij moeten avonturen. Aangenomen,
dat u mij op deze wijze wilt belonen".
Marrie kwam tot de ontdekking dat
ze steeds meer schik in deze jongen
begon te krijgen. „Ik kom niet van u af,
he?"
„Ik hoop het", bekende hij eerlijk.
„Wat denkt u van vanavond?"
Marrie voelde haar hoofdpijn, die
nog steeds niet verdwenen was. „O,
houd op.ik ga vanavond heel vroeg
naar bed". Ze keek hem weer aan en
fijntjes voegde ze er aan toe. „U weet
niet, wat u zich op de hals haalt met
uw verzoek. Weet u, dat ik gisteravond
en vannacht aan de boemel ben ge
weest. Half vijf kwam ik thuis".
Tot haar verwondering reageerde hij
nauwelijks. „Een feestavond zeker? Ja,
dan wordt het wel eens laat. En dan
'bent u vanavond natuurlijk niet in de
stemming. Wat denkt u van de volgen
de week vrijdag? Zal ik u ophalen met
(van een medewerker)
Do jaarlijkse districtswedstrijd tus
sen Noordhollands Noordcrkartier en
Zaanstreek werd dit keer als onderdeel
van de jubileumactiviteiten van Dam
club Texel op ons eiland georganiseerd.
Misschien is dat ook de reden ge
weest, waarom de mannen uit Noorder
kwartier er extra serieus tegenaan zijn
gegaan. Vanaf de eerste uitslag is de
voorsprong en de uiteindelijke zege
geen moment in gevaar geweest. Het
langst duurde de partij aan het eerste
bord. J. de Boer toonde zich een waar
dig districtskampioen door niemand
minder dan E. Holstvoogd te verslaan.
Damclub Texel leverde niet alleen
achter het bord haar bijdrage, maar
zorgde ook voor een goede gang van
zaken, zodat alle aanwezige dammers
op een geslaagd evenement kunnen
terugzien.
District Noordhollands Noorderkwar
tier revancheerde zich prachtig op de
in de afgelopen jaren geleden nederla
gen.
TER RECENSIE:
„DE POSTILJON VAN
DE COCKSDORP"
Ter recensie kregen van de uitgeverij
Laverman N.V. te Drachten het boek
„De postiljon van De Coeksdorp" toe
gestuurd. Mr. D. H. Schortinghuis heeft
zijn boekje als ondertitel „Een relaas
van Wadloperij" gegeven en daarmee is
stellig de inhoud beter weergegeven.
Het is inderdaad een relaas en wel over
de 25 jaar die de schrijver er als voor
aanstaand wadloper op heeft zitten. Het
is geen droge opsomming geworden in
de stijl van wenken-voor-de-wadloper,
maar een boeiend geschreven verhande
ling, waarin vooral de romantiek van
deze sport sterk in wordt benadrukt.
Het werkje laat zich lezen als een
boeiende roman, terwijl de wenken toch
niet geheel zijn achterwege gelaten. In
enkele extra hoofdstukken kan men le
zen over havengetallen, waterstanden,
windkracht, het maken van een water
profiel tijdens een waddentocht en tal
van andere zaken, die voor de adspi-
rant-wadloper van theoretische beteke
nis zijn. De titel van het boekje heeft
betrekking op de man, die indertijd als
eerste over de wadden van Texel naar
Vlieland moet zijn gelopen. Deze Texe
laar moet een van de eerste wadlopers
zijn geweest, al is het zeer de vraag of
hij het als een sport heeft gezien. Over
de wadden van Texel naar Vlieland lo
pen wordt overigens nog steeds als een
huzarenstukje beschouwd. Indertijd
maakten wij uitvoerig melding van het
feit, dat het twee jonge wadlopers ge
lukte deze tocht te maken. Zoveel tijd
was daarmee gemoeid, dat ergens mid
den op het wad moest worden „over
vloed", zoals het in het wadlopersjar-
gon heet. Een echte wadloper probeert
altijd lopend of wadend zijn doel te
bereiken. Het water mag hem desnoods
tot de lippen komen in de geulen of
prielen, maar de voeten moeten aan de
grond blijven. Er mag dus niet ge
zwommen worden en helemaal geen ge
bruik worden gemaakt van vaartuigen.
Op deze manier zijn vanaf de vaste-
wal alle eilanden en zandplaten
vanaf het Griend en Terschelling tot
aan Schiermonnikoog vice versa bewan
deld Vlieland en Texel kunnen vanaf
de vastewal niet belopen worden, om
dat de diepe geulen van het Marsdiep
en de Vliestroom dit niet toelaten.
De beschreven belevenissen in „De
Postiljon van De Cocksdorp" maken de
lezer deelgenoot in de ervaringen tij
dens deze spannende en avontuurlijke
tochten. Jammer is het, dat het boekje
nogal ontsierd wordt door de onbenul
lige illustraties, die een kinder
lijke indruk maken. Niettemin kunnen
we het boekje om zijn inhoud van harte
aanbevelen. Prijs: 5,90.
de plof? Of zal ik een wagentje huren?"
Marrie schudde beslist haar hoofd.
„Nee, niets, niets, niets. Maar ik stuur
u niet met lege handen weg. Morgen
ben ik in Tiel. Bij een tante. Morgen
middag. laten we zeggen: twee uur.
Dan wil ik wel een wandeling met U
maken in de omgeving. Maar om vier
uur wil ik weer terug zijn".
„Ik ben blij met alles, juffrouw Laan.
Waar wilt u me hebben, morgenmiddag
twee uur?"
„Mijn tante woontdicht bij het
station. Ik zie u wel op het Stations
plein".
„Afgesproken. Wedden, dat ik van
nacht nauwelijks een oog dicht doe?"
„Dan adviseer ik u een paar aspe-
rientjes", antwoordde Marrie droog.
In Waalwijk nam ze met een hand
druk afscheid van de jongen. „Tot mor
gen".
Hij kneep één oog half dicht. „Twee
uur op het Stationsplein. Ik ben er,
juffrouw Laan".
In huis vroeg tante Ans, die het
tweetal al had zien komen: „Wie was
dat nu weer, die je thuisbracht?"
„O, een kennis. Hij reed toevallig
langs en gaf me een lift".
Tante Ans knikte. „Een tien voor je
smaak, Marrie Dat was een knappe
jongen. Is dat een hobby van je?"
Ze keek haar tante verwonderd aan.
„Een hobby? Wat?"
„Nou, vrijers verzamelen. Eerst Fons.
toen je baas en nu die jongen.
Ze glimlachte en ging aan tafel zit
ten. „Wie zal het zeggen? Van moeder
heb ik wel eens gehoord, dat u ze vroe
ger ook in soorten had".
Tante Ans begon te blozen. „Nou7 En
wat dan nog?" Ze lachte breeduit. „Het
De volledige uitslag luidt:
N.H.N.K.-Zaanstreek
J. de Boer-E. Holstvoogd 20
H. Veenstra-D. Kiewiet 11
P. Bakelaar-C. Westerveld 11
W. Tesselaar-M. Jonkhart 11
A, Veenstra-J. Mekken 20
J. v. Straalen-G. Westerveld 11
P. Beers-J. de Ruyter 20
J. den Os-J. de Haas 20
J. de Vries-P. Beunder 20
T. Keizer-L. Verver 02
J Zijp-J. Bos 20
J. Zoon-P. de Groot 02
F Keizer-H. Hendriks 20
C. Dijker-D. Jupijn 20
Th. Koopman-W. Verdonk 20
T. de Haas-J Koppies 11
J. Beezemer-F. Kunst 20
J. Hooijberg-J. Hemels 20
Jb. Groot-J Stroo 20
Js. Keizer-H. Mol 20
A. v.d. Heyden-A. Bakker 11
P. Kooiman-H. Havik 1—1
M. Kalsbeek-A. Cijssen 11
P. van Veen-J. Ginke 11
J. Groot Sz.-F. v.d. Made 02
D. Jansen-G. v. Dijk 02
Jn. Groot Kzn.-J. B. de Boer 11
P Bruijn-H. Groen 11
A. Pruiksma-C. Vinke 11
J. den Hartog-J. Stam 20
40—20
DAMCLUB TEXEL
Uitslagen:
P Kooiman-C. Dijker 02
C. Vinke-H Bruining 02
D. v.d. Werf-J. v Heerwaarden 11
J. Stam-A. de Haan 20
C. Groenhof-Jb. Koorn 20
P. Bakelaar-J. v. Heerwaarden 20
P. Bruijn-J. Vinke 11
J. A. v.d. Slikke-A. de Haan 11
A. de Haan-J. A. v.d. Slikke 02
G. Dros-C. Vinke 02
P. Bakelaar-P Kooiman 11
J. A. v.d. Slikke-C. Vinke 02
G. Dros-D. v.d. Werf 11
C. v.d. Werf-J v Heerwaarden 02
C. Groenhof-C. P. Burger 02
J. v.d Heerwaarden-C. Dijker 02
H. Bruining-P. Bruijn 20
P. Kooiman-J. Vinke 0— 2
J. Stam-Jo Schoo 11
J. Schoo-J. Stam 02
C. P Burger-C. v.d. Werf 02
J. A. v.d Slikke-C. Groenhof 20
D. v.d. Werf-J. Stam 02
J Koorn-S. Ros 02
De eindstand om het kampioenschap
hoofdklasse Noordhollands Noorder
kwartier is geworden:
1. J. de Boer
7
4
0
18
2. A. Grooteman
5
5
1
15
3. J. den Os
4
6
1
14
4. H. Veenstra
4
5
2
13
5. J. de Vries
5
3
3
13
6. J. Zoon
4
3
4
11
7. W. Tesselaar
3
5
3
11
8. J. Oud
2
6
3
10
9. P. Bakelaar
2
4
5
C
10. J. Zijp
2
4
5
8
11. Jt. Keizer
2
3
6
7
12. Js. Keizer
1
2
8
4
SHELL VERKEERSSCHOOL WEER
NAAR TEXEL
De aldeling Texel van het Verbond
voor Veilig Verkeer is er voor de
derde maal in geslaagd de Shell ver
keersschool bereid te vinden enige tijd
op Texel te komen. Dit is uniek, want
de belangstelling voor de school is zeer
groot, zodat een gemeente maar een
enkele maal in lange tijd in aanmer
king komt. De school zal van 30 maart
tot 14 april actief zijn op het terrein
van gemeentewerken aan de R. P. Keij-
serweg te Den Burg. Dit is vier dagen
langer dan vorig jaar, zodat alle leer
lingen van de vijfde en zesde klassen
van de lagere scholen in de gelegenheid
zijn één lesochtend mee te maken. Ge
bleken is dat de opleiding van de
school een zeer gunstige invloed heeft
op de resultaten van de praktische
school verkeersexamens.
Mljnhardf» Zenuwtqbletten
kan nooit kwaad, als je enkele moge
lijkheden hebt. En met Piet heb ik niet
bepaald de slechtste keuze gedaan. Of
wel soms?"
Marrie knikte vriendelijk. „Jullie zijn
allebei schatten. Als ik nog eens zo'n
fijne vent krijg als u aan oom Piet
hebt
Tante Ans sloeg haar mollige arm
om de schouders van het meisje. „Kind,
dan heb je een lot uit de loterij. De
hoofdprijs".
HOOFDSTUK 18.
„En hoe maakt de patiënt het sinds
de laatste keer?" Marrie liep naar de
divan, waar Barend van Ewijk prins
heerlijk lag te kijken en haar met een
blijde lach verwelkomde. Hij stak zijn
hand uit en zij drukte die.
„Ik voel me iedere dag beter", ant
woordde hij. „Leuk, dat je er bent. Half
en half hoopte ik al, dat je vandaag
zou komen".
Marrie trok een stoel bij en keek naar
haar tante. „Kunt u het nog al bij-
sloffen, tante? Is hij niet erg lastig?"
Tante Duuk schudde haar hoofd.
„Welnee, ik heb geen kind aan hem.
Alleen vond ik hem vanmorgen een
beetje onrustig. Nu begrijp ik de oor
zaak wel".
Marrie begon te blozen en meesmuil
de: „Ja, dat zal best. Ik moet natuurlijk
aannemen, dat de rust in zijn gemoed
intussen teruggekeerd is, niet?"
(Wordt vervolgd)
111. Intussen was er natuurlijk ook het
een en ander aan de hand met brigadier
Piet, die we daar eenzaam en ven aten
hebben laten staan bij de ingang van de
tunnel. Hij had zijn vier zo juist be
vrijde makkers nagekeken en hij had
gemompeld: „Zo...., die zijn vrij. En
nou nog zien, dat ik Karei Kleuntjes
hier vandaan krijg".
Onze namaak-generaal schakelde de
auto weer in en begon terug te rijden
naar het fraaie berghotel van Buberl
von Köpenick. Hij kwam daar juist zo'n
beetje aan, toen de zon haar eerste
stralen over het vredige berglandschap
deed schijnen. Hij zette de fraaie ge-
neraaisauto weer op de plaats, waar hij
haar gevonden had en wandelde het
hotel binnen. Buberl von Köpenick was
daar al aanwezig en zei: „Aha! Bent u
daar weer?"
De brave hotelhouder had een fraai
gemodelleerd voorschootje aan en hij
was aan het mastiek maken, hetgeen
in het hotelbargoens niet meer wii
zeggen, dan dat hij doodgewoon aan het
schoonmaken was.
„Móge, Buberl!" lachte brigadier
Piet, „Is de generaal Mesjocco al op?
Dan zal ik hem dit uniform teruggeven,
en dan kan die kriebelsnor tenminste
ook eindelijk onder mijn neus vandaan.
En ehwat ik je nog zeggen wou.
Je neef Fritzl is weer vrij, hoor"
„Hafijn!" lachte Buberl, „Hoe
kan je daarvoor bedanken, Piet?"
„Als je me nu een burgercosluum
zou willen lenen, dan zou ik je erg
dankbaar zijn", gaf Piet te kennen.
„Natuurluk, kerel!" riep Buberl ver
heugd uit, „Dat zal ik je met genoegen
lenen, hoor!"
Hij was al weg, doch een paar secon
den later was hij al terug ook! „Hier,
trek an!" lachte hij
FEUILLETON DOOR 1. DE VRIES
