S
VEEL LIEFS VAN RONNIE
„Bevredigend" en toch geen
aanbeveling
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF
LANDBOUW en VEETEELT C >«n tronlntfru
f NCi
al meer dan
300 000
enthousiaste
VW-rijders in
v Nederland!
rubriek voor I o»«u*r
De heer Rozendaal meende te moeten
reageren op een opmerking van onze
kant, waarin iets gezegd werd over 'het
op zijn bedrijf toegepaste drijfmest-
systeem. Naast de twee originele drijf-
meststallen op de bedrijven van C. Vla
ming, „Utopia" en H. Stark, Vuurtoren-
weg, is er op het bedrijf van de heer
Rozendaal n.l. een nieuwe stal met
eveneens een drijfmestsysteem. Het bij
zondere in deze laatste stal is, dat hier
een grup van normale afmetingen ge
bruikt wordt voor drijfmest.
We hebben oor voor de opmerkingen
van de heer Rozendaal, dat dit voorde
len geeft. De kosten zijn uiteraard lager,
omdat het bouwen van een normale
grup minder kost dan de zeer grote
drijfmestgrup. Bovendien wordt een
groot bedrag bespaard door het weg
laten van de roosters op de grup. Bij
'het originele systeem heeft men die be
slist nodig, omdat het zowel voor mens
als dier onmogelijk is deze grup te pas
seren zonder dat deze dichtgelegd is
met roosters.
Als verder voordeel wordt door de
heer Rozendaal genoemd, dat men op
ieder moment kan terugkeren tot de
normale wijze van uitmesten. Dit zou
vooral van belang zijn in een lange
vorstperiode als de mengmestkelder
vol raakt en de kelder als gevolg van
de weersomstandigheden niet leeg ge
maakt kan worden.
Geheel denkbeeldig zijn de moeilijk
heden 'bij het voorkomen van een lange
vorstperiode niet. Wel menen wij te
moeten opmerken, dat de kelder in
ieder geval voldoende groot zal moeten
zijn om een flinke vorstperiode te kun
nen overbruggen. Daarbij zal men er
steeds op moeten letten, de kelder leeg
te hebben als er voortekenen zijn voor
het aanbreken van een vorstperiode.
Ook nadelen van het
gewijzigde systeem
In het voorgaande werden enkele
pluspunten van het door de heer Rozen
daal toegepaste systeem genoemd. Er
zijn echter ook nadelen.
Het zal iedereen duidelijk zijn, dat de
afvoer van de drijfmest in een kleine
grup eerder stagneert dan in de speciale
drijfmestgrup. De afvoer komt tot stand
door het grote verhang, dat ontstaat
tussen het gedeelte van de grup, dat het
dichtst bij de kelder ligt en het einde
van de grup. Door dit verhang gaat de
mest op een bepaald moment aan het
glijden. In een kleine grup kan dit ver
hang nooit zo groot worden en daarom
zal men op een bepaalde manier dit
glijden van de mest moeten helpen be
vorderen. Bij mijn bezoek aan de stal
van de 'heer Rozendaal deelde deze mij
mee, dat hij dit een enkele keer deed
door water toe te voegen.
Verder zal men er voor moeten zor
gen dat de voeding van het vee zodanig
is, dat de mest niet te vast is. Vooral bij
jongvee is dit 'n gevaar. Enigszins vaste
mest geeft in de originele drijfmeststal
al bezwaren, maar bij een kleine grup
moet dit gevaar veel grote zijn.
Bij een grote grup moet deze met
roosters bedekt worden. Bij de kleine
grup gebeurt dit niet en uit het oogpunt
van het passeren van de grup is dit ook
niet nodig. Wel vinden we een derge
lijke open grup met een mengsel van
vast mest en gier een minder „smake
lijk" gezicht. Bij de grote grup met
rooster valt dit veel minder op. Men
kan hier zwaar of minder zwaar aan
tillen. Persoonlijk vinden wij het een
nadeel.
Daarom geen aanbeveling
Op grond van het voorgaande komen
we er toe te spreken van een „bevredi
gend" verloop, maar van de onmogelijk
heid om in dit stadium dit systeem aan
te bevelen.
Ik meen, dat er een zegswijze is. die
beweert, dat het beste de vijand is van
FEUILLETON
miiiiiiiiiiiiiMiiHMiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiMiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiii
intimi in minimi minimi mm imiim minim nu hi minimi mm tiiiiiHitiiiiiiiMMiiiiiiiiii
door Maartje Zeldenrijk
3. Zo. dacht hij, het is dus in de smaak
gevallen bij ons danseresje. Wat moet ik
ervan maken7 Een hit? Misschien is ze
het type, dat helemaal niet wegloopt
met toppers. Even dacht hij na en keek
naar zijn collega's. Hij kwam overeind.
„Een verzoekje van onze Yolanda om
nog eens te zingen. Wat denken jullie
ervan? Geef me eens een tip".
De guitarist lachte. „Je eigen compo
sitie natuurlijk".
Ronnie aarzelde. „Ik weet niet. of dit
publiek er wel geschikt voor is".
De ander keek naar de klok. „Om
half één? Het kan net nog. Zal ik je
aankondigen?"
„Vooruit dan maar. Ik wou, dat ik het
nooit gemaakt had".
„Man het is toch goed? De melodie
is voortreffelijk. We doen het maar,
he?"
Zwijgend gaf Ronme hem de micro
foon en de guitarist begon; „Dames en
heren, u hebt vanavond een paar keer
naar onze Ronnie Beelen kunnen luiste
ren. Maar behalve pianist en zanger is
hij ook componist. Zelf heeft hij een
liedje! geschreven met Nederlandse
tekst en bovendien de muziek ervan
gecomponeerd. Op verzoek zal hij dat
nu nog zingen. De titel slaat precies op
hem en luidt: Ik ben heel gewoon maar
een jongen. Dames en heren, ik vraag
uw welwillende en gewaardeerde aan
dacht voor onze Ronnie Beelen, heel ge
woon maar een jongen".
het goede en het betere. Als voorlich
ters 'hebben we een zeer kwetsbare po
sitie. Wij kunnen in feite alleen die za
ken aanbevelen, die in de praktijk be
wezen hebben, dat ze de beste oplossing
zijn. Het normale drijfmestsysteem
heeft bewezen goed te zijn. We zouden
niet graag beweren, dat er in de toe
komt geen wijziging komt, die het sys
teem nog verbetert. Van het systeem,
waarmee de heer Rozendaal werkt zijn
er nog slechts enkele gevallen. En de
deskundigen, waarvan de landbouw-
voorlichters hun adviezen ontvangen
zijn tot op dit moment van oordeel, dat
lhet systeem, zoals dit is toegepast op de
bedrijven van Vlaming en Stark tot nu
toe de voorkeur verdient. En dat niet,
omdat voorlichters er op uit zijn de vee
houders geld uit de zak te kloppen,
maar omdat zij van mening zijn, dat in
de eerste plaats gezorgd moet worden
voor een systeem, dat ook bij minder
goede omstandigheden toch een goed re
sultaat geeft.
ZONDER COMMENTAAR
Bij een onderzoek naar de oorzaken
van verkeersongevallen aan de hand van
145.000 verzekeringsdossiers in West-
Duitsland bleek slechts in 3256 geval-
vallen (dat is 2,2%) het te snel rijden
de directe ongevalsoorzaak. Van dit
aantal was in 176 gevallen sprake van
sneller rijden dan de overheid ter
plaatse had voorgeschreven.
VW 1200 de Luxe
af Amersfoort
Dros' Autoccntrale
Schilderend 56
Den Burg (Texel)
telefoon (02220) 2151
Er klonk een applausje. Terwijl hij
opstond en de microfoon overnam, ont
moette hij de blik van Yolanda, die hem
vriendelijk toeknikte. Nou, op hoop van
zegen dan maar. Beter nu dan. om negen
uur.
Het orkestje zette met veel lawaai
een vlot tempo in, maar toen Ronnie
Beelen begon te zingen, ebde de muziek
naar de achtergrond en was het zijn
stem, die domineerde:
Ik ben heel gewoon maar een jongen,
geen nozem en ook vast geen bink;
ik heb een paar sterke longen,
'k forceer niets, dat is me te link.
Ik weet het: ik ben geen Adonis,
aan wedstrijden doe ik niet mee,
en trots aan mij alles gewoon is,
ben 'k toch met mezelve tevreê.
Daarom zing Ik rustig een liedje,
in m'n eentje, wie weet krijg ik
chance.
'k Ben vrij man, ik heb dus geen
grietje,
dus, dames, u hebt nog een kans".
Toen het eerste couplet gezongen
was, had Ronnie al gezien, dat Yolanda
en haar vrienden, met uitzondering van
de dikke, aandachtig geluisterd hadden.
Er werd zelfs niet aan de tafel gespro
ken, terwijl ook elders in de zaal be
langstelling groeide voor dit nummer.
Hij knikte onmerkbaar tot de guita
rist en begon het tweede coplet:
„Wie sprak van boosaardige mensen?
Die kennen geen lied'ren, nietwaar?
Daarom wil 'k u allen toewensen:
Wees vrolijk en zing met elkaar,
tezamen een simpel, klein liedje,
in 't Hollands, in 't Engels of Frans;
en kijk dan maar rond naar 'n grietje,
wie weet, heb u plots'ling een kans!"
DE TAREWESTENGELGALMUG
De laatste weken komen in de Mede
delingen voor de Landbouw via de ra
dio berichten door over de aantasting
van granen door de tarwestengelgal-
mug. Enkele landbouwers vroegen ons
of ook op ons eiland het gevaar van
schade door genoemd insect aanwezig
is.
Uiteraard mogen we niet aannemen,
dat dit insect zich op de duur door onze
eilandpositie zal laten weerhouden zich
hier te vestigen. Gesteld al, dat deze
mug de reis over het Marsdiep niet ma
ken kan, dan zijn er toCh wel andere
mogelijkheden om op ons eiland te im
migreren.
Ter geruststelling van de graanver-
bouwers kunnen we echter meedelen,
dat de aanwezigheid van deze mug op
ons eiland nog niet is vastgesteld. Die
aanwezigheid moet in de eerste plaats
worden geconstateerd door het voor
komen van hoopjes bruin-rode eieren
op het blad van wintertarwe, zomer-
tarwe en zomergerst. Die eitje zijn zo
klein, dat ze zeker met het blote oog
niet als eitjes te onderscheiden zijn.
Daarom kunnen we beter spreken van
roodbruine streepjes of stippen, die dan
een verzameling eitjes betekenen.
Bij de controle zal het in de eerste
plaats moeten gaan om percelen, waar
een mtensieve graanbouw plaats heeft.
Gevallen, waarin dus tweemaal of nog
meerdere malen aaneen een graangewas
wordt verbouwd. Dergelijke percelen
zijn er op ons eiland nog al wat.
Verder kan er rekening mee worden
gehouden, dat vooral percelen, waar
veel kweekgras voorkomt bijzonder in
trek zijn. Het insect heeft beslist een
voorkeur voor dit onkruid. In de ko
mende weken zullen we doorgaan met
het controleren van percelen, waarbij
we ook op de medewerking van de
graantelers rekenen.
KINDEREN ZOEKGERAAKT
Het zeer welkome zonnige week lokte
zondag vele badgasten en Texelaars
naar het strand. Het was, hier en daar
behoorlijk druk, zodat het kon gebeuren
dat ouders hun kinderen uit het oog
verloren. In twee gevallen leidde dit tot
het waarschuwen van de politie, die
ijverig mee hielp zoeken. Aan het
strand van Westerslag verdwenen drie
kinderen: een meisje van 10 en twee
jongens van 6 en 4 jaar. Ze werden
uren later door een gast aangetroffen in
de duinen bij De Koog. Het luid huilen
de drietal kon spoedig bij de ouders
worden teruggebracht.
Ook een 4-jarig Duits jongetje had
een hele wandeling achter de rug toen
hij in de Slufter werd gevonden. Op
het strand van De Koog was hij bij de
ouders weggelopen.
Hij haalde diep adem. Nog steeds
keek Yolanda hem onafgebroken aan.
De gehele zaal was opmerkelijk stiller
geworden dan gewoonlijk. Ik heb er
succes mee, dacht hij.
De guitarist zette in voor 't volgende
couplet:
„U kent me, ik speel hier al weken
of maanden? Ik weet het niet meer.
Ik heb u al heel vaak bekeken,
u. dames, en ook u, meneer.
Ik zou best zo door kunnen kwelen,
maar de baas kijkt al scheel,
da's niet fijn.
Dus ga 'k u niet langer vervelen,
en zing nog tot slot dit refrein:
Zo'n gewoon huis- en tuinmelodietje,
waarin je wat zinnetjes vlecht,
't geheel wordt dan soms een leuk
liedje
och, 't leven is heus niet zo slecht!"
Hij boog en het applaus daverde op.
Vriendelijk lachend boog hij nog eens
speciaal naar de jonge vrouw, die ent
housiast klapte en hem toelachte. Als
het ware liefkoosde hij haar met zijn
ogen, maar wendde zich voorts naar de
andere bezoekers, van wie velen niet
minder aktief aan de bijval deelnamen.
De guitarist keek hem aan en zei:
„Zie je nu wel, dat je er altijd succes
mee hebt?"
Ronnie knikte en wuifde met zijn
'handen, waarna het applaus verstomde.
„Dank u wel, dames en heren, voor uw
waardering. Maar.over een kwar
tiertje is het sluitingstijd, dus moeten
we 't hierbij laten. Doch, we zijn u zeer
erkentelijk voor uw hartelijk applaus
en daarom zullen we besluiten met een
langzame wals: „Sag' beim AbsChied
leise: Servus".
Medewerking aan Concours Hippique
RUITERS VAN AMSTERDAMSE
BEREDEN POLITIE NAAR TEXEL
Aan het Concours Hippique, dat op
zaterdag 24 juli door de Vereniging
voor Vrienden van het Paard wordt
georganiseerd te Den Burg, zal worden
meegewerkt door 16 ruiters van de Am
sterdamse bereden politie. Dit is zeer
veelbelovend angezien de ruiters in
staat zijn enkele spectaculaire nummers
te brengen.
Deze mededeling werd zondagmiddag
gedaan in het vliegveldhotel door de
voorzitter van de Paardensportvereni
ging, de heer Joh. C. Roeper, toen de
deelnemers aan de jaarlijkse gezellig-
heidsrit daar pauzeerden. De gezellig-
heidsrit 'had, mede door het zeer goede
weer, een geslaagd verloop. Ongeveer
vijftig personen namen deel, waaronder
vrij veel jongeren. Als gast reed Dr. D.
Rempt, voorzitter van het Warmbloed
Paardenstamboek in Nederland, mee.
Alle karren, die in de rit meereden,
waren van oorspronkelijk oud model.
Vier exemplaren waren afkomstig uit
het onlangs geopende wagenmuseum te
De Waal. Vanaf het startpunt tot het
vliegveldhotel werd ca. 25 km. afge
legd, zodat de meeste deelnemers er na
afloop totaal 35 km. hadden opzitten.
In het vliegveldhotel werd het woord
gevoerd door Dr. D. Rempt en de heer
Joh. C. Roeper. Voor onderhoudende
voordracht zorgde de heer Cor Zilver,
die zich tevens ontpopte als een uitste
kend pianist. Tijdens de rit werd deel
genomen aan een foutenwedstnjd. Men
diende uit te zien naar „onmogelijkhe
den" op de route. Die waren er genoeg
Zo wapperde ergens de Texelse vlag
verkeerd om, stond een S'hell-vlag op
een Caltexpomp en prijkte een OK-
bordje op een BP-station. De fouten
moesten worden genoteerd en wie de
meeste had. kwam in aanmerking voor
de prijs. De gelukkige was de (jonge)
heer Beers, die alle „onmogelijkheden"
had opgemerkt.
SPAANSE SCHONE TOONDE
TEXELSE SCHAPEN
MADRID Evangelina Gordo. een
Spaanse schoonheid van nog geen twin
tig lentes heeft zich op de internatio
nale Landbouwtentoonstelling te Ma
drid in het Nederlandse paviljoen o.a.
bezig gehouden met het tonen van
Texelse schapen. Zij deed dit met een
bijzondere charme en leidde vele ge-
interesseerde Spanjaarden langs de
stallen. De Nederlandse inzenders wa
ren bijzonder tevreden over de resulta
ten. De Texelse schapen werden ver
kocht tegen zeer hoge vraagprijzen.
Misschien een idee voor onze lamme-
renmarkt.
Terwijl de paren dansten, begon
nen Blikkie en de beide dienstertjes af
te rekenen. De dikke aan de tafel van
Yolanda haalde een portefeuille te
voorschijn, keek op het briefje, dat
Blikkie voor hem op tafel gelegd had en
haalde nonchalant enkele bankbiljetten
te voorschijn. Blikkie zocht naar geld
om terug te geven, maar de man wuifde
onverschillig met zijn hand, waarna de
kelner boog en zijn vriendelijkste grijns
toonde.
Tien over één was de zaal leeg. Ron
nie sloot de piano en borg de muziek in
zijn tas, terwijl de anderen hun instru
menten inpakten. „Zo, jongens, dat heb
ben we ook weer gehad. Voor Willem
was het geen slechte avond, veronder
stel ik".
Ronnie knikte en dacht; Als ze van de
week nog een keer komt, zit er voor ons
een tientje extra aan. Dat vind ik be
langrijker.
HOOFDSTUK 2
Op de straat was het gezelschap in 'n
grote wagen gestapt, die aan de over
kant geparkeerd stond. „Wat doen we
nu?" vroeg het bleke meisje. „Naar het
Plein?"
Yolanda schudde haar hoofd. „Ik vind
het mooi genoeg geweest; we gaan naar
huis".
De dikke, die naast haar zat, begon
luidruchtig te protesteren. „Maar Yo,
't is net één uur! Wat denk je van Gas
ton? Daar hebben ze een nieuw caba
retprogramma met een Franse danse
res. Iets aparts. En
GEVONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN
Gevonden te Den Burg: damesknipporte-
monnec donkerbruin, inh. 2 bankbilj. van
ƒ10,en -t ƒ1,43 los geld; donkere wollen
trui met ritssluiting op linkerschouder; hon-
denriem met penning no. 38670; plastik kin
derportemonnee met vlindermotief inh. 4
kwartjes; blauw met wit wollen kindervestje
met witte knopen; zonnebril polaroid, metalen
montuur; damesbril(?) met zonnekapje; lichte
kinderportemonnee inh. ƒ10,kleermakers-
meetlint; 2 kinderpantoffels, rood schots ge
ruit; doublé kindcrarmband; zwarte dames
handschoen linker, leder; oud licht- en donker
blauw herenrijwiel, merk onbekend, zadeldek
ontbreekt, plaatje van NS.
Donkerbruine rechter dameshandschoen; blauw
kinderjack met capuchon; stofbril met groen
zonnekapje. 3 sleutels aan ring merk Wilko;
gouden trouwring; gele teddybeer; grijs heren-
rijwiel Batavus Holland, kettingkast, versncl-
lingsnaaf, grijze fietstas, witte pomp, hoog
hoog model.
Verloren te Den Burg: drukveer met knopje
van filmcamera, 20 cm. lang; witte hond
spaniel, met bruine vlekken. Luistert naar de
naam Teddy; witte handtas inh. auto- en reis-
papieren en Duits geld; portemonnee inh.
ƒ8,donkergrijs damesjack met bruine stre
pen; fototoestel Adox 6 x 6 in tas; blauwe jon
genstrui; damesportemonnee met naam inh.
ƒ125,autosleutels; roodlederen portcmon-
ïnh. ƒ5,nummerplaat personenauto AX 65 -
48; aantekenboek voor levering van Ola ijs;
groenachtig herenrijwicl, handremmen, grijze
bagagedrager; zwart herenrijwiel merk Ger
maan, in goede staat, nieuwe snelbinder en
achterband; zwarte meisjesfiets merk Gazelle,
zwart zadel, wit achterspatobrd, bagagedrager
en snelbinder; poetsdoek onder zadel.
Zilverkleurige bedelarmband. 7 st. bedeltjes;
4-kleurenballpen merk Cora; katoenen badpak,
bruin, wit en gele kleur; herenzonnebril pola
roid, zwart montuur; bruine herenportemonnee
leder inh. ƒ110,paar sleuteltjes en pen
netjes van deur; blauw met grijze wollen das;
bruine herenportemonnee inh. 25,en
speldje Texel; zijden donkerrode hoofddoek;
blauw met beige herenrijwiel, Gazelle, sport
stuur, handremmen, bagagedrager snelbinder,
linkerhandrem eraf.
Gevonden te De Koog: gouden trouwring;
plastik portemonnee inh. ƒ1,60; dameshorloge;
rozenkans; bankbiljet van ƒ100,
Verloren te De Koog: portemonnee inh. ong.
ƒ26,paarlen collier (3 snoeren); tas, inh.
o.a. rijbewijzen, fototoestel, bclichtingsmeter
enz.; tas inh. portemonnee met ong. 35,
groene tas inh. badlaken en trui; bril met Pol.
zonnescherm; herenhorloge „Mars".
Het bureau der rijkspolitie te Den Burg is
voor het aangeven van gevonden en/of verlo
ren voorwerpen geopend op werkdagen van
16.00 tot 18.00 uur.
„Er komen nog meer avonden, Augit
ik ga nu naar huis. Wat jullie willerfe
doen, meet je zelf weten. Ik ben geet
lid van de voogdijraad".
De man achter 'het stuur keek eveil
om. „Hoe vond je die pianist-zanger';
Yo?"
Voor de jonge vrouw kon antwoor l
den, viel de dikke in: „Miserabel. Er I
een tekst om van te brullen. Hij is nog I
al met zichzelf ingenomen, die heel gel
wone jongen".
„Het gaat niet zozeer om de teksu
Augie, dan wel om zijn stem. Hij heef 1
een opmerkelijke zangstem. Die jonge! I
zou veel meer kunnen bereiken, als k
wilde".
De man achter het stuur knikte. „He
viel mij ook op. Dus.naar huis, Yo' I
Ze gaapte. „Voor we in WassenaaJ
zijn, is het twee uur. Ik vind het wefl
letjes".
„We drinken straks nog ergens ee*
borrel", besliste Augie.
„Maar niet bij mij. Wat jij wilt doe»
is jouw zaak". Yolanda sprak op eej
dusdanige toon, die voor uitleg gee:
twijfel overliet. „En we brengen Augi*
eerst thuis, want die is vanavond niet u
de juiste stemming".
Hij protesteerde. „Ik juist wel, maa:
jij niet. Wie gaat er nu om één uur naa:
huis?"
„Ik", antwoordde de vrouw. „En on
ondertussen is het half twee".
Op de grote autoweg verstomden d!
gesprekken. Het bleke meisje was al in
gesluimerd en de anderen keken ong?
interesseerd naar de weg voor zich.
(Wordt vervolgd)
n n (1
ui n
124. „Wat!?" riep inspecteur Alessan-
dro Fiasco verbaasd uit. „Ben jij Al
fredo Pinanti, uit Brindisi? Man, waar
om deed je dan vannacht net of je
Pietro Brigadini was?"
„Da's nog al glad!" lachte Piet. „Als
jij had geweten, dat ik Alfredo Pinanti
was, dan had ik natuurlijk de hele
nacht met je over voebbal moeten pra
ten. Dan had je me de kop gek gezeurd
over foto's en handtekeningen en dan
had ik geen oog dicht kunnen doen".
„Ja. ja, dat begrijp ik", zei inspec
teur Fiasco. „Jonge, jonge, daar zullen
mijn collega's en vrienden van opkijken,
zeg, dat ik daar een hele nacht met Al
fredo Pinanti in één badkuip heb gele
gen!"
Doch toen liet Piet zijn stem dalen
tot een nauw hoorbaar gefluister.
„Luister nou eens goed, inspecteur", zei
hij, „Jij hebt me toch verteld, dat je
iedere schavuit onmiddellijk kon her
kennen, zelfs al had hij een vermom
ming aan?"
„Ja, dét heb ik verteld en er is geen
woord van gelogen", antwoordde de
inspecteur trots.
„Nouvervolgde de brigadier.
„Let dan eens goed op die verdachte
kwibus, die daarginds handtekeningen
staat uit te delen. Een nare jongen mei
een flaphoed, een snorretje en een»
'houtje-touwtje duffel. Ik durf er ifcl
wéét niet wat onder te verwedden, datl
die knaap zal proberen langs de spel
lersingang het stadion binnen te drin-'
gen. Hou hem in de gaten, inspecteur!')
„Laat dat maar aan mij over", zei in-]!,
specteur Fiasco ferm. „Ga jij maal
rustig binnen voetballen. Ik houd hiel
dan wel een oogje in het zeil. Succesir'
„Dank u wel, inspecteur!" lachte Piet;
en brutaal wandelde hij met zijn ge
stunte voetbalkoffertje door de spelers)]
ingang naar binnen
