VEEL L!' FS VAN RONNIE
Vakonderwijs op Texel bestaat
al meer dan 25 jaar
jagen op Satellieten
RUSLAND EN AMERIKA
VIETNAM
Proefterrein voor nieuwe wapens
TWEEDE BLAD
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 24 SEPTEMBER 1965
De Amerikaanse ruimtevaartdeskun
digen verkeren in spanning. Na de ruim-
tevlucht van „tweeling" Gordon en
Cooper richten zij hun aandacht in
september op een heel ander onderdeel
van het ruimtcvaartprogramma: de
jacht op een Russische satelliet. De
Russen munten niet uit in het vrijgeven
van details over hun ruimteproeven.
Het merendeel van de lanceringen ge
schiedt in het geheim en al merken do
Amerikanen wel, dat iets opnieuw de
ruimte is ingebracht, zij moeten lang
gissen naar de aard van de nieuwe sa
telliet. Vooral als het gaat om niet be
mande vluchten. Overigens hebben ook
de Amerikanen hun geheimpjes. Tussen
1962 en 1964 lanceerden de Verenigde
Staten rond zestig militaire verken
ningssatellieten. Het grootste deel
kreeg tot taak foto's te nemen van
Russische en Chinese militaire instal
laties. Over hun vorderingen op dit
punt maken de VS niets bekend. Men
loopt nu eenmaal niet te koop met zijn
spionageprojecten.
Rusland echter schijnt dit principe te
huldigen voor vrijwel geheel zijn ruim
teprogramma. Daarom moeten de Ame
rikanen langs allerlei slinkse wegen
proberen wat meer te weten te komen
over wat Rusland op ruimtevaartgebied
aan het uitspoken is. Zo willen de
Amerikanen heel graag meer gegevens
hebben over de Russische Wostok-
cabines, die de Sovjet Unie bij beman
de vluchten heeft gebruikt. Zelf publi
ceren de Amerikanen uitvoerige de
tailtekeningen over hun eigen Gemini-
en Apollo-capsules, maar Rusland hult
zich in het traditionele zwijgen.
Tipje
Eind september echter verwachten
de Amerikanen een tipje te kunnen
oplichten van de zo zorgvuldig aange
brachte Russiche sluier. Zij zullen dan
op jacht gaan naar wat zij satelliet
1960 Epsilon 3 noemen. Dit is het laat
ste, forse overblijfsel van de vijf ton
wegende Wostok-ruimtecabine, die de
Russen lanceerden op 15 mei 1960. Het
was een proef lancering, die voorafging
aan de eerste bemande ruimtevlucht
van Youri Gagarin. De lancering werd
geen volledig succes. Na vier dagen
hadden in de cabine de raketten moeten
ontbranden, die voor de terugkeer naar
de aarde moesten zorgen. Zij weigerden
echter. Een deel van de raket verbrand
de al jaren geleden bij terugkeer in de
atmosfeer. Dat werd gezien door de
radarposten en telescopen van het
van het Luchtverdedigingscommando
in Noord-Amerika. Dezelfde Norad-
posten berekenden langs elektronische
weg, dat de cabine zelf veel later terug
zou keren en wel in september 1965.
De Amerikanen hopen maar dat de
cabine zoals de latere satellieten, die
gebruikt zijn bij bemande vluchten
een hitte-schild heeft, dat voorkomt,
dat 'het voertuig verbrandt als het met
grote snelheid in de dichtere luchtla
gen terecht komt. En met wat geluk
venvachten zij in staat te zijn de terug
gevallen cabine te bergen. Want zij
hebben al zoveel van de baan kunnen
berekenen, dat zij op goede gronden
kunnen aannemen, dat de experimen
tele Wostok binnen Amerikaans bereik
op aarde terug zal vallen. Waar dat
precies zal zijn, verzwijgen zij resoluut.
De Wostdk zal, als hij op aarde terug
valt, een snelheid hébben van zo'n zes
honderd tot zevenhonderd kilometer
per uur Er zal dus maar weinig van
heel blijven. Maar zoals de deskundigen
ook uit de versplinterde brokstukken
van verongelukte vliegtuigen nog veel
kunnen leren, hopen de Amerikanen nu
ook met behulp van de resten van de
Wostok iets te ontdekken over de uit
rusting van de Russische cabines.
Nog meer
Deze verongelukte satelliet is niet
het enige Russische ruimtevoertuig,
waarop de Amerikaanse aandacht is
gericht. De Sovjet-Unie heeft ook enige
tientallen verkenningssatellieten ge
lanceerd, die de Amerikanen best wel
eens zouden willen bekijken. Ook daar
hebben zij trouwens iets op gevonden.
De Amerikaanse minister van defensie,
Mc.Namara, liet onlangs doorscheme
ren, dat de Amerikaanse luchtmacht
Thor-raketten afschoot in de richting
van Russische satellieten. De Thors
waren uitgerust met fototoestellen. Een
Amerikaanse telescopen, die gebouwd
ander hulpmiddel vormen de nieuwe
zijn op verschillende eilanden in de
Pacific. Maar het mooiste van alles zou
het zijn als ruimtevaarders met behulp
van bestuurbare Gemini-capsules zo'n
Russische satelliet in de ruimte zouden
kunnen „enteren" om het zaakje eens
van heel dichtbij te bekijken. Zonder
risico zal zo'n operatie niet zijn, want
de Amerikanen vermoeden, dat de Rus
sen verscheidene van hun satellieten
uitrusten met een springlading, die op
bevel van een van de volgstations tot
ontploffing kan worden gebracht. Zo
ontdekten zij vorig jaar. dat twee Rus
sische Cosmossatellieten onverwachts
in de ruimte ontploften. De Amerika
nen vermoeden, dat er bij de lancering
iets mis ging en dat de Russen wilden
voorkomen, dat de satellieten in Ame
rikaanse handen zouden vallen, zoals
binnenkort misschien hun eerste Wos-
tok-cabine.
UITSLAGEN DAMWEDSTRIJDEN
De jeugddamwedstrijden die zaterdag
in de Jac. P. Thijsseschool werden ge
houden en waarover wij reeds uitvoe
rig berichtten, leverden de volgende
uitslagen op.
Uitslagen, resp. match pnt, bord gem.
A.
School m.d. bijbel Oosterend 10 36- 4
J. P. Thijsseschool 7 26-14
C.V.O.school Den Burg 6 23-17
C.V.O.school Den Burg 4 18-22
De Koog 3 11-29
Z-Eierland O.L.school 0 6-34
B.
O.L. Oosterend 10 33- 7
J. P. Thijsseschool 8 29-11
C.V.O.school Den Burg 5 17-23
C.V.O.school Den Burg 4 15-25
R.K. padvinderij 2 15-25
O.L. Z-Eierland 1 11-29
C.
R.H.B.S, 2 6 21- 3
Gecomb. viertal 3 11-13
R.H.B.S. 1 2 12-12
O.L. Oosterend 1 4-20
Door 64 deelnemende jongeren, waar
onder veel meisjes, werd geanimeerd
gespeeld. Opvallend was de goede pre
statie van de Oosterender scholen. In
Oosterend is men na de aankondiging
van het tournooi reeds in het voorjaar
gaan oefenen. Opvallend groot was de
deelname van deC.V.O. school te Den
Burg. In poule A. en B. speelden meis
jes en jongens, jonger dan 12 jaar; de
ouderen waren in poule C. Voor alle
poules is een eerste en een tweede prijs
beschikbaar gesteld in de vorm van me
dailles. die op 16 oktober in „Casino"
zullen worden uitgereikt
De gevaarlijke, slepende strijd in
Zuid-Vietnam tegen de communistische
rebellen heeft vele aspecten. De Weste
lijke landen zijn het er lang niet alle
over eens hoe hun houding in dit con
flict moet zijn. Ook in de Verenigde
Staten zelf bestaat verdeeldheid. Presi
dent Lyndon Johnson is echter vastbe
sloten het gevecht te winnen. Hij meent
dat een nederlaag of een terugtrekken
van de Amerikaanse troepen uit dit
zwaar getroffen Zuid-Oost-Aziatische
land zijn weerslag zal hebben op alle
grote politieke conflicten zoals de kwes
tie Berlijn en de verhouding met Rus
land. Hij heeft opdracht gegeven de
Amerikaanse militaire macht in Viet
nam zoveel mogelijk te versterken.
Eén van de middelen, waarmee dit
gebeurde, was het zenden van wat de
Amerikanen noemen „Combat-troops",
gevechtseenheden, die tot taak hebben
gekregen de rebellen op te zoeken en te
vernietigen. Deze aanvallende opdracht
is duidelijk in tegenstelling met de taak
van de duizenden „adviseurs", die al
eerder naar Vietnam waren gezonden.
Dezen namen wel aan gevechten deel,
maar traden toch niet als eenheden
agressief op.
Moderne wapens
Een ander gevolg van de gewijzigde
Amerikaanse houding was het uitrus
ten van de 55 duizend Amerikaanse
soldaten in Vietnam met de modernste
wapens. Vorig jaar nog schreef een
Amerikaans gevechtsvlieger vanuit
Vietnam kort voor zijn dood naar zijn
moeder: „Wij vechten hier met wapens,
die totaal zijn verouderd en al lang op
de schroothoop hadden moeten worden
geworpen". Dit is nu wel drastisch ge
wijzigd De Amerikanen beschikken in
Vietnam over de modernste, pas ont
wikkelde wapens. De militaire deskun
digen zijn er zich plotseling van bewust
geworden, dat deze „beperkte oorlog",
zoals het bittere gevecht in Vietnam
strategisch wordt gezien, een gelegen
heid biedt de nieuwste door het mense
lijk vernuft bedachte vernietigingsmid
delen te beproeven. Middelen, die er
toe moeten bijdragen het machtseven
wicht te handhaven. De lijst is indruk
wekkend en tegelijk afgrijselijk. Maar
de mens heeft al sinds kort na zijn
schepping, door de eeuwen heen wapens
gefabriceerd. Aanvankelijk voor de
jacht op en verdediging tegen de die
ren, later ook om zichzelf te bestrijden.
En daar is nog weinig in veranderd. Dit
zijn dan de nieuwste wapens,e die de
Amerikaanse technische superioriteit in
Vietnam benadrukken:
„Lazy Hound" („Luie Hond") Een
soort bom, die, door een vliegtuig af
geworpen, in de lucht ontploft en zo'n
drieduizend stalen pijlen op borsthoog
te door een streek jaagt.
„Claymore" Een mijn, die, wan
neer men erop trapt, op één meter bo
ven de grond een groot aantal scherven
verspreidt.
„Snake-eyes" („Slangenogen") Ook
een bom. die door vliegtuigen moet
worden gebruikt. Het projectiel wordt
in de lucht in zijn val geremd door
speciale kleppen aan de staart. Dit
zorgt ervoor, dat het laagvliegende ge
vechtsvliegtuig buiten bereik is als de
bom ontploft. Vroeger kwam het her
haaldelijk voor dat jagers door de ont
ploffing van een bom, die ze zelf had
den afgeworpen, werden beschadigd.
„Bullpups" Een geleide raket, spe
ciaal voor gebruik door h ef schroef-
Vliegtuigen. Dit wapen, dat een sterke
lading heeft, kan worden ingezet tegen
bunkers en andere versterkingen. De
vlieger of zijn helper kan het wapen
vanuit de cockpit besturen.
Ontos" Dit is een soort tank, die
maar liefst zes lopen heeft. Het zijn de
lopen van zes 106 mm. terugstootloze
kanonnen. Het is een formidabel, zo
juist gereedgekomen wapen, dat zich
niets aantrekt van rioten en moerassen
of drassige gronden.
Vulcan" i(Vulkaan) Een nieuw
machinegeweer, dat inderdaad de fan
tastische uitwerking van een vulkaan
uitbarsting kan evenaren. Het geweer,
dat met een elektromotor wordt aange
dreven, spuwt namelijk per minuut
8000 kogels uit. Het geeft dan ook
niet het bekende tik-tak geluid, maar
produceert het geluid a'ls van een
straalmotor.
„Goldball" („gouden bal" Een
nieuw soort hoogexplosief handgranaat.
„Blaok Knight" („zwarte ridder")
Een nieuwe vérreikende karabijn, die
is uitgerust met een speciale infrarood
richter, zodat er ook bij volkomen duis
ternis nauwkeurig mee kan worden ge
vuurd.
„Armalite" Een nieuw soort ge
weer, dat roterende kogels afvuurt. De
FEUILLETON:
lllllllllllllllllllllll.lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll||ll|||||||||||||||||||||||||||||
minimi iiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiMii ui milium iiiiiiiui nun iiMiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHMiii mui
door Maartje Zeldenrijk
28. Na een paar dagen wist Ronnie het
al: dit wordt nu eens geen rustige va
kantie. Integendeel, waren Han en Au-
gie doorgaans kalme jongens, die zich
desnoods de hele dag konden vermaken
met rustig op het terras zitten en korte
wandelingen langs het strand, de twee
meisjes daarentegen waren precies het
tegendeel. Behalve dan, dat ze vrij lang
sliepen, domineerden ze de rest van de
dag, zetten platen op en lieten de
pick-up zo hard spelen, dat de anderen
al gauw de salon ontvluchtten en bui
ten de rust zochten. En met dit tweetal
deed de neef braaf mee. Er werd ge
twist tot men doornat van zweet erbij
neerviel. Met als resultaat, dat de ben
de dan naar beneden rende en ging
zwemmen. Om een uur later terug te
keren en van voren af aan te beginnen.
En 's avonds was het al niet veel beter.
Als iedereen in de salon zat, werd er
gedanst tot soms ver na middernacht.
Wie naar bed wilde gaan werd uitge
lachen. Ronnie was de eerste, die er na
twee dagen al genoeg van had. Op een
avond, toen het feest weer in volle
gang was. stond hij om half elf op en
verklaarde naar bed te zullen gaan.
Een geloei ging op, waaraan zelfs Augie
meedeed. Doch Ronnie liet zich niet in
timideren en ging naar zijn kamer, die
hij meteen afsloot. Doch van slapen
kwam niet veel, omdat het lawaai
zelfs tot zijn kamer doordrong. De va
kantie, waarop hij zich zo verheugd had
zou op deze manier een verschrikking
worden.
Op een morgen, toen vrijwel iedereen
nog sliep, liep hij naar het strand en
nam een bad. Met brede slagen ploegde
hij door het frisse water en genoot van
alles, maar het meest nog van de stilte,
want er waren nog maar enkele men
sen aan het strand. Toen hij een half
uurtje later uit het water kwam, stond
Yolanda in badpak op hem te wachten.
:,Je wint het vanmorgen van me,"
zei ze.
„Is de rest ook al op?" vroeg hij, ter
wijl hij zich begon af te drogen.
Ze schudde haar hoofd. „Welnee, dat
duurt wel tot een uur of elf. Je hebt
gisteravond wat gemist. Waarom ging
je zo vroeg naar bed? Was je niet lek
ker?"
Hij keek haar enige tijd aan. „Ik
herinner me. dat we al die jaren hier
zo ongeveer om half elf, elf uur naar
bed gingen."
„Och", antwoordde ze glimlachend,
„dat was, omdat we met z^n drieën wa
ren. Het begon op het laatst ijselijk saai
te worden, vond ik. Nu is het tenminste
weer gezellig zo met z'n allen."
„Dank je wel," merkte hij droog op.
Ze nam zijn arm en dwong hem met
haar mee te lopen over het strand. „Je
bent anders als andere jaren, Ronnie
We moeten eens praten. Wat scheelt er
aan?"
„Mij niks," antwoorde hij korzelig.
„Ik ben als ieder jaar. Maar jij
Grote ogen keken hem aan. „Maar
Ronnie.ik ben me nergens van be
wust en
„Luister, Yolanda, het is jouw bun
galow en jij kunt er mee doen. wat je
wilt en uitnodigen wie je verkiest. Rei-
ni en Tops zullen ongetwijfeld wel leu
ke meiden zijn, maar zij maken van de
dag een nacht en ongekeerd. Met wel
willende medewerking van je neef Wil
lem. Ik zou wel eens willen weten, hoe
zij er over zouden denken, als ik 's
morgens om zes uur herrie zou gaan
maken. Ze zouden nijdig beneden ko
men omdat ze ontijdig werden gewekt
uit hun slaap. Maar dat ze tot één,
twee uur schreeuwen en muziek ma
ken en dansen, moeten we maar heel
gewoon vinden. En als ik verkies om
op dezelfde tijd als altijd naar bed te
gaan, wordt ik uitgelachen.
Neem me niet kwalijk, Yolanda, het
is natuurlijk jouw goed recht, maar ik
was het hier al die jaren anders ge
wend."
Ze maakte zich los. „Ja, dat weet ik.
Hand-inhandje lopen, zoenen en vrijen
en vijf keer in de week mij een huwe
lijksaanzoek doen. En Bep het hoofd op
hol jagen. Juist daarom heb ik mijn
vrienden en vriendinnen meegenomen.
Zodat we weer eens een vlotte en leuke
vakantie hebben, zonder al dat gelik
en handjesvasthouden."
Hij begon haar te begrijpen. „Dus
één van tweeën: of ik begon je de keel
uit te hangen, of je begon bang te wor
den van jezelf. Waarin dan nog ligt op
gesloten, dat je in zekere zin jaloers
bent op Bep."
Ze kreeg een kleur. „Ronnie, waarom
ben je ineens zo onuitstaanbaar?"
„Als dat zo is, bied ik je mijn ver
ontschuldiging aan. Maar geef toe. dat
het niet zo leuk is als andere jaren."
Ze protesteerde. „Integendeel. Ik
vind het juist veel gezelliger. Hoe meer
zielen, hoe meer vreugd."
(Van een medewerker)
De Vereniging ter bevordering van
het vakonderwijs in West-Friesland
werd op 30 maart 1908 te Medemblik
opgericht. In de oprichtingsvergade
ring werd als voornaamste doel ge
steld door middel van afdehngen in
verscheidene gemeenten van West-
Friesland de mogelijkheid te bieden
theoretisch-technisch onderwijs te
volgen.
Dit onderwijs was hoofdzakelijk be
doeld voor jonge vaklieden om zich
naast de dagelijkse uitoefening van
hun vak tevens theoretisch te bekwa
men.
Al spoedig bleek dat het genomen
initiatief een goede basis hadwant in
korte tijd werd een tiental avond-
tekenscholen opgericht in een gebied
omsloten door de gemeenten Medem-
blik-Nieuwe Niedorp-Obdam-Hoorn.
In de loop van de tijd kwamen hierbij
nieuwe afdelingen met scholen in de
Beemster, Castricum, Heerhugowaard,
de Langedijk, Schagen, Wleringen,
Enkhuizen, Wieringermeer en ook
Texel. Deze laatste begon in een moei
lijke periode, nl. november 1941.
Het toenmalige Hoofdbestuur van de
vereniging bestond uit 15 leden, de
heren ir. C. Keesman b.i., Alkmaar; J.
de Jong, de Rijp; G. Vertelman, Wer-
vershoof; S. Franke. Spanbroek; Jac.
Rutsen, Langedijk; A. Glas, Benning-
broek; J. Bimmel, Medemblik; D. Appel,
Hoogkarspel; M. C. Tuinman, Schagen;
J. C. Klein, Wieringen; R. J. Ridder,
Middenmeer; D. Kaper, Castricum; M.
Wassink, Enkhuizen; J. J. v.d. Vlies,
Texel.
In het Dagelijks bestuur hadden zit
ting de heren ir. C. Keesman b.i.. Alk
maar, voorzitter; G. Vertelman. Wer-
vershoof, 2e voorzitter; vakature secr -
penn.m.; S. Franke, Spanbroek, 2de
secretaris; M. C. Tuinman, Schagen,
commissaris.
De direkteur-controleur, de heer D.
Saai, Alkmaar, en de heer C. Hemmer,
adm. beambte te Wognum, verzorgden
de dagelijkse uitvoering der werkzaam
heden van de vereniging.
We hebben even stilgestaan en een
momentopname genomen van een ver
eniging, toen. in 1941 al. met een rijk
verleden. U behoeft zich daarom niet te
verbazen^ dat een dergelijke instelling,
die reeds de wereldoorlog '14-'18 door
kwam, vervolgens de crisisjaren voor
afgaande aan de tweede wereldoorlog,
ook toen in 1941 als voorbeeld diende
voor de mensen op Texel, om een nieu
we avondtekenschool toe te voegen aan
de reeds twaalf stuks op het vaste land
bestaande scholen. De school begon
met 40 leerlingen.
Vakopleiding
Nadat in 1908 gestart was met avond-
tekenscholen, bleek al spoedig dat de
ondernemende patroons, waaruit de
Vereniging West-Friesland bestond, de
opleiding in de praktijk in een vaste
vorm wilden gaan voortzetten. Dit ge
schiedde in 1910. Er werd begonnen
met 7 timmerlieden, 1 metselaar, 2
schilders. 4 smeden en 2 kleermakers,
totaal 16 leerlingen. Het kon niet an-
projectielen hebben zo'n enorme kracht,
dat ze door de schok een mens doden,
ook al ze niet fatale lichaamsdelen
treffen.
Verder beschikken de strijdkrachten
in Vietnam over diverse soorten gassen
en chemicaliën, die weliswaar niet do
den, maar een tegenstander toch voor
een gevecht uitschakelen, of bestemd
zijn om een bos te ontbladeren, zodat
niemand zich daar meer kan verstop
pen. Ook gebruiken de Amerikanen
chemicaliën, die de huid van in een
oerwoud verstopte rebel verkleuren,
zodat hij herkend kan worden.
En dan is er natuurlijk de Hawk, de
door radar geleide raket, die vijande
lijke vliegtuigen moet neerhalen. Maar
deze heeft zich nog nooit boven Zuid-
Vietnam laten zien.
„Zei je dat vroeger ook, toen je nog
goed was met je man?"
Met een ruk draaide ze zich naar hem
toe, hem met vlammende ogen aankij
kend. „Dat is gemeen, Ronnie, om zo
iets te zeggen."
'Hij schudde zijn hoofd. „Let maar niet
op me. Misschien ben ik toch anders
als verleden jaar. Het spijt me alleen,
dat je die hele meute hebt meegeno
men. Misschien was het beter geweest,
als ik niet meegegaan was."
Ze greep zijn arm weer. „Ik deed het
juist voor jou, Ronnie. Om je af te lei
den. Goed. misschien was ik wel bang
voor mezelf. Je bent zo vasthoudend.
Je weet, dat ik je graag mag. Goed, ik
houd van je, je mag het gerust weten.
Ergens voel ik wat voor je. Als je zoals
wij, al jaren met elkaar omgaan en op
trekken.... je groeit naar elkaar toe.
Maar dat neemt niet wegik ben er
nog immer van overtuigd, dat een hu
welijk tussen ons een grandioze misluk
king zal worden. Ronnie, ik spreek toch
uit ervaring? Waarom wil je dat nu
niet aannemen?"
„Wil je mij op één lijn stellen met
hem? Alle respect voor meneer Van
Poelgeest, maar dat zou ik nooit doen."
Ze knikte. „Dat zal wel zo zijn. Jij
bent natuurlijk anders. Maar toch.
ik wilde wel. dat je het kon begrijpen."
„Zal ik ook een cheque uitschrijven
op onze huwelijksdag? Of in onze hu
welijksnacht? Je mag kiezen."
Ze werd rood van woede. „Dat is wel
het toppunt van gemeenheid!"
„Waarom? Hij was in het voordeel,
want toen hij jou vroeg, had je geen
geld en stond je praktisch op de keien
Nu heb je zelf geld genoeg, dus moet
ik andere middelen te baat nemen.
ders of deze afdeling van de Vereniging
West-Friesland zou ook gaan groeien
en dat zien we als we de stand van za
ken bekijken, bv. ook weer in 1941.
14 Avondtekenscholen met 287 leer
lingen en 114 leerlingen bij de vakop
leiding in diverse bedrijven.
Vijftig-jarig bestaan
Doordat er meer lagere technische
scholen in de kop van Noordholland
verrezen, lag het er in opgesloten, dat
de behoefte aan de avondtekenscho
len zou gaan minderen. We zien echter
het aantal leerlingen opgeleid door de
vakopleiding-leerlingstelsel vermeerde
ren, in 1951 waren er b.v. 205 leerlin
gen
In 1958 werd de vakopleiding volgens
het leerlingstelsel geheel gereorgani
seerd. De Vereniging kreeg hierbij een
nieuwe taak opgedragen. Deze omvatte
onder meer de voorlichting, de controle
op het volgen van het onderwijs,
ouderbezoek enz. De heer H. M. Punt-
höler, direkteur-controleur van de
Vereniging, werd voor de uitoefening
van deze taak consulent bij de Stich
ting Regionaal Orgaan ter bevordering
van het Vakonderwijs in West-Fries
land, die uit de Vereniging voortkwam.
Hoewel de vereniging nog steeds ak-
tief is, is de omvang van haar werk
zaamheden verminderd. Het is om deze
reden geweest, dat het bestuur ge
meend heeft naast de bestaande, een
nieuwe aktiviteit te moeten ontplooien,
die aan het vakonderwijs in de meest
algemene zin van het woord ten goede
zal komen.
Deze nieuwe aktiviteit bestaat uit de
oprichting van een fonds onder beheer
van de Stichting Regionaal Orgaan
West-Friesland. Uit dit fonds zal aan
leerlingen uit de kop van Noordhol
land, die bij hun praktijkopleiding vol
gens het leerlingstelsel en bij het ver
plichte aanvullend onderwijs op de la
gere technische school of avondteken-
school, uitmunten door prestaties, ge
drag en ijver, een prijs worden toege
kend in de vorm van leermiddelen, en
een diploma of penning.
Avondtckenschool Den Burg
Het is duidelijk, dat er veel tijd en
moeite voor nodig is geweest om een
dergelijke vorm van technisch onder
wijs in de loop van 25 jaar op Texel
in stand te houden en te geven. Zonder
de vele niet genoemde mensen te kort
te doen, noemen we van bestuurszijde
namen als de heren Van der Vlies, De
Rode, Tiesen, Toolens, Veldstra en De
Wilt. en van het onderwijs Steenhuis,
Jouwersma, beiden voormalig, en W. B.
Boersma, huidig direkteur van de
Avondtekenschool Texel.
De avondnijverheidsschool Texel
gaat maandag 4 oktober zijn 26e cur
susjaar in.
NIEUWE COMMANDANT
A.O.K. „DE MOK"
Tot commandant van het amfibisch
oefenkamp „De Mok" is met ingang
van 16 september j.l. benoemd de luite
nant-kolonel dei Mariniers T. Jonkman
Hij volgt majoor P. R. de Rochemont op
die met ingang van dezelfde datum een
cursus is begonnen aan de Hogere
Krijgsschool. Majoor de Rochemont is
2V2 jaar op „De Mok" werkzaam ge
weest.
De naam van deze officier werd on
langs in de pers genoemd toen hem de
toegang werd geweigerd tot een dancing
in De Koog. Het gerucht als zou het
vertrek van majoor de Rochemont iets
met dit gebeuren te maken hebben, is
ongegrond.
ONGELUKKIGE VAL
De 63-jarige heer W. Roeper, hoeve
„Capni" in de Prins Hendrikpolder viel
maandagmiddag van een stapel hooi-
pakken. Hij kwam zo ongelukkig te
recht dat hij zijn kaak en een pols brak
en bovendien een lip scheurde Hij werd
direct naar het ziekenhuis te Den Hel
der vervoerd, waardoor de boot die om
vijf uur van 't Horntje moest vertrek
ken. enige tijd werd opgehouden.
Maar ik weet niet welke. Geloof me
alsjeblieft, Yolanda. ik ben ziek van
verlangen naar je.Als ik mijn werk
heb, dan denk ik er zo niet aan. Dan
toen ik 's avonds doodmoe en ben ik al
tevreden, als jij bij me bent en voor me
zorgt. Maar hier.hier zie ik je. zo
als je bent.Hij greep haar armen
beet en trok ze uiteen, haar me zijn
bewonderende blikken opnemend. „Je
badpak verhult nauwelijks je goddelij
ke gestalte. Snap dan eindelijk eens,
welk een pijniging dit ieder jaar voor
mij is: je zo te kunnen zien, dagen ach
tereen, doch je alleen te mogen kussen
en bij de gratie je te mogen aanraken,
maar meer ook niet. Dat is meer dan
voldoende om een man, die van je
houdt, stapelgek te maken, zie je dat
dan niet in? Wat denk je, waar ik van
gemaakt ben? Van steen? Of van pap,
zoals die akelige wangzak van een Au
gie? Ik ben een man, die van je houdt
en met je wil trouwen, begrijp je? Nu
meer dan ooit. Als we. zoals vorige ja
ren, liggen te zonnen en je gaat in mijn
armen liggen, dan begint het in me te
branden en moet ik me met geweld be
heersen om.om.
Hij slikte en draaide zich om. En toen
ze bleef zwijgen, vervolgde hij: „Zo, nu
weet je het. Ik vraag je niet meer om
met me te trouwen. Je weet nu, wat ik
wil. Maar als je ook nu nee zegt. zal ik
je ontlopen. Omdat ik niet meer zeker
ben van mezelf. Ik zou op een keer mijn
hoofd kunnen verliezen en dan.En
toch wil ik dat niet." Hij draaide zich
nog eens naar haar toe en schreeuwde:
„Begrijp je het nu? Wil je me nu ein
delijk begrijpen?"
(wordt vervolgd)
