AN WB-brochure over
veertarievenprobleem
h?«"?Dampo
VIEL LIEFS VAN RONNIE
IVOROL
Quikolori
Post in de (melk)fl es
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF
Vergelijking toont
grote verschillen
ƒ1,
ƒ1
ƒ1
ƒ1-
TWEEDE BLAD
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 5 NOVEMBER 1965
Enige tijd geleden werd in cnze
kolommen aandacht geschonken
aan de veertarieven van de Wad
deneilanden. Dit geschiedde n.a.v.
het adres van de Sectie Horeca
van de Waddenconferentie aan de
Minister van Verkeer en Water
staat. In dit adres verzocht de Sec
tie om gelijkstelling met de Zeeuw
se veren.
Wij hebben toen gesteld, dat deze
gelijkstelling niet opging en dat in
het bijzonder t.a.v. Texel het ver
zoek van de Sectie niet op zijn
plaats was.
De A.N.W.B. heeft op het probleem
van de veertarieven nog eens de
aandacht gevestigd in de zee le
zenswaardige brochure Strand- en
duinrecreatie. Wij achten de be
schouwingen hieromtrent van vol
doende belang voor de 1000
leden van V.V.V. Texel om deze
hier onverkort over te nemen.
„Voor de vakantierecreatie lenen
alle Waddeneilanden zich zeer goed.
Het afleiden van de toename in de druk
uitgeoefend door de weekeind- en
vakantierecreanten o.a. naar de Wad
deneilanden zal men niet kunnen be
werkstelligen door opvoering van de
capaciteiten van de veerdiensten, om
dat de verhoging van de daarvoor no
dige uitgaven niet in verhouding zou
staan tot de verhoging der resul
taten, maar wel op andere wijze. Een
dam naar Ameland zoals in 1963
voorgesteld dooi een commissie van het
Departement Leeuwarden e.o. van de
Maatschappij voor Nijverheid en Han
del zou het mogelijk maken om dat
eiland op ieder tijdstip van het jaar
gemakkelijk te bereiken en weer te ver
laten. Dat 20U betekenen dat de recrea
tieve mogelijkheden van het eiland niet
alleen zouden kunnen worden benut
gedurende de vakanties, maar ook ge
durende vele weekeinden daarbuiten.
Het is ons bekend, dat door sommigen
wordt gevreesd, dat de rust op Ame
land door de dam volledig zou worden
weggevaagd. Wij delen die vrees niet.
Het ligt voor de hand, dat een dam
naar Ameland slechts zou mogen wor
den gelegd, nadat het eiland daar fy
siek op is voorbereid en wel door de
uitvoering van een weldoordacht be-
stemmings-, beplantings- en verkeers
plan. Dat plan zou niet gericht moeten
zijn op de ruimtelijke ontwikkeling van
iedere woonkern afzonderlijk, maar op
die van het eiland als geheel. Door het
scheppen in dat geheel van een duide
lijk attractiepunt, zou de diversiteit in
recreatievormen het contrast tussen
verschillende recreatievormen kun
nen worden vergroot, want ook hier
zou van toepassing zijn hetgeen het
Rapport Recreatieruimten in Nederland
op blz. 154 zegt nl. „In de Nederlandse
omstandigheden zijn stillegebieden nog
slechts bestaanbaar bij de gratie van
de grote drukte in de nabijheid van
attractiepunten.
In de xopweken is het aantal mensen
op de Waddeneilanden 5 a 6 maal zo
groot als in de winter. Dit geldt althans
op Texel. Terschelling en Ameland
ook voor de auto's, ondanks het feit,
dat de capaciteit van de veerdiensten
voor het vervoer van auto's beperkt is
en de veergelden hoog zijn. Gasten met
veel bagage, zoals kampeerders en
huurders van kamphuisjes, nemen nl.
bij voorkeur hun auto mee als rijdende
koffer. Hoewel er tussen die eilanden
in dit opzicht nogal wat verschillen be
staan, kan men generaliserend zeggen,
dat de verkeersvoorzieningen in hun
woonkernen niet voldoende zijn voor
de zomerse dichtheid van auto's en
brommers.
Indien het vervoer op ieder dier
eilanden gemakkelijk en goedkoop zou
kunnen plaatsvinden m.b.v. een open
baar vervoermiddel i(bus of taxi) zou
het misschien mogelijk zijn om het ge-
100°/o
langstapelige
veredelde katoen.
niet strijken,
sacht als sijde!
draagt als xijde.
Qulkoton
overhemden t ij n
verkrijgbaar b{J:
tcxtlelnuis
bruik van eigen motorvoertuigen te
beperken. Wij achten het een gelukkige
omstandigheid dat de veerdiensten
geen auto's naar Vlieland en Schier
monnikoog vervoeren. Hierdoor zorgen
deze „eilanden van rust'' voor de diver
siteit aan de kust, die in een vorige
paragraaf is bepleit.
De tarieven van de Waddenzeeveren
zijn zoals reeds gezegd hoog. Wij
begrijpen, dat het verschil tussen de te
vervoeren lading in de zomer en die in
de winter, de tarieven ongunstig be-
invloedt. Wij weten voorts dat ondanks
de hoogte der tarieven het aantal be
zoekers aan de Waddeneilanden jaar-
lijkt toeneemt.
Bij een vergelijking van onderstaan
de tarieven, achten wij het echter een
onbillijkheid, dat Rijk en provincie
door subsidies de tarieven van de
Zeeuwse veren wèl en die van de Wad
denveren niet gunstig beïnvloeden".
Tarieven
Pers.
Fietsen
Bromf.
Pers.-auto's
Texel-Den Helder
ƒ1,30
ƒ0,50
vanaf 6,
Harlingen-Vlieland
3.50
ƒ3,50
Harlingen-Terschelling
ƒ3,50
ƒ3,50
vanaf ƒ15,
Holwerd-Ameland
ƒ1,50
ƒ0,50
vanaf ƒ10,
Oostmahorn-Schiermonnikoog
1,50
ƒ0,50
Vlissingen-Breskens
Hoedekenskerke-Terneuzen)
ƒ0,30
ƒ0,20
ƒ0,20
1,90
Kruiningen-Perkpolder
145. Zo gezegd, zo gedaan. De twee pik
zwarte en verfomfaaide verstekelingen
bleven in de kajuit verborgen zitten tot
het helemaal donker was. „Ik sta al de
hele tijd doodsangsten uit", zei Karei,
„Ik verwacht ieder ogenblik de komst
van een of andere matroos, die hier
thuushoort en die graag vroeg naar
kooi wil. Jonge, jonge, jonge, als zo'n
kwibus ons hier vindt, dan bent we
,d'r bie!"
„Misschien heb je gelijk", zei briga
dier Piet. „Het is nu donker genoeg.
Laten we maar eens voorzichtig naar
dek gaan om daar poolshoogte te ne
men".
Nu, de twee verstekelingen hadden
werkelijk geen minuut later moeten
FEUILLETON
iiHHiMiiMiniiiiiii.iiiiMimiiiinHiiiiiHiiiiiiimiHiimiiiMiniiiiiiitiMiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiM
lllinif lllfllllfl llllllllllllllllllllllllllllllllllltlllHIIIIIMUIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
door Maartje Zeldenriik
38. Hij zag de zenuwtrek van haar oog
en de gedwongen glimlach op haar bleke
gezicht. Ze is een schat, dacht hij, een
dapper lief ding, met meer moed in
haar hele body, als ik in mijn vinger.
Ik weet zeker, dat ik half gek wordt
van de zenuwen, zodra ze het mes in
haar zetten. Maar zij
Langzaam glimlachte hij. Met een
knipoogje trok hij haar naar zich toe
en met haar gezicht vlak bij zich, fluis
terde hij: „Maar goed, dat je moeder er
niet bij is. want die vond het vast niet
goed, dacht je wel?" Lachend drukte hij
zijn lippen op de hare en meteen voelde
hij de bevende mond rustig worden.
Zwaar in zijn armen hoorde hij haar
een diepe zucht lozen. Opnieuw kuste
hij haar en nog eens.Heftig kuste
ze hem terug, waarna ze opnieuw
zuchtte en in zijn armen lag met ge
sloten ogen.
„Dank je, Ronnie, dat je dit wilde
doen. Ik denk, dat ik het nu wel durf.
Jouw kussen hebben me weer nieuwe
moed gegeven. Ik wil niet meer bang
zijn. Voor alles, wat jij en de dokter
voor me gedaan hebben.ik moet
alleen maar dankbaar zijn. Eigenlijk
schaam ik me om m'n lafheid, maai ik
kan er echt niets aan doen, Ronnie.
Neem me alsjeblieft niet kwalijk, dat
ik me zo gek aangesteld heb, wil je?"
Hij lachte nog steeds. „Ji]Je gek aan
stellen? Hoe kom je erbij? Weet je wat
zijn, want nauwelijks waren ze aan dek
beland, of daar hoorden ze al iemand
aankomen. Bliksemsnel verborgen ze
zich achter een kaapstander, een omge
keerde sloep en wat touwwerk. En
daarmee waren ze maar juist op tijd
ook, want daar kwam de zwaar nader
bij bonkende persoon al in zicht. Het
was een nors uitziende, grote en sterk
gebouwde matroos, die de trapjes naar
de kajuit begon af te dalen.
„Goeie help, die kajuit was van hèm!"
fluisterde Piet en hij werd zowaar een
tikkeltje bleek onder de zwarte laag
van kolenstof.
„Ik ben al lang blie. dat die mans
kerel ons niet in zijn herculische han
den heeft gekregen", gaf Karei ge
schrokken te kennen en intussen voer
de grote boot maar door. Hij voer een
van die grote Italiaanse meren op om
vervolgens zijn weg te kiezen naar een
brede rivier. Op de oevers waren de
lichtjes van dorpen en steden te zien
en de bleke maan goot een kil schijnsel
over het niet minder kille water. Ja,
zeker, het werd kil. want de boot voer
al maar verder naar het Noorden en
kwam zodoende hoe langer hoe dichter
in de buurt van het Alpengebied met
zijn eeuwige sneeuw.
„Laten we maar eens voorzichtig op
de brug gaan kijken, Karei", fluisterde
brigadier Piet. En zie, daar slopen die
twee donkere en verfomfaaide gestal
ten al-het trapje van de commandobrug
op
jij bent? Een dappere Aagje Vet. Ik heb
respect voor je, Kruimeltje. Luister
eens, lief dingals alles achter de
rug is.... dan rijden we heerlijk met
z'n drietjes naar huis terug. Via Frank
rijk en België.door de Ardennen.
En danvoor huis stappen we uit,
heel gewoon en lopen we samen naar
de voordeur.... Hoor je? Dan lopen
we samen van de auto naar de voor
deur. zodat iedereen, alle buren, het
kunnen zien. Weet je wat ze dan zeg
gen? Kijk eens gauw, jongens, Aagje
Vet loopt warempel weer op haar eigen
benen. En kijk eens.... hoe kwiek?
Kijk toch eens, wat een knap ding, nu
ze weer loopt.Als daar vandaag of
morgen de vrijers niet op afvliegen.
nou, dan weet ik het niet.
Langzaam kwam er weer een lichte
blos op haar wangen. „Je stelt het alle
maal veel te mooi voor, Ronnie, maar
dat hindert niet. Je meent het goed, dat
weet ik, en daarom vind ik je zo lief.
Als ik maar iets kan lopen, als dit ach
ter de rug is, dan zal ik m'n hele leven
er dankbaar voor zijn. Al zou het zijn
met een stok en voetje voor voetje
Daar zou ik al dankbaar voor zijn....
Ik vraag toch niet veel. he Ronnie? Met
een beetje zou ik al verschrikkelijk te
vreden zijn.als ik me maar zonder
rolstoel zou kunnen verplaatsen....
kleine eindjes.... Alsjeblieft, Ronnie,
zeg me eerlijk.bestaat die mogelijk
heid?"
Hij was er zich van bewust, dat hij
voor een groot dilemma geplaatst werd.
Moet ik haar de waarheid zeggen?
Mag ik haar iets zeggen, waarvoor ik
geen enkele zekerheid heb?"
„Kruimeltje, wat heeft de dokter ge
zegd?"
De „flessenpost", het briefje in de
fles, die aan de golven wordt toe
vertrouwd, is iets uit de tijd der
romantiek. Maar de romantiek is,
met name bij de jeugd, nog niet
dood, zegt het Nederlandse Rode
Kruis, en daar kon het. gezien
Robin Hood, Rawhide en andere
geliefde t.v.-figurcn, wel eens gelijk
in hebben.
In ieder geval is het oude denkbeeld
van de flessenpost te baat genomen in
een streven om te komen tot interna-
MAANDAGENDA VAN DE STICHTING
CULTUREEL WERK TEXEL
Maandag 8 november
De Koog, Ouderavond Lubertischool.
Woensdag 10 november
Den Burg, De Lindeboom-Texel, bridgeclub
Groot Slem, drive.
Vrüdag 12 november
Den Burg, Sonate-avond door Gebr. Röntgen
Zaterdag 13 november
Den Burg, St. Jan, met het toneelstuk „Val
strik voor een man alleen".
Den Helder. Huwelijkscursus, extra bijeen
komst in Den Helder met dokter Faber, aan
vang 2.30 uur.
Dinsdag 16 november
Den Burg. Hotel De Lindcboom-Tcxel. Streek-
ontwikkeling en Ver Bedrijfsvoorlichting om
half 2 Onderwerp „Machinaal meiken".
Woensdag 17 november
Den Burg, De Lindeboom-Texel, bridgeclub
Groot Slem, drive
De Koog, Contactavond Lubertischool.
Donderdag 18 november
Den Burg, Landbouwschool, Plattelandsvrou
wen, spreker de heer Van Neerrijnen.
Vrijdag 19 november
Den Burg, dorpshuis, fotoclub De Kiekendief.
Den Burg. Hotel Dc Lindeboom-Texel, verga
dering van de Boerenpartij. Spreker de heer
H. Koekoek.
Zaterdag 20 november
Den Burg, M.A.B.-club, feestavond m.m.v. de
Mounties en met muziek van het Euro-kwartet
Den Burg, Hotel De Lindeboom-Texel. ope
ning Bibliotheek-Leeszaal, 11.15 uur.
Maandag 22 november
Den Burg, Hotel Dc Lindeboom-Texel, 't Nut.
de heer J. Schuirhuis over „Antiek in onze
woning".
woning". Leden worden verzocht antieke voor
werpen mee te brengen.
Den Burg, Aula Jac. P. Thijsseschool, Volks
onderwijs.
Woensdag 24 november
Den Burg, De Lindeboom-Texel, bridgeclub
Groot Slem, drive.
Den Burg, Dc Zwaan, R.K. Vrouwengilde, St.
Nicolaasavond met attracties.
Den Burg, Oranjeboom, Oogstdankdag van de
LTB, met toneelavond.
Donderdag 25 november
Den Burg, Oranjeboom, Voorlichtingsdag over
Land- en Tuinbouw, georganiseerd door dc
N.V. Keijser Co, van 9.30 tot 16.15 uur.
Vrijdag 26 november
Den Burg, UDI met het stuk „Een maand
voorwaardelijk"
Den Burg. Ebcn Haczer, Huwelijkscursus, 7.45
uur. Spreekster mevr. Mr, M. Roos-De Boer
uit Amsterdam.
Zaterdag 27 november
Den Burg, UDI met het stuk „Een maand
voorwaardelijk"
De Koog, Buteriggcl.
Zondag 28 no> ember
M.A.B.-club, nationale betrouwbaarheidsrit.
Woensdag 1 december
Den Burg. Eben Haëzer, Huwelijkscursus om
7.45 uur. Spreker Ds. L. Koopmans.
Vrijdag 3 december
Den Burg, dorpshuis, fotoclub De Kiekendief.
Zondag 5 december
M.A B.-club, Sint Nicolaasrit
Woensdag 8 december
Den Burg, De Lindeboom-Texel, bridgeclub
Groot Slem, drive
Woensdag 15 december
Den Burg, Dc Lindeboom-Texel, bridgeclub
Groot Slem, drive.
Vrijdag 17 december
Den Burg, Plattelandsvrouwen, adventsavond
Den Burg. dorpshuis, fotoclub De Kiekendief
Dinsdag 21 december
Den Burg. N.H. kerk, Kerstzangdicnst.
Den Burg. Dc Zwaan, R.K Vrouwengilde,
kerstavond met mevr. Brouwer-Pekarek uit
Alkmaar; Kcrstliederenzang en declamatie.
Zondag 26 december
De Koog, Buteriggel.
tionalc vriendschap tussen de jongeren
van vele werelddelen. Enkele jaren ge
leden is op kleine schaal een proef hier
mee genomen en blijkbaar zijn de resul
taten daarvan zodanig geweest, dat men
haar nu in het groot gaat herhalen.
Niet minder dan 225.000 plastic ko
kers zullen de historische fles (die tal
van nadelen heeft, al was het maar de
breekbaarheid) gaan vervangen. In die
kokers bevindt zich een boodschap in
de Nederlandse, Engelse, Franse en
Spaanse taal, waarin de jongens of het
meisje, die de koker „post", verzoekt
om een prentbriefkaart, misschien een
brief, van de vinder of vindster.
Aan alle stranden
En waar kunnen deze kokers terecht
komen? Het toeval speelt hierbij een
grote rol, maar het Rode Kruis heeft zo
min mogelijk aan het toeval overgela
ten. Met „De Bilt" zijn winden en stro
mingen bestudeerd en de plaatsen waar
de kokers het best te water kunnen
worden gelaten met de meeste redelijke
kans om bewoonde kusten te bereiken.
Shell Tankers Nederland te Rotter
dam verleent hiertoe medewerking via
zijn vestigingen te Rotterdam. Curasao
en Singapore.
De Shell Tankers doorploegen alle
wereldzeeën en de kansen liggen er,
dat deze „flessenpost" aanspoelt op de
stranden van Europa, Azië, Amerika of
Australië. Met grote zorg heeft men er
zoveel mogelijk tegen gewaakt, dat
door wind en stroming deze kokers wel
licht terecht zouden kunnen komen op
onbewoonde kusten of daar. waar men
geen enkele westerse taal verstaat.
De vraag, hoe deze kokers onder de
jeugd te distribuëren, is opgelost door
medewerkingk van de organisaties van
melkhandelaren.
De melkman
De ongeveer 10.000 melkhandelaren
in ons land hebben belangeloos op zich
genomen, voor de verkoop van deze
flessenpost-kokers te zorgen.
Verkoop, ja. Want de prijs ervan be
draagt één gulden. De jongen of het
meisje die zo'n koker koopt, kan zijn
naam en adres invullen op het formu
lier met de boodschap en dan de koker
posten aan het daarop geplakte adres
van het Rode Kruis te Den Haag. Daar
wordt dan verder voor transport ge
zorgd. Het kan natuurlijk wel een paar
maanden duren voor men enig ant
woord krijgt, en dat men antwoord
krijgt, is nooit helemaal zeker, want de
zee is maar een ongewis transport
middel. Maar de kans zit er in! Mis
schien, zo hoopt het Rode Kruis, willen
leerkrachten aandacht aan deze zaak
schenken door in een aardrijkskundeles
de winden en stromingen te behande
len.
Twee doelen
De oorspronkelijke opzet van deze
actie was simpelweg: de bevordering
van de vriendschap tussen de jeugd van
vele volken. De kosten zouden worden
bestreden uit de verkoop van de kokers.
Men kreeg echter van zovele zijden
belangeloze medewerking, dat die kos
ten slechts een fractie bedragen van het
bedrag, dat deze kokertjes bij verkoop
zullen opbrengen, zodat het Rode Kruis,
als alles goed gaat, daar zo ongeveer
twee ton aan over kan houden.
Dat is dus een ongedachte meevaller.
En waarvoor wordt dat geld besteed?
Heel in het algemeen kan worden
gezegd, dat het besteed zal worden om
nood te lenigen waar dat nodig is, en
met name onder de jeugd.
Er kunnen (o.a. door rampen, zoals in
India, op de Philippijnen e.d.) situaties
ontstaan, waarin snelle hulp dubbele
hulp is en.dan beschikt men daar
voor niet altijd over de middelen.
Door deze actie krijgt het Rode Kruis
straks een „potje" waaruit dit kan ge
schieden.
Men kan hieraan medewerken door
bij de melkman niet alleen melk en
melkprodukten te bestellen, maar ook
een flessenpost-koker. Misschien komt
er, na enige maanden wellicht, uit een
vergelegen land een levensteken van
een jongen of een meisje, die op deze
manier kennis heeft gemaakt mei de
Nederlandse jeugd en met het Neder
landse Rode Kruis
Ze zuchtte. „Zeventig procent kans
van slagen. Hij was in ieder gevai
eerlijk. Tenminste.dat moet ik toch
aannemen, he? Als hij me maar zo
opereert, dat ik in ieder geval mijn be
nen iets zal kunnen bewegen.... dan
zal ik dolgelukkig zijn. Dat is alles, wat
ik graag wil.
Hij trok haar met een ruk half over
eind en keek haar diep in de ogen. „Als
jij nu eens iets meer vertrouwen kunt
opbrengen in de kunde van dokter
Schellenboom, dan ben ik ervan over
tuigd, dat het resultaat geen teleur
stelling zal zijn. Is dat duidelijk?"
Ze dacht er enige tijd over na en
tenslotte knikte ze. „Ja. Ronnie, ik be
grijp je. Goed voor de zoveelste
maal zuchtte ze diep ik doe het. Ik
wil niet meer bang zijn. Ze zeggen
allemaal, dat ©r maar weinig risico is,
zuster Baumhegger, zuster Schmitz, en
de hoofdzuster. Ik moet ze geloven.
Goed, ik doe het".
Ze glimlachte. „Nu wil ik niet meer
bang zijn. Als.als jij bij me wilt
blijven, tot het zover is...." voegde
ze er zacht aan toe.
Opnieuw kuste hij haar op de mond.
Ditmaal zacht en beheerst. „Daar kun
je op rekenen. Kruimeltje".
Een half uur. nadat dokter Schellen
boom haar een spuitje gegeven had,
werd ze naar de operatiezaal gereden.
„Morgenochtend is ze uitgeput van de
zenuwen en kunnen we weer van voren
af aan beginnen" was zijn oordeel.
„Het meisje is hypernerveus en dat is
niet te verwonderen. Ze heeft al veel
te veel meegemaakt in haar jonge le
ventje".
Om elf uur wisten Ronnie en mevr.
Vet, dat de operatie in theorie geslaagd
Tanden blank-Adem fKis
Onbetwist de beste tandpasta
was. Aagje Vet was weer teruggebracht
naar haar kamertje, waar een ver
pleegster. samen met de moeder van de
patiënt, de wacht hield. Terwijl Ronnie
pogingen aanwendde om via de tele
foondienst een telegram te zenden naar
vader Vet in de Beemster.
Drie dagen was de spanning in het
kleine ziekenhuis bijna voelbaar. Ieder
een leefde mee met de patiënt en de
chirurg, niet alleen de verpleegsters en
de assisten, maar zelfs de andere ver
pleegden: zal het lukken? Zal dat Hol
landse meisje haar benen weer kunnen
gebruiken?
De vierde dag gebeurde het wonder,
waarop iedereen op zijn eigen manier
op vurige wijze gehoopt had: in het
witte ledikant op kamer 7 van het in
tieme ziekenhuis nabij Bern lag een
jongevrouw met een blos van uiterste
opwinding op haar gezicht en met grote
ogen van blijdschap naar de chirurg te
kijken, terwijl ze het uitschreeuwde:
„Ik kan het....! Ik kan het echt! Ik
voel ze bewegenDokter! Mammie!
HOOFDSTUK 10.
Augustus in Zwitserland. Toeristen
beweren vaak: in juli en augustus moet
je niet verder gaan dan het Schwarz-
wald. Ga je zuidelijker, dan wordt je
vakantie bedorven door de hitte, de
droogte en het feit, dat de zonnegloed
nog uren na de ondergang in de dalen
blijft hangen, waardoor de nachten ook
nauwelijks enige koelte brengen.
Maar dat is onzin. In augustus kun
je zelfs in Noorwegen temperaturen
van 30 en meer graden meten, terwijl
tegelijkertijd het kwik rond de Brenner
en soms nog zuidelijker niet hoger komt
dan de helft. Op het weer kun je zui
delijker in Europa weliswaar wat meer
peil trekken dan in Nederland, een feit
is ook. dat alle weerprofeten brood eten
en in Bern op gezette tijden eveneens
fikse regenbuien of druilerige regen
dagen genoteerd worden.
Terwijl de Rijn op verschillende pun
ten zijn laagste stand bereikte sinds
mensenheugenis, waardoor tal van
schepen slechts voor de helft geladen
langzaam varend stroomopwaarts kon
den komen, goot het al drie dagen met
bakken in grote delen van Zwitserland.
De lucht zag grauw, de bergtoppen
verborgen zich achter de nevels van
het stromende water. De toeristen za
ten huiverend rond de open haarden
in de hotelzalen. Maar de bergketens
zonden stromen water naar de als be
ken beginnende rivieren, zodat met en
kele dagen aan de dagreeksen: val zo
veel centimeter een einde zou komen
om over te springen op: was zoveel cen
timeter.
Doch in het ziekenhuis van dokter
Schellenboom had men maar weinig
aandacht en belangstelling voor de
diepe depressie, die sedert het begin
van de week zijn tenten scheen opge
slagen te hebben boven het Berner
Oberland. Daar heerste een vrolijke,
opgewekte stemming, omdat iedereen
had meegeleefd met de jongste operatie
van de chirurg, voor zover het 't resul
taat bij de patiënt in kamer 7 betrof.
(Wordt vervolgd)
