Jan Bremer (37) is gelukkig in
het land van Ver woerd
IVOROL
Vorig jaar getrouwd met Zuid-Afrikaan se
Rassenscheiding is in het
belang van alle groeperingen"
br"u i ning
PiGtnaderm f2.95
Voor
Baby
TWEEDE BLAD
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 6 MEI 1966
JAN A. BREMER (37), sedert 1959 woonachtiq in Durban, Zuid-Atrika, vindt
dat er meer Hollanders naar het land van Verwoerd zouden moeten emigre
ren. Ook nu in Nederland de welvaart sterk is toegenomen, is Zuid-Afrika
nog bijzonder aantrekkelijk. De welvaart is er trouwens nog hoger en er zijn
meer kansen om de hogere sporten van de maatschappelijk ladder te berei
ken. De economische toestand ziet er bijzonder rooskleurig uitAfrika be
schikt over kolossale natuurlijke hulpbronnen en er is ruimte genoeg; het
klimaat is er aangenaam. Sinds vorige week donderdag is Jan Bremer voor
een vakantie op Texel. In zijn ouderlijk huis aan de Duinweg, „Isola Bella",
zochten we hem op en maakten kennis met zijn charmante vrouw Lorraine
Scheepers. Lorraine is een echte Zuid-Afrikaanse, wat blijkt uit haar in Hol
landse oren grappig klinkende taal.
Hoe raakte Jan Bremer in Zuid-
Afrika verzeild? In tegenstelling tot de
meeste andere emigranten werd hij pas
op het land verliefd, nadat hij er enkele
malen was geweest. „In 1951 ben ik
gaan varen bij de R.I.L. In 1954 kwam
ik met verlof, in 1957 en 1958 nog eens.
Maar telkens kwam ik in Durban,
Kaapstad, Port Elisabeth, eigenlij de
hele Zuid-Afrikaanse kust Nou, ik was
telkens weer verrukt van het land.
Vooral Durban vond ik een prachtige
plaats. Ik wilde ophouden met varen
en terug naar Holland wilde ik beslist
niet. Het was me allemaal te klein en
te benauwd geworden, bovendien ver
diende ik er niet genoeg en het klimaat
stond me tegen. Tja, ik was verwend.
Daarom besloot ik me in Durban te
gaan vestigen.
Goede baan
„Ik was purser aan boord. Op de vas
te wal moest ik zien een soortgelijk be
roep te vinden. Ik heb vier jaar in een
hotel gewerkt. De familie op Texel vond
het natuurlijk niet leuk dat ik daar
bleef. Daarom ging ik van tijd tot tijd
maar eens naar huis. In 1961 gebeurde
dat voof het eerst juist toen Zuid-
Afrika republiek werd, op 31 mei. Weer
m Afrika wisselde ik korte tijd later
van beroep; ik werd leverancier aan
schepen. Ik kwam in dienst bij een
Scandinavische onderneming, Martin
Rosholt Co Ltd., die de hell't van de
Scandinavische en alle Hollandse sche
pen die de haven aandoen, van pro
viand voorziet Het is een goede baan.
Ik bezoek dus de Hollandse schepen en
lever ze alles wat ze nodig hebben. Die
firma kende ik voor die tijd al omdat
ik als purser veel bij hen inkocht. Toen
ze hoorden dat ik de wal op wilde, heb
ben ze me gevraagd. Het is leuk werk.
Op de schepen kom ik al mijn oude ken
nissen tegen, altijd met mooi weer, want
sneeuw en hagelstormen kennen ze hier
niet. Het is subtropisch; we kunnen het
hele jaar zwemmen".
Ontmoeting
„Ons het mekaar ontmoet in die
hijsbak (lift) van onse woonstel (flat).
Ons woon in dieselfde gebau in Dur
ban. Ek dog dat Jan 'n Duitser was.
Ek kon 'n paar woorde in Duits praat
en toe sè ek in Duits goeie móre en hij
antwoord in dieselfde taal. Later het ek
uitgevind dat Jan maar 'n gewone
Hollander is. En toe was die gord gaar.
Op 30 october vorige jaar is ons toe
getraud".
Regelmatig komt Jan Bremer in zijn
nieuwe vaderland oud-eilandgenoten
tegen. „We praten veel met mevrouw
Dekker, de vroegere Geertje Ellen uit
Oosterend. Die is getrouwd met een
kapitein uit Amsterdam. We zien ook
soms de dochter van kapitein Brom-
mersma, getrouwd met eerste stuurman
Duit. Alie de Waal uit Pietermaritz-
burg zien we ook en Greet en Tjip
Gulmans Piet Hillen kom ik af en toe
tegen en de familie Jaap Graaf. De
familie Graaf heeft een vakantiewoning
aan de kust; mevrouw De Waal heeft op
hetzelfde terrein een caravan staan"
„We wonen nog steeds in dezelfde
flat, 16 verdiepingen hoog. Het is geen
eigen bezit, maar de meeste emigranten
hebben wel een eigen woning. Dat wij
in een flat wonen heeft veel voordelen.
We zitten centraal, wat gunstig is voor
het werk en het uitzicht is magnifiek".
Welvaart
„De economische ontwikkeling in
Afrika? Gewoon fantastisch. Het was er
al goed, maar sinds 1961 heeft alles een
enorme vlucht genomen, vooral het ge
volg van het feit, dat het land zich in
1961 uit het gemenebest terugtrok en
republiek werd. We konden ons gang
gaan zonder verplichtingen. In de wel
vaart delen alle bevolkingsgroepen mee,
blank en niet-blank. Een ondernemer
kan vrij gemakkelijk geld krijgen, hoe
wel de rente toch 6 a 7% bedraagt. Met
name de woningbouw is daardoor
enorm toegenomen, hoewel het tekort
aan bouwvakarbeiders weer remmend
werkte. Zuid-Afrika schreeuwt om vak
mensen; die verdienen dan ook koste
lijke salarissen".
Mevrouw Bremer: „Een timmerman
verdient bij ons zowat ƒ250,in de
week, het overwerk meegerekend. De
belasting is vrij laag. Niet meer dan
ongeveer 10°/o. Het levensonderhoud
lijkt ons in Holland duurder, maar als
Tanden blank-Adem fris
Onbetwist de beste tandpasta
we zien wat ze in Holland doen met
het weinige geld dat ze er verdienen,
dan staan we toch verbaasd. Het is in
teressant om prijzen te vergelijken. We
dachten dat Holland goedkoop was,
maar het vlees bijvoorbeeld, kost twee
maal zo duur als in Afrika. De groente
is in Holland ook duurder, maar de
kwaliteit is beter. Door het klimaat
ziet het er in Afrika vaak verlept uit,
vooral bij ons in Natal, waar we soms
kampen met langdurige perioden van
droogte. Ik kom zelf van een boerderij
in de buurt van Johannesburg; daar is
het nog droger We moesten daar het
water diep uit de grond halen
Blank-zwart
Wie aan Zuid-Afrika denkt, denkt
aan rassenscheiding. Zoals alle emigran
ten, laat ook Jan Bremer zich hierover
gunstig uit. „Ik zie het niet somber in.
Voordat ik naar Afrika ging was ik fel
tégen de apartheid, net als iedereen in
Holland. Maar toen ik er een tijdje
woonde, begon ik het te begrijpen en
in te zien clat die apartheid in de
praktijk wel bestaan móet, in ieders be
lang. In de wereld wordt het allemaal
verschrikkelijk voorgesteld, maar ieder
die zelf poolshoogte gaat nemen, zal er
begrip voor kunnen opbrengen. In
Zuid-Afrika is de apartheid door de wet
verplicht gesteld, maar de mensen die
daar kritiek op hebben, brengen die
apartheid zelf ook in praktijk. In Ne
derland vindt men ook apartheid. Niet
iedereen wil met iedereen omgaan.
Mensen hebben contact met elkaar als
zij in bepaalde opzichten met elkaar
overeenstemmen. Soort zoekt soort, is
een oud en waar gezegde. De mensen in
Zuid-Afrika, die niet blank zijn, zijn in
het algemeen van een mindere bescha
ving en hebben een heel andere opvoe
ding genoten. Dat klinkt erg zelfvol
daan, maar het is waar. De met-blanken
in Zuid-Afrika hebben het goed, zij
genieten behoorlijke salarissen, kunnen
leren wat ze willen en wonen in be
hoorlijke huizen. Gisteren waren we in
De Cocksdorp en zagen daar dat com
plex Bogaerswoningen. Nu, zó wonen
bij ons de naturellen. Dat is toch niet
zo gek? Die hébben er zelfs veel meer
grond bij. Die huizen zijn overigens
goedkoper dan in Nederland. Een zeer
ruime woning kost ƒ40.000,De huren
zijn echter bijzonder hoog. Dat is er de
oorzaak van dat men al gauw een eigen
huis laat bouwen. Oudere mensen huren
graag een flat omdat alles dagelijks
wordt schoongehouden door personeel,
dat bij de flat hoort. Maar dat kost dan
al gauw ƒ300,tot ƒ350,per maand"
Rhodesic
„De bevolking van Zuid-Afrika, ook
de Engels-sprékenden, staan achter het
bewind van Ian Smith van Rhodesie.
Het liefst zou men zien, dat ook daar
een natie tot stand kwam, waarin blank
en zwart zich gescheiden ontwikkelen.
Dat is een beetje eigenbelang. Men
hoopt dat de Portugese kolonies en
Zuid-West-Afrika ook zelfstandig zul-
en bescherming
P.S.P. HEEFT EIGEN AF DELING
OP TEXEL
Tijdens een vrijdag gehouden verga
dering is een afdeling Texel van de
Pacifistisch Socialistische Partij opge
richt. Tot nog toe ressorteerden de le
den onder de afdeling Den Helder, het
geen nogal veel praktische bezwaren
gaf. Nu de P.S.P. met een eigen lijst
voor de gemeenteraadsverkiezingen uit
komt, deed het gemis aan een eigen
afdeling zich wel zeer sterk gevoelen.
Het 5-koppige afdelingsbestuur is als
volgt samengesteld: drs. J. Sikkens,
voorzitter; A J. Binsbergen, secretaris;
mevr. J. v. Trigt-Bachofner, penning-
meesteresse; de heren F Blanken en
M. Bosma, leden.
Zeer binnenkort zal, als start van de
te voeren propaganda-aktie ten behoeve
van de gemeenteraadsverkiezingen het
verkiezingsprogramma worden bekend
gemaakt De P.S.P. hoopt tenminste één
zetel in de toekomstige gemeenteraad te
behalen
POSTZEGELNIEUWS
Door Suriname zijn 2 series postze
gels uitgegeven. Eén van 4 postzegels
wegens 100 jaar Redemptoristen in Su
riname. De kosten hiervan bedragen
ƒ1,20. Verder een serie van 5 Paas-
weldadigheidszegels. Kosten ƒ3,10. De
zegels kunnen worden afgehaald bij de
heer M. J. Witte. Julianastraat 7, Den
Burg.
len worden onder blanke leiding, zodat
de gehele zuidelijke punt van het we
relddeel één machtig welvarend blok zal
worden, een prachtige buffer, de ver
enigde staten van Zuid-Afrika. Dat wil
de Zuid-Afrikaner al zal de regering
zoiets niet openlijk verkondigen. De En
gelsen werken dat tegen, onder pressie
van de andere Afrikaanse staten. Ik kan
me niet voorstellen dat Engeland echt
bezwaar tegen zo'n blanke plek op de
kaart heeft. De zwarten zijn beslist niet
in staat hun land te regeren. Dat zal
nog generaties duren, maar er wordt
wel aan gewerkt. De Bantu-staten zijn
het begin, vormen het bewijs. De moge
garen zijn er, maar aan de wil om ho
gerop te komen ontbreekt het veelal.
Ze missen eenvoudig het begrip om het
nut ervan in te zien".
Ingewikkeld probleem
„Hoe de zwarten over de toestand
denken? We zitten er niet tussen in en
we weten het dus niet. Voor zover we
het kunnen bekijken, zijn ze tevreden
met het regeringsbeleid. Tussen de
kleurlingen en naturellen is wel duide
lijke wrijving. Een Brits-Indiër voelt
zich ver boven de neger verheven en
laat dat merken. Maar laten we er niet
te ver op ingaan. Het probleem is bij
zonder ingewikkeld, maar ik neem mijn
pet af voor de mensen die de moed heb
ben het op deze manier aan te pakken
met de hele wereld tegen zich".
Mevrouw Bremer: „De zwarten zijn
bij ons geen slaven. Natuurlijk zijn er
wel misstanden. Blanken, die hun
machtswellust afreageren op hun zwar
te personeel. Maar dat is geen regel.
Zelf hebben wij een zwart dienstmeisje.
Die heeft op het ogenblik betaalde va
kantie zolang we in Holland zijn. Ze
heeft alles wat haar hartje begeert, en
zo is het vrijwel overal. Wij zouden ja
loers op ze kunnen zijn, want zorgen
kennen ze niet. Als ik werk, krijg ik
mijn eten en kleren niet gratis en reis
niet voor niets in de bus. Zij wel".
Jan Bremer: „Er komen massa's Duitsers
en Engelsen naar Zuid-Afrika. Waarom
geen Hollanders? Dat kunnen wij niet
begrijpen. Het is een jong land met
enorme mogelijkheden. Ieder met een
gezond verstand kan er een toekomst
opbouwen. Het begin is moeilijk. Ik heb
het de eerste tijd ook matig naar mijn
zin gehad, omdat het werk me niet be
viel, maar nu vind ik het heerlijk, elke
dag weer.
POEDER - CREME - OLIE - ZEEP
HENRY VAN LEEUWEN SPRAK
VOOR PLATTELANDSVROUWEN
DE COCKSDORP Woensdagavond
hielden de plattelandsvrouwen van De
Cocksdorp-Eierland de laatste bijeen
komst van dit seizoen in hotel „De
Hoop". Mevrouw Kikkert-Neuteboom,
de voorzitster, verwelkomde een vrij
groot gezelschap, waarvan ook veel he
ren deel uitmaakten. De avond werd
verzorgd door de heer Henry van Leeu
wen. Alvorens hij aan het woord kwam,
las de secretaresse de notulen voor en
vertelde mevrouw Roeper-Raap iets
over de laatste bijeenkomst van de
„Overkoepeling" in de jeugdherberg.
Mevrouw Zuidema-Klinger kwam met
een verslag van de Paastentoonstelling
in de N.H. Kerk te Schagen en mevrouw
Roeper-van Egrnond vertelde over haar
ervaringen tijdens de werkvergadering
die zij bijwoonde in Alkmaar. Tenslotte
bracht mevrouw De Graaf verslag uit
van de appèldag in de Alkmaarse vei
linghallen. Het geplande reisje van de
afdeling gaat niet door, zo deelde de
voorzitster mee. De belangstelling was
nl. te gering. In het najaar zal een cur
sus „Woord en wederwoord" gehouden
worden. Mevrouw Kikkert wees ten
slotte op de mogelijkheid zich als donor
bij het Roode Kruis op te geven.
Henry van Leeuwen vertelde op
boeiende wijze over zijn leven als
vagebond onder de zwervers van
Parijs. Hij ging als journalist met va
kantie naar de Franse hoofdstad, bekeek
overdag de bekende bezienswaardighe
den en zag 's avonds het nachtleven.
Dit typisch toeristische leven was hij al
gauw moe. Onder de bruggen ontdekte
hij een ander terrein, de zg. zwarte
zone, de wereld van de clochards. Van
de ca. 3500 mensen, die zo bestaan is
een belangrijk deel geestelijk labiel en
verslaafd aan verdovende middelen en
drank. Van Leeuwen wilde méér weten
en nam het besluit zijn loopbaan er aan
te geven om negen maanden lang als
zwerver in Parijs het zelfde bestaan te
gaan voeren. Hij nam zijn intrek in een
kamertje in een achterbuurt, trok zin
gende langs de terrasjes en kwam te
recht in de Hallen, waar honderden
clochards afval zoeken van de wegen.
Hij leerde het „peuken pikken" en wist
van zijn lotgenoten de verhalen los te
krijgen. Na de pauze vertelde de heer
Van Leeuwen over de voddenrapers,
waar zelfs jonge vrouwen onder zijn,
die niets meer van het leven verwach
ten. De verteltrant van Van Leeuwen
was zo boeiend, dat ieder ademloos
luisterde. De voorzitster toonde zich aan
het slot van de avond dan ook zeer
dankbaar voor deze bijzondere voor
dracht.
Ter ere van de beschermvrouwe van
de Bond, H.M. de Koningin, werd de
avond besloten met het zingen van het
Wilhelmus.
Geslaagd Koninginnefcest te De Koog
DRUMBAND VOOR HET EERST
IN HET OPENBAAR
DE KOOG De belangrijkste ge
beurtenis van de viering van de van de
verjaardag van H.M. de Koningin in De
Koog was stellig wel het eerste open
bare optreden van de eigen Drumband.
Terecht was men in het algemeen van
mening, dat dit optreden geslaagd te
noemen was. De Band maakt door haar
groen-zwart-witte uitmonstering een
beschaafde indruk. Er moet vaak en met
animo zijn geoefend, vooral als men in
aanmerking neemtt dat alle leden be
ginners zijn, zonder elders opgedane
ervaring.
Vanzelfsprekend is er nog wel het
een en ander voor verbetering vatbaar,
bv. het marcheren, maar als men met
zoveel plezier blijft repeteren komt dat
wel in orde. De Drumband telt op het
ogenblik zo'n dertig leden, een aantal
dat men in het najaar hoopt te kunnen
opvoeren tot veertig. Teneinde het
medeleven van het gehele dorp te ver
krijgen, zullen binnenkort donateurs-
kaarten worden aangeboden.
Geslaagd feest
Aan de optocht met versierde fietsen
en karretjes werd door veel kinderen
deelgenomen. Als gewoonlijk was de
Oranjevereniging met karig met het uit
delen van prijzen, terwijl alle deelne
mers bovendien werden getracteerd.
Dank zij het prachtige weer was het
voor de jongelui een genoegen de
puzzeltocht, die voor een groot deel
door het bos voerde, uit te rijden. De
opgaven waren eenvoudig gehouden, zo
dat die niet veel moeilijkheden oplever
den. Voor de kinderen, die aan de spe
len aan de Brink deelnamen was het
een heerlijke middag. De meierbiis aan
het einde van de Badweg, wou best
„fikken". Als ieder jaar hadden de
ouders na afloop nogal wat te doen om
de jeugd weer toonbaar te maken.
Het traditionele Oranjebal hield ve
len tot diep in de nacht in de beste
stemming bijeen. Het bestuur van de
actieve Oranjevereninging zag haar in
spanningen beloond met succes
TWEE PLEZIERIGE
OPERETTE-AVONDEN
OOSTEREND Donderdag- en vrij
dagavond heelt de jeugd van de o.l.
school te Oosterend ouders en belang
stellenden op prettige wijze beziggehou
den met de operette „De Vrolijke
Schoenmaker".
Nadat de laagste klas,sen verschillen
de zangnummertjes ten gehore hadden
gebracht, volgde door de hoogste klas
sen deze aardige operette van een
schoenmaker en zijn twee zoons. Eén
der zoons helpt de koning, die last heeft
van zere voeten. Hij wordt geholpen
door kabouters en feeën en ontvangt als
beloning de hand van de konings
dochter Het is ondoenlijk namen te
noemen, want het onderwijzend perso
neel had alle kinderen bij deze uitvoe
ring betrokken. De begeleidende piano
muziek werd verzorgd door mevr. De
Vries. Er was ook een verloting met 'n
groot aantal prijsjes, waaronder de
gebruikelijke taart.
Natuurlijk heeft de schoolreiskas met
deze twee succesvolle avonden, waarop
leerlingen en onderwijzend personeel
met voldoening terug kunnen zien,
weer een goede versteviging verkregen.
Na afloop dankte mevr Heerschap
medewerkstertjes en medewerkers voor
deze genoeglijke avonden.
JAARVERGADERING
DORPSHUIS „DE WIELEWAAL"
DE WAAL In zijn openingswoord
tijdens de jaarvergadering van het
Dorpshuis bracht voorzitter W Albers
uitvoerig hulde aan de huidige „buffet-
ploeg", bestaande uit vrijwilligers, die
er samen voor gezorgd hebben, dat de
kas van het dorpshuis momenteel onge
veer duizend gulden bevat. Deze ploeg
werkt sedert augustus en bestaat uit 5
dames, t w. mevr. J. Laarhoven, mevr.
N. Plaatsman-v.q Slikke, mej. M. du
Porto, mevr. C. Sweere-du Porto en
mevr. A Keijser-Zegel en de heren J.
Fokker, P. Koopman, H. v.d. Meer, N.
Luiken en de groepsleider, de heer W.
Sweere.
De heer Albers sprak de wens uit, dat
deze vorm van samenwerking nog lang
zal mogen blijven bestaan. In verband
met eventuele verbouwingsplannen zal
een goed gevulde kas zeer gewenst zijn.
Betreffende de vernieuwing van de
vloer zal eerst een advies worden afge
wacht van de inspecteur van lichame
lijke opvoeding, aangezien er plannen
bestaan in het dorpshuis gymnastiek
lessen te gaan geven Wanneer de
plannen vastere vormen aannemen en
het een en ander bekend is over de
kosten, zal te zijner tijd weer een dorps
vergadering worden uitgeschreven.
Het jaarverslag van de secretaresse,
mevr. N. Eelman-Mantje, werd onver
anderd goedgekeurd. Ook het financiële
verslag van de penningmeesteresse,
mevr. R. du Porto-Kieft, vond instem
ming bij de aanwezigen. De kascon
trolecommissie, bestaande uit de heren
M Bakker en P. Keijser, ging akkoord
met de boekhouding. De nieuwe com
missie bestaat uil de heren M. Bakker
en M. Reij. De heer J. Lok deed ver
slag van de financiële gang van zaken
betreffende de bejaardenrit 1965, ge
houden in juni. Dit jaar zal de bejaar
denrit wederom in juni worden georga
niseerd. Tijdens de rondvraag kwamen
enige punten aan de orde, die eerst in
een bestuursvergadering nader bespro
ken zullen worden.
Voor de Waalder vërenigingen was
het prettig te vernemen, dat zij voor
taan geen zaalhuur meer behoeven te
betalen.
KONINGINNEDAG TE OOSTEREND
OOSTEREND Ook te Oosterend
is Koninginnedag prettig verlopen. Om
9 uur verzamelde de schooljeugd zich in
de Mulderstraat en voorafgegaan door
Drumband Excelsior werd een rond
gang door het dorp gemaakt. Bij de
muzieknis werd deelgenomen aan de
verschillende spelen. De volksspelen 's
middags waren geïnspireerd op „Inter
land" van NCRV en BRT. Er werden
twee ploegen van 50 personen, waar
onder ook dames, gevormd. De oranje-
ploeg stond onder leiding van S. Bre
mer Czn. en de witte ploeg werd aan
gevoerd door P. v.d. Vis Pzn. Er volgde
dan een bandenwedstrijd en volleybal
wedstrijd met een zandzak. Er was ook
een opdracht om een driewielde kar
met vele attributen te laden, w.o. een
aangeklede pop. De jury besloot de la
ding naar de meierbiis te laten brengen.
Touwtrekken voor de heren en dames.
Men moest ook een bepaalde hoeveel
heid kranten vergaren. Ongeveer 4 uur
volgde de laatste opdracht. Er moest een
elftal gevormd worden van 7 heren en
4 dames, de rest van de ploeg diende
gecostumeerd te verschijnen. Ook hier
vielen punten mee te verdienen. Voor
de verschillende opdrachten kreeg men
een vastgestelde tijdslimiet. Uiteindelijk
heeft de oranjeploeg gewonnen met 75
punten; wit behaalde 67 punten. De
volledige uitslag werd in Jatry békend
gemaakt, alwaar de dag ook werd be
sloten met een oranjëbal. De jeugd
hield zich in die tijd bezig met de
brandende meierbiis. Gezien de reacties
en de grote belangstelling viel alles in
een zeer goede smaak.
Uitslagen kinderspelen
Meisjes van 6-7 jaar: 1. Ineke Koorn;
2. Tinie Boonman; 3. Hillian Koning;
Meisjes van 8-9 jaar: 1, Gerda Koorn;
2. Marja Heerschap; 3. Martha v.d.
Slikke;
Meisjes van 10 - 11 jr.: 1. Babby Vos
en Lida Vlaming; 2. Louise Huisman en
Annie Huisman; 3. Marijke Stark en
Ans Roeper.
Meisjes van 12 - 13 jr.; 1. Lia Koning,
2. Willy Wuis; 3. Duwke Vonk.
Jongens van 8 - 9 jr.: 1. Robbie Visser;
2. Jillert Blom, 3. Wim Oosterhof.
Jongens van 10 - 11 jr.: 1 Henk Boo
gaard; 2. Kees Hin; 3 Siep van Malde-
gem.
KONINGINNEDAG IN EIERLAND
EIERLAND Door de grote deel
name aan de spelen en het enthou
siasme van de kinderen is de viering
van Koninginnedag op het vliegveld een
succes geworden. Tijdens de spelen
werden de kinderen verrast met een
zak snoep en aan het einde getrakteerd
op een ijslolly. De uitslagen zijn:
Jongens en meisjes 6 en 7 jaar; bal op
lepel vervoeren: 1. Gerda Hooischuur;
2. Elja Dros, 3. Dickie Hooischuur.
Jongens 8 en 9 jaar, zaklopen: 1. Kleis
Hooischuur, 2. Wim v. Lierop; 3. Kees
van Beek.
Meisjes 8 en 9 jr., hoekhappen: 1. Thea
Witte; 2. Dorathea Slot; 3. Clasina
Verseput.
Jongens 10 en 11 jr., touwtrekken: 1.
Martien de Ridder; 2. Jan Hooischuur;
3. Jacques Smit.
Meisjes 10 en 11 jr ringsteken op de
fiets: 1. Nel Witte; 2. Els van Lierop; 3.
Tinéke van Bennekom.
Jongens 12 en 13 jr., op verzoek touw
trekken: 1. Jo Flens; 2. Bram de Ridder;
3. Jaap van Beek.
Meisjes 12 en 13 jr., touwtrekken: 1
Anjo Kikkert, 2. Annemarie Koopman;
3. Corric Dros.
Ringsteken voor tieners 1. Ada van
Beek; 2. Corrie Lager veld; 3 Hanny
van Beek. De bromiietsbestuurders wa
ren; G. Jansen, W. de Vries, M. van
Benthum; Bram, Hans en Kees de Rid
der.
Touwtrekken voor tienerparen: 1. Nelie
Langeveld en Hans de Ridder, 2. Dini
Kikkert en Bram de Ridder, 3. Renet
Langeveld en Glein Jansen.
De plotselinge verdwijning van een
professor in de natuurwetenschappen,
brengt het apparaat van Scotland Yard
in beweging. Spionage en contra-spio-
nage worden tegen elkaar uitgespeeld.
De professor wordt gevonden, maar hij
heeft een dusdanige hersenspoeling on
dergaan, dat hij voor de wetenschap
verloren is. Aldus het begin van
„IPCRES streng geheim!" een film die
men zondag- en dinsdagavond in het
City-theater kan zien. Een jonge mede
werker vindt de betekenis van het
„Ipcressmysterie" en zal op zijn beurt
het geheugen moeten verliezen. Hij
heeft evenwel snel door dat een van zijn
opdrachtgevers een dubbele rol speelt.
Het is een spannende spionagefilm vol
wisselvalligheden, angstwekkende si
tuaties en heldendaden. (In kleuren
toegang boven 18 jaar).
Een aardige film, gemaakt door Walt
Disney, is „Vlubber vliegt weer" (Son
of Vlubber), het verhaal rond de merk
waardige uitvinding van professor Ned
Brainard. Hij heeft de Vlubber-uitvin-
ding aan de Staat verkocht, maar ont
vangt nog geen geld, waardoor hij de
bouw van een nieuw wetenschappelijk
centrum niet kan steunen. De ontwik
keling van een bijprodukt van vlubber
leidt tot een catastrofe: een verschrik
kelijke ontploffing. De volgende stap is
de ontwikkeling van het „vlubbergas'
waarmee „droge regen" kan worden ge
maakt. Dit wordt een succes. De uitvin
ding wordt tijdens een feestje beproefd,
maar de resultaten worden niet door
ieder gewaardeerd. Een feestelijk einde
betekent de uitvinding van het vlubber
rugby-costuum, met behulp waarvan
een wedstrijd op verbluffende wijze
wordt gewonnen. Een ieder is geheel en
al van de waarde van de vlubber-uit-
vinding overtuigd als wortels, komkom
mers en koolsoorten er honderd maal zo
groot door worden. „Vlubber vliegt
weer" is een geslaagde lachfilm, die de
moeite van het zien waard is.
