AGENDA
BRIGADIER PIET EN
DE SPORTCOMPUTER
m umm wm
rubriek voor
LANDBOUW en VEETEELT
Nieuws van de ruilverkaveling
De bezwaren tegen bet plan van toedeling
HET GEHEIM VAN
door Agatha Christie DE BLAUWE BERGEN
Veel belangstelling voor Vogel wandeltocht
TWEEDE BLAD
TEXELSE COURANT
DINSDAG 17 MEI 1966
Önilci" mlakliu
C, >«n (.roninjjiu
Zoals bekend werd in juli en augustus
1965 het Plan van Toedeling voor de
Ruilverkaveling „Texel" ter visie ge
legd. Plm. 90 belanghebbenden zonden
naar aanleiding daarvan een bezwaar
schrift in. Lang niet in alle gevallen
kon gesproken worden van bezwaar te
gen de toedeling zelf. Diverse bezwaren
hadden uitsluitend betrekking op de af
werking van de kavels of op zaken, die
pas aan de orde kunnen komen bij de
ter visielegging van de lijst van gelde
lijke regelingen.
In de periode na augustus 1965 heeft
de Plaatselijke Commissie eerst in eigen
kring de bezwaarschriften besproken.
Vervolgens zijn er met iedereen, die een
bezwaarschrift had ingediend één of
meer besprekingen gehouden. Het re
sultaat hiervan is geweest, dat een groot
aantal personen hun bezwaarschrift
heeft ingetrokken. Ter vermijding van
misverstand willen we vermelden, dat
intrekking van het bezwaarschrift in
lang niet alle gevallen het gevolg was
van het vervallen van het bezwaar. We
zijn ervan overtuigd, dat diverse „be
zwaarden" de intrekking met enige te
genzin hebben verricht. Men achtte de
bezwaren echter niet zo groot, dat men
daar een gang naar de rechter-commis-
saris of rechtbank voor over had.
Gelukkig kan in een aantal gevallen
ook van oplossing van d e bezwaren
worden gesproken.
Er resten nu nog plm. 20u/o van het
aantal oorspronkelijk ingediende be
zwaarschriften. In enkele gevallen zal
nader overleg mogelijk nog tot een op
lossing leiden Voor de gevallen, waar
voor dit niet gelukt, moet de verdere
procedure worden gevolgd. Dit betekent
in de eerste plaats een bespreking van
de rechter-commissaris met elk van de
betrokkenen en indien ook dit niet het
gewenste resultaat geeft een behande
ling door de rechtbank.
Een en ander betekent, dat de passe
ring van de akte, waarbij de nieuw
toegewezen gronden op naam van de
nieuwe eigenaar komen nog wel enige
tijd op zich zal laten wachten. Dit is
voor de Plaatselijke Commissie aanlei
ding geweest om ten aanzien van de be
taling van de pachtsommen de regelmg
vast te stellen, die U hieronder vindt.
HOOFDSTUK I
De man met het witte haar
Het liep dicht naar middernacht, toen
een man de Place de la Concorde over
stapte. Hoewel een prachtige bontjas
zijn magere gestalte omhulde, maakte
hij een buitengewoon zwakke en nietige
indruk.
Een klein mannnetje, met een gezicht
als een rat. Men zou zeggen: iemand die
nimmer een uitblinkende rol zou spe
len of in enige omgeving op de voor
grond zou treden En toch zou men on
gelijk hebben met deze conclusie te
trekken. Want deze man, hoe onbeteke
nend en gewoontjes hij ook leek, speel
de een invloedrijke rol in het lot van de
wereld. In een rijk waar de ratten
heersen was hij de koning der ratten.
Ook nu wachtte een ambassade op
zijn terugkeer. Maar hij had eerst nog
zaken te doen zaken waarvan de
ambassade offidieel niet op de hoogte
was. Zijn gezicht blonk bleek en scherp
in het maanlicht. Zijn smalle neus was
zeer licht gebogen. Zijn vader was een
Poolse joods geweest, een kleermakers
knecht.
Hij kwam aan de Seine, ging die
over, en betrad een van de beruchtste
buurten van Parijs. Hier hield hij stil
voor een groot, vervallen gebouw en
'begaf zich naar een appartement op de
vierde verdieping. Hij had nauwelijks
geklopt of de deur werd geopend door
Pachtbctalingen aan nieuwe verpachters
De normale gang van zaken ten aan-
zen van de betaling van de pachten is
deze. De pachters blijven hun pacht
som aan de oude verpachters betalen
tot op het moment van de passering
van de ruilverkavelingsakte. Op dat
moment wordt in opdracht van de
Plaatselijke Commissie voor elke pacht
overeenkomst een nieuw contract ge
maakt. De Plaatselijke Commissie voor
Ruilverkaveling „Texel" kon zich met
deze gang van zaken niet geheel vereni
gen in verband met de lange duur van
de ruilverkaveling op Texel. Daarom
werd al een aantal jaren geleden be
sloten, dat na de voorlopige toedeling
de pachters de pachtsom zouden gaan
betalen aan de nieuwe verpachters.
Achteraf blijkt dit geen gelukkig besluit
te zijn geweest. Niet iedereen heeft zich
nl. aan dit besluit van de Plaatselijke
Commissie gehouden en het gevolg is
geweest, dat een aantal pachters bleef
betalen aan de oude verpachters, terwijl
anderen aan de nieuwe verpachters be
taalden. Het zal duidelijk zijn, dat dit
in diverse gevallen tot moeilijkheden
heeft geleid.
De Plaatselijke Commissie hoopte,
dat het mogelijk zou zijn per 20 maart
1967 de nieuwe contracten te laten in
gaan. In verband met het feit, dat het
Plan van Toedeling nog niet officieel
kan worden vastgesteld, omdat de be
handeling van de bezwaarschriften niet
is beëindigd, bleek dit niet mogelijk te
zijn.
Donderdug 19 mei
Vogelwandeltocht
Zaterdag 21 mei
Oosterend, Gymnastiekvereniging Oosterend,
demonstratie in „Hoeve Hogezand" nabij
Oost. aanvang 8 uur.
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Woensdag 18 mei a.s. worden de moe
ders van Oudeschild en Den Burg verwacht:
Oudeschild van 13.00 - 13.30 uur; daarna Den
Burg tot 15.15 uur.
een vrouw, die blijkbaar zijn komst had
verwacht. Ze groette hem niet, maar
hielp hem om zijn overjas uit te trek
ken en ging hem vervolgens voor naar
de opzichtig gemeubelde zitkamer. Het
elektrische licht werd gedempt door een
vuile rose lampekap, en het verzachtte
zonder het pochtans te veranderen
het zonder veel zorg geschminkte
gezicht van het meisje. Het kon even
min het brede Mongoolse type van haar
uiterlijk wijzigen. Noch Olga Demiroffs
beroep, noch haar nationaliteit was van
twijfelachtige aard.
„Alles wel, kleintje?"
„Alles wel, Boris Ivanovitch".
Hij knikte en mompelde: „Ik geloof
niet dat ik gevolgd ben".
Maar er klonk bezorgdheid in zijn
stem. Hij ging naar het venster, trok
de gordijnen een eindje opzij en keek
behoedzaam naar buiten. Snel trok hij
zich terug.
„Er staan twee mannen op het
trottoir aan de overkant. Het komt me
voor Hij hield op en begon op zijn
nagels te bijten een gewoonte van
hem, als hij bang was.
Het Russische meisje schudde het
hoofd, langzaam en overtuigend.
„Ze stonden er al voordat jij kwam."
„Dat blijft hetzelfde; ik geloof dat ze
dit huis in de gaten houden".
„Mogelijk", gaf ze onverschillig toe.
„Maar dan
„Wat zou het? Zelfs als ze weten
dan zul jij het toch niet zijn die ze vol-
De Commissie is echter van oordeel,
dat het in velband met de hiervoor ge
noemde moeilijkheden noodzakelijk is,
dat met ingang van het nieuwe pacht-
jaar 20 maart 1966 tot 20 maart 1967
alle pachters gaan betalen aan de nieu
we verpachters. Betaling gebeurt dan
dus op basis van de nieuwe oppervlakte
en een pachtprijs, die door overleg tus
sen verpachters en pachters tot stand
komt. Het resultaat van dit overleg kan
worden vastgelegd op een eenvoudige
overeenkomst, die verkrijgbaar is bij de
Plaatselijke Commissie. Te zijner tijd
wordt deze overeenkomst vervangen
door een officieel contract.
De Commissie rekent er op, dat iedere
verpachter en pachter zich aan deze re
geling zal houden. Eventuele vragen
over deze regeling kunt U mondeling of
schriftelijk richten aan de secretaris
van de Plaatselijke Commissie, Wever
straat 49, Den Burg.
,.,.M.00„U£!D*d d.
DE OMBUDSMAN
Het idee van de CHU om in de ko
mende zittingsperiode van de raad te
ijveren voor een ombudsman (vertrou
wensman) voor gemeentelijke zaken is
toe te juichen. De vraag is of men op
het eiland iemand zal vinden, die boven
de partijen staat. Als men het oor te
luisteren legt, kan men constateren dat
er ontevredenheid heerst over het be
leid van de raad. Het gemeentebestuur
heeft onbelemmerd zoveel vanda
lisme kunnen plegen, dat de maat over
loopt. Veel van wat typisch Texels was,
is verdwenen.
Een sprekend voorbeeld daarvan is
het monsterlijke bankgebouw, dat op
de Groeneplaats is verrezen op het top
punt za) vrees ik over enkele ja
ren te zien zijn als op de plaats van het
Raaksie een soort Vroom en Dreesmann
staat, wat men het raadhuis noemt. Het
wordt tijd, dat er mensen in de raad ko
men die het tegen dit beleid durven
opnemen; die zich niet onder de tafel
laten praten.
Natuurlijk zijn er ook goede dingen
tot stand gebracht, maar die liggen op
een geheel ander vlak.
S. Keijser Rzn.
COMMENTAAR
Wij kunnen ons de verontwaardiging
van de heer Keijser wel voorstellen,
maar we geloven, dat hij zich minder
krachtig zou uitdrukken, als hij in de
gelegenheid zou zijn eens van nabij te
zien hoe bepaalde plann.cn, die hij als
gen als je weggaat".
Een wreed glimlachje vertrok zijn
lippen.
„Neen", gaf hij toe, „dat is waar".
Hij dacht enige ogenblikken na en
begon dan: „Die verwenste Amerikaan!
Hij kan toch evengoed ais ieder ander
op zichzelf passen".
„Dat zou ik ook denken".
Hij giig weer naar het raam.
„Ongemakkelijke klanten", mompelde
hij met een onderdrukt lachje. „Welbe
kend bij de politie, vrees ik Nu, ik
wens broeder apache een goede vangst"
Alga Demiroff schudde het hoofd.
„Als die Amerikaans is zoals men be
weert, zullen er meer dan twee laffe
apachen nodig zijn om hem de baas te
worden". Ze hield op. „Ik vraag me af."
„Nu?"
„Niets. Er is vanavond tweemaal een
man door de straat gekomen een
man met wit haar".
„Wat zou dat?"
„Dat zal ik je zeggen. Toen hij vooibij
die twee kerels kwam, liet hij zijn
handschoen vallen. Een van hen raapte
die op en gaf hem terug. Een afge
zaagde truc".
„Je bedoelt dat die man met het
witte haar hun baas is?"
„Ja, zo iets".
De Rus keek verontrust en niet op
zijn gemak.
„Je weet zeker dat het pakje veilig
is? Is er niet te veel mee gesjouwd? Er
is te veel gepraatveel te veel ge
praat".
Weer beet hij op zijn nagels.
„Oordeel zelf".
Ze boog zich over de haard, morrelde
in de kolen. Onderuit, tussen proppen
-krantenpapier, haalde ze een langwer-
vandalistisch kenmerk, tot stand komen.
Wij weten dat het gemeentebestuur er
voor ijvert zoveel mogelijk van wat ty
pisch Texels is, te behouden. Dat het
daarin niet altijd slaagt, is meer een
gevolg van dwang door omstandigheden
dan door onwil. De Texelaars zelf zijn
in deze vaak inconsequent. Zij zijn te
gen aantasting van het landschap, zijn
vaak tegen moderne bouw die niet in de
omgeving harmonieert, maar zodra als
gevolg van de beschermende maatrege
len het directe eigenbelang wordt ge
raakt, schreeuwt men moord en brand.
Dit is menselijk. Het Texelse idealisme
begint pas daar, waar het eigenbelang
eindigt. Nooit zullen raad en B. en W.
er in slagen een beleid te voeren, waar
mee ieder het eens is, ook niet bij de
meest ingrijpende verschuivingen tij
dens de komende verkiezingen. Veel
meer begrip zou er zijn voor de moei
lijkheden waarvoor onze plaatselijke
bestuurderen staan, als men er in zou
slagen het publiek beter voor te lichten.
Maar dat is onmogelijk omdat het pu
bliek geen interesse toont. Dat laatste
wordt tijdens iedere raadsvergadering
bewezen; belangstellenden zijn daar
praktisch nooit, tenzij het eigenbelang
van de betrokkene onderwerp van ge
sprek is. De politieke forumavonden
trekken zeer weinig bezoekers en ook
de jeugd interesseert het politieke wel
en wee geen zier, getuige het mislukte
initiatief om te komen tot een jeugd-
gemeenteraad. Het gevolg is dat men
niet op de hoogte is en geneigd is ge
loof te hechten aan de in toenemende
mate circulerende geruchten, als zou het
gemeentebestuur een clubje misdadig
samenzwerende lieden zijn, en de raad
een stelletje sukkels, die dat niet in de
gaten hebben. Het zou beter zijn te in
formeren, alvorens mee te schreeuwen
in het koor van ontevredenen. Waar
mee wij niet willen zeggen dat onze
plaatselijke overheid onfeilbaar is en
dat men op hun beslissingen niet kri
tisch mag reageren. Red.
HOOG WATER
Hoog water ter rede van Oudeschild
17 mei 6.11 en 18 41; 18 mei 7 02 en 19.27;
19 mei 7.47 en 20.08; 20 mei 8.30 en 20 47;
21 mei 9.10 en 21.27.
Aan het strand ongeveer een uur eerder
hoog water.
Voor de vogelwandeltocht, die door
,/Het Gouden Boltje" in samenwerking
met de Noordhollandse Wandelsport-
ibond op donderdag 19 mei (Hemel
vaartsdag) wordt gehouden, bestaat
goede belangstelling. Zeer vele wandel-
lustigen komen van de overkant. Onder
andere heeft de bekende vereniging
„Voorwaarts" uit Landsmeer met 100
personen ingeschreven. Men verzocht
ons er met nadruk op te wijzen dat de
wandelaars links van de weg moeten
lopen. Voor de wandeltocht zijn de na
volgende routes vastgesteld
Route 10 km.:
Hotel „De Zwaan" la Molenstraat
tot oranje knipperlicht ra langs ga
rage „Kaczor" over de Pontweg heen
(voorzichtig) rd langs het Boysveld
weg volgen langs Immetjeshoeve 2e
weg rechts in U loopt dan tegen
„Atalanta" aan hier la naar de
Staatsbossen een klein stukje Rozen-
dijk dan le bospad rechts in steeds
rd tot waar uit het bos komende het
rijwielpad sterk naar links afbuigt
links weiland en rechts bollenveld
hier gaan we rechtdoor nu heeft U
deze weg loopt dood op de Ploeglander-
weg hier ra tot viersprong hier
ra langs oude bunkers uit het bos
gekomen doorlopen tot Waddenparel
etc. rr de Grensweg op, langs camp
ings „Van der Vliet" en „Van der Berg"
op het einde van deze weg ra tot het
Smitsweggetje dat is de le weg
links dit weggetje uitlopen tot „De
Top" hier ra en dan na een paar
honderd meter la tot aan Driehuizen
op deze viersprong la langs hoeve
„Irene" bij schrikhek ra langs Boys
veld over de Pontweg (voorzichtig)
langs „Kaczor" meteen la over de
Beatrixlaan tot de le viersprong Holle-
walsweg dat is: ra volgen tot West
straat Weststraat ra naar hotel
„De Zwaan" in de Zwaanstraat
Eindpunt.
pig pakje, eveneens in krantenpapier
gepakt, te voorschijn en gaf het aan de
man.
„Schitterend bedacht", zei hij met een
goedkeurend knikje.
De kamer is tweemaal doorzocht.
Zelfs de matras van mijn bed hebben ze
opengesneden".
„Het is zoals ik zei", mompelde hij.
„Er is te veel gekletst. Dat gesjacher
over de prijs was helemaal verkeerd".
Hij had het papier losgemaakt. Bin
nen in bevond zich een klein pakje in
bruin papier. Ook dit opende hij, keek
de inhoud na en pakte het vlug weer
in. Op hetzelfde ogenblik klonk scherp
een elektrische schel.
„De Amerikaan is punctueel", zei
Olga, met een blik op de klok.
Ze verliet de kamer. Een ogenblik
later kwam ze weer binnen met een
vreemdeling, een grote, breedgeschou
derde man, wiens overzeese afkomst
duidelijk merkbaar was. Zijn scherpe
blik ging van de een naar de ander.
„Mr. Krassnine7" vroeg hij beleefd.
„Die ben ik", zei Boris. „Ik moet ex
cuus vragen voor voor het weinige
comfort hier. Maar de zaak moet abso-
tuut geheim blijven. Het mag niet be
kend worden dat ik met deze zaak iets
te maken heb".
„O, zo", zei de Amerikaans beleefd.
„U heeft mij op uw erewoord beloofd,
niet waar, dat over deze transactie niets
gepubliceerd zal worden? Dat is een van
de voorwaarden van de verkoop".
De Amerikaans knikte.
„Daarover zijn we het al eens", zei hij
onverschillig.
„Wilt u mij nu misschien de voor
werpen eens laten zien?"
„U heeft het geld bij u, in bank-
INGEKOMEN PERSONEN
Petrus J. H. Horsten, van Dordrecht,
Draai 1 naar De Koog, Kamerstraat 23;
Adrianus J. G. Smit, van Rotterdam, a/b
Hr. Ms Karei Doorman, naar Den Burg,
Wilhelminalaan 84; Gerrit van Kranen
burg met gezin van Deil, Bulkstr. 24,
naar De Koog, Dorpsstraat 4; Joanna A.
Dubelaar, van Loenen, Nigtevechtseweg
46 naar De Koog, Badweg 2; Mebius M.
Huitema met gezin, van Wonseradeel,
Gaast Meerweg 2 naar O 154; Gerrad
A. Bakker, van Echteld, Bredesteeg 13
naar B 185a; Trijntje van Steinvoorn,
van Hengelo, Leurinkplantsoen 17 naar
Oosterend, Peperstraat 30; Frederik J.
van Dillen, van Utrecht, Bataviastraat
46bis naar Den Burg, Groeneplaats 12;
Comelis van Engelenburg, van Wees-
perkarspel, Kostverlorenstraat 263 naar
H 131; Francina J. van de Ham wv.
Reehorst, van Muiden, Weesperstraat 71
naar B 120; Cornelis P. van IJsseldijk
met gezin, van Rotterdam, Mijdrecht-
straat 15 naar K 68b
VERTROKKEN PERSONEN
Johan Chr. Avenarius, van Den Burg,
Wilhelminalaan 12 naar Breda, Roland
Holststraat 36; Cornelia v.d. Zee, van
Oosterend, Peperstraat 30 naar Haar
lem, Schouwtjeslaan 16; Gerrit J. v.d.
Heiden, van O 154 naar Brakel, Poede-
roijen, Maasdijk 82; Pieter H. v.d. Hei
den met gezin, van O 154 naar Valburg,
Oo9terhoutsestraat 4; Winston v.d.
Kerkhof van Den Burg, Kogerstraat 11
naar Alkmaar, Rhijnvis Feithlaan 114;
Johannes M. Rommer, van De Koog,
Ruijslaan 6 naar Amsterdam, a.b.
„Pollux".
KONINGIN DANKT HOBBYCLUB
OUDESCHILD De voorzitster van
de handwerk- en hobbyclub Athena"
te Oudeschild ontving van de particu
lier secretaresse van H.M de Koningin
een brief, waarin hartelijk wordt ge
dankt voor het geborduurde tafelkleed
met vingerdoekjes en het scheepsmodel,
dat de )eden van de club tijdens het
défilé te Soestdijk aan de jarige konin
gin hebben overhandigd.
Route 20 km.:
Hotel ,/De Zwaan" Zwaanstraat la
Molenstraat bij het oranje knipper
licht ra langs garage „Kaczor"
over de Pontweg (voorzichtig!) rd
langs Boysveld weg volgen langs
Immetjeshoeve 2e weg rechts in
op het einde van deze weg loopt U tegen
„Atalanta" aan hier gaat U la naar
Staatsbossen rd bij het le bospad ra
steeds rd tot waar het fietspad sterk
naar links afbuigt hier echter rd
links is dan weiland en rechts bollen
veld wanneer U dan weer in het bos
bent, loopt de weg dood tegen de Ploeg-
landerweg hier ra op de vier
sprong la richting Texels museum
over open stukje hei aan de andere
kant van dit stukje hei staat een wit
gekalkt huis, hier gaat U rechtdoor (dus
niet links aÜ op het einde van deze
weg la na een klein stukje links ge
lopen te hebben, ziet U rechts weer een
bospad dat uitkomt bij een rustbank
vanaf hier tot paal 16 wordt U de weg
gewezen door leden van de „St. Jeroen-
groep" bij paal 16 la naar paal 15
hier gaat U van het strand af en loopt
over de verharde weg tot het rijwielpad
dit rijwielpad volgen tot de bosrand
bij „Bos en Duin" voor „Bos en
Duin" langs naar de Westen op het
einde van deze weg staat een ANWB-
richtingwijzer richting Den Burg op
langs „St. Jozef" bij „Op Ruimte"
ra 'bij de le viersprong buurtschap
Driehuizen la langs de hoeve „Irene"
doorlopen tot schrikhek hier ra langs
Texelse Boys-veld op de Pontweg
langs garage „Kaczor" la Beatrix
laan bij viersprong rechts de Holle-
walsweg op door de Weststraat ra
meteen schuin links hotel „De
Zwaan" Eindpunt.
papier?"
„Ja", antwoordde de ander.
Hij maakte evenwel geen aanstalten
het te bewijzen Na enige aarzeling
wees Krassnini naar het pakje op de
tafel.
De Amerikaan nam het op en maakte
het papier los De inhoud hield hij on
der een kleine elektrische lamp en on
derwierp alles aan een nauwkeurig on
derzoek. Voldaan haalde hij een dikke
lederen portefeuille uit zijn zak en nam
er een pak bankbiljetten uit. Deze over
handigde hij aan de Rus, die ze zorg
vuldig natelde.
„In orde?"
„Dank u, mijnheer. Het is volkomen
in orde."
„Zo! zei de ander. Hij stak het bruin
papieren zakje onverschillig in zijn zak.
Hij maakte een buiging voor Olga.
„Goedenavond, mademoiselle. Goeden
avond, mr. Krassnine."
Hij vertrok en sloot de deur achter
zich. De ogen van de beide mensen in
de kamer ontmoetten elkaar. De man
streek met de tong lang zijn droge lip
pen.
„Het zal me verwonderen of hij ooit
in zijn hotel aankomt," mompelde hij.
Door hetzelfde gevoel gedreven wend
den zij zich beiden naar het raam. Zij
waren nog juist bijtijds om te zien, dat
de Amerikaan de straat op stapte. Hij
sloeg linksaf en liep met grote passen
weg, zonder om te zien. Twee schadu
wen kwamen uit een portiek te voor
schijn en volgden hem onhoorbaar. Ver
volgers en vervolgde verdwenen in het
duister. Olga Demiroff begon te spreken.
(wordt vervolgd)
'"•""«'"wjiBaiuilgjl
COPYRIGHT STUDIO AVAN
4. Met een knal vloog Platvink-Jantje's
voordeur in het slot, maar brigadier
Piet liet zich hierdoor niet weerhouden.
„Doe open!! In naam der wet!" brulde
hij. De deur bleef echter potdicht, en
toen deed Piet wat geoefende agenten
in zulke gevallen altijd doen: hij spande
sijn spieren en wierp zich een-, twee-,
driemaal tegen het houtwerk. De derde
maal versplinterde de eiken planken
onder zijn geweld en hij was binnen.
Een kleine kamer was echter alles wat
hij zag. Flarden van gordijnen hingen
voor het vuile raam en aan de wrakke
meubels in het vertrekje was zelfs voor
een handelaar in tiendehands ongere
gelde goederen nog geen eer te behalen.
In de hoek stond een grote, houten
kist
„Kom onmiddellijk te voorschijn,
schurk!" riep de brigges in het naar
geestige, lege vertrekje. Eilaas, niemand
kwam.
Onthutst keek de brigadier rond. Hoe
kon dat nu? Hij had toch duidelijk ge
zien, dat de kleine Japanner dit huisje
binnengetrokken was!
„Het kan niet! Het kan gewoon niet!"
tierde hij woest. „Er zijn hier geen kas
ten en er is hier al evenmin een tweede
uitgang! Alle wanden zijn kaal!"
De brigges wist dus 'blijkbaar héél
goed, dat boeven meestal ontsnappen
door geheime gangen, die in wandkas
ten verborgen zitten. „Wacht 'es", mom
pelde hij toen. „Misschien zitten ze in
die kist".
Met een snelle ruk opende hij het
deksel van de grote kist, doch die was
zo leeg als een portemonnee na de ker
mis
„Zoekt U ietse meneer de agent?"
teemde toen plotseling de stem van
Ranzige Rinus, die met zijn zoontje
Slonzige Sjakie binnen was gekomen
om eens poolshoogte te nemen.
„Ik zoek een boef, die zojuist een
kleine Oosterling hier naar binnen heeft
getrokken", knarsetandde de brigges.
„Weet jij daar misschien meer van?"
„Hoe ken U dét nou van mijn denke",
antwoordde Rinus klagend. „Dit huissie
staat ommers al jare leeg! Niewaar,
Sjakie?"
„Pappie heb gelijk", beaamde Sjakie..
