top
form
Ha,
dat moet
u vaker
doen:
Slagroom
erop
Stand van de gewassen sterk
verbeterd
meubelen
BRIGADIER PIET EN DE SPORTCOMPUTER
KLERCQ's
LANDBOUW en VEETEELT
uitsluitend
verkrijgbaar
bij
Vaak doen dit seizoen: aardbeien met slagroom.
rubriek voor omi.-r
De regen, die op het moment, dat ik
deze regels schrijf op de ruiten klettert,
zal voor weinig landbouwers en vee
houders op ons eiland welkom zijn. In
een periode van nog geen twee weken is
op ons eiland een hoeveelheid regen
gevallen, die varieert van 75 tot 90 mm.
Voor deze periode van het jaar een
b^jna ongekende hoeveelheid. En het is
dan ook geen wonder, dat de agrariërs
in gelijke mate als de gasten op ons
eiland uitzien naar droog en zonnig
weer.
Intussen kunnen we wel vaststellen,
dat vooral de eerste regen van twee
weken geleden enorm veel goed heeft
gedaan. Er zat op dat moment een flin
ke hoeveelheid warmte in de grond, ter
wijl de eerste dagen na die regen ook
gunstig waren De aanblik van ons
eiland is daardoor in een paar weken
sterk ten goede veranderd.
Ook dit jaar zien we weer een voor
sprong voor de bedrijven met de goede
zandgronden. Dit hebben we ook in 1964
en 1965 meegemaakt, vooral door het
feit, dat deze beide jaren natte zomers
geven. Dit jaar is de betere stand van
de gewassen op de lichtere gronden
vooral een gevolg van de natte winter
en de eerste voorjaarsmaanden. Als ge
volg van de slechte structuur van de
zwaardere gronden vond het zaaien te
laat plaats en ontbraken bovendien de
voorwaarden voor een vlotte opkomst.
Als geheel mindere stand
Hoewel er dus aanleiding is de si
tuatie op de landbouwbedrijven roos
kleuriger in te zien dan een paar weken
geleden menen we toch, dat in ieder
geval als geheel geen topjaar kan wor
den verwacht. Daarvoor zijn er te veel
mankementen-
Naast zeer goede graangewassen vin
den we op veel plaatsen percelen, die
een opbrengst van hoogstens 75°/o van
normaal zullen geven.
Er zijn een aantal percelen zeer goede
suikerbieten, maar een nog groter ge
deelte als bij de granen geeft een ma
tige tot slechte stand te zien. Het zou
ons niet verwonderen als de opbrengst
van de suikerbieten dit jaar gemiddeld
wel 10 ton lager zal komen te liggen als
in 1964 en 1965. De oorzaken zijn: late
zaai, 'stuifschade, slechte opkomst en
schade door een sterke onkruidbezet
ting.
De aardappelen staan er vooral op de
lichtere gronden goed voor. Op de zwa
re grond is de groei te laat op gang ge
komen en dit kan speciaal voor de poot-
goedteelt de opbrengst flink drukken.
Het zal dit jaar nog meer dan anders
zaak zijn om verder de uiterste zorg
aan dit gewas te geven, omdat het er
naar uitziet, dat de prijzen gunstig zul
len zijn.
We hebben de indruk, dat de stand
van het stoppelknollenzaad over het
algemeen goed is. Een voorspelling is
voor dit gewas echter moeilijk, omdat
vooral de laatste zes weken voor de zet
ting en groei van het zaad zeer belang
rijk zijn.
Grasland als herschapen
Als er ergens sprake is van een ge
daanteverwisseling, dan is dit bij het
grasland. De dorre kleur van twee we
ken geleden is, vooral als dit gestimu
leerd is door op tijd gegeven stikstof,
veranderd in fris groen. Voor de zo
veelste maal ervaren we, dat een eerste
voorwaarde voor een vlotte groei van
het grasland voldoende water is.
Zo'n ervaring drukt ons nog weer
eens met de neus op het feit, dat het
maken van een zgn. weideplan in het
voorjaar voor een iets langere periode
een zeer moeilijke, om niet te zeggen
onmogelijke, zaak is. Als er ergens
sprake is van invloed van droogte, zon
en regen, dan is dit op het grasland.
Intussen zijn we wel van mening, dat
het nodig is op een bepaald moment de
stand van zaken op te nemen en al naar
gelang van de uitkomst daarvan een
plan op korte termijn te maken.
Op veel bedrijven is de hooivoorraad
nog bedroevend klein. Er zal daarom in
de eerstvolgende maanden nog zeer veel
wintervoeder gewonnen moeten wor
den. Voorlopig kan dit nog hooi zijn.
Zoals de omstandigheden op dit mo
ment zijn moet het bij een normale
veebezetting mogelijk zijn een aantal
percelen leeg te maken voor de win
ning van hooi, eventueel later voor
kuilgras.
De stikstofgift is in deze maanden in
het algemeen lager dan het voorjaar.
We menen, dat de veehouders, die zien
aankomen, dat het moeite zal kosten om
WONINGINRICHTING N.V.
Spoorstraat 30 - Oen Helder
officieel TOP-FORM adviseur
voldoende wintervoeder te krijgen, niet
moeten schromen om desnoods 400 kg.
en in gevallen waar de natuurlijke
vruchtbaarheid matig is 500 kg. kalk-
ammon per ha. te geven. De kilogram
men eiwit en zetmeelwaarde, die U via
de stikstof in het vak of de kuil kunt
krijgen zijn nog altijd veel goedkoper
dan die de leverancier van krachtvoer
U thuis bezorgt.
Benut de goede kansen, die op het
moment zeker aanwezig zijn.
DINGEN, DIE DE AANDACHT
VRAGEN
Weer de stekels
In een gesprek met een vrouwelijke
lezer van de Texelse Courant vertelde
deze mij, dat ze ook vrij regelmatig
deze rubriek las en het meermalen „in
teressant" vond. Hoewel ik meen, dat
wantrouwendheid niet mijn grootste
ondeugd is, ben je in zo'n geval toch
geneigd om te denken, dat het niet meer
dan wat over de kuifstrijkerij is. Het
bleek me echter, dat dit hier niet het
geval was. Deze vrouw had kennelijk
kennis genomen van bepaalde zaken,
die door o.g. naar voren worden ge
bracht in deze rubriek.
Van één opmerking, die ze maakte
ben ik wat geschrokken. Dat was deze:
„U geeft de boeren ook wel eens op de
kop."
Nu ben ik er van overtuigd, dat er in
deze rubriek wel eens artikelen met een
licht kritische inslag te vinden zijn.
Vooral als het zaken 'betreft, die al
meermalen naar voren zijn gebracht,
is er het gevaar, dat er eens wat ge
ïrriteerdheid tussen de regels is te le
zen. Ik zou me kunnen voorstellen, dat
bepaalde lezers dit gevoeld hebben in
de artikeltjes over fouten bij de vrucht-
wisseling.
Dit gevaar is er ook bij het onder
werp, dat ik nu weer naar voren breng,
nl.: de stekels. In een vorig episteltje
merkte ik op, dat de laatste nog niet
van het eiland verdwenen is. Over die
laatste zou ik me ook niet druk gaan
maken. Maar het feit, dat er op het
moment op veel percelen weer massa's
staan is voor mij voldoende aanleiding
om nog eens op de noodzaak van be
strijding van dit onkruid te wijzen.
En de achtergrond is zeer beslist niet,
dat ik er plezier in heb om de agrari
sche lezers „op de kop" te geven. Die
achtergrond is veel meer deze. In de
komende weken mag ik weer heel wat
boeren en boerinnen van „de overkant"
in excursieverband over het eiland lei
den. En ik heb er gruwelijk de pé in als
op veel plaatsen de stekels als minder
eervolle naamkaartjes prijken.
Natuurlijk is dit niet het belangrijk
ste. Dat is vooral het feit, dat U door de
stekels niet te bestrijden de opbrengst
van het grasland benadeelt. Op een
plaats, waar een stekel groeit, kan geen
gras staan en als het bossen stekels be
treft, gaat er veel gras verloren.
In diverse gevallen is het groeista-
dium al zo ver gevorderd, dat er maar
één mogelijkheid meer is nl.: de zeis er
in. In andere gevallen is bestrijding
met chemische middelen veel effectie
ver, omdat U dan een goede kans maakt
er voor langere tijd af te zijn. Maar hoe
U het ook doet, laat het in iedere geval
niet „slieren."
Verbetering van het grasland
Sinds een aantal jaren is de maand
juli op ons eiland de tijd, waarin ge
werkt wordt aan verbetering van het
grasland. Daar binnenkort die periode
weer aanbreekt willen we er enkele
dingen van zeggen.
De aanleiding om tot verbetering
over te gaan kan verschillende redenen
hebben. Een belangrijke reden is altijd
geweest de samenstelling van de gras
mat. Deze kan zo zijn, dat de opbrengst
te wensen overlaat en in veel gevallen
ook, dat het gras door het vee slecht
wordt afgeweid Voor dit laatste heeft
men vooral oog gekregen door het werk
van de ruilverkaveling, waardoor men
in veel gevallen de mogelijkheid kreeg
om op een zelfde perceel oud en nieuw
grasland met elkaar te vergelijken.
Een tweede reden kan zijn de onge
lijke ligging van een perceel. Weliswaar
is er in dit opzicht op ons eiland door
het werk van de ruilverkaveling heel
wat verbeterd, maar het is zeker nog
niet zo, dat er in dat opzicht niets meer
te doen is. Door het land „zwart" te
maken kan met een lichte egalisatie,
waarvoor op het moment uitstekende
werktuigen aanwezig zijn, veel worden
verbeterd. Ook het feit, dat er plaatse
lijk zgn. nazakkingen ontstaan op plaat
sen, waar sloten gedempt zijn kan tot
gevolg hebben, dat de ligging te wen
sen overlaat.
Een derde reden kan zijn, dat de be
werking moeilijkheden geeft door een
minder goede ligging van greppels en
slootjes. Ook op dit terrein heeft de
ruilverkaveling veel verbeterd, maar
hier en daar komen we ook nu nog zeer
hinderlijke dwarsgreppels en scheve
greppels tegen Ook hier kan het
„zwart" maken van de percelen en het
toepassen van een egalisatie veel verbe
teren.
Wij zijn van mening, dat de periode
van 15 juli tot emd augustus een zeer
geschikte tijd is om dit werk uit te voe
ren. In het algemeen is de grond vol
doende droog om het werk zonder
schade te doen en inzaai van grasland
in de tweede helft van augustus geeft
een maximale kans van slagen. Dit mis
lukt vrijwel nooit. Er valt in deze tijd
meestal voldoende regen om een goede
aanslag te waarborgen, terwijl ook de
temperatuur hoog genoeg is om een
vlotte groei te verzekeren.
Als U op Uw bedrijf percelen hebt,
die om één van de genoemde redenen
met aan Uw verlangen voldoen en U
kunt de percelen missen, dan is het zaak
om serieus aan verbetering van het
grasland door deze radicale ingreep te
denken.
13. „Wel wel!" riep Platvink-Jantje blij
verrast „Daar hebbe we zowaar me
vrind Verhole! Leuk, dat je me 'es komt
opzoeke! Kom binnen en gebruik een
bakkie thee!! Franse Sjarl is er ook en
die zal het beslist op pnjs stelle een
makker uit vroeger dage weer te zien!"
Voor de lezers, die het niet weten, zij
hier gezegd, dat smid je Verholen in een
vroegere bestaansperiode van zijn leven
reeds enkele malen te maken had genad
met de schavuiten Jantje en Sjarl. Maar
de brigadier wist dat niet en keek dus
Verholen argwanend aan.
„Nou nou.snoof hij minachtend.
„Fijne kennissen hou jij er op na, Ver
holen! Ze zijn stuk voor stuk goed voor
tien jaar gevangenisstraf!"
„Nou mot je ophouwe!" zei Platvink-
Jantje verontwaardigd. „In me kwali
teit van ordelievend burgert bied ik
jullie een bakkie thee an en wat krijg
ik? Scheldwoorde en stank voor dank!"
De schavuit zag zowaar de kans los te
barsten in een overtuigend en aandoen
lijk gesnik en wandelde met gebogen
hoofd het morsige vertrekje binnen,
waar hij met de theeboel begon te red
deren. Franse Sjarl zat daar ook, ijverig
bezig piepers te jassen. Alles zag er dus
vredig genoeg uit. Maar brigadier Piet
liet zich niet beetnemen. „Waar is
die kleine oosterling, die jullie straks
naar binnentrokken?" vroeg hij bars.
Dat was blijkbaar teveel voor de
schurken, want ze lieten zowel de thee-
poi als de teil met aardappelen uit hun
handen vallen. Péts.daar ging alles
tegen de grond. „Dét gaat te ver!" zei
den ze „We komen thuis van het bood
schappen doen en vinden onze deur aan
spaanders gehakt! Buurman Ranzige Ri-
nus vertelt ons. dat een agent dat heeft
gedaan. Dezelfde waarschijnlijk, die nu
voor ons staat! En dan zal diezelfde
agent ons er ook nog eventjes van
beschuldigen, dat we een oosterling we
derrechtelijk naar binnen getrokken
hebben! Een schandaal!!"
En met trots opgeheven hoofden wan
delden de heren verongelijkt het ver
trekje uit
HET GEHEIM VAN
Joor A9aiha Christie DE BLAUWE TREIN
11. „Zover ik me herinner was ze een
mooi meisje," mompelde Lady Tamplin,
haar eigen gedachtengang vervolgend,
„rustig, nooit verlangend zichzelf op de
voorgrond te dringen, geen schoonheid
en een die de mannen met rust liet."
„Dus niet gevaarlijk voor Chubby,"
zei Lenox.
Lady Tamplin keek haar verontwaar
digd aan. „Chubby zou nooit begon
ze.
„Neen," zei Lenox, „dat geloof ik ook
niet; hij heeft er maar al te goed kijk
op waar wat te halen valt."
„Liefje," merkte Lady Tamplin op,
„je hebt zo'n ruwe manier om de dingen
voor te stellen."
„Spijt me," zei Lenox.
Lady Tamplin gmg naar binnen en
schreef zonder enige inspanning vier,
zijdjes vol.
Katherine ontving de brief op de
morgen van haar aankomst in Londen.
Of ze tussen de regels door las of niet
doet er thans niet toe. Ze deed de brief
in haar tas en ging naar de advocaten
van mrs. Harfield.
Hoewel de firmant, met wie ze sprak
het haar sterk afraadde, deelde ze hem
mee dat ze van plan was een bedrag te
bestemmen voor mrs. Harfield en daar
na liep ze, met het prettige gevoel dat
ze zoveel geld kon uitgeven als ze wilde
en voor de toekomst plannen kon ma
ken, door de straten van Londen.
Haar eerste gang was naar de zaak
van een bekende kleermaker.
„Ik zou," sprak ze met een zekere
naïviteit tot de bejaarde Franse dame
die haar ontving, „me geheel aan uw
handen willen toevertrouwen. Ik ben
mijn gehele leven heel arm geweest en
weet niets van kleren af, maar ik bezit
nu wat geld en zou werkelijk goed ge
kleed willen gaan,"
De Frangaise was opgetogen. Ze be
keek Katherine met scherpe, heldere
oogjes. „Ja, ja," zei ze, „het zal een
genoegen zijn u te kleden. Mademoiselle
iheeft een zeer goed figuur; eenvoudige
lijnen zullen haar het beste staan. Ze is
bovendien trés anglaise. Sommige men
sen zouden beledigd zijn dat te horen,
maar mademoiselle niet. Une belle An
glaise, dat is de mooiste stijl."
Het was een heerlijke morgen. Mar-
celle, Clothilde en Virginie zweefden
voorbij Kathennes ogen zoals alleen
mannequins dat kunnen. De Frangaise
stond naast Katherine en maakte noti
ties in een boekje.
„Een uitstekende keur, mademoiselle.
Mademoiselle heeft een zeer goede
smaak. Ja, heus. Als mademoiselle, zo
als ik vermoed, deze winter naar de
Riviera gaat, kan ze niet beter doen dan
die toiletjes meenemen,"
„Laat u me dat avondtoilet nog eens
zien," zei Katherine, „dat mauve be
doel ik."
Virginie verscheen, langzaam rond
draaiend.
„Dat is het mooiste," zei Katherine,
terwijl ze naar de fijne schakeringen
van mauve en grijs en blauw keek. „Hoe
noemt u dat?"
„Soupir d'automne, ja, ja, dat is pre
cies het toiletje voor mademoiselle."
Wat lag er in die woorden dat Kathe
rine weer te binnen schoot, met een
vreemd en droef gevoel, toen ze de win
kel verlaten had?
Soupir d'automne. Ja, het was herfst
voor haar, die nimmer lente of zomer
gekend had. Ze had iets verloren dat ze
nooit terug zou kunnen krijgen. De
jaren van dienstbaarheid in St. Mary
Mead, waarin haar leven was voorbij
gegaan
Ze haalde uit haar tasje de briei, die
ze die morgen van Lady Tamplin ont
vangen had. Katherine had een goed
verstand. Ze doorzag Lady Tamplins
plotseling bewijs van belangstelling
voor een lang vergeten nicht zeer goed
en verwonderde zidh er niet over. Lady
Tamplin verlangde zo naar het gezel
schap van haar dierbare nicht om het
voordeel en niet om het genoegen. Maar
waarom ook niet? Beide partijen zouden
ervan profiteren.
„Ik ga," zei Katherine
Ze liep Piccadilly af en ging naar
Cooks reisbureau om de reis meteen te
regelen. Ze moest een paar minuten
wadhten. De man met wie de bediende
bezig was, ging ook naar de Riviera.
Iedereen ging blijkbaar daarheen. Goed,
voor de eerste keer in haar leven zou
ook zij doen wat iedereen deed.
De man vóór haar wendde zich plot
seling om en zij nam zijn plaats in. Ze
COPYRIGHT STUDIO AVAN:
had nog nooit in zo'n moeilijk parket
gezeten als nu, en er hadden zich on
verwachte factoren voorgedaan, waar
mee hij geen weg wist.
In gedachten verzonken liep hij voort.
Hij zag verschillende wegen die hij kon
inslaan, één in het bijzonder. Zo hij
daarvoor terugschrok, was het toch
slechts een ogenblik. Bijzondere geval
len vereisten bijzondere middelen. Een
strijd tussen Derek Kettering en Rufus
van Aldin kon slechts op één manier
eindigen. Derek verwenste in zijn hart
het geld en de kradht van het geld. Toen
hij voorbij het kantoor van Cook kwam,
hield hij zijn pas wat in. Toch liep hij
door, om nogmaals over de zaak na te
denken. Eindelijk keerde hij zich om en
liep terug. Nu ging hen Cook niet voor
bij, maar stapte naar binnen. Het kan
toor was betrekkelijk leeg en hij werd
dadelijk geholpen.
„Ik wil de volgende week naar Nice.
Hoe kan ik het beste reizen?"
„Welke dag, mijnheer?"
„De veertiende. Wat is de beste
trein?"
„Wel, de beste trein is natuurlijk de
z.g. blauwe trein. U vermijdt dan de
vervelende douane te Calais."
Derek knikte Hij wist dat alles
allang,
„De veertiende," mompelde de be
diende. „Dat is nogal gauw De blauwe
trein is bijna geheel bezet."
,Ziet u eens na of er nog een coupé
vrij is," zei Derek. Zo niet Hij liet
de zin onvoltooid, er speelde een
eigenaardige glimlach om zijn lippen.
De bediende ging even weg en kwam
spoedig terug, „Het is in orde, mijnheer;
nog drie plaatsen open. Ik zal er een
voor u noteren Hoe is uw naam?"
.Pavett," zei Derek. Hij gaf het adres
van zijn kamers in Jermyn Street.
De bediende knikte, schreef het op,
wenste Derek beleefd goedemorgen en
wijdde zijn aandacht aan de volgende
klant.
„Ik wilde naar Nice de veertiende.
Is er niet een trein, die de blauwe trein
heet?"
Derek keek verrast om.
Toeval een eigenaardig toeval. Hij
herinnerde zich zijn eigen woorden te
gen Mirelle: „Een dame met grijze ogen.
Ik denk niet dat ik haar ooit weer zal
zien." Maar nu zag hij haar weer, en
wat nog vreemder was, ze wilde naar de
Riviera reizen op dezelfde dag als hij.
(Wordt vervolgd)
zei tot de bediende wat ze verlangde,
maar tegelijkertijd was haar geest bezig
met iets anders. Het gelaat van die
man kwam haar vaag bekend voor.
Waar had ze hem eerder gezien? Plotse
ling schoot het haar te binnen. Het was
in Savoy, op de gang voor haar kamer,
die morgen Ze was tegen hem aange
lopen. Een vreemd toeval dat ze hem
twee keer op dezelfde dag tegenkwam.
Ze keek over haar schouder, een beetje
onaangenaam, ze wist zelf niet waar
door. De man stond in de deur en keek
ook naar haar om. Een koude huivering
ging door Katherine; ze had een vreemd
voorgevoel van een tragedie, van een
naderend onheil
Toen schudde ze met haar gewoon op
timisme die indruk van ziöh af en luis
terde met alle aandacht naar wat de
bediende haar vertelde.
HOOFDSTUK IX
De weigering van een aanbod
Toen Derek Mirelles flat verlaten had
gevoelde hij behoefte aan koelte. Hij
