De Vlessings hebben Texel verlaten Roemruchte zakenlieden nu eigenaars van 2 meubelfabrieken Bezoek aan de CO JA fabriek te Culemborg jssySii CULEMBORG Er zijn weiniq Texelaars waarover in de loop der jaren zóveel qeruchten en opzienbarende verhalen de ronde hebben qedaan als de leden van de familie Vles- sinq. Met name de heer E. Vlessinq was 'n omstreden tiquur, die betrokken leek te zijn bij alle moqelijke transacties. Hij deed zaken en wel op een zodaniq succesvolle manier, dat hij een qefortuneerd man werd, daar twijfelde niemand aan. Maar was hij ook niet betrokken bij de qeruchtmakende verkoop van hotel „Texel", waarvan werd qezeqd dat het een „doorqestoken kaart" was? En had hij niet de hand in de veelbesproken qrondspeculatie van de Larense zakenman Th. van Lamoen, om maar niet te spreken over de verkoop van het „City-theater" en een qroot aantal vakantiehuisjes? Vlessinq was de Texelse Caiansa of Zwolsman. Telkens weer waren er lieden (die het weten konden) die vertelden, dat de directeur van de N.V. Goederenhandel op het punt stond failliet te gaan, verhalen, die onmiddellijk verstomden als bleek dat de betrokkene juist allerlei nieuwe investerinqen deed. Het leek of de heer Vlessinq alles aandurfde en altijd slaaqde en omdat hij niet bekend maakte hóe hij het deed, had meniqe Texelaar er een „verklarinq" voor. Veel van wat men over de Vlessinqs wist. was ingegeven door naijver, jaloezie. De heer Vlessinq zelf wist het maar al te qoed. Nu hebben de Vlessings Texel verla ten en zich voorgoed op het vasteland gevestigd; het eiland bood hen niet lan ger voldoende perspectief. Jaren gele den al werd te Dokkum een meubelfa briek opgericht, de Supersit fabriek, die intussen is gegroeid tot 'n indrukwek kende onderneming. Om zijn zaken in Nederland en daarbuiten beter te kun nen behartigen, vestigde de heer E. Vlessing zich te Amstelveen, zijn zoon Hans deed hetzelfde en onlangs ging ook Philip er wonen. Dat laatste hield verband met een zeer belangrijke meu- expansie van het Vlessingbedrijf: de aankoop van een grote meubelfa briek in Culemborg. Gelijk daarmee werd een begin gemaakt met het ver pachten van de zaken op Texei. De meubelzaak in de Gravenstraat werd verpacht aan de heren Oosterhof en v.d. Koppel, die de zaak onder de naam Woninginrichting Europa-Meubel on langs officieel hebben heropend. De heer Vlessing zegt bijzonder veel vertrouwen in de nieuwe eigenaars te hebben. „Ze zijn ongetwijfeld zeer vak kundig en zij zullen er zeker in slagen de zaak de beste van Texel te laten blijven." Ook het warenhuis zal te zij ner tijd in andere handen komen. De scepter wordt er op het ogenblik ge- zwaaivl door de heer Maas uit Amster dam, die het recht heeft dit onderdeel van het voormalige Vlessing-concern over te nemen. Alleen de dames- en herenkledingzaak zal Vlessings eigen dom blijven onder de bekwame leiding van de heer Krayma. Jongste loot Op het vasteland heeft het Vlessing bedrijf nu een indrukwekkende omvang bereikt. Vorige week brachten wij een bezoek aan de jongste loot, de grote Coja meubelenfabriek te Culemborg, waar we zagen hoe uit een stam ruw tropisch hardhout tafels, stoelen, ban ken en alle mogelijke andere meubel soorten worden gemaakt. „Het bezoek wordt U bij hoge uitzondering toege staan," vertelt de heer Vlessing als wij met een vaartje van 150 km. in zijn luxueuse slee van 380 pk. over de rijksweg naar Culemborg snellen. „Her haaldelijk bezoek van belangstellenden is buitengewoon storend. De arbeiders worden afgeleid, wat in de krap bere kende produktiegang onmiddellijk ver tragingen tot gevolg heeft. Er staan allerlei gevaarlijke machines, waar we liever geen ondeskundigen bij laten. Bo vendien hebben we enkele produktie- methoden ontwikkeld, die we liever geheim houden. Weet U dat N.V. Vles sing 20% van de Nederlandse export van gestoffeerde meubelen maakt? Dat willen we graag zo houden!" Texelaar af Als wij hem vragen hoe hij denkt over de vele jaren, die hij op Texel doorbracht en ei zaken deed, zegt hij „Zeer prettig. Ik heb aan veel Texelaars veel te danken Ik heb er geleerd dat je nooit mag aarzelen en alle kansen moet grijpen voordat een ander het doet. Ik heb op Texel een zeer gunstige leerschool gehad, in feite een unieke opleiding door de vele mensenkennis die je opdeed en daar ben ik dankbaar voor O ja, met veel Texelaars heb ik vriendschapsbanden voor het leven ge sloten, maar er zijn ook wel moeilijk heden geweest. Weet U, we hebben di verse processen gevoerd, maar nooit hebben we er één verloren." De heer Vlessing draait zijn grijze Chrysler de fabriekspoort binnen. Van Philip Van rechts naar links: E. Vlessing (70); Vlessing (36) cn Hans Vlessing (31). grote afstand herkenden we het com plex al, ondanks het feit dat de gebou- wij op het bijna één hectare grote ter rein tamelijk laag zijn. De naam COJA prijkt in neon-letters hoog boven de schoorstenen en is zo o.a. makkelijk vanuit de passerende treinen te lezen. In het ruime, fraai gemeubileerde privé-kantoor ontmoeten we de heren Hans (31) en Philip Vlessing (36), die ons ook zullen vergezellen tijdens de rondleiding. De drie heren Vlessing zijn vaak bij elkaar. Ieder heeft zich in bepaalde onderdelen van het bedrijf be kwaamd en de belangrijkste beslissin gen kunnen dan ook genomen worden als vader en zoons de koppen bijeen steken. „De Coja-fabriek is de één na grootste meubelfabriek van Culem borg, zegt de heer Vlessing. „Er staan er hier maar liefst 68, maar daar zijn veel kleine bedrijfjes bij. Een concern, dat nog belangrijk groter is dan dat van Vlessing, is de Gispen meubelfabriek, waarvan het grootste complex enkele straten verder staat. In de Coja fabrie ken worden meubelen gemaakt, die in prijs iets boven de middenklasse liggen. Verreweg de meeste dressoirs, stoelen, bankstellen, kastjes, wandmeubelen en salontafels verraden de Scandmavische stijl: strakke, rechthoekige eenvoud. Dit in tegenstelling tot de fabriek te Dok kum, waar meubelen van de meer speelse „Windsor"-stijl gemaakt wor den. Voor een bezoeker is de fabriek in Culemborg overigens veel interessanter, omdat men hier het gehele produktie- proces van boomstam tot tafel kan vol gen, terwijl in Dokkum vooral wordt geassembleerd met onderdelen, die el ders worden vervaardigd. Rondleiding Bij ons gezelschap voegt zich bedrijfs leider C. de Jong, die voor de nodige technische toelichting zal zorgen tijdens de rondgang. De excursie begint bij het begin, op het terrein en bij de schuren waar het ruwe tropische hout ligt opge slagen; teak uit Birma, afrormosia uit Afrika en het kostbare, thans zéér in de mode zijnde, palissander uit Brazilië. Naar palissander is veel vraag en de heer Vlessing is er dan ook op uit om het zo goedkoop mogelijk te krijgen. „We gaan binnenkort zelf naar Brazi lië om met eigen ogen een partij uit te zoeken. Dan kopen we voor een jaar tegelijk!" De heer De Jong prikt met een meetinstrument in een der stam men. Het ruwe hout blijkt buitenge woon vochtig te zijn, waardoor het on geschikt is om verwerkt te worden. In de droogkamer wordt het percentage vocht snel omlaag gebracht. Ventilato ren blazen tot 60 gr. C. verwarmde lucht tussen de stammetjes door. Te voren is het hout reeds op „standaard formaat" gezaagd, hoewel nog niet te zien is of uit deze ribben een poot, tus- sensteun of een armleuning zal groeien. Meer vorm ontstaat in de zagerij, waar machines in snel tempo verwijderen wat overbodig is. De heer Vlessing wijst op een der apparaten, waarin drie be werkingen gecombineerd worden. Het is een eigen uitvinding. Nu zien we ook dat de geschaafde stukjes teakhout, die uit de machines rollen de armleggers voor een bepaald type stoel zullen worden. De tekening op ware grootte van het meubel zien we ook. Het ont werp komt van het Coja ontwerpteam van drie man, dat onder supervisie staat van de heer Hans Vlessing. Deze onderzoekt de markt en weet wat hij zijn ontwerpers moet opdragen om straks met een meubel te kunnen uit komen dat grif van de hand gaat. Het gaat er niet alleen om een móóie stoel te maken, maar hij moet ook gemaakt kunnen worden met een minimum aan bewerkingen, zodat hij zo goedkoop mo gelijk wordt. Het is vaak een compro mis tussen schoonheid en praktijk. Het ontwerp moet zo machinaal mogelijk kunnen worden uitgevoerd, daér ligt de concurrentiekracht van een meubelfa briek. Trots de die De in De heer Vlessing spreekt over verschillende mechanische „foefjes", in zijn fabriek worden toegepast, jongste trots is een pers, waarin enkele seconden tijds het plastic model voor een bepaald type kuipstoel kan worden gemaakt. We zien hoe een ar beider de mallen van het apparaat vult met „styropor"-kruimels, die na het opendraaien van een kraan onder hitte en druk van stoom tot één stevige kuip ineenvloeien. In een later stadium zien we hoe de witte kuip is bekleed en van een chroomstalen onderstel is voorzien. ■Het is een fraai meubel, dat echter toch een forse prijs moet opbrengen, omdat met het ontwerpen van de machine en het maken van de mallen ongelofelijk hoge kosten zijn gemaakt. Hoewel in de meeste afdelingen van de fabriek veel zaagsel en houtstof ont staat, ziet men er weinig van omdat het direct wordt opgezogen en via een buizenstelsel in een verbrandingsoven wordt gebracht. De 130 arbeiders in de fabriek (waaronder ook buitenlanders) werken dus in een stofvrije omgeving. De heer Vlessing wijst erop dat de werknemers ook in andere opzichten geen klagen hebben. „We kunnen ze een goed loon uitbetalen en ze delen boven dien mee in de winst." Spijkers worden in een moderne meubelfabriek vrijwel niet meer ver werkt. Lijm daarentegen gaat er met grote hoeveelheden door. We zien hoe vier dunne plankjes hout door middel van een soort wringer van een laagje lijm worden voorzien, op elkaar worden geplakt en onder de pers worden ge legd. Een ogenblik later is het pakketje veranderd is een nog gloeiendhete half ronde stoelleuning, waarvan de meeste palissander Coja stoelen worden voor zien. Alle verschillende meubelonderdelen komen tenslotte bijeen in een montage afdeling. Hier zien we, om maar iets te noemen, hoe een arbeider de verschil lende onderdelen van en houten tafel bak, met hulp van een pers, in enkele handgrepen samenvoegt. Ook de bekledingsafdeling is interes sant. Daar wordt ons o.m. de zg. stof- fentrein gedemonstreerd, waarmee het mogelijk is binnen enkele seconden over een stuk van een bepaalde bekleding- stof te beschikken, om dit rond de grondvorm van een bank- of stoelkus- sen te kunnen bevestigen. Er is keuze uit tachtig soorten, die alle zijn ge nummerd. Meisjes bedienen de instal latie en hebben weinig meer te doen dan op een knop te drukken. We zien hoe van een rol skai uit de „trein" een stuk wordt afgesneden en rond een onderdeel van een bank gemaakt. De meubelmakers werken niet meer met de klassieke blauwe spijkertjes (waar van ze een voorraadje in de mond be waarden!) maar met een niettang, waar mee tienmaal vlugger wordt gewerkt. Veel vraag Tenslotte komen we aan in het ma gazijn De ruimte is niet bijzonder groot „Dat is niet nodig", zegt de heer Vlessing. „Er is zoveel vraag, dat de meubels sneller worden afgevoerd dan er nieuwe bijkomen. Coja heeft nooit zoveel orders gehad als nu. De jongste modellenseries zijn vooral in Duitsland enorm aangeslagen. Met zes grote vrachtauto's lijden we voortdurend door heel Europa om onze buitenlandse magazijnen in Duitsland, Frankrijk, Zwitserland en België te bevoorraden. Daarbij profiteren we van het verkoop apparaat, dat door de Supersit-fabriek is opgebouwd. We hebben eigen kanto ren in Zurich en Berlijn. We zijn in de afgelopen jaren een belangrijke Neder landse meubelexporteur geworden. Al leen de export van Dokkum bedraagt 20% van de totale Nederlandse export van niet-gestoffeerde meubelen en ook de orderportefeuille van Coja is nu overvol. Ja, het is echt wel wat ge worden sinds we in 1954 op Texel met de ligstoelkussenfabriek begonnen. Dat we de juiste weg zijn ingeslagen, mer ken we aan de houding van onze con currenten. Die weten, dat onze model len aanslaan en zijn dan ook buitenge woon nieuwsgierig naar onze plannen. We worden al geïmiteerd. Uit alle landen komen bi ijken van belangstel ling voor onze meubelen. Zelf reizen we er de hele wereld voor af. Mijn zoon Hans heeft bij de KLM zelfs een voor- rangskaart." Zakenbloed De heer E. Vlessing is al vijf jaar AOW-gerechtigd. Het zakenbloed stroomt hem echter nog met onvermin derde snelheid door de aderen Hij blijft voorlopig nog actief werkzaam. Vlessing senior kan t.z.t. het bedrijf aan z'n zoons overlaten, want hij con stateert dagelijks dat ook bij hen de zakenknobbel behoorlijk is ontwikkeld. Hans Vlessing verzekert ons dat het veel meer de langdurige intensieve training door hun vader is geweest, die hem doet voelen dat hij en zijn broer het bedrijf straks aankunnen. „We hebben bij vader een goede leerschool gehad We weten dat we hard moeten zijn, dat we niet mogen aarzelen en alle kansen moeten grijpen, voordat een an der het doet. Dat is nodig om te kun nen voortbouwen aan wat vader heeft opgericht en waarvoor we hem reuze dankbaar zijn." BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL van 6 tot en met 13 juli 1966 Geboren: Silvia Christina, dv. Jan Endenburg en Margaretha K. M. van Stratum; Franciscus, zv. Renze Roorda en Aafke Meijer; Erwin, zv. Sietse Broersma en Marry van Leeuwen; Tjit- ze Sjouke Comelis, zv. Tjitze de Vries en Irma M. S Duijzer. Ondertrouwd: Pieter A. Betsema en Willemina A. Brouwer; Johannes M. Witte en Anna C. M. Witte; Willem P. J Keijzer en Klaasje M. Knol. Overleden; Warlina K. Beijert, echt genote van J. Oosterhof, oud 68 jaar. VERTROKKEN PERSONEN Gerardus J. van Ree, van Den Burg, Waalderstraat 2.0 naar Velsen, a/b Arosa Sun, Emiel J. de Jager, van E 133f naar Millingen a/d Rijn, Prinses Margrietstraat 8, Cornelis J. Vinke, van Den Burg, Weststraat 18 naar Aals meer, Wilgenlaan 19, Leendert Edel man, van H 131 naar Den Haag, Mar grietstraat 47. CONSULTATIEBUREAU VOOR ZUIGELINGEN Woensdag 20 juli a.s. worden de moeders van de buitendorpen verwacht op de volgende uren Den Hoorn: 13.0013.30 uur; Oosterend «n De Waal: 13.3014.00 uur; De Cocksdorp en Eierland: 14.0014.30 uur; De Koog: 14.30—15.15 uur. ZONDER COMMENTAAR Een verkeerrdeskundige reed in Frankfurt tweemaal dezelfde route van 12Ve km, eenmaal met inachtneming der verkeers- en fatsoensvoorschriften en de andere keei met veronachtzaming van alle regels, waarbij onderweg in derdaad zes uiterst gevaarlijke situaties ontstonden. Op de eerste rit deed hij er 28l/t minuut over en de tweede keer 24 minuten. Toen in de Britse plaats Colchester een vrachtauto, geladen met bier, ver ongelukte, moest de politie er aan te pas komen om de lading te bewaken. Enige passerende automobilisten waren namelijk al gestopt om zichzelf te be dienen. Aan de Britse legerkoks is bekend gemaakt, dat de worstjes voor officie ren vijf procent meer vlees mogen be vatten dan voor de andere rangen. Een k(jkje in een der bedrijfsruimten van de fabriek. Een gerechtelijk lijkschouwer in de Engelse plaats Lancing heeft vastge steld dat de 15-jarige Christopher Holligan zich van het leven heeft be roofd omdat men hem gedwongen had zijn lange haren af te laten knippen. Twee uur na het bezoek aan de kapper wierp de jongeman zich voor een aan stormende trein. Vooral techniek cn geneeskunde REDELIJKE BELANGSTELLING VOOR WETENSCHAPPELIJK ONDERWIJS OP TEXEL In het studiejaar 1963/'64 bedroeq het aantal mannelijke studenten van Texel dat aan een universiteit of hoge school studeerde 26,6 per 100 Texelse mannen van 18-29 jaar (In 1958/'59 22,0). De deelneminq van de Texelse vrouwen bedroeq 5,3 per 1000 (in 1958/" 59 1.4) Vorenstaande conclusies zijn ontleend aan een studie van het C.B.S. „Statis tiek van het wetenschappelijk onder wijs 1963/'64; de regionale herkomst der studenten (1966). Het werkelijke {absolute) aantal Texelaars dat in 1963/'64 studeerde omvatte 24 mannen en 4 vrouwen. Naar verhouding is de deelneming van de Texelse mannen vrij behoorlijk te noe men. Wel is waar is de deelneming op Wieringen en vooral in Wieringermeer aanmerkelijk hoger (37,0 per 1000), maar aldaar is sprake van een tot op zekere hoogte geselecteerde bevolking bij het begin van de kolonisatie. Texel steekt gunstig af bij de volgen de gebieden, die alle voor wat be treft de mannen een naar verhou ding lagere deelneming blijken te be zitten: Den Helder 12,4; Westelijk West- friesland 18,7; Midden en oostelijk Westfriesland 26,0; Noordholland Mid dengewest en Groninger Oldambt 22,3; Groninger Veenkoloniën 22,6; Fries Zandgebied 20,2, Friese Bouwstreek 22,0; Friese eilanden 7,7. Naast Wieringermeer met 37,0 per 1000, kunnen de volgende gebieden met een eveneens hoge belangstelling voor het wetenschappelijk onderwijs ge noemd worden. Noord- en Zuid-Beve land 30,2; West-Zeeuws-Vlaanderen 30,1 en Oost-Zeeuws-Vlaanderen met 35,8 per 1000. Studieplaatsen Meer dan de helft van de Texelse studenten studeert in het nabije Am sterdam aan de Gemeentelijke Univer siteit (G.U.) Bij de studenten van Wie ringermeer valt de nadruk op Wage- ningen. De belangstelling van Texel voor Wageningen is nooit erg groot ge weest. De belangstelling van de Texelse boerenzoong(?) ligt veel meer gespreid. Wieringen Texel Wieringermeer/ '58/'59 '63/'64 '58/'59 '63/'64 Leiden 2 2 2 Utrecht 1 4 7 Groningen 2 1 6 7 A'dam G.U. 9 16 4 11 A'dam V.U. 1 1 6 10 Nijmegen 4 3 Delft 2 5 3 6 Eindhoven 1 1 Wageningen 1 1 10 14 Rotterdam Tilburg 1 3 Totaal 19 28 38 63 De spreiding over de onderscheidene faculteiten was als volgt '58/ 59 '63/'64 '58/59 '63'64 Texel Wieringermeer/ Wieringen '58/ 59 '63/ 64 '58/59 '63/'64 2 6 8 6 3 5 Letteren 2 Geneeskunde 2 Tandheelk. Diergeneesk. 1 Wis- en Natuurkunde 3 6 Technische Wetenschappen 3 6 Landbouwk. 1 1 Rechtsgeleerdheid Economische Wetenschappen 2 1 3 Soc. en pol. Wetenschappen Aardrijkskunde 2 Psychologie 1 Opvoedkunde Totaal De toeneming van het aantal Texelse studenten vond vnl. plaats in de tech nische vakrichtingen en de genees kunde. De toeneming in Wieringen/ Wieringermeer doet zich eveneens in hoofdzaak in de exacte vakken voor. Het aantal studenten van Texel dat godgeleerdheid studeert is zeer gering. In het studiejaar 1963/'64 bedroeg dit slechts één, in Leiden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1966 | | pagina 7