Cjrorn TwartsJexeU in het harL,
Jubilerend „U.D.l." onderscheiden
met Erepenning van Verdienste
Rembrandtdoor R.H.B.S. werd
een indrukwekkende vertoning
uw
Een tip voor 938 personen
Grootse pracht van decors en kostuums
r>r>
ISli
Zilveren Rederijkersspeld voor „Ome Arieen Tante Jo
Veel goed spel in
Bonjour Brigitte
Sint Nicolcias komt
zaterdag op Texel
Moerbeek's
DINSDAG 15 NOVEMBER 1966
TEXELSE
80e JAARGANG No. 8117
Uitgave N.V. v/Ii Lange veld De Rooü
Postbus 11 - Den Burg, Texel - Tel. 2058
Redaktie: Harry de Graaf, Dorpsstraat 19, De
Koog. Tel. (02220) 2058, 's avonds (02228) 410
COURANT
De jubilerende rederijkerskamer
UDI kan tevreden terugzien op de op
voeringen van „Bonjour Brigittevrij
dag- en zaterdagavond in „De Oranje
boom" te Den Burg. Het was een stuk
waaraan het overgrote deel van het
publiek ongetwijfeld veel genoegen
heeft beleefd, maar dat bepaald niet
overliep van grappen en zotte situaties.
De enkeling, die meende dat hij ter ge
legenheid van het diamanten UDl-feest
een klucht ging zien, is beslist bedro
gen uitgekomen. Het was een onder
houdend blijspel, geschreven door Ne
derlanders, maar met een sfeer, die
wel past bij het land waar de geschie
denis zich afspeelde: Oostenrijk. „Bon
jour, Brigitte" zou als gegeven voor een
operette niet ongeschikt zijn en dan
wat stemming betreft wel wat lijken op
„lm weissen Rössl".
Ook in „Bonjour Brigitte" speelt de
geschiedenis zich af in en om een her
berg. Veel gasten komen er niet, want
Jonathan Holzbauer, waard en tevens
burgemeester, is niet bepaald vooruit
strevend. Zijn dochter Friederika wil
wat leven in de brouwerij brengen en
ondervindt onverwacht medewerking
van Brigitte, een meisje uit Wenen, dat
na een ruzie met haar verloofde Frank
Bernstein uit het luxe hotel „Post
hoorn" wegloopt. Zij voelt veel voor net
romantische herbergje met zijn sfeer,
die wel sterk verschilt met die waarin
zij is opgegroeid en het society-leven
met z'n opgeschrroefde party's, waarin
haar verloofde haar wil brengen. De
meisjes plaatsen advertenties, laten mo
derne voorzieningen aanleggen en bren
gen de herberg tot leven. Er komen
weer gasten en zij zijn het, die hun
aandeel krijgen in een reeks grappige
verwikkelingen. Zo is er de oudheid
kundige Dr Stern, een merkwaardige
figuur, die dagelijks de bergen intrekt
onder leiding van de niet van vrouwen
afkerige berggids Klaus Werner. Veel
heisa veroorzaken de kunstschilder
August Macker en zijn vriend de dichter
Miki Mahler. Een contrast daarmee
vormt Professor Falke, die met zijn
aanvankelijk brave, maar later zeer
levenslustige nichtjes Zora en Mimi zijn
intrek in het hotel neemt. Bij het bonte
gezelschap voegen zich nog de theater
directeur Julias Hamm en de beroemde
actrice Manuela Bergsonn. En tenslotte
is er tante Louise. Mede als gevolg van
de gebeurtenissen ontdekken allen dat
zij in „Het Gouden Hert" een levens
partner hebben gevonden, zodat zich
nauwelijks een gelukkiger slot gedacht
kon worden.
Gelukkige keuze
De Rederijkers, waarvan we iets
goeds gewend zijn, stelde ook deze keer
niet teleur. De spelkeuze was voor de
jiibileumuitvoering buitengewoon ge
lukkig. Voor de zestien rollen had de
vereniging precies de juiste typen be
schikbaar en de ervaring bij het ama
teurtoneel leert, dat men dan een heel
eind in de goede richting is. Geknipt als
de waard Holzbauer was de heer L.
Heerschap. Zijn bewegingen en mimiek
waren voortreffelijk en zijn rolkennis
vlekkeloos. Aanvankelijk nors en tegen
de plannen van zijn dochter en haar
vriendin, zwaait hij tenslotte om en
toont zich enthoüsiast. Deze verande
ring van houding aanvaardbaar te bren
gen is geen kleinigheid en de heer
Heerschap slaagde daarin voortreffelijk.
Briljant spel leverde ook mevrouw I
Reitsma-Ba'kker als Brigitte. Een betere
vertolking van het opstandige en en
thousiaste meisje, dat later van adel
lijke afkomst blijkt te zijn, lijkt nauwe
lijks mogelijk. Mevrouw Reitsma de
monstreerde een voorbeeldige rolkennis,
kon daarom vlug spreken, maar bleef
duidelijk verstaanbaar. Aan haar goed
gearticuleerde uitspraak kan menige
amateurtonelist een voorbeeld nemen.
Ook mej. E. Remmers speelde een rol,
die haar kennelijk goed lag: die van
Friederike. Goed spel, behoorlijke mi
miek. Alleszins aanvaardbaar was ook
de creatie van de heer C. N de Wit als
de kunstschilder August Macker. Hij
had geen gemakkelijke rol en had zijn
type minder mee dan de andere spelers.
Hij moest dus een grotere prestatie le
veren om dezelfde voldoening te geven
en daar slaagde hij in. De rol van de
dichterlijke Miki Mahler was in goede
handen bij de heer Rob v d. Kooi. De
streng-deftige professor Falke werd
door de heer G. Pansier gespeeld, die
daarmee zijn reputatie als een van de
meest waardevolle UDI-krachten be
vestigde. Ook hij liet een volkomen aan
vaardbare metamorfose zien: de strenge,
van vrouwen afkerige professor, die
z'n nichtjes geen enkel pleziertje gunt,
wordt verliefd op de actrice Manuela
Bersonn. De laatstgenoemde rol werd
uitstekend gebracht door mevrouw A.
Dros-Kuiper, die trots mag zijn op haar
vèrdragend stemgeluid.
Geen moeite
De heer A de Wilt had met zijn tien
tallen jaren toneelervaring geen moeite
met zijn rol van theaterdirecteur Julius
Hamm. Iets minder zeker bewoog zich
de heer D. van Egmond (als de berg
gids Klaus Werner) over de planken.
Zijn rolkennis was goed, maar aan zijn
mimiek en bewegingen kan nog iets
worden verbeterd. Toch werd duidelijk
dat ook hij uit het goede toneelhout is
gesneden Een wat kleinere rol had de
heer J. Remelink als de verloofde van
Friederike, goed gebracht overigens. In
haar niet zo heel lange rol van Mitzi,
het hulpje van Friederike, deed ook
mevrouw L. Eelman-Wetsteen met suc
ces haar best. Goed deed de heer A.
van Zeijlen het als de verloofde van
Brigitte. In de meer emotionele scènes
zou hij iets sneller moeten spreken,
maar dan ook beter gearticuleerd, want
hij heeft de neiging in het vuur van zijn
spel lettergrepen in te slikken. Een
vreemd mannetje toonde de heer W.
Tinholt zich in zijn rol van Dr. Stern
In 1951 stond de gemeente Texel voor het pro
bleem, dat een aantal woningen kon worden ge
bouwd, mits er geld voor beschikbaar was. De ge
meente had dit geld niet en kon het ook niet op de
gebruikelijke wijze lenen. Er werd daarom een be
roep gedaan op de burgerij. En zie, wat gebeurde
er? Door middel van deze zg. Burgerzinlening kon
den de dringend noodzakelijke woningen er komen.
Want vele inwoners van Texel en ook mensen van daarbuiten, totaal 938
personen, leenden de gemeente ƒ210.000,in de vorm van een 4°/o obligatie
lening. Het is een sprekend voorbeeld van wat met samenwerking en goede
wil in het algemeen belang kan worden bereikt.
Deze obligatielening zal per 1 december a.s. worden afgelost, alles tege
lijk. Het bedrag van ƒ210.000,komt dus over ruim twee weken bij die
938 geldgevers terug, in hun portemonnee, op hun bankrekening of op hun
spaarboekje.
Zou het niet mogelijk zijn, dat dit geld wederom kan worden uitgeleend,
nu voor het zwembad? Het is spaargeld, het komt dus niet uit de consump
tieve sector; laat het daarom spaargeld blijven! Beleg het in de obligaties
van het zwembad en U krijgt de hoogste spaarrente, nl. 5°/o. Geef uw bank
opdracht het geld, dat de gemeente straks aan U aflost, te storten voor de
zwembadobligatielening! Denk er wel aan dat de gemeente na 1 december
a.s. geen rente meer vergoedt, omdat de lening op die datum wordt afge
lost. Houdt verder in het oog, dat deze zwembadlening 5°/o rente geeft en
een uiterst veilige belegging is. Wij doen een beroep op de geldgevers, die
in 1951 de Texelse bevolking met de woningbouw hebben geholpen: laat
het nu het zwembad zijn!
De som van ruim ƒ200.000,vermeerderd met de gelden van hen, die in
1951 niet meededen of niet mee konden doen, zal de bouw van het zwem
bad reeds in april volgend jaar mogelijk maken. Laten we allen meedoen
en ons steeritje bijdragen. HET ZWEMBADCOMITEE
en dat was ook de bedoeling. De waar
dering ,goed' is voorts van toepassing op
het spel van mevrouw T. Agter-Zonder-
van als tante Louise, mevrouw B.
Keijser-Breeuwer en mevrouw G.
Arensman-Reinders als de nichtjes Zora
en Mimi. Vooral mevrouw Keijser kreeg
gelegenheid zich als een veelbelovend
sterretje te ontplooien De regie be
rustte bij de heer A Poel, souffleuse
was mevrouw J. Room-Wilkeshuis en
de fa. Groothuizen uit Alkmaar zorgde
voor de grime.
Erepenning
Na afloop van de jubileumvoorstel
ling werd door een aantal sprekers het
woord gevoerd. Onder hen was burge
meester C. De Koning. Hij noemde UDI
een integrerend deel van de Texelse
gemeenschap en prees de daadkracht en
het doorzettingsvermogen dat de ver
eniging in de afgelopen zestig jaar heeft
getoond. Aan waarnemend voorzitter G.
Pansier overhandigde hij de Erepenning
van Verdienste, die door H.M. de Ko
ningin aan de jubilerende vereniging
was toegekend. De heer Pansier toonde
zich zeer verheugd met dit onverwachte
huldeblijk en verzocht de burgemeester
de welgemeende dank van UDI aan de
Koningin te willen overbrengen.
Namens het hoofdbestuur van de
NATU (Ned. Amateur Toneel Unie)
sprak de heer Bonke. Hij noemde het
een prestatie, dat UDI de 60-jarige
leeftijd heeft bereikt. Een toneelvereni
ging drijft op een klein aantal leden en
moeilijkheden hebben al gauw catastro
fale gevolgen voor het voortbestaan. In
de toneelvereniging is men sterk op el
kaar aangewezen. Men moet voortdu
rend geven en nemen en zich kunnen
neerleggen bij een bepaalde rolverde
ling. De heer Bonke toonde zich ver
heugd met de steun, die UDI van de
plaatselijke overheid geniet. Daarop
verzocht hij mevrouw J. Room-Wilkes
huis en de heer A. de Wilt naar voren
te komen. Zijn zijn de oudste leden van
UDI en hebben zich op bijzondere wijze
voor de vereniging verdienstelijk ge
maakt. Als blijk van erkentelijkheid
daarvoor reikte dc heer Bonke aan hen
de Zilveren Rederijkersspeld uit. De
heer De Wilt kreeg deze onderscheiding
in de vorm van een speldje, mevrouw
Room in de vorm van een broche.
Ook de heer P J Koorn, voorzitter
van het Kon. Texels Fanfarekorps, feli
citeerde de Rederijkerskamer met het
diamanten jubileum. De contacten tus
sen UDI en het Fanfare zijn altijd zeer
innig geweest, o.a. door de opvoering
-van toneelstukken tijdens de winter-
uitvoeringen. Op haar beurt was het
fanfare UDI vele malen van dienst door
haar gebouw beschikbaar te stellen
voor repetities. De heer Koorn sprak de
hoop uit de deze samenwerking tot in
lengte van jaren zal worden voortgezet
en overhandigde een geschenk onder
couvert.
De heer W. Raateland bood zijn ge
lukwensen aan namens de toneelver
eniging „Sint Jan". Hij bracht naar vo
ren dat zijn vereniging UDI bepaald
niet als een concurrent beschouwt. Wij
voelen ons verbonden want wij zijn be
oefenaars van dezelfde hobby".
De heer Pansier tenslotte richtte zich
tot de zojuist onderscheiden mevrouw
Room en de heer De Wilt en schetste
hun grote verdiensten voor UDI. „Nie
mand is onmisbaar maar als jullie geen
lid waren, zou UDI het echte UDI niet
meer zijn. Ik hoop, dat we ook in de
toekomst op jullie kunnen blijven reke
nen". Daarop reikte hij het geschenk
van de Rederijkerskamer over: een
gouden broche voor „tante Jo" en een
horloge voor „ome Arie". Mevrouw
Room zette daarop een oud UDI feest
lied in, waarna een gezellig bal begon.
Verschijnt dinsdags en vrijdags
Bank: Nederl. Middenstandsbank; Coöp. Boe
renleenbank. Postgiro 652. Abonn.pr. ƒ2,95 p.
k>v. 30 ct. incasso. Advert.: familieberichten
14 ct. p. mm.; andere advert. 12 ct p. mm.
Zaterdagmiddag, 19 november, zal
St. Nicolaas op Texel worden ingehaald.
Evenals de vorige jaren heeft de Win
keliersvereniging van Den Burg zich be
last met het organiseren van een pas
sende hulde. Dat is begrijpelijk, want
de Sint neemt met het oog op de sterk
toenemende vervoerskosten vrijwel geen
geschenken uit Spanje mee. Wèl een
gevulde buidel, waarmee hij bij de win^
keiiers ongetwijfeld terecht kan. Er
staan drukke weken te wachten en
daarom neemt de Sint niet minder dan
10 zwarte knechten mee. Het hele ge
zelschap zal de overtocht naar Texel
maken per kotter, de TX 66 van de
heer J. Th. Boom uit Oudeschild.
Om half twee zal worden afgemeerd
in de haven van Oudeschild en daar
zullen dan hopelijk zeer vele belang
stellenden aanwezig zijn om de langver
beide bisschop te verwelkomen. In ieder
geval zullen de drie kleuterscholen van
Den Burg hun opwachting maken en
een aantal liederen ten gehore brengen.
De goedheiligman zal dan „een koppie
doen" in het Stoombootkoffiehuis, maar
de kinderen stappen alvast in de bus
en rijden naar Den Burg, waarheen de
Sint even later ook zal worden ver
voerd. Op het Schilderend bestijgt hij
dan zijn paard, dat reeds vooruit is ge
stuurd. Voorafgegaan door de drum
band Margaretha Sinclar wordt een
rondgang gemaakt, die eindigt op de
Groeneplaats. Op het verrijdbare po
dium aldaar zal de Sint officieel wor
den verwelkomd door de burgemeester
en de heer Jan Agter Sr., voorzitter van
de Winkeliersvereniging. Aan de ver
welkoming zal muzikaal worden bijge
dragen door het Kon. Texels Fanfare
korps.
Het is niet overdreven te zeggen, dat
de opvoering van het toneelstuk „Rem
brandt" vrijdag- en zaterdagavond in
het nieuwe culturele centrum te Den
Burg, een hoogstaand evenement was.
Er zullen in het verleden op Texel wei
nig toneelvoorstellingen zijn gegeven,
waaraan zoveel voorbereiding is vooraf
gegaan. Dat gold vooral de décors, ge
maakt door dc heer C. F. van Neerijnen,
die van een indrukwekkende schoon
heid waren. Het moge waar zijn dat
volgens de inzichten van vandaag, de
decors slechts achtergrond moeten zijn
en dat alleen het spel de waarde van
het toneelstuk moet bepalen, een feit is
toch dat bij dit stuk, dat vooral grote
documentaire waarde had, dc decors een
duidelijke eigen functie hadden. Leer
zaam was het stuk in ieder geval. Wie
weet er meer van de grote schilder
Rembrandt dan dat hij dc maker is van
de Nachtwacht? Niet alleen aan de de
cors was uiterste zorg besteed; ook de
belichting, geluidsvoorziening en cos-
tuums waren het resultaat van lang
durig voorbereiden en uitkienen. Door
het een en ander maakte het stuk een
bijzonder realistische indruk en had
men werkelijk liet gevoel enige uren in
het huis en het atelier van de grote
Hollandse schilder te hebben vertoefd.
Dat men dit stuk op waarlijk grootste
wijze heeft kunnen presenteren, was in
niet geringe mate te danken aan de
technische mogelijkheden, die de toneel-
akkommodatie van het Cultureel Cen
trum biedt.
Deze gunstige omstandigheden nemen
niet weg dat het tenslotte toch op het
spel moest aankomen. Insiders, die wis
ten wat leraren, leerlingen en oud-leer
lingen van de jubilerende R.H.B.S. van
plan waren, hebben de vrees gekoesterd
dat het spel wel eens in de decors zou
kunnen „verdrinken". Men hoeft geen
pessimist te zijn om te verwachten dat
de dramatische prestaties van de twin-
tig(!) medewerkenden, merendeels zon
der veel toneelervaring, wel eens on
gunstig zouden kunnen afsteken tegen
deze imponerende achtergrond, die hoge
verwachtingen opriep. Dat dit nauwe
lijks het geval is geweest, pleit voor de
spelers en de heer C. v.d. Eijk, die zich
met de regie had belast. Alle medewer
kenden kunnen de voldoening smaken,
iets te hebben geboden dat op hoog peil
stond; een boeiend kijk- en luisterspel,
dat de zaal beide avonden muisstil
„onderging" om na het vallen van
het doek een zucht van voldoening te
slaken in het dankbare besef dat er nog
mensen zijn, waaronder veel jongeren,
die zich de maandenlange inspanning
willen getroosten om in hechte samen
werking tot een dergelijke manifestatie
te komen.
Historisch
Het door mr. H. M. Planten geschre
ven stuk behandelt de laatste levens
jaren van Rembrandt naar historische
gegevens. We zien de in zijn per
soonlijk leven zwaar getroffen
schilder (zijn drie dochtertjes sterven
jong en hij verliest ook zijn vrouw
Saskia). Hij leeft samen met
iHendrikje Stoffels en uit deze verhou-
UITBREIDING BEATRIXSCHOOL
BINNENKORT IN GEBRUIK
Woensdag 23 november, 's middags
2.15 uur, zal het nieuwe gebouw voor
de huisvesting van de imbecielenafde
ling aan de Beatrixlaan te Den Burg
officieel worden geopend. Dit zal
gebeuren door de heer C. K. Hamelink,
inspecteur van het buitengewoon lager
onderwijs.
ding wordt in 1656 een kind geboren.
Rembrandt is geen zakenman. Hij maakt
schulden en gaat failliet. Rembrandt
wordt niet begrepen. Men neemt hem
zijn leven met Hendrik je kwalijk en be
schouwt hem als een verdorven figuur,
hoewel hij in feite diep godsdienstig is,
In 1663 sterft Hendnkje en Rembrandts
zoon Titus volgt haar in 1668. Rem
brandt stort geestelijk en lichamelijk
ineen en sterft vereenzaamd in 1669.
(Zie vervolg pagina 2)
GEEN BELASTINGSFACILITEIT
VOOR GASOLIE
De regering is niet van plan de gas-
olie, die bestemd is voor de elektrici
teitscentrales op de Waddeneilanden
van accijnsverhoging uit te sluiten. Een
dergelijke uitzonderingsmaatregel zou
van geen betekenis zijn, omdat de kost
prijsverlaging te gering zou zijn om
zoden aan de dijk te zetten. Minister
Den Uijl en zijn staatssecretaris ant
woorden dit op vragen van het socialis
tische tweedekamerlid Oele. De extra
kosten, die uit accijnsverhoging voor
gasolie voortvloeien wordt becijferd
op ƒ47.000,per jaar voor alle Wad
deneilanden samen. Aansluiting van de
eilanden op het aardgasnet is helemaal
ondenkbaar. Voor Texel zou daar bv.
ƒ700.000,per jaar mee zijn gemoeid.
Zoals bekend streeft de N.V. TEM naar
ontheffing van accijns op olie voor de
centrale. De raadscommissie heeft B. en
W. verzocht dit streven krachtig te
steunen en bij de regering de nodige
stappen te ondernemen. B. en W. heb
ben deze steun toegezegd.
MEUBELHANDEL
Den Burg Tel. 2572,
